Geef mij een Haynes manual en ik ben hardstikke happy. Ik ben ook een laatbloeier, havo 4 afgegaan 6 jaar in de fabriek gewerkt als uitzendkracht, terug naar school via het 2e kans volwassen onderwijs MEAO daarna avond MBA en SPD en deel OU gedaan, geeindigd als financieel directeur. Kan tegenwoordig niet meer omdat het avond onderwijs is wegbezuinigd.
Samengevat: Het onderwijsbeleid in Nederland heeft de nadruk gelegd op prestaties en testresultaten, wat heeft geleid tot een "teaching to the test"-benadering. Hierdoor ontbreekt het vaak aan aandacht voor bredere educatieve doelen, kritisch denken en probleemoplossende vaardigheden. Het gebrek aan rolmodellen die deze vaardigheden belichamen, draagt bij aan het verval van kritisch denken onder Nederlandse studenten. Deze trend heeft negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van innovatieve denkers en kan zelfs de democratische waarden ondermijnen. Het is van groot belang dat er een herwaardering van het onderwijsbeleid plaatsvindt, waarbij er ruimte is voor diepgaand leren en de ontwikkeling van kritisch denken en probleemoplossende vaardigheden. Daarnaast is het essentieel om te investeren in de professionele ontwikkeling van docenten. Anders dreigen we een generatie op te leiden die niet in staat is om de complexe uitdagingen van de toekomst aan te gaan.
Denk je dat het onderwijs inhoudelijk aansluit op het kunnen anticiperen op het oplossen van eventuele toekomstige problemen? Want wat hebben ze nodig? Naast de basisvaardigheden zoals wiskunde en Nederlands/ Engels.
Vorig jaar solliciteerde ik - ervaren docent Nederlands die op universitair niveau Nederlands gestudeerd heeft - bij een hbo- lerarenopleiding voor docenten Nederlands. Toen ik vertelde hoe ik op mijn eigen originele en authentieke manier mbo- studenten grammatica bijbracht (met veel grappige voorbeelden die aansloten bij de technische beroepspraktijk) werd mij na het uitstekend verlopen sollicitatiegesprek telefonisch te kennen gegeven: "U bent ongetwijfeld een hele goede docent Nederlands, maar we gaan niet met u in zee omdat u grammatica geeft en gelooft in het nut en de noodzaak ervan. Wij verschillen met u van inzicht. Wij geloven in 'taalgevoel'."
De walgelijke arrogantie van hen die toevallig (vaak leeghoofdig management) op een stoel zit om personeel aan te nemen, die bepaalt of jij wel of niet wordt aangenomen. Dat soort tuig - ik kan hen niet anders typeren - bepaalt wat er geleerd wordt door onze kinderen. Ik heb er geen woorden voor. Al zou je dat niet uit mijn reactie afleiden. 😉 Ik wens je alle succes in het vinden van een andere baan. Zij verdienden jouw expertise niet.
Klinkt als een grap, maar is echt heel erg dat een leraar met passie, zo wordt “afgeserveerd”. Iemand met de laarzen in de klei en het management weet toch weer beter. Een leraarkracht met passie en visie is goud waard vd maatschappij.
Het educatieve systeem in Nederland.... voor mij persoonlijk de grootste flater en de meest tijd verspillende onderneming van mijn leven geweest. Diep en diep teleurgesteld ben ik, vanaf jonge leeftijd heeft het altijd als een keurslijf en blok aan mijn been gevoeld, was het nooit een plek waar ik mijn leergierigheid vrij gang kon laten gaan en het heeft altijd in de weg gestaan van mijn ambities. Op de middelbare school kwam ik in het tweede jaar van de 2e fase terecht. Vreselijk was het, alleen maar opdrachten maken, niemand die je inspireerde, alleen droge opdrachten boekjes doorwerken en elke week de checklist laten aftekenen om te zien of je alles gemaakt hebt (of het goed is, doet er niet toe). Vele tussenuren waarin je tijd verspild wordt. Twee profielen tegelijk heb ik gedaan (N&T en N&G) met Management & Organisatie er naast (economie kon helaas niet, dat had ik liever gehad). Met Nederlands is mijn liefde voor lezen voor jaren lang verziekt geraakt (jaren later weer herontdekt), uren verspild aan zinloze CKV opdrachten die niets, maar dan ook niets bijbrengen. Enfin, uiteindelijk allemaal afgerond met dikke cijfers op mijn eindexamen. Het enige inspirerende aan de tweede fase was mijn biologie leraar, die lak had aan de methode en gewoon zijn altijd boeiende verhalen bleef vertellen. Voor het eindexamen heb ik het boek ook niet open gehad om te leren en met een 8.9 op mijn examen zelf het vak gehaald, dat is hoe onderwijs hoort te zijn! Daarna HBO, dat zou de verlossing moeten brengen. Eindelijk inspirerende vakken en mensen met kennis van zaken die mij echt wat bij gaan brengen. Die droom was snel verwoest. Zelf ben ik met twee HBO opleidingen gestopt. De eerste omdat het gewoon niet bleek te zijn wat ik wilde (kan gebeuren), de tweede omdat het dusdanig slecht was (en administratief een hel) dat het mij psychisch kapot maakte terwijl ik er niets van leerde. In plaats van te leren van inspirerende professionals werd je doorverwezen naar het studentenportaal waar je PDF'jes kon downloaden met opdrachten en bij vragen aan de docent kreeg je een link met de manual van iets terug gestuurd. Niets wat iemand alleen ook niet kan, minder inspirerend dan een generieke Udemy course. Ik had met die bezigheidstherapie van het kinderachtige HBO geen tijd om mij te ontwikkelen in vlakken die ik belangrijk vond en die bij zouden dragen aan mijn toekomst. Daarom besloten om alleen verder te gaan, dat gezegd hebbende, ik ben wel een autodidact pur sang. Studeren via instellingen heeft me niets gebracht, wel heb ik er een leuke studieschuld aan overgehouden. Inmiddels zijn we dus ongeveer 15 jaar verder. Ik spreek drie talen. Via private instellingen heb ik kennis opgedaan in gebieden waar ik niet direct intrinsieke motivatie voor had (en de kennis toch nodig had) en dat was top. Als software engineer heb ik mij op eigen kracht ontwikkeld in meer dan 12 programmeertalen, senior posities bekleed en voor landelijk bekende merken het hele online landschap uitgedacht en opgezet. Ook ben ik oprichter en mede-eigenaar (geweest) van een goed lopende online reisorganisatie en werk sinds enkele jaren via mijn eigen software bedrijf. Het geeft sowieso te denken dat een groot deel van software engineers die ik ontmoet helemaal geen traditionele leerweg hebben gevolgd hiervoor. Sociaal economisch is er niet zoveel aan de hand dus, maar toch ben ik enorm gefrustreerd. Waarom? Omdat er nog veel meer mogelijk was geweest als docenten de kans hadden gekregen/ gefaciliteerd werden om inspirerend les te geven. En daarbij, ik zou nog steeds graag toch op een beetje niveau nog e.e.a. willen leren, maar zonder bachelor kom ik voor vrijwel niets in aanmerking op wat hoger niveau en ik ga niet eerst 3 jaar besteden en 15.000 EUR uitgeven aan iets dat ik al kan of ook zelf uit een boek kan leren of (wanneer het mijn eigen vak betreft) al lang kan en alleen zou moeten hoeven aantonen dat ik het eindniveau al heb. We moeten naar een systeem toe waarin je gewoon voor een lage prijs examens kan afnemen die je kennis toetsen en certificeren. Of je daar dan lessen voor wilt afnemen is iets dat los moet staan daarvan. Waarbij een som van certificaten een bepaalde graad oplevert. Snel te doen tegen een goede prijs voor mensen die al bepaalde kennis / kunde hebben, en daarbij kan desgewenst voor jezelf (kleinschalig) passend onderwijs gezocht worden in een vorm die bij jou past, en kun je makkelijk wisselen zonder dat je hele studie onder druk komt te staan wanneer je ontevreden bent over je onderwijs leverancier. Nu zit alles weggestopt achter allerlei regeltjes, logge bureaucratische instellingen en toelatingsvoorwaarden omdat het papiertje na jaren studeren het enige einddoel is. Dat is helemaal niet nodig als je alles kennis/ kunde via deelstudies aanbiedt die je kan stapelen, en per onderdeel gecertificeerd wordt.
