Πόσο όμορφα θα ήτανε... Αν ολοι άνθρωποι ένιωθαν αυτο το τραγούδι, αν μετά απο το άκουσμα του έμπαιναν έστω λίγλ σε σκέψεις. Όσοι πονεσαν, κι οσοι πονάνε σίγουρα πονάνε περισσότερο όταν ακούν αυτό το τραγούδι, ευχαριστούμε που μας δίνετε φωνή μέσα απο καθε σας κομμάτι, κι ας είστε ατεχνοι παλιατσοι
*Lyrics* Είπα θα μάθω τα βήματα απ'το τανγκό της... Μα πάλι κάνει το δικό της... Πες, πως ήμουν τόσο απαίσιος... Αφού δεν ήμουνα ποτέ για τον χορό της... Και πόσο όμορφα που ήταν τότε που κάναμε σχέδια... Μα δεν θέλω άτομα να χαλάνε την μέρα μου... Σου είπα πως σήμερα θα το ζήσουμε απαίσια... Και μετά θα σου φερθώ αναλόγως με τα κέφια μου... Και δεν με νοιάζει τι στο διάολο καλό βλέπεις στους ανθρώπους... Εγώ γαμώτο μου τους έχω σιχαθεί... Μακάρι να είχα ακόμα χίλιους λόγους... Μα τελικά κατάλαβα πως έφυγα μονάχα από ντροπή... Και πώς γίνεται πάντα να είσαι εσυ... Είπες θα το ζήσουμε μαζί κι από τότε πεθαίνω μόνος... Όλα είναι δρόμος... Και μια γαμημένη επιλογή... Που ακόμα σκέφτεται αν με μισεί... Βαριές κουβέντες που μάλλον είπαμε επίτηδες... Πες μου τι ήθελες... Κομπλεξικά, ανήλικα μυαλά που στήνουν ίντριγκες... Σου είπα φύγε από 'δω κι έπειτα ντύθηκες... Αναρωτήθηκες ποτέ σου το πώς ένιωσε; Της είπα κοψε το σκοινί κι αυτή το τέντωσε... Είχε πει πως πίνει μα του μπέτωσε... Μάλλον... Θα ήταν που βαρύ της έπεσε... Κι ο μαλάκας γελασε... Από την ανασφάλεια και πάλι... Μην αγχώνεσαι, η πόλη σήμερα θα γινει κόκκινη και μαύρη... Αν είχα καιρό να την δω, δεν θα μ'απασχολούσε τι κάνει... (Αν ειχα καιρο για να την δω...) Που λες... Θα ήμασταν εσυ κι εγω... (Αν είχα καιρο για να την δω...) Που λες... Θα ήταν και γαμω... (Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδώ...) Μια-δυο μαριονέτες... Καπνοί ή κλάματα, γύρω από την φωτιά χορεύουνε οι δραπέτες... Μετά την πρώτη φορά, την δεύτερη μ'αφορά... Μα μείνανε μόνο άδειες καρέκλες... Κι ένα κοινό χωρίς κοινά... Το πρόσωπό μου χλωμό, το προσωπό της μια σκιά... Το τανγκό της κενό... Μάθε τα βήματα και το γεμίζεις... Ο ήλιος πέφτει και χάνεται η σκιά... Τα καλύτερα παιδιά, είναι ελαττωματικά... Ρωτάω τι κάνεις πού και πού... "Ολα σκατα..." "Καλημέρα..." Τα πρωινά μου δεν είναι πλέον πρωινά... Ξυπνάω βράδια ή απογεύματα, προσπερνάω γεύματα... Ψάχνω τρόπους ν'αντιμετωπίσω κάποια θέματα... Κι ανθρώπους ντυμένους με χαμόγελα τόσο ψεύτικα... Γεύτηκα το μίσος τόσο που μ'αυτό μαγεύτηκα... "Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδώ" είπα και έφυγα... Πέθανα... Έβαλα την λούπα ενός φίλου να παίζει... Της είπα κόψε το σκοινί κι αποφάσισε να με δέσει... Ένας παλιάτσος που στον κύκλο τους δεν μπορούσε να χωρέσει... Κι αγχωμένοι σε μια γη γόνιμη και μια μουντίλα μόνιμη, η πόλη απόψε θα 'ναι μαύρη και κόκκινη... Ενήλικοι κι ανώριμοι... Κι ολο "μη το κάνεις, δεν πρέπει"... Όλοι οι υπόλοιποι πετάνε από την οροφή... Δώσαμε ραντεβού σε μια παράσταση αλλόκοτη... Μετά το δεύτερο ποτό όλοι μου φαίνονται τόσο γνώριμοι... Έβλεπα φιγούρες οικείες... Ουσίες, γαμήσια κι ανησυχίες... Νύχτες γεμάτες φωνές σε συνοικίες και φτωχογειτονιές... Πιώματα κι αλητείες... Οι γνώριμες φιγούρες πλέον οικείες... Η παράσταση τελείωσε, μα συνεχίσανε οι ερμηνείες... Υ.Γ.: "Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδω" και τρεις τελείες... 💔
Θυμάσαι εκείνο το βράδυ που το έβαλες στο κινητό σου για να το ακούσουμε παρέα; Θυμάσαι πως η στεναχώρια μας έπνιγε και δεν την αφήναμε να μας σκοτώσει; Θυμάσαι πόσο πολύ πάλεψες να το ζήσουμε μαζί; Θυμάσαι την χαρά στα μάτια μας από κάθε βραδινή βόλτα και πως γελούσαμε; Θυμάσαι; Τι κρίμα όμως που η παράσταση τελείωσε ... Σου είχα πει πως θα πονέσει πολύ...και μάντεψε πόνεσε πολύ, πονάει πολύ και θα πονάει για πολύ καιρό ακόμα.. Υ.Γ πόσο όμορφα θα ήτανε άμα ήσουνα εδώ ... :)
kalhmeeraa ta prwina mou den einai plewn prwinaaa xypnaw vradya h apogwumata prospernaw geumata psaxnw tropous na antimwtopisw kapoia themataa k anthrwpous ntymenoys me xamogela toso pseftika geutika to misws toso pu me auto mageutika..!
