Üniversiteyi ailemden başka şehirde, İstanbul’da okudum..sonra yurtdışına çıktım ABD de 4-5 sene geçirdim..Zorlandığım zamanlar oldu fakat şimdiye göre daha güçlü ve daha özgüvenliydim. Master a başladım kendimle ilgili işte çalıştım iş kurdum vs. Sonra ülkeme döndüm hatta yoruldum artık ailemin bulunduğu şehirde hayata devam edeyim dedim. İlk zamanlar çok güzeldi uzun yıllar ayrı kalmanın verdiği Özlemle geçti o günler sonra yıllar geçtikçe o özgüven cesaret yeni şeyler yapma isteği kaybolmaya başladı sanki aradaki yıllar yaşanmamış lise sonrasında kalmış gibi bir kıskaçtı bu. İnsanın duygu durumunu felç eden bir hissiyat. aileden ziyade aynı çevrede devam ederseniz hayatınıza siz artık siz değilsiniz belki ama bıraktıklarınız aynı kaldıkları için her adımınız her hayaliniz her girişiminiz o el-alem denen çevre tarafından eleştirilecek. Ya bunlara karşı yaşama sanatını öğreneceksiniz ya da öğüttükleri budadıkları arasına katılacaksınız..Sözlerim yanlış anlaşılmasın aile başımızın tacı bağımlı olmayalım ama bağlı kalalım. Birey kalarak onları red etmeyen bir yaşam modeli geliştirelim. Yoksa kariyerleri işleri uğruna anne babalarını unutanlardan da olmamak lazım. Denge bu işin ustalık kısmı...
"aile başımızın tacı bağımlı olmayalım ama bağlı kalalım" 👏🏾 bu bagimlilik da pek cok zamanlar ailenin zamaninda guvenli bir sekilde veremedigi bagdan kaynaklaniyor. #kazanilmisguvenlibaglanma @cemre su
cemre su bu gerçekten uzun bir konu az biraz bir şeyler karalayayım hayatınızı birden değiştirmez ama umarım bir pencere açar size de..Sorun birey olabilme aslında ve birey olma işi ta bebeklikten itibaren başlıyor. Yani Bugün yaşadığımız bir sorun var ise o emin olun 1 günde oluşmadı ve sizi rahatsız eden o davranışlar ya da düşünce kalıbını da bir günde değiştiremezsiniz ama güzel olan kısım ise bunları değiştirmek ya da dönüştürmek mümkün. Tıpkı bisiklet sürmeyi öğrenmek gibi, ya da spor salonunda fit vücuda sahip olmak için çalışmak için bu davranış kalıplarından kurtulmak için emek harcamanız gerekecek . Bu süreçte kendiniz asla haksızlık yapmayın çünkü yola çıktığınızda tökezleyeceksiniz tekrar başa mı dönüyorum diye düşüneceksiniz bunların hepsi normal biz insanız mükemmel değiliz ve olmak zorunda da değiliz. Hatalarınız da olacak belki ama bunları öğrenilmiş dersler olarak düşünün.. süreçte destek olacak Kitaplar okuyabilirsiniz. Sinan Hoca bu konuda iyidir. Kitap tavsiyesi İyi Hissetmek,Hayatı yeniden keşfedin başlangıç için kaliteli güzeldir..kendi başınıza süreci yürütmekte zorlanırsanız işini düzgün yapan bir psikoterapist ile görüşmeniz daha da yardımcı olacaktır. Son söz YIlmaz Erdoğan’ın dediği gibi önemli olan yolda olmak yolun tadını çıkarmak. Kendinizi keşfetme yolculuğunuzda başarılar...
Bir de ülkemizde anne babaların kafasında şöyle bir anlayış var "çocuğum hayırlı evlat olsun eve baksın bana baksın önemli olan bu, istediği mesleği yapsa ne kazanacak? " hayır önemli olan bu değil teyzecim/amcacım o çocuğa sen baktın büyüttün evet ama o eğer sen o çocuğu sırf sana baksın diye büyütüp beslediysen kusura bakma ama bencilsin ve bu anlayışla çocuk yaparsan çocuğun ne mutlu biri olur ne de hayırlı biri olur aksine ona yaşatacağın baskı yüzünden kötü biri olarak büyür.
Çoğunlukla bunu düşünerek çocuk yapıyolar. Şuan geçici olarak ailelere yakınız, bize baskı yapıyolar çocuk yapın ki ileride size bakacak birisi olsun. Özellikle belli bir jenerasyonda düşünce şekli bu maalesef.
aynı kanaatteyim fakat bu da aile zoruyla oldu. evden gidip geleceksen okuyabilirsin tehdidi mecbur bıraktı. 26 yaşına gelmişim hala daha bu konu açıldığında başka kuzenlerime karşı teyzelerimin tepkilerini örnek gösterir. Bak onlar da başka şehre göndermem diyerek çocuklarını yanlarında saklıyorlar. sanki herhangi birimiz bir bok olmuşuz da başarılı bir sonuç elde etmişler gibi.. ahlaklı kaldınız ne güzelden başka hiçbir övülecek tarafımız kalmamış vaziyette yaşıyoruz.
Uzaklaşınca üretkenlik artıyor ama bir yandan da o süreç uzadıkça ailen ile beraber yaşabileceğin gün sayısı azalıyor. Mesela döndüğünde kimseyi eski sağlığında bulamayabiliyorsun. Hatta, belki bazıları sen dönene kadar bu dünyadan göçmüş oluyor. Allah gecinden versin. Ama ölümlü dünya arkadaşlar. İş, güç, üretim derken atalarımız ile aramızı soğutmamak gerekir. İki ucu boklu değnektir aslında bu mevzu. Gitsen başka, gitmesen başka... Gidin. Sevdiklerinizin kıymetini anlayabilmek ve üretkenliği arttırabilmek adına uzaklaşın, gidin. Yeni şeyler görün. Kendinizi keşfedin. Ama lütfen, annenizin dediği gibi “fazla geç olmadan eve dönün” arkadaşlar...
Çok doğru bir konuya parmak basmışsınız. Amcamın ömrü gurbette okuyup çalışmakla geçti. Babaannemi bir kere arayıp hatırını sormadı. Nasılsın demedi. Hastalanınca ziyaretine geldi sadece ama vefatını bile göremedi. Bence her şeyi dengede tutabilmek önemli.
Çok doğru. 23 yaşındayım şu zamana kadar, onlarla kalırsam üretkenliğim düşüyor, çalışmalarım konsantre olamıyorum vesaire şeklinde bir kafa yapım oldu. Fakat bu sene ölüm hakkında daha çok düşünmeye başlayınca aslında yaşadığımız hayatın sevdiklerimizle geçirmek için ne kadar kısa olduğunu farkettim. Varsın işimde en iyisi olmayayım, yine yola çıkarım, başka projelerde çalışırım ama aile öldü mü, yenisini satın alamıyorsun, ailemle geçirdiğim günler daha kıymetli artık gözümde.
Sık sık ziyaret edersek ve birlikte anlılar üretmeye devam edersek ve üretken ve kendimizi daha tanımamız için de kendimizle baş başa kalırsak olmaz mı
@@eftelya5105 Olması gereken bu. Ancak herkes farklı bir büyüme evresine sahip. Yani biz ( bu konuyu kendi hayatlarına göre aktaranlar) insanlara soru sorman yerine felsefe kitabı okumanı öneririm. Yada araştırma yazısı. Sen bir denek değilsin ve ömür yeterse bir sürü yaşayacağın güvensizlik var. Aile genel olarak sana güvenmez. Yani bak kendi hayaımdan örnek :) Güvenilmez bir insan olmayı kendine yedirebilecek misin ? Hayat çünkü baş başa kalma değildir ve yaşayacak çok şey var. Kendi ayakların üstünde durarak bunu kanıtlayabilirsin ancak.
