Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
ผมได้มีโอกาสอ่านหนังสือของอาจารย์เป็นครั้งแรก คือ "ภาวนาเริ่มต้น ณ กม.0" จนผมเริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับอาจารย์ จนรู้ว่าเป็นคนสุราษฎร์ธานีเหมือนกัน และได้รู้จักกับหนังสือ "เดินสู่อิสรภาพ" ผมเก็บเงินจนสามารถซื้อมาอ่านได้ตามความตั้งใจ เมื่ออ่านจบผมร้องไห้ด้วยภาวะอะไรบางอย่างที่มีความหมายมากๆในชีวิต ผมน้ำตาไหลพลางอธิษฐานว่า ขอให้ได้มีโอกาสพบอาจารย์ประมวลสักครั้งหนึ่งในชีวิต ผมจะไม่เสียดายอะไรอีกแล้ว ขอบคุณซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่าจะขอบคุณอะไรหรือสิ่งใดดีที่โลกใบนี้ให้อาจารย์ประมวลได้เกิดมา ได้มาให้กำเนิด "เดินสู่อิสรภาพ" ขอบคุณ ขอบคุณ จริงๆ ครับ
ตื้นตันใจไปด้วยเลยค่ะ หนังสือของอาจารย์ ทำให้สัมผัสถึงความรู้สึกได้ลึกซึ้งจริงๆ
กราบท่านอาจารย์ประมวลด้วยความเคารพ
ขอนอบน้อมกราบครู...อ.ประมวลเพ็งจันทร์ครับ🙏⚘
เมื่อ 5 ปีก่อน ผมมีโอกาสได้ไปบวชเรียนอยู่ในพรรษาที่สวนโมกขพลาราม... ก่อนเดินทางไปบวชได้อ่านหนังสือเดินสู่อิสรภาพ ของท่าน อ.ประมวล และเกิดเป็นแรงบันดาลใจ (พร้อมทั้งแรงผลักดัน)... หลังออกพรรษาและลาสิกขาเพื่อต้องกลับมาทำงาน ผมจึงได้ทดสอบตัวเอง (เปรียบเอาเองว่าเป็นการสอบไล่) ว่าตลอดพรรษาที่บวชมานั้นไม่สูญเปล่า ธรรมะและความจริงของชีวิตหลายๆ อย่างที่ได้เห็น เรียนรู้และปฏิบัติมา จะยังคงติดเนื้อติดตัวผมออกไป จะยังมีหลงเหลืออยู่ในใจ ให้ผมนำไปปรับใช้หลังจากที่ต้องลาสิกขาออกมาและต้องกลับไปสู่วังวนเดิมๆ โลกใบเดิม... ผมเดินเท้าจากไชยากลับกรุงเทพฯ (ตามอย่างครู คือ อ.ประมวล ที่ผมได้อ่านในหนังสือก่อนเดินทางไปบวช) และนั่นทำให้การทบทวนในหลายๆ อย่าง ในหลายๆ ช่วงเวลาของชีวิตเกิดขึ้น พบเห็นและเข้าใจในความจริงของชีวิตเพิ่มขึ้น เข้าใจในข้อธรรมต่างๆ ชัดเจนขึ้น เห็นเวทนาที่เกิด รับรู้ถึงความไม่มีตัวตน (ของตัวเอง) ในระหว่างทางที่ค่อยๆ เคลื่อนเดินผ่าน สติ (และมรณานุสติ จากซากสัตว์ตามรายทางและอุบัติเหตุที่พบเจอบนถนน) สมาธิ และการปล่อยวาง รวมทั้งรู้สึกถึงความเบา สบาย และอิสระที่เกิดขึ้นในใจ (ถึงแม้จะเกิดความเหนื่อยล้าและบาดเจ็บทางกายบ้าง แต่ก็ถือว่าเล็กน้อยมาก เพราะแค่พักก็หาย)... วันนี้ แม้หลายอย่างจะเปลี่ยนไป ไม่เหมือนตอนที่บวชหรือช่วงที่สึกออกมาใหม่ๆ (ที่รู้สึกเบา โล่ง สบายและอิสระในใจ) แต่อย่างน้อยเหมือนชีวิตมีหลักให้ยึด ไม่ไหลเคว้งคว้างไปตามกระแสโลก (ไปมาก) อย่างแต่ก่อน ใช้ชีวิตอยู่กับทุกข์ตามเท่าที่จำเป็น (ไม่ค่อยทุกข์พร่ำเพรื่อแบบแต่ก่อน)... หากมีโอกาสอยากกราบขอบพระคุณท่าน อ.ประมวล (แม้ไม่มีโอกาสได้พบกับอาจารย์) ที่คุณค่าของ "เดินสู่อิสรภาพ" ได้สะท้อนมาสู่ตัวผมและซึมซับผ่านเข้ามาในใจผม และนำพาให้ครั้งหนึ่งในชีวิตผมได้มีโอกาสออกเดิน เดินผ่านเข้าไปได้สัมผัสและรับรู้ถึงคำว่าอิสรภาพ (ในใจ) แม้จะเป็นเพียงเสี้ยวเล็กๆ ในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต
