Annem dünyanın en pimpirikli ve korumacı insanı. 18 yaşıma kadar odasından çıkmayan, insanlarla iletişim kuramayan asosyal bir insanken beni daha semtin dışına göndermeyen anneme şehir dışında üniversite okumak konusunda baskı yapıp kazanıp gitmeseydim asla şu an olduğum insan olamazdım. Tek başıma evde kaldım, kira, fatura ödemeyi öğrendim, yumurta kıramazken şimdi her türlü yemeği yapabiliyorum, her türden insanla iletişim kurabiliyorum, yurt dışına çıkıp kendi başıma kaldım, bütün zorlukları kendim aştım. Şimdi özgüvenim inanılmaz yerinde ve çok mutluyum. Keşke aileler daha bilinçli olsa da iyilik zannettikleri şeylerin aslında çocuklarına ne kadar zarar verdiğini bilse.
Normal Biri ailenin seni kısıtladığı noktalarda ifade ettiği beklenti nedir? Üniversite sınavını kazanmak mı? Yanlış arkadaş mı? Vs neyi yanlış yapacağını ima ediyorsa 'ki üniversite sınavı çok önemli bir dönem' bu konuda elinden geleni zaten yaptığını ifade et, ve bu algıyı doğru yönet. Ben ders çalışıyorum deyip sürekli elinde telefonla geziyorsan mesela senin kontrolünü sana bırakmazlar.
insanlar bir çocuk dünyaya getirdiklerinde onun büyüyüp bir birey olacagını unutup kendi isteklerine göre yönlendirebilecekleri bir evcil hayvan edindiklerini düşünüyor. Dolayısıyla ne istediğimizi keşfetmekte kendimizi bulmakta gecikiyoruz. çok sağlam bir noktaya parmak basmışsınız müthiş bir video.
Genelde kız çocuklarına daha fazla baskı yapılıyor .Kıyafet boyuna,erkek arkadaşıyla görüşmesine (sevgiliden bahsetmiyorum) ,geç saate dışarı çıkmasına karışıyorlar .Nedeni ailenin korkusu değil çevrenin laf etmemesi ,itibarlarının sarsılmaması.Gizlice mesajlarını okuyan ,arkadaşlarını arayan anne-babalar da var.Çocuk olmak ,genç olmak çok zor.Çocuklarının hayatını cehenneme çeviriyorlar.Çocuklarına kabus dolu günler yaşatıyorlar.Sınav günün de bile kızların temizlikle ,yemekle uğraşmaları ...Piercinge ,dövmeye,farklı renkte saç rengine izin vermeyen aileler var.Bazı anne babalar çocuklarının katilidir.Hayallerini,umutlarını çalarlar.Bazı çocuklar anne -baba yönünden çok şanslı.
inan kız erkek farketmiyor ben 19 yaşında erkeğim annem toksik birr anne o kadar korumacı ki asla risk almama izin vermiyor hayatımı mahvediyor otoriter cahil sözde imanlı ama dinin d sini bilmiyor ama ben ona inat iplerimi kesiyorum 2 gün sonra sınavım var hayırlısıyla kazanıp bu evden gidicem inşallah umarım size de gitmek nasip olur
kesinlikle sadece kızlar değil ben de erkeği ve annem aşırı korumacı olduğu için 20 yaşına gelmeme rağmen hala özgüven problemleri yaşıyorum risk almakta zorlanıyorum hayata atılmakta zorlanıyorum ama neyse ki artık bunu aşıyorum ailemden uzak kalmak bana çok iyi geliyor.
Nasıl gözlerim dolarak izledim , teşekkür ederim. Annem babam hayattayken tek başıma ayakta durmamı sağladı. Bir anda ikisini de kaybettim ve tek başıma ayakta durarak kimseden yardı almadan üniversite okuyorum. Aileler mutlaka izlemeli.
Allah rahmet eylesin. Aileler bunu hep unutuyor kendileri sonsuza kadar yanımızda kalıp her sorunumuza yetişecek gibi davranıp yetiştiriyorlar. Bin bir türlü hâli var dünyanın. Daha cesur daha atik daha girişken yetiştirmek yerine sürekli koruma hâlinde yaşatıyorlar.
Gerçekten de bu video sayesinde kendime geldim ve annemin bana dayattığı saçma fikirlerden kurtuldum. Gerçekten çok yararlı bir video olmuş. Bu güne kadar anneme ne dediysem "hayır" cevabını aldım." Bana aylık olarak harçlık ver paramı kullanmayı öğreneyim" dedim, "Hayır " dedi. "Yazın kuaförde veya başka bir yerde çalışayım " dedim, " Hayır " dedi. "Halk eğitim kurslarına gönder bir ilim öğreneyim " dedim, "Hayır " dedi. Küçükken bisikletten düştüm hastanede yattım ve benden bisikletimi aldılar. Şuanda " Bana bisiklet al okula bisikletle gideyim, boş yere servis parası ödemeyelim " diyorum ve annem " Hayır " diyor. Nükleer enerji mühendisi olmak istiyorum o iş çok zor ya da iş imkanları yok diyorlar. Size ne kardeşim? Okul hedefim Balıkesir Fen Lisesi ama annem gitmeme izin vermiyor bir de üstüne üstlük üzerime baskı uyguluyor. Eğer fen lisesini kazanamazsam Tarsus'a geri dönecekmişiz. Çok saçma söyledikleri ve bunları söyleyerek beni koruduğunu zannediyor. Fakat ben bu söylediklerimi yapacağım, bu şehir yaptıklarımı görecek...
umarım başarırsın, asla çabalamaktan vazgeçme! yalnız değilsin, değiliz... bunu anlıyoruz aslında. sorunları yaşarken "neden ben?" diye yakınıyoruz belki ama gel gör ki milyonlarca bizim gibiler var. asla pes etmeyeceğiz.
Sana çok özendim şuan ben ailemin bana baskı yapmasını kabullenmiş gibiyim hangi meslek seçmeliyim bilmiyorum dışarı tek çıkartmıyolar arkadaşlarımla buluşamıyorum ve bu yüzden özgüvensizim derste sunum yapmak için kırk takla atıp onuda yarım yamalak yapıyorum iletişimim berbat
Benim umrumda değil milletin ne düşündüğü hayata bir kez geliyoruz sonuçta benim hayatımı "aaaa o kız şort mu giydi erkek arkadaşı mı varmış aaaa" diye fısıldayan teyzeler dedeler yaşamıyor benim hayatım benim kararlarım
Benim babama eskiden çok kızardım. Mesela ilkokulda 3 yıl SBS olduğu zamanlarda haftasonları ya da hafta içi işte annem yemeği hazırlar, sofra kurar bana da sen ders çalış derdi. Babamsa daima beni evin sorumluluklarını üstlenmeye zorlardı. ben bunu işte elalemin babaları kızına destek olur benimki beni engelliyor diye algılar üzülürdüm. Mesela tüm yaz yemek yapma benim sorumluluğumda olurdu. İlkokul lise zamanı. Ama şimdi burda kendi başıma yapamayacağım ev işi yok. Üniversitemi okumak için 350 km uzağa geldim, kalacağım yeri ayarladım. Sorun çıktı 2 gün sonra başka eve geçtim. Yine sorun çıktı. Bir haftada devlet yurduna dilekçe verip geçtim. Şimdi düzenimi kurdum ve gerçekten paramı idame ettirmede de başarılıyım. Ailem sadece yurt paramı ki kykda kalıyorum, 168 lira ödeniyor. Onu gönderiyor. Ben bursumla ayı geçiriyorum. Sanki öğrenci yaşamıyor da sadece okuyro gibi bir izlenim var. İşte yaşamdan kopuk masasında oturup sadece test çözen insanlardan yaşama tutunması bekleniyor
Maalesef kendi benliğimizi bulamıyoruz ailelerimizin kişiliklerinin devam sürümleri gibiyiz gerçekten tabuları yıkıp kendi karakterimizi inşaa etmemiz gerekiyor.
Sen çocuk yapmak için bu kadar ince düşünürken daha kendinden haberi olmayan insanların pek kolay anne baba olmasını görmek beni çok sinirlendiriyor. Öğretmen olarak bu kişilerin çocuklarını kendi çocuğumuz gibi yetiştiriyoruz. Bu yetmiyormuş gibi, o çocuğun birey olmasının önünde cehaletleri ile çok ciddi engel oluşturan ailelerini de aynı anda ve gönül kırmadan eğitmek zorundayız. Sınıftaki 24 kişiden sorumlu olan öğretmen aslında içeride ve dışarıda yüzlerce kişinin eğitiminden sorumlu. Öğrenciyi eğitmekten daha zor aileleri eğitmek; çünkü bilmediğini bilmeyen insanla çalışmak çok zahmetli. Yasal ve vicdani sorumluluklar ise omuzlarımızdaki yükü ağırlaştırıyor. Öğretmenlerimiz hem anne hem baba hem de yetkin eğitimcilerdir. #ogretmeninitibarigeriverilsin
Lisedeyken basortulu bir arkadasimiz vardi ailem beni ölürde sehir disina uni okumaya yollamaz diyordu kiz Boğazici'yi kazandi pasa pasa da yolladilar..siz gercekten basariliysaniz ne aile ne toplum kimse istese de engel olamaz
Çok enteresan ki benim ailem her ikisi de. Hem yıllarca kendi istediğim şeyleri yapmama engel oldular, hem de üzerime çok fazla düşen bir aile olamadılar. Okumadım, çalıştım. 26 yaşındayım ; annem fedakarlığımı hala göremez. Ama deli gibi üstüme düşen bir insan da olmadı hiç bir zaman. Yıllardır üzerimde öyle bir baskı kurmuş ki , çalışıp kazandığım para benim değil ailemin. Kendime para ayıramam, bir hayalimi gerçekleştiremem ve paramı vermemezlik yapamam. Bunları yaptığımda en iyisi bendim. Ama 5 yıldır gözüm açıldı. Ben çalışıyorum yıllardır kendimi hırpalıyorum. Neden ben kendi paramı kendime saklayamıyorum. Ve bunları farkedince, dile getirince kötü bir evlat oldum. Kaç kişide böyle anne, aile var bilemiyorum. Ama ben de tecrübelerime dayanarak söylüyorum. Sakın ola aileniz için kendinizi feda etmeyin. Ben kendimi tanımıyorum. Hayallerim nedir bilmiyorum, ne mesleği yapmak istediğimi bile bilmiyorum. Başak Hanım aslında uzun zamandır düşündüğüm ama dile getiremediğim bütün düşünceleri öyle güzel aktarmış ki. Çok teşekkür ederim bu video için. Umarım bizlerde kim olduğumuzu en kısa zamanda buluruz.
Ben 22 yaşındayım ve hic ailemden ayrılmadım diyebilirim. Babam hep der ki ben cok küçük yaşta ailemden ayrıldım hala onun özlemini yaşıyorum. Ama bir yandan da sen cok haklısın katılıyorum. Hayallerime kolay kolay izin vermezler şehir dışıni bırak iki sokak ötede arkadaşımda kalayim desem onca laf ediyorlar. Once okul okul okul. Derslerim de kötüye gitmeye başladı. Bir kafesteyim sanki ve öylece başkalarının uçmalarını seyrediyorum..
Aynısını yaşıyorum Babam hep anlatır 5.sınıftan itibaren simit satmış terzilik yapmış marangozluk yapmış ve bi hayat tecrübesi elde etmiş ama çok sinir oluyorum beni evde tek bırakmazlar dışarı tek yollamazlsr aman başına bişey gelir naparsın sonra diye Ama abimlere iş gelince oohh 11lere kadar mı dersin şehrin diğer ucuna gitmeler mi dersin hiç karışmazlar ve bende ne yapmam gerektiğini bilmeyen biriyim
"O yüzden önce ben bir birey olacağım. Daha bir birey olamadım, daha insan olamadım ben. İnsan olayım, ondan sonra diğer insanları üretmeyi düşünürüz." Bu bir kadından duyduğum en güzel ve en anlamlı söz. Bütün kadınlar bu kadar bilinçli olabilirse ancak sapasağlam bir nesil yetiştirilebilir. Bu bir erkek olarak benim de düşüncem, evliliği ve çocuk yapmayı hiç bir zaman hayatımın 1. önceliği olarak görmedim. Önce kim olduğumu, ne yapmak istediğimi bulmalıyım çünkü. Ne kadar geç olursa olsun yeter ki kendimi bulayım. Ben bir neslini devam ettirme makinesi değilim, devam ettirmemeyi hatta şu an ölmeyi bile seçebilirim bu benim hayatım. Hayat bulduğum için kimseye borçlu değilim çünkü hayata gelmeyi ben seçmedim. Ben toplumun kalıplarına göre yaşamamayı seçebilirim ve bu seçimimin bedelini ödemeye seve seve katlanırım. Her şekilde öleceğiz mutlu da yaşasak mutsuz da yaşasak. Geriye bizden ağırlığımızca biyolojik atıktan başka bir şey kalmayacak. Ama yaşarken kendimiz için anlamlı şeyler için yaşamak en güzeli bence.
