❗oppacı değilim 🔗Hepsi birer hayal ürünüdür. Gerçek değildir 📌İdoller kötülenmemektedir ve kadınlarda... ⛄KÜF*R BULUNMAKTADIR ✳Lütfen mantıklı yorum yapın kimseye ✴h*karet etmeden. ✳Konu , kapak ve içerik tamamı ile bana aittir. Ç*lmayınız. (Kurguda İngilizce konuşuyorlar) Jeon Jungkook Anna Smith {MÜZİKLE OKUMANIZI ŞİDDETLE TAVSİYE EDERİM} Üstümdeki baharlık beyaz elbiseyi giymiş aynada kendime gülümsüyordum. Bugün çok hoş olduğumu düşünerek ayakkabımı ayağıma geçirdim ve anahtarımı, vestiyerin üstünden alıp evden çıktım. Apartmandan çıkıp bizimkiler ile buluşacağımız piknik alanına ilerlerken markete uğramayı unutmayıp benden istedikleri dondurma siparişini satın alıp yarı koşar bir halde pıknık alanına geldim. Kızları görüp elimle onlara el salladım ve bu sefer koşarak yanlarına hızlıca varmıştım. Bağdaş kurup oturduğumda çoktan sofrayı kurmuşlar inst*gram için fotoğraf çekiniyorlardı. Bir kaç tane selfie çekinip erimesin diye ilk dondurmaları yerken sofradan da gözlerimi ayıramıyordum. Anna : enfes görünüyor. Madeleine : hünerli ellerim ile yaptım. Gülümsedim ve mutlu son! Yemeye başladık. Yemekten sonra konuşmaya başladığımızda Liya dizlerime yatmıştı. Madeleine telefonundan okuduğu bir kadının tec*vüz olayını okurken tüylerim diken diken olmuştu. Madeleine : işte bu kadar. Anna : çok korkunç Liya : bunu yapan... Bunu yapan nasıl olurda bulunmaz? Hani ülke en iyi ajan ve polislere sahipti? Kadınlara yeterince adalet sağlanmıyor. Madeleine : Dahası da var. Kadının uzuvlarını parçalara ayırıp çöp poşetine basmış. Anna : ah, bu iğrenç. Şu an kusabilirim. Liya : Bende bende... Bu yüzden belki de konuyu kapatmalıyız. Konu kapanmıştı ancak bu şey *aklımın bir köşesinde kalmıştı* 🔎YAZARIN ANLATIMI İLE🔎 Anna Liya ve Madeleine sohbet edip gülüşürken sohbetlerine gizemli bir yabancı daha dahil oluyordu. -ne kadar hoş bir yüzü var. Kendi dilinde mırıldanıp onu evine ne zaman alabileceğini düşündü. Dün geceki kadın onu rahatlatmazken onun istediği tek şey Anna idi. -evet... Ben bugün yapacağım. Onu kaçıracağım. Bu ülkeden götürüp kendi ülkemde yaşayacağız. Anna'nın bir an önce yalnız kalmasını sabırsızlık ile bekledi. Ve onlar akşam üstü sinemaya giderken tekrar onları takip etmeye koyuldu katil. Anna lavabo için giderken ellerini yıkamaya başlamıştı. O sırada kapı açıldı anna bunu pek umursamadı ve saçlarını düzeltmeye başladı. Ancak ayna karşısındaki adeta korku filmlerinden fırlamış bir beden gördü. Simsiyahtı ve elleri cebindeydi. Anna çok gerilmişti. Korku ile arkasına yaslandı. Gözlerini büyüterek ona bakarken o Anna'ya doğru yaklaşmaya devam etti. Anna : Siz... Siz De kimsiniz böyle!? - ne o? Korktun mu yoksa? Güldü ve elindeki şırıngayı onun boynuna doğru götürdü. Anna debelendi ve yardım çığlıkları attı. Ancak katil onun boynunu yakalamıştı. -artık elimdesin... •`• Anna'nın anlatımı ile ~ Üşüyor ve korkuyordum. O 'nun bana yapacaklarını tahmin etmek zor değildi. Tec@vüz edecek sonra ise beni parçalara ayırıp öldr€cekti. O bir katildi. Bundan