Այսօր՝ հունվարի 14-ին նշվում է ցեղակրոնության օրը...

Այսօր՝ հունվարի 14-ին նշվում է ցեղակրոնության օրը, երբ Բուլղարիայում Գարեգին Նժդեհի, Հայկ Ասատրյանի և ցեղակրոն շարժման այլ անդամների կողմից հիմնվեցին առաջին ցեղակրոն ուխտերը։
Ստորև ներկայացնում եմ ցեղակրոնի երդումը, որ տվել է Ամենայն հայոց Սպարապետը։
Հա՛յ եմ:
Ես ավանդապահն եմ Հայոց ազնիվ արյունի:
Ես ժառանգորդն եմ ու տերը Հայաստանի:
Ես պահակն եմ Ցեղիս հոգևոր հարստության ու դրոշակակիրը նրա պատմական կոչումի:
Ես կդավանեմ ու կպաշտեմ Ցեղիս ստեղծագործ Աստվածը:
Ցեղս մեծ է ու արժեքավոր:
Ուժի անսպառ աղբյուր է նա, գիտակցության ջահ, առաջնորդ և ապավեն:
Ցեղս արյունի սրբազան միությունն է, որը ճակատ կհարդարի թշնամու դիմաց և կվերացնի ներքին պառակտումները:
Ցեղս ընկերային արդարության անշեղ դատավորն է, որ կմերժի դասակարգային ամեն հասկացողություն:
Հայաստանը հարազատ մայրն է ամեն Հայի՝ պարգևաբաշխ ու լիառատ:
Ցեղակրո՛ն եմ:
Ես նվիրված եմ Ցեղիս պայքարին ու հաղթանակին:
Իմ կյանքը, կարողությունները ու նվաճումները - դիրք, փառք և հարստություն - կպատկանեն ու կծառայեն ո՛չ թե ինձ, այլ՝ Ցեղիս:
Իմ գոյությունը մեկ նպատակ ունի միայն - անաղարտ պահել երակներիս արյունը և Ցեղս տևականացնել:
Իմ կյանքը մեկ արդարացում ունի միայն - տիրանալ հայրենի հողին և կառչել նրան:
Իմ մեծագործ նախահայրերի պատմությունը, մշակույթը և լեզուն ինձնով չեն վերջանա, այլ՝ կշարունակվեն ու կծաղկեն ինձնով:
Ես կլսեմ կանչը իմ վտանգված Ցեղի:
Արյունիս մեջ կզգամ պայքարի կրակը և հոգուս մեջ՝ արևը հավատքի:
Ցեղիս ու Հայրենիքիս համար պատրաստ եմ գործելու և մեռնելու:
Որոշումս անդարձ է, կամքս՝ անընկճելի:
Ահա՛ կուխտեմ Մամիկոնյան զորավարների մեռնելու ուխտով. «Քաջությամբ մեռցուք ի վերայ աշխարհիս մեր և ի վերայ ազգիս մեր և մի՛ տեսցեն աչք մեր կոխան ոտից պղծալից լեալ զսրբարանս մեր»:
Ուխտեցի՛:
Հետևեցե՛ք ինձ:
Գարեգին Նժդեհ.