อนุโมทนาด้วยนะคะ ขอให้เป็นการค้นพบและเป็นประสบการณ์ที่ดี มีพลัง ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวกันด้วยค่ะ 😊
ขออนุโมทนา กับท่านด้วยนะครับ หากมีโอกาสผมจะนำข้อความ กราบเรียนอาจารย์ให้ได้รับทราบ และอาจารย์คงรู้สึกปิติอิ่มเอมใจ อนุโมทนากับคุณด้วยครับ สาธุครับ🙏⚘
@@อลงกรณ์สวัสดิ์ชัยโสภิต ขอบพระคุณมากครับ
@@tonsorawatthelonely5753วันนี้ผมได้นำข้อความทั้งหมดของคุณส่งไปให้ อาจารย์สมปองภริยาอาจารย์ประมวล ให้ได้รับทราบแล้วครับ ขออนุโมทนา ในทุกสิ่งที่คุณได้เพียรทำด้วยนะครับ🙏⚘
หากอยากพบอาจารย์ก็สามารถพบได้ที่หอศิลป์กรุงเทพในวันที่ 18 สค.66นี้ได้เลยครัย
34:20 "ไม่ได้รู้สึกอยากมีชีวิตอยู่จนกระทั่งรู้สึกกลัวตาย แต่ก็ไม่ได้อยากตายเพราะรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตที่มีอยู่"43:10 "ตอบไม่ได้ว่าชีวิตคืออะไร เพราะนิยามชีวิตเปลี่ยนไปทุกขณะ"
ขอบคุณมากเลยค่ะ เป็นคำพูดที่ชอบเช่นกัน
🎉
❤
![66 วัน เดิน 1,000 กว่า กม ด้วยเท้า ไม่ใช้เงิน ทำไม? -อ.ประมวล เพ็งจันทร์ [The Present ตอนที่ 5]](/img/1.gif)
ผมได้มีโอกาสอ่านหนังสือของอาจารย์เป็นครั้งแรก คือ "ภาวนาเริ่มต้น ณ กม.0" จนผมเริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับอาจารย์ จนรู้ว่าเป็นคนสุราษฎร์ธานีเหมือนกัน และได้รู้จักกับหนังสือ "เดินสู่อิสรภาพ" ผมเก็บเงินจนสามารถซื้อมาอ่านได้ตามความตั้งใจ เมื่ออ่านจบผมร้องไห้ด้วยภาวะอะไรบางอย่างที่มีความหมายมากๆในชีวิต ผมน้ำตาไหลพลางอธิษฐานว่า ขอให้ได้มีโอกาสพบอาจารย์ประมวลสักครั้งหนึ่งในชีวิต ผมจะไม่เสียดายอะไรอีกแล้ว ขอบคุณซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่าจะขอบคุณอะไรหรือสิ่งใดดีที่โลกใบนี้ให้อาจารย์ประมวลได้เกิดมา ได้มาให้กำเนิด "เดินสู่อิสรภาพ" ขอบคุณ ขอบคุณ จริงๆ ครับ
ตื้นตันใจไปด้วยเลยค่ะ หนังสือของอาจารย์ ทำให้สัมผัสถึงความรู้สึกได้ลึกซึ้งจริงๆ
กราบท่านอาจารย์ประมวลด้วยความเคารพ
ขอนอบน้อมกราบครู...อ.ประมวลเพ็งจันทร์ครับ🙏⚘
