1. Organizacja wojska opiera się na hierarchicznym podporządkowaniu żoł- nierzy. 2. Żołnierz w stosunku do innych żołnierzy może być przełożonym, podwład- nym, starszym lub młodszym, jak również równym stopniem wojskowym. 3. Przełożonym jest żołnierz lub osoba nie będąca żołnierzem, któremu na mocy przepisów prawa, rozkazu, polecenia lub decyzji podporządkowano żoł- nierza (podwładnego), uprawniona do wydawania rozkazów, poleceń służbo- wych podwładnym żołnierzom lub osobom nie będącym żołnierzami i kierowania ich czynnościami służbowymi. 4. Starszym jest żołnierz, który ma wyższy, a młodszym - niższy stopień wojskowy. 5. Żołnierz może być również przełożonym w stosunku do żołnierzy nie podporządkowanych mu pod względem organizacyjnym, w zakresie spraw spe- cjalistycznych wynikających z dokumentów kompetencyjnych. Z tego tytułu jest on uprawniony do wydawania wiążących wytycznych i poleceń dotyczących za- dań objętych jego zakresem działania oraz ponosi odpowiedzialność za możli- we do przewidzenia skutki ich realizacji. 6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Prezes Rady Ministrów i Minister Obrony Narodowej są przełożonymi wszystkich żołnierzy. 7. Przełożony wobec podwładnych sprawuje funkcje dowódcze (kierowni- cze), zarządzające, szkoleniowe i wychowawcze. Jest odpowiedzialny za sprawność organizacyjną oraz służbę (pracę) podwładnych, a także zobowią- zany jest tworzyć warunki zapewniające przestrzeganie prawa i dyscypliny przez podwładnych. 8. Przełożony, jeżeli jest żołnierzem, powinien posiadać stopień wojskowy nie niższy od stopni wojskowych swoich podwładnych. 9. Zwracając się do podwładnych (młodszych) przełożony (starszy) czyni to stanowczo, lecz taktownie z poszanowaniem ich godności. Nie wyraża również krytycznych uwag (opinii) w obecności niższych od nich stanowiskiem (stop- niem wojskowym) oraz osób postronnych. 10. Podwładnym jest żołnierz lub osoba nie będąca żołnierzem, który na mo- cy prawa został podporządkowany przełożonemu pod wzgledem organizacyj- nym lub specjalistycznym, jeśli wynika to z dokumentów kompetencyjnych. Z tego tytułu jest on zobowiazany do wykonywania rozkazów, poleceń i wytycz- nych przełożonego. 11. W sprawach służbowych podwładny ma tylko jednego bezpośredniego przełożonego. 12. Między żołnierzami Wojska Polskiego a żołnierzami innych armii nie wy- stępują stosunki podległości. Takie zależności mogą być uzgodnione tylko na okres wspólnych przedsięwzięć (misje pokojowe, działania w ramach operacji sojuszniczych, służba w międzynarodowych strukturach wojskowych) oraz wy- konywania innych zadań określonych rozkazem przełożonego narodowego. 13. Rozkaz jest poleceniem podjęcia określonego działania lub jego zanie- chania wydanym służbowo żołnierzowi przez przełożonego (uprawnionego starszego). 14. Ilekroć mowa w regulaminie o rozkazie, należy przez to rozumieć rów- nież decyzje wydawane przez przełożonego. 15. Wydający rozkaz jest zobowiązany uwzględnić stopień przygotowania podwładnego, warunki i okoliczności wykonania rozkazu oraz zapewnić nie- zbędne do tego siły i środki. 16. W wypadku utraty łączności z przełożonym, żołnierz działa samodzielnie, kierując się otrzymanym rozkazem (zadaniem), obowiązującymi przepisami prawa, regulaminów, instrukcji, jak również treścią roty przysięgi wojskowej. 