Çok teşekkürler ediyorum. Biraz olsun rahtladım. Siz müthiş bir insansınız. Benim çoçukluktan gelen bir travmam var onunla baş etmeye çalışıyorum anlatıklarınz biraz olsun beni rahatlattı çok teşekkür ederim güzel insan
Birde seçtikleri çocuktan umdugunu bulamayip fazlalik gördükleri çocuktan ilgi alaka görüp ama hala seçtikleri çoçuktan medet uman, fazlalik olan çocugun emegini görmezden gelen, nankörlük eden adeta seçtigi çocuguna olan sevgisiyle fazlaliık gördükleri çocuklarını ezen anneler var sevgili Hocam.
Ailelerin bir favori yani “gözde” çocukları bir de “seçilmiş” çocukları yani “kurbanları” var. Kurbanlar ağzıyla kuş tutsa yaranamaz ama öbür gözde çocuk onların tepesine çıksa yarabbi şükür derler
@@TheArchiv-Ist maalesef öyle. Anneler hakkinda bazen bir yerlerde yazilar okurum ve bakar kalirim, örnegin: Aglarsa anan aglar gerisi yalan aglar gibi :-( Anne şefkati ve sicakligini anlatan yazilar gibi... annede sevgisini evladindan sakimirsa varin gerisini siz düşünün kiymetli kardeşim... :-(
Secilmemissen bos ver fazla az sevgiyi sen dunyanin en sansli cocugusun !sectiklerini seviyorlar mi zannediyorsun o insanlar kendiletini cok ama cok seviyor otekiler kurban edilmis sadece amac icin sevilen yani butur insanlar bencil olur uzun oldu umarim okursun
@@mihenk5545 Katılıyorum. Ne yapıyorsan yap. Allah rızası için yap. Gerisi boş. Anneye merhamet duygusu koruma iç güdüsü veren o. Ama annenin kendine benzeyen evladını daha çok sevmesi de nefsi işte.
Ağzınıza sağlık hocam çok güzel anlatmışsınız sayenizde seçilmiş çocuk olduğumu anladım. Hayatta hiç kendime bir yol çizemedim hep sorumluluk ve harcanmış hayat. Hep yalnız kaldım İyi ki sizi dinledim
Muhteşem bir anlatım hocam ben de seçilmiş bir çocuktum. 47 yaşında uyandım. Asla geç değil. Psikiatristim sayesinde tabii . 2 yıldır terapi alıyorum ve şuanda daha iyiyim herkese sizin gibi iyi bir pskiatrdan terapi almasını tavsiye ediyorum. Saygılarımla
Birde seçilmemis çocuklardan bahsedin hocam ayrılan amannn sen hep başının çaresine bakarsın amannn sen hakkını zaten kimseye yedirmezsin hayati sirtlanir gidersin anlatın hocam yalnız bir çocuk olmayı yalnız büyümeyi her isi başarmak zorunda kalan yetişkin bir birey olduğunda da bitmeyen sorumluluklar içinde hayat yaşamayı NIYE HOCAM EVLAT OLDUM KADIN OLDUM ANNE OLDUM INSAN OLDUM AMA KIMSENIN AMAN TIRNAGI KIRILMASIN DEDİĞİ O YORULUR UZULUR DEMEDIGI VAZFECMEDIGI BEN OLAMADIM BEN TEK DEGİLİM GÜCÜ SEVERIM EVET AMA BU SEKILDE OLMAMALIYDI HAYATIMDAKI HERSEYI YASQRAK OGRENDIM OGRENIRKEN HEP TEKTIM NE BİLEYİM EN BASITINDEN OLSUN BIR POSETI AGIR DIYIP ELIMDEN ALAN BILE OLMADI BENIM
Küçüklüğümden beri hep şiddet içinde büyüdüm anne baba sevgisi yaşamadım hep dislandim asagilandim yaş geldi 38 yine aşağılanıyorum Anne sevgisine muhtacim ama bulamıyorum çok acı cekiyorum içimde
Işığınız her daim parlasın, maşallah. Sizi seyrederken sevgiyi, şefkati, anlayışı, olma halini derinden hissediyorum. Teşekkür ederim, gönülden dökülen güzel yapıcı umut veren sözleriniz için😊
Gülseren hanım o seçilmiş çocuklardan biri de benim. Beni annem kırk yaşındayken doğmuşum. Benden beş yaş büyük engelli abim var. Annem her zaman derdi Allah seni son zaman abine baksın diye verdi...Üniversite sınavına hazırlanırken abim kayboldu dört gün sonra bulundu. Ben o psikoloji ile üniversite hayalini rafa kaldırdım. Evlendim iki kızım oldu . Babam ve annemi iki yıl arayla kaybettim.Otuzüç yaşında iki yıllık sosyal hizmetler bölümünü bitirdim. Ben okumayı çok seviyorum .Hep ömür boyu eğitim diyenlerdenim.Şimdi büyük kızım üniversite sınavına hazırlanıyor. Ben de tekrar kızım ile sınava gireceğim ikinci üniversiteyi okumayı düşünüyorum. Abim yanımda geçmişe dönüp baktığımda annemin söylediği söz aklıma geliyor.Gerçekten ben abim için seçilmiş çocuğum galiba ...Kızlarım için, onların okuması için elimden gelenin fazlasını yapıyorum...Bu arada okumanın yaşı yok rahmetli Kemal Sunal üniversite cübbesini giyip kepini attığın an hiç gözümün önünden gitmez.Allah rahmet eylesin güzel insan...Videolarınız kitaplarınız için çok teşekkürler bizlere yol gösterici klavuz oluyorsunuz...iyi ki varsınız.💙💙💙
Çok güzel anlatıyorsunuz, çok teşekkür ederim, aydınlanıyoruz, çok doğru hayatlar bir şekilde harcanıyor ve genetik olarak nesillerden nesillere ötürürlər. Güzel konu...
merhaba Gulseren hocam toplumda cok harcanmis hayatlar var. Bunlari belki farkinda olmadan yasiyoruz insan sevgi ile hukmu birbirinden ayirmayi basarirsa o zaman kendisinin farkina varabilir bence egitici bilgileriniz icin tesekkurler.
@@uhtcearee Selam, önce psikiyatra gitmeye başladım 6 ay sonra bir arkadaşımın evine taşınmaya arkadaşımın desteği ile ikna olmuştum. Evde işler benim için iyi gitmiyordu. Bi gün psikiyatrim çık o evden dedi. Şaşkındım genelde yorum yapmazdı. 15 gün sonra giysilerimle arkadaşımın evindeydim. Aradan 11 yıl geçti. Şimdi ayrı oturuyorum. Kendi evimdeyim. Kiracıyım ama olsun. Kimseyle oturmuyorum. Size sadece şunu söyleyim. O insanlar hiç değişmedi. Ben sınır koymayı öğrenmedikçe almaya devam ettiler. Sadece ayrı evdeydim. Şimdi sınır koymayı, hayır demeyi kendimi geri çekmeyi öğrendim. Ara ara psikoloğa gidip destek alıyorum. Ama sınır koymak ve hayata kendi ayaklarımız üzerinde devam etmekte bana iyi geldi. Hobilerim arkadaş guruplarım var Bu benim yolum.
Hocam çok güzel ve içten anlatıyosunuz sizinle yüz yüze görüşüp konuşmak hayatımı anlatmak isterdim sizin gibi mesleğini seven zor bulunur çok teşekür ederim saygılar ❤️
Yıllardır içimden gećenleri kimseye anlatamadıklarımı siz anlattınız. Evet ben tek çocuk olarak seçilmisliği yaşadım. 59 yasındayım geriye dönüp baktığımda kendim için ne yaptım diyorum ve aldığım tüm yanlıs kararlarımı sorguluyorum. Hayatımda ki keşkeler canımı acıtıyor.
Babam hep " Bana asli kızım bakacak. Soba kovami ben yaşlanınca sen dolduracaksin. Bana sen bakacaksın!" Derdi. Büyüdüm O Alzaymir oldu. Ve hakikaten ailemle yaşamaya başlayıp anneme babamın bakımı konusunda destek olmaya çalıştım. Söz enerjidir diyorlar bu doğru mu bilmem de içimizden geçirdiğimiz dua Lara temennilere dikkat etmek lazım. Şimdi 37 yaşında annemle yaşıyorum. Hocamın dediği gibi evlenmedim. Şimdi 20 li yaşlardaki cesarette yok çocuk sahibi olmak gibi bilmiyorum. Tek temennim güçlü bir insan olduğumu düşünüyorum inşallah oyleyimdir. Depresyon ilaçlarına hocamızın dediği durumlara düşmem. Teşekkürler 🙋🏻♀️💐💐💐
Ne olur gülseren hocam ne olur konuya devam edin ayni şeyi annem yaşıyor zama zaman bende kendimi seçilmiş cocuk gibi hissediyorum kırmadan nasil bu durumla başa cikariz sevgiler canimm hocamm siz bir ışıksıniz bizim için
Ne kadar güzel anlatmışsınız.Gerçekten ülkemizde cok büyük bir kitle bu durumda. Ve konuşmanızda da bahsettiğiniz gibi suçluluk duygusu hayati zehir ediyor ne kadar farkında olsa da insan bu duyguya engel olamıyor. Bundan kurtulmak mümkün mü? Bunun icin ne yapmalı?
Öncelikle teşekkürler, bir de seçilmiş çocuk sendromundan özgürleşmek için adımlar neler ve bunu kızgınlık duymadan nasıl başarırız. Lütfen bu konularda da video çeker misiniz?
