Park Jimin (18) Lee Yiren (18) 🎵Black swan insturmental Küfür içerir Smut yok Tamamen kurgudur İdollerle alakası yoktur ---------------------------- Dökmüştüm tüm duygularımı küçücük kemana. Herkes deliler gibi alkışlıyordu. Keman kabının içerisi 3 aylık maaşım kadar dolmuştu. Ama para umurumda değildi. İçimi dökmüştüm. Kimsenin beni anlamadığına emindim. O sırada kalabalığın ardından tanıdık bir ses duydum -"Yiren!" Bu Jimin'di. İnsanların arasından sıyrılarak yanıma geldi -"Neden buradasın? Saat kaç oldu?" "Eve gitmek istemiyorum..." -"Ama tüm gün burda duramazsın" "Gerekirse dururum. O eve bir daha adımımı atmak istemiyorum" -"Yani gitmeyecek misin?" "Hayır" -"Peki. O zaman bende gitmiyorum. Hadi. Birşeyler daha çal" Dediği şey beni şaşırtmıştı. Kim başkası için gecenin o saatinde dışarıda beklerdi ki? "Ama, eve gitmelisin. Üşütürsün" Boşver dercesine bir ifadeyle bana bakıp -"Birşey olmaz merak etme. Hadi,bak insanlar şaheserlerini duymak istiyor" Dedi. Tek bir kelime etmeden ayağa kalktım ve gecenin akışına, duygularıma uyan bir kaç şey daha çaldım. Peki... Bundan sonrası ne olacaktı? Babam gitmişti, işimden kovulmuştum,annem zaten ölmüştü,beraber yaşayacak akrabam, tanıdığımda yoktu. Belkide akışına bırakmalıydım. Şuan bana birkaç ay yetecek kadar para kazanıyordum. Bundan sonrasını idare edebilirdim. Ama bu konuyu geçtim. Yalnızlığım ne olacak? Hep böyle mi yaşayacaktım? Jimin? Ah hayır. Sıkıldığı için benle uğraştığına emindim. Zaten zengin birisi neden benim gibi fakir fukaranın tekiyle takılsın ki? Tek bir neden olabilirdi. O da imkansız birşeydi. Çalmayı bitirdiğimde tekrar bir alkış kopmuştu. Buradaki insanlar neden bu saatte burada olduğumu, neden ağladığımı, neden çaldığım melodilerin hüzünlü olduğunu hiç sorgulamıyorlardı. Çünkü onlar kendilerini düşünüyordu. Çaldıklarımı beğenmişlerdi ve gerisini hiç umursamadan geçeceklerdi. Neden. Çünkü onlar kendilerini düşünüyor. Bende mi böyle olmalıydım? Gerçi... Başkalarını umursamadan kendini mutlu etmenin ne gibi bir iyi yanı olabilirdi ki? Ama herkes bu şekilde davranırsa, zaten dünyada mutluluk eksik olmazdı. Gerçekten insan kimsesi, hiçbirşeyi kalmayınca anlıyor yalnızlığın ne olduğunu. -"Ben hep yanında olacağım" "Ne?" -"Hep yanında olacağım. Yalnızım hissine kapılma" İstemsizce gülümsedim. Sanki içimden söylediklerimi anlamış gibi konuşmuştu. Fakat karşımdakinin ülkedeki en zengin ailelerden birinin çocuğu olduğunu hatırlayınca yüzüm düştü. Benle dalga geçtiğine emindim. -"Noldu yüzün düştü?" "Jimin... Artık hiçbirşeyim yok. Fasfakir kaldım. İstediğim birşeyi elde etmek için canım pahasına çabalamam gerek. Sense çok zengin bir aileden geliyorsun, ne istesen parayla elde ediyorsun. Peki ya buna rağmen, yanımda olacak mısın?" Jimin gözlerimin içine baktı. Kalabalık dağılmıştı. Zaten saat de iyice