Ik zat medio jaren vijftig, ben van okt.'51, voortdurend verkeerd om op m'n stoel in de klas. Te druk en licht dyslectisch zijn had geen behandelplan in die tijd. Mijn ouders, de lieverds, gingen elke keer weer met lood in hun schoenen naar de ouderavonden, waar ze volhielden in mij te geloven. Jaren later op de universiteit werd mij pas echt duidelijk wat voor mazzel ik heb gehad dat er vanaf de LTS kon worden doorgestroomd. In mijn lange route naar ontplooiing ben ik docenten van allerlei pluimage en allooi tegengekomen, waarbij achteraf beschouwd helder is: hoe meer de docent boven de stof staat, hoe boeiender, meer ontspannen en humorvoller er les gegeven kan worden. Dit werkt positief prikkelend en stimulerend op de cursisten. Dat daarbij het technisch onderwijs strak georganiseerd was, bleek voor mij uiterst gewenst! Zijsprong: als je migranten in 'huis' wilt halen, moet je hen en hun nazaten iets te bieden hebben. Gestapeld onderwijs vanaf LTS niveau en arbeidsperspectief op gefaseerd werk in de maakindustrie zijn daarbij basisvereisten. Ik zie uit maar jullie vervolggesprek.
Fijn de tijd die jullie nemen voor het gesprek. Ik hoor veel betrokkenheid en verantwoordelijkheid. Daar zou wat mij betreft wel wat ontspanning in mogen. De inrichting van ons onderwijs is maar een klein deel van de manier waarop we de nodige wijsheid op doen. Zoals Ad in het begin van het gesprek al zei: we leggen te veel verantwoordelijkheid op de schouders van het onderwijs.
Mijn vader was in de jaren 1980 PABO-directeur. Onder het eten riep hij eens vertwijfeld uit: ‘Ze [de PABO-leerlingen] weten niets meer!’ ‘Waarom heb je ze dan aangenomen?’ vroeg ik. Hij zweeg. Mijn moeder doorbrak de stilte en zei: ‘Dan nemen andere PABO’s hen aan en moet je vader collega’s ontslaan.’ Hij zat dus klem. Trouwens: steengoed gesprek!
Ik kan de pabo-studenten van toen niet beoordelen maar voor mijn gevoel is het alleen maar erger geworden. Aan de andere kant is in het onderwijs 'het was vroeger allemaal beter' een veelgehoorde uitspraak. Ik ging in 1975 voor het eerst echt lesgeven en de wiskundesectie had een vergadering. Op een zeker moment mompelde een conrector van een jaar of 50 met roos op zijn schouders: 'Die brugklasleerlingen worden elk jaar dommer.'
@@jackschilder Zo'n 15 jaar geleden hoorde ik dat ze op de MAVO bij Duits de 2de naamval niet meer hoeven te kennen. Een oudere collega werd boos: de zoveelste verlaging van de minimumeisen. Zelf merk ik dat mensen met VWO-eindexamen Duits vaak nooit hebben gehoord van de zgn. N-Deklination, een afwijkend naamvallensysteem voor een groot aantal woorden, waartoe o.m. woorden als 'Mensch' en "Herr' behoren. Zo devalueren middelbare-schooldiploma's, terwijl de bevolking op papier steeds hoger opgeleid heet te zijn. Vroeger was écht niet alles beter, maar ... sommige dingen wél!
@@stnbch3025 Wellicht, maar er speelt meer. Een kennis is docent Frans. Hij klaagde dat zijn leerlingen geen Franse woordjes kennen. Dus wilde hij geregeld woordjes overhoren. Mocht niet, want. de schoolleiding had besloten dat een klas per vak maar twee overhoringen per schooljaar mag krijgen! Gek dat hij nu niet meer in het onderwijs werkzaam is?
@@stnbch3025 Ik kan eigenlijk alleen voor wiskunde beoordelen of de eindexamens gemakkelijker geworden zijn. Omdat ik nog voor de mammoetwet eindexamen gedaan heb en tijdens mijn wiskundestudie ook bijles gaf aan leerlingen van na de mammoetwet en ook de huidige examens ken, kan ik dat wel beoordelen. Eerst had je Wiskunde I en II en daar moest je voor kiezen en die vakken waren zeker niet gemakkelijker dan voor die tijd. Er waren dus leerlingen die met de vakkenpakketten van toen wiskunde konden weglaten. Tegenwoordig kan dat eigenlijk niet meer. En dus zijn er lichte varianten als havo wiskunde A en vwo wiskunde A. Ik wil niemand beledigen maar havo wiskunde A stelt niets voor en vwo wiskunde A is ook niet bijzonder moeilijk. Havo wiskunde B is iets lichter dan hbs-B en gymnasium bèta in die tijd. VWO wiskunde B is moeilijker. In mijn middelbare schooltijd had je onderscheid tussen A en B bij zowel hbs en gymnasium. Voor A was er geen schriftelijk eindexamen wiskunde - ik weet eigenlijk niet of er alleen wat mondeling was of dat wiskunde helemaal niet geëxamineerd werd. Ad heeft het over dertien eindexamenvakken maar dat kon alleen omdat de eisen per vak in de regel lager waren dan de eisen van het beperkte aantal vakken van later. Bij de moderne talen was het eindexamen later ook totaal anders. Wij moesten een tekst uit de vreemde taal in 'correct Nederlands' vertalen. Op de hbs was er ook nog een mondeling eindexamen in de vreemde talen - bij het gymnasium was dat er niet. De huidige examens in de vreemde talen bestaan uit meerkeuzevragen over teksten. Ik las eens over een experiment dat ze gedaan hebben met Duitse leerlingen die een Nederlands examen Duits moesten doen. De Duitse leerlingen haalden dezelfde scores als de Nederlandse leerlingen. Kortom, wat toets je precies?
Deze interviewer moet vaker aan de bak bij DNW, hij laat mensen uitpraten en hun verhaal doen en dat geeft een rustiger algeheel luister sfeer. Helemaal eens met de analyse van Ad, waar minimaal 40 jaar geleden het begin is gemaakt de boel af te breken en te verkopen aan grote bedrijven... Op de lagere en middelbare school merkte ik het al... om de haverklap andere boeken, steeds weer nieuwe boeken kopen...
Ik wil wel even een nuancering aanbrengen in het betoog van meneer Verbrugge. Mijn vader (1919 - 1997) op zijn 14e wees, met nog een aantal kinderen onder hem moest al vroeg aan het werk en kreeg dus niet de kans om het onderwijs te volgen dat hij graag wilde. Hij bracht ons al vroeg bij dat als als je de kans hebt om door te leren, zoals hij dat noemde, je dat met beide handen aan moest pakken. Jongen, blijf uit de blauwe overall. Niet dat hij daar op neerkeek, meneer Verbrugge, maar maak gebruik van je kansen.
Mooi gesprek. Wat je veel om je heen hoort,is dat kinderen eigenlijk toch wel minimaal havo hbo universiteit moeten doen,terwijl veel kinderen dat niet redden. Het wordt gewoon verwacht. Heb dit nooit begrepen. Het gaat toch om wat je kind leuk vindt en kan. Er is juist een tekort aan mbo ers,handarbeiders. Hoog of laag opgeleid wat maakt het uit!!
42:25 Ad: Dus we hebben echt een waardeloos gebouw gemaakt. Dit heeft een oppervlakkige betekenis, in die zin dat het systeem niet functioneerd. Maar misschien is er ook een diepere interpretatie aan waardeloos toe te dichten. In die zin dat het systeem van waarden, het waarde systeem, niet waardevol is voor de samenleving. Het is niet waardevol voor leerlingen, voor docenten, voor werkgevers. Als je geen waarde hecht aan de juiste dingen, dan krijg een waardeloos gebouw.
In de jaren ´90 heb ik even PABO gedaan. Met MAVO hoefde ik enkel een oud-examen HAVO Nederlands te doen. Ik kwam in een klas terecht met 26 meiden en was de enige jongen. Dat lijkt leuk, maar dat was het niet. De gesprekjes tussen de meiden gingen vooral over de VIVA en make-up. Toen kwam het moment dat ik (letterlijk) poppenkast moest gaan spelen en mij afvroeg waar ik in hemelsnaam in terecht was gekomen.
Ik ben bijzonder tevreden over het onderwijs dat ik genoten heb. Leerkrachten hadden voldoende autoriteit en waren 'streng maar rechtvaardig'. Ik herinner me de winter elke dinsdagochtend om 8u30 dat de wiskundeleerkracht de vensters volledig open ging zetten terwijl het sneeuwde... Wie het kou had moest maar harder schrijven. 😂 Wij zeurden nooit en deden wat er werd gevraagd. Ik had massa's vanbuiten te leren maar zoals de leerkracht Latijn af en toe zei 'Moeilijk gaat ook' 😝 Zoals Ad al verschillende keren zei, Artificial Intelligence kan de liefde niet weergeven die een leerkracht in zich heeft om kennis over te brengen. Het gezeur en gezaag van ouders aan de schooldirectie is een doorgeslagen mentaliteit die in Vlaanderen blijkbaar meer en meer komt boven drijven... ten koste van het vak als leerkracht maar ook ten koste van het kind want een kind dat niet studeert... heeft slechte punten.
In dit gesprek vooral veel oog voor wat het onderwijs niet meer doet vergeleken met het verheerlijkte verleden, zoals vervoegingen uit het hoofd leren, wat als indicatief voor verval wordt gezien. "De kwaliteit" wordt telkens genoemd zonder criteria: wat is dan kwalitatief goed onderwijs? En nog belangrijker: wat is het doel van het onderwijs volgens de sprekers? Is het alleen kwalificatie?