emindim. O genç kızın k@tili şimdide bana takmıştı Genede bekledim. Ama o uzun bir süre gelmedi. Ayağa kalktım ve kapıyı bulmaya çalıştım bu karanlık yerde. Çelik kapıydı bu. Açılması imkansızdı. Gözlerim ıslak ıslakken vazgeçip yatağa uzandım. *kapı açıldı* Hemen toparlanıp oraya baktım. Kapıdan yayılan ışıkla gözlerimi kapattım çünkü acıtıyordu. O'nun yüzünü hala göremiyordum. Tepsiyi gördüğüm kadarı ile yanımdaki masanın üstüne koydu. Ardından kapı kapandı ve o bir şeyler yaptı. Odada sarı loş ışık yayılırken masanın altından bir tabure çekip karşıma oturdu. Nefes seslerinden başka ses yoktu ortamda. Evet onun karşısında gergindim ve nefesimi tutmuştum. Akıllıca davranmak gerekiyordu çünkü seri k@tiller hep zeki olurdu. Anna : Neden ben- Hay aksi! Yanlış bir soru mu sordum? Başını yerden kaldırıp bana baktı. -ağlama... Elini yüzüme doğru götürdü ve sildi. Kalbim duracakmışçasına o gerginliği yaşıyordum. Anna : Lütfen bana zarar- - sus. Sustum. Tekrar ayağa kalktı ve masaya koyduğu tepsiyi önüme koydu. Yemeği yememi falan mı beklemişti? İçine bir şey katmış olabilirdi. Başımı iki yana salladım. Ancak o yüzünü bana yaklaştırdı ve gözlerini tehditkar bulduğumdan gözlerimi kapattım. - Yemeğini. Ye. Dedim. Sana. Anna. Tekrar bakışırken sinirlendiğini aldığı nefeslerden duyabiliyordum. Çatalı elime aldım. Ve onun gözleri memnuniyetle parladı. Yemeğin hepsini bitirmeden geri çekildim. - yemeği... Beğenmedin mi? Halbuki yemek konusunda başarılıyımdır. Anna : G-güzeldi. Hala sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Gözlerimi kapattım ve nefesini yüzümde hissettim. Yataktaki çökelme ile az daha bu adrenalinden kusacaktım. - yüzümü görmek ister misin? Gözlerini aç Anna. Açmadım. - GÖZLERİNİ AÇ ANNA! BANA BİR LAFI İKİLETME! DUYDUN MU BENİ!! başımı aşağı yukarı sallarken buğulanmış gözler ile onun açtığı yüze baktım. Kaşları çatık gözleri siyah. Dudağının altında çok küçük bir ben vardı ve hafif esmer ten. - çıkacağım şimdi. Sonra tekrar geleceğim ve sende beni bekleyeceksin. Duydun mu beni Anna? Anna : .... - tanrım! Salak olduğunu düşünmemiştim Anna! CEVAP VER! DUYDUN MU!!? Anna : Du-duydum. - DUYAMADIM! Anna : Duydum. - İyi! Odadan çıkmadan önce son kez bana göz gezdirdi ve tepsi ile çıktı. YAZARIN ANLATIMI İLE Katil deposundan çıkıp yukarı kata çıkınca elindeki tepsiyi tezgaha fırlattı. Aniden agresifleşmişti. Çoklu kişilik bozukluğu yaşıyordu. Kanepeye uzandı ve başını ovmaya başladı. - Lanet olsun sana dokunmak istiyorum! Sana her şeyim ile yaklaşmak istiyorum. Benim olmanı istiyorum. Aklına bir şey gelmiş gibi sırıttı. _seni kimse göremicek sana kimse dokunamıcak seni saklıcam sadece ben görücem sadece ben dokunucam sen benimsin küçük Anna'm_ DEVAMI DİĞER YORUMDA
