Στίχοι: καινούργια μέρα τα κατάφερα Με καταπίνουν τα τεράστια σου μάτια, σε κοιτώ με απορία θαυμασμό και σκέψη άδεια Δώσε του κόσμου το ψαράκι από τη γυάλα έτσι έλεγε ένας φίλος μου που πέταγε ζάρια μεγάλα ένας άλλος πάλι ζάρια μα έλεγε μέλι γαλά και όλο πάει πάνω-κάτω η τραμπάλα μία καλά και μία χάλια μία τα χείλη μας ξερά να τα σαλιώνουν χείλη αλλά, πάνω στα σύννεφα στα μαύρα μου ιπτάμενα χαλιά θα σου δίνω το μπουφάν μου να μη σε πιάνει ψιχάλα, και όταν πέσουμε στα βράχια, όταν σπάσουμε τα μούτρα μας στη γη μας περιμένουν χίλια απόμακρα ακρογιάλια για να αράζουμε, κάτω απ΄ του δέντρου την κουφάλα όταν χαράζει θέλω μόνο από τα χέρια σου να αγκαλιάζομαι είναι το μόνο που ζητώ το μόνο που χρειάζομαι, σαν πανοπλία να μη με πιάνουν τα σκάγια και όσο το κατεργάζομαι χρειάζομαι τα μάτια μου να μην μοιάζουν ποτάμια να ξεφύγω μία φορά και ένα καιρό από την παράμη άσε τον δρόμο για τα ουράνια ανοίγω τα φτερά μου και τα ρούχα μου φαρδιά για να κρύβουν τι διάβολο ορά να πληρώσω μία θέση στον παράδεισο χωρίς τα δυο σου μάτια και η κιθάρα μου, μου άφηνε στην τσέπη μου ψιλά πίσω στη γη ξανά μου κλείσανε την πόρτα και ξανά άνοιξα τα μάτια, σαν να βγήκα από την κάσα γυρνάω ανεκπλήρωτος σαν άδικη κατάρα και δεν βρίσκω ούτε εσένα ούτε τσιγάρα, Άρα πάλι στη σκάλα μάλλον θα ξημερωθώ μέχρι να ξυπνήσουν οι άνθρωποι για να πάρουν το αστικό να κάνω τράκα από κάνα περαστικό και αν δεν μου δώσει την αγάπη θα αρκεστώ με τον καπνό, έχω μονάχα για μία κλήση λεφτά στο κινητό ακροβατώ να πάρω εσένα ή κανα τρελογιατρό ποιος θα απαντήσει, εσύ ο γιατρός και η ζωή με έχετε φτύσει και ο βρεγμένος δεν φοβάται να αγαπήσει δεν φοβάται τα λάθη του να αντικρίσει, ούτε να πίσω γυρίσει μα ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή και δεν φοβάται στην βροχή να περπατήσει και όλα πίσω να τα αφήσει, ο βρεγμένος δεν φοβάται να πνιγεί το έχει στη φύση του βρήκα ένα τσιγάρο πεταμένο και σκισμένο όπως βρήκα την καρδιά μου το κολλάω Με λίγο σάλιο αν μπορούσα να ελέγξω το μυαλό μου θα σκεφτόμουν κάτι άλλο Μα κρατάω το σχοινί από την μπουγάδα και όλο σκέφτομαι Απόψε θα το κάνω, πλάκα κάνω δεν θα σκοτωθώ αυτοσφαλιαρίζομαι και κάνω εμετό ποιος γαμάει τον γιατρό Θα πάρω μαύρο, θα πάρω την κιθάρα μου να βγάλω κάνα ξύδι για να πιώ, Θα διαλέξω από τα τραγούδια μου το πιο Λυπητερό δεν θα αγαπάω πια εσένα θα αγαπώ το αλκοόλ και θα ξυπνώ με πονοκέφαλο στο πάρκο, θα με ξυπνάνε τα σκυλιά περαστικών θα με μυρίζουν τα αδέσποτα σκυλιά θα τους λέω σε αγαπώ καινούργια μέρα τα κατάφερα. βρήκα χρόνο και είπα να τους γράψω να υπάρχουν συγχωρέστε με για τυχόν λάθη.