Een mooi voorbeeld van stapelen is een mij bekend geval van iemand die ooit met LTS startte en via de geëigende weg het later schopte tot gezagvoerder op een Boeing 747 op trans-Atlantische routes.
Fantastisch is dat. Ik ken ook zo'n voorbeeld van iemand die startte op het lager onderwijs en een hele goede ingenieur is geworden. Ik geniet daar altijd nog van dat dat gelukt en mogelijk was. En natuurlijk is dat begonnen zo'n beetje met het: opvoeren, repareren/onderhouden van brommers. Mij is het alleen een raadsel waar dat eerste schooladvies vandaan is gekomen.
Publieke school als vorming, omvorming en vervorming, alwaar de differentiate en segmentatie voor de oriëntatie al predominant wordt bepaald, alvorens een composiet archetype is herkent, en door het opgroeiende individu zelf nog ongedefinieerd blijft, leidt tot dwaling.
Ik moet zeggen, Ab zit absoluut op de juiste lijn. Hoewel we niet dezelfde achtergrond delen, zijn we wel van hetzelfde bouwjaar. Mijn persoonlijke achtergrond is stevig verankerd in de LTS/MTS/HTS. Als ik terugkijk, realiseer ik me dat het vaak de strengste docenten waren die de meeste impact op mij hadden. Ik heb ze misschien niet altijd gewaardeerd in mijn jongere jaren, maar in retrospectief waardeer ik hun vastberadenheid om ons echt iets te leren. Specifiek wil ik de MTS-docenten noemen. Zij hebben echt de basis gelegd voor mijn technische inzicht. Ik voel me met name verschuldigd aan de docenten Brands, Remmen, Poper en Van Lijf, ook wel bekend als 'de microprofessor'. Zonder hun geduld, toewijding en vastberadenheid om kennis over te dragen, zou ik niet zijn waar ik nu ben. Dankbaarheid is wat ik voel als ik aan hen terugdenk.
🦺🕶🥽👓🪡🧵⛵️✈️🥦🎂 Zou mooi zijn als op de basis school wordt begonnen met ambacht Ongeacht waarvoor kinderen kiezen in ieder geval de basis leggen voor : GRIJPEN met de HAND naar BE- GRIJPEN VAN HET VERSTAND
Via radio en tv wordt er heel veel reclame gemaakt (een aardige inkomstenbron voor omroepen) om app’jes te installeren op je smartphone, en veel jongeren vinden smartphone interessanter dan lessen op school?
Kleine correctie/aanvulling: de voornaamste reden dat men niet meer in de overall naar huis gaat in mijn ogen, is dat deze bedoeld is ter bescherming en vaak allerlei vervuiling bevat. Deze wil je niet in de openbare ruimte hebben.
De grap van Slavoj Zizek over 'naar oma gaan' 47:20 (werd wat te snel verteld denk ik om de clou goed over te brengen...): ruclips.net/video/oZoheZbxT6I/видео.html
Altijd als Ad over het onderrwijs in NL praat houd ik zo van die man.❤ Hij vertelt exact hoe het komt, wat het nu is en vooral wat het zou moeten bieden en wat het waarborgen moet. Mijn kinderen pasten net xo min als ik in het schoolsysteem zoals het werd aangeboden. Mijn ouders konden niet veel voor mij doen. Waren door armoede en de cultuur voor WOII amper geschoold. Hoogbegaafdheid was in Drenthe in mijn tijd niet bekend. Nu nog loop ik tegen de gevolgen aan van ontoereikend basis en voortgezet onderwijs genotrn hebben. Voor mijn kinderen heb ik hemel en aarde bewogen dat ze maatwerkonderwijs konden krijgen. Dat is ten dele gelukt. Het was nog amper ontwikkeld. Wat het wel gebracht heeft is het uiteindelijk succesvol kunnen weven met het beschikbare inferieure materiaal onder ondoorzichtige structuren en mankerende instructies. Hun geest is nooit opengebloeid op school, maar waar dat wel kan gaan ze echt nog vinden in hun leven. Belangrijk voor hen is geweest dat ze hun eigenheid hebben leren behouden ondanks dat ze tegelijkertijd zichzelf moesten misvormen welhaast om een diploma te halen. In dat vermogen ligt de basis voor kunnen leven in een maatschappij die met de dag zieker wordt. Want geloof me. we moeten het dieptepunt op alle fronten nog gaan beleven. En dat weten we allemaal. Om daar doorheen te komen komt het op mensen als mijn kinderen uiteindelijk aan. Niet op diploma's. Die zeggen nu al niets meer getuige de certificeringen en registratie wildgroei die ontstaan is op de arbeidsmarkt. Volkomen het gervolg van waardeloos bulkonderwijs.
idd jongens.... heel goeie weergave van het vernietigende effect van ondoordachte modernisering van ons onderwijs vanaf de 60-er jaren..en alle kreukels die daar aan enthousiast aan meewerkten....heel beschamend om die ook terug te zien
Ad zegt heel behartigingswaardige dingen en zet ze in een historisch perspectief dat voor mij (nog van voor de mammoetwet) heel goed te volgen is. Bij het onderwijs, maar ook vaak daarbuiten, gebeuren vaak drie dingen: 1 Veranderen om het veranderen. 2 Inzichten die om de tien jaar totaal omgekeerd worden. 3 Elk systeem (schoolsysteem, didactiek, vul maar in) heeft een aantal nadelen en een aantal goede kanten. Om die nadelen op te heffen wordt gekozen voor een ander systeem met als gevolg dat een aantal goede kanten ook gesloopt worden en dat weer nieuwe nadelen heeft. Het slaat vaak door van het ene uiterste naar het andere uiterste. Toch had ik graag bij dit gesprek gezeten omdat ik hier en daar kanttekeningen heb bij het geschetste historische perspectief en ook wel kanttekeningen bij sommige beweringen of suggesties van Ad. Laten we het eens hebben over de lump sum. Vóór de invoering van de lumpsum was de geldstroom die binnenkwam van het ministerie tot in detail geoormerkt. In het hbo waar ik in 1984 kwam te werken, was door het ministerie bepaald dat je bij een x-aantal studenten als school recht had op zoveel overheadprojecten (wie weet nog wat dat zijn :)) in de school. In de praktijk kwam dat erop neer dat er in de helft van de lokalen eentje stond. Na invoering van de lump sum stond er binnen de kortste keren eentje in elk lokaal. Ik heb weleens gekscherend gezegd dat de directeur voor die tijd de hele dag bezig was om aanvraagformulieren in drievoud in te vullen om een nieuwe doos met krijtjes aan te schaffen. Dat er een einde kwam aan deze belachelijke bureaucratie had wel vermeld mogen worden. Ook zei Ad dat het geld na de invoering van de lump sum overal maar aan besteed kan worden. Als ik mij goed herinner was er toch nog wel een mate voor oormerking - er was een maximum gesteld aan de hoeveelheid geld die aan gebouwen besteed mocht worden. Dat er ook nadelen aan de lump sum financiering zaten en zitten zal ik zeker niet ontkennen. Voor de lump sum financiering werden de personeelskosten door het rijk compleet vergoed en zo was het dus geen enkel probleem dat vrijwel elke docent eerstegraadsbevoegd was en dus een relatief hoog salaris had. Na de invoering van de lump sum ontstond er een situatie dat er steeds minder docenten in de hoogste salarisschaal (schaal 12) kwamen en kwamen er ook docenten binnen met schaal 10 of 11 als eindperspectief. In de laatste jaren is het besef ontstaan dat dit de kwaliteit van het onderwijs niet ten goede komt en is er een beweging op gang gekomen om weer meer docenten in de hoogste salarisschaal te hebben. Ad had het over de hoogleraar lesgaf aan studenten die een MO-A bevoegdheid wilden halen. Daarmee wekte hij de suggestie dat iemand die hoogleraar is ook automatisch een goede docent is. Iedereen die een universitaire opleiding gevolgd heeft, weet dat dat pertinent niet waar is. Ik heb zelf wiskunde gestudeerd en de slimste wiskundigen waren vaak de belabberdste docenten. Om maar eens bekende uitspraak uit de voetbalwereld aan te halen: 'Een goed paard is nog geen goede ruiter.' Als we Johan Cruijff buiten beschouwing laten en kijken naar succesvolle voetbaltrainers dan waren dat allemaal geen goede paarden. Louis van Gaal (nooit de absolute top gehaald), Leo Beenhakker en Foppe de Haan (allebei nooit meer dan amateurvoetballer), Guus Hiddink (bij PSV gespeeld maar nooit een basisplaats weten te veroveren) en neem van de huidige generatie Arne Slot (ook nooit in de absolute top gespeeld). Voor een groot deel kan ik het eens zijn met Ad als het gaat om het oefenen (drillen) van basisvaardigheden. In mijn lagereschooltijd was dat er natuurlijk. Eindeloos veel rekensommetjes doen maar dat was vooral besteed aan de minder intelligente leerlingen. Ik had altijd aan