τ'ακούγαμε μαζί
Γάμησε τα...
Gamw..
😿❤️❤️
Κ εμείς κάποτε
Πόσο όμορφα θα ήτανε...
Αν ολοι άνθρωποι ένιωθαν αυτο το τραγούδι, αν μετά απο το άκουσμα του έμπαιναν έστω λίγλ σε σκέψεις. Όσοι πονεσαν, κι οσοι πονάνε σίγουρα πονάνε περισσότερο όταν ακούν αυτό το τραγούδι, ευχαριστούμε που μας δίνετε φωνή μέσα απο καθε σας κομμάτι, κι ας είστε ατεχνοι παλιατσοι
Όσα χρόνια και αν περάσουν θα είναι ένα από τα αγαπημένα
*Είπες θα το ζήσουμε μαζί κι από τότε πεθαίνω μόνος.*
είπες θα το ζήσουμε μαζί κι από τότε πεθαίνω μόνος...
"Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδώ"🌻🌹
*Lyrics*
Είπα θα μάθω τα βήματα απ'το τανγκό της...
Μα πάλι κάνει το δικό της...
Πες, πως ήμουν τόσο απαίσιος...
Αφού δεν ήμουνα ποτέ για τον χορό της...
Και πόσο όμορφα που ήταν τότε που κάναμε σχέδια...
Μα δεν θέλω άτομα να χαλάνε την μέρα μου...
Σου είπα πως σήμερα θα το ζήσουμε απαίσια...
Και μετά θα σου φερθώ αναλόγως με τα κέφια μου...
Και δεν με νοιάζει τι στο διάολο καλό βλέπεις στους ανθρώπους...
Εγώ γαμώτο μου τους έχω σιχαθεί...
Μακάρι να είχα ακόμα χίλιους λόγους...
Μα τελικά κατάλαβα πως έφυγα μονάχα από ντροπή...
Και πώς γίνεται πάντα να είσαι εσυ...
Είπες θα το ζήσουμε μαζί κι από τότε πεθαίνω μόνος...
Όλα είναι δρόμος... Και μια γαμημένη επιλογή... Που ακόμα σκέφτεται αν με μισεί...
Βαριές κουβέντες που μάλλον είπαμε επίτηδες... Πες μου τι ήθελες...
Κομπλεξικά, ανήλικα μυαλά που στήνουν ίντριγκες...
Σου είπα φύγε από 'δω κι έπειτα ντύθηκες...
Αναρωτήθηκες ποτέ σου το πώς ένιωσε;
Της είπα κοψε το σκοινί κι αυτή το τέντωσε...
Είχε πει πως πίνει μα του μπέτωσε... Μάλλον...
Θα ήταν που βαρύ της έπεσε...
Κι ο μαλάκας γελασε... Από την ανασφάλεια και πάλι...
Μην αγχώνεσαι, η πόλη σήμερα θα γινει κόκκινη και μαύρη...
Αν είχα καιρό να την δω, δεν θα μ'απασχολούσε τι κάνει...
(Αν ειχα καιρο για να την δω...)
Που λες... Θα ήμασταν εσυ κι εγω...
(Αν είχα καιρο για να την δω...)
Που λες... Θα ήταν και γαμω...
(Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδώ...)
Μια-δυο μαριονέτες...
Καπνοί ή κλάματα, γύρω από την φωτιά χορεύουνε οι δραπέτες...
Μετά την πρώτη φορά, την δεύτερη μ'αφορά...
Μα μείνανε μόνο άδειες καρέκλες...
Κι ένα κοινό χωρίς κοινά...
Το πρόσωπό μου χλωμό, το προσωπό της μια σκιά...
Το τανγκό της κενό...
Μάθε τα βήματα και το γεμίζεις...
Ο ήλιος πέφτει και χάνεται η σκιά...
Τα καλύτερα παιδιά, είναι ελαττωματικά...
Ρωτάω τι κάνεις πού και πού...
"Ολα σκατα..."
"Καλημέρα..."