geç olmuştu -" Evet... Olacağım" "Neden?" -"Nasıl neden?" "Neden benim gibi bir insanla takılıyorsun? Bunun bir açıklaması olmalı" Herşeye rağmen benim yanımda olması hoşuma gidiyordu. Hatta şu son zamanlarda ondan hoşlanmaya başlamıştım. Ama dediğim gibi,eğlencesine benle takılan bir insana karşı nasıl duvarlarımı indirip, buz kalıplarını tamamen eritebilirdim? -" Çünkü senden..." Nefesimi tuttum -"Hoşlanıyorum Yiren" Şu saatten itibaren -Duvarlarım inmiş, buz kalıplarım erimişti... - Jimin gözlerimin içine baktı... Gülümsedi. Ama çok içtendi. Sanki gerçekten mutlu olmuş gibi. Bende gülümsedim. Jimin aniden ciddileşti -"Peki ya şimdi, ne olacak?" "Ne konuda?" -"O eve gitmek istemediğini söyledin. Artık babanda yok. Ne yapacaksın?" "Bilmem. Akışına bırakırım heralde. Yada o evi kiraya verir, bir şekilde geçinirim" -"İyide o ev çok eski. Oradan aldığın kirayla olsa olsa yiyecek masrafını karşılarsın" "Yapacak bir şey yok" Jimin düşünceli bir şekilde ileri daldı. Bana dönüp -"Benle yaşamak ister misin?" "Ne?" -"Madem kalacak yerin yok. Hem, bende yalnız yaşıyorum." Bir kaç gün önce yakınlaştığım birine güvenmek ne kadar doğruydu emin değildim. Ama o an yapacak en mantıklı şey oydu. Jimin bakışlarımdan kabul ettiğimi anlamış olacak ki konuştu -"Hadi gel, eşyalarını alalım" Tek kelime etmeden kalkıp kemanımı ve kabını aldım. Bir yandanda sonsuza dek görmek istemeyeceğim o eve gidiyorduk. (...) Son eşyamı da aldığımda aşağı Jimin'in yanına indim. "Gidebiliriz" Bana gülümsedi ve elimi tuttu. Bu hareketi karnımdaki kelebekleri aktif hale getirmişti. Ah Jimin... İnsanın aklını yerinden oynatıyorsun (...) Geldiğimizde etrafa göz gezdirdim. Otuz kişinin rahatça sığabileceği bir evdi. Temizlenmesi için en az yirmi kişi çağırdığına emindim. -"Daha evin içini görmeden böyle yaparsan işimiz var senle" Gülümsedim "Öyleyse beni biraz daha şaşırt" -"Hay hay" Dedi ve yürümeye başladı. Bende arkasından geldim. İçeri girdiğimizde etrafa şaşkınca bakıyordum. Beyaz ve siyahın hakim olduğu salon tablo ve biblolarla daha modern bir hal almıştı. -"Burada on beş oda var. Koridorun başında sağdaki benim odam. Onun dışında istediğini seçebilirsin. Tabi istersen benim odamı da kullanabilirsin" "Nası yani? Orada sen kalıyorsun" -"Beraber kalırız" Diyerek göz kırptı. Gülerek cevap verdim "Aah saçmalama Jimin. Karşındaki odayı alırım" Dudaklarını büzdü -"Neyse bari, eşyalarını odana taşıyayım" Yeni yakınlaştığım biriyle sevgili olup onun evinde kalacak kadar güvenmem içimi kemiriyodu. Sonuçta kimseye güvenmemek hayat felsefemdi. Ayrıca karşımdaki kişide zengindi. İstediğini yapabilirdi. Ama herşeye rağmen... Jimin'e güveniyordum. Belkide ona olan sevgimdendir diye düşünerek eşyalarımı yerleştirmeye başladım (...) İşim bittiğinde saat geç olmuştu. Çalan telefonla irkildim. "Alo?" -"Yiren..." "Kimsiniz? Adımı nereden biliyorsunuz?" -"Ben..." --------------------------------------- ~The end Ehehee meraklandırıyım biraz sizi