een voorbeeld genoeg en heb mij als redelijk hoogbegaafd iemand zes jaar lang doodverveeld. Dat er tegenwoordig meer aandacht is voor hoogbegaafde leerlingen kan toch moeilijk een verandering ten slechte worden genoemd. Het hoofd van de lagere school had ook een duidelijk idee over de te geven schooladviezen. Voor kinderen uit een arbeidersmilieu zoals ik was de ambachtsschool (de LTS) of de ULO per definitie het hoogst haalbare. Voor kinderen van ondernemers en mensen met een kantoorbaan waren er wel adviezen richting HBS. Als er in mijn tijd een CITO-toets was geweest, had mijn leven er anders uitgezien. Uiteindelijk is toch wel goed gekomen met mij. Na twee jaar op de ULO kwam de directeur erachter dat hij een potentiële gymnasiumklant in de klas had zitten en hij heeft gezorgd dat ik de overstap naar de tweede klas van het gymnasium kon maken. Ad is ook niet zo te spreken over de hedendaagse hulpmiddelen, heb ik de indruk. Op de ULO hadden we ook handelsrekenen: eindeloos guldens omrekenen naar Amerikaanse dollars, Engelse ponden, Franse francs en Duitse marken en omgekeerd. Geen mens doet meer valutaomrekeningen met de hand. Ongetwijfeld zal Ad bedoelen dat het ontbreekt aan een duidelijke strategie omtrent het gebruik van hulpmiddelen en in dat opzicht ben ik het natuurlijk helemaal met hem eens. Het gemak waarmee havisten maar ook vwo'ers fouten maken in het Nederlands is mij ook een doorn in het oog. Een hbo-propedeusegroepje met vijf allochtone havisten slaagde er ooit in om in een stukje tekst van 47 woorden maar liefst veertien type- en taalfouten te maken. Een van de oorzaken is volgens mij dat een en ander in het voortgezet onderwijs niet meer afgestraft wordt. In het havo-eindexamen al nauwelijks (in 2023 waren er 59 punten te halen en de maximumaftrek voor taalfouten bedroeg vier punten - als ik het correctievoorschrift goed begrepen heb). Ik heb de indruk dat bij andere vakken dan het Nederlands fouten in het Nederlands ook niet bestraft worden. Ik moet hierbij denken aan het flitspaaleffect. Als iemand weet waar die staat, houdt hij zich wel even aan juiste snelheid. In het onderwijs zijn er echter geen flitspalen. Een kennis van ons (nog ouderwets opgeleid als juf op de basisschool) krijgt van haar jonge directeur bij elke brief die hij naar ouders schrijft, de vraag om die brief vooraf te corrigeren op het Nederlands ... Onlangs zag ik nog een hoogleraar bij Ongehoord Nederland die het had over "een systeem die ...". Het is om mismoedig van te worden. En over veranderingen van inzicht gesproken. Op het hbo werden op een zeker moment ook hoorcolleges ingevoerd maar die zijn vrijwel overal ook weer verdwenen. De werkveldadviescommissie bij de ICT-opleiding waar ik bij betrokken was, was ook heel duidelijk. 'Leren jullie ze het vak maar, dan leren wij ze wel communiceren.' En tien jaar later was het precies omgekeerd. 'Leren jullie ze maar communiceren, dan leren wij ze het vak wel.' Of het deze volgorde was, weet ik niet meer. Zo, dit essay is nu lang genoeg. Een tweede uitzending over dit onderwerp kan wat mij betreft ook prima.
Dagelijks merken we dat is uitgekomen waar BON voor waarschuwde. In het volgende gesprek, als dat er komt, zou het wel mooi zijn om Ad ook te horen over hoe, als de basis gelegd is (en wanneer is dat klaar?), eigentijds vervolgonderwijs eruit zou moeten zien. Hoe kan dat voorbereiden op volwassenheid in werk en samenleving? In het hoger onderwijs en het beroepsonderwijs wordt de beroepspraktijk zoveel mogelijk nagebootst. Benieuwd hoe Ad dat beoordeelt.
Een heel herkenbare ontwikkeling. Als ex-MULO leerlinge heb ik mijn zoon in de negentiger jaren zien worstelen door gebrek aan duidelijkheid en structuur van opdrachten en inhoud van aangeboden stof. Zoals ik zelfvertrouwen kreeg in een vak doordat je rijtjes kende, steeds herhalen en een beloning door een bijbehorend cijfer, worden de vakken nu gestoord door het moeten inzetten van allerlei sociale vaardigheden, die bij gebrek daaraan door bijv. sensitiviteit, het betreffende vak inhoudelijk en qua waardering onderuit halen. Ook het niet goed kunnen plannen en organiseren werkt demotiverend op de vakken waar het uiteindelijk inhoudelijk om zou moeten draaien. Het duidelijk leren opschrijven in je agenda en per dag je agenda afwerken, geeft structuur en geen ruis. Laat het vak het vak zijn, en richt een apart vak in voor het zelfstandig leren denken waarbij respect voor de pluriformiteit van mens in relatie tot zijn omgeving centraal staat, en stimuleer vooral uitwisseling van gedachten, zodat hopelijk in de toekomst een andere generatie politici op staat Uiteraard aangepast aan de leefwereld en ondervonden beleving van de kinderen, zeker niet zoals in deze tijd opgedrongen via de woke-"cultuur". Dit alles ondersteund door het belang van lichaamswerk (gymlessen door vakleerkracht) en creatieve vakken muziek, tekenen, techniek ook door vakleerkrachten. Ook op de basisschool al, juist om die basis stevig neer te zetten. De mens in zijn eigen gezochte en gevonden identiteit moet weer centraal komen te staan ipv de opgelegde verwarring via AI (ontmenselijking), narratieven, gender (met uiteraard respect voor elk natuurlijk en spontaan optredend fenomeen). Laten we hopen dat we na deze turbulente tijden, veel helderheid mogen krijgen.
Het zogenaamde “Dakpannen systeem” is inderdaad uitermate belangrijk binnen het onderwijs om die die willen & kunnen te laten doorstromen ook laatbloeiers.
Bij volgend interview misschien leraren laten meepraten en meedenken. Wat je wel moet realiseren is dat jongeren van nu heel anders zijn dan jongeren van toen. Ze krijgen veel meer en in hoog tempo informatie te verwerken. Ook ouders nu zijn anders dan toen. Dit zijn producten van deze moderne tijd en zij hebben andere vaardigheden nodig om te kunnen functioneren in deze maatschappij. Ik denk dat jongeren dat aanvoelen en die kant op willen bewegen. Echter denk ik dat ons onderwijs inhoudelijk te weinig gemoderniseerd is en daardoor minder betekenisvol is geworden dan dat het voorheen was. Het was duidelijker waar je het voor deed.
Ad, legt oorzaak en gevolg goed uit. Ik heb zelf hbs genoten. Eindexamen in 13 vakken gedaan en alles in 1 en pretparketten. Mijn broer heeft ulo en kweekschool gedaan. Dus wat Ad vertelt is heel herkenbaar.
Welkom in de commentaarsectie bij deze video!
Goed gesprek over onderwijs.
Geef mij een Haynes manual en ik ben hardstikke happy. Ik ben ook een laatbloeier, havo 4 afgegaan 6 jaar in de fabriek gewerkt als uitzendkracht, terug naar school via het 2e kans volwassen onderwijs MEAO daarna avond MBA en SPD en deel OU gedaan, geeindigd als financieel directeur. Kan tegenwoordig niet meer omdat het avond onderwijs is wegbezuinigd.
Mooi betoog. Dankjewel, Ad.
Samengevat: Het onderwijsbeleid in Nederland heeft de nadruk gelegd op prestaties en testresultaten, wat heeft geleid tot een "teaching to the test"-benadering. Hierdoor ontbreekt het vaak aan aandacht voor bredere educatieve doelen, kritisch denken en probleemoplossende vaardigheden. Het gebrek aan rolmodellen die deze vaardigheden belichamen, draagt bij aan het verval van kritisch denken onder Nederlandse studenten. Deze trend heeft negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van innovatieve denkers en kan zelfs de democratische waarden ondermijnen. Het is van groot belang dat er een herwaardering van het onderwijsbeleid plaatsvindt, waarbij er ruimte is voor diepgaand leren en de ontwikkeling van kritisch denken en probleemoplossende vaardigheden. Daarnaast is het essentieel om te investeren in de professionele ontwikkeling van docenten. Anders dreigen we een generatie op te leiden die niet in staat is om de complexe uitdagingen van de toekomst aan te gaan.
Denk je dat het onderwijs inhoudelijk aansluit op het kunnen anticiperen op het oplossen van eventuele toekomstige problemen? Want wat hebben ze nodig? Naast de basisvaardigheden zoals wiskunde en Nederlands/ Engels.
Alsof 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80 plussers zo briljant kunnen nadenken.
