ΠΑΡΑΦΡΩΝ - ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ

"Μοιρολόι της Μάνης"
(Γιατί είναι μαύρα τα βουνά και στέκουν βουρκωμένα;
Κανάνεμος τα πολεμά, κανάνεμος τα διώχνει;
Ουδάνεμος τα πολεμά, ουδάνεμος τα διώχνει
Παραδιαβαίνει ο χάροντας με τους αποθαμένους
Σούρνει τους άρχοντες μπροστά, τη φτώχια ναν από πίσω
Φέρνει και τα μικρά παιδιά στη σέλα του αλόγου
Τον περκαλούν οι άρχοντες, τον προσκυνεί η φτώχια
Στέκουν και τα μικρά παιδιά, τα χέρια σταυρωμένα.)
Άκουγα θυμάμαι από μικρό παιδάκι
ιστορίες γυναικών μέσα από σοκάκι
Γριές χαροκαμένες που χάσαν ένα γιο
και στη μνήμη του άρχισαν το σκοπό.
Ωδή για τη ψυχή του εκεί κάτω στον Άδη
συνοδεία φρυχτή το καντήλι με το λάδι
Ένιωθες μικρός όταν άκουγες τα λόγια
κι ακόμα πιο φτωχός στα δυνατά μοιρολόγια.
Ποτέ μη τις διακόψεις, λέει η ιστορία
μέχρι το κορμί να δει η δευτέρα παρουσία
Μέχρι οι κραυγές να ακουστούνε του θανάτου
κι η μεγάλη αποκορύφωση να φτάσει του τάφου.