Bişey dicemmmm bu mükemmel olmuş Harika,tatlı, çok güzel bir şey olmuş ❤❤ama devamını yakında beklerim haberin olsun fazla bekletme bizi❤❤seni seviyoruz 😊😊
@@ros1eluv Şu fikri yapabilirmisin "Taehyung ile hayalet-(yada istediğin üye ile) Eşinle kan değerleriniz uyuşmadığı için çocuğunuz olmaz ve başka bir kadın ile evlenmesini söylersin"
![[DİKKAT!] Eğer Bu Videoyu İzledikten Sonra Yanınızda Olmak İçin Yalvarırsa, Ben Sorumlu Değilim!](/img/1.gif)
Park Jimin (18)
Lee Yiren (18)
🎵Black swan insturmental
Küfür içerir
Smut yok
Tamamen kurgudur
İdollerle alakası yoktur
----------------------------
Dökmüştüm tüm duygularımı küçücük kemana. Herkes deliler gibi alkışlıyordu. Keman kabının içerisi 3 aylık maaşım kadar dolmuştu. Ama para umurumda değildi. İçimi dökmüştüm. Kimsenin beni anlamadığına emindim. O sırada kalabalığın ardından tanıdık bir ses duydum
-"Yiren!"
Bu Jimin'di. İnsanların arasından sıyrılarak yanıma geldi
-"Neden buradasın? Saat kaç oldu?"
"Eve gitmek istemiyorum..."
-"Ama tüm gün burda duramazsın"
"Gerekirse dururum. O eve bir daha adımımı atmak istemiyorum"
-"Yani gitmeyecek misin?"
"Hayır"
-"Peki. O zaman bende gitmiyorum. Hadi. Birşeyler daha çal"
Dediği şey beni şaşırtmıştı. Kim başkası için gecenin o saatinde dışarıda beklerdi ki?
"Ama, eve gitmelisin. Üşütürsün"
Boşver dercesine bir ifadeyle bana bakıp
-"Birşey olmaz merak etme. Hadi,bak insanlar şaheserlerini duymak istiyor"
Dedi. Tek bir kelime etmeden ayağa kalktım ve gecenin akışına, duygularıma uyan bir kaç şey daha çaldım. Peki... Bundan sonrası ne olacaktı? Babam gitmişti, işimden kovulmuştum,annem zaten ölmüştü,beraber yaşayacak akrabam, tanıdığımda yoktu. Belkide akışına bırakmalıydım. Şuan bana birkaç ay yetecek kadar para kazanıyordum. Bundan sonrasını idare edebilirdim. Ama bu konuyu geçtim. Yalnızlığım ne olacak? Hep böyle mi yaşayacaktım? Jimin? Ah hayır. Sıkıldığı için benle uğraştığına emindim. Zaten zengin birisi neden benim gibi fakir fukaranın tekiyle takılsın ki? Tek bir neden olabilirdi. O da imkansız birşeydi.
Çalmayı bitirdiğimde tekrar bir alkış kopmuştu. Buradaki insanlar neden bu saatte burada olduğumu, neden ağladığımı, neden çaldığım melodilerin hüzünlü olduğunu hiç sorgulamıyorlardı. Çünkü onlar kendilerini düşünüyordu. Çaldıklarımı beğenmişlerdi ve gerisini hiç umursamadan geçeceklerdi. Neden. Çünkü onlar kendilerini düşünüyor. Bende mi böyle olmalıydım? Gerçi... Başkalarını umursamadan kendini mutlu etmenin ne gibi bir iyi yanı olabilirdi ki? Ama herkes bu şekilde davranırsa, zaten dünyada mutluluk eksik olmazdı.
Gerçekten insan kimsesi, hiçbirşeyi kalmayınca anlıyor yalnızlığın ne olduğunu.
-"Ben hep yanında olacağım"
"Ne?"