17. Rozkaz wydaje się ustnie, na piśmie lub za pomocą sygnałów. 18. Rozkaz może uchylić lub zmienić ten, kto go wydał lub - jeżeli dobro służby tego wymaga - jego przełożony, informując o tym poprzedniego rozka- zodawcę. 19. Rozkaz musi być zwięzły, zrozumiały i wydany stanowczo. 20. Żołnierz po otrzymaniu rozkazu wydanego ustnie potwierdza to słowem „ROZKAZ” i wykonuje go. Przełożony może sprawdzić zrozumienie rozkazu. 21. O wykonaniu rozkazu żołnierz melduje przełożonemu, który go wydał, je- śli przełożony nie zarządzi inaczej. 22. Jeżeli podwładny otrzymał rozkaz bezpośrednio od przełożonego wyż- szego szczebla - wykonuje go i melduje o tym rozkazodawcy oraz swemu bez- pośredniemu przełożonemu. Przełożony wyższego szczebla, który wydał roz- kaz podwładnemu, jest zobowiązany zawiadomić o tym jego bezpośredniego przełożonego. 23. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, podwładny może wystąpić o wydanie rozkazu na piśmie, zwłaszcza gdy dotyczy on zadania do wykonania w specyficznych warunkach lub w sposób odmienny od ogólnie przyjętych za- sad. Rozkazodawca ma obowiązek sporządzić rozkaz na piśmie, a podwładny rozkaz wykonać. W sytuacji, gdy skutkiem rozkazu będzie popełnienie prze- stępstwa, podwładny ma prawo odmówić wykonania rozkazu. 24. O niemożności wykonania rozkazu podwładny jest zobowiązany nie- zwłocznie powiadomić wydającego rozkaz, a o odmowie wykonania rozkazu podwładny jest zobowiązany niezwłocznie powiadomić przełożonego wyższego szczebla od przełożonego wydającego rozkaz, dokładnie opisując zaistniałą sytuację w formie ustnej lub pisemnej. 25. Jeśli żołnierz otrzyma nowy rozkaz w trakcie wykonywania innego rozka- zu, melduje o tym wydającemu rozkaz. W razie potwierdzenia nowego rozka- zu, wykonuje go, a wydający taki rozkaz informuje pierwszego rozkazodawcę i odpowiada za wynikające z tego następstwa. 26. Starszy nie wydaje rozkazów młodszym - z wyjątkiem następujących sytuacji: 1) kiedy niebezpieczeństwo zagraża jednostce (instytucji) wojskowej lub żołnierzom, jeśli nie ma ich przełożonego; 2) gdy zachodzi konieczność jednego kierownictwa podczas wspólnego działania różnych jednostek (oddziałów, pododdziałów) wojskowych - jeśli mię- dzy ich dowódcami nie ma zależności służbowej; 11 3) kiedy młodsi naruszają prawo lub dyscyplinwojskową albo zakłócają porządek publiczny. 27. Rozkazodawca odpowiada za treść rozkazu oraz dające się przewidzieć skutki jego wykonania, a wykonawca rozkazu - za sposób realizacji. 28. Żołnierz, który wykonując rozkaz wiedział lub godził się na to, że popeł- nia przestępstwo, ponosi odpowiedzialność karną. Odpowiedzialność karną po- nosi również ten, kto taki rozkaz wydał. Ustalenie to obowiązuje niezależnie od treści punktów 23 i 25, których wymowę należy pojmować jako działanie miesz- czące się w granicach prawa. Pr bardzo
Najważniejszy w wojsku powinien być Kodeks Honorowy Żołnierza Wojska Polskiego a nie Regulamin. Bo z tym pierwszym to niestety jest kiepsko wśród starszych służbą a to nie jest dobry prognostyk na przyszłość Armii Polskiej.
1. Organizacja wojska opiera się na hierarchicznym podporządkowaniu żoł- nierzy.
2. Żołnierz w stosunku do innych żołnierzy może być przełożonym, podwład- nym, starszym lub młodszym, jak również równym stopniem wojskowym.