เมื่อ 5 ปีก่อน ผมมีโอกาสได้ไปบวชเรียนอยู่ในพรรษาที่สวนโมกขพลาราม... ก่อนเดินทางไปบวชได้อ่านหนังสือเดินสู่อิสรภาพ ของท่าน อ.ประมวล และเกิดเป็นแรงบันดาลใจ (พร้อมทั้งแรงผลักดัน)... หลังออกพรรษาและลาสิกขาเพื่อต้องกลับมาทำงาน ผมจึงได้ทดสอบตัวเอง (เปรียบเอาเองว่าเป็นการสอบไล่) ว่าตลอดพรรษาที่บวชมานั้นไม่สูญเปล่า ธรรมะและความจริงของชีวิตหลายๆ อย่างที่ได้เห็น เรียนรู้และปฏิบัติมา จะยังคงติดเนื้อติดตัวผมออกไป จะยังมีหลงเหลืออยู่ในใจ ให้ผมนำไปปรับใช้หลังจากที่ต้องลาสิกขาออกมาและต้องกลับไปสู่วังวนเดิมๆ โลกใบเดิม... ผมเดินเท้าจากไชยากลับกรุงเทพฯ (ตามอย่างครู คือ อ.ประมวล ที่ผมได้อ่านในหนังสือก่อนเดินทางไปบวช) และนั่นทำให้การทบทวนในหลายๆ อย่าง ในหลายๆ ช่วงเวลาของชีวิตเกิดขึ้น พบเห็นและเข้าใจในความจริงของชีวิตเพิ่มขึ้น เข้าใจในข้อธรรมต่างๆ ชัดเจนขึ้น เห็นเวทนาที่เกิด รับรู้ถึงความไม่มีตัวตน (ของตัวเอง) ในระหว่างทางที่ค่อยๆ เคลื่อนเดินผ่าน สติ (และมรณานุสติ จากซากสัตว์ตามรายทางและอุบัติเหตุที่พบเจอบนถนน) สมาธิ และการปล่อยวาง รวมทั้งรู้สึกถึงความเบา สบาย และอิสระที่เกิดขึ้นในใจ (ถึงแม้จะเกิดความเหนื่อยล้าและบาดเจ็บทางกายบ้าง แต่ก็ถือว่าเล็กน้อยมาก เพราะแค่พักก็หาย)... วันนี้ แม้หลายอย่างจะเปลี่ยนไป ไม่เหมือนตอนที่บวชหรือช่วงที่สึกออกมาใหม่ๆ (ที่รู้สึกเบา โล่ง สบายและอิสระในใจ) แต่อย่างน้อยเหมือนชีวิตมีหลักให้ยึด ไม่ไหลเคว้งคว้างไปตามกระแสโลก (ไปมาก) อย่างแต่ก่อน ใช้ชีวิตอยู่กับทุกข์ตามเท่าที่จำเป็น (ไม่ค่อยทุกข์พร่ำเพรื่อแบบแต่ก่อน)... หากมีโอกาสอยากกราบขอบพระคุณท่าน อ.ประมวล (แม้ไม่มีโอกาสได้พบกับอาจารย์) ที่คุณค่าของ "เดินสู่อิสรภาพ" ได้สะท้อนมาสู่ตัวผมและซึมซับผ่านเข้ามาในใจผม และนำพาให้ครั้งหนึ่งในชีวิตผมได้มีโอกาสออกเดิน เดินผ่านเข้าไปได้สัมผัสและรับรู้ถึงคำว่าอิสรภาพ (ในใจ) แม้จะเป็นเพียงเสี้ยวเล็กๆ ในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต
อนุโมทนาด้วยนะคะ ขอให้เป็นการค้นพบและเป็นประสบการณ์ที่ดี มีพลัง ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวกันด้วยค่ะ 😊
ขออนุโมทนา กับท่านด้วยนะครับ หากมีโอกาสผมจะนำข้อความ กราบเรียนอาจารย์ให้ได้รับทราบ และอาจารย์คงรู้สึกปิติอิ่มเอมใจ อนุโมทนากับคุณด้วยครับ สาธุครับ🙏⚘
@@อลงกรณ์สวัสดิ์ชัยโสภิต ขอบพระคุณมากครับ
@@tonsorawatthelonely5753วันนี้ผมได้นำข้อความทั้งหมดของคุณส่งไปให้ อาจารย์สมปองภริยาอาจารย์ประมวล ให้ได้รับทราบแล้วครับ ขออนุโมทนา ในทุกสิ่งที่คุณได้เพียรทำด้วยนะครับ🙏⚘
หากอยากพบอาจารย์ก็สามารถพบได้ที่หอศิลป์กรุงเทพในวันที่ 18 สค.66นี้ได้เลยครัย
34:20 "ไม่ได้รู้สึกอยากมีชีวิตอยู่จนกระทั่งรู้สึกกลัวตาย แต่ก็ไม่ได้อยากตายเพราะรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตที่มีอยู่"
43:10 "ตอบไม่ได้ว่าชีวิตคืออะไร เพราะนิยามชีวิตเปลี่ยนไปทุกขณะ"
ขอบคุณมากเลยค่ะ เป็นคำพูดที่ชอบเช่นกัน
🎉
❤