Devamı -1 - günaydın kraliçem! İçeri giren katil elindeki kahvaltı tepsisi ile gülümsüyordu. Anna uyuyan uykusundan uyanmıştı onun sesli konuşması ile. -aaa hadi ama uyan kraliçem! Anna oturur pozisyona geldi. Gözlerini ovuşturdu. Yüzünde her hangi bir maskesi yoktu. Bu adam Amerikan değildi. - günaydın. Tepsiyi koydu onun önüne ve kaşlarını çatarak annaya baktı - cevap ver güzelim. Neden susuyorsun? Anna : beni nerden tanıyorsun? - ah, Güldü ve tabureye oturdu. - güzelliğin dikkatimi çekti. Ben de seni takip ettim _beni kaçırmasından daha korkuncu beni takip etmesi_ - Ve seni kendi ülkeme getirdim. Amerika fazla sıkıcı. Anna : NE!? Anna yüksek sesli bağırmıştı. Kalbi sıkışıyordu. Kendi ülkesinden millerce uzaktaydı. Onun elini tuttu ve kalbine götürdü. -inanıyorum ki burada daha iyi bir çift olacağız Anna. Eli dudaklarına götürdü ve öptü. Anna eli çekmek istemiş ama o buna izin vermemişti. Anna : lütfen elimi çekmeme izin verin. - yok. Seni bugün ellerimle besleyeceğim. Anna : dokunmayın bana ne olur - ağlayacak mısın? Ayrıca adım Jungkook. Anna : ne? Jungkook kıkırdamış ismini tekrar etmişti. Anna : Jungkook , *diye fısıldadı Anna. Kalbi sıkışıyordu. Bu adam korkunçtu* Jungkook : ismim ağzına çok güzel yakıştı anna. Anna : elimi çekmeme izin ver. Jungkook : Neden!? NEDEN ANNA! NE VAR ELİNDE AM*NA KODUĞUM S*K Mİ VAR SANKİ! HA!? Eli sertçe sıkarken birden tepsideki çatalı alıp Anna'nın eline batırmak istedi. Anna : Ah, hayır hayır hayır! YAPMA NE YAPIYORSUN SAKIN ONU BANA BATIRMA YOKSA- Anna gözlerini açarak bu delinin yaptığı olayı çözmeye çalışıyordu. Jungkook ona sinirlice baktı ve Anna'nın yarım kalmış tehditini Jungkook : yoksa ne yaparsın Küçük Anna? *diye bitirdi* Anna : ben... Jungkook : sen ne? Bunu sana batırmamı istemiyor musun cidden? Yoksa canın mı yanar Anna? Anna : Evet... Evet yapma canım yanar. Jungkook : benden özür dile ve bana ait olduğunu söyle. "Elim , yüzüm , vücudum tamamı ile sana aidim Jungkook" Anna sertçe yutkundu. Anna : ben sana ait değilim ama senden özür dilerim. Hadi , bırak o çatalı. Jungkook memnuniyet ile gülümsedi ve çatalı bir köşeye attı. Jungkook : olsun, bana ait olduğunu da bir gün söyliceksin! "O gün gelmez umarım" Yemeği kaşıkla yiyen Anna zorla yediği için kusmak istiyordu. Üstelik bu yemeklere alışık değildi. Kendi ülkesini istiyordu. Jungkook : neden bitirmedin? Anna : Ben....ben bitiremedim bu zordu Jungkook : Neden bitirmedin diye sordum! Anna : bu yemekler çok... Jungkook : Çok ne? Anna : Belki de başka şeyler yemeliyim. Ah, sandiviç gibi... Ardından Jungkook kendi dilinde bir şeyler mırıldandı ve Anna'ya Jungkook : Sana sandiviç getireceğim. Ama sen de ben Seninim diyeceksin. Anladın mı? Anna : Sandiviç içinse yok kalsın. Demeyeceğim. Jungkook : Açlıktan ölene kadar aç kalırsın. Ve sonra çaresiz anında dersin bu daha acı verici olur. Parmaklarını onun çenesinden gezdirmeye başlamıştı. Jungkook : olmaz mı bebeğim ha? Anna : ... Jungkook : Pekala. İstemiyorsan nasıl yapalım? Ben gideyim ve bir daha gelmeyeyim. Sen de bir süre aç kal ve ne kadar çok hata yaptığını düşün. Jungkook tepsi ile odadan çıkmadan önce odanın köşesine fırlattığı çatalı da alıp çıkmıştı. Anna ağlayamıyordu bile şok geçiriyordu. *bir sandiviç için sana ait mi olacağım ruh hastası?