Problemen worden niet echt opgelost. Ze herhalen zich volgens het hedendaagse.
En meer creativieit in t onderwijs
Vorig jaar solliciteerde ik - ervaren docent Nederlands die op universitair niveau Nederlands gestudeerd heeft - bij een hbo- lerarenopleiding voor docenten Nederlands. Toen ik vertelde hoe ik op mijn eigen originele en authentieke manier mbo- studenten grammatica bijbracht (met veel grappige voorbeelden die aansloten bij de technische beroepspraktijk) werd mij na het uitstekend verlopen sollicitatiegesprek telefonisch te kennen gegeven: "U bent ongetwijfeld een hele goede docent Nederlands, maar we gaan niet met u in zee omdat u grammatica geeft en gelooft in het nut en de noodzaak ervan. Wij verschillen met u van inzicht. Wij geloven in 'taalgevoel'."
De walgelijke arrogantie van hen die toevallig (vaak leeghoofdig management) op een stoel zit om personeel aan te nemen, die bepaalt of jij wel of niet wordt aangenomen. Dat soort tuig - ik kan hen niet anders typeren - bepaalt wat er geleerd wordt door onze kinderen. Ik heb er geen woorden voor. Al zou je dat niet uit mijn reactie afleiden. 😉 Ik wens je alle succes in het vinden van een andere baan. Zij verdienden jouw expertise niet.
Klinkt als een grap, maar is echt heel erg dat een leraar met passie, zo wordt “afgeserveerd”. Iemand met de laarzen in de klei en het management weet toch weer beter. Een leraarkracht met passie en visie is goud waard vd maatschappij.
Prachtig maar ozo droevig voorbeeld. En nou maar hopen voor de kindertjes dat voor de rest van hun leven dat 'geloven' aangeslagen is!
Het educatieve systeem in Nederland.... voor mij persoonlijk de grootste flater en de meest tijd verspillende onderneming van mijn leven geweest. Diep en diep teleurgesteld ben ik, vanaf jonge leeftijd heeft het altijd als een keurslijf en blok aan mijn been gevoeld, was het nooit een plek waar ik mijn leergierigheid vrij gang kon laten gaan en het heeft altijd in de weg gestaan van mijn ambities.
Op de middelbare school kwam ik in het tweede jaar van de 2e fase terecht. Vreselijk was het, alleen maar opdrachten maken, niemand die je inspireerde, alleen droge opdrachten boekjes doorwerken en elke week de checklist laten aftekenen om te zien of je alles gemaakt hebt (of het goed is, doet er niet toe). Vele tussenuren waarin je tijd verspild wordt. Twee profielen tegelijk heb ik gedaan (N&T en N&G) met Management & Organisatie er naast (economie kon helaas niet, dat had ik liever gehad). Met Nederlands is mijn liefde voor lezen voor jaren lang verziekt geraakt (jaren later weer herontdekt), uren verspild aan zinloze CKV opdrachten die niets, maar dan ook niets bijbrengen. Enfin, uiteindelijk allemaal afgerond met dikke cijfers op mijn eindexamen. Het enige inspirerende aan de tweede fase was mijn biologie leraar, die lak had aan de methode en gewoon zijn altijd boeiende verhalen bleef vertellen. Voor het eindexamen heb ik het boek ook niet open gehad om te leren en met een 8.9 op mijn examen zelf het vak gehaald, dat is hoe onderwijs hoort te zijn!
Daarna HBO, dat zou de verlossing moeten brengen. Eindelijk inspirerende vakken en mensen met kennis van zaken die mij echt wat bij gaan brengen. Die droom was snel verwoest. Zelf ben ik met twee HBO opleidingen gestopt. De eerste omdat het gewoon niet bleek te zijn wat ik wilde (kan gebeuren), de tweede omdat het dusdanig slecht was (en administratief een hel) dat het mij psychisch kapot maakte terwijl ik er niets van leerde. In plaats van te leren van inspirerende professionals werd je doorverwezen naar het studentenportaal waar je PDF'jes kon downloaden met opdrachten en bij vragen aan de docent kreeg je een link met de manual van iets terug gestuurd. Niets wat iemand alleen ook niet kan, minder inspirerend dan een generieke Udemy course. Ik had met die bezigheidstherapie van het kinderachtige HBO geen tijd om mij te ontwikkelen in vlakken die ik belangrijk vond en die bij zouden dragen aan mijn toekomst. Daarom besloten om alleen verder te gaan, dat gezegd hebbende, ik ben wel een autodidact pur sang.
Studeren via instellingen heeft me niets gebracht, wel heb ik er een leuke studieschuld aan overgehouden.
Inmiddels zijn we dus ongeveer 15 jaar verder. Ik spreek drie talen. Via private instellingen heb ik kennis opgedaan in gebieden waar ik niet direct intrinsieke motivatie voor had (en de kennis toch nodig had) en dat was top. Als software engineer heb ik mij op eigen kracht ontwikkeld in meer dan 12 programmeertalen, senior posities bekleed en voor landelijk bekende merken het hele online landschap uitgedacht en opgezet. Ook ben ik oprichter en mede-eigenaar (geweest) van een goed lopende online reisorganisatie en werk sinds enkele jaren via mijn eigen software bedrijf. Het geeft sowieso te denken dat een groot deel van software engineers die ik ontmoet helemaal geen traditionele leerweg hebben gevolgd hiervoor.
Sociaal economisch is er niet zoveel aan de hand dus, maar toch ben ik enorm gefrustreerd. Waarom? Omdat er nog veel meer mogelijk was geweest als docenten de kans hadden gekregen/ gefaciliteerd werden om inspirerend les te geven. En daarbij, ik zou nog steeds graag toch op een beetje niveau nog e.e.a. willen leren, maar zonder bachelor kom ik voor vrijwel niets in aanmerking op wat hoger niveau en ik ga niet eerst 3 jaar besteden en 15.000 EUR uitgeven aan iets dat ik al kan of ook zelf uit een boek kan leren of (wanneer het mijn eigen vak betreft) al lang kan en alleen zou moeten hoeven aantonen dat ik het eindniveau al heb.
We moeten naar een systeem toe waarin je gewoon voor een lage prijs examens kan afnemen die je kennis toetsen en certificeren. Of je daar dan lessen voor wilt afnemen is iets dat los moet staan daarvan. Waarbij een som van certificaten een bepaalde graad oplevert. Snel te doen tegen een goede prijs voor mensen die al bepaalde kennis / kunde hebben, en daarbij kan desgewenst voor jezelf (kleinschalig) passend onderwijs gezocht worden in een vorm die bij jou past, en kun je makkelijk wisselen zonder dat je hele studie onder druk komt te staan wanneer je ontevreden bent over je onderwijs leverancier.
Nu zit alles weggestopt achter allerlei regeltjes, logge bureaucratische instellingen en toelatingsvoorwaarden omdat het papiertje na jaren studeren het enige einddoel is. Dat is helemaal niet nodig als je alles kennis/ kunde via deelstudies aanbiedt die je kan stapelen, en per onderdeel gecertificeerd wordt.
Aan Ad Verbrugge: Lijkt U het wat om het onderwijs eens door te nemen met Ralf Dekker van FVD en medeoprichter van de de Renaissance school?
Ik zat medio jaren vijftig, ben van okt.'51, voortdurend verkeerd om op m'n stoel in de klas. Te druk en licht dyslectisch zijn had geen behandelplan in die tijd. Mijn ouders, de lieverds, gingen elke keer weer met lood in hun schoenen naar de ouderavonden, waar ze volhielden in mij te geloven. Jaren later op de universiteit werd mij pas echt duidelijk wat voor mazzel ik heb gehad dat er vanaf de LTS kon worden doorgestroomd. In mijn lange route naar ontplooiing ben ik docenten van allerlei pluimage en allooi tegengekomen, waarbij achteraf beschouwd helder is: hoe meer de docent boven de stof staat, hoe boeiender, meer ontspannen en humorvoller er les gegeven kan worden. Dit werkt positief prikkelend en stimulerend op de cursisten. Dat daarbij het technisch onderwijs strak georganiseerd was, bleek voor mij uiterst gewenst!
Zijsprong: als je migranten in 'huis' wilt halen, moet je hen en hun nazaten iets te bieden hebben. Gestapeld onderwijs vanaf LTS niveau en arbeidsperspectief op gefaseerd werk in de maakindustrie zijn daarbij basisvereisten. Ik zie uit maar jullie vervolggesprek.
Fijn de tijd die jullie nemen voor het gesprek. Ik hoor veel betrokkenheid en verantwoordelijkheid. Daar zou wat mij betreft wel wat ontspanning in mogen. De inrichting van ons onderwijs is maar een klein deel van de manier waarop we de nodige wijsheid op doen. Zoals Ad in het begin van het gesprek al zei: we leggen te veel verantwoordelijkheid op de schouders van het onderwijs.