Sadece kendi ailem değil, akrabalarım da bu için içindeydi. Önümde güçlü ve özerk bir kadın modeli yoktu. Önümde sınırlarını aşabilmiş, kendini ve hayatı bir ölçüde anlamlandırabilmiş bir insan modeli yoktu. Üniversiteyi dışarıda okumama izin verilmedi, hatta aile şirketi kurmaya yönelik hayallere yakıt sağlamak amacıyla okuyacağım bölüm bile belirliydi. Peki bütün bunlarla nasıl savaştım? Öncelikle bu sadece ailenizle ve akrabalarınızla savaştığınız bir şey değil, bütün toplumla savaşmak zorundasınız. Aileniz genellikle cahillikten değil onların bu yetiştirme tarzını benimseyen bir toplum olduğu için bunu sürdürüyor. Bu durum kaç yaşınıza gelirseniz gelin bitmeyecek fakat ipi bir kez koparırsanız o zaman her şey değişir. Maruz kaldığınız şeylere karşı bile olsanız zaman içerisinde dayatılan şeye alışır ve kabullenebilir duruma gelirsiniz. Tekrar tekrar duyduklarınız, gördükleriniz sizi şekillendirir. Kendinizi toplumdan korumak için yapabileceğiniz en iyi şey onunla aranıza mesafe koymaktır. Odanıza kapanın ama sosyal medyada var olmak yerine daha özelleşmiş şeylere maruz kalın zira sosyal medya da size modern toplumsal talepleri dayatmakta. Kitap okumak bu açıdan en verimli etkinliktir. Bireylerle tanışırsınız ve onların fikir dünyasını görürsünüz. Ayrıca bu insanlar herhangi bir yüzyılda herhangi bir toplumda yaşamış kimseler olabilirler. Sorgulama yeteneğinizi geliştirirseniz bir zaman sonra dayatmalara da dirençli hale gelirsiniz. Bu anlamda matematik öğrenmek, bilimsel kitaplar okumak, iyi kurgulanmış romanlar okumak ve felsefeyle kendi ihtiyacınıza uygun ölçüde ilgilenmek kesinlikle faydalıdır. Ayrıca biyografi okumak da kendi yaşam sürecinizi daha iyi düşünmenize ve kendinizi de sorgulamanıza katkı sağlar. Neyle karşı karşıya olduğunuzu bilirseniz ona karşı o kadar donanım sağlayabilirsiniz, bu anlamda mesafeniz olan ama toplumun içinden çok fazla insanla tanışmak ve onları dinlemek faydalıdır, ayrıca gerektiği zaman uyum sağlıyor gibi görünmek ve kabul görmeyecek fikirlerinizi habersiz uygulamak daha iyidir. Çünkü bir kere yapabilecekleriniz anlaşılırsa ya reddedilirsiniz ya da daha fazla baskıya ve manipülasyona maruz kalırsınız. Kendinizle vakit geçirin, kendinize zorluklar yaratın, üniversiteyi aile evinde okuyorsanız part time bir işe girin. Özgürlük ne kadar uzağa yürüyebileceğinle ölçülen veya eve gelme saatinin sınırıyla belirlenen bir şey değildir. Dil öğrenin ve biraz daha özgürleşin, algı kapasitenizi ve sorgulama yetinizi geliştirin ve özgürleşin. Ne düşündüğünüzü bilmemelerini sağlayın ve özgürleşin. Ardından doğru zamanda ipi koparın. İpi koparmak da bozgunculuk yapmak aileye sırt çevirmek gibi algılanmamalı. İş bulun ve gidin, dil öğrenin ve gidin, hatta doğru kişiyle evlenin ve gidin. Bu sadece aile yanında olmakla ilgisi olan bir konu değil, ne kadar yalnız kalabiliyor ve dayatmaları ne kadar reddedebiliyorsanız o kadar yaratıcı olursunuz. Bir okyanusun ne kadar geniş olduğunu bilmiyorsunuz diye bulunduğunuz yerin size deniz olarak yutturulmasına asla izin vermeyin. Bu yazının geleceğinden geliyorum. Özgürleşmeyi başardım. Özellikle bir kadın olduğum için başka başka kadınlara örnek olmak istiyorum. Bir zamanlar çok korktuğum aileyi artık kendim kurmak istiyorum. Kendimi kaptırdığım kitaplara, yazarlara, birkaç eğitimci ablama/abime teşekkür ediyorum. Kendime ait bile olmayan bir odada okyanusu keşfettim. Daha da önemlisi, okyanustan korkmamayı öğrendim.
Şevval hanım muhteşem bir metin yazmışsınız,metni okurken adeta kendimi buldum,ben de büyük hayalleri olan biri olduğum için ilk öncelikli gayem sizin tavsiye ettiğiniz gibi bireyleşmek,umarım hepimiz hayallerimizi gerçekleştirerek hayalimizdeki yaşama ulaşabiliriz
Doğduğumuz, büyüdüğümüz yerde yaratıcı olmak pek mümkün değil , çünkü sizi miniklikten, fıskiye saçlı halinizi bilen insanlar, yetişkin modunda size birey olmanıza izin vermeleri zor, birde zaten 18 sene yasadigin şehirde herşey aynıyken senin farklı birşey üretmen, bu ayniliga aykırı bir duruş sergilemek ters kaçıyor, birey olarak kabul görmek zorlaşıyor.. Elbette istisnalar vardır.. Teşekkürler bilgiler için..🍀🙋♀️
Yaşadığım yerde zihinsel olarak müthiş evrim geçirdim fakat eski düşünce kalıpları bazen uğruyor ama onları farkedip gönderebiliyorum! Tek zorlandığım sosyallik.
Asıl sorun bunu gerçekten ailemize nasıl anlatabiliriz. Ben tıp okuyorum ve bu sene 4.sınıfa geçtim ama babama açıp bu videoyu izlettiğimde "Benden ne yapmamı istiyorsun, bugüne kadar senin için yapabileceğim her şeyi yaptım, neyi yanlış yaptığımı söyle? " gibi aslında konunun tamamen dışında ,alınması gereken mesajın asla alınmadığı, sadece bu videoyu izleterek asilik yapmaya çalıştığımın anlaşıldığını görüyorum. Konfor alanının bile markete gidip istediğimiz her şeyi alabilmek olması kadar basit bir şey olduğunu anlatamayıp üstüne birde nankörlükle itham ediliyorum. Her şey güzel hoş da bunları aileye anlatmak kadar zor ve yorucu bir şey yok. Bunu da nasıl başarabileceğimiz hakkında bir cevap verir misiniz hocam lütfen.
Problem, böyle bir şeyi anne ve babanızın anlayabileceğini beklemenizde başlıyor bana kalırsa. Böyle bi konuyu babanızla paylaşma iştiyakı onaylanmak istediğinizi çağrıştırıyor gibi, ben öyle anladım.
Bu sizin ailenize izlettiğiniz bir video ile değişebilecek bir şey değil. Maalesef bunun farkına varan biz gençlerin bir çözüm bulması gerekiyor. En basitinden şehir dışında okul okumak gibi.
çoçuk yürümeyi yüzlerce kez düşerek öğrenir. aşırı sevgi korumacılık zehirdir. her canlı kendine has bir ruh taşır kendi olmasına izin verin. çoçuklarınıza karşı bağlı olun bağımlı degil.
Yemin olsun şu hayatta ihtiyacım olan açıklamalardan biri bu. Benim de en büyük hedeflerimden biri üniversite başta olmak üzere hayatımı ailemden uzakta geçirmek. Aileme de bunu birkaç kez söyledim ve beni sürekli yargıladılar. Ama bu videoyu izletince bi nebze olayı kavrayacaklarını umuyorum. Emeklerinize sağlık sinan hocam ve açıkbeyin ekibi 🙏🙏🙏👍👍
Mizahın toplumlar için ne kadar önemli olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Bu konuda ciddi anlamda farkındalık oluşturmak gerekiyor. Yoksa bu yorumlara çok maruz kalıcaksınız Sinan Hoca :)
Hocam tam da benim içinde bulunduğum ailemle yaşadığım sıkıntıları anlatmışsınız. Birey olmak için çabalarken ben nasıl büyük adam olucam moduna girdim. Hayatımın bir arayış döneminde isabet bir video oldu... İyi ki varsınız! Sevgiler ve saygılar sunuyorum...😇🤗🙏👌👍
Karantina döneminde üniversiteler kapanınca ailemin yanına geldim. Bende aynı yaratıcılık sorununu yaşıyorum. Ne kadar sevsem de dayanılmaz oluyor basıyorlar bana. Bu videoya şans eseri denk geldim. Kendi içimde ve ailemle yaşadığım çatışmaların sebebini anlayabilmem için çok yardımcı oldu. Teşekkür ederim.
Hocam duygu ve düşüncelerime tercüman olmuşsunuz, bu durumu ebeveynlerime kabul ettirmem çok zaman ve enerjimi aldı ve farkında olmadan aslında onlara adı konmamış bi duyguyla bağlı olduğumu fark ettim (bazen muhtaç) bunu şuan büyük ölçüde kırdım ama gerçekten benden çok şey götürdü. Özellikle de yurtdışında yaşamaya başladıktan sonra bireysel özgürlüklerin, suçlanmamanın ve yargılanmamanın (hem aile, hem toplum tarafından) ne kadar önemli olduğunu deneyimledim. Çok teşekkürler böyle kaliteli içerikler ürettiğiniz için, saygılar.
çok önemli konular.. Ancak gençlerin zaten tecrübe ettiği bu sebeple aslında ailelerin konuşması gereken konular..Evladımın yanımda mutsuz ve kayıtsızca yaşlandığını görmektense uzakta ama mutlu birilerine, bir şeylere faydalı olarak yıllarını doldurmasını dilerim..
Ya ara ara bu konu aklıma gelir daha az önce yine bu konu geldi aklıma ve sonra uzandım elime telefonu aldım ve karşımda bu soruna deyindiğinizi gördüğüm videonun bildirimi çıktı. Şimdi dinleyeceğim çok heyecanlıyım.
