SPOILER ALERT: Από το 24:09 μέχρι το 25:25 μιλάμε για το τέλος του Kingdom Hearts 3 και το ουσιαστικό setup του Kingdom Hearts 4. Αν δεν θέλετε να ξέρετε το παραμικρό ρίξτε ένα σκιπ στο επόμενο timestamp.
Συγχαρητήρια παιδιά. Ανακάλυψα τις εκπομπές σας προς το τέλος του καλοκαιριού, παρακολούθησα δυο-τρεις και από τότε είστε η πρώτη μου επιλογή σε gaming podcast. Πλούσιο περιεχόμενο, ενδιαφέρον σχολιασμός και καλή πληροφόρηση για τον κόσμο των video games που τόσο μας γοητεύει. Δεν έχω δει την παλαιότερη δομή των εκπομπών, η τωρινή πάντως κυλάει πολύ ωραία. Καλή συνέχεια στην προσπάθεια και καλή gaming σεζόν.
Είσαστε ο λόγος να περιμένω τη Δευτέρα! Με έχετε κάνει να θέλω να κοιτάξω και άλλα videogames (yakuza, kingdom hurts κλπ) που δεν είχα ασχοληθεί ποτέ. Συνεχίστε να μας πορωνετε!
Όμορφη, γεμάτη εκπομπή για άλλη μια φορά παιδιά! Για το θέμα της νοσταλγίας, μία μικρή αναφορά στις δικές μου εμπειρίες: 1) Pokemon με τα παιδιά της γειτονιάς στο GBA, με τετραπλές μονομαχίες όπου πάντα κέρδιζε το πιο γρήγορο MewTwo, για αυτό τα πλακώναμε στα χάπια με το που τα πιάναμε. 2) Ο ξάδελφος μου να μου περνάει τις πίστες του campaign στο Age Of Mythology. 3) Άπειρες ώρες lan με Stronghold Crusader με συμπαίκτη τον θείο μου. 4)LotR: Return of the King με την αδελφή μου. 5) Να ανταλλάσω τη FireRed μου για το FInal Fantasy 4 του κολλητού μου πριν μάθω αγγλικά και να πηγαίνω όλο το στόρυ στα τυφλά. και από πιο πρόσφατες αναμνήσεις, το μυστήριο του Subject 16 στα πρώτα assassin's creed και το υπόγειο του ξενοδοχείου με τη γεννήτρια στο πρώτο Last of Us.
Τεράστια η όποια συζήτηση για την νοσταλγία, η οποία έχει και άπειρες θεματικές. Αν και υποκύπτω αρκετά σε αυτήν (λόγω και ψυχολογικών θεμάτων), όπου κάθε τι που ήταν ακόμα και πριν μια βδομάδα, αμέσως μυθοποιείται και παίρνει θετικό πρόσημο στο μυαλό μου. Παρ' όλ' αυτά, η εργαλειοποίησή της από την κάθε βιομηχανία θεάματος (και κυρίως στις ταινίες) είναι χυδαία. Με στόχο και σκοπό το κέρδος, ακρωτηριάζουν κάθε προσπάθεια για δημιουργικότητα και έμπνευση, και ελευθερία έκφρασης συναισθημάτων κάποιου δημιουργού, δηλαδή ακρωτηριάζουν κάθε προσπάθεια για δημιουργία τέχνης, στοχεύοντας αποκλειστικά και μόνο στο συναίσθημα της νοσταλγίας του καταναλωτή, απλά και μόνο αναπαράγωντας τις περισσότερες φορές το παρελθόν, χωρίς κάποιον αναστοχασμό πάνω σε αυτό, ώστε να έχει ουσία η όποια αναπαραγωγή. Ενδεχομένως στο gaming να έχει κάποιο λόγο ύπαρξης το χι-ψι remaster, γιατί σε αντίθεση με τις περισσότερες (αν όχι όλες) μορφές τέχνης, τα games βασίζονται στην τεχνολογία, η οποία εξελίσσεται. Οι ταινίες πχ που παλιότερα χρησιμοποιούσαν film, ενώ τώρα είναι digital (αφού καλώς ή κακώς