* Yüzüstü uzandı ve tavana bakmaya başladı. Gözleri karanlığa alışmıştı bile. •1 Hafta Sonra• _annemi özledim_ -arkadaşlarımı özledim_ -eski yaşantımı özledim_ _buradan çıkmak istiyorum tanrım bana yardım et ne olur_ Eski yaşantısının özlemi ile ağlıyordu. Eski özgürlüğüne ağlıyordu. Çaresizliğine ağlıyordu. Mavi gözleri hiç bu kadar yorulmamıştı. Üstelik ciddi anlamda çok açtı. Pekala... Zoraki halsizlik ile ayağa kalktı ve kapıya vurmaya başladı. Çelik kapı fazla ses çıkarmazken... ~~~ Jungkook salonda oturuyordu. Elindeki kumandaya basıyor amacının film değil vakit geçirmek olduğunu beynine yedirmek istiyordu. Ardından salonda yayılan kırmızı ses ile Jungkook sırıttı. Ve evet... _Anna pes etmişti_ Jungkook : sonunda kabullenecek Küçük Anna, bana ait olduğunu. Ayağa kalktı ve depoya inmeye başladı. Kapıyı açtı ama Anna'nın ayaklarının dibine yığılmasını beklememişti. Onu kucağına aldı ve yatağa yatırdı. Ardından onun baş ucunda eğilip yüzünü ince parmakları ile okşamaya başlamıştı. Jungkook : Bana aitsin... Bana aitsin... Bana aitsin... Jungkook fısıldayarak tekrar ediyordu. Jungkook : o da dil ile tekrar etmeli. ~~~ Anna : lütfen... Yemek istiyorum. Anna uyandığında tam karşısında adeta bir ziyafet vardı. Patates kızartması, köfte ,hamburger. Anna : Aman tanrım bu bir hayal olmalı. Sandalyeye oturdu ve masadaki yemekleri yemeye başladı. Ancak tüm yemekler bittiğinde o yağlı şeylerin onu susattığını fark etti. Kapı açıldı ve Jungkook içeri girdi. Jungkook : Oo yemekler bitmiş. Anna : su da var mı Jungkook : var. Getirmemi ister misin? Anna bundan nefret etti ama başını sallayınca Jungkook'da ona küçük şişe ile su getirdi. Jungkook : Al bakalım sana su Anna şişeyi alacakken o geri çekti. Jungkook : sana aidim de ve iç. Anna : Sana aidim Jungkook. Şimdi şişeyi ver. Jungkook : Gel ve beni öp. Ardından sana şişeyi vereceğim. Anna gözlerini kapattı ve sinirlendi. Ondan nefret ediyordu ama suya ihtiyacı vardı. Ayağa kalktı ve onun yanağını öptü. Jungkook onun belinden tutup kendine çekerken gülümsüyordu Onun boynunu öptü ve ardından suyu uzattı. Onu geri bırakırken Anna tüm suyu bitirmişti bile. Jungkook : O su ile 1 hafta idare edecektin Anna : N-ne? Bana bundan bahsetmemiştin. Jungkook : üzgünüm. İleri görüşlü olmak lazım. Anna : sen nasıl bir pisliksin ya!! AKLIM ALMIYOR BIKTIM BENİ ÇIKAR BURDAN!!! Jungkook : Sesinin tınısına dikkat et Anna! Seni çok... Çok kötü yaparım Kız gözlerini kapattı ve ona arkasını döndü. Anna : neden böyle birisn anlamıyorum! Ben sadece gitmek istiyorum. Jungkook : Hayır. Gidemezsin Anna : ama- Jungkook sinirle ona tokat atmıştı. Jungkook : SENİ SEVMEM SANA VURMAYACAĞIM ANLAMINA GELMİYOR! HADDİNİ BİL ANNA! Anna : bana vurdun... Sen beni sevmiyorsun... Jungkook : Benden uzaklaşma sinirleniyorum! Anna : Annemi özledim... Gitmek istiyorum. Jungkook : Ağlama! Ağlama dedim ! Anna : bana yaklaşma! Anna yatağa çıkmıştı ve kendini savunuyordu. Ama jungkookda ona yaklaşıyordu Jungkook : Şşş ağlama bebeğim. Geçecek hepsini unutacaksın. Sadece biz olacağız. Bana