คน "ต่างจังหวัด" มอง "กรุงเทพ" ยังไง? ดี? แย่?
HTML-код
- Опубликовано: 23 фев 2024
- คน "ต่างจังหวัด" มอง "กรุงเทพ" ยังไง? ดี? แย่? #สังคม #บ้านกูเอง #ต่างจังหวัด #กรุงเทพ #สาระดีๆ
--------------------
สมัครสมาชิกซ่องสุมหลังบ้าน
/ @bangueng
--------------------
ติดต่อโฆษณา
0660811501 คุณออย
banguengcommon@gmail.com
คอมเมนต์มุมมองของคุณได้เลยนะ ทั้งคนต่างจังหวัดที่อยากระบายกรุงเทพ และคนกรุงเทพที่อยากบอกอะไรกับคนต่างจังหวัด
คนไทยทุกภาคบ้าครับ
เราเป็น1ในคนที่เป็นเด็กตจว.ค่ะ ต้องเข้ามาเรียนที่กทม.ต้องมาแข่งขันเรื่องการเรียน ส่วนตัวมองว่าการศึกษาที่ดีมันควรมีทุกที่อ่ะค่ะTT
จริงสุดๆๆ เราก็มาเรียนที่กทม. เพราะม.แถวบ้าน คณะที่เราอยากเรียนมันไม่ตอบโจทย์เราอะ การศึกษาที่ดีควรมีทุกที่จริงๆ
ถูก
จริงแต่ที่น่าเศร้าคือมันเป็นแบบนี้กันทั้งโลก อยากได้การศึกษาที่มีคุณภาพต้องเข้าเมืองอย่างเดียว
@@user-xb9ps8dg7iเราเป็น 1 ในต่างจังหวัดที่มหาสารคามเราก็เคยโดนบลูลี่
แถวบ้านผมโรงเรียนเอาแต่สร้างชื่อเสียงเอาหน้าเอาเงินครับ ไม่ได้สนใจเรื่องการเรียน😅
จากมุมมองของเด็กต่างจังหวัดนะคะ รู้สึกโอกาสดีๆมันอยู่ในกรุงเทพเป็นส่วนใหญ่ ส่วนคนในเมืองหลวงใช้ชีวิตแบบรวดเร็ว ส่วนตัวเป็นคนที่ใช้ชีวิตชิลและเชื่องช้ามาก ซึ่งมองแล้วเครียด ตอนนี้อยากเรียนมหาลัย แต่จบหลักสูตร กศน. ถ้าต้องเข้ามหาลัยคงต้องเป็นมหาลัยเอกชนในกรุงเทพ เพราะของรัฐความสามารถคงไม่ถึง และมีน้อยมากที่จะรับวุฒิ กศน. แค่คิดถึงสังคมในกรุงเทพก็เครียดแล้ว แล้วสกิลการเอาตัวรอดในสังคมที่รวดเร็วติดลบมาก แล้วทุกโอกาสหลายๆอย่างส่วนมากอยู่ที่นู่น บางทีก็คิดว่า ขออยู่บ้านนอกอย่างมีความสุขดีกว่า ใจไม่แข็งพอจริงๆเครียด🥲
มันจะเร็วตามเองครับ หาเพื่อนสนิทให้ได้สักคน ที่รับฟังเราได้ทุกอย่าง ไม่เกี่ยงจะหญิงจะชาย รับรองจะชินเมืองครับ สำคัญที่เพื่อน จะช่วยลดแรงกดดันทุกสิ่งแล้วช่วยกัน
ควรมีเพื่อนทั้ง ตจว. เหมือนกัน กับคนกรุงที่เฟรนลี่ในแก๊ง
ผม จบ กศน ที่สอบเข้ามหาลัยรัฐได้ครับ เคยอยู่ใน กทม 15 ปี ตอนนี้มาอยู่ ตจว ในจังหวัดใหญ่ ก็ไม่ต่างจาก กทม มากเท่าไหร่ สู้ๆ ครับ
พอใช้ชีวิตถึง 30+ จะอยากมาอยู่ต่างจังหวัดเองครับ เพราะ
ค่าเลี้ยงชีพ
เวลาชีวิตกับครอบครัว
ที่พวกคุณอยู่สบาย คือ พ่อม่มึงดิ้นรนอยู่ครับ มึงแค่ไม่รุ้ตัวเฉย (พวกที่อวดรวยอันะครับ)
ผมคนกรุงเทพแต่กำเนิดนะ แต่ไม่ใช่ครอบครัวคนมีเงิน ผมต้องทำงานและหาเงินเรียนเองด้วย สอบมหาลัยรัฐไม่ติด สุดท้ายงานทำแล้วมาลงเรียน ม.ราม ก็จบ ได้รับปริญญา สิ่งสำคัญคือกำลังใจและความมุ่งมั่น ขาดอย่างใดไปก็ไม่ได้มันจะเรียนไม่จบ ยิ่งถ้าต้องทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียนด้วยแล้วเป็นอะไรที่มันยากเป็นทวีคูณโดยเฉพาะเรียนปริญญาตรี ผมภูมิใจนะที่สามารถจบ ม.ราม สาขาวิทยาศาสตร์คอมพ์ และได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระองค์ท่าน (พระเทพ) ถ้าคิดแต่ว่าไม่ไหวหรอก ต่อให้เป็นเรื่องง่ายๆก็ไม่สำเร็จนะ
"สวนสาธารณะน้อย" ผมบ่นเเค่นี้เเหละ ผมต้องนั่งรถไฟฟ้าไป ถ้าไม่ได้ไปมันจะเครียดๆ
อาหารการกินถ้าไปเจอร้านถูก เเต่อร่อยเเล้วได้เยอะก็มีครับ
จากเคยอยู่สงขลามา เช้าวิ่งแถวๆทะเล เย็นวิ่งสวนสาธารณะ มาอยู่นี้สวนน้อยจริง
มีนะ แต่ไม่ใหญ่มาก แต่ที่ใหญ่ก็มี พอได้ อย่างสวนรถไฟ สวนลุม
ผมว่านะรัฐบาลไม่ควรเน้นความสบายแต่กรุงเทพ พัทยา ภูเก็ต เพราะต่างจังหวัดนี่ลำบาก และอีกอย่างเลยคือการสร้างถนนมานานเกือบ10ปีละยังไม่เสร็จซึ่งมันเป็นความผิดพลาดมากถนนรถติดเยอะการวางแผนเส้นทางที่ไม่ค่อยดี แต่มีตัวชูโรงที่ทำให้ไทยนั้นดีมากคือวัฒนธรรมอาหารการท่องเที่ยวที่ดีมากและอาหารเครื่องใช้ที่ถูก(เขตปกครองพิเศษ)
แต่รวมรวมคือไทยยังต้องพัฒนาอีกเยอะแต่ยังไงผมก็ส่งกำลังใจให้คนที่พาประเทศไปในทางที่ดีครับ
ภูเก็ต ต้องรวยแค่ไหนถึงจะอยู่ได้ ค่าครองชีพแพงกว่าพัทยาไปอย่างไกล
จริง
ประเทศไทยต้องพัฒนาอีกเยอะแต่ ณ ตอนนี้ค่อยช่วยไปทีละนิดแต่ไม่แน่อนาคตไทยอาจจะดีกว่านี้ก็ได้แต่ต้องรอ
อย่างว่าแต่สมุย ภูเก็ต หาเงินเข้าประเทศมากกว่าอีสานทั้งแทบ ไม่ได้บูลลี่แน่บอกการคิดของรัฐ ผลประโยชน์ล้วนๆ
@@2kdoublefuck915 ยังไม่รวมระยองชลบุรีอีกนะ ที่ว่าโรงงาน ท่องเที่ยวอีก
เคยไปฝึกงานที่กทมสัมผัสได้ถึงความเลื่อมล้ำ เปราะบาง หดหู่ แออัดเอาตรงๆไม่อยากเข้าไปทำงานที่กรุงเทพเลย แต่ถ้าเรื่องการเที่ยวโคตรสนุกเลยมีกิจกรรม สถานที่รองรับได้ทุกแบบ
จริงเราชอบตรงมีกิจกรรมหลากหลายและเดินทางสะดวกในการไปร่วม แต่ถ้าต้องไปอยู่คงไม่ไหวกับค่าครองชีพ
ขนาดผมเกิดกรุงเทพ แล้วมาอยู่ต่างจังหวัดตั้งแต่7ขวบ พี่สาวแท้ที่อยู่กทม.ยังพูดจาดูถูกเรื่องการสวมใส่เสื้อผ้าหน้าตาและสำเนียงเลย สังคมมันคนละแบบจริงๆ
อันนี้มันเกินไปจริงครับ
ปัญหาน่าจะพี่สาวมากกว่าอันนี้