συμφέρει), τεχνικά ήταν πολύ καλύτερες, ενώ και στο θέμα των εφέ και των CGI, οι διαφορές με σήμερα είναι μεν υπαρκτές αλλά όχι ουσιώδεις. Ήταν απλά μια πτυχή, σε αντίθεση με τα γραφικά ή τα τεχνικά σημεία στα παιχνίδια που είναι πολύ πιο δομικά στοιχεία. Και έρχεται τώρα η κάθε εταιρεία, δίνει κάποιο remake ή remaster, ή πετάνε δεξιά κι αριστερά member berries, όπου αν δεν υπάρχει 1ον) σεβασμός στο αρχικό υλικό και 2ον) κάποιο καινούριο στοιχείο στο "νέο" προϊόν, τότε δημιουργικά απλά κάνουν πισωγύρισμα. Βέβαια πουλάει, γιαυτό και το κάνουν. Δεν ξέρω, θα είχε ενδιαφέρον στο κομμάτι των παιχνιδιών πχ, σε κάθε δεκαετία (ή 5ετία) πόσα franchises γεννιούνται και πόσα νέα IPs. Για κάποιο λόγο νομίζω ότι πριν 20 - 30 χρόνια, έβγαινε πολύ καινούριο υλικό (tomb raider, halo, assassins creed, uncharted κτλ), τα οποία τώρα έχουν εδραιωθεί και δεν παραχωρούν την θέση τους σε νέες ιδέες. Από την άλλη, δεν έχει σημασία αν είναι καινούριο ή όχι το franchise, γιατί βλέπουμε και τον Mario, με κάθε νέο παιχνίδι, να έρχεται κάτι καινούριο σε επίπεδο gameplay. Ή το Zelda.
Όλα συνοψίζονται στο ότι έχουν αλλάξει οι εποχές. Το ότι καρπώνονται από τη νοσταλγία πολλές φορές χωρίς να προσφέρουν ποιότητα, είναι αλήθεια. Από την άλλη ζούμε σε δύσκολες εποχές οικονομικά για όλους. Ειδικότερα για τις εταιρείες, τους έχει οδηγήσει να προσεγγίζουν νέα IP πολύ πιο προσεκτικά ή και καθόλου. Η επένδυση δεν τους αφήνει γιατί πολύ πιθανό σε μια ενδεχόμενη (και πολύ πιθανή) αποτυχία, να τους στοιχίσει ανεπανόρθωτα. Η Nintendo πρακτικά είναι η μόνη που έχει καταλάβει τα μεγέθη. Έχει σωστά περιθώρια κέρδους, κάνει λογικές επενδύσεις και το ότι τεχνικά δεν προσφέρει το peak της τεχνολογίας, κατά εντελώς παράδοξο τρόπο, έχει λειτουργήσει εντελώς υπέρ της.
Πολύ ωραία εκπομπή παιδιά! Ειδικά το κομμάτι για τη νοσταλγία, εξαιρετικό. Είναι απίστευτο ότι κανείς μπορεί να μη θυμάται τι έφαγε χθες, αλλά να του έχει μείνει στο μυαλό το συναίσθημα που του άφησε η εύρεση μίας νέας περιοχής/πίστας σε ένα παιχνίδι στο GameBoy Advance πριν 20 χρόνια! Αυτά τα Super Mario Bros Superstar Saga, Sonic Advance και Wario Land 4 δεν λένε να μου φύγουν από το μυαλό, μπαίνω μια στο τόσο και βλέπω playthroughs στο YT για να νιώσω τη νοσταλγία!
Παμε λιγο για τον αλγόριθμο!! Παυλο αυτο που ειπες για τα αγγλικα ΜΕΓΑΛΗ αληθεια! Εγω πηρα proficiency χωρις να χρειαστει να κανω μαθηματα, μονο και μονο επειδη ειχα μαθει αγγλικα απο τα point n click adventures!!!
Η λογική πίσω από το Horizon remaster είναι η ίδια με το TLoU remaster/remake, να υπάρχει native έκδοση στο ps5 λόγω της σειράς που μπορεί να προσελκύσει νέο κοινό στα παιχνίδια. Για τη σειρά Horizon βέβαια αγνοείται η τύχη της νομίζω!