Hocam dikkat eksikliği ile ilgili bir video da çeker misiniz özellikle dikkat- odaklanma sorunu yaşayan her şeyden çok çabuk sıkılan yetişkinler ne yapmalı, şimdiden çok teşekkür ederim
Cok onemli bir konu gerçekten de teşekkürler ,iyiki dokundunuz bu konuya. Ben seçilmiş değilim kalabalık ailelerde sonlarda olursanız özgür ve bağımsız bi kisilik oluştu bende. Am ne yazıktır büyük kızımı seçmişim .Üzüldüm. Ama iyi bir işi var ve boşandı . Bize aileme belki ben (kesin ben) uzak olmayı seçti . Büýk bir şehirde kızıyla beraber yaşamını sürdürüyor. Tek istediği benim ve eşimin olduğu yerde aynı şehirde ayrı bir ev tutup onunla yaşamamızı istemesi özellikle beni . Ýası ilerle miş ben ve babası yerimizden olmak istemiyoruz ama yapmam gerektiğine inanıyorum. Olduğum yerde tüm ailem burada çok akraba canlısı olmamama rağmen, doğup büyüdüğüm yer burası.Eşimin benden büyük aslında gidebilirim ama bilemiyorum işte. Biliyorumda kararsızlık var gitmem gerektiğine inanıyorum suçluluk psikolojisi benimki galiba yavrum karşı , kendi yaşamımı kimsenin kızımda olsa ipotek altına koymak istemiyorsun eşim bile karışamazken , buradaki evli kızım karışmazken , bahsettiğim kızım da karışmaz ama ben anlatamıyorum ki incinmesin diye, mesele şu hür doğdum hür yaşarım ,( sarki sözü gibi oldu) kendime yeten biriyim bir sürü hobim var zaman yetmiyor bana ögrenme isteği bitmeyen, gezen bir kisılik ben gibi biri ,ne istediğini bilen ben. Öte yandan kızı var daha küçük sayılır onu da çok düşünüyorum yalnızlıklarını. Gidersem eşimin yalnızlığı .Bilmiyorum bilemiyorum . Bir çözüm bulmam gerek.Saygılar BU ARADA KIRMIZI ODA VE MASUMLAR APARTMANI. Gerçekleri görmek bu topluma verebileceğiniz daha iyi bir şey olabilirmi . Cok cok teşekkürler ķendi adıma,hepimiz adına.toplumumuz adına.Eşim daralıyor ben seyrediyorum ayrı odada😊
Gülseren Hanım, gerçekten de ıyiki varsınız. Kitaplarınızı bir solukta okuyorum, kendime dair birşeyler mutlaka buluyorum. Yeni kitaplarınızı da sabırsızlık bekliyorum. Iyiki varsınız...
Şu an adeta şok yaşıyorum. Benim durumumu tarif etmişsiniz. Babamı 7 yaşımda kaybettim. Yedi kardeşin en küçüğüyüm. Annem çocukluğumda benim için körlüğüm kefenliğim derdi. Hiç evlenmedim. Herkes ailesini kurup yuvadan uçtu. 25 yıldır annemle yaşıyordum. 48 yaşıma geldiğimde annemi kaybettim. Hafta içi çalışıyor, işten çıkınca koşa koşa eve geliyordum. Annemi yalnız bırakamadığım için hiçbir hafta sonu dışarı çıkmıyor, mağaza gezip kendime yakışan kıyafetler alamıyordum. İki yıl oldu hala hafta içi işten çıkıp koşa koşa eve geliyorum. Zaruri ihtiyaçlarım dışında hiçbir şey almıyorum. Çünkü bana neyin yakışacağını kestiremiyorum. Bütün zamanımı annemle geçirdiğim için birlikte gezecek kafadar arkadaşım yok. Bir dönemler giymeyi istediğim her şey artık demode. Her gün keşke annem hasta ve yaşlı da olsa yanımda olsaydı diyorum. Hem yaşayamadığım hayatın bir nedeni hem de benim yaşamak için bir nedenim olurdu.
Aslinda bakildiginda herkes bu durumdan sikayetci Ya Anne baba icin yasaniyor yada cocuk ve es icin kendi hayatindan vazgeciyorsun Ama bence suan esiniz ve cocuklariniz olmadigi icin bir suru sey yapabilirsiniz yeni seyler deneyip yeni yerler gorebilirsiniz bahaneniz de yok turlara katilip yeni arkadaslariniz olabilir
Ailelerimiz bir parcamizi bizden aldilar bizi eksik urkek korkak ozguven hele hic veremediler. Bu hayat bize evliligimize cocuklarimiza hep yansidi. Bir tarafimiz onlardan vazgecmiyor ama bir tarafimizda hep onlara ofkeyle bakiyor. Sanki bir araftaymisiz gibi
Hocam camdaki kız kitabınizi soluksuz okudum .elimden birakamadim. Nalanin kaderine ağladım .hayatimda çoook etkilendiğim çok ender kitaplardan biriydi .çok değişik duygular yaşadım .kalbim sızladi hocam .siz harikasin iz .o kadar çok şey öğrendim ki bu kitaptan .Diğer bütün kitaplarınızi alicam Teşekkürler .❤❤❤❤❤❤❤❤
Annem öyretmendi çok çalışırdı ve müsafirsiz günümüz olmazdı.annem çocuklukdan ablamı bana adeta zimmetlemişdi o bir hata yaparsa sen neden musade etdin neden engel olmadın sonra babamın erkek çocuk kavqası hiç bitmedi 14 sene sonra erkek kardeşim oldu fakat annemin bu sefer hastalıklar peşini brakmadı kardeşim küçükken kanserden annemi kayb etdik son sözü bana kardeşlerin sana emanet ablan düşünemez kardeşinde küçük ve s inanınki 44 yaşıma nezaman geldim bilmyorum.kaşke birgün kliniye gele bilsem tüm kitaplarınızı okudum hepsinde kendimi gördüm.allahım uzun ömürler versin size, minnetdarım size. okadar içden herkesi iyleşdirmek istyorsunuzki sihirli deyneyiniz olsa kaşke.
Kimin hayati dört dörtlükmüş ben hıç görmedim 🤔varsa yazsin birşeyler herzaman eksiktir.😰ben ne dr lar gördüm hepsı başka şeyler söyledı 😢hiç birine unanmayiñ en güzelinı kalp söylüyor 💌🤲🍮☕🌳
Ben mücadele ettim dişlerimi sıka sıka 3 dişim kırıldı sonunda kazanan oldum şuan hepsi itaat ettiler hayallerini onlara yavaş yavaş kendilerinin yaşamalarını onlara ögretiyorum ben yaralı bir aslan gibi her tarafı ruhsal. Fiziksel pençe yaraları güçlüyüm daha güçlüyüm Elhamdülillah imtihan çok yönlüdür gelişmelisin ki bişeyleri kaçırmadan anlamalısın
Ben annemin ve babamın yaptığı yanlış davranışlardan sorumlu değilim.Kendi davranışlarımdan sorumluyum.İyiyi kötüyü büyüdükçe idrak ediyoruz.Küçükken bile ayırtedebiliyoruz. O zaman kimseyi suçlayarak ,kin duyarak hayatımızı mutsuzlaştırmanın bir manası yok.İnsan enerjisini buna harcamamalı.Bizler hata yapabiliyorsak bırakalım anne babamızda bu hakka sahip olsun. Hiç mi onların iyi bir yönü yok.Odak noktamızı buna verelim.Kim bilir bilmediğimiz ne badirelerden gectiler. Diyelim ki çevremizde ki hiçbir insan anne babamızla iyi anlaşamıyor. O kadar kötü olsunlar. Ama bu dünyaya gelmemize sebep olmaları bile onlara iyi davranmamız için yeter.Düşünelim bir kere bir hayatımız oluyor ve bu hayatın içine gücümüzün yettiği tüm güzellikleri sığdırabiliriz. ( İçinde anne babasına kin besleyenlerin şunu dediğini duyar gibiyim ben istemedim ki bu hayatı ,hayatım b...ktan bir hayat.Bunun neyi için sevineyim.)Yeterki enerjimizi ( düşünerek )kinimizde yoğunlaştırıp tekrar tekrar bitirmeyelim. Sınırımızı üstürubuyla çizip net ve yumuşak olalım.Kızsalarda selam deyip geçelim( ama nasıl olur canım sen de abarttın diyebilirsiniz. O zaman bu olayı şöyle değiştirelim.Mahallenizin delisi etraftan geçene bağırıyor,sinirleniyor belki ağza alınmayacak sözler sarfediyor .O zaman dermiyiz sen ne diyorsun yahu kızıp bağırırmıyız.Bağırsakta bir şeyin değişmeyeceğini biliriz .Çünkü karşımızdaki laftan anlamayan ,aklı olmayan biri.Bazen anne babamızda da kalıplaşmış davranışlar, sertlikler akıllı bir insanın yapmayacağı şeyler oluyor. Malesef büyüyünce de kendin den yaşça küçük olandan akıl almak o insanlara zor geliyor.Anlamıyorlarsa akıl vermeyip zıtlaşmamak daha iyi.En azından kendi hayatımız için.)Evladını istemeyip aldıran insanlar var .Öylede olabilirdi.Uzun süre annemizin karnında yük olup belini bacağını her yerinin ağrımasına s bep olmamıza rağmen bizden vazgeçmemiş.Dünyaya gelmişiz.Yani dünyaya gelmemize sebep olan bu insanlara vefa borcumuz olduğu gerçeğini kabul etmemiz gerekiyor. Mutlu olmanın bir yolu sahip olamadıklarımızı değil sahip olduklarımızı görebilmek.Yaşam enerjimizi kinle eritirsek gevşeriz ve güçten düşeriz.Bu da kimsenin istediği şey değildir aslında. Kur' anda "Onlara merhamet ederek tevazu kanadını indir ve de ki: "Rabbim!, Tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi sen de onlara acı."İsrâ, 17/24 bu duayı etmek benim kalbimi yumuşatıyor ve içimi ısıtıyor.Sizlere de tavsiye ederim. Gelelim bana ,ben de bir anneyim "Çocuklarınıza ikram (ve ihsan) ediniz. Onları güzel terbiye ediniz." (İbn Mâce, "Edeb", 3) hadisini kendime düçar edinirim. Onunda sınırı var tabi o da benim gücüm kadar. Herkesin gücü farklı.Önemli olan bunu evladımıza hissettirmek... Hepimiz için şu duayı ediyorum Allahım! Yuvalarımıza, aile ocağımıza mutluluk, huzur ve saadetler ihsan eyle! AMİN.....