เราเป็นคนกรุงเทพฯ อยู่มาตั้งแต่เด็ก เลยตัดสินใจไปเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัดเพราะเบื่อชีวิตที่กรุงเทพฯ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าสุดท้ายเราต้องกลับมาหางานทำที่กรุงเทพฯ เพราะต่างจังหวัดไม่มีอะไรให้ทำ
😢คนต่างจังหวัดมองกรุงเทพคือประเทศไทย
เหมือนผมเลย สุดท้าย ต้องกลับมาทำหางานที่กรุงเทพ ต่างจังหวัตหางานยาก งานน้อยเงินน้อยผมตอนแทนไม่ดีเท่าที่ควรในการใช้ชีวิต มันไม่ใช้ไม่มีงานแต่งานมัน้อย ยกตัวอย่างงานแถวภาคอีสาน ต้องแย่งกันหางาน ตัวเลือกน้อยมาก
@@user-dp4ds7kp9w อันนี้จริงๆใช่มั้ย ผมคนกรุงเทพ ไม่อยากให้ต่างจังหวัดกลายเป็นเหมือนกรุงเทพ ป่า เขา ต้นไม้ ทุ่งนาทุ่งหญ้า ผมมีเวลาต้องไปสูดอากาศ ที่อื่นตลอด กรุงเทพมันเจริญแค่วัตถุ จิตใจต่ำตมสุดๆบอกตรงๆ
@@veronica8016ขนาดคนภาคอีสานยังแย่งงานกันแถวภาคตะวันออกเลย
จากมุมมองคนต่างจังหวัดที่มาทำงานกรุงเทพ
ข้อดี:
- มีงานหลากหลายมาก ๆ มีตำแหน่งรับเยอะ
- โรงเรียนดี ๆ มีเยอะ โรงพยาบาลมีเยอะ
- ห้างร้านค้ามีเพียบให้เลือก ตั้งแต่ร้าน street food ยันร้านอาหารแพงๆ ในห้าง
- การเดินทางยังมีขนส่งสาธารณะค่อนข้างครอบคลุม คนไม่มีรถก็ยังพอเดินทางได้
- เจอคนหลากหลาย มันทำให้วิธีคิดเรากว้างมากขึ้นกว่าตอนที่อยู่ตจว. รู้สึกทำอะไรมีแบบแผนมากขึ้น
ข้อเสีย:
- เสียเวลาชีวิตกับการเดินทางเยอะมาก รถติดมาก การจัดการจราจรไม่ดี ตำรวจจราจรมีเหมือนไม่มี บางจุดที่ควรมีไฟจราจรกลับไม่มี คนแย่งกันเลี้ยว วนกลับไปที่รถติด
- ผังเมืองแย่ ซอยลึกซอยตัน กว่าจะออกมาถนนใหญ่ที่มีรถเมล์หรือรถไฟฟ้าได้ ต้องเดินทางหลายต่อ ค่าใช้จ่ายเดินทางเยอะมาก
- รถเมล์คือที่สุดของความงงสำหรับคนที่เพิ่งเข้ามา ไม่ได้ทำให้เข้าใจง่าย จะถึงที่หมายหรือยังไม่มีบอก
- ทางเท้าแย่ คนขายของเกะกะไปหมด รถมอไซค์ขับบนทางเท้าได้ไง วนกลับไปข้อแรกมีตำรวจจราจรเหมือนไม่มี
- พื้นที่สีเขียวน้อย มลพิษเยอะ น้ำท่วมซ้ำซาก
- ความเจริญเอาจริงอยู่แค่ในห้าง บนถนนบนทางเท้าไม่ได้ต่างจากต่างจังหวัด เผลอ ๆ หัวเมืองต่างจังหวัดยังดูดีกว่า
- ต้องใช้ชีวิตแบบรีบ ๆ รีบตื่น รีบออกจากบ้าน รีบทำงาน รีบกลับบ้าน เพราะข้อแรก (รถติด)
รวม ๆ แล้วคุณภาพชีวิตแย่กว่าอยู่ต่างจังหวัด แต่เรื่องการงาน ความก้าวหน้าในอาชีพ ในกรุงเทพดีกว่า
Good information ครับ ต้องเก็บไว้พิจารณาสำหรับการจะเข้าไปทำงานในกทม.
ที่คุณบ่นมาก็จริงนะ แต่เราเกิดกทม.ชินแล้ว พอมาอยู่ตจว.รู้สึกลำบากใจกว่า
ตจว.บางจุดไม่มีทางเท้า
จะไปไหนต้องมีรถเอง
@@fttwiwwin8756ส่วนตัวผมข้อข้องชอบอยู่ต่างจังหวัดกว่านะ ผมมีรถยนเลยรู้สึกสบายหน่อยในกรุงเทพฯขับรถยาก
จากมุมเด็กกทม มาเรียนต่างจังหวัดบ้าง คือโคตรชอบ ไม่อึดอัด ไม่วุ่นวาย ถึงรถประจำทางไม่ค่อยมีแต่รถก็ไม่ติดเหมือนกทม กลับไปกทมทีเหมือนจะหายใจไม่ออก หงุดหงิดไปหมด ค่าครองชีพก็สูง แต่ก็ยังมีส่วนที่ชอบกทมอยู่คือ นัดเพื่อนง่าย เพราะห้างเยอะ ที่เที่ยวเยอะ
เดินทางยังไงครับ
@@Ch-ct6dlส่วนใหญ่เด็กตจว.จะขับมอเตอร์ไซค์ไปเองค่ะ ไม่ก็มีพวกรถสองแถว รถรับส่งงี้ค่ะ รถไม่ค่อยติด
ผมอยู่กทมตั้งแต่เกิด แต่ครอบครัวอยู่ ตจว กัน ถ้า ตจว มีงานหรือความเจริญเท่ากทม ก็คงเลือกไปอยู่ ตจว สงบ ดูไม่วุ่นวายเท่า กทม
เรื่องน้ำใจส่วนตัวมองว่า สังคมคนกรุงเทพต่างคนต่างอยู่เป็นปกติ ไม่ได้รู้จักสนิทสนมกันหมดทั้งหมู่บ้านตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่แบบสังคมต่างจังหวัด บางทีอาจจะเป็นแค่การเคารพความเป็นส่วนตัวกันค่ะ ต้องลองอยู่ที่ใดที่หนึ่งไปนานๆจนเริ่มรู้จักเพื่อนบ้านมากขึ้นระยะห่างก็จะลดลงเอง เราอยู่คอนโด มาอยู่แรกๆยังไม่มีลูก ไม่รู้จักใครเลย พอมีลูกพาลูกไปพื้นที่ส่วนรวมบ่อยๆก็ได้รู้จักพ่อแม่เด็กคนอื่นๆ ก็เป็นสังคมที่น่ารักและมีน้ำใจมาก และอันที่ชอบมากก็คือทุกบ้านเคารพความเป็นส่วนตัวของกันและกัน ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวกันโดยไม่จำเป็น ซึ่งอันนี้สังคมต่างจังหวัดจะมีมาก เวลากลับบ้านทีไรรู้สึกอึดอัดทุกที
เค้าเป็นคนเหนือ เรียนที่มหาลัยภาคเหนือ แต่ไปฝึกงานกรุงเทพที่ลาดพร้าว เจอทั้งคนใจดีที่แบบเรายืนทำหน้างงตอนจะขึ้นรถเมล์ก็มีพี่ผู้หญิงมาถามว่าจะไปที่ไหนแล้วบอกให้ยืนรอฝั่งไหน แต่ที่เจอแย่แบบอิหยังวะก็มีจริงๆจำได้ขึ้นใจตอนนั่งแกรบ ตอนขึ้นรถแรกๆพี่แกรบก็ถามเรากับเพื่อนๆว่าเรียนที่ไหนคนที่ไหนพวกเราก็ตอบไป แล้วทางเข้าซอยหอพักมันเป็นหลุมบ่อแบบอลังการมากเพราะน้ำท่วมบ่อย ตกหลุมแบบหัวโยกจนจะชนหลังคารถเราเลยพูดเล่นกันว่า"นี่มันถนนทางไปดาวอังคารรึป่าว" พี่แกร๊บก็พูดเหน็บว่า "แหม ถนนที่บ้านนอกก็แบบนี้เหมือนกันแหละ " เรากับเพื่อนก็คืออึ้งแล้วเงียบกันทั้งคันจนถึงหอพักจะจ่ายเงิน ตอนนั้นมีโค๊ตลดเลยต้องจ่ายเพิ่มแค่ 10 บาท แต่พี่แกก็ยังท็อปฟอร์ม พูดต่อว่า " ไม่ต้องจ่าย เดี๋ยวจะหาว่าคนกรุงเทพไม่มีน้ำใจ" จนตอนนี้ก็งงอยู่ว่าพี่เขาเป็นอะไร เพราะในรถเรากับเพื่อนไม่ได้พูดเกี่ยวกับเขาเลยคุยเรื่องหนังเรื่องของกิน และถนนในต่างจังหวัดโซนในเมืองก็ไม่ได้เป็นหลุมขนาดนี้นะคะ