40αρης εδώ. -Atari 2600 boxing... -Gameboy Kirby. -Sega mega drive MK3 night wolf... -PC x386 doom με επαναληπτική καραμπίνα μόνο :) theme park με τις ώρες, Command and conquer, warcraft 2, Riven, tomb raider 2 πίστα Βενετίας..., carmgedon, prince of Persia 1, NBA jam, rainbow six, NFS 1, Lotus, Test drive, πολλές ώρες στα παραπάνω κ πολλά άλλα. Voodoo 3.500 3dfx. Pentium 1, pentium 3, etc. Μέχρι σήμερα...
Στο MK1 του Mega Drive, για να εμφανιστεί αίμα έπρεπε στο μενού του παιχνιδιού να πατήσεις τον μυστικό κωδικό A,B,A,C,A,B,B...ΤΟΝ θυμάμαι ακόμα...και είμαι 42. Δεν θυμάμαι καν που στο καλό τον είχαμε βρει αυτον τον κωδικό πιτσιρικάδες...
Ως σπαζοκλαμπάνιας με τέτοιες λεπτομέρειες, που θα διασκέδαζα πολύ αν το έκανε όντως λάθος, έρχομαι να πω ότι η εκφορά του Στάθη στο screen tearing είναι ολόσωστη. Αν εννοείς αυτό. Είναι σύνηθες το tear (σχίζω) να το λέμε "τίαρ" όπως το δάκρυ και όχι "τέαρ", όπως είναι το σωστό. Αν δεν εννοείς αυτό, ξέχνα όσα είπα.
@@StathisKalafatis Πιο χοντρή μαλακία είναι ότι τα έχω όλα στο PS4 εδώ και 5 χρόνια και ακόμα δεν έχω καθήσει να τα παίξω. Εντάξει δεν είναι σειρά που είμαι ¨άρρωστος¨ οπότε μικρό το κακό. Το παράδειγμα με το Red Dead Redemption δεν το ανέφερα τυχαία. Αυτό το spoiler μου το είχε πετάξει ο κολλητός μου γιατί υπέθεσε πως δεν θα μου άρεσε το παιχνίδι παρότι το είχα ήδη ξεκινήσει. Και φυσικά το παιχνίδι το λάτρεψα. Πάντως πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να ακούσεις την συμβουλή του Παύλου και να το κόψεις στο μοντάζ. Αλλά για εμένα μικρή ζημιά.
SPOILER ALERT: Από το 24:09 μέχρι το 25:25 μιλάμε για το τέλος του Kingdom Hearts 3 και το ουσιαστικό setup του Kingdom Hearts 4. Αν δεν θέλετε να ξέρετε το παραμικρό ρίξτε ένα σκιπ στο επόμενο timestamp.
Συγχαρητήρια παιδιά. Ανακάλυψα τις εκπομπές σας προς το τέλος του καλοκαιριού, παρακολούθησα δυο-τρεις και από τότε είστε η πρώτη μου επιλογή σε gaming podcast. Πλούσιο περιεχόμενο, ενδιαφέρον σχολιασμός και καλή πληροφόρηση για τον κόσμο των video games που τόσο μας γοητεύει. Δεν έχω δει την παλαιότερη δομή των εκπομπών, η τωρινή πάντως κυλάει πολύ ωραία. Καλή συνέχεια στην προσπάθεια και καλή gaming σεζόν.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα όμορφα λόγια!
Είσαστε ο λόγος να περιμένω τη Δευτέρα! Με έχετε κάνει να θέλω να κοιτάξω και άλλα videogames (yakuza, kingdom hurts κλπ) που δεν είχα ασχοληθεί ποτέ. Συνεχίστε να μας πορωνετε!
Το σχόλιό σου δίνει ενέργεια να ξέρεις. Ευχαριστούμε.
Όμορφη, γεμάτη εκπομπή για άλλη μια φορά παιδιά!