Merhaba ben çocuklarımın hayatına el koymadım kesinlikle işte doktor olacaksın yok efendim savcı olacaksın ve benzeri, ben onları neyi seviyorsan onu seç, sonuçta sen çalışacaksın sabahları yataktan kalkıp aman genemi bu sıkıcı nefret ettiğim işemi gideceğim demeden severek yapacağın Bi meslek seç derim, tabiki kendi tecrübelerimizle onlara sadece yol gösteririz zorlama olmadan sonuçta onun hayatı,bazen düşünüyorum herşey diplomamı çevremde aklını kullanarak sadece ilkokul mezunu olup biryerlerde gelen insanlarda var,kardeşlerim yüksek okul bitirdi seçtikleri meslek üzerine iş bulamadılar anlamıyorum dünyanın adaletini bazen buhayatta şansa çok inanıyorum, doğduğumuz evkaderimizdir ya gerçekten bazıları çok şanslı dünyaya geliyor, bu konu çok uzun, tartışılır aslında yazmaylada olmuya teşekkür ederim sevgiler saygılar🙋♀️
Annemin korumacılığı sebebiyle çocukluğumda hayatı pek öğrenemedim. Erken yaşta annem gibi biri ile evlendim ve hala hayata çok yabancıyım. Kendimi asla bir birey gibi hissetmiyorum. Tamamlanmamış gibiyim.
Çok acı çektim çok üzüldüm..ve ben büyüdüğümü 27 yaşım da fark ettim..evlenmedim..yaşadığım bu hayat ya doğru insanı bulmama izin vermiyor..yada ben doğru yolu bulamıyorum pes ettim..ben birşeyleri bağladıkça daha şiddetli kopmalar yaşıyorum ..dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.. anne ve babam kadar gerçekten seveni merhamet edeni göremiyorum.. nedir bu diyorum kendi kendime..birileri tarafından ömür boyu mutsuzlu kalayım..yoksa ömür boyu..yalnızlığımı seçmeliyim..şunun farkındayım..anne babam beni eve bağlamıyor..ben onlara bakmak zorunda değilim..ama onlar kadar güzel sevgi dolu samimi içten karşılıksız seven kimsem yokki..biz yanlış..çağa denk geldik..icinde mutluluk olan sadakat olan aşk olan herseyi tükettiler.
merhaba ben ilk sizinle kardeşim sayesinde tanıştım tabi bu dönem berbat bı dönemdi büyük bir kayıp yaşamıştım üstüne sizin kitapları okuamaya başladım ama tam da burda gerçeklerle yüzleşmek beni dibe vurdurdu ben seçilmiş çocuk değilim ben yedek çocuğum her işi gören ama sahnede hep ablasının gölgesinde kalan Velhasıl bizde vardi bı seçilmiş çocuk ben sizden arka plana atılan görülmeyen çocukla ilgili çocuklarla ilgili bir video beklerim sevgili Gülseren hanım çok teşekkür ederim engin bilgileriniz için ❤
Harikasınız hocam Ben 1 nisan 1961 doğumlu kiliste doğmuş 9 yaşımda annemin göğsü alındı ben 18 yaşında annemi kaybettim ama bana çokkk güzel annelik yaptı 18 yaşımda amcamın oğluyla nişanlayıp 19 yaşımda esinini bir kaza sonuçu kaybettim oğlum karnında 40 günlük 11 yıl sonra benden 35 yaş büyük bir beyle evlendim çocuğuma çok güzel baba oldu ikinci evliliğinden bir oğlum daha oldu ilk oğlum üniversiteyi okurken bir motosiklet kazası yaptı şu anda 38 yaşında kendini çok bıraktı çalışmıyor bana birşey olursa ne yapacak çokkk üzülüyorum küçük oğlum 4 yıl çinde üniversite okudu şu anda fethetmeye yerleştik hee şeyi arkanda bıraktım gaziantepte hayata yeniden başladık küçük oğlum turizm yapıyor ama büyük oğluma çok üzülüyorum seçilmiş çocuk olmasın diye lütfen elimden tutarsanız çok minnettar kalacağım saygılar sunarım
@@gulcanglcn3916 evet doğru. Gregor Samsa bürokrasi içerisinde kendine yabancılaşmıştır.Bir böceğe dönüştüğü yerden kalkamamaktadır.Buna rağmen aile ve sistemin ısrarı kabus gibidir. İçinde var olduğumuz aile de bu sistemin bir parçasıdır .
@@gulcanglcn3916 Psikolog Fatih Reşit Civelekoğlu'nun videolarını izlerseniz çok faydası olacağını düşünüyorum. O videolarda yetişkin , birey kavramı anlatılıyor. Ve anne-babaya of bile demeden nasıl yetişkin olunur anlatılıyor.
Babamı üniversite de okurken kaybettim, kardeşim - annem artık yanlız yaşamayı öğrenmek zorunda - dedi , gitti .Ben ise annemin vefatına kadar hem annemden sorumlu hissettim kendimi üzülmesin istedim , hem de eşim çocuklar iş sorumlulukları arasında ,hızlı çekimde yaşadım.Ama yinede içim sızım sızım sızlar annemin hakettiği gibi iyi bir evlat olamadım diye , sorumluluklarımla başedemediğim başarısız olduğum anlar , beni her hatırladığlmda üzüyor .
Ben secilmis cocuklardanim anlattiklariniza göre, annemle aramizdaki iliski cok baskaydi. Ben onsuz dogru düzgün alisveris bile yapamzdim zevk alamazdim, evlendim esimle annem arasinda kaldım ikisininde bana hakim olmasina izin veriyordum. Bir süre sonra annem vefat etti, yonetilmeye ihtiyac duydugum icin esime bağlıyım simdide. Kendimde bunlari fark ediyorum ve cikmaya calisiyorum ama sanki o kabugu kıramıyorum ugrasiyorum ugrasiyorum oluyor galiba diyorum sonra kendimi yine ayni yerde buluyorum... evladima umarim bu sekilde davranmıyorumdur....
Seçilmiş çocuk olduğumuzu nasıl anlarız ? Ebeveynler seçilmiş çocuklara farklı davranır mı ? Bu farklar nelerdir? Çok teşekkür ederim. Çok güzel anlatmissiniz
Hic adil degil ! Buyuk bencillik ! Geleneksel kulturun de etkisi var.O yuzden dengeyi bulmak cok zor ... Dunyaya gelen insan ,kendi hayatini hatasiyla basarisiyla yasamaya hak sahibidir...
Hocam 52 yaşındayım ve artık sık sık yaşamımı sonlandırmak isterken buluyorum kendimi . Annemi kendimdem uzaklaştıramıyorum, karar veriyorum fakat hemen yoğun bir suçluluk duygusu ile aklım duygularım karmakarışık olup vazgeçiyorum, sadece nefes aldığım ve artık bana ızdırap olan yaşamıma geri dönüyorum bir sonraki kararıma kadar. Bir daha bir sonraki kararıma kadar dayanabilir miyim hiç bilmiyorum...
Annenizden uzaklaşmak için hayatınızdan vazgeçmenize gerek yok.Sizden daha değerli kimse yok.Psikolojik yardım alın lütfen.Bazen birinin bize ufacık dokunması çok şeyi değiştirebilir .
Size olan saygim her zaman artiyor benimde ilgim var ,ben oglumla yasiyorum bende bütün hayellerimi o yapsin istedim ama olmadi galiba yanlis bir sekilde egittim
Merhaba Gulseren Hanim,gerçekten sizi tanimak ne buyuk sans,ben tukenmislik sendorumu,surekli herseye negatif tarafindan bakip ona inanma,umudunu yitirme,öğrenilmiş çaresizlik,bunlar uzerine arkadaslarimizla cok sohbet ediyoruz,siz ne düşünüyorsunuz acaba,yasamak karsi umudunu o yada bu nedenden yitirmis insanlara nasil yaklasmaliyiz
Ben secilmemis ve istenmeyen cocuktum. Annem ve uvey babam beni hic istemediler, evden kovuldugum cok oldu. Bir ogullari oldu, beni ona dadi ve anneme hizmetci oldum. ve de 10 yasindan beri on a da annelik yaptim. 19 yasinda even ayrildim ve cok basarili oldum. O zaman biraz alakalarini cezbettim. Tabi para icin. Onlara hep baktim ve zamanla benden kotusu olmadi. Parami kullanip gelinlerine, toruna, kendilerine baktilar. Neden bunu yaptin derseniz, cemiyet senin kim oldugunu bilmek istiyor. Kimsesiz iseniz,yanlizlik. Tabii munasebet iyi gitmedi ama olene kadar baktim. Cok sevip deger verdikleri ogul, bencil ve ahlaksiz, hirsiz oldu. Neyse hepsi gecti. Bana hasar olmadi. Iyiyim. Yani aile vergisi verdim ki lazim olduklari zaman boy gostersinler diye. Fakat onlardan tiksindim.
Gulseren hanim ayni sizin gibi benim de babam hukuk okuyup hakim olmayi cok istermis hatta kazanmis ama babasi yollamamış bu yüzden bizlerin hukuk okumasını cok istiyordu ama hicbirimiz onun o hayalini gerceklestiremedik 😏
Ben de secilmis cocugum, hatta tamamen seçilmiş bir çocuk, evlat edinilmiş bir çocuk. Yaslandigimizda biri bize baksın diye seçilmiş bir çocuk. Açıkçası, kader bana ne iyi ne kötü davrandı ama ruhumda derin yaralar oluşmadı dersem yalan olur. Maalesef bu hayatta hiç içime huzur olduran bir sevgi tatmadim. Daha çok içinde sorumluluklar barındıran sevgilerle karşılaştım. Belki de sevgi nasıl birşey bilmiyorum. Bakalım hayat daha bana neler gösterecek :) ama varsın gelsin ne gelecekse. Bukemedigimiz eli öpeceğiz..ne de olsa ilk olmayacak.
Hikayenizi bilmiyorum ama yaşlandıklarında bakmanız için seçildiğinizi düşündüren şey nedir?açıkca söylüyorlar mi yoksa bu sizin düşünceniz mi,belki de evlat sevgisini o duyguyu hissedebilmek için evlat edinmişlerdir,kendileri de sevginin muhabbetin olmadığı bir ailede büyüdüyseler size sevgilerini hissettiremeyebiliyorlardir.