Anne olunca anlarsın dedikleri bir çok şeyi 5 yıldır hala anlayamadım anlayabilecegimi de sanmiyorum... Çocuğumuz canımız, bitanemiz ama bize sadece emanet malımızı degil en en fazla 20 yıl daha bizimle kalıp sonra gidecek kendi hayatını kendi istekleri dogrultusunda kuracak bunu biliyorum bu yüzden hala hayallerimden kendimi gerçekleştirmekten vazgecmedim ve sen buna fena halde yardım ediyorsun:)
Üniversiteye kadar ailemle yaşadım. her şeyimi onlar halletti. benim için çok çabaladılar. Teşekkür ederim. bu ayrı bir konu. ama o süre boyunca o kadar özgüvensiz ve utangaçtım ki. üniversite hayatım boyunca kendimi düzeltmek için uğraştım. hala da uğraşıyorum.
16 yaşındayım liseye gidiyorum ve yurtta kalıyorum. Başak ablanın dediklerine kesinlikle katılıyorum. Yurtta üçüncü yılım ve önceden sahip olduğum tüm düşüncelerin benim değil ailemin olduğunun farkına vardım. Kendimi de hala tam olarak keşfetmiş değilim ancak ailemden ayrı okumak bana kesinlikle bir özgüven kazandırdı.
19 yaşındayım be küçüklüğümden beri ailemden psikolojik siddet görüyorum. Hiçbir zaman kendimi onlara anlatamadım. Arkadaşlarım gezerken hep ben evde oturdum. Hicbir yere gönderilmedim. Hep umutlar ve hayallerle yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Daha doğrusu yaşamaya çalışıyorum ama artık yapamıyorum. Aklımda sürekli bir intihar düşüncesi var. Özgür olamayacaksam ve kendi benliğimi bulamayacaksam yaşamamın hiçbir anlamı yok çünkü. Tiyatrocuyum küçüklüğümden beri ve hep güzel sanatlar lisesinde okumak istedim. Ama ailem beni lise uzak diye göndermedi ve lisenin sınavına para ödemek istemedi. Hayatımı hayallerimi elimden çaldılar ve çalmaya devam ediyorlar. Annem ve babam ayrıldığında beni hep arada bıraktılar. Babacı bir insan hiç olmadım hayatımda çünkü hep ondan tiksinirdim ve normal bir baba kız ilişkisi yoktu aramızda. Beni o kadar çok kırar ve ağlatırdı ki... Hep boşanmalarını istedik ve en sonunda boşandıklarında da hep arada kaldım. Babamın aileme borcu vardı ve onu ödemesini söylemem için beni gorevlendiriyorlardı. Söylemek istemiyordum sadece babamla hiç yaşamadığım o baba kız günlerimi yaşamak ve onu affetmek istiyordum. Söylemeyince öyle kızıyorlardı ki... Beni hiç göstermedikleri baba tarafıma benzetiyor ve beni geçirdiğim sinir krizlerinden dolayı hastahaneye yatıracaklarını söylüyorlardı. Her gece ağlıyor ve kendimi öldürmek için planlar yapıyordum. Allah'a yalvardığım öyle zamanlar oldu ki... Babama karne aldıktan sonra AVM ' ye gideceğimizi söylemiştim 11 yaşında iken. Ve babam beni görmeye oraya gelince ailemin o adına anneanne bile diyemediğim şahsın bana ettiği hakaretleri hiç unutmayacağım. Kendi nefretlerini bana yansıttılar. Hayatımı, genç kızlığımı elimden aldılar yerine anksiyeteyi ve acıyı koydular. Lise yillarımı hiç yaşayamadım. Devamlı psikologlara gitmekle ve ataklarla mesguldum. O kepi atmayı öyle çok istedim ki... Öyle çok aşık olmak istedim ki... Ben hiç ben olamadım. Fikirlerim, isteklerim hep aykırı olarak görüldü. Yurtdışına gitmek ve dil eğitimi almak çok istiyorum. Sonra da orada üniversite okumayı, genç gibi hissetmeyi, sahneye çıkmayı, müzikallerde oynamayı, beni seven insanlarla beraber olmayı ve bir gün aynaya bakıp başardım diyebilmeyi. Içimdeki o küçük kızı iyileştirmeyi ve sanki kendi cocugummuşcasına sevmeyi. Annem gibi olmak istemiyorum. Bana her ne kadar dışarı çık hayatını kur dese de bu gece bana hayallerimi anlatırken kendi kendine karar veremezsin dedi. O kadar canım yanıyor ki... Şu an bunları ağlayarak yazıyorum ve bu söylediklerinizi duymak o kadar güzel ki... Sizin gibi insanlara o kadar çok özeniyorum ki... Bunları hicbir zaman yapamayacağımı ailemin zihniyetsizliği sayesinde bilsem de hayal kuruyorum. Annem bile daha izin almadan bir şey yapamıyor iken ne yapacağımı bilmiyorum. Belki bir gün ömrüm yeterse ve bunu başarırsam yine bu yorumun altına yazarım belki. Bu video için çok teşekkür ediyorum Basak Abla. Umarım bir gün sana sarılabilirim.
@@ozgeuzun5734 Hayır arkadaşım, hiçbir şey yoluna girmedi. Psikolojik şiddet görmeye devam ediyorum. Kendime fiziksel şiddet uygulamaya başladım artık, kollarıma faça atıyorum, içimdeki acıyı sustursun diye. Kadın sığınma evine gitmek istiyorum ama prosedürleri bilmiyorum. Bir erkek arkadaşım var ve ailemden dayım bunu biliyor ve anneannem de bu yüzden beni bekaret kontrolüne götürmek istiyor. Dayanamıyorum ben artık. Yarın bir gün kendimi öldürmem an meselesi, kendimden, yapabileceklerimden korkuyorum. Lütfen biri bana yardım etsin. Lütfen...
@@Hollyloll canım senin yapman gereken küçükte olsa bir iş bulup ailenden çok güvendiğin birinin yanına taşınıp çalışman gerekiyo eğer güvendiğin ailen yoksa dediğin gibi kadın sığınma evine git bende prosedürleri bilmiyorum ama şu durumda yapıcağın hiçbir şey yok bir an önce iş bul onların yanından ayrıl erkek arkadaşınla da kaçma sakın çünkü yağmurdan kaçarken doluya tutulma şu hayatta babana bile güvenmeyeceksin diye boşa dememişler sende güvenme ve ne yap et ordan kurtul kendine de zarar verme sakın senin canının acısı onlara emin ol bişey yapmaz senin onlara verebileceğin en büyük ceza güçlü olduğunu göstermek olacaktor
Merhaba Başak abla; Seni henüz dün keşfettim ve daha önce fark edememiş olmam beni üzdü. Gençlerin hayatına yön verecek paylaşımlar yapman kanalını diğer kanallardan ayıran çok hoş bir özellik. Videoların devamını bekliyoruz,sevgiler
Şu anne babalar biz herşeyi biyoruz algısından kurtulsa bunları çoğu önlenmiş olabilrdi bence ama nerde biz küçüğüz hiçbirşey bilmiyoruz halbuki herşeyin farkındayız ..
Hakkaten üniversitede hoca olmalıymışsın. Derslerini herkes pür dikkat dinlerdi. Çok hızlı konuşuyorsun ama akıcı ve dinletiyorsun kendini. Konu da süper, tespitler, düşünceler on numara. Çok beğendim.
Bu videonu 4 yıl önce izlemişim ve 👎şu butona basmışım. Az önce tekrar denk geldi izledim ve geri aldım. Beğendim. Değişmişim. Hak verdim her söylediğine. İnsan değişmeli ya. Kozasından kendi çıkmalı dediğin gibi. Bu 4 senede birçok konuda kendim çıktım kozamdam. Videoda bahsettiklerine o zamanlar katılmayıp bugün bambaşka düşünmeme de çok sevindim. Bunu fark etmek de efsane.
Küçük bir evde beş evlat sahibi olan bir anne babanın çocuğuydum. Doğuda büyüdüm okudum ama hep okudum. İlk evlattım okula giderdim gelince anneme yardım eder evi temizler bulaşık yıkardım. Ders çalışırdım mola verirken babama çay demlerdim gelir tekrar ders çalışırdım. Ailem bunları yap yap demedi özgürdüm aslında ama annem çok korurdu bende kendimi kanıtlamak için çok şey yaptım başardım. Sonra MEB te çalıştım sonra üniversite okudum ilk yıl eve çıktım yurtta yapamazdım. Kalabalık ortamı sevmiyordum çünkü ve ve böyle devam etti hep kararlarımı kendim aldım tabi ki aileme sordum ama zaten onlar sen en iyisini bilirsin diye pası bana atarlardı:) şimdi ailemden uzak bir yerde öğretmenim ailemi çok sevsemde benim yolum başkaydı bunu hep biliyordum ‘kızlar okumaz’ derlerdi aileme ama onlar benimle gurur duydular. Bu benim yolum, benim rüyam☺️ saygılar...
Ben de liseden itibaren yurtta kalıyorum, şu anda da üniversite 1. sınıftayım. Ama seneye Yıldız Teknik gibi bir üniversiteyi bırakacak cesaretim var. Çünkü kendimi tanıdım, ne istediğimi biliyorum. Bu yüzden sevdiğim şeyler peşinden gidiyorum, gidebiliyorum. Herkesin de kendi istediğine göre hareket edebilmesi gerektiğini düşünüyorum ama maalesef çevremdeki herkes sanırım biraz da korktuklarından ailelerin kendilerine çizdikleri kaderi değiştiremiyor, öyle bir adım atmıyor. Umarım kendi yolunu çizebilenlerin arttığı bir geleceği görebiliriz...
Merhaba Betül, bi girişim kurdum KreatifBiri diye, onunla uğraşıyorum. Ayrıca yine girişimcilik alanında birkaç projem var. Bunlarda genelde teknoloji ve yazılım üzerine. Bunlarla uğraşmak için bırakıyorum. KreatifBiri'ni incelemek isterseniz Instagram adresimiz: instagram.com/kreatifbiri/ Web sitemiz: www.kreatifbiri.com
Aynen kesinlikle katılıyorum, en büyük nimetlerden birine sahibim. Bunun da farkında olarak elimden geldiğince en iyisini yapmaya çalışıyorum. Ayrıca yorum için teşekkürler Tue S :)
Yükseliş - Enes ÖZLEN şu an hangi bölümü okuyorsun , kendini tanıma surecinle ilgili bir video ceksen güzel olurdu , bu arada lise sürecini merakla bekliyorum
Sen çok farklı bir insansın başak daha fazla insana ulaşmalısın, seni izlemek kişisel gelişim, felsefe, bilim, psikoloji gibi birçok alanda aydınlanmamızı sağlıyor, beni daha çok araştırmaya ve okumaya itiyorsun. Keşke seni 15'li yaşlarımda tanısaymışım dedim bu videoda :) son 1 aydır video yok daha fazla istiyoruz...
Duygularıma tercüman olmuş bir video resmen. Erasmus a gitme kararı almamın sebeplerini saymışsın. Olay aileden kurtulabilmek uzaklaşabilmek değil. Olay kendinle olabilmek kendine yaklaşabilmek. Bu videoyu kenara koyayım amacımı olur da unutursam oralardayken açar açar dinlerim. Süpersin süper
Şuan ailemden uzakta İstanbul'da okuyorum ne demek istediğini çok iyi anlıyorum. Arkadaşlarımın hepsi İstanbul'da yaşıyor aileleriyle birlikte. Okul çıkışı ayrılırken onlarla; evime gidicem Annem şu yemeği yapmış, bugün babam almaya gelecek vs. diye söylediklerin de bi tuhaf oluyorum. Diyorum ki keşke ailemin yanına olsam daha rahat olurdu çok fazla sorumluluk almazdım diye. Ama videonun son kısımların da bahsettiğin gibi hiçbir özgürlük mücadele edilmeden kazanılmaz. Dediğin gibi de kendimi daha iyi tanıdım. ailem olmadan yanımda neleri basarabildigimi gördüm Ayrıca kelebek hikayesinden de çok etkilendim. Iyı kı bu videoları çekiyorsun çok teşekkür ederimm💕
Ben kendimi ifade edemiyor muyum yoksa beni gerçekten anlamak istemiyorlar mı hissi tam bir muallak. Herkesin iyileşmesini, her çocuğun her anlamda iyi bir aileye doğup yetişmesini dilerim. Bu mümkün olamadığı yerde de en azından sorunları olan ailelerde yetişen kimselerin büyüdüğünde yaşamında kendini bulup iyileştirecek tercihler yapabilmesi tek temennim. En başına da kendimi koymak istiyorum
2018'de ve 2022'de yüklenmiş iki video arasında dev bir fark var.. Bu videoyu izlerken daha keskin ve sert tavırlar- yargılar görüyorum. Hatta bu vücut diline ve ses tonuna o kadar yansımış ki ister istemez yoruluyor insan dinlerken. 2022'de yayınlanmış bir videoya ise dinginlik ve sakinlik hakim. Güzel bir yolculuk olduğu kesin 👌🏻
Ben de lisede yaptığım stajlardan sonra kendimde çok fazla değişimler gördüm. Yolda görseniz suratına bakmayacağınız elin çıraklarından bile emir alınca, hayat gerçekten değişiyor :D
Ben açıkçası bunun biraz ortası düşünüyorum. 18 yaşına geldiğimizde hala eğitimimiz bitmemiş oluyor. 22de en erke mezun oluyoruz sonra iş ara bul kariyer yap evlen yaş oldu 35. Hayata çok geç atılıyoruz. İlla evlilik acısından değil. Bütün konuşmana tam anlamıyla olmasa da şu dediğine %100 katılıyorum. Okumak bize bir engel gibi gözüküyor. Okurken ekmek elden su gölden yaşıyoruz neden? Çünkü okuyoruz. Demiyorum ki 15 yaşında tam gün ise başlayalım ama kendi evimizde kendi sorumluluklarımızı fark etmemiz gerek. Ben mesela yaz tatillerinde çalışıyorum ki deneyim olsun,kendi paramı kazanayım. Açıkçası ölene kadar ben de ailemle yaşamayı düşünmüyorum en kötü evin aidatına faturasına katkıda bulunmak istiyorum. Ama bunu sadece ben istiyorum benim yaşımdaki kişilere bu bilinç önceden verilmeli. Bu hayatta benim için aile rehberliği olmadan olmaz ancak hayatımızı da sırtımızı onlara yaslayarak geçiremeyiz. Onlardan güç almalıyız ama onları kölemiz yapmamız,oluyorlarsa da engellememiz gerek
Söylediklerinize katılmakla birlikte azımsanamayacak sayıda ailesi ile yaşayıp maddi manevi destek olan aileyi çekip çeviren kendi hayatlarından aileleri için taviz verenler çocuklar mevcut özellikle çok çocuklu ailelerde çocuklar anne babalarının ihtiyaçlarını karşılıyorlar, asıl ülkemizin gerçek yüzü bu bence.