สงสัยหงุดหงิดรถติด
สต เจอคนขับรถหัวร้อนเยอะ เอาจริง ๆ บนถนนใน กทม ก็ไม่ค่อยน่าอภิรมย์เท่าไหร่
เคยดูโฆษณาของรัฐตัวนึง ที่อยู่นอกรถดูเป็นคนดี แต่พอจับพวงมาลัยเท่านั้นแหละ นั่นแหละครับ นิยามของคนขับรถใน กทม
ถนนต่างจังหวัด ในชนบท ที่เป็นทางลูกรัง ต่อให้เป็นหลุม มันก็ไม่ได้ขรุขระ ชันลงไปหรอก มันจะเหมือนแอ่งๆ อยู่ขี่รถลงไปมันก็ตกแบบนุ่มๆไม่ใช่กระแทกเหมือนทางยางมาตอยหรือคอนกรีตเป็นหลุม
องุ่นดึงดูดสายตามากกก เหมาะจะวางสินค้าสุดๆ
ดู juicy น่ากินด้วย
เกิดและโตที่กทม. ทุกวันนี้ใส่กางเกงขาสั้นเสื้อยืดเท้าแตะไปไหนมาไหนตลอด คนก็มีพอมองบ้าง แ่มันคือการมองแบบแปลกตานะ ไม่เจอมองเหยียดเลย (แถวสยาม-สามย่าน)
ส่วนตัวเป็นเด็กที่เกิดกรุงเทพแต่โต ตจว. เคยไปอยู่กรุงเทพบ้างไม่ชอบเลยค่ะความฝุ่นควันมันเยอะมาก เราแถวชนบทแค่เผาขยะ,โรงงานก็ทรมาณล่ะค่ะ
ในเมืองกรุงเทพปลอดภัยมากกว่ามากค่ะตจว.กลางคืนบางที่ไม่มีเสาไฟสักอันเดียว
เรื่องการแต่งตัวในกรุงเทพ จากใจคนตจว บอกเลยว่ามันยาก ทุกคนที่เดินผ่านอย่างกับแฟชั่นนิสต้า จัดเต็มสุด ห้างตจว.มันชิลกว่า ให้ความรู้สึกเป็นมิตรมากกว่าในกรุงเทพ
เฉพาะโซนสยามครับ ถ้าชานเมืองไปนิดนึง แบบเดอะมอลล์บางกะปิ เดอะมอลล์งามวงศ์วาน ซีคอน ก็แต่งธรรมดา เหมือนที่ ตจว ละ
บางทีเจอพม่าแต่งตัวแบบจัดเต็มยังดูแปลกกว่าคนแต่งตัวธรรมดาอีก (แต่เดี๋ยวนี้พม่าแต่งตัวกลืนกับคนไทยละ)
ปล เสื้อผ้าที่ กทม ราคาถูกมาก มีตั้งแต่ 5 บาท (มือสอง) ไปจนถึงหลักหมื่นหลักแสน
@@e3hunter ตอนนั้นเราไปแถวจุฬาสามย่านมั้งคะ ก็เลยติดภาพจำว่าคนกทม.แต่งตัวเก่งจนเราอึดอัดเลย
@@sarinboonkasem5087 ใช่ครับ ย่านนั้นเค้าแต่งตัวดีกันเยอะมาก
แต่ถ้าไปโซน MBK สามย่านมิตรทาวน์ ก็เริ่มเจอคนแต่งตัวธรรมดาละ โซนนั้นมีต่างชาติ มีเด็กจุฬามาอ่านหนังสือ แต่งตัวสบาย ๆ
เอาจริงใน กทม คนหลากหลาย แต่งตัวชุดบ้าน ชุดนอน ชุดบอล ฟอร์มช่างมาเดินก็มี 55 แต่มันมีไม่กี่ห้างที่แฟชั่นจัด
มีอยู่วันนึงไป MBK แต่งตัวจัด แต่เจอนักเรียนกางเกงน้ำเงินหนีบแตะใส่เสื้อยืดมาเดิน หลังจากนั้นผมก็ปล่อยละ เอาจริงคน กทม ไม่ได้สนใจหรอก ถ้าไม่ได้แต่งตัวเป็นภัยสังคม 55
คนดูดีแต่งอะไรก็ดูดี แต่บางคนหุ้มเปลือกนอกให้ดูดีแต่ใช้หลายบัตรวนๆกัน
ชอบมุมมองของพี่มากเลยครับ บางมุมผมก็คิดเหมือนพี่ แต่ก็มีบางมุมที่พี่คิดไปอีกเวลนึง คิดแบบหลายมุมมองมากๆ จนผมรู้สึกว่าใช่ จริงด้วย รู้สึกเหมือนว่าความคิดสามารถพัฒนาไปได้เรื่อยๆเลยครับ
เด็ก กทม ไม่ต้องเช่าที่พักค่ะ ถ้าไม่แยกจากบ้านพ่อแม่ คือเหลือเงินเก็บอย่างน้อยเดือนละ 4-5 พันแล้วค่ะ
ปีนึงถ้าเอาส่วนนี้ไปเก็บ ก็ได้ 6 หมื่น ซึ่งเอาเงินตรงนี้ไปลงทุนทำธุรกิจอะไรเป็นของตัวเองได้
เลยทำให้ชีวิตเติบโตไปได้เร็วกว่าคนตจว ซึ่งนอกจากจ่ายค่าที่พัก บางคนยังต้องเก็เงินส่งให้พ่อแม่อีก
จริง ทำงานได้เงินมาคือที่พักก็เลือดซิบละ มาแมชค่าเดินทางอีก คือแทบชนเดือน ตอนนี้เริ่มกะทบเรื่องค่ากินละ อาหารแถวที่ทำงานแพง ตอนนี้ถูกสุดคือมาม่าใส่ไข่เวฟกินเอง
ทุกคนไหมละครับพี่
@@kinglakibodจากคอมเม้นพี่เขาก็ไม่ได้สื่อถึงเด็ก กทม.ทุกคนนะครับ เพราะเขาใช้คำว่า "ถ้า" ซึ่งหากผมเข้าใจไม่ผิด บริบทของคำว่า ถ้า ของพี่เขาน่าจะสื่อถึง มันก็ทีแหละเด็ก กทม.ที่แยกจากบ้านพ่อแม่ ทำให้เงินเหลือเก็บน้อยลง
@@Onlypxk พอเข้าใจครับ ละจะส่งเพื่ออะไรถ้าพ่อแม่ต้องการให็ลูกเจริญจริงๆ หรือมาเกาะลูกตอนแก่
@@kinglakibod มี2กรณีครับ 1 เกาะตอนแก่อย่างที่คุณว่า อันนี้ผมก็เคยเห็นมาเยอะ กับ 2 อันนี้จากตัวผมเองที่ทำงานส่งให้พ่อแม่ มันเป็นเพราะสถานภาพการเงินในครอบครัว ตัวพ่อแม่เองแก่เกินกว่าจะทำงานเลี้ยงตัวเองได้ หรือ เลี้ยงตัวเองให้อิ่มท้องได้ แต่ไม่พอสำหรับค่าใช้จ่ายอื่นๆ ผมจึงต้องส่งเงินไปช่วยในตรงนั้น
ส่วนตัวนะจริงๆไม่ได้เป็นเด็กตจว.เพราะเกิดที่กรุงเทพแต่ย้ายไปจังหวัดใหม่ แต่เคยอยู่และรุ้สึกจิงๆเราเคยไปทำงานกับญาติที่กรุงเทพช่วงปิดเทอม รู้สึกว่ามันแตกต่างจากเมืองตจว.จริงๆนะแต่ไม่เคยรุ้สึกแย่เลยแต่ของบางอย่างก้แพงจริง
แพงอาวเรื่องง
คอมเมนท์ นี้คุ้นๆนะ เหมือนเคยอ่านเเล้ว
แค่ต่างอำเภอ ความเจริญยังห่างเยอะเลย
ประเด็นที่บอกว่าอาหารกรุงเทพติดหวาน ในมุมมองผมคนใต้มองว่า เมนูอาหารใต้ที่ขายในกรุงเทพหรือแม้แต่ในเมืองหรือตัวจังหวัดของจังหวัดในภาคใต้เองจะติดหวาน เพราะถ้าเป็นอาหารใต้แบบชนบทจริงๆมักจะเน้นเผ็ดร้อนและเค็ม น้อยเมนูมากที่จะใส่น้ำตาลเยอะจนเป็นรสเด่นในอาหารนั้น
อันนี้จริงค่ะ เห็นด้วยว่าอาหารติดหวาน มาอยู่แรกๆ สั่งต้มยำกุ้งเหมือนกันแต่ในกทม.หวานกว่า555