Mijn vader was in de jaren 1980 PABO-directeur. Onder het eten riep hij eens vertwijfeld uit: ‘Ze [de PABO-leerlingen] weten niets meer!’ ‘Waarom heb je ze dan aangenomen?’ vroeg ik. Hij zweeg. Mijn moeder doorbrak de stilte en zei: ‘Dan nemen andere PABO’s hen aan en moet je vader collega’s ontslaan.’ Hij zat dus klem. Trouwens: steengoed gesprek!
Ik kan de pabo-studenten van toen niet beoordelen maar voor mijn gevoel is het alleen maar erger geworden. Aan de andere kant is in het onderwijs 'het was vroeger allemaal beter' een veelgehoorde uitspraak. Ik ging in 1975 voor het eerst echt lesgeven en de wiskundesectie had een vergadering. Op een zeker moment mompelde een conrector van een jaar of 50 met roos op zijn schouders: 'Die brugklasleerlingen worden elk jaar dommer.'
@@jackschilder Zo'n 15 jaar geleden hoorde ik dat ze op de MAVO bij Duits de 2de naamval niet meer hoeven te kennen. Een oudere collega werd boos: de zoveelste verlaging van de minimumeisen. Zelf merk ik dat mensen met VWO-eindexamen Duits vaak nooit hebben gehoord van de zgn. N-Deklination, een afwijkend naamvallensysteem voor een groot aantal woorden, waartoe o.m. woorden als 'Mensch' en "Herr' behoren. Zo devalueren middelbare-schooldiploma's, terwijl de bevolking op papier steeds hoger opgeleid heet te zijn. Vroeger was écht niet alles beter, maar ... sommige dingen wél!
@@jackschilder Wedden dat de onkunde van leraren zelf aan de basis ligt van domme leerlingen en het verlagen van vereisten.
@@stnbch3025 Wellicht, maar er speelt meer. Een kennis is docent Frans. Hij klaagde dat zijn leerlingen geen Franse woordjes kennen. Dus wilde hij geregeld woordjes overhoren. Mocht niet, want. de schoolleiding had besloten dat een klas per vak maar twee overhoringen per schooljaar mag krijgen! Gek dat hij nu niet meer in het onderwijs werkzaam is?
@@stnbch3025 Ik kan eigenlijk alleen voor wiskunde beoordelen of de eindexamens gemakkelijker geworden zijn. Omdat ik nog voor de mammoetwet eindexamen gedaan heb en tijdens mijn wiskundestudie ook bijles gaf aan leerlingen van na de mammoetwet en ook de huidige examens ken, kan ik dat wel beoordelen. Eerst had je Wiskunde I en II en daar moest je voor kiezen en die vakken waren zeker niet gemakkelijker dan voor die tijd. Er waren dus leerlingen die met de vakkenpakketten van toen wiskunde konden weglaten.
Tegenwoordig kan dat eigenlijk niet meer. En dus zijn er lichte varianten als havo wiskunde A en vwo wiskunde A. Ik wil niemand beledigen maar havo wiskunde A stelt niets voor en vwo wiskunde A is ook niet bijzonder moeilijk. Havo wiskunde B is iets lichter dan hbs-B en gymnasium bèta in die tijd. VWO wiskunde B is moeilijker. In mijn middelbare schooltijd had je onderscheid tussen A en B bij zowel hbs en gymnasium. Voor A was er geen schriftelijk eindexamen wiskunde - ik weet eigenlijk niet of er alleen wat mondeling was of dat wiskunde helemaal niet geëxamineerd werd.
Ad heeft het over dertien eindexamenvakken maar dat kon alleen omdat de eisen per vak in de regel lager waren dan de eisen van het beperkte aantal vakken van later. Bij de moderne talen was het eindexamen later ook totaal anders. Wij moesten een tekst uit de vreemde taal in 'correct Nederlands' vertalen. Op de hbs was er ook nog een mondeling eindexamen in de vreemde talen - bij het gymnasium was dat er niet.
De huidige examens in de vreemde talen bestaan uit meerkeuzevragen over teksten. Ik las eens over een experiment dat ze gedaan hebben met Duitse leerlingen die een Nederlands examen Duits moesten doen. De Duitse leerlingen haalden dezelfde scores als de Nederlandse leerlingen. Kortom, wat toets je precies?
Deze interviewer moet vaker aan de bak bij DNW, hij laat mensen uitpraten en hun verhaal doen en dat geeft een rustiger algeheel luister sfeer.
Helemaal eens met de analyse van Ad, waar minimaal 40 jaar geleden het begin is gemaakt de boel af te breken en te verkopen aan grote bedrijven...
Op de lagere en middelbare school merkte ik het al... om de haverklap andere boeken, steeds weer nieuwe boeken kopen...
Geweldig interview! Meer graag. Diagnose prima, Oplossingen graag meerdere interviews nu ….. constructief met wetenschappelijke onderbouwing
Ik wil wel even een nuancering aanbrengen in het betoog van meneer Verbrugge. Mijn vader (1919 - 1997) op zijn 14e wees, met nog een aantal kinderen onder hem moest al vroeg aan het werk en kreeg dus niet de kans om het onderwijs te volgen dat hij graag wilde. Hij bracht ons al vroeg bij dat als als je de kans hebt om door te leren, zoals hij dat noemde, je dat met beide handen aan moest pakken. Jongen, blijf uit de blauwe overall. Niet dat hij daar op neerkeek, meneer Verbrugge, maar maak gebruik van je kansen.
Mooi gesprek. Wat je veel om je heen hoort,is dat kinderen eigenlijk toch wel minimaal havo hbo universiteit moeten doen,terwijl veel kinderen dat niet redden. Het wordt gewoon verwacht. Heb dit nooit begrepen. Het gaat toch om wat je kind leuk vindt en kan. Er is juist een tekort aan mbo ers,handarbeiders. Hoog of laag opgeleid wat maakt het uit!!
42:25 Ad: Dus we hebben echt een waardeloos gebouw gemaakt.
Dit heeft een oppervlakkige betekenis, in die zin dat het systeem niet functioneerd.
Maar misschien is er ook een diepere interpretatie aan waardeloos toe te dichten. In die zin dat het systeem van waarden, het waarde systeem, niet waardevol is voor de samenleving. Het is niet waardevol voor leerlingen, voor docenten, voor werkgevers. Als je geen waarde hecht aan de juiste dingen, dan krijg een waardeloos gebouw.
In de jaren ´90 heb ik even PABO gedaan. Met MAVO hoefde ik enkel een oud-examen HAVO Nederlands te doen. Ik kwam in een klas terecht met 26 meiden en was de enige jongen. Dat lijkt leuk, maar dat was het niet. De gesprekjes tussen de meiden gingen vooral over de VIVA en make-up. Toen kwam het moment dat ik (letterlijk) poppenkast moest gaan spelen en mij afvroeg waar ik in hemelsnaam in terecht was gekomen.
Zie mijn antwoord aan @8Lego
Ik ben bijzonder tevreden over het onderwijs dat ik genoten heb. Leerkrachten hadden voldoende autoriteit en waren 'streng maar rechtvaardig'. Ik herinner me de winter elke dinsdagochtend om 8u30 dat de wiskundeleerkracht de vensters volledig open ging zetten terwijl het sneeuwde... Wie het kou had moest maar harder schrijven. 😂
Wij zeurden nooit en deden wat er werd gevraagd. Ik had massa's vanbuiten te leren maar zoals de leerkracht Latijn af en toe zei 'Moeilijk gaat ook' 😝
Zoals Ad al verschillende keren zei, Artificial Intelligence kan de liefde niet weergeven die een leerkracht in zich heeft om kennis over te brengen. Het gezeur en gezaag van ouders aan de schooldirectie is een doorgeslagen mentaliteit die in Vlaanderen blijkbaar meer en meer komt boven drijven... ten koste van het vak als leerkracht maar ook ten koste van het kind want een kind dat niet studeert... heeft slechte punten.
Onderwijs noem je dat 😂😂
In dit gesprek vooral veel oog voor wat het onderwijs niet meer doet vergeleken met het verheerlijkte verleden, zoals vervoegingen uit het hoofd leren, wat als indicatief voor verval wordt gezien. "De kwaliteit" wordt telkens genoemd zonder criteria: wat is dan kwalitatief goed onderwijs? En nog belangrijker: wat is het doel van het onderwijs volgens de sprekers? Is het alleen kwalificatie?
Een mooi voorbeeld van stapelen is een mij bekend geval van iemand die ooit met LTS startte en via de geëigende weg het later schopte tot gezagvoerder op een Boeing 747 op trans-Atlantische routes.
Fantastisch is dat. Ik ken ook zo'n voorbeeld van iemand die startte op het lager onderwijs en een hele goede ingenieur is geworden. Ik geniet daar altijd nog van dat dat gelukt en mogelijk was. En natuurlijk is dat begonnen zo'n beetje met het: opvoeren, repareren/onderhouden van brommers.
Mij is het alleen een raadsel waar dat eerste schooladvies vandaan is gekomen.