Bu videoda hem kendimi hem annemi hem de kardeşimi gördüm ve ilk iş olarak anneme izlettim videoyu.Sonuç olarak o da beğendi özellikle kelebek benzetmesini.Verdiğiniz bilgiler için minnettarım gerçekten her bilgiyle hayatımda bir şeyler değiştiriyorum.Teşekkür ederim bu işe başladığınız için ve devam ettirdiğiniz için.
Sizin videolarınız fazlasıyla farkındalık içeriyor. O kadar haklısınız ki yani diyecek lafım yok. Videolarınızdaki söylediklerinizden herkes kendini buluyor ve tokat gibi çarpıyor yüzümüze. Siz kendinizin farkında olduğunuz için tecrübelerinizle bizim de farkında olmamızı sağladığınız için size gerçekten teşekkür ederim. İyi ki burdasınız. İçimizden biri olması ne güzel.
Her anne babanın içinde bir yerlerde çocuğunu terk etme arzusu vardır çünkü çocuğun tüm problemlerine yetişemediği için böyle hisseder anlamında bir söz geçti videoda. Fakat toplum baskısı var diye neden bir başkasının (evladımız dahi olsa) sorunlarının hamalı olalım? Anne baba olan kişilerde gözlemlediğim bir değişim var; ebeveyn olan insanlar kendi kimliklerini 2. plana atıp kendilerini çocuklarına adar, hayatı onların yerine yaşar, x'in annesi-babası kimliğine bürünürler. Fakat ben neden anne olduğum için kendim olmaktan vazgeçeyim ki? Neden onun sorunlarını çözmesi için rehberlik yapmak varken, çocuğumun yerine problemlerini sırtlanayım ki? Evet dünya zor bir yer fakat ben korumacı davranırsam bu küçük insan nasıl bağışıklık kazanacak dünyanın zorluklarına karşı? Çocuğu aşırı korumak hem bizi yorar hem de çocuğu acemi kılar. Bu yüzden sınırları belirlenmiş bir özgürlük alanı içinde yetiştirmeliyiz evlatlarımızı. Düşsün dizi kanasın, yaşasın o acıyı. Bazen reddedilsin, azarlandığı zaman başa çıkabilsin o zorlukla. Kırılgan olursa nasıl yaşar bu hayatı?
Lise öğrencisiyim annem sürekli bana , ben her zaman hayatında olamıycam kendini geliştirmeyi öğren yapadığın şeylerde sor yapabilene sor öğren der. Yemek yapmayıda biliyorum, bir terzi gibi kıyafet dikmeyide , yeri geldiğinde fikirlerimi savunmayıda. Babamda sürekli bana , yeni yerler bilgiler öğren kendin olmayı bil ve bu hayatta ailene bile güvenme hep kendin ol der. İyi ki bazı şeylerin farkında olan ebeveyinlerim var .
Ne kadar güzel anlatmışsınız sanki aileler ve çocuklar tektipmiş gibi bize dayatılan tektip aile kabullerinin boşluğunu. Çoğu insan bu konuları kendi içinde sorgulama cesaretini bile gösteremezken bu ortama bu konuyla ilgili video koymanızı takdir ettim doğrusu 👏 merakla takip ediyoruz 😄😄
Merhabalar Başak Hanım, ben birkaç videonuzu gördüm, sizi çok samimi buluyorum ve paylaştığınız bilgilerden de çok yararlandım. Fakat bu videoda paylaştığınız düşünceler ile ilgili yorum yapmak istedim çünkü üzgünüm, fakat Avrupa'da aile kültürü ile ilgili çok sıkıntılı bilgiler paylaştınız. Bu çok sakıncalı, çünkü (ben sizin çıkış noktasını size benzer bir çocukluk yaşadığım için net anlasam da) verdiğiniz örnekler insanları bir uç anlayıştan başka bir uç anlayışa teşvik ediyor. Neden mi? Anlatayım: Ben 5 yıl Almanya'da öğrenciydim. 5 yıl doğup büyüdüğüm yer olan İstanbul'da yaşadıktan sonra 3 yıldır yine bu ülkede yaşıyorum. 33 yaşındayım. Aileden özgürleşmek benim hayatımda edindiğim en büyük beceri oldu. Bu yüzden etrafımda aile kültürünü gözlemlemek için Alman arkadaşlarımın nasıl büyüdüğünü gözlemleyip sorular soruyorum. 1. İnsanları 18 yaşına gelince evden atmak sadece çok cahil toplum kesimlerinin yaptığı birşey. Yani anne babanızın işsiz ya da alkolik vs. olması gerekir. Burada insanın bir işi kendi başına başarması onur gurur meselesi. Dolayısıyla 13-14 yaşında çalışıp para kazanmak, kişinin kendi yeterliliğini hissetmesi için çok önemli. AMA aynı o çocuklar liseyi bitirdikten sonra anne baba desteği olmadan dünyayı geziyorlar. Genç kadınların aşk hayatlarına kimse karışmıyor. Bir erkeğe güvenmek, beraber bir yolda yürümek nedir, bunu deneyimliyorlar. KİMSE bu özgürlüklerine de karışmıyor. 19 yaşında genç bir Alman kadın ya da erkekle hayata dair çok güzel sohbetler yapabilirsiniz. Ne istediğini bilen ya da öğrenmek anlamak için cesareti ve manevi bir alet çantası olan gencecik insanlarla sohbet edebilirsiniz. 2. Küçük çocuklar bisikletten düşünce kimse onlara, kalk kalk kalk! abartma, hadi tekrar dene demiyor. Çocuklarına sooooon derece sevgi dolu yaklaşıyorlar. Gerçekten canı acıdıysa teselli ediyorlar. Bence bizim adımıza önemli olan şu: Çocuk her düştüğünde başına üşüşmüyorlar. Çocuk poposunun üstüne düştüyse yanına gidip hoppala, çok çabuk yürüdün değil mi, onun için düştün değil mi, deyip yanında olduğu mesajını verip çocuğun kendi başına ayağa kalkmasını bekliyorlar. Çocuklar hep anne babalarının gözetiminde ama trafikte kendi bisikletleriyle yol alıyorlar. Demem o ki anne babalar çocuklarıyla çok ilgili, en çok da kendi başlarına bir iş başarmalarına destek olma hedefiyle ilgileniyorlar. 3. Verdiğiniz köy örneği de üzgünüm ama çok uç bir örnek. Yine yazıcam, neyi eleştirmek istediğinizi biliyorum, ve çok net anlıyorum fakat 11 yaşında bir çocuğun evden ayrılması psikolojik olarak çok büyük bir dram. Evet, belki ileriki yaşlarında kendine güveni ev kuşlarına göre daha yüksek olabilir, ama aileden uzakta yedikleri silleler o küçük yaşlarının hiç kaldıramayacağı travmalar. Ve o insanların da aynı şehirde yaşayan özgüvensiz çocuklar gibi ciddi sorunları oluyor. Çok konuştum ama bu konu çok önemliydi benim için: Anne baba çocuklarına iki şey verirmiş: 1. Kendini güvende hissetsin diye ayaklarının altına sağlam bir zemin 2. Uçabilsin diye sırtına kanat. Aileler çocuklarının kendilerinden ayrı birer insan olduğunu ve özgür insanlar olduklarını, kendi seçimlerini yaşama hakları olduğunu kabul etmeli. Ve bunların oluşması için onlara destek vermeli. Biz ne yazık ki ya çocukların fikri oluşmasın diye onları tutsak tutuyoruz, ya da ırgat gibi çalıştırıyoruz. İkisi de çok ama çok sıkıntılı sonuçlar doğuruyor...
👏 çok doğru. Bir yanlışı anlaticam derken başka bir yanlışı örnek göstermiş. Ortayı bulmak lazım ve kesinlikle çocuğu destekleyip teşvik ederken duygularına da duyarsız kalmamak gerek.
Ya seni ilk defa izliyorum ve bir oturuşta bir çok videonu izledim o kadar güzel konusuyosun ki sözlerin beni derinden etkiliyo videolarda ki enerjin mutluluğun bunu karşıya yansıtman... Harika birisin
Aşağı yukarı hepimiz de aynı sorunlar yaşanıyor, biraz da kültürden belki de, çok güzel bir konuya değinmişsin, seni dinlerken büyük keyif alıyorum teşekkürler Başak.
“kimsenin bana kendi hayallerini dayatmasına izin vermedim. o yüzden çocuk yapmıyorum mesela. ilk önce kendi hayallerimi gerçekleştiricem, ondan sonra o çocuğu yapıcam. çünkü biliyorum ki eğer yarım kalırsa hayallerim, ona zorla hayallerimi gerçekleştirticem.” mükemmel🖤
Siz dedenizden bahsedince, benim aklıma da babam geldi. "Çocukluğuna dönmek ister misin?" sorusuna net bir şekilde "Hayır" diyebilen nadir insanlardan. Çünkü küçükken her fırsatta köyde tarlada çalıştırılmış, küçük kardeş olduğu için her türlü ayak işini yapmış, ilkokuldan sonra okuldan alınmış ve bir yıl inat ve ısrardan sonra "Sene tekrarı olursa okuldan alırız ha!" tehdidi ile stes altında okula devam etmiş. Ancak gerçekten çok başarılı olmuş ve iki üniversite dahi bitirmiş. Özetle; bizim neslimiz gençliği rahat içinde geçip belli bir yaştan sonra hayatın zorluklarını tadarken, o tam tersi gençliğinde zorluklara göğüs germiş ve şu andaki hayat standardını yakalamış. Elimizdekilerin de biraz olsun kıymetini bilmemiz lazım esasında. Belki doğmayı biz istemedik ama bize bu şartları sundukları için onlara en azından teşekkür etmemiz gerekiyor.
Selam Başak. Bu ara o kadar üzerime kara bulut çökmüş gibi durumlar yaşadım ki.. seni dinleyince bir silkelendim kendime geldim sanki : ) olaylara karşı rahat tavır takınman ve arada komediye çevirerek anlatman bu halimle bile güldürdün beni :D bir kafam rahatladı seni dinlemek iyi geldi.. teşekkürler..
Harikaydı ya gerçekten videonun bitiminde tüylerim diken diken oldu . Keşke daha önce izleseydim bu videoyu ama zararın neresinden dönersek kardır. Birçok bilgiler öğrendim ve hayattan kopmamayı , aslında bizde birçok şey yapabiliriz , öğrenebiliriz , hayallerimizi gerçekleştirebiliriz
9:30 "zaten bu özellikle yaratılmış bir şey, bir korku imparatorluğu yaratıldı...." eskiden bu düzensizliğin, kargaşanın nedenini ben de anlayamıyordum. sonra bilinçli olarak oluşturulmuş sunî bir çevrede yaşadığımın idrakine vardım.
Bu videoyu izleyene kadar ailemin değerini anlayamamışım. Ben bisikletten düşmekten korktuğum için doğru düzgün süremiyordum. Babamda gidondan tuttu çakıllara götürdü, bisikleti salladı bende düştüm ağlayamadan dedi ki işte olabilecek en kötü ey bu dedi. Artık tüm kurslara bisikletle gidiyorum. Teşekkürler babam;)
Aynen senin dediğin gibi liseyi yatılı okumaya başladığımdan beri ailemden şikayet etmemeyi öğrendim. Üniversitede de ailemle aram tamamen düzelmişti onları kabullendiğim için. Gelişmem için sadece benim istememin yeterli olduğunu öğrendim. Çok güzel şeyler anlatmışsın, çok teşekkürler❤
Avrupada yaşıyorum 14 yaşında evden okul için ayrıldım lise boyunca paramı ailem karşıladı şuanda üniversitedeyim tıp kazandım ve paramı kendim kazanıyorum. Vaktinde ailem sağlık okumam için izin vermeseydi çocuk yaşında nereye gidiyorsun deseydi ben kendi ayaklarımın üstünde durmayı başaramazdım. Bana destek olup yol gösterdiler engel olmadılar. Yaşım 20 kendi yolumda yürüyorum arkamda ailem yanıbaşımda tecrübelerim. Demem o ki lütfen çocuklarınıza güvenip destek çıkın yaşları küçük olsada yapabilecekleri şeyler çok büyük.