Havaalanında Sinan hocayla karşılaşmıştım. Çok kibar bir insan. Okuldaki herhangi bir öğretim üyesi ondan bin kat daha egolu. Ya kendimi ifade edemiyorum çok seviyorum ya iyi ki varsınız hocam
Ben de bir ergenim ve sadece sizlere kendi dusuncelerimi anlatmak istiyorum gercekten daha aileden ayrilamayacak kadar kucugum ama o kadar sıkıyorlar ki beni mesela yedigim seylerin bulasigini yikamam gerektini bilmeme ragmen hemen kizim bulasik yika veya odami toplayacagim odani topla zaten biliyorum demelerine gerek kalmadan da yapiyorum ama demeseler olecekler sanki bir diger husus ta empati kurmamalari yani ben ileride ann olsam ve suandaki yasimda bir cocugum olsa onu anlamaya calisirim ben onlara derdimi anlattigimfa tek yaptiklari sey yol gostermek ama ben sadece beni anlamalarini istiyorum!ve evimde malesef ki cinsiyetcilik var.Benden 3 yas buyuk abim var ve o erkel diye asla yemek yapamaz bulasik yikayi diger ev islerini yapamaz muamelesi yapiyorlar her seyi onlerine koyuyorlar niye cunku o erkek ve bilemez boyle seyleri ben nasil ogrendiysem ogrenebilit!Aslinda boyle her seyini onlerine koyarak kendi kararlarini veremeyen her olayda anne babasindan yardim alan derslerini kendi calisamayan(evet bu yasina kadar her dersinde yardim ettiler hatta lise sinavina hazirlanitlen onun icin kitap arastirdilar onun anlamadigi konulari ogrenip ona anlattilar ve 1 kez olsun sokaga dahi cikmasina izin vermeyerek bir robot yarattilar!ama bende bunlarin hic biri olmadi her seyimi bu yasima kadar gerek yemek gerek ders gerek se odamin temizligi kendim hallettim aslinda boyle yaparak ileri vadede ona cok buyuk kotuluk ettiler biliyorum cok cook uzun yazdim ama bu seyleri pek anlatacak kisi bulamadigim icin sanirim sizle ilk defa karsilastim ve dediklerinizde cok haklisiniz sanki beynimin icindekileri okuyup soylediniz gibi oldu
Merhaba Ece. Ben psikolojik danışmanım ve sana birkaç şey söylemek istiyorum umarım mesajı görürsün.. Şu an ergenlik döneminde olduğunu fark etmen senin adına avantaj. çünkü ergenliğin, kişinin olaylara bakış açısına etkisini fark edebildiğini gösterir bu. Ergenlik döneminde senin de bildiğin üzere hayata bakışın , aile bireylerine bakışın , yaşadığın topluma bakışın dahası hayattan beklentilerin farklılaşmaya başlar. Ve bu senin , hayatta kendine bir yol çizip bir birey olarak hayatı kendi yorumunla yaşaman için harika bir dönem ve başlangıç. Ergenliğin zorlukları bir yana , sana ilerisi için katacakları paha biçilemez. Ben mesela yetişkin bir bireyim ve kendime dair gözlem yaptığım zaman bana ait birçok şeyin yani fikirlerimin , bakış açılarımın , ilgilerimin , arkadaş seçimim , olaylara karşı tutumum vs. temelinin ergenlik dönemim olduğunu görebiliyorum. Bu , insan asla değişmez demek değildir , insan elbette her yaşta birçok şeyini değiştirebilir ama ergenlik döneminde edinilen kazanımlar ve donanım ilerisi için bir temeldir. Bu kadar kritik bir dönemin de zorluğu da işte burada başlıyor. Aileni sorgulama gereği duyuyorsun , çevreni , yaşadığın toplumu , inancını , insanları , kendini.. sorgulama gereği duyuyorsun. Hayata dair tüm sorgulamaların üst üste binişik olduğu için de bazı zihinsel , fiziksel ya da psikolojik zorluklar yaşanabiliyor. Bu çok doğal. Ergenlik dönemi böyle bir dönemdir Ece Ailenle yaşadığın durum için ise şunları söylemek isterim. Sen ailenden daha farklı bakıyorsun olaylara. Çünkü sen ailenden daha farklı bir dünyaya doğdun , senin hayata bakışını belirleyen dönemle yani şu an yaşadığın dönemle ailenin hayata bakışını belirleyen dönem( Ebeveynlerinin gençlik dönemleri) farklı. Teknoliji farklı , iletişim araçları farklı , bilgiye ulaşma imkanları ve araçları farklı , kültürler farklılaştı, sanat farklı , örnek alınan kişiler farklı , saygı duyulan kişiler farklı , önemsenen , değer verilen şeyler farklı.. Artık günümüzde eski dönemlere oranla daha fazla kadın erkek eşitliğine önem veriliyor , günümüzde artık daha fazla kadınların sosyal hayata ve iş gücüne katılmaları önemseniyor ve en önemlisi ister kadın olsun ister erkek artık kişilerden daha bireysel karar almaları ve donanımlı bir birey olmaları bekleniyor. Örneğin eğitim programları "dünya değiştikçe" değişir. Sizin jenerasyon için eğitim programlarında öncelik verilen şey birey olabilme ve her şeyle ilgili bilgi sahibi olup "bireysel yorum" yapabilmektir. Yani kısacası senin dünyanla ailenin dünyası farklı. Bu bakımdan senin için anlamsız olsa da ailen için erkeklerin bulaşık yıkamaları yadırganabiliyor. Senin için kadınlarla erkeklerin dışarı çıkmalarının bir farkı olması anlamsız olsa da ailen için duruma daha farklı bakılabiliyor. Bu duruma kuşak çatışması denir ve her dönem bu durum yaşanır. Ebeveynlerin de kendi anne babalarıyla benzer çatışmalara girmiştir. Bu da doğal bir süreç. İşin aslı dünya da bu şekilde değişiyor.. Sana bir öğüt veya tavsiye vermeyeceğim çünkü en doğru kararları yine senin alacağına eminim. Ben , yaşadığın duruma bakış açını genişletmeye çalıştım. Sonrası sende Ece.. Biraz uzun oldu farkındayım umarım okursun :) Kendine iyi bak , iyi bir hayatın olacağına inanıyorum , hoşçakal
@@kadiryelekci7592 Hepsini anlayarak okudum cok tesekkur ediyorum.Bu arada yorumum biraz karisik geldi gozume sonradan okuyunca. Eskiden LGS ye hazirlaniyordu ve bu zamana kadar hep arkasinda durdular ders konusunda 8. sinifta da oyle fakat 2. donem bir anda saldilar onu aslinda baskici bir ailem yok.Yani evde durmaya zorlamalarinin sebebi hep ders calismayi dayatmalari...Daha karar veremedim pek ama psikoloji ve parapsikolojiye cok ilgim var insaallah sizin gibi guzel yerlere gelirim.
@@kadiryelekci7592 Bilincin, belirli kararlarin oturmasi ve hayata kendi yorumumuzla devam etmek anlaminda bahsettiginiz konuda yas araligi nedir tam olarak?
Bu söylediğiniz hedef belirlemiş yetenekli,becerikli gençler için geçerlide,aklını internetteki oyunlara vermiş,hayatını heba edenler Için geçerli değil.
Çok doğru. Aileden uzak bir yere okumaya gidip yurttan dışarı adım atmayan, gittiği şehri gezmeyen, oyundan başını kaldırmayan onca insan var ki yani bence aileden uzak olmak yetmiyor.
Çok önemli bir konu ama eğer ailem kararlarım da yaşamım da söz hakkı olamaz gibi düşünüyorsak. Ekonomik özgürlüğümüz de olmalı. Ailenin verdiği parayla öğrencilik yapıp, kendi paramızı kazanamazsan bu ikircikli bir durum oluşturuyor. Ailem bana para versin ama ben özgürce yaşayayım... abez kaçan bir durum. İstediğin kadar uzakta yaşa geçimini ailen sağlıyorsa gene özgün biri olamazsın.
19 yaşıma günler kalmışken , üniversite okumak için bırak yaşadığım şehri ,ülkeyi terkediyorum.Beni korkutsa bile bana katacaklarını hayal edince katlanılabilir diyorum. Umarın değersin be
18 yaşında kendi ayaklarında durmayan insandan ne ana, ne baba olur, çocuklar kendi yollarını çizmeliler, bu öz güvensizlik göstergesi, ve çok sıkıcı bir hayat, bırakalım gençler düşe kalka ayakta dursunlar, saygılar
Bu cocugun sucu değil bana göre 18 yasındaki bir birey özellikte türkiyede cocuk sayılıyor. Ebeveynler cocuklara cok bağlı. Ben 18 yasındayım babama derdim baba bırak ders cıkısı kendim gelicem almana gerek yok diye yine alırdı.
Sinan hocam 42 yaşında geç ergenlik döneminde olan bir bilişim öğretmeni olarak Z kuşağı, teknoloji, ebeveynler arasında köprü oluşturacak çok önemli bir projem var ve bununla ilgili olarak her ne yaptıysam size ulaşmakta muvaffak olamadım. Lütfen artık sesimi duyun.
Hocam instagramdan sordum ama buraya da ekleyeyim istedim, Dün gece kitap okurken aklıma geldi, bizler neden mum ışığında yahut geceleri ay veya yıldızların ışığında bir eylem gerçekleştirdiğimizde (sevgilimizle sohbet etmek, yemek yemek veya bir ayin yapmak, kitap okumak vb.) diğer zamanlardan daha çok zevk alırız. Ya da bunların hepsi bir illüzyon mudur tabiri caizse Hollywood effect midir? Cevaplarınız benim için çok kıymetli olacak, sağlıkla ve mutlulukla kalın." Bir sonraki SoruYorum'da cevaplarsanız çok müteşekkir olacağım
Evet, yani genel olarak akşam/gece vakitleri oluyor bu, bence olası nedenler: biyolojik vücut saati meselesi, etrafın sessizleştiği ve güneş batıp da dikkat dağıtan nesnelerin daha az görünür olduğu vakitlerde odaklanmanın daha rahat olabilmesi...
18 yaşındayım yumurta kırmayı bile yeni öğrendim ama ben bu konforu bırakıp şu zincirlerimi kırmak istiyorum fakat babam üniversiteyi başka şehirde okumama izin vermediği için mecburen bu konfor alanını bırakamıyorum
38. saniyede izlerken Hazal hocamla aynı anda aynı yeri kaşıdım uzun zamandır böyle tesadüf yaşamamıştım😊 Ayrıca bu kanala gelince sanki süper güçler yükleniyorum hisside cabası😉
Hocam çok haklısınız dışarda bir şekilde düzen kurup önceliklerimizi ona göre belirleyecekken kpss ye son bir ay kala bizim durumumuz öncelik kpss den ziyade aile ile ilişkiler ev işleri yemek vs ile geçiyor maalesef ki bu böyle
bence konu başka bir açısından ele alınmış. Tatmin olamadım. Ben şu an ailemle yaşamaktayım ama üretken hissetmiyorum. Buna ilişkin net ve bilimsel bir açıklama yapmadınız bu sefer. Genelde Sinan hocamı dinlerken gözüm açılır adeta.
al işte. kimisi de buna az der. haftada en az 4-5 olmalı der. e sonra he haftada 4-5 he sürekli aynı evde yaşamak. kural koymaya çalıştığın zaman ananın kuluçkasından kurtulamıyorsun.