@Merve Çelik Cok tesekkür ederim. Umarim birgün icimdeki bu eksiklik yok olur. Kim bilir belki de cocuklugumdaki öz anne bana sevgisi görmedigim icin, üvey anne babamin sevgisinin eksik oldugunu düsünen benimdir. Her zaman durumu bütün olarak incelemekte fayda vardir.
@@malina3761 haklisiniz, hikayenin bütünü üzerinden durumu incelemek daha faydali olur ve tabi bir de anne babam acisindan... Acikcasi ailem bana bunu hicbir zaman direk söylemedi hatta basarilarimla hep gurur duydular ama hep yanlizliklarindan ve onlarin yanlarinda olmamamdan sikayet ettiler. Benim isteklerimle onlarin istekleri hep catisti. Engel olmadilar ama duygusal olarak o engeli hep hissettim/hissettirdiler. Basinda yazdigim gibi, hikayenin anne babam acisindan olan kismini duymak/okumak ilginc olurdu.
@@jbyxxxyanlarında olmadığınızdan dolayı şikayetleri belki de sizi gerçekten çok özledikleri için olabilir.insan gençlikte mesafeyi önemsemiyor ama inanın yaş aldıkça ailesiyle daha fazla vakit geçirmek istiyor.bir de yaşlanınca ölüm gerçeği ile daha fazla yuzlesiliyor ve bu üç günlük dünyada ayrı gayri kalmayalım gibi bi ruh haline giriliyor. Ben de insan ilişkilerinde bazı hal hareket tavırlardan farkli anlamlar çıkarır o kişilere karşı tepkili davranırdım ta ki birgün farkındalığa varıp aslında onların dediği yaptığı bu degil bu sadece benim kuruntum kendi yorumlamammis diyene kadar.farkettigimde pek çok şey için artik cok gecti...
Hocam aynen bende kaderi ailesi tarafından hayale yıkılmış biriyim okul birincilikle bitirmiş olmama rağmen üniversite sınavına girmeme engel olup 18yaşında evlendirilip zor ve meşagetli bir evlilik hayatım oldu fedekarlık çok yaptım ama ben ve çocuklarım kaybetti hayatım kitap olur ne anladım bu dünyada
Kesinlikle katılıyorum ama seçilmiş çocuk tamamen bağımlı olunan çocuk kendini gerçekleştirdiğini de zannedebilir kişisel zevkleri hobileri çevresi aktiviteleri de olabilir bunlar ama bağımlı ve kendi de evlenmek istemez daha kötüsü depresyona bile girmez ve başkalarını depresyona sokarlar.Bu şekilde yaşayıp ölen ruh sağlığı iyi seçilmiş çocuklar da var bence.
Evet "Harcanmış Hayat"imda içimdeki vicdan, suçluluk ve sorumluluk mahkemesini bile yerle bir edip yaşamak istesem yine olmaz. Çünkü bu yaştan sonra para nasıl kazanacagim?
Bir zamanlar sen sömürdün 😱 şimdı o isteyincemı kötü yaşlilar sersem dandik insan senin gibi dandikler bu ülkede yaşamamali 😰 anasini babasini sevmeyenı saymayayi ALLAHDA SEVMEZ DENSİŹ 🤜🤜🤜BİRGÜN ALLAHIÑ DEMİR YUMRUGUNU YEDIGIÑ ZAMANDA İŞ İSTEN GEÇMİS OLUR 🤔ONUN İÇİN AGZINDAN ÇIKANI KULAGIÑ DUYSUN DANDIĶ MÜSLÜMAN👊👊👊
Sevip secip alip hem kotu davranip hem asiri ustune duserek yasamasina izin vermeyip hayatini mahveden ruh hastalarindan da bahsedin. Tek cocugum evlatligim kaderim sanki bakicilik yapmak onun istedigi seyleri yasamak hep bunu soyledi zaten. Vicdanim var birakamam ama beni cok incitti incitiyor ve hayatimi da mahvediyor. :'( biz almasak neler gelirdi basina defol git gor gununu derdi ve hala da diyor
40 yaşındayim ayri eve çıkmak istiyorum asla izin vermiyorlar hic evlenmedim çünkü hep onların istediği beğendiği birisi olması gerekiyor onların onayladığı birisi olduğu zamanda zaten kısıtlı görüşebilmek bir süre sonra onu bile kötülemeye başlıyorlar maaşıma kadar her şeyimin nasıl harcayacağı babamın elinde benim nasıl hayat süreceğim onlara sormadan hiçbir şey yapamıyorum işten eve evden işe saatim belli biraz geç kalsam balkonlardan düşüyorlar bıktım gerçekten artık ikisinden de nefret ediyorum yani sevmeyi bırakın nefret ediyorum yani nasıl kurtulacağımı bilemiyorum onlarla yaşamak istemiyorum bunu da söylüyorum ve böyle onların istediği gibi de yaşamak istemiyorum özgür olmak istiyorum sosyal hayatım bile olmuyor yani kimseyle arkadaşlık bile edemiyorum herkesi kötülüyor görüşmelerim sınırlı saatlerim sınırlı beni kendileriyle yaşamaya mahkum ediyorlar sanki onlar yaşıyor benim hayatımi gerçekten böyle sevgi nefret ediyorum bir türlü kurtulamıyorum bunlardan 😡
yok yaa, izledim simdi, kadinin demek istedigi baska birsey...ama maalesef o kategoriye de girme ihtimalim var..annem bana hep evlen evlen evlen dedi ama ben evlenmeyen kizi oldum ve üstelikte onlara yakin bir yere tasindim, birsey oldugunda hemen yanlarina kosabileyim diye . calisan biri oldugum icinde beni arayip gelmek istediklerinde, bugün müsait degilim diyebilen biriyim.
Çocuklarınız ne kadar şanslı.Damadınız gelininiz torunlarınız kısacası çevreniz hepsi çok şanslı.Hastalarınız da çok şanslı.
Çok teşekkürler ediyorum. Biraz olsun rahtladım. Siz müthiş bir insansınız. Benim çoçukluktan gelen bir travmam var onunla baş etmeye çalışıyorum anlatıklarınz biraz olsun beni rahatlattı çok teşekkür ederim güzel insan
Aynen çok şanslılar
Birde seçtikleri çocuktan umdugunu bulamayip fazlalik gördükleri çocuktan ilgi alaka görüp ama hala seçtikleri çoçuktan medet uman, fazlalik olan çocugun emegini görmezden gelen, nankörlük eden adeta seçtigi çocuguna olan sevgisiyle fazlaliık gördükleri çocuklarını ezen anneler var sevgili Hocam.
Çok doğru
Ailelerin bir favori yani “gözde” çocukları bir de “seçilmiş” çocukları yani “kurbanları” var. Kurbanlar ağzıyla kuş tutsa yaranamaz ama öbür gözde çocuk onların tepesine çıksa yarabbi şükür derler
@@TheArchiv-Ist maalesef öyle. Anneler hakkinda bazen bir yerlerde yazilar okurum ve bakar kalirim, örnegin: Aglarsa anan aglar gerisi yalan aglar gibi :-( Anne şefkati ve sicakligini anlatan yazilar gibi... annede sevgisini evladindan sakimirsa varin gerisini siz düşünün kiymetli kardeşim... :-(
Secilmemissen bos ver fazla az sevgiyi sen dunyanin en sansli cocugusun !sectiklerini seviyorlar mi zannediyorsun o insanlar kendiletini cok ama cok seviyor otekiler kurban edilmis sadece amac icin sevilen yani butur insanlar bencil olur uzun oldu umarim okursun
@@mihenk5545 Katılıyorum. Ne yapıyorsan yap. Allah rızası için yap. Gerisi boş. Anneye merhamet duygusu koruma iç güdüsü veren o. Ama annenin kendine benzeyen evladını daha çok sevmesi de nefsi işte.
Ağzınıza sağlık hocam çok güzel anlatmışsınız sayenizde seçilmiş çocuk olduğumu anladım. Hayatta hiç kendime bir yol çizemedim hep sorumluluk ve harcanmış hayat. Hep yalnız kaldım İyi ki
sizi dinledim
Muhteşem bir anlatım hocam ben de seçilmiş bir çocuktum. 47 yaşında uyandım. Asla geç değil. Psikiatristim sayesinde tabii . 2 yıldır terapi alıyorum ve şuanda daha iyiyim herkese sizin gibi iyi bir pskiatrdan terapi almasını tavsiye ediyorum. Saygılarımla
İyiki varsınız •Allah uzunnnnn ömür versin
Birde seçilmemis çocuklardan bahsedin hocam ayrılan amannn sen hep başının çaresine bakarsın amannn sen hakkını zaten kimseye yedirmezsin hayati sirtlanir gidersin anlatın hocam yalnız bir çocuk olmayı yalnız büyümeyi her isi başarmak zorunda kalan yetişkin bir birey olduğunda da bitmeyen sorumluluklar içinde hayat yaşamayı NIYE HOCAM EVLAT OLDUM KADIN OLDUM ANNE OLDUM INSAN OLDUM AMA KIMSENIN AMAN TIRNAGI KIRILMASIN DEDİĞİ O YORULUR UZULUR DEMEDIGI VAZFECMEDIGI BEN OLAMADIM BEN TEK DEGİLİM GÜCÜ SEVERIM EVET AMA BU SEKILDE OLMAMALIYDI HAYATIMDAKI HERSEYI YASQRAK OGRENDIM OGRENIRKEN HEP TEKTIM NE BİLEYİM EN BASITINDEN OLSUN BIR POSETI AGIR DIYIP ELIMDEN ALAN BILE OLMADI BENIM
Benimde ayni
Yalnız değilsiniz...
Ortancı çocukların kaderi..
Küçüklüğümden beri hep şiddet içinde büyüdüm anne baba sevgisi yaşamadım hep dislandim asagilandim yaş geldi 38 yine aşağılanıyorum Anne sevgisine muhtacim ama bulamıyorum çok acı cekiyorum içimde
Fatmaların kaderi hep mi aynı olur Allah yardımcınız olsun
Annem bana bok der hep
@@BehiceYlmaz iyiki Rabbimiz var bizi seven ve bize merhamet eden ❤
Hocam Allah razı olsun sizden, bu videolar bizlere o kadar büyük bir hizmetki😊
Çok kıymetli bir öğretmensiniz. Ne mutlu böyle bir değere sahibiz, teşekkürler hocam.