14 dk bu yüzden anne olmak istiyorum, şu olay var ama çok aptalca her kız anne olmak istemesi lazımmış bu ne saçmalık ben hayata yetişemiyorum çok şey yapmak istiyorum ama vaktim yok bide sorunluk hiç alamam problemleri bitmiyor ben uğraşamam
Çektiğin en en en iyi videolardan biri bravo ... Altyapı bozuk verildiyse üstüne kat çıkmak da zor ... Aile ye karşı borçlu değiliz , aile sadece doğuma aracılık eder sözün demin okuduğum kitapta geçiyordu, muhtemelen aynı kitabı okuduk :))
insan bu kadar mı güzel cümleler bulur, bu kadar mı güzel anlatır. Seni hayranlıkla izliyorum... lütfen böyle kendin olmaya devam et. Bu ülkeye dürüst insanlar lazım
15 yaşımda şehir dışında lise okumaya gitmiş biri olarak söylüyorum bir insan 15 yaşındayken ailesinin koruması altında olmalı ergenliğin verdiği sizden kurtuluyorum tek başıma yaşayacağım kafasıyla başka yerlere uçmamalı. Cunku henüz düşünceleri olgun değil ve kendisinin etrafı da böyle insanlarla doludur, aile olmadığı için çok kolay hata yapar. Üniversite de evden ayrılmak daha iyidir mümkünse. Tavsiye vermeden önce etraflıca düşünmenizi tavsiye ederim.
İrem Aslan Ben böyle düşünmüyorum.Ben de liseyi dışarda okudum.Ailemi çok özledim bu süre boyunca. İnsan yedisinde neyse yetmişinde de odur.Ergenliğin getirdiği şeyler olur ama sen çizgiden çıkmadığın sürece hiçbir şey olmaz.
Ben basak ablanin illaki verdigi orneklerdeki yaslarda evden ayrilmamizi soylemeye calistigini dusunmuyorum sadece ozgurlesmenin insana kattiklarini anlatiyor illlaki lise caginda evden ayrilmamiza gerek yok ama belli bir yastan sonra ayrilmak gerekli bence universite caginda ozellikle
Lgs sıralamam daha üst bir okula yetmesine rağmen sırf yurtta kalabileceğim için daha alt bir okulu tercih ettim. Ama covid 19 yüzünden gidemediğim okulun yurdunda da kalamıyorum.
Ben şahsen ailemi bayağı seviyorum.Onlara of dediğimde bile vicdan azabı çekiyorum. Bazen vefasız hissediyorum kendimi.Ama onlar hep ne tuhaf kızsın falan diyorlar.Bir sıkıntım oluyor anlatıyorum ciddi bir şekilde. Dalga geçiyorlar,tepki gösterdigimdeyse kızım bizim hastaliklarimiz var.Bizi üzme diyorlar ya da gebersek rahat edersiniz falan diyorlar ve ben ailemden uzaklaştım bayağı bir.Artık adam gibi konuşmuyorum bile.Elimde değil,bu çok üzücü
Normal Biri bazen bazi seyleri ailen yerine arkadaslarla paylasman daha makul olabiliyor. Ve cogu aile bizi uzme hastayiz ve ölsemde kurtulsan gibi cumleler kuruyo. Bunlara uzulmemek gerek. Sen onlara karsi saygili olman yeterlidir. Annen baban mi alay ediyor? Ozaman o konulardan bahsetme onlara. Yoksa cok komik komular ve gercekci mi gelmiyo onlara? Ha kardeslerin veya baska bi aileferdiyse onlara zaten anlatma derim. Alay etmek uzucu bi durum bence. Kib
O Bosma çok haklısın zaten eskiden ailemle acayip yakındım. Şimdi arkadaşlarımla biraz daha yakınım çünkü ailede hep bir yargılama ve kontrol etme sorunsalı var
O Bosma ben zaten olgun bir insanım ve ciddi şekilde anlatıyorum. Ama öyle bir şey yok diyip kestirip atıyorlar. Bir kere kendimi kötü hissettiğimi söylemiştim,senin suçun sen kendini bu hale getirdin bizden uzaklaştın soğuksun,eskiden çok şöyle bir cocuktun simdi bozuldun vs.Ve ders notlarim düştü biraz onun dışında ağzıma küfür bile almam.Kötü bir alışkanlığım yok.Bu yüzden kendim çocuk doğurmak istemiyorum hatta.Onun gelişimini kötü etkilerim düşüncesiyle. Bir çocuğu yetiştirdiğinizde sadece ona bakmakla olmuyor.Önemli olan tatlı sert olmak.Ben şuanda arkadaşlarımla otobüse bile binemiyorum
her şey güzel ! Sadece dinlerken inanılmaz yoruluyorum. Dinleyici tavsiyesi olarak, daha sakin, daha tane tane aktarabilirsen masallarda da başarılı videolar geleceğine eminim :)
Hep olduğum here ait olmadığımı düşünüyorum gitmek ve farklı yerler görmek istiyorum zorlukların üstesinden gelmek istiyorum fakat aile baskısı var yapmak istediğim çoğu şeyi yapamıyorum anne ya da babamla konuşuyorum "sen bir kızsın gidemezsin " diyorlar neden kız olmayı ben seçmedim ki bu yüzden özgüvenim oldukça düşüktür. Ama uğraşıcam güzel bir hayat yaşamak için.
Ah cidden bu en büyük sorun. Evlenmeden herhangi bir yerleri tek başına gezemeyeceğini söylenmesi sen kızsın olmaz tarzında düşünceler cidden çok bunaltıcı umarım bu düşüncelerden çıkmalarını sağlayabiliriz.
Bu video yaklaşık 2 sene sonra keşfetime düştü ve yine de söylemek istediklerim var 2020 yılındayız ve yaşıtlarım istediği şeyi giyip arkadaşlarında gerçekten çocukluğunun, gençliğinin tadını çıkarıyor ama ben çıkaramıyorum tabi ki arkadaşlarımla belirli yerlere gönderiyorlar ama örneğin çarşıya gitmek için 1 hafta öncesinden izin almalıyım hatta izin bile değil resmen gitmek için yalvarmalıyım yoksa gidemem normal bir erkek arkadaşım olamaz erkekler beni sosyal medyadan takip edemez eğer storymde aşkla ve ya aşkla bağlantılı şeyler paylaşırsa bana şunu derler "gören de sevgilin sancak böyle salak salak şeyler paylaşma" ama ben hayatımı kimseye göre yaşamıyorum Bi başkasının doğrusu benim yanlışım olabilir ama aileme bunu anlatamam o kadar üzülüyorum ki bu duruma beni sevmediklerinden değil tabi ki ama, günden güne sanki onlardan soğuyorum annem sabah akşam beni eleştiriyor babamda aynı şekilde ufacık bir hatamı duvara asarlar ama asla beni ovmezler sürekli şunun kızı bunun kızı başkaları övülür ben başka aileleri övünce ise bizene elalemden, her neyse kendi ayaklarım üzerinde durmaya başladığımda bunların hiç birisini cekmeycegim... ✨💫
O kadar yakın hissediyorum ki kendimi sana karşı .Aradan biraz zaman geçince tekrar dinliyorum videolarını , her dinlediğimde de farklı anlamlar çıkarıyorum , her sözün çok değerli . İnsanların düşüncelerini ve hatta hayatlarını değiştirmelerini sağlıyorsun , en önemlisi de benimle aynı düşüncede olan biri var demesine sebep oluyorsun .İyi ki varsın .
💜💚🖤👏👏aile suçlaması en kolay kişiler topluluğu, ama 13 yaşında bile çoktan birey olmuşsun, hatta 10 yaşında bile kişiliğin var. Başkalarını suçladıkça kendi hayatımız için sorumluluk almayız. Çok güzel konular bunlar Başak.
Konuşmanın akıcılığı, mimiklerin, el hareketlerin çok etkileyici. Her videonda hiç tekrara düşmeden çok iyi iş çıkarıyosun videolarını sonuna kadar zevkle izliyorum oyüzden. Masal anlatmak da çok yakışacak sana heyecanla bekliyorum. Sevgiyle kal :)
Benim umrumda değil milletin ne düşündüğü hayata bir kez geliyoruz sonuçta benim hayatımı "aaaa o kız şort mu giydi erkek arkadaşı mı varmış aaaa" diye fısıldayan teyzeler dedeler yaşamıyor benim hayatım benim kararlarım
![BLACK BAG - Official Trailer [HD] - Only in Theaters March 14](http://i.ytimg.com/vi/Du0Xp8WX_7I/mqdefault.jpg)
Annem dünyanın en pimpirikli ve korumacı insanı. 18 yaşıma kadar odasından çıkmayan, insanlarla iletişim kuramayan asosyal bir insanken beni daha semtin dışına göndermeyen anneme şehir dışında üniversite okumak konusunda baskı yapıp kazanıp gitmeseydim asla şu an olduğum insan olamazdım. Tek başıma evde kaldım, kira, fatura ödemeyi öğrendim, yumurta kıramazken şimdi her türlü yemeği yapabiliyorum, her türden insanla iletişim kurabiliyorum, yurt dışına çıkıp kendi başıma kaldım, bütün zorlukları kendim aştım. Şimdi özgüvenim inanılmaz yerinde ve çok mutluyum. Keşke aileler daha bilinçli olsa da iyilik zannettikleri şeylerin aslında çocuklarına ne kadar zarar verdiğini bilse.
Ooo çilem abla sen de buralardasin🙌🙌🙌🙌✋✔
Bibliyofil Kız Sen de❤ kimseyi dinleme istediğin sürece her şeyi başarabilirsin😗
Normal Biri ailenin seni kısıtladığı noktalarda ifade ettiği beklenti nedir? Üniversite sınavını kazanmak mı? Yanlış arkadaş mı? Vs neyi yanlış yapacağını ima ediyorsa 'ki üniversite sınavı çok önemli bir dönem' bu konuda elinden geleni zaten yaptığını ifade et, ve bu algıyı doğru yönet. Ben ders çalışıyorum deyip sürekli elinde telefonla geziyorsan mesela senin kontrolünü sana bırakmazlar.
Normal Biri evet biraz geç oldu ama çözdüm :) sen geç kalma :) özgürlük catisarak değil uysallikla kazanılır :)
Normal Biri inatlasmadan :)
Seni keşfettikten sonra makyaj kanalları o kadar gereksiz ve saçma geldi ki
Tuğçe Bilgin kesinlikle ne kadar asalakmışım diyorum.
Tuğçe Bilgin kesinlikle bende tam şimdi bunu düşünüyordum :)
O kadar saçma geldi ki... (artık sadece günde bir saat makyaj kanalı izliyorum.)
AHMET EVİN aynen kezo
Tuğçe Bilgin peki peki kızma... Bişey demiyorum :/
insanlar bir çocuk dünyaya getirdiklerinde onun büyüyüp bir birey olacagını unutup kendi isteklerine göre yönlendirebilecekleri bir evcil hayvan edindiklerini düşünüyor. Dolayısıyla ne istediğimizi keşfetmekte kendimizi bulmakta gecikiyoruz. çok sağlam bir noktaya parmak basmışsınız müthiş bir video.
"Dolayısıyla ne istediğimizi keşfetmekte kendimizi bulmakta gecikiyoruz " cidden tüm olayı özetlemişsiniz
Keşke o olsa benim evcil hayvanımı bile attılar
Gecikiyoruz ve geciktigimizde de kesfetmemiz zorlaşıyor gibi
"Çocuklar sizin boyama kitabınız değil. Onları istediğiniz renge boyayamazsınız."
Khaled Hosseini...
😢
"Anne ve babalarımız bize korkularını yansıtırlar.Kendi korktukları şeylerden bizim de korkmamızı isterler."şu tespit için tüm video izlenir.Bravo!
Aslında bu bilimsel bir durum. Korkular zaten gen olarak aktarılır. Ailemiz ile benzer korkulara sahip olmamızın temel sebebi bu
Genelde kız çocuklarına daha fazla baskı yapılıyor .Kıyafet boyuna,erkek arkadaşıyla görüşmesine (sevgiliden bahsetmiyorum) ,geç saate dışarı çıkmasına karışıyorlar .Nedeni ailenin korkusu değil çevrenin laf etmemesi ,itibarlarının sarsılmaması.Gizlice mesajlarını okuyan ,arkadaşlarını arayan anne-babalar da var.Çocuk olmak ,genç olmak çok zor.Çocuklarının hayatını cehenneme çeviriyorlar.Çocuklarına kabus dolu günler yaşatıyorlar.Sınav günün de bile kızların temizlikle ,yemekle uğraşmaları ...Piercinge ,dövmeye,farklı renkte saç rengine izin vermeyen aileler var.Bazı anne babalar çocuklarının katilidir.Hayallerini,umutlarını çalarlar.Bazı çocuklar anne -baba yönünden çok şanslı.
inan kız erkek farketmiyor ben 19 yaşında erkeğim annem toksik birr anne o kadar korumacı ki asla risk almama izin vermiyor hayatımı mahvediyor otoriter cahil sözde imanlı ama dinin d sini bilmiyor ama ben ona inat iplerimi kesiyorum 2 gün sonra sınavım var hayırlısıyla kazanıp bu evden gidicem inşallah umarım size de gitmek nasip olur
@@homeland4108 sınavın nasıl geçti? Umarım iyi geçmiştir
@@Phoenix_-__ evet büyük ihtimal İzmir’i Ege’ye gidicemm
@@homeland4108 yaa çok sevindim senin için umarım her şey daha iyi olurr :))
kesinlikle sadece kızlar değil ben de erkeği ve annem aşırı korumacı olduğu için 20 yaşına gelmeme rağmen hala özgüven problemleri yaşıyorum risk almakta zorlanıyorum hayata atılmakta zorlanıyorum ama neyse ki artık bunu aşıyorum ailemden uzak kalmak bana çok iyi geliyor.