Over werkgeluk besproken. Net bullshit jobs van Graber gelezen. Daar work je ook niet blij van.
En een Cito toets als in de 80 er met rekenen dat kun je vandaag niet meer doen dan moet iedereen vmbo doen😂
Publieke school als vorming, omvorming en vervorming, alwaar de differentiate en segmentatie voor de oriëntatie al predominant wordt bepaald, alvorens een composiet archetype is herkent, en door het opgroeiende individu zelf nog ongedefinieerd blijft, leidt tot dwaling.
Ik moet zeggen, Ab zit absoluut op de juiste lijn. Hoewel we niet dezelfde achtergrond delen, zijn we wel van hetzelfde bouwjaar. Mijn persoonlijke achtergrond is stevig verankerd in de LTS/MTS/HTS.
Als ik terugkijk, realiseer ik me dat het vaak de strengste docenten waren die de meeste impact op mij hadden. Ik heb ze misschien niet altijd gewaardeerd in mijn jongere jaren, maar in retrospectief waardeer ik hun vastberadenheid om ons echt iets te leren.
Specifiek wil ik de MTS-docenten noemen. Zij hebben echt de basis gelegd voor mijn technische inzicht. Ik voel me met name verschuldigd aan de docenten Brands, Remmen, Poper en Van Lijf, ook wel bekend als 'de microprofessor'. Zonder hun geduld, toewijding en vastberadenheid om kennis over te dragen, zou ik niet zijn waar ik nu ben. Dankbaarheid is wat ik voel als ik aan hen terugdenk.
Mooi, respectvol verwoord!
Als de heren er nog zijn; stuur ze een bedankbriefje. U schrijft mooi.
🦺🕶🥽👓🪡🧵⛵️✈️🥦🎂 Zou mooi zijn als op de basis school wordt begonnen met ambacht
Ongeacht waarvoor kinderen kiezen in ieder geval de basis leggen voor : GRIJPEN met de HAND naar BE- GRIJPEN VAN HET VERSTAND
Bewust stuk gemaakt : lts, mts en hts en ook leao, meao en heao.
Zeehelden worden tegenwoordig als schurken weggezet in het onderwijs. De tegenstrijdigheid werkt polariserend
De Staat van het Onderwijs mag van mijn part wel een nieuwe serie krijgen 8)
Via radio en tv wordt er heel veel reclame gemaakt (een aardige inkomstenbron voor omroepen) om app’jes te installeren op je smartphone,
en veel jongeren vinden smartphone interessanter dan lessen op school?
Ben het nieuwe boek van Joep Dohmen aan het lezen die gaat nog wat dieper in in deze materie.
Internationalisering of amerikanisering?
Dat is het. Europa loopt braafjes in het keurslijf van de US.
het laatste
Kleine correctie/aanvulling: de voornaamste reden dat men niet meer in de overall naar huis gaat in mijn ogen, is dat deze bedoeld is ter bescherming en vaak allerlei vervuiling bevat. Deze wil je niet in de openbare ruimte hebben.
U begrijpt het verschil tussen letterlijk en figuurlijk niet?
@@eddiesimone3568 Nee, leg is uit? Heeft dat met letters en figuren te maken?
Rogier heeft weinig spierballen wat door overwicht verstand wordt gecompenseerd
De grap van Slavoj Zizek over 'naar oma gaan' 47:20 (werd wat te snel verteld denk ik om de clou goed over te brengen...): ruclips.net/video/oZoheZbxT6I/видео.html
Het verdwijnen van het opvoeren van brommers is een groot verlies. Linksom of rechtsom.
🤣✌🏍
Waar een klein land Groot in is: je hebt gelijk Rogier de schaamte voor de overall is vooral Nederlands(geworden)
Altijd als Ad over het onderrwijs in NL praat houd ik zo van die man.❤ Hij vertelt exact hoe het komt, wat het nu is en vooral wat het zou moeten bieden en wat het waarborgen moet. Mijn kinderen pasten net xo min als ik in het schoolsysteem zoals het werd aangeboden. Mijn ouders konden niet veel voor mij doen. Waren door armoede en de cultuur voor WOII amper geschoold. Hoogbegaafdheid was in Drenthe in mijn tijd niet bekend. Nu nog loop ik tegen de gevolgen aan van ontoereikend basis en voortgezet onderwijs genotrn hebben. Voor mijn kinderen heb ik hemel en aarde bewogen dat ze maatwerkonderwijs konden krijgen. Dat is ten dele gelukt. Het was nog amper ontwikkeld. Wat het wel gebracht heeft is het uiteindelijk succesvol kunnen weven met het beschikbare inferieure materiaal onder ondoorzichtige structuren en mankerende instructies. Hun geest is nooit opengebloeid op school, maar waar dat wel kan gaan ze echt nog vinden in hun leven. Belangrijk voor hen is geweest dat ze hun eigenheid hebben leren behouden ondanks dat ze tegelijkertijd zichzelf moesten misvormen welhaast om een diploma te halen. In dat vermogen ligt de basis voor kunnen leven in een maatschappij die met de dag zieker wordt. Want geloof me. we moeten het dieptepunt op alle fronten nog gaan beleven. En dat weten we allemaal. Om daar doorheen te komen komt het op mensen als mijn kinderen uiteindelijk aan. Niet op diploma's. Die zeggen nu al niets meer getuige de certificeringen en registratie wildgroei die ontstaan is op de arbeidsmarkt. Volkomen het gervolg van waardeloos bulkonderwijs.
LTS 😂👍 heb ik ook maar geen diploma was mooi🎉
Bij de Nieuwe Wereld weet je nooit wie wie interviewt. 😂
idd jongens.... heel goeie weergave van het vernietigende effect van ondoordachte modernisering van ons onderwijs vanaf de 60-er jaren..en alle kreukels die daar aan enthousiast aan meewerkten....heel beschamend om die ook terug te zien
Dank je Ad, fijn om eens te horen hoe jij het onderwijs ziet. Dit is niet mijn wereld, maar het gesprek was goed te volgen en erg interessant.
Hij liep lekker leeg 😅
Ad zegt heel behartigingswaardige dingen en zet ze in een historisch perspectief dat voor mij (nog van voor de mammoetwet) heel goed te volgen is.
Bij het onderwijs, maar ook vaak daarbuiten, gebeuren vaak drie dingen:
1 Veranderen om het veranderen.
2 Inzichten die om de tien jaar totaal omgekeerd worden.
3 Elk systeem (schoolsysteem, didactiek, vul maar in) heeft een aantal nadelen en een aantal goede kanten. Om die nadelen op te heffen wordt gekozen voor een ander systeem met als gevolg dat een aantal goede kanten ook gesloopt worden en dat weer nieuwe nadelen heeft. Het slaat vaak door van het ene uiterste naar het andere uiterste.
Toch had ik graag bij dit gesprek gezeten omdat ik hier en daar kanttekeningen heb bij het geschetste historische perspectief en ook wel kanttekeningen bij sommige beweringen of suggesties van Ad.
Laten we het eens hebben over de lump sum. Vóór de invoering van de lumpsum was de geldstroom die binnenkwam van het ministerie tot in detail geoormerkt. In het hbo waar ik in 1984 kwam te werken, was door het ministerie bepaald dat je bij een x-aantal studenten als school recht had op zoveel overheadprojecten (wie weet nog wat dat zijn :)) in de school. In de praktijk kwam dat erop neer dat er in de helft van de lokalen eentje stond. Na invoering van de lump sum stond er binnen de kortste keren eentje in elk lokaal.
Ik heb weleens gekscherend gezegd dat de directeur voor die tijd de hele dag bezig was om aanvraagformulieren in drievoud in te vullen om een nieuwe doos met krijtjes aan te schaffen. Dat er een einde kwam aan deze belachelijke bureaucratie had wel vermeld mogen worden. Ook zei Ad dat het geld na de invoering van de lump sum overal maar aan besteed kan worden. Als ik mij goed herinner was er toch nog wel een mate voor oormerking - er was een maximum gesteld aan de hoeveelheid geld die aan gebouwen besteed mocht worden.
Dat er ook nadelen aan de lump sum financiering zaten en zitten zal ik zeker niet ontkennen. Voor de lump sum financiering werden de personeelskosten door het rijk compleet vergoed en zo was het dus geen enkel probleem dat vrijwel elke docent eerstegraadsbevoegd was en dus een relatief hoog salaris had. Na de invoering van de lump sum ontstond er een situatie dat er steeds minder docenten in de hoogste salarisschaal (schaal 12) kwamen en kwamen er ook docenten binnen met schaal 10 of 11 als eindperspectief. In de laatste jaren is het besef ontstaan dat dit de kwaliteit van het onderwijs niet ten goede komt en is er een beweging op gang gekomen om weer meer docenten in de hoogste salarisschaal te hebben.