SoruYorum: Sinan hocam sizi ve Oytun hocayı takip ediyorum ama Oytun hoca aspergerli insanları öyle anlatıyor ki en iyi bilimi asbergerli insanların yaptığını düşündürüyor. Sıradan, acayip normal bir insan olup Albert Einstein, Newton vs. Gibi bilimin en iyilerinden olamaz mı bu insan?
21 yaşındayım ailem başka şehire gitmek istersem okuyamayacağımı söylediler bu yüzden aynı şehirdeyim, normal kız arkadaşımla kahve içmeye gitmem bile çok büyük olaylar yaratıyor ya yalan söylemek zorundayım ,hafta içi okulum olmadığı zamanlar okulum var diye dışarıya çıkıp gezip tozmam gerek oje sürsem bile olay çıkıyor kulağımı deldirmem bile çok büyük tartışmalar doğurdu aileme karşı artık bir şey hissedemiyorum yaşıtlarım şımarıklık yaparken benim en masumane oje sürmem bile gözlerine batıyor kitap okusam bile çok kitap okuyorsun diyorlar yani bir an önce işimin olmasını ve ailemden kilometrelerce çok uzaklarda olmak istiyorum nefret etmiyorum ama artık sevgi de beslemiyorum
Yalnız değilsin dostum benim ailem de seninki gibi.20 yaşındayım babam sürdüğüm ojeyi görünce tehditler savurdu.Makyaj yapmak zaten yasak.Ailem her zaman arkadaşlarımın olmasından nefret eder.Onların beni yoldan çıkaracağı korkusu var.Alemin klişe kurallarından birkaçı:Burdaki kızlara benzeme,özenme,giyimine dikkat et, arkadaşlarına güvenme...vs.Daha yaşadığım birçok olaylar ve travmalar var.Ben de ailemi seviyorum nefret etmiyorum tek istediğim farklı bir şehirde üni okumak.
Açıklamalarınız çok güzel. Ancak önemli bir nokta unutulmuş. O da Castrasyon konusu. Aile ocağı kastrasyon mekanıdır. Genç, yetişen biri aile ocağından uzakta Castrasyonun kısıtlayıcı etkilerinden oldukça arınabilir tabii bütünüyle değil. Ayrıca Castrasyonların beyindeki faaliyetleri tespit edilebilir mi, tabii ki bundan hiç emin değilim. Yani tespit edilemez Kastrasyonların kişide özgürleşme süreçlerini kesinlikle bloke eden etkisi de gündeme gelmeliydi.
Sezen hanım Hocayı dinlemekte sıkıntı çekiyorsunuz. Üzülmeyin biz de bildiğimiz konularda konuşulanları dinlemekte zorlanıyaruz. Ne yapacaksın hocayı dinleyeceksin, elin mecbur. Hem de yeni öğreniyormuşsun gibi. 🤔🤗😂👍
Yok gıll u gış anda safi kevser Vechinde lika-yı Hak gülümser. Her sehle-i mümteni peyda Bin dürlü serair-i mezaya Bakıldıkça olur nigaha rûşen Tanıyanların Dilinden Hulisi Yayhagil
Hocam bence arkadaşımızın sorusunda kastettiği şey şuydu "çalışma ortamınızda (oda demiyorum ortam) aileniz (+50) karşınızda facebook'tan videolar izliyorsa, youtube'dan bir şeyler bakıyorlarsa (kulaklıksız), televizyon açıksa, diğer odalardan kahkahalar bilmem neler duyuluyorsa (hele ehliyeti varsa) bizi şuraya götür buradan getir vs. diyorlarsa, tüm bunların yanında bir ödeviniz varsa bir teziniz varsa ne yapmamız gerekir"
Huzur evini isteyerek seçen insanlar var. Çalıştığım etüt merkezinde çalışan emekli karı koca öğretmen kendileri yaşıtları ile sosyalleşmek, çocuklarına yük olmamak için özellikle ileride huzur evinde kalmayı planladıklarını söylemişlerdi.
Üniversiteyi ailemden başka şehirde, İstanbul’da okudum..sonra yurtdışına çıktım ABD de 4-5 sene geçirdim..Zorlandığım zamanlar oldu fakat şimdiye göre daha güçlü ve daha özgüvenliydim. Master a başladım kendimle ilgili işte çalıştım iş kurdum vs. Sonra ülkeme döndüm hatta yoruldum artık ailemin bulunduğu şehirde hayata devam edeyim dedim. İlk zamanlar çok güzeldi uzun yıllar ayrı kalmanın verdiği Özlemle geçti o günler sonra yıllar geçtikçe o özgüven cesaret yeni şeyler yapma isteği kaybolmaya başladı sanki aradaki yıllar yaşanmamış lise sonrasında kalmış gibi bir kıskaçtı bu. İnsanın duygu durumunu felç eden bir hissiyat. aileden ziyade aynı çevrede devam ederseniz hayatınıza siz artık siz değilsiniz belki ama bıraktıklarınız aynı kaldıkları için her adımınız her hayaliniz her girişiminiz o el-alem denen çevre tarafından eleştirilecek. Ya bunlara karşı yaşama sanatını öğreneceksiniz ya da öğüttükleri budadıkları arasına katılacaksınız..Sözlerim yanlış anlaşılmasın aile başımızın tacı bağımlı olmayalım ama bağlı kalalım. Birey kalarak onları red etmeyen bir yaşam modeli geliştirelim. Yoksa kariyerleri işleri uğruna anne babalarını unutanlardan da olmamak lazım. Denge bu işin ustalık kısmı...
Merhaba rica etsem bu konudaki tecrübelerinizi benimle paylaşıp yardımcı olur musunuz zira ben içinden çıkamaz hâl aldım, teşekkürler
@@cemresu2074 aynılarını bende yaptım istersen sohbet edebiliriz
"aile başımızın tacı bağımlı olmayalım ama bağlı kalalım" 👏🏾 bu bagimlilik da pek cok zamanlar ailenin zamaninda guvenli bir sekilde veremedigi bagdan kaynaklaniyor. #kazanilmisguvenlibaglanma @cemre su
@@zenza7120 Ben ailemin kurallarından disari çıkamıyorum öyle bir psikoloji dikte edilmiş bundan vazgeçemiyorum
cemre su bu gerçekten uzun bir konu az biraz bir şeyler karalayayım hayatınızı birden değiştirmez ama umarım bir pencere açar size de..Sorun birey olabilme aslında ve birey olma işi ta bebeklikten itibaren başlıyor. Yani Bugün yaşadığımız bir sorun var ise o emin olun 1 günde oluşmadı ve sizi rahatsız eden o davranışlar ya da düşünce kalıbını da bir günde değiştiremezsiniz ama güzel olan kısım ise bunları değiştirmek ya da dönüştürmek mümkün. Tıpkı bisiklet sürmeyi öğrenmek gibi, ya da spor salonunda fit vücuda sahip olmak için çalışmak için bu davranış kalıplarından kurtulmak için emek harcamanız gerekecek . Bu süreçte kendiniz asla haksızlık yapmayın çünkü yola çıktığınızda tökezleyeceksiniz tekrar başa mı dönüyorum diye düşüneceksiniz bunların hepsi normal biz insanız mükemmel değiliz ve olmak zorunda da değiliz. Hatalarınız da olacak belki ama bunları öğrenilmiş dersler olarak düşünün.. süreçte destek olacak Kitaplar okuyabilirsiniz. Sinan Hoca bu konuda iyidir. Kitap tavsiyesi İyi Hissetmek,Hayatı yeniden keşfedin başlangıç için kaliteli güzeldir..kendi başınıza süreci yürütmekte zorlanırsanız işini düzgün yapan bir psikoterapist ile görüşmeniz daha da yardımcı olacaktır. Son söz YIlmaz Erdoğan’ın dediği gibi önemli olan yolda olmak yolun tadını çıkarmak. Kendinizi keşfetme yolculuğunuzda başarılar...
Kendimiz olmak için geç kaldığımız her günün bir bedeli var. -Sinan Canan
Bir de ülkemizde anne babaların kafasında şöyle bir anlayış var "çocuğum hayırlı evlat olsun eve baksın bana baksın önemli olan bu, istediği mesleği yapsa ne kazanacak? " hayır önemli olan bu değil teyzecim/amcacım o çocuğa sen baktın büyüttün evet ama o eğer sen o çocuğu sırf sana baksın diye büyütüp beslediysen kusura bakma ama bencilsin ve bu anlayışla çocuk yaparsan çocuğun ne mutlu biri olur ne de hayırlı biri olur aksine ona yaşatacağın baskı yüzünden kötü biri olarak büyür.
Yüsra videoda aynı şeyden bahsetmiş zaten de sen bir şeye sinirlenmişsin belli :Dd
Okadar doğru bir yorum ki bizim ülkemiz Malesef çocuk dizimin dibinde olsun mantiğindalar
O kadar haklısın ki Yüsra
Aynenn öyleee
Çoğunlukla bunu düşünerek çocuk yapıyolar. Şuan geçici olarak ailelere yakınız, bize baskı yapıyolar çocuk yapın ki ileride size bakacak birisi olsun. Özellikle belli bir jenerasyonda düşünce şekli bu maalesef.
Ailemden uzakta az çalışmayla bile mühendisliği dereceyle bitirdim. Ailemin yanina geldim hiçbirşey beceremez hale büründüm
%100 tesbit
Bende ayni durumdayim. 4 yılda yaptiklarimi sayamiyorum. Aile yanindayim. Yemek yapmakta bile zorlanir hale geldim.
Evet bu çok doğru bende ailemden uzakta kaldığım zamanlarda kendimi daha iyi geliştirdiğimi biliyorum.. Aileye geldik ama aynı yerimizde sayıyoruz..
Hepiniz gidip niye tekrar aile evine dondunuz?
@@talhanergiz6069 herkesin sebebi farkli, benimkisi aileme destek olmakti
Süpermen Türk olsaydı, pelerinini annesi bağlardı.