Nasıl gözlerim dolarak izledim , teşekkür ederim. Annem babam hayattayken tek başıma ayakta durmamı sağladı. Bir anda ikisini de kaybettim ve tek başıma ayakta durarak kimseden yardı almadan üniversite okuyorum. Aileler mutlaka izlemeli.
Gözde DEĞER Allah rahmet eylesin)
Gözde DEĞER Allah rahmet eylesin. Ne guzel ki ayakta durmayi ogretmisler.Harikasiniz! :)
Gözde DEĞER Allah rahmet eylesin :(
Gözde DEĞER başınız sağolsun 😢🙏 allah sabır versin.. Ne mutlu onlara ki ayakları üzerinde durabilen evlat yetiştirmişler 👏
Allah rahmet eylesin. Aileler bunu hep unutuyor kendileri sonsuza kadar yanımızda kalıp her sorunumuza yetişecek gibi davranıp yetiştiriyorlar. Bin bir türlü hâli var dünyanın. Daha cesur daha atik daha girişken yetiştirmek yerine sürekli koruma hâlinde yaşatıyorlar.
Gerçekten de bu video sayesinde kendime geldim ve annemin bana dayattığı saçma fikirlerden kurtuldum. Gerçekten çok yararlı bir video olmuş. Bu güne kadar anneme ne dediysem "hayır" cevabını aldım." Bana aylık olarak harçlık ver paramı kullanmayı öğreneyim" dedim, "Hayır " dedi. "Yazın kuaförde veya başka bir yerde çalışayım " dedim, " Hayır " dedi. "Halk eğitim kurslarına gönder bir ilim öğreneyim " dedim, "Hayır " dedi. Küçükken bisikletten düştüm hastanede yattım ve benden bisikletimi aldılar. Şuanda " Bana bisiklet al okula bisikletle gideyim, boş yere servis parası ödemeyelim " diyorum ve annem " Hayır " diyor. Nükleer enerji mühendisi olmak istiyorum o iş çok zor ya da iş imkanları yok diyorlar. Size ne kardeşim? Okul hedefim Balıkesir Fen Lisesi ama annem gitmeme izin vermiyor bir de üstüne üstlük üzerime baskı uyguluyor. Eğer fen lisesini kazanamazsam Tarsus'a geri dönecekmişiz. Çok saçma söyledikleri ve bunları söyleyerek beni koruduğunu zannediyor. Fakat ben bu söylediklerimi yapacağım, bu şehir yaptıklarımı görecek...
Bir kaç yıl sonra seni buralarda istediğini elde etmiş ve mutlu bir birey olarak görme umuduyla bu yorumu buraya bırakıyorum,asla vazgeçme..
Mizgin Doğan Teşekkür ederim. Söylediğinizle çok mutlu oldum. Her zaman aklımın bir köşesinde duracak..
umarım başarırsın, asla çabalamaktan vazgeçme! yalnız değilsin, değiliz... bunu anlıyoruz aslında. sorunları yaşarken "neden ben?" diye yakınıyoruz belki ama gel gör ki milyonlarca bizim gibiler var. asla pes etmeyeceğiz.
Umarım hayallerinin peşinden gidersin ♡
Sana çok özendim şuan ben ailemin bana baskı yapmasını kabullenmiş gibiyim hangi meslek seçmeliyim bilmiyorum dışarı tek çıkartmıyolar arkadaşlarımla buluşamıyorum ve bu yüzden özgüvensizim derste sunum yapmak için kırk takla atıp onuda yarım yamalak yapıyorum iletişimim berbat
"Sen giderken biz dönüyorduk, o yol neymis git git bitmiyor"
Basak Kablan
cok cok iyi 🤗
Kadına nasıl bi baskı yapıldıysa yanlış anlaşılmamak için kırk takla atıyor resmen
Gerçekten ya! Yargılamak için hazırda bekliyoruz çünkü.
Benim umrumda değil milletin ne düşündüğü hayata bir kez geliyoruz sonuçta benim hayatımı "aaaa o kız şort mu giydi erkek arkadaşı mı varmış aaaa" diye fısıldayan teyzeler dedeler yaşamıyor benim hayatım benim kararlarım
Öyle olması gerek zaten
evet ekşi sözlük videosunu izle
Benim babama eskiden çok kızardım. Mesela ilkokulda 3 yıl SBS olduğu zamanlarda haftasonları ya da hafta içi işte annem yemeği hazırlar, sofra kurar bana da sen ders çalış derdi. Babamsa daima beni evin sorumluluklarını üstlenmeye zorlardı. ben bunu işte elalemin babaları kızına destek olur benimki beni engelliyor diye algılar üzülürdüm. Mesela tüm yaz yemek yapma benim sorumluluğumda olurdu. İlkokul lise zamanı. Ama şimdi burda kendi başıma yapamayacağım ev işi yok. Üniversitemi okumak için 350 km uzağa geldim, kalacağım yeri ayarladım. Sorun çıktı 2 gün sonra başka eve geçtim. Yine sorun çıktı. Bir haftada devlet yurduna dilekçe verip geçtim. Şimdi düzenimi kurdum ve gerçekten paramı idame ettirmede de başarılıyım. Ailem sadece yurt paramı ki kykda kalıyorum, 168 lira ödeniyor. Onu gönderiyor. Ben bursumla ayı geçiriyorum. Sanki öğrenci yaşamıyor da sadece okuyro gibi bir izlenim var. İşte yaşamdan kopuk masasında oturup sadece test çözen insanlardan yaşama tutunması bekleniyor
Bu tam olarak benim
Maalesef kendi benliğimizi bulamıyoruz ailelerimizin kişiliklerinin devam sürümleri gibiyiz gerçekten tabuları yıkıp kendi karakterimizi inşaa etmemiz gerekiyor.
Aynn
Buse Unay ağzına saglikkk
Yazmam gerek kalmadi sogol
Aynen oyle ya ...Ne kadar annem babam gibi olmayim desemde olamiyorum hâla pasif birisiyip insallah ünide degisirim
Sen çocuk yapmak için bu kadar ince düşünürken daha kendinden haberi olmayan insanların pek kolay anne baba olmasını görmek beni çok sinirlendiriyor. Öğretmen olarak bu kişilerin çocuklarını kendi çocuğumuz gibi yetiştiriyoruz. Bu yetmiyormuş gibi, o çocuğun birey olmasının önünde cehaletleri ile çok ciddi engel oluşturan ailelerini de aynı anda ve gönül kırmadan eğitmek zorundayız. Sınıftaki 24 kişiden sorumlu olan öğretmen aslında içeride ve dışarıda yüzlerce kişinin eğitiminden sorumlu. Öğrenciyi eğitmekten daha zor aileleri eğitmek; çünkü bilmediğini bilmeyen insanla çalışmak çok zahmetli. Yasal ve vicdani sorumluluklar ise omuzlarımızdaki yükü ağırlaştırıyor. Öğretmenlerimiz hem anne hem baba hem de yetkin eğitimcilerdir. #ogretmeninitibarigeriverilsin
Şüheda OMURCA Çok güzel yazmışsınız keşke türkiyedeki annelerm yarısı başak kadar bilgili olsa
💜
Lisedeyken basortulu bir arkadasimiz vardi ailem beni ölürde sehir disina uni okumaya yollamaz diyordu kiz Boğazici'yi kazandi pasa pasa da yolladilar..siz gercekten basariliysaniz ne aile ne toplum kimse istese de engel olamaz
Kız bir de evlenmeye kalksın bak ne oluyor?
@@nurgun1859 ne olacak mecbur tmm dicekler
"Kimsenin bana kendi hayallerini dayatmasına izin vermedim" yüreğime su serpen şu cümlen için teşekkür ederim Başak
Çok enteresan ki benim ailem her ikisi de. Hem yıllarca kendi istediğim şeyleri yapmama engel oldular, hem de üzerime çok fazla düşen bir aile olamadılar. Okumadım, çalıştım. 26 yaşındayım ; annem fedakarlığımı hala göremez. Ama deli gibi üstüme düşen bir insan da olmadı hiç bir zaman. Yıllardır üzerimde öyle bir baskı kurmuş ki , çalışıp kazandığım para benim değil ailemin. Kendime para ayıramam, bir hayalimi gerçekleştiremem ve paramı vermemezlik yapamam. Bunları yaptığımda en iyisi bendim. Ama 5 yıldır gözüm açıldı. Ben çalışıyorum yıllardır kendimi hırpalıyorum. Neden ben kendi paramı kendime saklayamıyorum. Ve bunları farkedince, dile getirince kötü bir evlat oldum. Kaç kişide böyle anne, aile var bilemiyorum. Ama ben de tecrübelerime dayanarak söylüyorum. Sakın ola aileniz için kendinizi feda etmeyin. Ben kendimi tanımıyorum. Hayallerim nedir bilmiyorum, ne mesleği yapmak istediğimi bile bilmiyorum. Başak Hanım aslında uzun zamandır düşündüğüm ama dile getiremediğim bütün düşünceleri öyle güzel aktarmış ki. Çok teşekkür ederim bu video için. Umarım bizlerde kim olduğumuzu en kısa zamanda buluruz.
Starset-Trials dinlemeni öneririm
@Bu Nedir tekrardan dene bu sefer daha dikkatli ol
Ben 22 yaşındayım ve hic ailemden ayrılmadım diyebilirim. Babam hep der ki ben cok küçük yaşta ailemden ayrıldım hala onun özlemini yaşıyorum. Ama bir yandan da sen cok haklısın katılıyorum. Hayallerime kolay kolay izin vermezler şehir dışıni bırak iki sokak ötede arkadaşımda kalayim desem onca laf ediyorlar. Once okul okul okul. Derslerim de kötüye gitmeye başladı. Bir kafesteyim sanki ve öylece başkalarının uçmalarını seyrediyorum..
Valla seni çok iyi anlıyorum
.
Aynısını yaşıyorum
Babam hep anlatır 5.sınıftan itibaren simit satmış terzilik yapmış marangozluk yapmış ve bi hayat tecrübesi elde etmiş ama çok sinir oluyorum beni evde tek bırakmazlar dışarı tek yollamazlsr aman başına bişey gelir naparsın sonra diye
Ama abimlere iş gelince oohh 11lere kadar mı dersin şehrin diğer ucuna gitmeler mi dersin hiç karışmazlar ve bende ne yapmam gerektiğini bilmeyen biriyim
Son cümlen o kadar doğru ki 😔bir kafesteyim sanki😔
tek olmadığımı bilmek bir nebze umut atlatıcaz dostlarım atlatıcaz❤
"O yüzden önce ben bir birey olacağım. Daha bir birey olamadım, daha insan olamadım ben. İnsan olayım, ondan sonra diğer insanları üretmeyi düşünürüz." Bu bir kadından duyduğum en güzel ve en anlamlı söz. Bütün kadınlar bu kadar bilinçli olabilirse ancak sapasağlam bir nesil yetiştirilebilir. Bu bir erkek olarak benim de düşüncem, evliliği ve çocuk yapmayı hiç bir zaman hayatımın 1. önceliği olarak görmedim. Önce kim olduğumu, ne yapmak istediğimi bulmalıyım çünkü. Ne kadar geç olursa olsun yeter ki kendimi bulayım. Ben bir neslini devam ettirme makinesi değilim, devam ettirmemeyi hatta şu an ölmeyi bile seçebilirim bu benim hayatım. Hayat bulduğum için kimseye borçlu değilim çünkü hayata gelmeyi ben seçmedim. Ben toplumun kalıplarına göre yaşamamayı seçebilirim ve bu seçimimin bedelini ödemeye seve seve katlanırım. Her şekilde öleceğiz mutlu da yaşasak mutsuz da yaşasak. Geriye bizden ağırlığımızca biyolojik atıktan başka bir şey kalmayacak. Ama yaşarken kendimiz için anlamlı şeyler için yaşamak en güzeli bence.
Anne olunca anlarsın dedikleri bir çok şeyi 5 yıldır hala anlayamadım anlayabilecegimi de sanmiyorum... Çocuğumuz canımız, bitanemiz ama bize sadece emanet malımızı degil en en fazla 20 yıl daha bizimle kalıp sonra gidecek kendi hayatını kendi istekleri dogrultusunda kuracak bunu biliyorum bu yüzden hala hayallerimden kendimi gerçekleştirmekten vazgecmedim ve sen buna fena halde yardım ediyorsun:)
Üniversiteye kadar ailemle yaşadım. her şeyimi onlar halletti. benim için çok çabaladılar. Teşekkür ederim. bu ayrı bir konu. ama o süre boyunca o kadar özgüvensiz ve utangaçtım ki.
üniversite hayatım boyunca kendimi düzeltmek için uğraştım. hala da uğraşıyorum.
16 yaşındayım liseye gidiyorum ve yurtta kalıyorum. Başak ablanın dediklerine kesinlikle katılıyorum. Yurtta üçüncü yılım ve önceden sahip olduğum tüm düşüncelerin benim değil ailemin olduğunun farkına vardım. Kendimi de hala tam olarak keşfetmiş değilim ancak ailemden ayrı okumak bana kesinlikle bir özgüven kazandırdı.