Ο αγαπημένος μου εμσι είναι φίλος μου
Στίχοι:
καινούργια μέρα τα κατάφερα
Με καταπίνουν τα τεράστια σου μάτια, σε κοιτώ με απορία θαυμασμό και σκέψη άδεια
Δώσε του κόσμου το ψαράκι από τη γυάλα έτσι έλεγε ένας φίλος μου που πέταγε ζάρια μεγάλα
ένας άλλος πάλι ζάρια μα έλεγε μέλι γαλά και όλο πάει πάνω-κάτω η τραμπάλα μία καλά και μία χάλια
μία τα χείλη μας ξερά να τα σαλιώνουν χείλη αλλά, πάνω στα σύννεφα στα μαύρα μου ιπτάμενα χαλιά
θα σου δίνω το μπουφάν μου να μη σε πιάνει ψιχάλα, και όταν πέσουμε στα βράχια, όταν σπάσουμε τα μούτρα μας στη γη
μας περιμένουν χίλια απόμακρα ακρογιάλια για να αράζουμε, κάτω απ΄ του δέντρου την κουφάλα όταν χαράζει θέλω μόνο από τα χέρια σου να αγκαλιάζομαι
είναι το μόνο που ζητώ το μόνο που χρειάζομαι, σαν πανοπλία να μη με πιάνουν τα σκάγια
και όσο το κατεργάζομαι χρειάζομαι τα μάτια μου να μην μοιάζουν ποτάμια να ξεφύγω μία φορά και ένα καιρό από την παράμη
άσε τον δρόμο για τα ουράνια ανοίγω τα φτερά μου και τα ρούχα μου φαρδιά για να κρύβουν τι διάβολο ορά
να πληρώσω μία θέση στον παράδεισο χωρίς τα δυο σου μάτια και η κιθάρα μου, μου άφηνε στην τσέπη μου ψιλά πίσω στη γη ξανά
μου κλείσανε την πόρτα και ξανά άνοιξα τα μάτια, σαν να βγήκα από την κάσα
γυρνάω ανεκπλήρωτος σαν άδικη κατάρα και δεν βρίσκω ούτε εσένα ούτε τσιγάρα, Άρα πάλι στη σκάλα μάλλον θα ξημερωθώ
μέχρι να ξυπνήσουν οι άνθρωποι για να πάρουν το αστικό να κάνω τράκα από κάνα περαστικό και αν δεν μου δώσει την αγάπη θα αρκεστώ με τον καπνό, έχω μονάχα για μία κλήση λεφτά στο κινητό ακροβατώ να πάρω εσένα ή κανα τρελογιατρό ποιος θα απαντήσει, εσύ ο γιατρός και η ζωή με έχετε φτύσει
και ο βρεγμένος δεν φοβάται να αγαπήσει δεν φοβάται τα λάθη του να αντικρίσει, ούτε να πίσω γυρίσει μα ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή και δεν φοβάται στην βροχή να περπατήσει και όλα πίσω να τα αφήσει, ο βρεγμένος δεν φοβάται να πνιγεί το έχει στη φύση του
βρήκα ένα τσιγάρο πεταμένο και σκισμένο όπως βρήκα την καρδιά μου το κολλάω Με λίγο σάλιο αν μπορούσα να ελέγξω το μυαλό μου θα σκεφτόμουν κάτι άλλο
Μα κρατάω το σχοινί από την μπουγάδα και όλο σκέφτομαι Απόψε θα το κάνω, πλάκα κάνω δεν θα σκοτωθώ αυτοσφαλιαρίζομαι και κάνω εμετό ποιος γαμάει τον γιατρό Θα πάρω μαύρο, θα πάρω την κιθάρα μου να βγάλω κάνα ξύδι για να πιώ, Θα διαλέξω από τα τραγούδια μου το πιο Λυπητερό
δεν θα αγαπάω πια εσένα θα αγαπώ το αλκοόλ και θα ξυπνώ με πονοκέφαλο στο πάρκο, θα με ξυπνάνε τα σκυλιά περαστικών θα με μυρίζουν τα αδέσποτα σκυλιά
θα τους λέω σε αγαπώ καινούργια μέρα τα κατάφερα.
βρήκα χρόνο και είπα να τους γράψω να υπάρχουν
συγχωρέστε με για τυχόν λάθη.
Τρελό φίλε ❤
respect apo kypro aderfia