Ahmet şerif İzgören
😅
Bence bu konuyu daha farklı açılardan da ele almalısınız kısa kesilmiş sanki biraz. Bence çok daha uzun konuşulması gereken bir konu
Kesinlikle.konuşsalar sabaha kadar dinlerim bu konuyu.yetmedi bu
uzun hali icin kitabimi al dio ztn.
Hiçbir konu 9 dakikada konuşulup bitemez zaten
O kadar konuşulacak bir şey yok. Her şey çok basit
hayattaki en buyuk pismanligim , ailemin oldugu sehirde universiteyi okumak
aynı kanaatteyim fakat bu da aile zoruyla oldu. evden gidip geleceksen okuyabilirsin tehdidi mecbur bıraktı. 26 yaşına gelmişim hala daha bu konu açıldığında başka kuzenlerime karşı teyzelerimin tepkilerini örnek gösterir. Bak onlar da başka şehre göndermem diyerek çocuklarını yanlarında saklıyorlar. sanki herhangi birimiz bir bok olmuşuz da başarılı bir sonuç elde etmişler gibi.. ahlaklı kaldınız ne güzelden başka hiçbir övülecek tarafımız kalmamış vaziyette yaşıyoruz.
Aile zoruyla zorunda kaldım, sen sanırım bunu seçmişsin..
Uzaklaşınca üretkenlik artıyor ama bir yandan da o süreç uzadıkça ailen ile beraber yaşabileceğin gün sayısı azalıyor. Mesela döndüğünde kimseyi eski sağlığında bulamayabiliyorsun. Hatta, belki bazıları sen dönene kadar bu dünyadan göçmüş oluyor. Allah gecinden versin. Ama ölümlü dünya arkadaşlar. İş, güç, üretim derken atalarımız ile aramızı soğutmamak gerekir. İki ucu boklu değnektir aslında bu mevzu. Gitsen başka, gitmesen başka... Gidin. Sevdiklerinizin kıymetini anlayabilmek ve üretkenliği arttırabilmek adına uzaklaşın, gidin. Yeni şeyler görün. Kendinizi keşfedin. Ama lütfen, annenizin dediği gibi “fazla geç olmadan eve dönün” arkadaşlar...
Çok doğru bir konuya parmak basmışsınız. Amcamın ömrü gurbette okuyup çalışmakla geçti. Babaannemi bir kere arayıp hatırını sormadı. Nasılsın demedi. Hastalanınca ziyaretine geldi sadece ama vefatını bile göremedi. Bence her şeyi dengede tutabilmek önemli.
Çok doğru. 23 yaşındayım şu zamana kadar, onlarla kalırsam üretkenliğim düşüyor, çalışmalarım konsantre olamıyorum vesaire şeklinde bir kafa yapım oldu. Fakat bu sene ölüm hakkında daha çok düşünmeye başlayınca aslında yaşadığımız hayatın sevdiklerimizle geçirmek için ne kadar kısa olduğunu farkettim. Varsın işimde en iyisi olmayayım, yine yola çıkarım, başka projelerde çalışırım ama aile öldü mü, yenisini satın alamıyorsun, ailemle geçirdiğim günler daha kıymetli artık gözümde.
Sık sık ziyaret edersek ve birlikte anlılar üretmeye devam edersek ve üretken ve kendimizi daha tanımamız için de kendimizle baş başa kalırsak olmaz mı
@@eftelya5105 Olması gereken bu. Ancak herkes farklı bir büyüme evresine sahip. Yani biz ( bu konuyu kendi hayatlarına göre aktaranlar) insanlara soru sorman yerine felsefe kitabı okumanı öneririm. Yada araştırma yazısı. Sen bir denek değilsin ve ömür yeterse bir sürü yaşayacağın güvensizlik var. Aile genel olarak sana güvenmez. Yani bak kendi hayaımdan örnek :) Güvenilmez bir insan olmayı kendine yedirebilecek misin ? Hayat çünkü baş başa kalma değildir ve yaşayacak çok şey var. Kendi ayakların üstünde durarak bunu kanıtlayabilirsin ancak.
Ee ?
Sadece kendi ailem değil, akrabalarım da bu için içindeydi. Önümde güçlü ve özerk bir kadın modeli yoktu. Önümde sınırlarını aşabilmiş, kendini ve hayatı bir ölçüde anlamlandırabilmiş bir insan modeli yoktu. Üniversiteyi dışarıda okumama izin verilmedi, hatta aile şirketi kurmaya yönelik hayallere yakıt sağlamak amacıyla okuyacağım bölüm bile belirliydi. Peki bütün bunlarla nasıl savaştım? Öncelikle bu sadece ailenizle ve akrabalarınızla savaştığınız bir şey değil, bütün toplumla savaşmak zorundasınız. Aileniz genellikle cahillikten değil onların bu yetiştirme tarzını benimseyen bir toplum olduğu için bunu sürdürüyor. Bu durum kaç yaşınıza gelirseniz gelin bitmeyecek fakat ipi bir kez koparırsanız o zaman her şey değişir. Maruz kaldığınız şeylere karşı bile olsanız zaman içerisinde dayatılan şeye alışır ve kabullenebilir duruma gelirsiniz. Tekrar tekrar duyduklarınız, gördükleriniz sizi şekillendirir. Kendinizi toplumdan korumak için yapabileceğiniz en iyi şey onunla aranıza mesafe koymaktır. Odanıza kapanın ama sosyal medyada var olmak yerine daha özelleşmiş şeylere maruz kalın zira sosyal medya da size modern toplumsal talepleri dayatmakta. Kitap okumak bu açıdan en verimli etkinliktir. Bireylerle tanışırsınız ve onların fikir dünyasını görürsünüz. Ayrıca bu insanlar herhangi bir yüzyılda herhangi bir toplumda yaşamış kimseler olabilirler. Sorgulama yeteneğinizi geliştirirseniz bir zaman sonra dayatmalara da dirençli hale gelirsiniz. Bu anlamda matematik öğrenmek, bilimsel kitaplar okumak, iyi kurgulanmış romanlar okumak ve felsefeyle kendi ihtiyacınıza uygun ölçüde ilgilenmek kesinlikle faydalıdır. Ayrıca biyografi okumak da kendi yaşam sürecinizi daha iyi düşünmenize ve kendinizi de sorgulamanıza katkı sağlar. Neyle karşı karşıya olduğunuzu bilirseniz ona karşı o kadar donanım sağlayabilirsiniz, bu anlamda mesafeniz olan ama toplumun içinden çok fazla insanla tanışmak ve onları dinlemek faydalıdır, ayrıca gerektiği zaman uyum sağlıyor gibi görünmek ve kabul görmeyecek fikirlerinizi habersiz uygulamak daha iyidir. Çünkü bir kere yapabilecekleriniz anlaşılırsa ya reddedilirsiniz ya da daha fazla baskıya ve manipülasyona maruz kalırsınız. Kendinizle vakit geçirin, kendinize zorluklar yaratın, üniversiteyi aile evinde okuyorsanız part time bir işe girin. Özgürlük ne kadar uzağa yürüyebileceğinle ölçülen veya eve gelme saatinin sınırıyla belirlenen bir şey değildir. Dil öğrenin ve biraz daha özgürleşin, algı kapasitenizi ve sorgulama yetinizi geliştirin ve özgürleşin. Ne düşündüğünüzü bilmemelerini sağlayın ve özgürleşin. Ardından doğru zamanda ipi koparın. İpi koparmak da bozgunculuk yapmak aileye sırt çevirmek gibi algılanmamalı. İş bulun ve gidin, dil öğrenin ve gidin, hatta doğru kişiyle evlenin ve gidin. Bu sadece aile yanında olmakla ilgisi olan bir konu değil, ne kadar yalnız kalabiliyor ve dayatmaları ne kadar reddedebiliyorsanız o kadar yaratıcı olursunuz. Bir okyanusun ne kadar geniş olduğunu bilmiyorsunuz diye bulunduğunuz yerin size deniz olarak yutturulmasına asla izin vermeyin.
Bu yazının geleceğinden geliyorum. Özgürleşmeyi başardım. Özellikle bir kadın olduğum için başka başka kadınlara örnek olmak istiyorum. Bir zamanlar çok korktuğum aileyi artık kendim kurmak istiyorum. Kendimi kaptırdığım kitaplara, yazarlara, birkaç eğitimci ablama/abime teşekkür ediyorum. Kendime ait bile olmayan bir odada okyanusu keşfettim. Daha da önemlisi, okyanustan korkmamayı öğrendim.
Kendimi gördüm👏🏻
Çok güzel yazmışsınız kalbime dokundu ❤️
Şevval hanım muhteşem bir metin yazmışsınız,metni okurken adeta kendimi buldum,ben de büyük hayalleri olan biri olduğum için ilk öncelikli gayem sizin tavsiye ettiğiniz gibi bireyleşmek,umarım hepimiz hayallerimizi gerçekleştirerek hayalimizdeki yaşama ulaşabiliriz
Kısacası konfor alanından çıkan, sınırını aşan insanlar daha üretken ve başarılı oluyor.
Doğduğumuz, büyüdüğümüz yerde yaratıcı olmak pek mümkün değil , çünkü sizi miniklikten, fıskiye saçlı halinizi bilen insanlar, yetişkin modunda size birey olmanıza izin vermeleri zor, birde zaten 18 sene yasadigin şehirde herşey aynıyken senin farklı birşey üretmen, bu ayniliga aykırı bir duruş sergilemek ters kaçıyor, birey olarak kabul görmek zorlaşıyor..
Elbette istisnalar vardır..
Teşekkürler bilgiler için..🍀🙋♀️
Çok güzel ifade etmişsiniz
Yaşadığım yerde zihinsel olarak müthiş evrim geçirdim fakat eski düşünce kalıpları bazen uğruyor ama onları farkedip gönderebiliyorum! Tek zorlandığım sosyallik.