Για το θέμα της νοσταλγίας, μία μικρή αναφορά στις δικές μου εμπειρίες:
1) Pokemon με τα παιδιά της γειτονιάς στο GBA, με τετραπλές μονομαχίες όπου πάντα κέρδιζε το πιο γρήγορο MewTwo, για αυτό τα πλακώναμε στα χάπια με το που τα πιάναμε.
2) Ο ξάδελφος μου να μου περνάει τις πίστες του campaign στο Age Of Mythology.
3) Άπειρες ώρες lan με Stronghold Crusader με συμπαίκτη τον θείο μου.
4)LotR: Return of the King με την αδελφή μου.
5) Να ανταλλάσω τη FireRed μου για το FInal Fantasy 4 του κολλητού μου πριν μάθω αγγλικά και να πηγαίνω όλο το στόρυ στα τυφλά.
και από πιο πρόσφατες αναμνήσεις, το μυστήριο του Subject 16 στα πρώτα assassin's creed και το υπόγειο του ξενοδοχείου με τη γεννήτρια στο πρώτο Last of Us.
Αυτές οι στιγμές είναι πραγματικά ανεκτίμητες και νομίζω όλοι όσοι ασχολούμαστε κάπως έτσι, με τέτοια σκηνικά, το αγαπήσαμε το άθλημα.
Τεράστια η όποια συζήτηση για την νοσταλγία, η οποία έχει και άπειρες θεματικές. Αν και υποκύπτω αρκετά σε αυτήν (λόγω και ψυχολογικών θεμάτων), όπου κάθε τι που ήταν ακόμα και πριν μια βδομάδα, αμέσως μυθοποιείται και παίρνει θετικό πρόσημο στο μυαλό μου. Παρ' όλ' αυτά, η εργαλειοποίησή της από την κάθε βιομηχανία θεάματος (και κυρίως στις ταινίες) είναι χυδαία. Με στόχο και σκοπό το κέρδος, ακρωτηριάζουν κάθε προσπάθεια για δημιουργικότητα και έμπνευση, και ελευθερία έκφρασης συναισθημάτων κάποιου δημιουργού, δηλαδή ακρωτηριάζουν κάθε προσπάθεια για δημιουργία τέχνης, στοχεύοντας αποκλειστικά και μόνο στο συναίσθημα της νοσταλγίας του καταναλωτή, απλά και μόνο αναπαράγωντας τις περισσότερες φορές το παρελθόν, χωρίς κάποιον αναστοχασμό πάνω σε αυτό, ώστε να έχει ουσία η όποια αναπαραγωγή.
Ενδεχομένως στο gaming να έχει κάποιο λόγο ύπαρξης το χι-ψι remaster, γιατί σε αντίθεση με τις περισσότερες (αν όχι όλες) μορφές τέχνης, τα games βασίζονται στην τεχνολογία, η οποία εξελίσσεται. Οι ταινίες πχ που παλιότερα χρησιμοποιούσαν film, ενώ τώρα είναι digital (αφού καλώς ή κακώς συμφέρει), τεχνικά ήταν πολύ καλύτερες, ενώ και στο θέμα των εφέ και των CGI, οι διαφορές με σήμερα είναι μεν υπαρκτές αλλά όχι ουσιώδεις. Ήταν απλά μια πτυχή, σε αντίθεση με τα γραφικά ή τα τεχνικά σημεία στα παιχνίδια που είναι πολύ πιο δομικά στοιχεία.
Και έρχεται τώρα η κάθε εταιρεία, δίνει κάποιο remake ή remaster, ή πετάνε δεξιά κι αριστερά member berries, όπου αν δεν υπάρχει 1ον) σεβασμός στο αρχικό υλικό και 2ον) κάποιο καινούριο στοιχείο στο "νέο" προϊόν, τότε δημιουργικά απλά κάνουν πισωγύρισμα. Βέβαια πουλάει, γιαυτό και το κάνουν. Δεν ξέρω, θα είχε ενδιαφέρον στο κομμάτι των παιχνιδιών πχ, σε κάθε δεκαετία (ή 5ετία) πόσα franchises γεννιούνται και πόσα νέα IPs. Για κάποιο λόγο νομίζω ότι πριν 20 - 30 χρόνια, έβγαινε πολύ καινούριο υλικό (tomb raider, halo, assassins creed, uncharted κτλ), τα οποία τώρα έχουν εδραιωθεί και δεν παραχωρούν την θέση τους σε νέες ιδέες. Από την άλλη, δεν έχει σημασία αν είναι καινούριο ή όχι το franchise, γιατί βλέπουμε και τον Mario, με κάθε νέο παιχνίδι, να έρχεται κάτι καινούριο σε επίπεδο gameplay. Ή το Zelda.