3. Przełożonym jest żołnierz lub osoba nie będąca żołnierzem, któremu na mocy przepisów prawa, rozkazu, polecenia lub decyzji podporządkowano żoł- nierza (podwładnego), uprawniona do wydawania rozkazów, poleceń służbo- wych podwładnym żołnierzom lub osobom nie będącym żołnierzami i kierowania ich czynnościami służbowymi.
4. Starszym jest żołnierz, który ma wyższy, a młodszym - niższy stopień wojskowy.
5. Żołnierz może być również przełożonym w stosunku do żołnierzy nie podporządkowanych mu pod względem organizacyjnym, w zakresie spraw spe- cjalistycznych wynikających z dokumentów kompetencyjnych. Z tego tytułu jest on uprawniony do wydawania wiążących wytycznych i poleceń dotyczących za- dań objętych jego zakresem działania oraz ponosi odpowiedzialność za możli- we do przewidzenia skutki ich realizacji.
6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Prezes Rady Ministrów i Minister Obrony Narodowej są przełożonymi wszystkich żołnierzy.
7. Przełożony wobec podwładnych sprawuje funkcje dowódcze (kierowni- cze), zarządzające, szkoleniowe i wychowawcze. Jest odpowiedzialny za sprawność organizacyjną oraz służbę (pracę) podwładnych, a także zobowią- zany jest tworzyć warunki zapewniające przestrzeganie prawa i dyscypliny przez podwładnych.
8. Przełożony, jeżeli jest żołnierzem, powinien posiadać stopień wojskowy nie niższy od stopni wojskowych swoich podwładnych.
9. Zwracając się do podwładnych (młodszych) przełożony (starszy) czyni to stanowczo, lecz taktownie z poszanowaniem ich godności. Nie wyraża również krytycznych uwag (opinii) w obecności niższych od nich stanowiskiem (stop- niem wojskowym) oraz osób postronnych.
10. Podwładnym jest żołnierz lub osoba nie będąca żołnierzem, który na mo- cy prawa został podporządkowany przełożonemu pod wzgledem organizacyj- nym lub specjalistycznym, jeśli wynika to z dokumentów kompetencyjnych. Z tego tytułu jest on zobowiazany do wykonywania rozkazów, poleceń i wytycz- nych przełożonego.
11. W sprawach służbowych podwładny ma tylko jednego bezpośredniego przełożonego.
12. Między żołnierzami Wojska Polskiego a żołnierzami innych armii nie wy- stępują stosunki podległości. Takie zależności mogą być uzgodnione tylko na okres wspólnych przedsięwzięć (misje pokojowe, działania w ramach operacji sojuszniczych, służba w międzynarodowych strukturach wojskowych) oraz wy- konywania innych zadań określonych rozkazem przełożonego narodowego.
13. Rozkaz jest poleceniem podjęcia określonego działania lub jego zanie- chania wydanym służbowo żołnierzowi przez przełożonego (uprawnionego starszego).
14. Ilekroć mowa w regulaminie o rozkazie, należy przez to rozumieć rów- nież decyzje wydawane przez przełożonego.
15. Wydający rozkaz jest zobowiązany uwzględnić stopień przygotowania podwładnego, warunki i okoliczności wykonania rozkazu oraz zapewnić nie- zbędne do tego siły i środki.
16. W wypadku utraty łączności z przełożonym, żołnierz działa samodzielnie, kierując się otrzymanym rozkazem (zadaniem), obowiązującymi przepisami prawa, regulaminów, instrukcji, jak również treścią roty przysięgi wojskowej.
17. Rozkaz wydaje się ustnie, na piśmie lub za pomocą sygnałów.
18. Rozkaz może uchylić lub zmienić ten, kto go wydał lub - jeżeli dobro służby tego wymaga - jego przełożony, informując o tym poprzedniego rozka- zodawcę.