@@ahmettemel5771 teşekkürler.. 🍀
@@lenapodolsqi139 yaşamda her zaman kaideleri bozan istisnalar vardır inancım oldu, hiç merak etmeyin:))🍀
Fıskiye saçlı sıfatına hayran kaldım 😂 ama çok doğru bir tespit 👍
Asıl sorun bunu gerçekten ailemize nasıl anlatabiliriz. Ben tıp okuyorum ve bu sene 4.sınıfa geçtim ama babama açıp bu videoyu izlettiğimde "Benden ne yapmamı istiyorsun, bugüne kadar senin için yapabileceğim her şeyi yaptım, neyi yanlış yaptığımı söyle? " gibi aslında konunun tamamen dışında ,alınması gereken mesajın asla alınmadığı, sadece bu videoyu izleterek asilik yapmaya çalıştığımın anlaşıldığını görüyorum. Konfor alanının bile markete gidip istediğimiz her şeyi alabilmek olması kadar basit bir şey olduğunu anlatamayıp üstüne birde nankörlükle itham ediliyorum. Her şey güzel hoş da bunları aileye anlatmak kadar zor ve yorucu bir şey yok. Bunu da nasıl başarabileceğimiz hakkında bir cevap verir misiniz hocam lütfen.
Problem, böyle bir şeyi anne ve babanızın anlayabileceğini beklemenizde başlıyor bana kalırsa. Böyle bi konuyu babanızla paylaşma iştiyakı onaylanmak istediğinizi çağrıştırıyor gibi, ben öyle anladım.
@@hamza1030 +1
Aynısını yaşıyorum ve diğer 2 kardeşim de aynısını yaşadılar. Anlattıklarınıza çok benzer bir aileye sahibim.
cevap anlamatamazsin. hic bir Turk ailesi bunu anlamaz. mumkun degil.
Bu sizin ailenize izlettiğiniz bir video ile değişebilecek bir şey değil. Maalesef bunun farkına varan biz gençlerin bir çözüm bulması gerekiyor. En basitinden şehir dışında okul okumak gibi.
çoçuk yürümeyi yüzlerce kez düşerek öğrenir. aşırı sevgi korumacılık zehirdir. her canlı kendine has bir ruh taşır kendi olmasına izin verin. çoçuklarınıza karşı bağlı olun bağımlı degil.
Yemin olsun şu hayatta ihtiyacım olan açıklamalardan biri bu. Benim de en büyük hedeflerimden biri üniversite başta olmak üzere hayatımı ailemden uzakta geçirmek. Aileme de bunu birkaç kez söyledim ve beni sürekli yargıladılar. Ama bu videoyu izletince bi nebze olayı kavrayacaklarını umuyorum. Emeklerinize sağlık sinan hocam ve açıkbeyin ekibi 🙏🙏🙏👍👍
Kesinlikle uzakta okuyup on kat gelişip bin kat mutlu olabilirsin. Denendi onaylandı tecrübeyle net
çok doğru yorumlar bir genç olarak söylüyorum. aksine aileler kalmalı ve izlemeli.
Mizahın toplumlar için ne kadar önemli olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Bu konuda ciddi anlamda farkındalık oluşturmak gerekiyor. Yoksa bu yorumlara çok maruz kalıcaksınız Sinan Hoca :)
@@ultrsboysholigan espri yapıldığını biliyorum. vurgulamak istedim sadece.
@@yesilikoru6749 pardon o zaman Hatice Hanım ben yanlış anladım
Bence hepiniz videonun tamamını izleyin.
Zorla izletsen bile anlamıyorlar ki. Kaplumbağa yumurtadan çıktı çanağını beğenmedi diyorlar. Yine durduk yere hayırsız, nankör evlat damgası yiyorsun
Hocam tam da benim içinde bulunduğum ailemle yaşadığım sıkıntıları anlatmışsınız. Birey olmak için çabalarken ben nasıl büyük adam olucam moduna girdim. Hayatımın bir arayış döneminde isabet bir video oldu... İyi ki varsınız! Sevgiler ve saygılar sunuyorum...😇🤗🙏👌👍
Yaşınız kaç acaba?
Konfor alanı= hayat düşmanı.
Böyle konular neden ilköğretimde anlatılmazki, İş işten geçtikten sonra, çeşkelerle yaşamak zor be usta... 😢
Karantina döneminde üniversiteler kapanınca ailemin yanına geldim. Bende aynı yaratıcılık sorununu yaşıyorum. Ne kadar sevsem de dayanılmaz oluyor basıyorlar bana. Bu videoya şans eseri denk geldim. Kendi içimde ve ailemle yaşadığım çatışmaların sebebini anlayabilmem için çok yardımcı oldu. Teşekkür ederim.
Hocam duygu ve düşüncelerime tercüman olmuşsunuz, bu durumu ebeveynlerime kabul ettirmem çok zaman ve enerjimi aldı ve farkında olmadan aslında onlara adı konmamış bi duyguyla bağlı olduğumu fark ettim (bazen muhtaç) bunu şuan büyük ölçüde kırdım ama gerçekten benden çok şey götürdü. Özellikle de yurtdışında yaşamaya başladıktan sonra bireysel özgürlüklerin, suçlanmamanın ve yargılanmamanın (hem aile, hem toplum tarafından) ne kadar önemli olduğunu deneyimledim.
Çok teşekkürler böyle kaliteli içerikler ürettiğiniz için, saygılar.
Hocam sizi keşfetmiş olmak bugüne kadar hayatımda başıma gelen en güzel şeyler arasında ilk 10a girer 😂
çok önemli konular.. Ancak gençlerin zaten tecrübe ettiği bu sebeple aslında ailelerin konuşması gereken konular..Evladımın yanımda mutsuz ve kayıtsızca yaşlandığını görmektense uzakta ama mutlu birilerine, bir şeylere faydalı olarak yıllarını doldurmasını dilerim..
şimdinin ve gelecegin, anne ve babalarina öğüt niteliğinde olmus tebrik ederim sizi hocam👏
Ya ara ara bu konu aklıma gelir daha az önce yine bu konu geldi aklıma ve sonra uzandım elime telefonu aldım ve karşımda bu soruna deyindiğinizi gördüğüm videonun bildirimi çıktı. Şimdi dinleyeceğim çok heyecanlıyım.
Havaalanında Sinan hocayla karşılaşmıştım. Çok kibar bir insan. Okuldaki herhangi bir öğretim üyesi ondan bin kat daha egolu. Ya kendimi ifade edemiyorum çok seviyorum ya iyi ki varsınız hocam
Kendi hayatını kuruyorsun. İnsanın gelişiminde kendi başına ayakta durmak elzem önem arz ediyor gerçekten.
Ben de bir ergenim ve sadece sizlere kendi dusuncelerimi anlatmak istiyorum gercekten daha aileden ayrilamayacak kadar kucugum ama o kadar sıkıyorlar ki beni mesela yedigim seylerin bulasigini yikamam gerektini bilmeme ragmen hemen kizim bulasik yika veya odami toplayacagim odani topla zaten biliyorum demelerine gerek kalmadan da yapiyorum ama demeseler olecekler sanki bir diger husus ta empati kurmamalari yani ben ileride ann olsam ve suandaki yasimda bir cocugum olsa onu anlamaya calisirim ben onlara derdimi anlattigimfa tek yaptiklari sey yol gostermek ama ben sadece beni anlamalarini istiyorum!ve evimde malesef ki cinsiyetcilik var.Benden 3 yas buyuk abim var ve o erkel diye asla yemek yapamaz bulasik yikayi diger ev islerini yapamaz muamelesi yapiyorlar her seyi onlerine koyuyorlar niye cunku o erkek ve bilemez boyle seyleri ben nasil ogrendiysem ogrenebilit!Aslinda boyle her seyini onlerine koyarak kendi kararlarini veremeyen her olayda anne babasindan yardim alan derslerini kendi calisamayan(evet bu yasina kadar her dersinde yardim ettiler hatta lise sinavina hazirlanitlen onun icin kitap arastirdilar onun anlamadigi konulari ogrenip ona anlattilar ve 1 kez olsun sokaga dahi cikmasina izin vermeyerek bir robot yarattilar!ama bende bunlarin hic biri olmadi her seyimi bu yasima kadar gerek yemek gerek ders gerek se odamin temizligi kendim hallettim aslinda boyle yaparak ileri vadede ona cok buyuk kotuluk ettiler biliyorum cok cook uzun yazdim ama bu seyleri pek anlatacak kisi bulamadigim icin sanirim sizle ilk defa karsilastim ve dediklerinizde cok haklisiniz sanki beynimin icindekileri okuyup soylediniz gibi oldu
Merhaba Ece. Ben psikolojik danışmanım ve sana birkaç şey söylemek istiyorum umarım mesajı görürsün..
Şu an ergenlik döneminde olduğunu fark etmen senin adına avantaj. çünkü ergenliğin, kişinin olaylara bakış açısına etkisini fark edebildiğini gösterir bu. Ergenlik döneminde senin de bildiğin üzere hayata bakışın , aile bireylerine bakışın , yaşadığın topluma bakışın dahası hayattan beklentilerin farklılaşmaya başlar. Ve bu senin , hayatta kendine bir yol çizip bir birey olarak hayatı kendi yorumunla yaşaman için harika bir dönem ve başlangıç. Ergenliğin zorlukları bir yana , sana ilerisi için katacakları paha biçilemez. Ben mesela yetişkin bir bireyim ve kendime dair gözlem yaptığım zaman bana ait birçok şeyin yani fikirlerimin , bakış açılarımın , ilgilerimin , arkadaş seçimim , olaylara karşı tutumum vs. temelinin ergenlik dönemim olduğunu görebiliyorum. Bu , insan asla değişmez demek değildir , insan elbette her yaşta birçok şeyini değiştirebilir ama ergenlik döneminde edinilen kazanımlar ve donanım ilerisi için bir temeldir. Bu kadar kritik bir dönemin de zorluğu da işte burada başlıyor. Aileni sorgulama gereği duyuyorsun , çevreni , yaşadığın toplumu , inancını , insanları , kendini.. sorgulama gereği duyuyorsun. Hayata dair tüm sorgulamaların üst üste binişik olduğu için de bazı zihinsel , fiziksel ya da psikolojik zorluklar yaşanabiliyor. Bu çok doğal.
