บรรยากาศการทำบุญถวายอาหารเพล และชุดสังฆทาน ณ วัดนายโรง

วัดนายโรงสร้างขึ้นเมื่อราว พ.ศ. 2403 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว สร้างโดยท่านเจ้ากรับซึ่งเป็นเจ้าของโรงละครนอกที่มีชื่อเสียงในอดีต ท่านนำเงินมาซื้อที่แล้วสร้างวัดประจำตระกูล ตั้งชื่อว่า "วัดนายโรง" หมายถึง วัดที่ก่อสร้างขึ้นโดยเจ้าของโรงละคร บ้างก็เรียกว่า วัดเจ้ากรับ หรือ วัดละครเจ้ากรับ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานชื่อวัดนายโรงใหม่ว่า วัดสัมมัชชผล แต่ประชาชนในท้องถิ่นมักจะเรียกว่า วัดนอก เรียกคู่กันกับวัดใน (วัดบางบำหรุ) ซึ่งอยู่ใกล้กัน หรือบางทีก็เรียกว่า วัดปากคลอง เพราะตั้งอยู่ตรงปากคลองบางบําหรุ อุโบสถและวิหารมีรูปแบบสถาปัตยกรรมสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น ภายในอุโบสถมีภาพจิตรกรรมฝาผนังวาดโดยช่างฝีมือชั้นครู เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพุทธประวัติชุดทศชาติชาดก เหนือกรอบหน้าต่างอุโบสถ ช่างปั้น ปั้นเป็นชฎาพระ ส่วนวิหารมีงานปั้นเป็นกระบังหน้าและหูกระต่ายขี้รัก เครื่องสวมหัวของเสนาผู้ใหญ่ฝ่ายไทย อันเป็นเครื่องสวมหัวของตัวละครนอก กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนอุโบสถเป็นโบราณสถานแห่งชาติเมื่อปี พ.ศ. 2520 พระประธานในอุโบสถมีนามว่า พระพุทธสัพพัญญู เป็นพระพุทธรูปสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในวิหารประดิษฐานพระพุทธรูปปางสีหไสยาสน์ที่เก่าแก่ มีนามว่า พระพุทธไสยาสน์ พระพุทธเจดีย์สารีริกธาตุเป็นมณฑปประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุที่วัดได้รับมอบถวายจากวัดไทยทีปฑุตมาราม นครโคลัมโบ ประเทศศรีลังกา เมื่อปี พ.ศ. 2440 วัดมีมณฑปหลวงปู่รอด เป็นที่ตั้งรูปเหมือนหลวงปู่รอด หีบทองทึบ และอัฐิของหลวงปู่รอด และรูปเหมือนพระครูปริยัติวิมล อดีตเจ้าอาวาส มีเรือนท่านเจ้ากรับ เป็นที่ตั้งรูปเหมือนท่านเจ้ากรับผู้ก่อตั้งวัดนายโรง