19 dk biyoloji dinlesydim 3. Dk da uyumusdum ama basak abla seni pur dikat izliyorum
sem a biyoloji kanalımda uyumayacağınızı garanti ederim 😎
19 yaşındayım be küçüklüğümden beri ailemden psikolojik siddet görüyorum. Hiçbir zaman kendimi onlara anlatamadım. Arkadaşlarım gezerken hep ben evde oturdum. Hicbir yere gönderilmedim. Hep umutlar ve hayallerle yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Daha doğrusu yaşamaya çalışıyorum ama artık yapamıyorum. Aklımda sürekli bir intihar düşüncesi var. Özgür olamayacaksam ve kendi benliğimi bulamayacaksam yaşamamın hiçbir anlamı yok çünkü. Tiyatrocuyum küçüklüğümden beri ve hep güzel sanatlar lisesinde okumak istedim. Ama ailem beni lise uzak diye göndermedi ve lisenin sınavına para ödemek istemedi. Hayatımı hayallerimi elimden çaldılar ve çalmaya devam ediyorlar. Annem ve babam ayrıldığında beni hep arada bıraktılar. Babacı bir insan hiç olmadım hayatımda çünkü hep ondan tiksinirdim ve normal bir baba kız ilişkisi yoktu aramızda. Beni o kadar çok kırar ve ağlatırdı ki... Hep boşanmalarını istedik ve en sonunda boşandıklarında da hep arada kaldım. Babamın aileme borcu vardı ve onu ödemesini söylemem için beni gorevlendiriyorlardı. Söylemek istemiyordum sadece babamla hiç yaşamadığım o baba kız günlerimi yaşamak ve onu affetmek istiyordum. Söylemeyince öyle kızıyorlardı ki... Beni hiç göstermedikleri baba tarafıma benzetiyor ve beni geçirdiğim sinir krizlerinden dolayı hastahaneye yatıracaklarını söylüyorlardı. Her gece ağlıyor ve kendimi öldürmek için planlar yapıyordum. Allah'a yalvardığım öyle zamanlar oldu ki... Babama karne aldıktan sonra AVM ' ye gideceğimizi söylemiştim 11 yaşında iken. Ve babam beni görmeye oraya gelince ailemin o adına anneanne bile diyemediğim şahsın bana ettiği hakaretleri hiç unutmayacağım. Kendi nefretlerini bana yansıttılar. Hayatımı, genç kızlığımı elimden aldılar yerine anksiyeteyi ve acıyı koydular. Lise yillarımı hiç yaşayamadım. Devamlı psikologlara gitmekle ve ataklarla mesguldum. O kepi atmayı öyle çok istedim ki... Öyle çok aşık olmak istedim ki... Ben hiç ben olamadım. Fikirlerim, isteklerim hep aykırı olarak görüldü. Yurtdışına gitmek ve dil eğitimi almak çok istiyorum. Sonra da orada üniversite okumayı, genç gibi hissetmeyi, sahneye çıkmayı, müzikallerde oynamayı, beni seven insanlarla beraber olmayı ve bir gün aynaya bakıp başardım diyebilmeyi. Içimdeki o küçük kızı iyileştirmeyi ve sanki kendi cocugummuşcasına sevmeyi. Annem gibi olmak istemiyorum. Bana her ne kadar dışarı çık hayatını kur dese de bu gece bana hayallerimi anlatırken kendi kendine karar veremezsin dedi. O kadar canım yanıyor ki... Şu an bunları ağlayarak yazıyorum ve bu söylediklerinizi duymak o kadar güzel ki... Sizin gibi insanlara o kadar çok özeniyorum ki... Bunları hicbir zaman yapamayacağımı ailemin zihniyetsizliği sayesinde bilsem de hayal kuruyorum. Annem bile daha izin almadan bir şey yapamıyor iken ne yapacağımı bilmiyorum. Belki bir gün ömrüm yeterse ve bunu başarırsam yine bu yorumun altına yazarım belki. Bu video için çok teşekkür ediyorum Basak Abla. Umarım bir gün sana sarılabilirim.
Umarım şuan iyisindir
Çok üzüldüm, nasılsın şimdi?
ahh canım kıyamam ben sana şuan nasılsın hayatın yoluna girdi mi bir nebze de olsa :(
@@ozgeuzun5734 Hayır arkadaşım, hiçbir şey yoluna girmedi. Psikolojik şiddet görmeye devam ediyorum. Kendime fiziksel şiddet uygulamaya başladım artık, kollarıma faça atıyorum, içimdeki acıyı sustursun diye. Kadın sığınma evine gitmek istiyorum ama prosedürleri bilmiyorum. Bir erkek arkadaşım var ve ailemden dayım bunu biliyor ve anneannem de bu yüzden beni bekaret kontrolüne götürmek istiyor. Dayanamıyorum ben artık. Yarın bir gün kendimi öldürmem an meselesi, kendimden, yapabileceklerimden korkuyorum. Lütfen biri bana yardım etsin. Lütfen...
@@Hollyloll canım senin yapman gereken küçükte olsa bir iş bulup ailenden çok güvendiğin birinin yanına taşınıp çalışman gerekiyo eğer güvendiğin ailen yoksa dediğin gibi kadın sığınma evine git bende prosedürleri bilmiyorum ama şu durumda yapıcağın hiçbir şey yok bir an önce iş bul onların yanından ayrıl erkek arkadaşınla da kaçma sakın çünkü yağmurdan kaçarken doluya tutulma şu hayatta babana bile güvenmeyeceksin diye boşa dememişler sende güvenme ve ne yap et ordan kurtul kendine de zarar verme sakın senin canının acısı onlara emin ol bişey yapmaz senin onlara verebileceğin en büyük ceza güçlü olduğunu göstermek olacaktor
Merhaba Başak abla;
Seni henüz dün keşfettim ve daha önce fark edememiş olmam beni üzdü. Gençlerin hayatına yön verecek paylaşımlar yapman kanalını diğer kanallardan ayıran çok hoş bir özellik. Videoların devamını bekliyoruz,sevgiler
Rabia İlayda basak hanim aile kadin bakani olsa ulkemiz sosyal acidan cok ilerler.
Gel de bunu yurdum anne babalarına anlat! Çocuk gelmiş 9 yaşına yemeğini anne yedirip ayakkabısını baba bağlıyor😳 neymiş efendim kiyamiyorlarmis
Şu anne babalar biz herşeyi biyoruz algısından kurtulsa bunları çoğu önlenmiş olabilrdi bence ama nerde biz küçüğüz hiçbirşey bilmiyoruz halbuki herşeyin farkındayız ..
Hakkaten üniversitede hoca olmalıymışsın. Derslerini herkes pür dikkat dinlerdi. Çok hızlı konuşuyorsun ama akıcı ve dinletiyorsun kendini. Konu da süper, tespitler, düşünceler on numara. Çok beğendim.
Yaa Başak anlattıklarında kendimi, ailemi buldum. o kadar güzel konuşmuşsun ki.. iyi ki varsın 😊
Çok doğru. 7 sene yalnız yaşadıktan sonra aile yanına dönünce çok zorlandım hatta hala zorlanıyorum.
Özgür YILDIRIM aynen bende tam 7 yildir ailemin olmadigi yerlerde yasadim suan gercekten cok zorlaniyorum..😐
Bu videonu 4 yıl önce izlemişim ve 👎şu butona basmışım. Az önce tekrar denk geldi izledim ve geri aldım. Beğendim. Değişmişim. Hak verdim her söylediğine. İnsan değişmeli ya. Kozasından kendi çıkmalı dediğin gibi. Bu 4 senede birçok konuda kendim çıktım kozamdam. Videoda bahsettiklerine o zamanlar katılmayıp bugün bambaşka düşünmeme de çok sevindim. Bunu fark etmek de efsane.
Küçük bir evde beş evlat sahibi olan bir anne babanın çocuğuydum. Doğuda büyüdüm okudum ama hep okudum. İlk evlattım okula giderdim gelince anneme yardım eder evi temizler bulaşık yıkardım. Ders çalışırdım mola verirken babama çay demlerdim gelir tekrar ders çalışırdım. Ailem bunları yap yap demedi özgürdüm aslında ama annem çok korurdu bende kendimi kanıtlamak için çok şey yaptım başardım. Sonra MEB te çalıştım sonra üniversite okudum ilk yıl eve çıktım yurtta yapamazdım. Kalabalık ortamı sevmiyordum çünkü ve ve böyle devam etti hep kararlarımı kendim aldım tabi ki aileme sordum ama zaten onlar sen en iyisini bilirsin diye pası bana atarlardı:) şimdi ailemden uzak bir yerde öğretmenim ailemi çok sevsemde benim yolum başkaydı bunu hep biliyordum ‘kızlar okumaz’ derlerdi aileme ama onlar benimle gurur duydular. Bu benim yolum, benim rüyam☺️ saygılar...
Çocuk dediğin düşe kalka büyür 😊
Ben de liseden itibaren yurtta kalıyorum, şu anda da üniversite 1. sınıftayım.
Ama seneye Yıldız Teknik gibi bir üniversiteyi bırakacak cesaretim var. Çünkü kendimi tanıdım, ne istediğimi biliyorum. Bu yüzden sevdiğim şeyler peşinden gidiyorum, gidebiliyorum.
Herkesin de kendi istediğine göre hareket edebilmesi gerektiğini düşünüyorum ama maalesef çevremdeki herkes sanırım biraz da korktuklarından ailelerin kendilerine çizdikleri kaderi değiştiremiyor, öyle bir adım atmıyor.
Umarım kendi yolunu çizebilenlerin arttığı bir geleceği görebiliriz...
Yükseliş - Enes ÖZLEN harika iste yolunu bulabilmişsin . Insanın kendini tanıması bilmesi kadar büyük bir nimet yok
Merhaba Betül, bi girişim kurdum KreatifBiri diye, onunla uğraşıyorum. Ayrıca yine girişimcilik alanında birkaç projem var. Bunlarda genelde teknoloji ve yazılım üzerine. Bunlarla uğraşmak için bırakıyorum.
KreatifBiri'ni incelemek isterseniz Instagram adresimiz: instagram.com/kreatifbiri/
Web sitemiz: www.kreatifbiri.com
Aynen kesinlikle katılıyorum, en büyük nimetlerden birine sahibim. Bunun da farkında olarak elimden geldiğince en iyisini yapmaya çalışıyorum. Ayrıca yorum için teşekkürler Tue S :)
Yükseliş - Enes ÖZLEN şu an hangi bölümü okuyorsun , kendini tanıma surecinle ilgili bir video ceksen güzel olurdu , bu arada lise sürecini merakla bekliyorum
Yükseliş - Enes ÖZLEN Harikasin boyle devaaaam!!:)
Sen çok farklı bir insansın başak daha fazla insana ulaşmalısın, seni izlemek kişisel gelişim, felsefe, bilim, psikoloji gibi birçok alanda aydınlanmamızı sağlıyor, beni daha çok araştırmaya ve okumaya itiyorsun. Keşke seni 15'li yaşlarımda tanısaymışım dedim bu videoda :) son 1 aydır video yok daha fazla istiyoruz...
Özgürlüğümü elde etmek için gece gündüz çalışıyorum.İstedigim üniversiteyi kazanıp gidebilmek ve artık tek başıma bir birey olabilmek için.
Duygularıma tercüman olmuş bir video resmen. Erasmus a gitme kararı almamın sebeplerini saymışsın. Olay aileden kurtulabilmek uzaklaşabilmek değil. Olay kendinle olabilmek kendine yaklaşabilmek. Bu videoyu kenara koyayım amacımı olur da unutursam oralardayken açar açar dinlerim. Süpersin süper
Şuan ailemden uzakta İstanbul'da okuyorum ne demek istediğini çok iyi anlıyorum. Arkadaşlarımın hepsi İstanbul'da yaşıyor aileleriyle birlikte. Okul çıkışı ayrılırken onlarla; evime gidicem Annem şu yemeği yapmış, bugün babam almaya gelecek vs. diye söylediklerin de bi tuhaf oluyorum. Diyorum ki keşke ailemin yanına olsam daha rahat olurdu çok fazla sorumluluk almazdım diye. Ama videonun son kısımların da bahsettiğin gibi hiçbir özgürlük mücadele edilmeden kazanılmaz. Dediğin gibi de kendimi daha iyi tanıdım. ailem olmadan yanımda neleri basarabildigimi gördüm Ayrıca kelebek hikayesinden de çok etkilendim. Iyı kı bu videoları çekiyorsun çok teşekkür ederimm💕
RUclips'un kalitesiz videolarından arınıp burada buluyorum kendimi. Efsanesin, tek kelime ile.