aitsin unuttun mu? Tekrar etmiştin halbuki. Anna : sen... Sen gerçekten Hastasın pislik adam! Jungkook sinirle sarıldığı kadına bakıyordu ama sakin tavrından da ödün vermiyordu. Jungkook : sana dokunadabilirim sonuçta değil mi? Haddini bil o yüzden! Anna : bu dediğini yapmayaksın değil mi? Jungkook : uslu olmazsan belki. Şimdi uslu bir kız ol ve Dediklerimi yap. Çünkü bir tek kez daha tekrarlamıcam. Anna ondan ayrılmaya çalışır. Jungkook: benden ayrılırsan aileni gözlerinin önünde öld€rür€m. Anna onun göğsüne yaslı bir şekilde ağlarken , Jungkook ise ona gülerek anılarından bahsediyordu. *bundan rahatsız oluyorum* Jungkook birden ciddileşti. Jungkook : işte böyle kraliçem. O adam kız kardeşimi öld*rdü. Ve bende ondan intikam aldım. Onun karnını bıçakla d€şerken çok zevk almıştım. *kusmak istiyorum* Devamı diğer yorumda
Devamı-2 Jungkook : bebeğim neden hiç cevap vermiyorsun? İyi yapmışım değil mi? Anna : Beni bırak n'olur. Jungkook burnunu çekti ve yatağa uzandı. Onu kendine iyice çekerken Anna açık duran kapıya baktı. O uyurken kaçmaya çalışacaktı. (... 1 saat sonra ...) Anna yavaşça ayrıldı ondan. O hala uyuyordu ve kapıya doğru yöneldi. Dışarı çıktığında merdivenlerden hızlı ama sessizce çıkmaya başladı. Evi incelemeye vakit yoktu. Kapıyı görmesi ile kapıya yöneldi. Ama kapı açılmıyordu. Anna : Lanet olsun açılsana. Kapıyı zincirle kitlemişti Jungkook. Anna sinirden çığlık atmamak için tuttu kendini. O sırada merdivenlerden gelen ses ile korkarak bir odaya girdi. Burası mutfaktı. Anna kendini savunmak için çekmeceleri karıştırıp iki tane bıçak aldı eline. Jungkook çok sinirli bir şekilde mutfağa girmişti. Uyku ile saçları dağılmıştı. Kaşları sinirden çatık adeta dişlerini sıkıyordu. Jungkook : ne haddine senin kaçmaya çalışmak!? Anna : uzak dur benden! Yaklaşırsan kendimi öld*rürüm. Jungkook : Sakın! Bak Anna onu kendine Batırırsan bile ölm€ne izin vermem. Ben istersem ölürsün anca! Şimdi pes et ve elindekini bırak. Anna ağlayarak başını iki yana salladı. Anna : asla. Jungkook : eğerki pes edersen canını çok yakmam..tamam biraz yakarım ama çok değil. Ama gelirde elindekini ben alırsam çok... Çok fena yaparım seni!! DUYDUN MU BENİ!? Anna : yapmayacağım. Beni öldür€ceğini biliyorum. En azından kendim kendimi öld€rürüm. Jungkook : hayır. Hayır seni asla öldürmücem yapamam zaten bunu. Anna lafımı ikiletme!! Anna bıçağı bileğine getirdiği an jungkook koşarak onun elinden almıştı. Jungkook : sen asla bir şeye zarar veremezsin. Diğer bıçağı da elinden almak istiyordu. Ama keskin tarafından tutup çekiştirdiğinden elini kesmişti. Anna'ya bir tokat attı. Ve onun saçından tutup masaya defalarca vurmaya başladı. Ve onu kendine çekip dişlerini sıkarak konuşmaya başladı. Jungkook : şimdi eline veda et benim küçük Anna'm... Anna : n-ne? Elini masaya yatırdı ve yerdeki bıçağı aldı. Anna : HAYIR! HAYIR YAPMA! YEMİN EDERİM BİR DAHA KAÇMAM! jungkook NE OLUR YAPMA! SÖZ KiAÇMAM. BIRAK O BIÇAĞI! Jungkook : yok. Hayır sevgilim! Benim emrime itaatsizlik ettin! Bunun