Jamal Vafaie, ♥ Iranian Classical Music ♥ جمال وفايى « شاخه گل ۴۴۵ » ♥ جليل شهناز ؛

موسیقی کلاسیک ايران ,
دستگاه همایون ,
یک شاخه گل , برنامه شمارۀ ۴۴۵ ,
جمال وفايى , جليل شهناز , ناصر افتتاح , محمد موسوى , منصور صارمى , روشنک , عماد خراسانی, رهی معیری, ابوالحسن ورزی
عماد خراسانی ـ غزل « اشک و آه »؛
عشق و حسن من و تو لاله رخا، ورد زبانهاست
تا نگویی که بجز داغ دلم نیست گواهی
رهی معیری « سودا زده »؛
آن که سودا زده چشم تو بوده است ، منم
و آن که از هر مژه ، صد چشمه گشوده است ، منم
آن ز ره ماندۀ سرگشته که ناسازی بخت
ره به سر منزل وصلش ننموده است ، منم
ابوالحسن ورزی ـ غزل
بـه مـن آنـروز بخشیـدنـد ، عمـر جـاودانی را
کـه نوشیدم ز جــام عشق ، آب زنـدگانـی را
* * *
شبی ای مایۀ امید ، شمع محفل من شو
که تا پروانه از من یاد گیرد جانفشانی را
* * *
از آن رو شمع از سوز دل پروانه آگه شد
که گوش عشق میداند زبان بی زبانی را
* * *
ز شرح عشق نیکوتر در آن حرفی نمی بینی
اگر با چشم دل خوانی کتاب زندگانی را
این بود شاخه گل شمارۀ ۴۴۵

[@abprt653]

وفایی جان سلام بر تو ودیگر هنرمندانی که این آثار گرانمایه راخلق کردید.

[@user-gf4pr8qo7d]

آفرین زیبا بود،،لذت بردیم،،،یاد از آن روزا که بودیم یار هم،،،صداقت،مهربانی،،زیبایی،،همنوایی ،،،وهم نوع دوستی همه جمعند،،،،،،،خبر از دروغ،،تهمت ،،افترا نیست،،،،،

[@farhadkamyas1214]

شاخه گل رادیو ایران قدیم افسانه و رویایی و تکرار نشدنی بسیار بسیار عالی و جالب و ارزشمند و زیبائی بود مانند همیشه و مابقی کارهایتان، یاد عزیزانی که خالق این شاهکار ها و گنجینه های ارزشمند غنی و بینظیر و نایاب و آنتیک و جاودانی و محشر و معرکه و لذت بخش و تکرار نشدنی بوده اند همیشه بخیر و گرامی و جاویدان باد تا جهان باقیست و در گوشه قلبهای ما خواهند ماند و هرگز فراموش نخواهند شد، دست و پنجه شما درد نکنه جناب استاد پاپک نازنین، با سپاس فراوان، روزگاران به کام بر قرار بمانید
Agu,11,2019

[@cyrusheshmati7049]

priceless

[@fabfive7287]

يادش بخير،ماشىن هارو در خيابون پهلوى پارك ميكردن.
روى كاپوت ماشين سفره مينداختن،بزرگها مى ميزدن،خانم ان فكر غذاى بچه ها.بچه ها هم مشغول بازى در پياده رو!
غذا يا از خونه ويا يكتا(كافه) و بعدش بستنى لادن.سر پل،
همه ميگفتن و ميخنديدن.
مردم ........! يادش بخير

[@Korosh1974]

خوب خوب چقدر خوش میگذشت.مردها می میزدند و خانمها بفکر غذای بچه ها؟؟ به خانمها هم خوش میگذشت که باید دائما سرویس میدادند؟