เดี๋ยวนี้คนเริ่มปรุงอาหารใส่น้ำตาลเยอะขึ้นมาก เราไม่ค่อยชอบคนใส่น้ำตาลในอาหารเลยไม่อร่อยแต่เขาก็บอกให้ใส่เพื่อให้รสชาดดีขึ้นขี้เกียจคัยด้วยทำกินเองดีกว่าจะได้ลดการรับน้ำตาลในแต่ละวันด้วย
ตามตรงเลยครับว่าขนาดคนเขตปริมลทล ยังเห็นด้วยในหลายๆอย่างเลยครับเหมือนยัดทุกอย่างไปอยู่ที่ กทม. หมดเลย
งานที่ ตจว รายได้น้อยครับ ยิ่งจบสายไอทีมา ยิ่งต้องมา กทม เลย
งาน ส่วนใหญ่ กระจุกอยู่ กทม หมด
เป็นวีดีโอนำเสนอที่ดี อยากให้รัฐบาลได้เข้าใจ ได้เข้าถึงประชาชนทั่วทุกภาค
จากใจเด็กใกล้ฝึกงานจบคนหนึ่ง แอบคิดอยากลองไปหางานกรุงเทพเหมือนกันแต่ที่บ้านก็เตือนๆอยู่ให้ลองทำที่ตัวเองไปก่อน พอได้เห็นมุมมองต่างๆ ในกรุงเทพคลิปนี้รู้เลยครับ ต้องวางแผนให้รอบคอบเลยถึงจะอยู่ได้ ไอ่เราก็เด็กตจว.ซะด้วย ขนาดค่าครองชีพในจังหวัดตัวเองยังแทบจะไม่พอ5555
สุดท้ายมันก็จะเกี่ยวข้องกับการเมืองว่าทำให้มุมมองการใช้ชีวิต คุณภาพ ที่แตกต่างกันระหว่าง กทม. และ ตจว. การเป็นรัฐรวมศูนย์กลางที่ทำให้เรื่องการหางาน สวัสดิ์การ และการใช้ชีวิตที่ทำให้อะไรต่างๆแตกต่างกัน
ชอบการวิเคราะห์นี้นะ และอ่านคอมเม้นเเละมีเเต่คนที่เม้นดีๆ สังคมที่ดี ถือเป็นคอนเท้นที่ดีเลยค่ะ
ชอบมากทัศนคติของพี่คือดีจริงๆ เราคนตจว.เคยไปเหมือนopen houseไรงี้ค่าครองชีพของกทม.คือก็อื้มจริงๆ แถมมันเจริญก็จริงแต่รู้สึกอึดอัดไปหมด
ตัดผมทรงนี้เท่ห์มากเลยค่าา
content คุณภาพอีกแร้ววว
เหมือนที่พี่บอกเลยความเจริญมันรวมที่เดียว มาเรียนที่ กทม. เหนื่อยเดินทาง การกินก็ต้องลด ประหยัดแล้วประหยัดอีก ที่บ้านก็ไม่ค่อยมีฐานะด้วยแหละครับ ถ้าเรียนจบก็ต้องหางานทำที่นี่อีก เพราะถ้าทำที่บ้านก็ต้องทำนารายได้เท่าเดิม เผลอๆเราก็ได้เป็นแค่คนช่วยไม่มีเงินเป็นของตัวเอง เฮ้อออ ต้องใจแข็งมีวินัยมากเลยนะถ้าจะรอดได้😂
ปล. ประเทศกำลังพัฒนาครับพี่ ถึงจะกำลังมาหลายปีแล้วก็เถอะ😅
ประเทศพัฒนาแล้วก็เป็นครับ
เคยเห็นคลิปเด็กแคนาดา ที่ได้เข้าม.ที่แวนคูเวอร์แต่บ้านเค้าอยู่ไกล บ้านอก เนื่องจากคลาสที่เรียนออนไลน์ไม่ได้มีแค่ 2 วัน พี่แกเลยใช้วิธีบินไป-กลับ เอา เพราะถูกกว่าค่าเช่า
อีกสัก 300 ปี เราคงไม่มีมุมมองต่างจังหวัดกับกรุงเทพละ มีแต่คนชานเมืองกับในเมืองนั้นๆแทน ขอให้เจริญๆในยุคเราทีเถอะ
ชลบุรี ระยอง กำลังตามไปครับ ทุกวันนี้ บ้านฉาง ครองโดยคนต่างถิ่นไปแล้ว มาซื้อบ้าน โน่นนี้นั้น แล้วขับรถเข้า โรงงานมาบพุด🤣
เราชอบเกือบทุกอย่างในกรุงเทพนะ ยกเว้นการเผื่อเวลาวางแผนดีแค่ไหน กรุงเทพก็พร้อมสูบเวลาและเงินคุณไปเสมอ อย่างเราต้องเผื่อเวลาไปทำงานแบบ ไม่เช๊าเช้าไปเลยก็คือสายเลย พอไปถึงเร็วกว่าเวลาเข้างานมากๆ+เวลากลับบ้านที่ช้ามากๆเช่นกัน //ปัญหามันอยู่ที่รถติด+ความเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้กับรถเมล์! ก็ completely drained ตุยไปเลย ทุกสิ่งอำนวยความสะดวกรวมทั้ง“เวลา” คือคุณต้องมีเงินเพื่อแลกมันมา (บีทีเอสเองก็เต็มบ่อยนะสมัยนี้)
ล่าสุดนี่เพิ่งกลับบ้านที่ตจวแบกร่างกับใจพังๆกลับมาก่อนเลย แม้ว่างานจะดีแค่ไหนก็ตาม
สิ่งที่เสียดายอย่างเดียวคือคิโนะ ร้านมัทฉะเทพๆ ตำแหน่งงานที่ใช่ ร้านหนังสืออิสระ ร้านอาหารที่โคตรจะหลากหลาย ภาพยนตร์น้ำดี(แต่ไม่แมส ไม่เทสคนส่วนใหญ่ในตจว)และการนึกจะไปหาพื้นที่มีเสน่ห์ นั่งปล่อยจอยซึมซับบรรยากาศ ซึมซับจังหวะชีพจรของผู้คน ที่ตจวมันบ่มี🥲
ไม่คิดว่าจะนั่งฟังคอนเทนต์พูดคุยได้นานจนจบแบบนี้เลยค่ะ ขอบคุณคุณน็อตที่นำมุมมองมานำเสนอ เป็นไปได้ถ้ามีอีพีต่อไป อยากให้มีการพูดคุย แลกเปลี่ยนกับเด็กต่างจังหวัดไปด้วยกันเลย ถ้ามีเพื่อนหรือแขกรับเชิญมาช่วยกันคุยช่วยกันคิด น่าจะเห็นมุมมองที่กว้างมากขึ้นก็ได้ค่ะ 😊
คอนเท้นดีมากครับ เพิ่งเจอช่อง กดติดตามละ
ชอบคอนเทนท์นี้มากๆครับ
ผมชอบสวนสาธารณะในกรุงเทพครับ การเดินทางด้วยรถไฟฟ้าสะดวกดีครับ แต่อากาศแย่มากๆครับ
กำลังจะย้ายเข้าไปอยู่ในกรุงเทพครับ ไม่ได้อยากไปเลย แต่ด้วยเรื่องงานจำเป็นต้องเข้าไปอยู่ รู้สึกเครียดนิดๆครับ คือผมบ้านนอกอ่ะ😂 กลัวทำไรไม่ถูก เพื่อนก็ไม่มี เลยศึกษาเรื่องการเดินทางที่มีคนสอนในยูทูปยิ่งดูยิ่งตึงเครียดไปอีก ไม่อยากไปเลยเมื่อไรประเทศเราจะพัฒนาให้เจริญทุกจังหวัดเนาะ 😂😓
ยังคิดเหมือนเดิมว่า ทัศคติช่องนี้ดีมาก 1 ใน บอส ที่อยากทำงานด้วยมากที่สุด 🥺
เข้าใจความหลากหลายของสังคมเลยครับ
16:36 จริงครับ
16:50 ไม่เท่าจริงๆ
23:00 จริงครับ พารากอน
24:40 ร้องเพลงเฉ๊ยย
มาตอนกินข้าวพอดีเลยยย
เป็นคนกรุงเทพที่มีโอกาศได้ไปเที่ยวบ้านพี่สะใภ้ที่ต่างจังหวัดสิ่งที่ชอบเลยคือ อากาศสดชื่นมากอาจเพราะอยู่บนเขา แต่สิ่งที่ไม่ชอบเลยคือความสะดวกสบาย ซึ่งพี่สะใภ้ที่เข้ามาอยู่กรุงเทพก็ชอบความสะดวกในเมืองกรุงมากกว่าแต่เบื่อรถติดสุดๆ 😂