Ad had het over de hoogleraar lesgaf aan studenten die een MO-A bevoegdheid wilden halen. Daarmee wekte hij de suggestie dat iemand die hoogleraar is ook automatisch een goede docent is. Iedereen die een universitaire opleiding gevolgd heeft, weet dat dat pertinent niet waar is. Ik heb zelf wiskunde gestudeerd en de slimste wiskundigen waren vaak de belabberdste docenten. Om maar eens bekende uitspraak uit de voetbalwereld aan te halen: 'Een goed paard is nog geen goede ruiter.'
Als we Johan Cruijff buiten beschouwing laten en kijken naar succesvolle voetbaltrainers dan waren dat allemaal geen goede paarden. Louis van Gaal (nooit de absolute top gehaald), Leo Beenhakker en Foppe de Haan (allebei nooit meer dan amateurvoetballer), Guus Hiddink (bij PSV gespeeld maar nooit een basisplaats weten te veroveren) en neem van de huidige generatie Arne Slot (ook nooit in de absolute top gespeeld).
Voor een groot deel kan ik het eens zijn met Ad als het gaat om het oefenen (drillen) van basisvaardigheden. In mijn lagereschooltijd was dat er natuurlijk. Eindeloos veel rekensommetjes doen maar dat was vooral besteed aan de minder intelligente leerlingen. Ik had altijd aan een voorbeeld genoeg en heb mij als redelijk hoogbegaafd iemand zes jaar lang doodverveeld. Dat er tegenwoordig meer aandacht is voor hoogbegaafde leerlingen kan toch moeilijk een verandering ten slechte worden genoemd.
Het hoofd van de lagere school had ook een duidelijk idee over de te geven schooladviezen. Voor kinderen uit een arbeidersmilieu zoals ik was de ambachtsschool (de LTS) of de ULO per definitie het hoogst haalbare. Voor kinderen van ondernemers en mensen met een kantoorbaan waren er wel adviezen richting HBS. Als er in mijn tijd een CITO-toets was geweest, had mijn leven er anders uitgezien. Uiteindelijk is toch wel goed gekomen met mij. Na twee jaar op de ULO kwam de directeur erachter dat hij een potentiële gymnasiumklant in de klas had zitten en hij heeft gezorgd dat ik de overstap naar de tweede klas van het gymnasium kon maken.
Ad is ook niet zo te spreken over de hedendaagse hulpmiddelen, heb ik de indruk. Op de ULO hadden we ook handelsrekenen: eindeloos guldens omrekenen naar Amerikaanse dollars, Engelse ponden, Franse francs en Duitse marken en omgekeerd. Geen mens doet meer valutaomrekeningen met de hand. Ongetwijfeld zal Ad bedoelen dat het ontbreekt aan een duidelijke strategie omtrent het gebruik van hulpmiddelen en in dat opzicht ben ik het natuurlijk helemaal met hem eens.
Het gemak waarmee havisten maar ook vwo'ers fouten maken in het Nederlands is mij ook een doorn in het oog. Een hbo-propedeusegroepje met vijf allochtone havisten slaagde er ooit in om in een stukje tekst van 47 woorden maar liefst veertien type- en taalfouten te maken. Een van de oorzaken is volgens mij dat een en ander in het voortgezet onderwijs niet meer afgestraft wordt. In het havo-eindexamen al nauwelijks (in 2023 waren er 59 punten te halen en de maximumaftrek voor taalfouten bedroeg vier punten - als ik het correctievoorschrift goed begrepen heb). Ik heb de indruk dat bij andere vakken dan het Nederlands fouten in het Nederlands ook niet bestraft worden. Ik moet hierbij denken aan het flitspaaleffect. Als iemand weet waar die staat, houdt hij zich wel even aan juiste snelheid. In het onderwijs zijn er echter geen flitspalen.
Een kennis van ons (nog ouderwets opgeleid als juf op de basisschool) krijgt van haar jonge directeur bij elke brief die hij naar ouders schrijft, de vraag om die brief vooraf te corrigeren op het Nederlands ... Onlangs zag ik nog een hoogleraar bij Ongehoord Nederland die het had over "een systeem die ...". Het is om mismoedig van te worden.
En over veranderingen van inzicht gesproken. Op het hbo werden op een zeker moment ook hoorcolleges ingevoerd maar die zijn vrijwel overal ook weer verdwenen.
De werkveldadviescommissie bij de ICT-opleiding waar ik bij betrokken was, was ook heel duidelijk. 'Leren jullie ze het vak maar, dan leren wij ze wel communiceren.' En tien jaar later was het precies omgekeerd. 'Leren jullie ze maar communiceren, dan leren wij ze het vak wel.' Of het deze volgorde was, weet ik niet meer.
Zo, dit essay is nu lang genoeg. Een tweede uitzending over dit onderwerp kan wat mij betreft ook prima.
Geweldig Ad leef helemaal mee. 3 jr. ULO en heel veel plezier van mn kleine beetje talen kennis gehad.
Hier ook zo. Klinkt beetje simpel, maar heb met mijn talenkennis Duits, Engels en Frans veel geld verdiend.
Ad en de art of motercycle maintenance
Hah...ik heb dat boek in de kast staan, althans met Zen i.p.v. Ad.
die zou ik wel lezen
Robert Pirsig. Mijn brommer manual was leerzamer.
✍️😇😍
Meegemaakt als PABOdocent dat student door mocht vanwege bekostiging.
Meer mannen op de PA/PABO kwam ook door vrijstelling van dienstplicht.
Dagelijks merken we dat is uitgekomen waar BON voor waarschuwde. In het volgende gesprek, als dat er komt, zou het wel mooi zijn om Ad ook te horen over hoe, als de basis gelegd is (en wanneer is dat klaar?), eigentijds vervolgonderwijs eruit zou moeten zien. Hoe kan dat voorbereiden op volwassenheid in werk en samenleving? In het hoger onderwijs en het beroepsonderwijs wordt de beroepspraktijk zoveel mogelijk nagebootst. Benieuwd hoe Ad dat beoordeelt.
Een heel herkenbare ontwikkeling. Als ex-MULO leerlinge heb ik mijn zoon in de negentiger jaren zien worstelen door gebrek aan duidelijkheid en structuur van opdrachten en inhoud van aangeboden stof. Zoals ik zelfvertrouwen kreeg in een vak doordat je rijtjes kende, steeds herhalen en een beloning door een bijbehorend cijfer, worden de vakken nu gestoord door het moeten inzetten van allerlei sociale vaardigheden, die bij gebrek daaraan door bijv. sensitiviteit, het betreffende vak inhoudelijk en qua waardering onderuit halen. Ook het niet goed kunnen plannen en organiseren werkt demotiverend op de vakken waar het uiteindelijk inhoudelijk om zou moeten draaien. Het duidelijk leren opschrijven in je agenda en per dag je agenda afwerken, geeft structuur en geen ruis. Laat het vak het vak zijn, en richt een apart vak in voor het zelfstandig leren denken waarbij respect voor de pluriformiteit van mens in relatie tot zijn omgeving centraal staat, en stimuleer vooral uitwisseling van gedachten, zodat hopelijk in de toekomst een andere generatie politici op staat
Uiteraard aangepast aan de leefwereld en ondervonden beleving van de kinderen, zeker niet zoals in deze tijd opgedrongen via de woke-"cultuur". Dit alles ondersteund door het belang van lichaamswerk (gymlessen door vakleerkracht) en creatieve vakken muziek, tekenen, techniek ook door vakleerkrachten.
Ook op de basisschool al, juist om die basis stevig neer te zetten. De mens in zijn eigen gezochte en gevonden identiteit moet weer centraal komen te staan ipv de opgelegde verwarring via AI (ontmenselijking), narratieven, gender (met uiteraard respect voor elk natuurlijk en spontaan optredend fenomeen). Laten we hopen dat we na deze turbulente tijden, veel helderheid mogen krijgen.
Het zogenaamde “Dakpannen systeem” is inderdaad uitermate belangrijk binnen het onderwijs om die die willen & kunnen te laten doorstromen ook laatbloeiers.
Bij volgend interview misschien leraren laten meepraten en meedenken. Wat je wel moet realiseren is dat jongeren van nu heel anders zijn dan jongeren van toen. Ze krijgen veel meer en in hoog tempo informatie te verwerken. Ook ouders nu zijn anders dan toen. Dit zijn producten van deze moderne tijd en zij hebben andere vaardigheden nodig om te kunnen functioneren in deze maatschappij. Ik denk dat jongeren dat aanvoelen en die kant op willen bewegen. Echter denk ik dat ons onderwijs inhoudelijk te weinig gemoderniseerd is en daardoor minder betekenisvol is geworden dan dat het voorheen was. Het was duidelijker waar je het voor deed.
I.m.o. zou het academische onderwijs per definitie bij moeten dragen aan het gehele onderwijsgebouw.
Ad, legt oorzaak en gevolg goed uit. Ik heb zelf hbs genoten. Eindexamen in 13 vakken gedaan en alles in 1 en pretparketten. Mijn broer heeft ulo en kweekschool gedaan. Dus wat Ad vertelt is heel herkenbaar.
Geen pretpakketen