از اینکه اینقدر صادقی ممنونم، امیدوارم به زودی شرایط بهتری پیش بیاد امیدوارم یه روزی وقتی یه خبری میشه از سازمان ملل نشونت بده من بگم این دخترو خیلی وقت میشناسم این دختر دختر قلبی منه.کاش کتارت بودن و محکم بغلت میکردم.
من لبه تیغ چند سال پیش خوندم و عالی بود مرسی وستا جان اما تو شجاع تر از قبلی و از پسش برمیای و مطمئنا آدم جدیدی از پس این چالش ها میاد بیرون که بعد ها به خودت می بالی❤
خیلی عجیبه، منم تو ماه چهارمی که مهاجرت کردم. یک کرونای بدی گرفتم که تا دوماه فقط سرفه میکردم، از خونه بیرون نمیتونستم برمم و کلی پدرم دراومد. تاحالا تو ایران همچین مریضی ای نگرفته بودم. بعد از اینکه خوب شدم به بابام گفتم که خیلی عجیبه, من تو ایران همیشه خودم تنهایی میرفتم دکتر, هیچ وقت هیچ همراهی نداشتم؛ ولی تون روزا فارغ از اینکه دوستام بودن, دلم مامانو میخواست. میخواستم مامانم باشه و منو ببره دکتر. حالا تقریبا داره سالگرد اون مریضی میشه و من دوباره مریضم؛ به مامانم گفتم اگه مثل همون مریضی بشه یا تو میای یا من برمیگردم:)
وستا جان، واقعا جمله به جمله‌ی حرف‌هاتو درک کردم. خواهر من هم، دو سال هست که مهاجرت کرده، اتفاقا به قول خودش سخت‌ترین سرماخوردگی عمرش رو اونجا تجربه کرده. آدم به شدت اجتماعی و رفیق‌بازی بود، حالا اونجا هم، چند نفری دوست جدید پیدا کرده ولی همین حرف تورو میگه، هیچوقت نوع دوستی (و دوست هایی) که ایران داشته رو، اونجا نتونسته پیدا کنه. از صمیم قلبم، امیدوارم روزهای خوب برسن. هم برای شما ها که رفتین و دلتون تنگه هم ما که موندیم و راهمون سخته.
عالی بود عزیزم من ک لذت بردم جیگرررر .خیلی سخت نگیر همشون خاطره میشن نقطه امن و آدمای امن برای خودت پیدا میکنی یک کم زمان میبره من باورت دارم وستا جونم😘😘😘🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻
دوست قشنگ من ❤❤❤
مرسییی عالی بودی
مهربون من❤❤❤
ویدیودل نشین و قشنگ آفرین به شما که با وجود همه سختی ها دارید برای هدفتون تلاش می کنید
ممنونم از نگاهت❤قربونت بشم
وستا، پر از حرفم ولی نمی‌دونم باید چی برات بنویسم. مسیرت پر از اتفاق‌های قشنگ.💫
خوشبختم که دوستای خوبی مثل تو دارم❤
ووووش سلام علیکم دختر همیشه خوشگله
قشنگ من❤❤❤
از اینکه اینقدر صادقی ممنونم، امیدوارم به زودی شرایط بهتری پیش بیاد امیدوارم یه روزی وقتی یه خبری میشه از سازمان ملل نشونت بده من بگم این دخترو خیلی وقت میشناسم این دختر دختر قلبی منه.کاش کتارت بودن و محکم بغلت میکردم.
قربونت بشم من❤مهربون جون من🫠به امید اون روز
من لبه تیغ چند سال پیش خوندم و عالی بود مرسی وستا جان اما تو شجاع تر از قبلی و از پسش برمیای و مطمئنا آدم جدیدی از پس این چالش ها میاد بیرون که بعد ها به خودت می بالی❤
اما ناامید نشو از این ستون تا اون ستون فرجه شاید خیلی مسخره بنظر بیاد اما ادامه بده موفق میشی🎉
خیلی خوشحالم که این حرفها رو ازت میشنوم❤❤ممنونم ازت
@@elenaa6911اره همه تلاشمو میکنم که ناامید نشم❤❤
@@vasta_gorgij ممنون از خودت 🥰
خیلی عجیبه، منم تو ماه چهارمی که مهاجرت کردم. یک کرونای بدی گرفتم که تا دوماه فقط سرفه میکردم، از خونه بیرون نمیتونستم برمم و کلی پدرم دراومد. تاحالا تو ایران همچین مریضی ای نگرفته بودم. بعد از اینکه خوب شدم به بابام گفتم که خیلی عجیبه, من تو ایران همیشه خودم تنهایی میرفتم دکتر, هیچ وقت هیچ همراهی نداشتم؛ ولی تون روزا فارغ از اینکه دوستام بودن, دلم مامانو میخواست. میخواستم مامانم باشه و منو ببره دکتر. حالا تقریبا داره سالگرد اون مریضی میشه و من دوباره مریضم؛ به مامانم گفتم اگه مثل همون مریضی بشه یا تو میای یا من برمیگردم:)
عزیزم😪🫂خیلی درک میکنم❤ میگذره و امیدوارم بهتر باشی
وستا جان، واقعا جمله به جمله‌ی حرف‌هاتو درک کردم.
خواهر من هم، دو سال هست که مهاجرت کرده، اتفاقا به قول خودش سخت‌ترین سرماخوردگی عمرش رو اونجا تجربه کرده.
آدم به شدت اجتماعی و رفیق‌بازی بود،
حالا اونجا هم، چند نفری دوست جدید پیدا کرده ولی همین حرف تورو میگه، هیچوقت نوع دوستی (و دوست هایی) که ایران داشته رو، اونجا نتونسته پیدا کنه.
از صمیم قلبم، امیدوارم روزهای خوب برسن.
هم برای شما ها که رفتین و دلتون تنگه
هم ما که موندیم و راهمون سخته.
عزیزدلم❤ قربونت بشم. اره واقعا همینه😪. میبوسمت 🫠🫂❤️
عالی بود عزیزم من ک لذت بردم جیگرررر .خیلی سخت نگیر همشون خاطره میشن نقطه امن و آدمای امن برای خودت پیدا میکنی یک کم زمان میبره من باورت دارم وستا جونم😘😘😘🫶🏻🫶🏻🫶🏻🫶🏻
@@zafarimur3001 قربونت بشم من عزیزدلم. ممنونم که دیدی. اره واقعا امیدوارم و میدونم که میگذره همش❤️❤️🤍🤍