Harcanmış hayatlar...Haketmeyenlerin senin istediğin yerde olması onları izlemen...ve hiç kıskanç bile olamam..
Işığınız her daim parlasın, maşallah. Sizi seyrederken sevgiyi, şefkati, anlayışı, olma halini derinden hissediyorum. Teşekkür ederim, gönülden dökülen güzel yapıcı umut veren sözleriniz için😊
Allah rahmet eylesin Annenize. Çok ta iyi bir yolda yürütmüş,çok ta iyi bir insan yetiştirmiş.💐
Gülseren Hanım ben Sizi çok Sevdim.Allah'tan öncelikle Anneme,donra Size ve kendime Hayırlı bir ömür diliyorum.
Gülseren hanım o seçilmiş çocuklardan biri de benim. Beni annem kırk yaşındayken doğmuşum. Benden beş yaş büyük engelli abim var. Annem her zaman derdi Allah seni son zaman abine baksın diye verdi...Üniversite sınavına hazırlanırken abim kayboldu dört gün sonra bulundu. Ben o psikoloji ile üniversite hayalini rafa kaldırdım. Evlendim iki kızım oldu . Babam ve annemi iki yıl arayla kaybettim.Otuzüç yaşında iki yıllık sosyal hizmetler bölümünü bitirdim. Ben okumayı çok seviyorum .Hep ömür boyu eğitim diyenlerdenim.Şimdi büyük kızım üniversite sınavına hazırlanıyor. Ben de tekrar kızım ile sınava gireceğim ikinci üniversiteyi okumayı düşünüyorum. Abim yanımda geçmişe dönüp baktığımda annemin söylediği söz aklıma geliyor.Gerçekten ben abim için seçilmiş çocuğum galiba ...Kızlarım için, onların okuması için elimden gelenin fazlasını yapıyorum...Bu arada okumanın yaşı yok rahmetli Kemal Sunal üniversite cübbesini giyip kepini attığın an hiç gözümün önünden gitmez.Allah rahmet eylesin güzel insan...Videolarınız kitaplarınız için çok teşekkürler bizlere yol gösterici klavuz oluyorsunuz...iyi ki varsınız.💙💙💙
Çok güzel anlatıyorsunuz, çok teşekkür ederim, aydınlanıyoruz, çok doğru hayatlar bir şekilde harcanıyor ve genetik olarak nesillerden nesillere ötürürlər. Güzel konu...
merhaba Gulseren hocam toplumda cok harcanmis hayatlar var. Bunlari belki farkinda olmadan yasiyoruz insan sevgi ile hukmu birbirinden ayirmayi basarirsa o zaman kendisinin farkina varabilir bence egitici bilgileriniz icin tesekkurler.
İyi ki varsınız Allah size uzun ömür versin. Sayenizde hayata daha güzel bakıyorum ♥️
Hocam bende öyle bir çucuğum. Ama 8 yıl önce evimi ayırdım. Bunlar psikiyatrım sayesinde. Artık bazı konularda mesafe bile koydum😘
merhaba, nasılsınız? ve bunu nasıl başardınız?
@@uhtcearee Selam, önce psikiyatra gitmeye başladım 6 ay sonra bir arkadaşımın evine taşınmaya arkadaşımın desteği ile ikna olmuştum. Evde işler benim için iyi gitmiyordu. Bi gün psikiyatrim çık o evden dedi. Şaşkındım genelde yorum yapmazdı. 15 gün sonra giysilerimle arkadaşımın evindeydim. Aradan 11 yıl geçti. Şimdi ayrı oturuyorum. Kendi evimdeyim. Kiracıyım ama olsun. Kimseyle oturmuyorum. Size sadece şunu söyleyim. O insanlar hiç değişmedi. Ben sınır koymayı öğrenmedikçe almaya devam ettiler. Sadece ayrı evdeydim. Şimdi sınır koymayı, hayır demeyi kendimi geri çekmeyi öğrendim. Ara ara psikoloğa gidip destek alıyorum. Ama sınır koymak ve hayata kendi ayaklarımız üzerinde devam etmekte bana iyi geldi. Hobilerim arkadaş guruplarım var Bu benim yolum.
Hocam gerçek candan bir insan sınız bu devirde artık nadir böyle doktor lar ALLAH razı olsun sizden 🌷🌹💖
Allah uzun ömür versin hocam size çok seviyorum sizi okadar iyi bir anlatım yönteminiz varki hayranım🌺🌺🌺
Benim idölumsunuz💜 Sizi çok seviyorum, Azərbaycandayim,sizin kitaplarinizi bulamiyorum,ama hep aradım,2 sini buldum,dizileri izledim .Hepisi muhteşem ✨💜
Hocam çok güzel ve içten anlatıyosunuz sizinle yüz yüze görüşüp konuşmak hayatımı anlatmak isterdim sizin gibi mesleğini seven zor bulunur çok teşekür ederim saygılar ❤️
Yıllardır içimden gećenleri kimseye anlatamadıklarımı siz anlattınız. Evet ben tek çocuk olarak seçilmisliği yaşadım. 59 yasındayım geriye dönüp baktığımda kendim için ne yaptım diyorum ve aldığım tüm yanlıs kararlarımı sorguluyorum. Hayatımda ki keşkeler canımı acıtıyor.
Seviyorum sizi Allah sağlık versin
Bir de seçilmemișlerden bahsedin hocam...Bu yüzden fazlalık muamelesi yapılanlar
Aynen
Kuzey Güney dizisinde seyrettik... Ülkece...
Şahane ve daha önce kimsenin aklına gelmemiş bir konu, devam lutfen🙏💖
Babam hep " Bana asli kızım bakacak. Soba kovami ben yaşlanınca sen dolduracaksin. Bana sen bakacaksın!" Derdi. Büyüdüm O Alzaymir oldu. Ve hakikaten ailemle yaşamaya başlayıp anneme babamın bakımı konusunda destek olmaya çalıştım. Söz enerjidir diyorlar bu doğru mu bilmem de içimizden geçirdiğimiz dua Lara temennilere dikkat etmek lazım. Şimdi 37 yaşında annemle yaşıyorum. Hocamın dediği gibi evlenmedim. Şimdi 20 li yaşlardaki cesarette yok çocuk sahibi olmak gibi bilmiyorum. Tek temennim güçlü bir insan olduğumu düşünüyorum inşallah oyleyimdir. Depresyon ilaçlarına hocamızın dediği durumlara düşmem. Teşekkürler 🙋🏻♀️💐💐💐
Herzamanki Gibi Harika Bilgiler 👌🏼Iyiki Varsin🙏🏽♥️💐
Ne olur gülseren hocam ne olur konuya devam edin ayni şeyi annem yaşıyor zama zaman bende kendimi seçilmiş cocuk gibi hissediyorum kırmadan nasil bu durumla başa cikariz sevgiler canimm hocamm siz bir ışıksıniz bizim için
Muhteşem bir insansıniz🤗🤗🤗
Ne kadar güzel anlatmışsınız.Gerçekten ülkemizde cok büyük bir kitle bu durumda. Ve konuşmanızda da bahsettiğiniz gibi suçluluk duygusu hayati zehir ediyor ne kadar farkında olsa da insan bu duyguya engel olamıyor. Bundan kurtulmak mümkün mü? Bunun icin ne yapmalı?
Öncelikle teşekkürler, bir de seçilmiş çocuk sendromundan özgürleşmek için adımlar neler ve bunu kızgınlık duymadan nasıl başarırız. Lütfen bu konularda da video çeker misiniz?
Her anlatımda kendime pay çıkarmak 👍🙋♀️🤲
Hocam dikkat eksikliği ile ilgili bir video da çeker misiniz özellikle dikkat- odaklanma sorunu yaşayan her şeyden çok çabuk sıkılan yetişkinler ne yapmalı, şimdiden çok teşekkür ederim
Cok onemli bir konu gerçekten de teşekkürler ,iyiki dokundunuz bu konuya. Ben seçilmiş değilim kalabalık ailelerde sonlarda olursanız özgür ve bağımsız bi kisilik oluştu bende. Am ne yazıktır büyük kızımı seçmişim .Üzüldüm. Ama iyi bir işi var ve boşandı . Bize aileme belki ben (kesin ben) uzak olmayı seçti . Büýk bir şehirde kızıyla beraber yaşamını sürdürüyor. Tek istediği benim ve eşimin olduğu yerde aynı şehirde ayrı bir ev tutup onunla yaşamamızı istemesi özellikle beni . Ýası ilerle miş ben ve babası yerimizden olmak istemiyoruz ama yapmam gerektiğine inanıyorum. Olduğum yerde tüm ailem burada çok akraba canlısı olmamama rağmen, doğup büyüdüğüm yer burası.Eşimin benden büyük aslında gidebilirim ama bilemiyorum işte. Biliyorumda kararsızlık var gitmem gerektiğine inanıyorum suçluluk psikolojisi benimki galiba yavrum karşı , kendi yaşamımı kimsenin kızımda olsa ipotek altına koymak istemiyorsun eşim bile karışamazken , buradaki evli kızım karışmazken , bahsettiğim kızım da karışmaz ama ben anlatamıyorum ki incinmesin diye, mesele şu hür doğdum hür yaşarım ,( sarki sözü gibi oldu) kendime yeten biriyim bir sürü hobim var zaman yetmiyor bana ögrenme isteği bitmeyen, gezen bir kisılik ben gibi biri ,ne istediğini bilen ben. Öte yandan kızı var daha küçük sayılır onu da çok düşünüyorum yalnızlıklarını. Gidersem eşimin yalnızlığı .Bilmiyorum bilemiyorum . Bir çözüm bulmam gerek.Saygılar BU ARADA KIRMIZI ODA VE MASUMLAR APARTMANI. Gerçekleri görmek bu topluma verebileceğiniz daha iyi bir şey olabilirmi . Cok cok teşekkürler ķendi adıma,hepimiz adına.toplumumuz adına.Eşim daralıyor ben seyrediyorum ayrı odada😊
Gülseren Hanım, gerçekten de ıyiki varsınız.