19. Rozkaz musi być zwięzły, zrozumiały i wydany stanowczo.
20. Żołnierz po otrzymaniu rozkazu wydanego ustnie potwierdza to słowem „ROZKAZ” i wykonuje go. Przełożony może sprawdzić zrozumienie rozkazu.
21. O wykonaniu rozkazu żołnierz melduje przełożonemu, który go wydał, je- śli przełożony nie zarządzi inaczej.
22. Jeżeli podwładny otrzymał rozkaz bezpośrednio od przełożonego wyż- szego szczebla - wykonuje go i melduje o tym rozkazodawcy oraz swemu bez- pośredniemu przełożonemu. Przełożony wyższego szczebla, który wydał roz- kaz podwładnemu, jest zobowiązany zawiadomić o tym jego bezpośredniego przełożonego.
23. W szczególnie uzasadnionych wypadkach, podwładny może wystąpić o wydanie rozkazu na piśmie, zwłaszcza gdy dotyczy on zadania do wykonania w specyficznych warunkach lub w sposób odmienny od ogólnie przyjętych za- sad. Rozkazodawca ma obowiązek sporządzić rozkaz na piśmie, a podwładny rozkaz wykonać. W sytuacji, gdy skutkiem rozkazu będzie popełnienie prze- stępstwa, podwładny ma prawo odmówić wykonania rozkazu.
24. O niemożności wykonania rozkazu podwładny jest zobowiązany nie- zwłocznie powiadomić wydającego rozkaz, a o odmowie wykonania rozkazu podwładny jest zobowiązany niezwłocznie powiadomić przełożonego wyższego szczebla od przełożonego wydającego rozkaz, dokładnie opisując zaistniałą sytuację w formie ustnej lub pisemnej.
25. Jeśli żołnierz otrzyma nowy rozkaz w trakcie wykonywania innego rozka- zu, melduje o tym wydającemu rozkaz. W razie potwierdzenia nowego rozka- zu, wykonuje go, a wydający taki rozkaz informuje pierwszego rozkazodawcę i odpowiada za wynikające z tego następstwa.
26. Starszy nie wydaje rozkazów młodszym - z wyjątkiem następujących sytuacji:
1) kiedy niebezpieczeństwo zagraża jednostce (instytucji) wojskowej lub żołnierzom, jeśli nie ma ich przełożonego;
2) gdy zachodzi konieczność jednego kierownictwa podczas wspólnego działania różnych jednostek (oddziałów, pododdziałów) wojskowych - jeśli mię- dzy ich dowódcami nie ma zależności służbowej;
11
3) kiedy młodsi naruszają prawo lub dyscyplinwojskową albo zakłócają porządek publiczny.
27. Rozkazodawca odpowiada za treść rozkazu oraz dające się przewidzieć skutki jego wykonania, a wykonawca rozkazu - za sposób realizacji.
28. Żołnierz, który wykonując rozkaz wiedział lub godził się na to, że popeł- nia przestępstwo, ponosi odpowiedzialność karną. Odpowiedzialność karną po- nosi również ten, kto taki rozkaz wydał. Ustalenie to obowiązuje niezależnie od treści punktów 23 i 25, których wymowę należy pojmować jako działanie miesz- czące się w granicach prawa.
Pr bardzo
Ehh, lepsze niż biblia.
Dawaj więcej jeśli możesz.
Sieaa
Dawaj więcej
Najważniejszy w wojsku powinien być Kodeks Honorowy Żołnierza Wojska Polskiego a nie Regulamin. Bo z tym pierwszym to niestety jest kiepsko wśród starszych służbą a to nie jest dobry prognostyk na przyszłość Armii Polskiej.
Siema Pierwszy
heh xD yo
Tragedia , lektor powinien wykonywać wyroki śmierci.
Dzięki za opinie ;) spacja tylko po przecinku nie przed ;)