Όλα συνοψίζονται στο ότι έχουν αλλάξει οι εποχές. Το ότι καρπώνονται από τη νοσταλγία πολλές φορές χωρίς να προσφέρουν ποιότητα, είναι αλήθεια. Από την άλλη ζούμε σε δύσκολες εποχές οικονομικά για όλους. Ειδικότερα για τις εταιρείες, τους έχει οδηγήσει να προσεγγίζουν νέα IP πολύ πιο προσεκτικά ή και καθόλου. Η επένδυση δεν τους αφήνει γιατί πολύ πιθανό σε μια ενδεχόμενη (και πολύ πιθανή) αποτυχία, να τους στοιχίσει ανεπανόρθωτα.
Η Nintendo πρακτικά είναι η μόνη που έχει καταλάβει τα μεγέθη. Έχει σωστά περιθώρια κέρδους, κάνει λογικές επενδύσεις και το ότι τεχνικά δεν προσφέρει το peak της τεχνολογίας, κατά εντελώς παράδοξο τρόπο, έχει λειτουργήσει εντελώς υπέρ της.
Πολύ ωραία εκπομπή παιδιά!
Ειδικά το κομμάτι για τη νοσταλγία, εξαιρετικό. Είναι απίστευτο ότι κανείς μπορεί να μη θυμάται τι έφαγε χθες, αλλά να του έχει μείνει στο μυαλό το συναίσθημα που του άφησε η εύρεση μίας νέας περιοχής/πίστας σε ένα παιχνίδι στο GameBoy Advance πριν 20 χρόνια! Αυτά τα Super Mario Bros Superstar Saga, Sonic Advance και Wario Land 4 δεν λένε να μου φύγουν από το μυαλό, μπαίνω μια στο τόσο και βλέπω playthroughs στο YT για να νιώσω τη νοσταλγία!
Τεράστια αλήθεια αυτό με τη νοσταλγία. Η μνήμη λειτουργεί λίγο περίεργα.
Παμε λιγο για τον αλγόριθμο!!
Παυλο αυτο που ειπες για τα αγγλικα ΜΕΓΑΛΗ αληθεια! Εγω πηρα proficiency χωρις να χρειαστει να κανω μαθηματα, μονο και μονο επειδη ειχα μαθει αγγλικα απο τα point n click adventures!!!
Αν σκεφτείς πόσο σημαντικά είναι τα αγγλικά πλέον στη ζωή μας, συνειδητοποιείς πόσο σημαντική δουλειά έκαναν τα games.
Μπράβο παικταραδες...
Χτύπησες φλέβα Στάθη με τα 3 animations του νετφλιξ (προσωπικά αγαπημένο μου είναι το edgerunners)
Η λογική πίσω από το Horizon remaster είναι η ίδια με το TLoU remaster/remake, να υπάρχει native έκδοση στο ps5 λόγω της σειράς που μπορεί να προσελκύσει νέο κοινό στα παιχνίδια. Για τη σειρά Horizon βέβαια αγνοείται η τύχη της νομίζω!
Σωστός για την προσέγγιση αλλά not so sure για τη σειρά. Ίσως δεν τους βγήκε το πρόγραμμα ή ίσως μάθουμε σύντομα νεότερα.
40αρης εδώ.
-Atari 2600 boxing...
-Gameboy Kirby.
-Sega mega drive MK3 night wolf...
-PC x386 doom με επαναληπτική καραμπίνα μόνο :) theme park με τις ώρες, Command and conquer, warcraft 2, Riven, tomb raider 2 πίστα Βενετίας..., carmgedon, prince of Persia 1, NBA jam, rainbow six, NFS 1, Lotus, Test drive, πολλές ώρες στα παραπάνω κ πολλά άλλα.
