Νου δούλα - Muriel

Όταν η δυστοπία κυριαρχεί, οι ανθρωπιστές βρίσκουν καταφύγιο στην τέχνη.
Ιδού, η ‘Νου δούλα’
Μουσική/Στίχοι: Muriel
Η επιμέλεια του κειμένου έγινε μαζί με τον αγαπημένο @Petros Boteas
‘Μου 'ριξαν μαύρη κατάρα που ψηφίζω την αντάρα
Μα δε ντρέπονται οι πλεμπαίοι; Τι με νοιάζει αν έχουν χρέη;
Κι αν τους παίρνουνε τα σπίτια, όλα αυτά είναι κολοκύθια
Γιατί πρέπει να σκεφτούμε και γι' αυτούς να ξοδευτούμε;
Άκου 'κει να λες για ψόφο στο συνάνθρωπο τον πρώτο
που 'χει φίλους εκλεκτούς κι άκρες σε πολιτικούς
Εγώ όμως δε σας βρίζω, κι ότι θέλω θα ψηφίζω
Άριστους θα υποστηρίξω και στο λάκκο ας σας ρίξω
Εσείς είστε εγκληματίες, που δεν πάτε σ' εκκλησίες
για να ρίξετε μετάνοια. Μας το παίζετε αλάνια
Που τους άλλους βοηθάτε και για τους φτωχούς πονάτε
Και θαρρείτε πως εγώ πρέπει να συγκινηθώ
Βρε τι λέει το φτωχαδι; Πως η ψήφος μου στον Άδη
στέλνει τόσους συνανθρώπους με πολλούς ποικίλους τρόπους
Τα δικά μου τα παιδιά φρόντισα να 'ναι καλά
Μα αυτών που προσφυγούν, δεν πειράζει, ας πνιγούν
Τι να κάνω εγώ τώρα που οι μίζες πήραν φόρα
και τα κέρδη ανοδικά, οικονομάω γερό παρά
Άδικη μου λεν κατάρα. Στη δική μου εγώ κοσμάρα
ότι ζω για να πατώ σε πτωμάτων το σωρό
Και γι' αυτό παρεξηγιέμαι, θίγομαι μα και βαριέμαι
ποιους στηρίζω να ζυγίσω μην καθάρματα ενισχύσω
Όλοι εκείνοι που ψηφίζω, που αν φτωχύνω θα τους βρίζω
Με βολέψαν μια χαρά μ' αναθέσεις και πολλά
Έχω επίπεδο σαν γράφω κι άλλων χέρια μ' αίμα αν βάφω
Άκου 'κει εγκληματίας, ψηφοφόρος της μαφίας
Αν βουλιάζετε στο ζόφο που έφερα σ' αυτό τον τόπο
με τη δόλια μου τη στάση, όποιος μ' έκρινε να σκάσει
Μου 'ριξαν μαύρη κατάρα που ψηφίζω την αντάρα
Όλη η χώρα να ρημάξει μα όχι η δική μου τάξη
Μου 'ριξαν μαύρη κατάρα που ψηφίζω την αντάρα
Όλη η χώρα να ρημάξει μα όχι η δική μου τάξη’

[@souzanaloupigiatroudaki7077]

Μπράβο!

[@dimitriskiourkas2991]

Πολύ καλό

[@ginakatsilieri6159]

Εισαι υπεροχη!....