Ergenlik dönemi böyle bir dönemdir Ece
Ailenle yaşadığın durum için ise şunları söylemek isterim.
Sen ailenden daha farklı bakıyorsun olaylara. Çünkü sen ailenden daha farklı bir dünyaya doğdun , senin hayata bakışını belirleyen dönemle yani şu an yaşadığın dönemle ailenin hayata bakışını belirleyen dönem( Ebeveynlerinin gençlik dönemleri) farklı. Teknoliji farklı , iletişim araçları farklı , bilgiye ulaşma imkanları ve araçları farklı , kültürler farklılaştı, sanat farklı , örnek alınan kişiler farklı , saygı duyulan kişiler farklı , önemsenen , değer verilen şeyler farklı..
Artık günümüzde eski dönemlere oranla daha fazla kadın erkek eşitliğine önem veriliyor , günümüzde artık daha fazla kadınların sosyal hayata ve iş gücüne katılmaları önemseniyor ve en önemlisi ister kadın olsun ister erkek artık kişilerden daha bireysel karar almaları ve donanımlı bir birey olmaları bekleniyor. Örneğin eğitim programları "dünya değiştikçe" değişir. Sizin jenerasyon için eğitim programlarında öncelik verilen şey birey olabilme ve her şeyle ilgili bilgi sahibi olup "bireysel yorum" yapabilmektir. Yani kısacası senin dünyanla ailenin dünyası farklı.
Bu bakımdan senin için anlamsız olsa da ailen için erkeklerin bulaşık yıkamaları yadırganabiliyor. Senin için kadınlarla erkeklerin dışarı çıkmalarının bir farkı olması anlamsız olsa da ailen için duruma daha farklı bakılabiliyor.
Bu duruma kuşak çatışması denir ve her dönem bu durum yaşanır. Ebeveynlerin de kendi anne babalarıyla benzer çatışmalara girmiştir. Bu da doğal bir süreç. İşin aslı dünya da bu şekilde değişiyor..
Sana bir öğüt veya tavsiye vermeyeceğim çünkü en doğru kararları yine senin alacağına eminim. Ben , yaşadığın duruma bakış açını genişletmeye çalıştım. Sonrası sende Ece..
Biraz uzun oldu farkındayım umarım okursun :)
Kendine iyi bak , iyi bir hayatın olacağına inanıyorum , hoşçakal
@@kadiryelekci7592 abi daha okuyamadim simdi uzun uzun okuyacagim cok tesekkur ederim cok uzun yazmisin🤍
@@kadiryelekci7592 Hepsini anlayarak okudum cok tesekkur ediyorum.Bu arada yorumum biraz karisik geldi gozume sonradan okuyunca. Eskiden LGS ye hazirlaniyordu ve bu zamana kadar hep arkasinda durdular ders konusunda 8. sinifta da oyle fakat 2. donem bir anda saldilar onu aslinda baskici bir ailem yok.Yani evde durmaya zorlamalarinin sebebi hep ders calismayi dayatmalari...Daha karar veremedim pek ama psikoloji ve parapsikolojiye cok ilgim var insaallah sizin gibi guzel yerlere gelirim.
@@kadiryelekci7592 Bilincin, belirli kararlarin oturmasi ve hayata kendi yorumumuzla devam etmek anlaminda bahsettiginiz konuda yas araligi nedir tam olarak?
Çok güzel anlatmışsınız Sinan Hocam.Bu değerli bilgiler için çok teşekkürler
Bunu ailelerimizin değil bizim izlememiz
keşke üniversiteyi başka şehirde yazsaydım, konfor alanına düşkün bi insanım ama kendimi değiştirmem gerektiğini biliyorum
Açık Beyin videolarının tek kusuru aralarda Mehmet Başkak reklamı çıkması.
Sen ne ile ilgilenirsen o konuda reklam cikar karsina
@@Firstiebestie hayatımda yemek sepetinden sipariş vermedim giripte bakmadım ama her videonun başında reklamlarını izliyorum neden ?
Bu söylediğiniz hedef belirlemiş yetenekli,becerikli gençler için geçerlide,aklını internetteki oyunlara vermiş,hayatını heba edenler Için geçerli değil.
O çocuklara bu konfor sağlandığı için de biraz böyle değiller mi ama
Çünkü sonuç olarak zorunluluklar insanı harekete geçirir
Çok doğru. Aileden uzak bir yere okumaya gidip yurttan dışarı adım atmayan, gittiği şehri gezmeyen, oyundan başını kaldırmayan onca insan var ki yani bence aileden uzak olmak yetmiyor.
Zaten en çokta bilgisayar başındakilerin ihtiyacı var, her şey önlerine geldiği için bilgisayar oynamaktan fazlasını yapmalarına ihtiyaç kalmıyor.
Çok önemli bir konu ama eğer ailem kararlarım da yaşamım da söz hakkı olamaz gibi düşünüyorsak. Ekonomik özgürlüğümüz de olmalı. Ailenin verdiği parayla öğrencilik yapıp, kendi paramızı kazanamazsan bu ikircikli bir durum oluşturuyor. Ailem bana para versin ama ben özgürce yaşayayım... abez kaçan bir durum. İstediğin kadar uzakta yaşa geçimini ailen sağlıyorsa gene özgün biri olamazsın.
Cunku tek cevap var:BASKI!!!!
Faşo ebeveynler
@@himmetguzel3713 😂😂😂
Ortalığı yakıp yıkmadan karşı tarafa geçmiyor mesaj
Aynen bunu o da biliyor da başına bir şey gelmesin diye öyle orta yollu konuşmuş..
örümcek kafalılara hayvanlık etmeden laf anlatamıyorsun..
Sizi dinledikledikce öğreniyorum. Bilgilerinize ve emeğinize sağlık. .
Hocam allah razi olsun. Bu konuda ciddi problemler yasadigim bir donemde denk geldi. Aynı fikirdeydim ama aciklamaya ihtiyacim vardi.
Hayranım!! Harikasınız! Lütfen çoğalsın sizin gibi aydınlar çoğalsın 🙏👍
Ne güzel konuşuyor bu Dr bey 👍
19 yaşıma günler kalmışken , üniversite okumak için bırak yaşadığım şehri ,ülkeyi terkediyorum.Beni korkutsa bile bana katacaklarını hayal edince katlanılabilir diyorum.
Umarın değersin be
videoları tek parça yüklemeniz dileğiyle seviliyorsunuz
arkadaşıma ayrı eve çıkmak istediğimi anlatıyorumdur
o sırada annesi: seni severim ama benim çocuğuma bunları anlatma aklı karışıyorndkıue
bunları spotifyda podcast olarak dinleyebilirsek çok güzel olur
ruclips.net/video/J0KHdoA2I6U/видео.html
İnsan kalpten açarmış hocam Biz tekrara düştük🙏 sevgiler, saygılar
18 yaşında kendi ayaklarında durmayan insandan ne ana, ne baba olur, çocuklar kendi yollarını çizmeliler, bu öz güvensizlik göstergesi, ve çok sıkıcı bir hayat, bırakalım gençler düşe kalka ayakta dursunlar, saygılar
Eskiden o yaşta aile kurarlardi
Bu cocugun sucu değil bana göre 18 yasındaki bir birey özellikte türkiyede cocuk sayılıyor. Ebeveynler cocuklara cok bağlı. Ben 18 yasındayım babama derdim baba bırak ders cıkısı kendim gelicem almana gerek yok diye yine alırdı.
Liseyi ailemden 10 saat uzaklıkta okudum 😂 üniversiteyi Allah nereyi kısmet ederse artık hocamız çok haklı hiç olmadık yerlerde özgün fikirlerim var
Sinan hocam ellerinizden öperim.. Aileler kabul etsin etmesin, bir şeyler yapmak isteyen gençlere ayak bağıdır. 😎
Hazal ne kadar da tatlıymış daha önceki videolarda küçük görüntüden farkedememişim 😅😀
Lütfen aileler çıkmasın,esas gençler ve aileler birlikte izlesin bu videoyu. Çünkü sorunun kaynağı aileler. Onlar izlemeli esas..
Sinan hocam 42 yaşında geç ergenlik döneminde olan bir bilişim öğretmeni olarak Z kuşağı, teknoloji, ebeveynler arasında köprü oluşturacak çok önemli bir projem var ve bununla ilgili olarak her ne yaptıysam size ulaşmakta muvaffak olamadım. Lütfen artık sesimi duyun.
Hocam instagramdan sordum ama buraya da ekleyeyim istedim,
Dün gece kitap okurken aklıma geldi, bizler neden mum ışığında yahut geceleri ay veya yıldızların ışığında bir eylem gerçekleştirdiğimizde (sevgilimizle sohbet etmek, yemek yemek veya bir ayin yapmak, kitap okumak vb.) diğer zamanlardan daha çok zevk alırız. Ya da bunların hepsi bir illüzyon mudur tabiri caizse Hollywood effect midir? Cevaplarınız benim için çok kıymetli olacak, sağlıkla ve mutlulukla kalın."
Bir sonraki SoruYorum'da cevaplarsanız çok müteşekkir olacağım
Evet, yani genel olarak akşam/gece vakitleri oluyor bu, bence olası nedenler: biyolojik vücut saati meselesi, etrafın sessizleştiği ve güneş batıp da dikkat dağıtan nesnelerin daha az görünür olduğu vakitlerde odaklanmanın daha rahat olabilmesi...