Ben kendimi ifade edemiyor muyum yoksa beni gerçekten anlamak istemiyorlar mı hissi tam bir muallak. Herkesin iyileşmesini, her çocuğun her anlamda iyi bir aileye doğup yetişmesini dilerim. Bu mümkün olamadığı yerde de en azından sorunları olan ailelerde yetişen kimselerin büyüdüğünde yaşamında kendini bulup iyileştirecek tercihler yapabilmesi tek temennim. En başına da kendimi koymak istiyorum
2018'de ve 2022'de yüklenmiş iki video arasında dev bir fark var.. Bu videoyu izlerken daha keskin ve sert tavırlar- yargılar görüyorum. Hatta bu vücut diline ve ses tonuna o kadar yansımış ki ister istemez yoruluyor insan dinlerken. 2022'de yayınlanmış bir videoya ise dinginlik ve sakinlik hakim. Güzel bir yolculuk olduğu kesin 👌🏻
Tam da beklediğim video . Toplum baskısı üzerinde de konuşsan harika olur . 💞
Vallahi harika konuşuyorsun ya💜
Hep öğrenciler yazmiş , ben de bir anne olarak yazayım, çok sevdim bu videoyu, dilerim daha çok genç arkadaşa ulaşır ☺
Teşekkürler yorumunuz için. ❤️
Teşekkürler yorumunuz için. ❤️
Ben de lisede yaptığım stajlardan sonra kendimde çok fazla değişimler gördüm. Yolda görseniz suratına bakmayacağınız elin çıraklarından bile emir alınca, hayat gerçekten değişiyor :D
Ben açıkçası bunun biraz ortası düşünüyorum. 18 yaşına geldiğimizde hala eğitimimiz bitmemiş oluyor. 22de en erke mezun oluyoruz sonra iş ara bul kariyer yap evlen yaş oldu 35. Hayata çok geç atılıyoruz. İlla evlilik acısından değil. Bütün konuşmana tam anlamıyla olmasa da şu dediğine %100 katılıyorum. Okumak bize bir engel gibi gözüküyor. Okurken ekmek elden su gölden yaşıyoruz neden? Çünkü okuyoruz. Demiyorum ki 15 yaşında tam gün ise başlayalım ama kendi evimizde kendi sorumluluklarımızı fark etmemiz gerek. Ben mesela yaz tatillerinde çalışıyorum ki deneyim olsun,kendi paramı kazanayım. Açıkçası ölene kadar ben de ailemle yaşamayı düşünmüyorum en kötü evin aidatına faturasına katkıda bulunmak istiyorum. Ama bunu sadece ben istiyorum benim yaşımdaki kişilere bu bilinç önceden verilmeli. Bu hayatta benim için aile rehberliği olmadan olmaz ancak hayatımızı da sırtımızı onlara yaslayarak geçiremeyiz. Onlardan güç almalıyız ama onları kölemiz yapmamız,oluyorlarsa da engellememiz gerek
Söylediklerinize katılmakla birlikte azımsanamayacak sayıda ailesi ile yaşayıp maddi manevi destek olan aileyi çekip çeviren kendi hayatlarından aileleri için taviz verenler çocuklar mevcut özellikle çok çocuklu ailelerde çocuklar anne babalarının ihtiyaçlarını karşılıyorlar, asıl ülkemizin gerçek yüzü bu bence.
Bu videoda hem kendimi hem annemi hem de kardeşimi gördüm ve ilk iş olarak anneme izlettim videoyu.Sonuç olarak o da beğendi özellikle kelebek benzetmesini.Verdiğiniz bilgiler için minnettarım gerçekten her bilgiyle hayatımda bir şeyler değiştiriyorum.Teşekkür ederim bu işe başladığınız için ve devam ettirdiğiniz için.
Sizin videolarınız fazlasıyla farkındalık içeriyor. O kadar haklısınız ki yani diyecek lafım yok. Videolarınızdaki söylediklerinizden herkes kendini buluyor ve tokat gibi çarpıyor yüzümüze. Siz kendinizin farkında olduğunuz için tecrübelerinizle bizim de farkında olmamızı sağladığınız için size gerçekten teşekkür ederim. İyi ki burdasınız. İçimizden biri olması ne güzel.
Bu kadar farklı ve her biri değerli konulalar..gerçekten çok değerli bir kanal, üstelik düzenli video yüklemen..çok başarılı 👍🏻💙
Ay başaak kaç gündür seni izliyorum çok şey öğrendim halada öğreniyorum video atmana çok mutlu oldum daha sık at😘😘😘😘
Her anne babanın içinde bir yerlerde çocuğunu terk etme arzusu vardır çünkü çocuğun tüm problemlerine yetişemediği için böyle hisseder anlamında bir söz geçti videoda. Fakat toplum baskısı var diye neden bir başkasının (evladımız dahi olsa) sorunlarının hamalı olalım? Anne baba olan kişilerde gözlemlediğim bir değişim var; ebeveyn olan insanlar kendi kimliklerini 2. plana atıp kendilerini çocuklarına adar, hayatı onların yerine yaşar, x'in annesi-babası kimliğine bürünürler. Fakat ben neden anne olduğum için kendim olmaktan vazgeçeyim ki? Neden onun sorunlarını çözmesi için rehberlik yapmak varken, çocuğumun yerine problemlerini sırtlanayım ki? Evet dünya zor bir yer fakat ben korumacı davranırsam bu küçük insan nasıl bağışıklık kazanacak dünyanın zorluklarına karşı? Çocuğu aşırı korumak hem bizi yorar hem de çocuğu acemi kılar. Bu yüzden sınırları belirlenmiş bir özgürlük alanı içinde yetiştirmeliyiz evlatlarımızı. Düşsün dizi kanasın, yaşasın o acıyı. Bazen reddedilsin, azarlandığı zaman başa çıkabilsin o zorlukla. Kırılgan olursa nasıl yaşar bu hayatı?
Lise öğrencisiyim annem sürekli bana , ben her zaman hayatında olamıycam kendini geliştirmeyi öğren yapadığın şeylerde sor yapabilene sor öğren der. Yemek yapmayıda biliyorum, bir terzi gibi kıyafet dikmeyide , yeri geldiğinde fikirlerimi savunmayıda. Babamda sürekli bana , yeni yerler bilgiler öğren kendin olmayı bil ve bu hayatta ailene bile güvenme hep kendin ol der. İyi ki bazı şeylerin farkında olan ebeveyinlerim var .
Kocaman sarıl o aileye.O kadar isterim ki benim anne babam da öyle olsunlar
Im really happy to see someone trying to overcome paradigmas in turkish society. Inspirational and ambitions.
Thumbs up for your channel !
Yine muhteşem bir doygunluğu ulaştım çok teşekkürler küçük hanım💜
Ne kadar güzel anlatmışsınız sanki aileler ve çocuklar tektipmiş gibi bize dayatılan tektip aile kabullerinin boşluğunu. Çoğu insan bu konuları kendi içinde sorgulama cesaretini bile gösteremezken bu ortama bu konuyla ilgili video koymanızı takdir ettim doğrusu 👏 merakla takip ediyoruz 😄😄
Kimse senin kadar güzel konusamazdi süper anlatmissiniz❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Merhabalar Başak Hanım, ben birkaç videonuzu gördüm, sizi çok samimi buluyorum ve paylaştığınız bilgilerden de çok yararlandım. Fakat bu videoda paylaştığınız düşünceler ile ilgili yorum yapmak istedim çünkü üzgünüm, fakat Avrupa'da aile kültürü ile ilgili çok sıkıntılı bilgiler paylaştınız. Bu çok sakıncalı, çünkü (ben sizin çıkış noktasını size benzer bir çocukluk yaşadığım için net anlasam da) verdiğiniz örnekler insanları bir uç anlayıştan başka bir uç anlayışa teşvik ediyor. Neden mi? Anlatayım: Ben 5 yıl Almanya'da öğrenciydim. 5 yıl doğup büyüdüğüm yer olan İstanbul'da yaşadıktan sonra 3 yıldır yine bu ülkede yaşıyorum. 33 yaşındayım. Aileden özgürleşmek benim hayatımda edindiğim en büyük beceri oldu. Bu yüzden etrafımda aile kültürünü gözlemlemek için Alman arkadaşlarımın nasıl büyüdüğünü gözlemleyip sorular soruyorum. 1. İnsanları 18 yaşına gelince evden atmak sadece çok cahil toplum kesimlerinin yaptığı birşey. Yani anne babanızın işsiz ya da alkolik vs. olması gerekir. Burada insanın bir işi kendi başına başarması onur gurur meselesi. Dolayısıyla 13-14 yaşında çalışıp para kazanmak, kişinin kendi yeterliliğini hissetmesi için çok önemli. AMA aynı o çocuklar liseyi bitirdikten sonra anne baba desteği olmadan dünyayı geziyorlar. Genç kadınların aşk hayatlarına kimse karışmıyor. Bir erkeğe güvenmek, beraber bir yolda yürümek nedir, bunu deneyimliyorlar. KİMSE bu özgürlüklerine de karışmıyor. 19 yaşında genç bir Alman kadın ya da erkekle hayata dair çok güzel sohbetler yapabilirsiniz. Ne istediğini bilen ya da öğrenmek anlamak için cesareti ve manevi bir alet çantası olan gencecik insanlarla sohbet edebilirsiniz.
2. Küçük çocuklar bisikletten düşünce kimse onlara, kalk kalk kalk! abartma, hadi tekrar dene demiyor. Çocuklarına sooooon derece sevgi dolu yaklaşıyorlar. Gerçekten canı acıdıysa teselli ediyorlar. Bence bizim adımıza önemli olan şu: Çocuk her düştüğünde başına üşüşmüyorlar. Çocuk poposunun üstüne düştüyse yanına gidip hoppala, çok çabuk yürüdün değil mi, onun için düştün değil mi, deyip yanında olduğu mesajını verip çocuğun kendi başına ayağa kalkmasını bekliyorlar. Çocuklar hep anne babalarının gözetiminde ama trafikte kendi bisikletleriyle yol alıyorlar. Demem o ki anne babalar çocuklarıyla çok ilgili, en çok da kendi başlarına bir iş başarmalarına destek olma hedefiyle ilgileniyorlar.
3. Verdiğiniz köy örneği de üzgünüm ama çok uç bir örnek. Yine yazıcam, neyi eleştirmek istediğinizi biliyorum, ve çok net anlıyorum fakat 11 yaşında bir çocuğun evden ayrılması psikolojik olarak çok büyük bir dram. Evet, belki ileriki yaşlarında kendine güveni ev kuşlarına göre daha yüksek olabilir, ama aileden uzakta yedikleri silleler o küçük yaşlarının hiç kaldıramayacağı travmalar. Ve o insanların da aynı şehirde yaşayan özgüvensiz çocuklar gibi ciddi sorunları oluyor.
Çok konuştum ama bu konu çok önemliydi benim için: Anne baba çocuklarına iki şey verirmiş: 1. Kendini güvende hissetsin diye ayaklarının altına sağlam bir zemin 2. Uçabilsin diye sırtına kanat. Aileler çocuklarının kendilerinden ayrı birer insan olduğunu ve özgür insanlar olduklarını, kendi seçimlerini yaşama hakları olduğunu kabul etmeli. Ve bunların oluşması için onlara destek vermeli. Biz ne yazık ki ya çocukların fikri oluşmasın diye onları tutsak tutuyoruz, ya da ırgat gibi çalıştırıyoruz. İkisi de çok ama çok sıkıntılı sonuçlar doğuruyor...
👏 çok doğru. Bir yanlışı anlaticam derken başka bir yanlışı örnek göstermiş. Ortayı bulmak lazım ve kesinlikle çocuğu destekleyip teşvik ederken duygularına da duyarsız kalmamak gerek.
Ya seni ilk defa izliyorum ve bir oturuşta bir çok videonu izledim o kadar güzel konusuyosun ki sözlerin beni derinden etkiliyo videolarda ki enerjin mutluluğun bunu karşıya yansıtman... Harika birisin
Ah bu nasıl bir konuşmaydı!
Aşağı yukarı hepimiz de aynı sorunlar yaşanıyor, biraz da kültürden belki de, çok güzel bir konuya değinmişsin, seni dinlerken büyük keyif alıyorum teşekkürler Başak.
“kimsenin bana kendi hayallerini dayatmasına izin vermedim. o yüzden çocuk yapmıyorum mesela. ilk önce kendi hayallerimi gerçekleştiricem, ondan sonra o çocuğu yapıcam. çünkü biliyorum ki eğer yarım kalırsa hayallerim, ona zorla hayallerimi gerçekleştirticem.” mükemmel🖤
3 yıldır takip ediyorum bana çok farklı bakış açıları kazandırıyorsun iyi ki varsın başak kablan❤
bu ülkede baba parasıyla 25 30 una kadar giden gençlerde var 11 yaşında okulu bırakıp hayata atılaanda hayat işte......
Siz dedenizden bahsedince, benim aklıma da babam geldi.
"Çocukluğuna dönmek ister misin?" sorusuna net bir şekilde "Hayır" diyebilen nadir insanlardan. Çünkü küçükken her fırsatta köyde tarlada çalıştırılmış, küçük kardeş olduğu için her türlü ayak işini yapmış, ilkokuldan sonra okuldan alınmış ve bir yıl inat ve ısrardan sonra "Sene tekrarı olursa okuldan alırız ha!" tehdidi ile stes altında okula devam etmiş. Ancak gerçekten çok başarılı olmuş ve iki üniversite dahi bitirmiş.
Özetle; bizim neslimiz gençliği rahat içinde geçip belli bir yaştan sonra hayatın zorluklarını tadarken, o tam tersi gençliğinde zorluklara göğüs germiş ve şu andaki hayat standardını yakalamış.
Elimizdekilerin de biraz olsun kıymetini bilmemiz lazım esasında. Belki doğmayı biz istemedik ama bize bu şartları sundukları için onlara en azından teşekkür etmemiz gerekiyor.
Ailelerden, evden uzaklaşmak gerçekten çok şey katıyor insana.