ทุกวันนี้ผมเกิด กทม เอง มีบ้านเองไม่เช่า ยังลำบากเลยครับ มีรถมอไซค์ผ่อน รถยนต์ไม่คิดจะออกเลยออกมาก็ติดแถมเสียค่าผ่อนค่าซ่อมเพิ่มอีก ทำให้ไม่อยากจะมีเลยครับ กินทุกวันนี้คิดแล้วคิดอีก กทม ต้องคนที่บ้านมีเงินอยู่แล้ว หรือเงินเดือนดีจะอยู่ง่ายหน่อยครับจากใจคน กทม จริงๆ
ความสุขของคนบ้านนอกแบบผม
คือการได้ใช้ชีวิตแบบบ้านๆ
หากินแบบบ้านๆกันเพื่อน ไม่ต้องมีอะไรเรียบหรู อยู่แบบนี้ก็โคต่มีความสุขแล้ว
ไม่ได้มาดูช่องนาน โอ้วตัดผมสั้น
สุดยอดเลยยย
อาหารใต้มันรสจัดมากๆ ทั้งเผ็น จัด เค็มจัด แล้วแต่เมณู 27:09
คอนเทนต์นี้ดี ชอบ
ตอนผมอยู่ตจว น้าเป็นคนกรุงเทพมาหาละบ่นว่าคนตจวขับรถไม่เป็น พอผมมากรุงเทพดูคนขับรถละรู้สึกเห็นแก่ตัว แต่พออยู่กรุงเทพละโตขึ้น เข้าใจคนกรุงเทพเลย พลาดไฟแดงเดียวอาจจะทำให้ช้าลง30นาที เวลามีค่ามากที่นี่
สมัยเด็กๆโรงเรียนพามาทัศนศึกษา โดนคน กทม สองคน ขับรถเปิดประทุน ตระโกนใส่กลุ่มเรา “ไอ้พวกบ้านนอกกลับบ้านมึงไป” ทั้งๆที่พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย คือตอนนั้นงงเพราะเป็นเด็ก แต่จำได้จนทุกวันนี้ พอมาคิดถึง มันมีคนนิสัยแย่ขนาดนี้ในสังคมจริงๆ
เป็นคนปริมณฑล จะเดินทางเข้ากรุงเทพทีเป็นเรื่องใหญ่เพราะค่ารถแพงมาก ข้าวของหรืออาหารบางอย่างชานเมืองก็ถูกกว่า อยากให้กระจายความเจริญจริงๆ ไม่ใช่กระจุกแค่ที่กรุงเทพ การอยู่ปริมณฑลหรือชานเมืองมันเจริญแค่บางส่วนเท่านั้น
เร็วๆนี้เราได้ไปทัศนศึกษาที่กรุงเทพกับภาควิชา เรานั่งข้างคนขับได้เห็นสภาพการจราจรและความหวาดเสียวบนท้องถนนชนิดกลั้นหายเกร็งไปทั้งตัว มือหนึ่งกำเข็มขัดอีกมือถือยาดม และสวดมนต์ในใจ (จังหวะคันหน้าเบรคแบบกระทันหันนี่แทบกรี๊ด🤣)
เราอยู่กรุงเทพแค่วันเดียวกับอีกครึ่งวัน คำที่เราพูดกับเพื่อนและพี่ๆที่ไปด้วยกันบ่อยมากๆ คือคำว่า "ทำไมแถวบ้านเราไม่มีแบบนี้บ้างวะ" ปั่นจัดคืออาจารย์บอกว่า "ยินดีต้อนรับสู่ประเทศไทยในความหมายของรัฐบาล" คือแบบ... จ๊านนนน
ผมอยู่จังหวัดนครปฐมครับอายุ12จะ ม.1 แล้ว ใน อนาคตมีอีกหลายอย่างที่อยากจะทำ
อาจจะสวนทางกับคอมเมนต์ส่วนใหญ่ในนี้
ผมเกิดและโตมาใน บ้านนอก บ้านนอกแบบ
นอกจริงๆ นอกอำเภอเมือง จะบอกว่า compare
กันแล้ว ชอบชีวิตในกทมมากกว่า
ตจว ไม่รถ = ติดคุก เลยสองทุ่มไปคือป่าช้าดีๆนี่เอง ละเวลาป่วย คือต้องทนลำบาก หารถไปเข้ารพ ในอำเภอเมือง ถ้าเจออะไรหนักมากๆก็ต้องไปหา รพ ศูนย์ประจำภาคที่จว.ขอนแก่น ปู่เสื่อรอแต่เช้า ได้รักษาบ่ายสามเงี้ย
ผมเลยคิดว่า ตจว เหมาะกับไปเที่ยว ไปพัก มากกว่าใช้ชีวิต
ผมคนนึงที่คิดเหมือนคุณ
ตจว คือรถห้ามเสียห้ามพังเลย
ถ้ามีรถคันเดียวต้องขับ Toyota เท่านั้น
อันนี้น่าจะเป็นเพราะความเจริญมันกระจุกแค่ในกรุงเทพ ตาม ตจว.ความเจริญก็อยู่แค่ในตัวเมืองหรือในสถานที่ท่องเที่ยว ทำให้คน ตจว.ที่อยู่ห่างตัวเมืองแบบเราๆมองว่าบ้านเรามันไม่เหมาะใช้ชีวิต เหมาะที่จะเป็นสถานที่พักผ่อนหรือท่องเที่ยวมากกว่า
พูดตามตรงเลยครับ ยิ่งฟังยิ่งสิ้นหวังกับประเทศตัวเองครับ เลือกตั้งก็แล้วนี่ก็ยังจะหาวิธีโกงชนชนะได้อีกเห้อออ
เป็นคนตจว. ไปทำงานกทม. ที่พักห่างจากที่ทำงาน7-8กิโล ขับรถยนต์ประมาณ1ชั่วโมงค่ะ อเมซิ่งมากนึกว่าขับรถข้ามจังหวัด 555555
เป็นเด็กต่างจังหวัดครับชอบอยู่ กทม มาก สะดวกสบายต่างคนต่างอยู่ ส่วนปัญหาก็เหมือนคนส่วนใหญ่ครับ รถติด แต่พอจะเลือกเวลาใช้ชีวิตได้เลยไม่เจอปัญหา ส่วนอาหารไม่แพงขนาดนั้น 40-50 มีอยู่ตามจุดต่างๆของพื้นที่ แต่ในห้างเขตเจริญก็ปกติ 60-100 แต่ชอบอยู่ กทม มากกว่า ต่างจังหวัด เหนื่อยลำบาก ขี้ปากคน
ป.3ผมเรียนออนไลพอมาป.4เลยง่ายๆผมคิดว่าจะเรียนจบชิวๆพอมาป.5ปวดหัวเลยครับพี่ทั้งทศนิยม สมการ รูปสี่เหลี่ยมสามเหลี่ยม แล้วผมไปทดลองสอบม.1มีสแควรูดอย่างอื่นก็ยากหมดสรุปต้องไปติวเพิ่มใหม่ตลอดเลย
แต่ก่อนเราอยู่กรุงเทพประมาณ 30 ปี และช่วงหลังเรากลับมาอยู่ต่างจังหวัด สิ่งที่เราเห็นหลักๆในความต่างคือ งานไม่หลากหลาย การหาเงินในต่างจังหวัดถ้าไม่ใช่เมืองท่องเที่ยวรายรับเข้ามายากกว่าปกติในกรุงเทพ อีกเรื่องคือระบบน้ำประปา เด่วมีน้ำมาบ้างไม่มาบ้าง บางทีน้ำมาเป็นสีน้ำตาลขุ่นออกมาจากก๊อกเลย ส่วนคมนาคมในต่างจังหวัดต้องมีรถส่วนตัว ส่วนอาหารพื้นที่เราไม่อร่อยเลย 555555 แต่ใดๆ เราชอบตจว.นะ อยากให้ต่างจังหวัดในทุกๆที่กระจายอำนาจการเติบโต การพัฒนา ไม่อยากให้กองอยู่ในที่ๆเดียว
วัตถุดิบอาจจะน้อย การแข่งขันต่ำ คนซื้อกินน้อยด้วยเพราะส่วนใหญ่ทำเอง ไม่รู้จะทำให้หรูหราแปลกใหม่ไปทำไม
อำเภอที่เคยอยู่ อาหารก็น้อย อร่อยอยู่ 2-3 เจ้า แต่ถ้าเป็นหัวเมืองใหญ่ของกินอร่อย ๆ ดัง ๆ เยอะ เพราะต่างชาติเข้ามาเยอะด้วย
กทม และปริมณฑลบางโซน อาหารก็ไม่อร่อย แบบโซนตะวันตก ไปทางเหนือ อาหารก็ไม่อร่อยเท่าไหร่ ขนาดคนเยอะ นศ แยะนะ นักศึกษาเลยชอบมาเที่ยวในเมืองกันส่วนหนึ่งก็มาหาของกินนี่แหละ