çok güzel bi soru
Bir de aileden cekinmek olayi var
Annem beni biraz daha gençken sanki köpeği bağlamış gibi eve bağlıyordu
Sütü bardak içinde odaya gelen çocuk bu konforu bırakır mı?
Bu nasıl bir tespittir yiğidim. Gece gece güldürdün.
18 yaşındayım yumurta kırmayı bile yeni öğrendim ama ben bu konforu bırakıp şu zincirlerimi kırmak istiyorum fakat babam üniversiteyi başka şehirde okumama izin vermediği için mecburen bu konfor alanını bırakamıyorum
Karakterine bağlı, fırsatı varsa çoğunun duracağını sanmıyorum!..
38. saniyede izlerken Hazal hocamla aynı anda aynı yeri kaşıdım uzun zamandır böyle tesadüf yaşamamıştım😊 Ayrıca bu kanala gelince sanki süper güçler yükleniyorum hisside cabası😉
Bireysellesmeye izin verilmemesi... işte bütün mesele bu....
Hocam siz yine çok güzel konuştunuz size alkış. Hazal ablaya da alkış 💜👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼
Bu videoyu hemen babamıza izletmek üzere kaydediyoruz :)
Boşuna dememişler;Zor oyunu bozar...
1 kere geldim, kendi hayatımi kendim çizerim
Uyku düzenimiz ve duygularımıza nasıl etkisi oluyor?
Sanat ve duygularımız neden değişkendir
Ve neden değişir?
Hocam çok haklısınız dışarda bir şekilde düzen kurup önceliklerimizi ona göre belirleyecekken kpss ye son bir ay kala bizim durumumuz öncelik kpss den ziyade aile ile ilişkiler ev işleri yemek vs ile geçiyor maalesef ki bu böyle
bence konu başka bir açısından ele alınmış. Tatmin olamadım. Ben şu an ailemle yaşamaktayım ama üretken hissetmiyorum. Buna ilişkin net ve bilimsel bir açıklama yapmadınız bu sefer. Genelde Sinan hocamı dinlerken gözüm açılır adeta.
Sıla-i Rahim, bayramdan bayrama olmaz. En az yakınsa haftada 2 kere ziyaret;, uzaksa tel, 1, 2 ayda ziyaret...
al işte. kimisi de buna az der. haftada en az 4-5 olmalı der. e sonra he haftada 4-5 he sürekli aynı evde yaşamak. kural koymaya çalıştığın zaman ananın kuluçkasından kurtulamıyorsun.
Herkese sonsuz uretkenlik dilerim
Başarılar!
Konfor alanından çıkmak mı deneyelim bakalım
SoruYorum: Sinan hocam sizi ve Oytun hocayı takip ediyorum ama Oytun hoca aspergerli insanları öyle anlatıyor ki en iyi bilimi asbergerli insanların yaptığını düşündürüyor. Sıradan, acayip normal bir insan olup Albert Einstein, Newton vs. Gibi bilimin en iyilerinden olamaz mı bu insan?
Richard Feynman gayet sağlıklı bir adamdı.Konu kapanmıştır sayabilirsiniz
üstün zekaların çoğu otistik oluyor
21 yaşındayım ailem başka şehire gitmek istersem okuyamayacağımı söylediler bu yüzden aynı şehirdeyim, normal kız arkadaşımla kahve içmeye gitmem bile çok büyük olaylar yaratıyor ya yalan söylemek zorundayım ,hafta içi okulum olmadığı zamanlar okulum var diye dışarıya çıkıp gezip tozmam gerek oje sürsem bile olay çıkıyor kulağımı deldirmem bile çok büyük tartışmalar doğurdu aileme karşı artık bir şey hissedemiyorum yaşıtlarım şımarıklık yaparken benim en masumane oje sürmem bile gözlerine batıyor kitap okusam bile çok kitap okuyorsun diyorlar yani bir an önce işimin olmasını ve ailemden kilometrelerce çok uzaklarda olmak istiyorum nefret etmiyorum ama artık sevgi de beslemiyorum
Yalnız değilsin dostum benim ailem de seninki gibi.20 yaşındayım babam sürdüğüm ojeyi görünce tehditler savurdu.Makyaj yapmak zaten yasak.Ailem her zaman arkadaşlarımın olmasından nefret eder.Onların beni yoldan çıkaracağı korkusu var.Alemin klişe kurallarından birkaçı:Burdaki kızlara benzeme,özenme,giyimine dikkat et, arkadaşlarına güvenme...vs.Daha yaşadığım birçok olaylar ve travmalar var.Ben de ailemi seviyorum nefret etmiyorum tek istediğim farklı bir şehirde üni okumak.
@@adrenokortikotropik6340 Seni çok iyi anlıyorum aynı şeyleri paylaşıyoruz .Yanlış anlamazsan tanışıp arkadaş olabiliriz.
@@nuracar8106 Ben de arkadaş olmak isterim.Telegram ya da discord kullanıyorsan oralardan konuşabiliriz daha rahat olur
Nasıl teselli ederim bilmiyorum ama umarım her şey çok güzel olur dostum
@@adrenokortikotropik6340 Ben yazıyorum ama sanırım yorumum gelmiyor sana sen discoard unu bırakırsan sana yazarım
Açıklamalarınız çok güzel. Ancak önemli bir nokta unutulmuş. O da Castrasyon konusu. Aile ocağı kastrasyon mekanıdır. Genç, yetişen biri aile ocağından uzakta Castrasyonun kısıtlayıcı etkilerinden oldukça arınabilir tabii bütünüyle değil. Ayrıca Castrasyonların beyindeki faaliyetleri tespit edilebilir mi, tabii ki bundan hiç emin değilim. Yani tespit edilemez Kastrasyonların kişide özgürleşme süreçlerini kesinlikle bloke eden etkisi de gündeme gelmeliydi.
@o. t. Ailenin yetişen çocuk üzerindeki çok güçlü engelleyici etkilerini kastediyorum. Bu aşırı engelleyici etkiler maalesef ömür boyu sürüyor.
Çok iyi bi video yaaaaa
Okulu bitirip eve gelmişsin. İstediğin gibi bir iş bulmaya çalışıyorsun. Ailen mutfak dolabını degistirmek için herhangi bir işe girmeni istiyor.
Boşver mutfak dolabını seni tanımıyorum iyi bir insan mısın bilmiyorum ama kendi yoluna git kardeşim önce kendin sonra başkaları
@@Rainfall.548 sistem, belli bir yaştan sonra ailenin yanında yüksün diyor. Ayrı eve cikmana da izin vermiyor. Geriye evlilik kalıyor.
@o. t. sorun da burada başlıyor zaten. geri kalmışlık.
Teşekkürler
başlamışım üretkenliğine, ailemin yanına döneceğim ama 1 ama 2 sene sonra.
Hanımefendi sürekli nereye bakıyor dikkatim çok dağılıyor
Sezen hanım
Hocayı dinlemekte sıkıntı çekiyorsunuz.
Üzülmeyin biz de bildiğimiz konularda konuşulanları dinlemekte zorlanıyaruz.
Ne yapacaksın hocayı dinleyeceksin, elin mecbur. Hem de yeni öğreniyormuşsun gibi. 🤔🤗😂👍
Yok gıll u gış anda safi kevser
Vechinde lika-yı Hak gülümser.
Her sehle-i mümteni peyda
Bin dürlü serair-i mezaya
Bakıldıkça olur nigaha rûşen
Tanıyanların Dilinden Hulisi Yayhagil
Yurtdisinda yasayanlar icin e-kitap plzzz
hocam bi numara alayım mı arıza riskine karşı :)
Hocam bence arkadaşımızın sorusunda kastettiği şey şuydu "çalışma ortamınızda (oda demiyorum ortam) aileniz (+50) karşınızda facebook'tan videolar izliyorsa, youtube'dan bir şeyler bakıyorlarsa (kulaklıksız), televizyon açıksa, diğer odalardan kahkahalar bilmem neler duyuluyorsa (hele ehliyeti varsa) bizi şuraya götür buradan getir vs. diyorlarsa, tüm bunların yanında bir ödeviniz varsa bir teziniz varsa ne yapmamız gerekir"
Nerede kaldınız?
Kimse çocuk yapmasın...
Karantina...
Peki üniversiteyi aile yanında okuyorsak kendimizi daha özgür düşünen bir birey yapmak için be yapmalıyız? Öneriler?
İmkanın varsa ailenden ayrı devamlı bir hobi edinmek.
En azindan uni bitince ayri eve cikmaya bak sen. Aile yaninda oldukca zor.
Kral ben yurtdışına veya şehir dışına çıkacağım okul bitince. En temizi.
💝💝💝
Serenayla cem yılmaz sandım
Hahahahaha
kıytırık bir bölüm okumak için şehir dışına çıkıp, ailelerini gereksiz masraflara sokanlar. Size demiyor
*şehir dışına çıkmak için kıytırık bölüm
@@firdevs2315 YKS senin de kafayı bozmuş ;)
🙏🙏🙏
Ders alınası
eva green
Mıknatıs hazal
Of şu kızın sesi kulağımı tirmaliyor
Batida huzur evi dolu ama
Huzur evini isteyerek seçen insanlar var. Çalıştığım etüt merkezinde çalışan emekli karı koca öğretmen kendileri yaşıtları ile sosyalleşmek, çocuklarına yük olmamak için özellikle ileride huzur evinde kalmayı planladıklarını söylemişlerdi.
mine şen ne aci sey insanin cocuklarini uzerine yuk olacagini dusunmek
@@mams4270 ben saygı duyuyorum. Farklı düşünen insanlar da var.
@o. t. ben londrada gonullu bir bakim evinde hafta 2 saat calisiyorum Allah oraya dusurmesin ama oralarsizda etmesin tek diyecegim bu.
❤