Kitaplarınızı bir solukta okuyorum, kendime dair birşeyler mutlaka buluyorum.
Yeni kitaplarınızı da sabırsızlık bekliyorum.
Iyiki varsınız...
O kadar farklı ve özelsiniz ki. İyi ki varsınız
Şu an adeta şok yaşıyorum. Benim durumumu tarif etmişsiniz. Babamı 7 yaşımda kaybettim. Yedi kardeşin en küçüğüyüm. Annem çocukluğumda benim için körlüğüm kefenliğim derdi. Hiç evlenmedim. Herkes ailesini kurup yuvadan uçtu. 25 yıldır annemle yaşıyordum. 48 yaşıma geldiğimde annemi kaybettim. Hafta içi çalışıyor, işten çıkınca koşa koşa eve geliyordum. Annemi yalnız bırakamadığım için hiçbir hafta sonu dışarı çıkmıyor, mağaza gezip kendime yakışan kıyafetler alamıyordum. İki yıl oldu hala hafta içi işten çıkıp koşa koşa eve geliyorum. Zaruri ihtiyaçlarım dışında hiçbir şey almıyorum. Çünkü bana neyin yakışacağını kestiremiyorum. Bütün zamanımı annemle geçirdiğim için birlikte gezecek kafadar arkadaşım yok. Bir dönemler giymeyi istediğim her şey artık demode. Her gün keşke annem hasta ve yaşlı da olsa yanımda olsaydı diyorum. Hem yaşayamadığım hayatın bir nedeni hem de benim yaşamak için bir nedenim olurdu.
😔
Aslinda bakildiginda herkes bu durumdan sikayetci
Ya Anne baba icin yasaniyor yada cocuk ve es icin kendi hayatindan vazgeciyorsun
Ama bence suan esiniz ve cocuklariniz olmadigi icin bir suru sey yapabilirsiniz yeni seyler deneyip yeni yerler gorebilirsiniz bahaneniz de yok turlara katilip yeni arkadaslariniz olabilir
Gülseren hocam yine çok güzel anlatmışsınız 🙏 Birde benim gibi hayatı Anne Babası tarafından elinden alınmışlar var...:(
Ailelerimiz bir parcamizi bizden aldilar bizi eksik urkek korkak ozguven hele hic veremediler. Bu hayat bize evliligimize cocuklarimiza hep yansidi. Bir tarafimiz onlardan vazgecmiyor ama bir tarafimizda hep onlara ofkeyle bakiyor. Sanki bir araftaymisiz gibi
Bu gün beni anlatmışsınız Gülseren Hanımcığım.
Bende o seçilmiş çocuğum.Bunun bedeli inanılmaz ağır .....
Hocam camdaki kız kitabınizi soluksuz okudum .elimden birakamadim. Nalanin kaderine ağladım .hayatimda çoook etkilendiğim çok ender kitaplardan biriydi .çok değişik duygular yaşadım .kalbim sızladi hocam .siz harikasin iz .o kadar çok şey öğrendim ki bu kitaptan .Diğer bütün kitaplarınızi alicam Teşekkürler .❤❤❤❤❤❤❤❤
Merhaba hocam,Tamda beni anlatmışsınız.Peki bu hayatımı nasıl değiştirebilirim.Bununla ilgilide konuşursanız sevinirim.İyi ki varsınız.
Lütfen bu konuyu anlatmaya devam edin Gülseren hanım. Ben de o seçilmiş çocuklardandım ,şimdi 63 yaşındayım ve onlar artık yuvaya geri döndüler
Annem öyretmendi çok çalışırdı ve müsafirsiz günümüz olmazdı.annem çocuklukdan ablamı bana adeta zimmetlemişdi o bir hata yaparsa sen neden musade etdin neden engel olmadın sonra babamın erkek çocuk kavqası hiç bitmedi 14 sene sonra erkek kardeşim oldu fakat annemin bu sefer hastalıklar peşini brakmadı kardeşim küçükken kanserden annemi kayb etdik son sözü bana kardeşlerin sana emanet ablan düşünemez kardeşinde küçük ve s inanınki 44 yaşıma nezaman geldim bilmyorum.kaşke birgün kliniye gele bilsem tüm kitaplarınızı okudum hepsinde kendimi gördüm.allahım uzun ömürler versin size, minnetdarım size. okadar içden herkesi iyleşdirmek istyorsunuzki sihirli deyneyiniz olsa kaşke.
Kimin hayati dört dörtlükmüş ben hıç görmedim 🤔varsa yazsin birşeyler herzaman eksiktir.😰ben ne dr lar gördüm hepsı başka şeyler söyledı 😢hiç birine unanmayiñ en güzelinı kalp söylüyor 💌🤲🍮☕🌳
Duygusal şantajdan bahseder misiniz?
Agzınıza, saglık hocam çok önemlu konuya degındın ız 🙆♀️😘
Ben mücadele ettim dişlerimi sıka sıka 3 dişim kırıldı sonunda kazanan oldum şuan hepsi itaat ettiler hayallerini onlara yavaş yavaş kendilerinin yaşamalarını onlara ögretiyorum ben yaralı bir aslan gibi her tarafı ruhsal. Fiziksel pençe yaraları güçlüyüm daha güçlüyüm Elhamdülillah imtihan çok yönlüdür gelişmelisin ki bişeyleri kaçırmadan anlamalısın
Ben annemin ve babamın yaptığı yanlış davranışlardan sorumlu değilim.Kendi davranışlarımdan sorumluyum.İyiyi kötüyü büyüdükçe idrak ediyoruz.Küçükken bile ayırtedebiliyoruz. O zaman kimseyi suçlayarak ,kin duyarak hayatımızı mutsuzlaştırmanın bir manası yok.İnsan enerjisini buna harcamamalı.Bizler hata yapabiliyorsak bırakalım anne babamızda bu hakka sahip olsun. Hiç mi onların iyi bir yönü yok.Odak noktamızı buna verelim.Kim bilir bilmediğimiz ne badirelerden gectiler. Diyelim ki çevremizde ki hiçbir insan anne babamızla iyi anlaşamıyor. O kadar kötü olsunlar. Ama bu dünyaya gelmemize sebep olmaları bile onlara iyi davranmamız için yeter.Düşünelim bir kere bir hayatımız oluyor ve bu hayatın içine gücümüzün yettiği tüm güzellikleri sığdırabiliriz. ( İçinde anne babasına kin besleyenlerin şunu dediğini duyar gibiyim ben istemedim ki bu hayatı ,hayatım b...ktan bir hayat.Bunun neyi için sevineyim.)Yeterki enerjimizi ( düşünerek )kinimizde yoğunlaştırıp tekrar tekrar bitirmeyelim. Sınırımızı üstürubuyla çizip net ve yumuşak olalım.Kızsalarda selam deyip geçelim( ama nasıl olur canım sen de abarttın diyebilirsiniz. O zaman bu olayı şöyle değiştirelim.Mahallenizin delisi etraftan geçene bağırıyor,sinirleniyor belki ağza alınmayacak sözler sarfediyor .O zaman dermiyiz sen ne diyorsun yahu kızıp bağırırmıyız.Bağırsakta bir şeyin değişmeyeceğini biliriz .Çünkü karşımızdaki laftan anlamayan ,aklı olmayan biri.Bazen anne babamızda da kalıplaşmış davranışlar, sertlikler akıllı bir insanın yapmayacağı şeyler oluyor. Malesef büyüyünce de kendin den yaşça küçük olandan akıl almak o insanlara zor geliyor.Anlamıyorlarsa akıl vermeyip zıtlaşmamak daha iyi.En azından kendi hayatımız için.)Evladını istemeyip aldıran insanlar var .Öylede olabilirdi.Uzun süre annemizin karnında yük olup belini bacağını her yerinin ağrımasına s bep olmamıza rağmen bizden vazgeçmemiş.Dünyaya gelmişiz.Yani dünyaya gelmemize sebep olan bu insanlara vefa borcumuz olduğu gerçeğini kabul etmemiz gerekiyor. Mutlu olmanın bir yolu sahip olamadıklarımızı değil sahip olduklarımızı görebilmek.Yaşam enerjimizi kinle eritirsek gevşeriz ve güçten düşeriz.Bu da kimsenin istediği şey değildir aslında.
Kur' anda "Onlara merhamet ederek tevazu kanadını indir ve de ki: "Rabbim!, Tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi sen de onlara acı."İsrâ, 17/24 bu duayı etmek benim kalbimi yumuşatıyor ve içimi ısıtıyor.Sizlere de tavsiye ederim.
Gelelim bana ,ben de bir anneyim
"Çocuklarınıza ikram (ve ihsan) ediniz. Onları güzel terbiye ediniz."
(İbn Mâce, "Edeb", 3) hadisini kendime düçar edinirim. Onunda sınırı var tabi o da benim gücüm kadar. Herkesin gücü farklı.Önemli olan bunu evladımıza hissettirmek...
Hepimiz için şu duayı ediyorum
Allahım! Yuvalarımıza, aile ocağımıza mutluluk, huzur ve saadetler ihsan eyle!
AMİN.....
Merhaba ben çocuklarımın hayatına el koymadım kesinlikle işte doktor olacaksın yok efendim savcı olacaksın ve benzeri, ben onları neyi seviyorsan onu seç, sonuçta sen çalışacaksın sabahları yataktan kalkıp aman genemi bu sıkıcı nefret ettiğim işemi gideceğim demeden severek yapacağın Bi meslek seç derim, tabiki kendi tecrübelerimizle onlara sadece yol gösteririz zorlama olmadan sonuçta onun hayatı,bazen düşünüyorum herşey diplomamı çevremde aklını kullanarak sadece ilkokul mezunu olup biryerlerde gelen insanlarda var,kardeşlerim yüksek okul bitirdi seçtikleri meslek üzerine iş bulamadılar anlamıyorum dünyanın adaletini bazen buhayatta şansa çok inanıyorum, doğduğumuz evkaderimizdir ya gerçekten bazıları çok şanslı dünyaya geliyor, bu konu çok uzun, tartışılır aslında yazmaylada olmuya teşekkür ederim sevgiler saygılar🙋♀️
Seçilmeyenlerden biriyim. Ortada kalınmıs ne sevılmıs ne sevılmemıs.
