ՀԱՇՈՒԵՅԱՐԴԱՐ - Վահան Թէքէեան

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 6 фев 2025
  • ՀԱՇՈՒԵՅԱՐԴԱՐ
    Հաշուեյարդար. ի՜նչ մնաց. կեանքէն ինծի ի՞նչ մնաց.
    Ինչ որ տուի ուրիշին. տարօրինա՜կ, ա՛յն միայն.
    Խանդաղատանք մը ծածուկ, օրհնութիւններ անիմաց,
    Երբեմն հատնումը սրտիս ու մերթ արցունք մը անձայն...:
    Ինչ որ գնաց ուրիշին՝ վերադարձաւ անուշցած
    Ու զօրացած՝ հոգիիս մէջ մնալու յաւիտեան.
    Ինչ որ տարաւ սէրն ինձմէ՝ չկորսնցուց զայն Աստուած,
    Տուաւ ինձ ետ ու ըրաւ կեանքս անով միշտ բուրեան...:
    Եւ այժմ, ո՛վ Տէր, հակառակ իմ տանջանքիս, հակառակ
    Ինծի համար սա՛ չորցած երջանկութեան աղբիւրին.
    Հին գինիով յորդաբուխ ես կ'արբենա՜մ տակաւին...:
    Ու չեմ ըսեր «ի՞նչ մնաց...»: Ի՞նչ կը մնայ հողին տակ
    Եղէգներէն դիւրաթէք, կաղնիներէն հաստաբուն,
    Արեւն ըմպած ըլլալու մխիթարանքը անհուն:

Комментарии • 5