Aileleri niye korkunç bir şey gibi gösteriyorsunuz?Temelinizi atan yaşamanızı sağlayan onlar
@@Zahra-bw5ql gerçekten videoyu izlemedin mi hiç
@@Zahra-bw5ql aileler gerckten korkunç
Sizi çok seviyorum Başak hanım. Çok doğru konuşuyorsunuz. Açıksözlü olmanız da cabası bayılıyorum🤗❤👏
Bence; gelecekte bi gün kanatlarımız koparılmasından korktuğumuz için kelebeğe dönüşmekten bu kadar korkuyoruz.
izlerken gözlerim doldu.Seni ve düşünce tarzını çok seviyorum.söylediklerini onaylıyorum.Gerçekten senin gibi insanlara ihtiyaç var.
Selam Başak. Bu ara o kadar üzerime kara bulut çökmüş gibi durumlar yaşadım ki.. seni dinleyince bir silkelendim kendime geldim sanki : ) olaylara karşı rahat tavır takınman ve arada komediye çevirerek anlatman bu halimle bile güldürdün beni :D bir kafam rahatladı seni dinlemek iyi geldi.. teşekkürler..
Harikaydı ya gerçekten videonun bitiminde tüylerim diken diken oldu . Keşke daha önce izleseydim bu videoyu ama zararın neresinden dönersek kardır. Birçok bilgiler öğrendim ve hayattan kopmamayı , aslında bizde birçok şey yapabiliriz , öğrenebiliriz , hayallerimizi gerçekleştirebiliriz
9:30 "zaten bu özellikle yaratılmış bir şey, bir korku imparatorluğu yaratıldı...."
eskiden bu düzensizliğin, kargaşanın nedenini ben de anlayamıyordum. sonra bilinçli olarak oluşturulmuş sunî bir çevrede yaşadığımın idrakine vardım.
Bu videoyu izleyene kadar ailemin değerini anlayamamışım. Ben bisikletten düşmekten korktuğum için doğru düzgün süremiyordum. Babamda gidondan tuttu çakıllara götürdü, bisikleti salladı bende düştüm ağlayamadan dedi ki işte olabilecek en kötü ey bu dedi. Artık tüm kurslara bisikletle gidiyorum. Teşekkürler babam;)
"O yol neymiş ya git git bitmedi."😂👍 Tam da benm düşüncem Başak hanım. Süpersinz.
Çok tatlısın başak abla.video çok güzel olmuş. Sayende çok şey öğrendim 😊😍😍
Aynen senin dediğin gibi liseyi yatılı okumaya başladığımdan beri ailemden şikayet etmemeyi öğrendim. Üniversitede de ailemle aram tamamen düzelmişti onları kabullendiğim için. Gelişmem için sadece benim istememin yeterli olduğunu öğrendim. Çok güzel şeyler anlatmışsın, çok teşekkürler❤
Avrupada yaşıyorum 14 yaşında evden okul için ayrıldım lise boyunca paramı ailem karşıladı şuanda üniversitedeyim tıp kazandım ve paramı kendim kazanıyorum. Vaktinde ailem sağlık okumam için izin vermeseydi çocuk yaşında nereye gidiyorsun deseydi ben kendi ayaklarımın üstünde durmayı başaramazdım. Bana destek olup yol gösterdiler engel olmadılar. Yaşım 20 kendi yolumda yürüyorum arkamda ailem yanıbaşımda tecrübelerim. Demem o ki lütfen çocuklarınıza güvenip destek çıkın yaşları küçük olsada yapabilecekleri şeyler çok büyük.
Seli V. Yolun açık olsun gönlünce olur inşallah
14 dk bu yüzden anne olmak istiyorum, şu olay var ama çok aptalca her kız anne olmak istemesi lazımmış bu ne saçmalık ben hayata yetişemiyorum çok şey yapmak istiyorum ama vaktim yok bide sorunluk hiç alamam problemleri bitmiyor ben uğraşamam
Aaaaaabiiiii muhhhteşem noktalara değinmişşşsinnn!!!! Net!!! Nokta!!! Müthiş keyif verici bir video idi, emeğine sağlık 👏👏👏👏
Çektiğin en en en iyi videolardan biri bravo ... Altyapı bozuk verildiyse üstüne kat çıkmak da zor ... Aile ye karşı borçlu değiliz , aile sadece doğuma aracılık eder sözün demin okuduğum kitapta geçiyordu, muhtemelen aynı kitabı okuduk :))
insan bu kadar mı güzel cümleler bulur, bu kadar mı güzel anlatır. Seni hayranlıkla izliyorum... lütfen böyle kendin olmaya devam et. Bu ülkeye dürüst insanlar lazım
15 yaşımda şehir dışında lise okumaya gitmiş biri olarak söylüyorum bir insan 15 yaşındayken ailesinin koruması altında olmalı ergenliğin verdiği sizden kurtuluyorum tek başıma yaşayacağım kafasıyla başka yerlere uçmamalı. Cunku henüz düşünceleri olgun değil ve kendisinin etrafı da böyle insanlarla doludur, aile olmadığı için çok kolay hata yapar. Üniversite de evden ayrılmak daha iyidir mümkünse. Tavsiye vermeden önce etraflıca düşünmenizi tavsiye ederim.
İrem Aslan Ben böyle düşünmüyorum.Ben de liseyi dışarda okudum.Ailemi çok özledim bu süre boyunca. İnsan yedisinde neyse yetmişinde de odur.Ergenliğin getirdiği şeyler olur ama sen çizgiden çıkmadığın sürece hiçbir şey olmaz.
Ben basak ablanin illaki verdigi orneklerdeki yaslarda evden ayrilmamizi soylemeye calistigini dusunmuyorum sadece ozgurlesmenin insana kattiklarini anlatiyor illlaki lise caginda evden ayrilmamiza gerek yok ama belli bir yastan sonra ayrilmak gerekli bence universite caginda ozellikle
Başak ya yine supersin..Seni izlerken ufkum açiliyor ve çok samimi geliyorsun...
19 dakika nasil geçti hiç fark edemedim O kadar doğru konuşuyorsun ki 😍😍😍😍
Tüm videolarinizi izliyorum,amma bu bir baska.Çok onemli konular ve cok uyarici konusmalar.Tesekkur ederim😊supersiniz🎉
Lgs sıralamam daha üst bir okula yetmesine rağmen sırf yurtta kalabileceğim için daha alt bir okulu tercih ettim. Ama covid 19 yüzünden gidemediğim okulun yurdunda da kalamıyorum.
Kalite kokuyor kanal bravo👏👏👏👏
Ben şahsen ailemi bayağı seviyorum.Onlara of dediğimde bile vicdan azabı çekiyorum. Bazen vefasız hissediyorum kendimi.Ama onlar hep ne tuhaf kızsın falan diyorlar.Bir sıkıntım oluyor anlatıyorum ciddi bir şekilde. Dalga geçiyorlar,tepki gösterdigimdeyse kızım bizim hastaliklarimiz var.Bizi üzme diyorlar ya da gebersek rahat edersiniz falan diyorlar ve ben ailemden uzaklaştım bayağı bir.Artık adam gibi konuşmuyorum bile.Elimde değil,bu çok üzücü
Normal Biri bazen bazi seyleri ailen yerine arkadaslarla paylasman daha makul olabiliyor. Ve cogu aile bizi uzme hastayiz ve ölsemde kurtulsan gibi cumleler kuruyo. Bunlara uzulmemek gerek. Sen onlara karsi saygili olman yeterlidir. Annen baban mi alay ediyor? Ozaman o konulardan bahsetme onlara. Yoksa cok komik komular ve gercekci mi gelmiyo onlara? Ha kardeslerin veya baska bi aileferdiyse onlara zaten anlatma derim. Alay etmek uzucu bi durum bence. Kib
Normal Biri Meditasyon yap . 😊😊
Selinay Koçak teşekkür ederim,bu yaz meditasyon yapmayı düşünüyorum zaten💓.Peki senin ailenle ilgili bir derdin var mı içinden çıkamadığın
O Bosma çok haklısın zaten eskiden ailemle acayip yakındım. Şimdi arkadaşlarımla biraz daha yakınım çünkü ailede hep bir yargılama ve kontrol etme sorunsalı var
O Bosma ben zaten olgun bir insanım ve ciddi şekilde anlatıyorum. Ama öyle bir şey yok diyip kestirip atıyorlar. Bir kere kendimi kötü hissettiğimi söylemiştim,senin suçun sen kendini bu hale getirdin bizden uzaklaştın soğuksun,eskiden çok şöyle bir cocuktun simdi bozuldun vs.Ve ders notlarim düştü biraz onun dışında ağzıma küfür bile almam.Kötü bir alışkanlığım yok.Bu yüzden kendim çocuk doğurmak istemiyorum hatta.Onun gelişimini kötü etkilerim düşüncesiyle. Bir çocuğu yetiştirdiğinizde sadece ona bakmakla olmuyor.Önemli olan tatlı sert olmak.Ben şuanda arkadaşlarımla otobüse bile binemiyorum
her şey güzel ! Sadece dinlerken inanılmaz yoruluyorum. Dinleyici tavsiyesi olarak, daha sakin, daha tane tane aktarabilirsen masallarda da başarılı videolar geleceğine eminim :)
Hep olduğum here ait olmadığımı düşünüyorum gitmek ve farklı yerler görmek istiyorum zorlukların üstesinden gelmek istiyorum fakat aile baskısı var yapmak istediğim çoğu şeyi yapamıyorum anne ya da babamla konuşuyorum "sen bir kızsın gidemezsin " diyorlar neden kız olmayı ben seçmedim ki bu yüzden özgüvenim oldukça düşüktür.
Ama uğraşıcam güzel bir hayat yaşamak için.
Ah cidden bu en büyük sorun. Evlenmeden herhangi bir yerleri tek başına gezemeyeceğini söylenmesi sen kızsın olmaz tarzında düşünceler cidden çok bunaltıcı umarım bu düşüncelerden çıkmalarını sağlayabiliriz.
Ya nasıl da güzel anlatmış nasıl da tam zamanında bu videoyu izlemişim 💗💗💗💗 kalplerce
Bu video yaklaşık 2 sene sonra keşfetime düştü ve yine de söylemek istediklerim var 2020 yılındayız ve yaşıtlarım istediği şeyi giyip arkadaşlarında gerçekten çocukluğunun, gençliğinin tadını çıkarıyor ama ben çıkaramıyorum tabi ki arkadaşlarımla belirli yerlere gönderiyorlar ama örneğin çarşıya gitmek için 1 hafta öncesinden izin almalıyım hatta izin bile değil resmen gitmek için yalvarmalıyım yoksa gidemem normal bir erkek arkadaşım olamaz erkekler beni sosyal medyadan takip edemez eğer storymde aşkla ve ya aşkla bağlantılı şeyler paylaşırsa bana şunu derler "gören de sevgilin sancak böyle salak salak şeyler paylaşma" ama ben hayatımı kimseye göre yaşamıyorum Bi başkasının doğrusu benim yanlışım olabilir ama aileme bunu anlatamam o kadar üzülüyorum ki bu duruma beni sevmediklerinden değil tabi ki ama, günden güne sanki onlardan soğuyorum annem sabah akşam beni eleştiriyor babamda aynı şekilde ufacık bir hatamı duvara asarlar ama asla beni ovmezler sürekli şunun kızı bunun kızı başkaları övülür ben başka aileleri övünce ise bizene elalemden, her neyse kendi ayaklarım üzerinde durmaya başladığımda bunların hiç birisini cekmeycegim... ✨💫
O kadar yakın hissediyorum ki kendimi sana karşı .Aradan biraz zaman geçince tekrar dinliyorum videolarını , her dinlediğimde de farklı anlamlar çıkarıyorum , her sözün çok değerli . İnsanların düşüncelerini ve hatta hayatlarını değiştirmelerini sağlıyorsun , en önemlisi de benimle aynı düşüncede olan biri var demesine sebep oluyorsun .İyi ki varsın .
💜💚🖤👏👏aile suçlaması en kolay kişiler topluluğu, ama 13 yaşında bile çoktan birey olmuşsun, hatta 10 yaşında bile kişiliğin var. Başkalarını suçladıkça kendi hayatımız için sorumluluk almayız. Çok güzel konular bunlar Başak.
Konuşmanın akıcılığı, mimiklerin, el hareketlerin çok etkileyici. Her videonda hiç tekrara düşmeden çok iyi iş çıkarıyosun videolarını sonuna kadar zevkle izliyorum oyüzden. Masal anlatmak da çok yakışacak sana heyecanla bekliyorum. Sevgiyle kal :)
Benim umrumda değil milletin ne düşündüğü hayata bir kez geliyoruz sonuçta benim hayatımı "aaaa o kız şort mu giydi erkek arkadaşı mı varmış aaaa" diye fısıldayan teyzeler dedeler yaşamıyor benim hayatım benim kararlarım
Müthiş bir video keyifle izledim ve kesinlikle doğru bütün söylediklerin 👏🏻👏🏻👏🏻
İzlemeden beğeni, canım Başak ablam ❣️
Yine pür dikkat dinledim. Dediklerin o kadar doğru ki bu konuya değindiğin için çok teşekkür ederim. Seviliyorsun ❤❤❤
Yeni saç kesimin ile Ayla'ya benzemişsin. ♥️
hayaller tokyo hayatlar ayla
Cansu Yazlak cok tatlisin.yanlis anlama.icimden geldi.❤
Gerçekten Helal olsun sana Başak abla,ne kadar herkesin içinde olan fakat dillenmeyen konuları anlatabiliyorsun🙏❤️