Ama bu videoya denk geldiniz ve bunu değiştirme şansını yakaladiniz💜💙💚💛🧡❤
@@sevilayyigit1201 artık büyüdüm o kız cocugu bunlara takılmayı bıraktı. Ben benim kimsenin beni bir yere koymasına ihtiyacım kalmadı
@@Meseda_19 secilmeyenlerden biriydim demediniz ki , secilmeyenlerden biriyim dediniz. 1 YAŞAM SANSIMIZ VAR VE ZATEN ONUMUZE BAKMALIYIZ💜💙💚💛🧡❤
Iste o yuzden benim bu sene atanmam lazim senelerdir söylüyoruz ama birileri bizi duymak yerine uzerimizde deney yapmayi tercih ediyo
Peki seçilmiş kişi olmaktan nasıl kurtulabiliriz
Annemin korumacılığı sebebiyle çocukluğumda hayatı pek öğrenemedim. Erken yaşta annem gibi biri ile evlendim ve hala hayata çok yabancıyım. Kendimi asla bir birey gibi hissetmiyorum. Tamamlanmamış gibiyim.
Umarım en kısa zamanda kendini tamamlanmış hissetmeye başlarsın...
Çok acı çektim çok üzüldüm..ve ben büyüdüğümü 27 yaşım da fark ettim..evlenmedim..yaşadığım bu hayat ya doğru insanı bulmama izin vermiyor..yada ben doğru yolu bulamıyorum pes ettim..ben birşeyleri bağladıkça daha şiddetli kopmalar yaşıyorum ..dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.. anne ve babam kadar gerçekten seveni merhamet edeni göremiyorum.. nedir bu diyorum kendi kendime..birileri tarafından ömür boyu mutsuzlu kalayım..yoksa ömür boyu..yalnızlığımı seçmeliyim..şunun farkındayım..anne babam beni eve bağlamıyor..ben onlara bakmak zorunda değilim..ama onlar kadar güzel sevgi dolu samimi içten karşılıksız seven kimsem yokki..biz yanlış..çağa denk geldik..icinde mutluluk olan sadakat olan aşk olan herseyi tükettiler.
merhaba ben ilk sizinle kardeşim sayesinde tanıştım tabi bu dönem berbat bı dönemdi büyük bir kayıp yaşamıştım üstüne sizin kitapları okuamaya başladım ama tam da burda gerçeklerle yüzleşmek beni dibe vurdurdu ben seçilmiş çocuk değilim ben yedek çocuğum her işi gören ama sahnede hep ablasının gölgesinde kalan Velhasıl bizde vardi bı seçilmiş çocuk ben sizden arka plana atılan görülmeyen çocukla ilgili çocuklarla ilgili bir video beklerim sevgili Gülseren hanım çok teşekkür ederim engin bilgileriniz için ❤
iyiki varsiniz 🙏🏻🙏🏻♥️♥️
Harikasınız hocam Ben 1 nisan 1961 doğumlu kiliste doğmuş 9 yaşımda annemin göğsü alındı ben 18 yaşında annemi kaybettim ama bana çokkk güzel annelik yaptı 18 yaşımda amcamın oğluyla nişanlayıp 19 yaşımda esinini bir kaza sonuçu kaybettim oğlum karnında 40 günlük 11 yıl sonra benden 35 yaş büyük bir beyle evlendim çocuğuma çok güzel baba oldu ikinci evliliğinden bir oğlum daha oldu ilk oğlum üniversiteyi okurken bir motosiklet kazası yaptı şu anda 38 yaşında kendini çok bıraktı çalışmıyor bana birşey olursa ne yapacak çokkk üzülüyorum küçük oğlum 4 yıl çinde üniversite okudu şu anda fethetmeye yerleştik hee şeyi arkanda bıraktım gaziantepte hayata yeniden başladık küçük oğlum turizm yapıyor ama büyük oğluma çok üzülüyorum seçilmiş çocuk olmasın diye lütfen elimden tutarsanız çok minnettar kalacağım saygılar sunarım
Daha çok video please 🙋🏼💕
35inde bile aileyi kaybetse bile ben ben ve ben. Kendimize yeni angaryalsr buluyoruz hocam
Harcanmış hayatlar tamda ben
Kendine ait bir hayat seçersen ölüme bile terk ederler.onların rızasına boyun eğmeyeceğince olmeni isterler
Kafka Dönüşüm kitabında sizin dediğiniz anlatılıyor.
@@gulcanglcn3916 evet doğru.
Gregor Samsa bürokrasi içerisinde kendine yabancılaşmıştır.Bir böceğe dönüştüğü yerden kalkamamaktadır.Buna rağmen aile ve sistemin ısrarı kabus gibidir.
İçinde var olduğumuz aile de bu sistemin bir parçasıdır .
nergis anne babaya karşı gelmek günah, ama kendi olabilmemiz için her dediklerini yapmak da zor. Bu ikisini nasıl ayarlarız?
@@gulcanglcn3916 alıştırmak gerek anne babayı.biraz üzülür sonra alışırlar.kabalık yapmadan da kendimiz olabiliriz.
@@gulcanglcn3916 Psikolog Fatih Reşit Civelekoğlu'nun videolarını izlerseniz çok faydası olacağını düşünüyorum.
O videolarda yetişkin , birey kavramı anlatılıyor. Ve anne-babaya of bile demeden nasıl yetişkin olunur anlatılıyor.
Babamı üniversite de okurken kaybettim, kardeşim - annem artık yanlız yaşamayı öğrenmek zorunda - dedi , gitti .Ben ise annemin vefatına kadar hem annemden sorumlu hissettim kendimi üzülmesin istedim , hem de eşim çocuklar iş sorumlulukları arasında ,hızlı çekimde yaşadım.Ama yinede içim sızım sızım sızlar annemin hakettiği gibi iyi bir evlat olamadım diye , sorumluluklarımla başedemediğim başarısız olduğum anlar , beni her hatırladığlmda üzüyor .
Ben secilmis cocuklardanim anlattiklariniza göre, annemle aramizdaki iliski cok baskaydi. Ben onsuz dogru düzgün alisveris bile yapamzdim zevk alamazdim, evlendim esimle annem arasinda kaldım ikisininde bana hakim olmasina izin veriyordum. Bir süre sonra annem vefat etti, yonetilmeye ihtiyac duydugum icin esime bağlıyım simdide. Kendimde bunlari fark ediyorum ve cikmaya calisiyorum ama sanki o kabugu kıramıyorum ugrasiyorum ugrasiyorum oluyor galiba diyorum sonra kendimi yine ayni yerde buluyorum... evladima umarim bu sekilde davranmıyorumdur....
Hocam satlarca sizi dinlerim
HOCAM DELI SAYIMIZ 10 MILYON OLMUŞŞŞ ???DOGRUMU HABERLERDE GÖRDÜM😪
Seçilmiş çocuk olduğumuzu nasıl anlarız ? Ebeveynler seçilmiş çocuklara farklı davranır mı ? Bu farklar nelerdir? Çok teşekkür ederim. Çok güzel anlatmissiniz
Cocukların görevi ailelerinden destek alarak ileriye gitmektir bu durum anne ve babalarin en büyük mutlulugu olmalı.
muhtesemsiniz
Hic adil degil ! Buyuk bencillik !
Geleneksel kulturun de etkisi var.O yuzden dengeyi bulmak cok zor ...
Dunyaya gelen insan ,kendi hayatini hatasiyla basarisiyla yasamaya hak sahibidir...
AYNENNN👍👍👍 bazi namussuz bilolara anlatamazsin ben anlatamadim 🤯 sanki kendilerı sütten çikmiş ak kaşiķ 🤮
Hocam 52 yaşındayım ve artık sık sık yaşamımı sonlandırmak isterken buluyorum kendimi . Annemi kendimdem uzaklaştıramıyorum, karar veriyorum fakat hemen yoğun bir suçluluk duygusu ile aklım duygularım karmakarışık olup vazgeçiyorum, sadece nefes aldığım ve artık bana ızdırap olan yaşamıma geri dönüyorum bir sonraki kararıma kadar. Bir daha bir sonraki kararıma kadar dayanabilir miyim hiç bilmiyorum...
Annenizden uzaklaşmak için hayatınızdan vazgeçmenize gerek yok.Sizden daha değerli kimse yok.Psikolojik yardım alın lütfen.Bazen birinin bize ufacık dokunması çok şeyi değiştirebilir .
Psikiyatriste gidin hemen
Beni anlatmış galiba bende seçilmis çocuğum.Annemle babam seni evlendirmicem diyolar hep😂
Bende öyle oldum annemde benim doktor olmamı istedi bunu empoze etti seçilmiş çocuk benim ve bunuda aşmaya çalışıyorum inşallah aşarım.
Teşekkürler.
Saygilar hocam. İş sksatmaya varan dikkat daginukligindan sürekli iş degusrtne durumu..... İlgiyle bekliyorum..
Size olan saygim her zaman artiyor benimde ilgim var ,ben oglumla yasiyorum bende bütün hayellerimi o yapsin istedim ama olmadi galiba yanlis bir sekilde egittim
Sizi çok seviyorum 💖
Merhaba Gulseren Hanim,gerçekten sizi tanimak ne buyuk sans,ben tukenmislik sendorumu,surekli herseye negatif tarafindan bakip ona inanma,umudunu yitirme,öğrenilmiş çaresizlik,bunlar uzerine arkadaslarimizla cok sohbet ediyoruz,siz ne düşünüyorsunuz acaba,yasamak karsi umudunu o yada bu nedenden yitirmis insanlara nasil yaklasmaliyiz
Hocam süpersiniz ⚘
Birde maddi yükü çekecek seçilmişler var.