Voodoo 3.500 3dfx.
Pentium 1, pentium 3, etc. Μέχρι σήμερα...
Τερματισμένη νοσταλγία.
γεια χαρα. αγαπαμε yakuza. επικη σειρα. μακαρι το infinite wealth goty για φετος.
Πάμε κάθε χρόνο goty ένα Yakuza.
Έχω παίξει διλπό σε game boy ενωμένα με ένα καλώδιο!!Τι φάση είχε τότε
Ενισχυμένη εμπειρία multiplayer
Το indie παιχνίδι με τα 50 παιχνίδια μέσα που προτείνει ο Στάθης πως λέγεται ;
Καλημέρα. UFO 50 είναι η ονομασία του. Για τώρα κυκλοφορεί μόνο σε PC.
ΤΩΡΑ ναι! Εγκρίνω. 3ωρο+ για να ήμαστε στα νερά μας.
Στο MK1 του Mega Drive, για να εμφανιστεί αίμα έπρεπε στο μενού του παιχνιδιού να πατήσεις τον μυστικό κωδικό A,B,A,C,A,B,B...ΤΟΝ θυμάμαι ακόμα...και είμαι 42.
Δεν θυμάμαι καν που στο καλό τον είχαμε βρει αυτον τον κωδικό πιτσιρικάδες...
Word of mouth ή κάνα περιοδικό.
17:11 . "ωράια" αγγλικά.
Ως σπαζοκλαμπάνιας με τέτοιες λεπτομέρειες, που θα διασκέδαζα πολύ αν το έκανε όντως λάθος, έρχομαι να πω ότι η εκφορά του Στάθη στο screen tearing είναι ολόσωστη. Αν εννοείς αυτό. Είναι σύνηθες το tear (σχίζω) να το λέμε "τίαρ" όπως το δάκρυ και όχι "τέαρ", όπως είναι το σωστό. Αν δεν εννοείς αυτό, ξέχνα όσα είπα.
@@VG24 το σκριντέρι
Μια χαρά 😝
Μια χαρά 😝
Θυμάμαι να βάζω το PS1 στο ψυγείο να κρυώσει για να μην με καταλάβει η μάνα μου ότι παίζω με τον αδερφό μου ώρες 😅
Υ.Γ
5 λεπτά φτάνουν 🎉
Ακραίο!
Είχα μία αίσθηση ότι το Indie Spotlight θα ήταν αυτό. Εύγε!
Νομίζω μία αναφορά στο Europa ή στο Nikoderiko αξίζει στο επόμενο
Στάθη θα ρίξω ένα μικρό spoiler.... Στο τέλος του Red Dead Redemption ο John Marston πεθαίνει.
Προειδοποίησα.... δεν έχεις παράπονο....
Ακόμη και στην προκειμένη προλαβαίνεις να αποφύγεις το σποιλ αφού διαβάσεις το "στο τέλος του ρεντ ντεντ".
Παρόλα αυτά χοντρή μαλάκια εκ μέρους μου και πραγματικά συγγνώμη αν σε επηρέασε. Απ'εδώ και στο εξής δεν θα έχει τέτοια.
@@StathisKalafatis Πιο χοντρή μαλακία είναι ότι τα έχω όλα στο PS4 εδώ και 5 χρόνια και ακόμα δεν έχω καθήσει να τα παίξω.
Εντάξει δεν είναι σειρά που είμαι ¨άρρωστος¨ οπότε μικρό το κακό. Το παράδειγμα με το Red Dead Redemption δεν το ανέφερα τυχαία. Αυτό το spoiler μου το είχε πετάξει ο κολλητός μου γιατί υπέθεσε πως δεν θα μου άρεσε το παιχνίδι παρότι το είχα ήδη ξεκινήσει. Και φυσικά το παιχνίδι το λάτρεψα.
Πάντως πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να ακούσεις την συμβουλή του Παύλου και να το κόψεις στο μοντάζ. Αλλά για εμένα μικρή ζημιά.