อยู่ลำปางค่ะเป็นเมืองที่สงบมากๆ ชอบจังหวัดตัวเองหมดเลยนะเดินทางก็ง่ายของในตลาดถูกมาก แต่ก็มีห้างเซ็นทรัลไรงี้ แต่จากที่ไปเที่ยวกทม.มาชอบกทม.กว่าตรงซื้อของตามเทรนได้ง่ายกว่า เช่นขนม มาการองเจ้าดังไรงี้ หรือร้านแบรนใหญ่ๆต่างๅที่ยังเข้าไม่ถึงต่างจังหวัด แล้วก็ห้างถึงของจะแพงแต่มันมีครบมีให้เลือกซื้อเยอะกว่ามากๆ อย่างหนังสือการ์ตูนไรงี้ค่ะ เราเข้าไปดูในห้างๆนึงคืออึ้งมากก มีเยอะสุดๆมีหลากหลายกว่า มีต้นฉบับภาษาญี่ปุ่นด้วย ซึ่งแบบญี่ปุ่นหาซื้อที่ลำปางไม่ค่อยได้เลย ต้องสั่งออนไลน์อย่างเดียวค่ะ บางอย่างก็หาสั่งยาก
FC สปปลาวครับ ดูคลิปพี่สนุกมากครับ
กทม. มันเหมาะสำหรับคนมีเงินครับ หรือคนที่มีรายได้สูงๆ ครับ เพราะมันสามารถเลือกใช้ชีวิตได้
ถ้าใคร รายได้น้อย หรือเบี้ยน้อยหอยน้อย มันทำให้อยู่ย่างจำกัดจำเขี่ย ไม่มีความสุขแน่นอน เพราะมันเลือกดำเนินชีวิตไม่ได้ แบบอยู่ไปก็เครียดเปล่าๆ
มีอีกมุมครับผมก็เจอกับตัว คือผมเป็นคนชลบุรีครับ พอมาอยู่หนองคาย บางทีเวลาเขาจะล้อเขาก็จะล้อว่าคนในเมือง ไม่ทำอะไร ประมาณว่าไม่เอางานเอาการ
เป็นคนนราธิวาสครับ โดนถามบ่อยจริงๆเรื่องเหตุการณ์ไม่สงบ ทั้งๆที่มันจบไปนานมากแล้ว(จริงๆ) แต่ก็คงเป็นภาพจำเขาแหละ
เคยฝนตกตอนเช้า แล้วนั่งรถเมล์ ต้องออกหกโมงครึ่ง ขึ้นรถประมาณเกือบเจ็ดโมง ตรงเส้นแถวเขาดินคือจอดนิ่งเป็นชั่วโมง กว่าจะได้นั่งต้องรอพี่นศลง วันนั้นไปถึงเก้าโมงกว่า แชทคุยกับเพื่อนแล้วร้องไห้เลย ลงรถเมล์มีคุณป้ายื่นร่มมาให้ น้ำตาแตกเลยค่ะ เดินหนาวเข้าโรงเรียน สรุปเพื่อนหาย มาไม่ถึงสิบคนเพราะฝนตก
แต่ตอนน้ำท่วม หยุดเรียน แอบดีใจ แต่บ้านน้ำท่วม ต้องย้ายไปเช่าบ้านที่ระยอง กลับมาเห็นบ้าน ร้องไห้กอดกันทั้งครอบครัว รู้สึกแย่มากๆ ตอนนั้นพูดไม่ออกเลยค่ะ
เออ จริงนะ ควรมีไฟ ความเร็วสูงตอนนั้น เกือบได้เกิดละ ถ้าไม่มีคนบ่นว่าเอามาขนผัก มันก็ไม่ได้ขนแต่ผักผลไม้เมืองหนาวนะเอาจริงๆ มันก็ขนคนด้วยอยู่แล้ว อาจจะใช้เวลา 3-4 ชม หรือ 2-3 ชม ก็ยังดี ถ้าวิ่ง 800 km ต่อ ชม หรือ 500 km ต่อชม สถานี จอดน้อยหน่อย
content ดีมากครับ
เมื่อก่อนตอนเรียนอยู่เชียงใหม่ ก็อยากหนีออกจากเชียงใหม่ อยากไปไกลๆ หางานทำที่กรุงเทพ เพราะค่าแรงเยอะกว่าด้วย และได้เจอสังคมใหม่เรียนรู้งาน แต่พออยู่มาปีกว่าแล้ว อยากกลับเชียงใหม่ อยากกินข้าวที่บ้านเฉยเลย
ห้างใหม่ๆ กับ รถไฟใต้ดิน คือดีมากๆ
เคยเข้ากรุงเทพครั้งหนึ่ง ช่วงก่อนโควิด1-2ปี ไปอยู่กับป้าในห้องเช่าเล็กๆ มันก็พอได้ เคยออกมาเที่ยวเล่นไม่ไหวค่ะเสียงดังมาก(ส่วนตัวชอบแบบสงบสไตล์เด็กบ้านนอกเลยค่ะ) แล้วก็น่ากลัวมากค่ะเพราะเขาขับรถเร็ว555555 ส่วนตัวไม่ชอบขับรถหรือนั่งรถเร็วๆ แต่ก็ดีที่มันสะดวกไปไหนง่าย ไปครั้งนั้นครั้งเดียวไม่คิดอยากไปอีดเลยถ้าไม่จำเป็น
ผมก็เด็กบ้านนอกครับ แต่ผมก็รู้สึกดีกว่า ถ้ามีโอกาสผมก็จะไม่ไป กรุงเทพ แน่นอน
แต่ถ้าคนที่ชอบแสงสีชอบกินเที่ยวหลากหลายกรุงเทพน่าจะเหมาะเลยบ้านนอกแบบชนบทกลางทุ่งนาแห้งแล้งคงไม่เหมาะจริงๆอ่ะครับ
เราว่าถ้าใครชอบความเจริญเเต่ไม่ได้มีเงินเยอะมากพอจะอยู่กรุงเทพได้สบาย เเนะนำไปอยู่หัวเมืองใหญ่ๆในเเต่ละภาค ความเจริญน้อยกว่า เเต่ค่าครองชีพถูกกว่า ถนนรถติดน้อยกว่า ถ้าไม่มีความจำเป็นต้องอยู่กรุงเทพ จังหวัดตามหัวเมืองน่าสนใจมาก
มาเรียนที่แคนนาดา คิดถึงกรุงเทพมากครับ ว่าปิดเทอมจะกลับไป
เราไม่เคยใช้ชีวิตในกรุงเทพ
แต่เห็นการบูลลี่คนอีสาน
ผ่านคอมเมนต์บนโซเชียลหลายครั้ง
แย่เนอะ
อันนี้จากใจอดีตเด็กเกรียนปากหมาคนนึงที่เคยติดนิสัยเหยียดคนอีสาน ผมเองก็คนต่างจังหวัดนะครับ ในเรื่องนี้ จากคนที่เคยเป็นกลุ่มที่พี่สื่อถึง มันมีอยู่2ประเภทครับ คือพวกเหยียดแบบเหยียดจริงๆ ไม่ชอบเลย ถึงขั้นรังเกียจก็มี แต่คนแบบนี้จะมีประมาณ20-30% ส่วนที่เหลือ แค่พวกเหยียดตามกระแสเพราะมีมุมมองด้อยค่าคนอีสาน บางคนเป็นคนอีสานโดยกำเนิดด้วยซ้ำ แต่ก็เลือกที่จะเหยียดเพราะจะถีบตัวเองให้พ้นจากการโดนเหยียดไปด้วย แถมยังสนุกปากที่ได้เหยียดให้คนอื่นได้หัวร้อนแล้วขาดสติมาเถียงมาด่าด้วย
กรุงเทพมีเอกชนพัฒนาเมืองอยู่เป็นปกติ ให้รัฐจัดนโยบายการพัฒนาจังหวัดต่างๆในแต่ละปีได้ไหม โดยกำหนดไปเลยว่าใน 77 ปีก็พัฒนาปีละจังหวัด ให้เอางบประมาทประเทศทั้งหมดของปีนั้นๆไปลงที่จังหวัดเดียวเลยทั้งหมด (ถ้ามีคนเก่งๆคิดรูปแบบนโยบายได้) พอถึงรอบของจังหวัดไหน ก็ให้เอาเอกชนของจังหวัดนั้นมาร่วมด้วยช่วยกันพัฒนาในปีนั้นให้โตกระฉูดไปเลย(ส่วนจังหวัดอื่นๆ เอกชนก็พัฒนาไป ข้าราชการก็ทำงานประจำไปตามปกติ)
ตัดผมหล่อเลยครับ
ข้าวเเถวบ้าน 25-30 บาท ไปกินในกรุงเทพฯ 60-70 เพื่อนบอกมาตรฐาน อยากร้อง😂😂
เราอยู่ทั้งตจวและกรุงเทพ ที่ต่างสำหรับเราคือการเดินทางเนี่ยแหละ ตอนอยู่ตจวคือไปไหนลำบากเว่อถ้าไม่ขับรถเอง
ผมเป็นนักศึกษามาเรียนในกทม.3ปีแล้ว บอกกับตัวเองเลย พอจบจะไปทำงานที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ในกทม.