Abone oluyoruz bildirim gelmiyo buda yeni yontemi
Ben secilmemis ve istenmeyen cocuktum. Annem ve uvey babam beni hic istemediler, evden kovuldugum cok oldu. Bir ogullari oldu, beni ona dadi ve anneme hizmetci oldum. ve de 10 yasindan beri on a da annelik yaptim. 19 yasinda even ayrildim ve cok basarili oldum. O zaman biraz alakalarini cezbettim. Tabi para icin. Onlara hep baktim ve zamanla benden kotusu olmadi. Parami kullanip gelinlerine, toruna, kendilerine baktilar. Neden bunu yaptin derseniz, cemiyet senin kim oldugunu bilmek istiyor. Kimsesiz iseniz,yanlizlik. Tabii munasebet iyi gitmedi ama olene kadar baktim. Cok sevip deger verdikleri ogul, bencil ve ahlaksiz, hirsiz oldu. Neyse hepsi gecti. Bana hasar olmadi. Iyiyim. Yani aile vergisi verdim ki lazim olduklari zaman boy gostersinler diye. Fakat onlardan tiksindim.
Gulseren hanim ayni sizin gibi benim de babam hukuk okuyup hakim olmayi cok istermis hatta kazanmis ama babasi yollamamış bu yüzden bizlerin hukuk okumasını cok istiyordu ama hicbirimiz onun o hayalini gerceklestiremedik 😏
Bende aynısını yapıyorum. Elimde degil
Ailelere de terapi ve tedsvi gerekiyor. Bir de gediatrik psikoloji ve tedavi ile ilgili neler yapilabilir?
Aynı ben 52 yaşındayım ne yapacağımı bilmiyorum
Neden??
Ben de secilmis cocugum, hatta tamamen seçilmiş bir çocuk, evlat edinilmiş bir çocuk. Yaslandigimizda biri bize baksın diye seçilmiş bir çocuk. Açıkçası, kader bana ne iyi ne kötü davrandı ama ruhumda derin yaralar oluşmadı dersem yalan olur. Maalesef bu hayatta hiç içime huzur olduran bir sevgi tatmadim. Daha çok içinde sorumluluklar barındıran sevgilerle karşılaştım. Belki de sevgi nasıl birşey bilmiyorum.
Bakalım hayat daha bana neler gösterecek :) ama varsın gelsin ne gelecekse. Bukemedigimiz eli öpeceğiz..ne de olsa ilk olmayacak.
Hikayenizi bilmiyorum ama yaşlandıklarında bakmanız için seçildiğinizi düşündüren şey nedir?açıkca söylüyorlar mi yoksa bu sizin düşünceniz mi,belki de evlat sevgisini o duyguyu hissedebilmek için evlat edinmişlerdir,kendileri de sevginin muhabbetin olmadığı bir ailede büyüdüyseler size sevgilerini hissettiremeyebiliyorlardir.
@Merve Çelik Cok tesekkür ederim. Umarim birgün icimdeki bu eksiklik yok olur. Kim bilir belki de cocuklugumdaki öz anne bana sevgisi görmedigim icin, üvey anne babamin sevgisinin eksik oldugunu düsünen benimdir. Her zaman durumu bütün olarak incelemekte fayda vardir.
@@malina3761 haklisiniz, hikayenin bütünü üzerinden durumu incelemek daha faydali olur ve tabi bir de anne babam acisindan...
Acikcasi ailem bana bunu hicbir zaman direk söylemedi hatta basarilarimla hep gurur duydular ama hep yanlizliklarindan ve onlarin yanlarinda olmamamdan sikayet ettiler. Benim isteklerimle onlarin istekleri hep catisti. Engel olmadilar ama duygusal olarak o engeli hep hissettim/hissettirdiler.
Basinda yazdigim gibi, hikayenin anne babam acisindan olan kismini duymak/okumak ilginc olurdu.
@@jbyxxxyanlarında olmadığınızdan dolayı şikayetleri belki de sizi gerçekten çok özledikleri için olabilir.insan gençlikte mesafeyi önemsemiyor ama inanın yaş aldıkça ailesiyle daha fazla vakit geçirmek istiyor.bir de yaşlanınca ölüm gerçeği ile daha fazla yuzlesiliyor ve bu üç günlük dünyada ayrı gayri kalmayalım gibi bi ruh haline giriliyor. Ben de insan ilişkilerinde bazı hal hareket tavırlardan farkli anlamlar çıkarır o kişilere karşı tepkili davranırdım ta ki birgün farkındalığa varıp aslında onların dediği yaptığı bu degil bu sadece benim kuruntum kendi yorumlamammis diyene kadar.farkettigimde pek çok şey için artik cok gecti...
@@malina3761peki burada ölçü ne olmalı, sınır ne?
Hocam aynen bende kaderi ailesi tarafından hayale yıkılmış biriyim okul birincilikle bitirmiş olmama rağmen üniversite sınavına girmeme engel olup 18yaşında evlendirilip zor ve meşagetli bir evlilik hayatım oldu fedekarlık çok yaptım ama ben ve çocuklarım kaybetti hayatım kitap olur ne anladım bu dünyada
Merhaba sevgili hocam...evlatlik konuları da konusurmusunuz....benim gibi ihtiyacı olan çoktur.....
Annem bizide sürükledi bu göreve koca bir sülaleye Halil İbrahim sofrası kurmak ve büyükanneye bakmak yakamıza yapıştı.zar zor kurtulduk.
ŞIMDİ RAHATMISIÑ😱 🤮
Kesinlikle katılıyorum ama seçilmiş çocuk tamamen bağımlı olunan çocuk kendini gerçekleştirdiğini de zannedebilir kişisel zevkleri hobileri çevresi aktiviteleri de olabilir bunlar ama bağımlı ve kendi de evlenmek istemez daha kötüsü depresyona bile girmez ve başkalarını depresyona sokarlar.Bu şekilde yaşayıp ölen ruh sağlığı iyi seçilmiş çocuklar da var bence.
Evet "Harcanmış Hayat"imda içimdeki vicdan, suçluluk ve sorumluluk mahkemesini bile yerle bir edip yaşamak istesem yine olmaz. Çünkü bu yaştan sonra para nasıl kazanacagim?
Yaşınız kaç?
Ablam da seçilmiş annemin kaderini yaşamakla görevlendirilmiş
Umarım kötü bir kader değildir...
Yaşlı insanlar çok bencil, kendinizi onlardan korumayı bilin, anneniz dahi olsa
Nasıl koruyacağız gidecek hiçbir yeri yoksa o yaşlının 😞
@@unknownperson-zr9yu psikolojik olarak diyorum, duygusal olarak insanı sömürüyorlar, buna izin vermeyin
maaşından harçlık mı vermedi abim
Bir zamanlar sen sömürdün 😱 şimdı o isteyincemı kötü yaşlilar sersem dandik insan senin gibi dandikler bu ülkede yaşamamali 😰 anasini babasini sevmeyenı saymayayi ALLAHDA SEVMEZ DENSİŹ 🤜🤜🤜BİRGÜN ALLAHIÑ DEMİR YUMRUGUNU YEDIGIÑ ZAMANDA İŞ İSTEN GEÇMİS OLUR 🤔ONUN İÇİN AGZINDAN ÇIKANI KULAGIÑ DUYSUN DANDIĶ MÜSLÜMAN👊👊👊
Dengeli olucağız,ne onları üzeceğiz ne de sınırlarımıza müdehale ettireceğiz...Komik olan bunu 40 yaşında anladım...
Hocam 43 yaşımdayım ve hala umduklarına aykırı hareket edersem cezalandırılıyorum
Sevip secip alip hem kotu davranip hem asiri ustune duserek yasamasina izin vermeyip hayatini mahveden ruh hastalarindan da bahsedin. Tek cocugum evlatligim kaderim sanki bakicilik yapmak onun istedigi seyleri yasamak hep bunu soyledi zaten. Vicdanim var birakamam ama beni cok incitti incitiyor ve hayatimi da mahvediyor. :'( biz almasak neler gelirdi basina defol git gor gununu derdi ve hala da diyor
Allah yardım etsin
40 yaşındayim ayri eve çıkmak istiyorum asla izin vermiyorlar hic evlenmedim çünkü hep onların istediği beğendiği birisi olması gerekiyor onların onayladığı birisi olduğu zamanda zaten kısıtlı görüşebilmek bir süre sonra onu bile kötülemeye başlıyorlar maaşıma kadar her şeyimin nasıl harcayacağı babamın elinde benim nasıl hayat süreceğim onlara sormadan hiçbir şey yapamıyorum işten eve evden işe saatim belli biraz geç kalsam balkonlardan düşüyorlar bıktım gerçekten artık ikisinden de nefret ediyorum yani sevmeyi bırakın nefret ediyorum yani nasıl kurtulacağımı bilemiyorum onlarla yaşamak istemiyorum bunu da söylüyorum ve böyle onların istediği gibi de yaşamak istemiyorum özgür olmak istiyorum sosyal hayatım bile olmuyor yani kimseyle arkadaşlık bile edemiyorum herkesi kötülüyor görüşmelerim sınırlı saatlerim sınırlı beni kendileriyle yaşamaya mahkum ediyorlar sanki onlar yaşıyor benim hayatımi gerçekten böyle sevgi nefret ediyorum bir türlü kurtulamıyorum bunlardan 😡
izlemedim ama ilgimi cekti...bende kendimi secilmis hissediyorum cünkü..ve hoca nin kaliplara sigdiramayacagi türden biri oldugumu düsünüyorum :D
yok yaa, izledim simdi, kadinin demek istedigi baska birsey...ama maalesef o kategoriye de girme ihtimalim var..annem bana hep evlen evlen evlen dedi ama ben evlenmeyen kizi oldum ve üstelikte onlara yakin bir yere tasindim, birsey oldugunda hemen yanlarina kosabileyim diye . calisan biri oldugum icinde beni arayip gelmek istediklerinde, bugün müsait degilim diyebilen biriyim.
Bende bir kiz çoçugu olarak aileye bakmaya gelmisim bu dünyaya çok geç anladim.
Merhaba Gulseren hocam,sizi 1 senedir takip ediyorum.Benim hayatimin rotasinin degismesine sizde katkida bulundunuz.Butun kitaplarini bitirdim.Herbiri hazine degerimde.
Size iki defa email gonderdim,bana bu konuda geri donus yaparsaniz sevinirim.
Size gonulden tesekkurler...