-"Hep yanında olacağım. Yalnızım hissine kapılma"
İstemsizce gülümsedim. Sanki içimden söylediklerimi anlamış gibi konuşmuştu. Fakat karşımdakinin ülkedeki en zengin ailelerden birinin çocuğu olduğunu hatırlayınca yüzüm düştü. Benle dalga geçtiğine emindim.
-"Noldu yüzün düştü?"
"Jimin... Artık hiçbirşeyim yok. Fasfakir kaldım. İstediğim birşeyi elde etmek için canım pahasına çabalamam gerek. Sense çok zengin bir aileden geliyorsun, ne istesen parayla elde ediyorsun. Peki ya buna rağmen, yanımda olacak mısın?"
Jimin gözlerimin içine baktı. Kalabalık dağılmıştı. Zaten saat de iyice geç olmuştu
-" Evet... Olacağım"
"Neden?"
-"Nasıl neden?"
"Neden benim gibi bir insanla takılıyorsun? Bunun bir açıklaması olmalı"
Herşeye rağmen benim yanımda olması hoşuma gidiyordu. Hatta şu son zamanlarda ondan hoşlanmaya başlamıştım. Ama dediğim gibi,eğlencesine benle takılan bir insana karşı nasıl duvarlarımı indirip, buz kalıplarını tamamen eritebilirdim?
-" Çünkü senden..."
Nefesimi tuttum
-"Hoşlanıyorum Yiren"
Şu saatten itibaren
-Duvarlarım inmiş, buz kalıplarım erimişti... -
Jimin gözlerimin içine baktı... Gülümsedi. Ama çok içtendi. Sanki gerçekten mutlu olmuş gibi. Bende gülümsedim. Jimin aniden ciddileşti
-"Peki ya şimdi, ne olacak?"
"Ne konuda?"
-"O eve gitmek istemediğini söyledin. Artık babanda yok. Ne yapacaksın?"
"Bilmem. Akışına bırakırım heralde. Yada o evi kiraya verir, bir şekilde geçinirim"
-"İyide o ev çok eski. Oradan aldığın kirayla olsa olsa yiyecek masrafını karşılarsın"
"Yapacak bir şey yok"
Jimin düşünceli bir şekilde ileri daldı. Bana dönüp
-"Benle yaşamak ister misin?"
"Ne?"
-"Madem kalacak yerin yok. Hem, bende yalnız yaşıyorum."
Bir kaç gün önce yakınlaştığım birine güvenmek ne kadar doğruydu emin değildim. Ama o an yapacak en mantıklı şey oydu.
Jimin bakışlarımdan kabul ettiğimi anlamış olacak ki konuştu
-"Hadi gel, eşyalarını alalım"
Tek kelime etmeden kalkıp kemanımı ve kabını aldım. Bir yandanda sonsuza dek görmek istemeyeceğim o eve gidiyorduk.
(...)
Son eşyamı da aldığımda aşağı Jimin'in yanına indim.
"Gidebiliriz"
Bana gülümsedi ve elimi tuttu. Bu hareketi karnımdaki kelebekleri aktif hale getirmişti. Ah Jimin... İnsanın aklını yerinden oynatıyorsun
(...)
Geldiğimizde etrafa göz gezdirdim. Otuz kişinin rahatça sığabileceği bir evdi. Temizlenmesi için en az yirmi kişi çağırdığına emindim.
-"Daha evin içini görmeden böyle yaparsan işimiz var senle"
Gülümsedim
"Öyleyse beni biraz daha şaşırt"
-"Hay hay"
Dedi ve yürümeye başladı. Bende arkasından geldim.
İçeri girdiğimizde etrafa şaşkınca bakıyordum. Beyaz ve siyahın hakim olduğu salon tablo ve biblolarla daha modern bir hal almıştı.