Τα πρωινά μου δεν είναι πλέον πρωινά...
Ξυπνάω βράδια ή απογεύματα, προσπερνάω γεύματα...
Ψάχνω τρόπους ν'αντιμετωπίσω κάποια θέματα...
Κι ανθρώπους ντυμένους με χαμόγελα τόσο ψεύτικα...
Γεύτηκα το μίσος τόσο που μ'αυτό μαγεύτηκα...
"Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδώ" είπα και έφυγα... Πέθανα...
Έβαλα την λούπα ενός φίλου να παίζει...
Της είπα κόψε το σκοινί κι αποφάσισε να με δέσει...
Ένας παλιάτσος που στον κύκλο τους δεν μπορούσε να χωρέσει...
Κι αγχωμένοι σε μια γη γόνιμη και μια μουντίλα μόνιμη, η πόλη απόψε θα 'ναι μαύρη και κόκκινη...
Ενήλικοι κι ανώριμοι...
Κι ολο "μη το κάνεις, δεν πρέπει"...
Όλοι οι υπόλοιποι πετάνε από την οροφή...
Δώσαμε ραντεβού σε μια παράσταση αλλόκοτη...
Μετά το δεύτερο ποτό όλοι μου φαίνονται τόσο γνώριμοι...
Έβλεπα φιγούρες οικείες...
Ουσίες, γαμήσια κι ανησυχίες...
Νύχτες γεμάτες φωνές σε συνοικίες και φτωχογειτονιές...
Πιώματα κι αλητείες...
Οι γνώριμες φιγούρες πλέον οικείες...
Η παράσταση τελείωσε, μα συνεχίσανε οι ερμηνείες...
Υ.Γ.: "Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδω" και τρεις τελείες... 💔
Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδώ...
είπες θα το ζήσουμε μαζί κι από τότε πεθαίνω μόνος
υπέροχο...
Πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουν εδώ!❤
ποιοτικό-ποιητικό.
ποπο,εμεινα εεε,τι κομματαρα,με εκπροσωπει απολυτα,το ακουω ξανα και ξανα!!!ενα μεγαλο respect~
ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ!
Πολυ ωραιοι στιχοι και ομορφο τσοπαρισμα στην παραγωγη, μπραβο ρε μαγκες.
..μετά την πρώτη φορά η δεύτερη μ'αφορα μα μείνανε μόνο άδειες καρέκλες..
πόσο όμορφα θα ήταν άμα ήσουνα εδώ..(π+ε)
Θυμάσαι εκείνο το βράδυ που το έβαλες στο κινητό σου για να το ακούσουμε παρέα; Θυμάσαι πως η στεναχώρια μας έπνιγε και δεν την αφήναμε να μας σκοτώσει; Θυμάσαι πόσο πολύ πάλεψες να το ζήσουμε μαζί; Θυμάσαι την χαρά στα μάτια μας από κάθε βραδινή βόλτα και πως γελούσαμε; Θυμάσαι; Τι κρίμα όμως που η παράσταση τελείωσε ...
Σου είχα πει πως θα πονέσει πολύ...και μάντεψε πόνεσε πολύ, πονάει πολύ και θα πονάει για πολύ καιρό ακόμα..
Υ.Γ
πόσο όμορφα θα ήτανε άμα ήσουνα εδώ ... :)
Πάντα θα πονάει.
Πόσο όμορφα θα ήτανε άμα ήσουνα εδώ....
skratsi1312 fl .!.
@@user-vo4tn3gg2h gt etsi?
#
πόσο όμορφα;
Μακάρι να μην ξαναγυρνουσα ποτέ ξανά σε αυτό τραγούδι αλλά να που πάλι εδώ είμαστε....
Μπεσα.
Δυνατό μαγκες
Α ρε Νεφέλη..
Αχχ ...
το μπιτ γαμει!!!
ωχ τελειο αλεξιου (mckennitt) !!
προσπερναω γευματα
Τα πρωινά μου πλέον δεν είναι πρωινά...
Που λες...
Ouf
19
Ποιος;
poly agaph
μαγκες θα μπορουσα να ξερω το sample ?
Το ταγκό της νεφέλης λέγεται το sample :)
Άτεχνοι παλιάτσοι ευχαριστω μαγκες συνεχιστε την καλη δουλεια
eipes 8a to zhsume mazi kai akoma pe8ainw monos
kalhmeeraa
ta prwina mou den einai plewn prwinaaa
xypnaw vradya h apogwumata
prospernaw geumata
psaxnw tropous na antimwtopisw kapoia themataa
k anthrwpous ntymenoys me xamogela toso pseftika
geutika to misws toso pu me auto mageutika..!
Πόσο όμορφα δεν ήταν
Γιατί κάνουν όλοι ραπ ?
δε το κάνουν για σένα , το κάνουν για τη πάρτυ τους , κοιμήσου ήσυχα απόψε.
Καποιοι το να γραφουν γαληνευει τη ψυχή τους
γιατί να υπάρχει πάντα κάποιος μπακαλιάρος που κρίνει όσους δεν μπορεί καν να δει;!!! 🤔
14