อยู่ ตจว รถโดยสารยังหายากเลย ถ้าไม่ได้ไปขึ้นที่ท่ารถก็ต้องโทรจอง ลำบากเหมือนกันนะ
🙏🏻😂ถือว่าเป็นมุมมองที่หลากหลายให้เอาไว้คิดกับฟังมากค่ะ เราก็เป็นเด็ก ตจว.คนนึง ที่ปีนี้กำลังจะไปเรียน
มหาลัยใน กทม.
เราเป็นเด็กตจว.ที่ย้ายบ้านมาอยู่ฉะเชิงเทรา ตอนแรกรู้สึกว้าวกับความเจริญมากกก จนกระทั่งเข้าไปในตัวกรุงเทพเลยได้รู้ว่าขนาดฉะเชิงเทราที่อยู่ใกล้กทมแค่นี้ความเจริญยังห่างกันขนาดนี้เลย แล้วตอนนั้นเคยคิดว่าฉะเชิงเทราคือกรุงเทพด้วยเพราะต่างจากจังหวัดบ้านเกิดมากจริงๆ
แม้แต่พ่อผมยังเหมาว่านครปฐมสมุทรสาครที่ตัวเองกับพี่น้องญาติๆผมอยู่เป็นกรุงเทพเลยครับพ่อผมคนอีสานแต่ไปอยู่ทางโน้นแต่คนในพื้นที่อาจไม่เรียกแบบนั้นก็ได้มั้งครับ
ความเจริญมารวมกันอยู่ที่ กทม อย่างเดียวหลายคนต้องการโอกาสต้องการงานหน้าที่ก็ต้องหอบย้ายกันมารวมกันอยู่ในจังหวัดเล็กๆแออัดกันแบบนี้
ผมไปกรุงเทพล่าสุด รู้สึกถึงความแตกต่างจริงนะ การใช้เงิน การเดินทาง สภาพแวดล้อม การแต่งตัว และอื่นๆอีก แต่ด้วยความไม่แค่สายตาใคร เสื้อยืดเกือบขาด กางเกงขาสั้นเก่าๆ รองเท้าแตะเกือบพัง เดินเล่นในห้างชิว😅
จากใจเด็ก ตจว เคยไปอยู่ 3 เดือน ทรมานมาก แบบ อึดอัด หายใจไม่ออก เครียด แต่ก็ดีนะมีสยามและมีบอนชอน ของอร่อยเยียวยาจิตใจได้ดีจริงๆ
ขอแชร์อีกมุมนึงจากใจเด็กต่างจังหวัดมาเรียนในกรุงเทพ แต่มีมหาลัยในจังหวัดตัวเองนะ เทียบกับเพื่อนเราที่อยู่ตจว.ค่าหอถูกกว่าเรา2เท่า แต่ห้องแอร์เฟอร์ครบทันสมัยกว่าของเรามากกก ส่วนของกินเรารู้สึกว่าราคาของกินพอๆกัน แต่ต่างกันมากๆเลยคือรถโดยสารสาธารณะที่กรุงเทพเยอะกว่ามากๆ แต่การเดินทางคือหลายต่อมากๆ กินเวลาไปจนเบื่อๆเซ็งๆ แต่ต่างจังหวัดคนมีรถส่วนตัวจะได้เปรียบมากๆเลยค่ะ
ปล.เรื่องอาหาร เราคิดว่ากรุงเทพจืดค่ะ5555 แต่เราไม่กินเผ็ดคือชอบมากกินได้ทุกเมนู แต่อาหารที่ใต้คือหลายเมนูหวานนนน
ในมุมมองตจว ราชการ อาจจะเงินเดือนสูงกว่าเอกชนครับ ในขณะเอกชนส่วนใหญ่เริ่มที่ 9k - 10k เท่านั้นเอง และทำงานมากกว่าอีก
นั่นเลยทำให้คนส่วนใหญ่ของคนต่างจังหวัด มักจะสอนให้ลูกเข้าอาชีพราชการ(บางที่ บางตำแหน่ง)มากกว่า
ส่วนตัวเรา คน ตจว มอง กรุงเทพ นี่มองว่าของกินในกทมถูกกว่า ตจว และการเดินทางในกทมสะดวกกมากกว่า ตจว เย๊อะ
เป็นคนหาดใหญ่ เลยรู้สึกอาหารการกินใน กทม. ราคาถูก เพราะค่าอาหารในหาดใหญ่แพงเว่อ
ค่าวินแพง ต้องมีรถเองถึงจะสะดวก
อสังหาฯ ในหาดใหญ่มีราคาแพง ทั้งๆ ที่เป็นเมืองที่ไม่เติบโต
ที่ตลกคือเรทเงินเดือนในหาดใหญ่ต่ำมาก
สรุปคือ กทม. คุ้มค่ากว่าหาดใหญ่
หาดใหญ่ที่ดินแพงมาก แพงกว่าบางกะปิมีนบุรีอีกมั้ง
สมัยอยู่นู่น กินข้าวแต่ใน ม.อ. เพราะถูกสุดละ นอก ม.อ. แพง
สมัยนั้น กทม สตาร์ท 35-40 หาดใหญ่ 50-60 ล้ำหน้าไปนานแล้ว ปัจจุบันไม่รู้เท่าไหร่
ที่ถูก มีแต่เหนียวไก่ กะพวกของกินร้านน้ำชาตอนเช้า เหนียวสังขยา ไข่ลวก น้ำชากาแฟ อันนี้ค่อนยังชั่วหน่อย
ไปหาดใหญ่ ไม่ได้อะไรติดมือมาเลย นอกจากพวกของนอกจากกิมหยง เอาไปฝากเพื่อน 55
ถ้าผิดยังไงขออภัยนะครับ แต่จากมุมคนที่ไม่ใช่คนหาดใหญ่ สำหรับค่าอาหารในหาดใหญ่เเพง จากภาพจำที่ได้เห็นตามสื่อ ด้วยความที่หาดใหญ่เป็นเมืองท่องเที่ยว(ถ้าไม่ใช่รบกวนคนในพื้นที่บอกด้วยนะครับ)และนักท่องเที่ยวที่เห็นจากสื่อ ส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติ ค่าอาหารและอื่นเลยแพงมั้งครับ เพราะจังหวัดที่ผมอยู่ ตามสถานที่ท่องเที่ยวโดยเฉพาะริมทะเล ค่าอาหารและทุกๆอย่าง ราคามันดีดตัวจากพื้นที่อยู่อาศัยที่ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวเป็นเท่าตัวเลยครับ
ของผมเองเป็นนักศึกษาและก็เป็นคนอีสานแถมจังหวัดที่ผมมาผมรู้สึกว่าการใช้ชีวิตมันต่างกันมากๆรู้สึกว่าทำอะไรก็คิดว่าตัวเองทำแปลกจากคนอื่นไปหมด แถมจะใช้เงินในเรื่องที่ปกติในแต่ละวันก็เยอะมากจากที่ใช้ตอนที่อยู่บ้านเยอะมากๆเลยคับ