-"Burada on beş oda var. Koridorun başında sağdaki benim odam. Onun dışında istediğini seçebilirsin. Tabi istersen benim odamı da kullanabilirsin"
"Nası yani? Orada sen kalıyorsun"
-"Beraber kalırız"
Diyerek göz kırptı. Gülerek cevap verdim
"Aah saçmalama Jimin. Karşındaki odayı alırım"
Dudaklarını büzdü
-"Neyse bari, eşyalarını odana taşıyayım"
Yeni yakınlaştığım biriyle sevgili olup onun evinde kalacak kadar güvenmem içimi kemiriyodu. Sonuçta kimseye güvenmemek hayat felsefemdi. Ayrıca karşımdaki kişide zengindi. İstediğini yapabilirdi. Ama herşeye rağmen... Jimin'e güveniyordum. Belkide ona olan sevgimdendir diye düşünerek eşyalarımı yerleştirmeye başladım
(...)
İşim bittiğinde saat geç olmuştu. Çalan telefonla irkildim.
"Alo?"
-"Yiren..."
"Kimsiniz? Adımı nereden biliyorsunuz?"
-"Ben..."
---------------------------------------
~The end
Ehehee meraklandırıyım biraz sizi
Agaggagaga o kısımda kesilir mi yaağ
@@nixiesw acun apk sürüm xkndkfbfncbcj
@@ros1eluv qgwbwgwbgs
OHA OHA OHA OHA OHA İKİNCİ BÖLÜM HEMEN OKUYORUM
KOS KIZ
YAĞĞĞĞ ÇOK GÜZEL
AMA EN HEYECANLI YERİNDE BIRAKMAK ZORUNDA MIYDIN
USENDIM GERISINI YAZMAYAAAA
Yiren ve Jimin öp...'mek için çok genç değilmi sence? Birtek buna takıldım JGDASDGHJKLL
Yok ayoll
Kaldırsam mı orayı
Kaldırdımm
Sen bilirsin askm
Aşk aslında yaşlarını 20 falan yapsan o sahneyi kaldırmana gerek kalmaz bence
O-OHA BU MÜKEMMEL BİŞEY
❤❤
Ayyyyyhhhh çok güzel ama bu
💋❤
Bu fazla mükemmelllllll♥♥♥
💗💗
OMG IT İS SO GÜZEL AND I AM GOING TO GEÇİRMEK KALP KRİZİ
INGILIZCEN MUQQQ
@@ros1eluv YANEEE💅🏻💅🏻
OHAAAAAAĞAĞAĞAĞ MÜWQQQQQQ
💋💋
Lan olmaz valla olmaz böyle iş yarıda mı kesilir yaa
Az merakta kalin ehehehehe
yorum yok🙂👍 ayrıca ilk
Tebriklerrrr ❤
BAYILMIŞKEE
AMA NİYE EN HEYECANLI YERİNDE KESTİN😭
Acun ılıcalı idolüm dkxbdkfbkcbjc
@@ros1eluv JKDND
Bişey dicemmmm bu mükemmel olmuş Harika,tatlı, çok güzel bir şey olmuş ❤❤ama devamını yakında beklerim haberin olsun fazla bekletme bizi❤❤seni seviyoruz 😊😊
❤
Mükemmel ötesi ama
Niye en heyecanlı yerinde kestiniz zalımın kızı💘😭
Ehehehe❤💋
2. bolumumu vardi ln-
Eee yarım kalsın mı isterdin lcnckcbfkbf
@@ros1eluvhayir tabi ki qwsgenwgsj
ABLAM SINIR VAR MI
YOK GULUM ATCAM YAZINCA
Pt3 lütfen artıkkkkk
Gelcek yakındaa
LANNN ÇOKSELLLLL🤍😻
❤💋❤💋
İstek alıyormusun
Alıyorummm
@@ros1eluv Şu fikri yapabilirmisin
"Taehyung ile hayalet-(yada istediğin üye ile) Eşinle kan değerleriniz uyuşmadığı için çocuğunuz olmaz ve başka bir kadın ile evlenmesini söylersin"
@@Jeongukkgukk yaparımmm
@@ros1eluv Çoook teşekkürler 🥺❤
@@Jeongukkgukk ne demekk
Haber verirmisin
Yeni bölüme mi