ตอนนี้เครียดมาก บ้านอยู่ภาคใต้ อนาคตต้องไปต่อม.ที่กรุงเทพ แต่ไม่อยากไปเลย ชอบชีวิตสโลว์ไลฟ์ มีเคยไปห้างที่กรุงเทพเพราะไปทัศนศึกษา ไปซื้อมัฟฟินแต่หน้าตาเหมือนคับเค้กแถวบ้าน 2ชิ้นปาไปเกือบ90บ. ไม่อร่อยด้วย แพงมาก อยากไปต่อม.ภาคใต้ แต่มันใกล้กว่าที่กรุงเทพ แถมแถวๆม.กรุงเทพที่จะต่อดันมีบ้านแถวนั้นหลังนึง
ผมเคยไปฝึกงานที่กทม. เหตื่อยแรงไปกับการเดินทางแบกโน๊ตบุ๊คครับ555+
ต้องตื่นเช้ามาทำกับข้าวใส่กล่องไปกินที่ทำงาน แล้วต้องเผื่อเวลาขึ้นรถไฟฟ้าพอถึงสถานีก็ต้องเผื่อเวลานั่งวินและเดินอีก พลังงานข้าวเหนียวไก่ทอดที่กินไปตอนเช้าหายเกลี้ยง555 ไม่นับระหว่างทางเจอควันขหมอง รถติด อุบัติเหตุที่เกิดได้ทุกเมื่ออีก กระเป๋าก็ต้องระวังเพราะเราจำกัดการใช้เงินไว้ว่าได้มากแค่ไหน
ถ้าการศึกษาดีการงานที่ดีมีทุกที่ โรงบาลที่ดี การเดินทางที่ดีมีทุกที่ กรุงเทพฯจะโล่งและน่าอยู่กว่านี้เยอะ แต่ทุกวันนี้เหมือนเอาคนมาขังไว้ในที่แคบๆ
ไปเที่ยวแล้วตื่นตามาก เจอฝรั่งเดินถอดเสื้อในโบสถ์วัดอรุณ ที่บ้านเราคือแม่ป้าจะวิ่งเอาผ้ามาคลุมให้😂
เคยไปหาแฟนที่ กทม รถติดโคตร ฝุ่นนี่ของแท้เลย ส่วนกินของเซเว่นมันปกติมากนะ ก่อนหน้านี้คิดว่าโตมาจะย้ายไปอยู่ที่ กทม พอลองไปแล้วคิดถึงบ้านเลยครับ
1:30 ตามความจริงต้องรวยระดับนึงอ่ะเทียบกับต่างจังหวัดอ่ะครับ ความเหลื่อมล้ำมันสูงอ่ะ
เมื่อ 10+ ปีที่แล้ว ไปเรียน กทม ค่าเช่าห้อง 2,500 ค่าข้าวตามสั่ง 30 ไม่ได้เที่ยว เดือนหนึ่งหมูกะทะก็1มื้อ กลับบ้าน ตจว. ตามสั่ง 20~25 ตอนนั้น ตอนนั้นส่วนใหญ่ทำกับข้าวกินเอง มาม่า ปลาป๋อง เดินไปเรียน
ผมเป็นเด็กต่างจังหวัด ย้ายมากรุงเทพตอน ม.4 โดนคว่ำบาตรยันจบม.6 โดนดูถูกทั้งเรื่องผลการเรียนแล้วก็พวกการแต่งตัวตอนเรียนพิเศษวันเสาร์ แล้วก็โดนนินทาเรื่องที่ไม่เที่ยวช่วงหลังเลิกเรียน ย้ายมากรุงเทพเป็นครั้งแรกเลยที่โดน แต่ก็ยังมีคนที่เป็นมิตรอยู่นะครับแต่เป็นห้องเรียนอื่นที่ไม่ใช่ห้องตัวเอง
กระจายอำนาจ เลิกผูกขาด เลิกศูนย์รวมอำนาจ เฉลี่ยทุกข์เฉลี่ยสุขกันทั้งประเทศ
จะไม่มีวาทะกรรมต่างๆแบบนี้อีกต่อไป
กระจายให้ประชาชนก่อนสิครับ ให้อำนาจเขาเลือกผู้ว่าเอง ผู้ว่าที่เลือกมา ก็คอยถืออำนาจให้คนที่เลือกมา ดีก็ดีไป ชิบหายก็รับจบเอง เพราะเลือกเอง รอเลือกใหม่ ให้เขารู้คุณค่า รู้โทษของอำนาจนั้นเอง ถ้ายังกระจายให้ผู้ว่าที่มาจาก มท.แบบตอนนี้ มีแต่จะฉุดรั้งความเจริญ จะทำอะไรก็มัวแต่รอ ส่วนกลางสั่ง มท.1สั่ง น้ำท่วมจะมิดคอ ก็ต้องรอ ส่วนกลางอนุมัติส่วนกลางไม่เคยอาศัยอยู่กับคนในพื้นที่มันจะไปรู้ปัญหาอะไร
สุ่มเข้ามา ได้อำนาจ แต่ไม่รู้ปัญหาท้องถิ่น มานั่งรอเกษียณไปวันๆ
ควรหันมาพัฒนาต่างจังหวัดเยอะกว่านี้ครับ อย่างเช่นขนส่งสาธารณะ กทม.มีทั้งรถไฟฟ้ารถเมล์ ส่วนหัวเมืองใหญ่ตจว.แค่รถสองแถวยังไม่ค่อยมีเลยครับ
เด็กๆขึ้นรถเมล์กทมไปรร.ทุกวัน
ใข้ชีวิตยาก วันไหนฝนตกรถติด กว่าจะถึงบ้านแทบจะร้องไห้
ถ้ามีเงิน ซื้อความสะดวกสบายได้
โตมาไปทำงานต่างจังหวัด
ขนส่งสาธารณะไม่ดีเลยค่ะ เดินทางเข้าอำเภอ (ห่างจากอ.เมือง 100km )
รถไม่มีเวลาระบุ คนเต้มก็ออก คนไม่เต้มก็รอลุ้น กะเวลาเดินทางไม่ได้
ถ้ามีรถขับเองจะสะดวกกว่านี้
ปัญหาอยู่ที่รัฐบาลล้วนๆ ถ้าดี ป่านนี้คงจะได้กลับบ้านบ่อยๆและระบุเวลาได้ เห้อ อยากให้รถบัสประจำอำเภอมีมาตรฐานกว่านี้หน่อย
สู้ๆเด้อค้าบบบพอมีเงินกัไปดาวน์รถเอามือ2ก็ได้เด้อจังสิค่อยผ่อนเบา สิได้บ่กระทบค่าใช้จ่ายอื่นๆตอนหลัง
แต่ถ้าคนที่ชอบแสงสีชอบกินเที่ยวหลากหลายกรุงเทพน่าจะเหมาะเลยบ้านนอกแบบชนบทกลางทุ่งนาแห้งแล้งคงไม่เหมาะจริงๆอ่ะครับ
มีญาติทึ่ก็โตมาที่ตจว.ทางภาคเหนือเหมือนกัน
แต่นางไปเรียนมหาลัยและทำงานในกรุงเทพ รวมๆก็เกือบครึ่งชีวิตของนางละ
เวลานางกลับมาเยี่ยมยายที
เจอเราก็จะถามตลอดว่า
อยู่บ้านนอกแบบนี้ไปได้ยังไง
เป็นนางอยู่ไม่ไหวหรอก
ไม่มีอะไรสักอย่าง อย่าว่าแต่ห้างใหญ่ๆเลย แค่จะหาร้านอาหารดีๆรับรองแขกยังยาก
ความจริงก็คือบ้านนอกไม่มีงานที่รองรับคนมีความสามารถ
ถามหน่อยว่าเงินเดือน 5-6 หมื่น จะมีที่ไหนในตจว.ให้ทำ
ส่วนตัวเราทำซื้อขายออนไลน์เลยไม่ค่อยเดือดร้อน อยู่ที่ไหนก็ได้ค่ะ