bedelini ödeyeceksin! Anna : ama hayır... Ne olur- Anna gözü büyük bir şekilde jungkook'un gözlerine bakıyordu. Yüzü kızarmıştı. Jungkook onun ağzını kapatıyor ve daha fazla çığlık sesi gelmesini istemiyordu. Jungkook bıç@ğı daha da derine batırdığı zaman Anna büyük acı ile yere çökmüştü. (...) Jungkook onun elini sararken Anna ses çıkarmadn ağlıyordu. Jungkook Anna'nım gözlerine bakıyordu. Jungkook : acıyor mu? *yok acımıyor* Anna : ... Jungkook : cevap versene güzelim. Acıyor mu? Anna : acımıyor. Jungkook : emin misin? Anna : ne değişicekki? Jungkook : doğru, bir şey değişmicek. Yakın bir zamanda büyük soğuk bekleniyor kore'de. Biliyorum ilkbahara girdik ama- Anna : seninle daha fazla konuşmak istemiyorum. Jungkook : iyi tarafımı suistimal etme benim küçük Anna'm. Demek istediğim depoda soğuk olacak. Belki sen benim yatak odamda kalırsın. *bir iyisin bir kötüsün seni anlıyamıyorum* Jungkook : hmm ne diyorsun? İster misin buradan çıkmak? Anna : neden böylesin? Bir iyi bir kötü... Anlıyamıyorum seni. Jungkook : anna anna anna... Benim güzelim. Yakın bir zamanda bana alışacağına eminim. Şimdi izin ver sevgilin senin için iyi olanı karar versin. Anna : kaçmamdan korkmuyor musun? Jungkook : ben bir şeyden asla korkmam Anna. Ama sen korkarsın. Ailenin ölümü veya... Jungkook yavaşça elini onun bacağına götürmüştü. Jungkook : Sana dokunmamdan... Anna ona tokat atmıştı ve jungkook ona sinirlenerek o da annaya tokat atmıştı. Jungkook : sakın! Sakın Anna bana bir daha o aptal hareketlerini uygulamaya kalkma! ~~~~ 1 HAFTA SONRA (ANNA'NIN ANLATIMI İLE) Tavan ile bakışırken elimin acısı geçmişti azda olsa. Nihayetinde hala nefes alıyordum değil mi? Jungkook beni bu odadan asla çıkarmıyordu. Yemeklerimi odaya getiriyor bazen kendisi yediriyordu. Sonrasında bana sarılarak eski anılarından bahsediyordu. Bu şeylerden nefret ediyordum. Ailemi ve arkadaşlarımı çok özlemiştim. Her gece uyumadan önce onları düşünerek ağlıyor geleceğimin bitmişliğine haykırmak istiyordum. Ama bu mümkün değildi. Artık geleceğim yoktu ve bende Yoktum. Uyumak istedim biraz. Gözlerimi kapatıp uyuyacakken o kulağa mayhoş gelen ses ile gözlerimi açtım. Bir piyano sesiydi bu. Yanlış hatırlamıyorsam _gnossienne no:1_ solfejiydi. Solfej baya huzurlu gelirken kulağıma aynı zamanda ne kadar da korkunç olabileceğini düşündüm. Acaba şu an ne düşünerek çalıyordu bu parçayı? Ama çok çok şaşırdığım bir şey oldu. Yaklaşık yarım saat sonra piyano sesi durdu ve odaya yaklaşan ayak sesleri ile hafifçe irkildim. Kapı açıldı. Ve o... *Aman tanrım o ağlıyordu!* Ben daha ne olduğunu anlamamışken yüzünü vücuduma gömüp ağlamaya devam etti. Anna : neden ağlıyorsun? Jungkook : ... *1 Saat Sonra* Jungkook : Anna... Anna : ne? Jungkook : Anna ben seni seviyorum. Anna : hı hı evet. Çok seversin beni. Jungkook : evet. Sende öğrendin bunu. Bu itirafı ile gözlerimi devirdim. Anna : neden ağladığını söyle bana? Jungkook : gerçekten... Gerçekten neden ağladığımı merak mı ediyorsun? Anna : hayır sadece senin gibi bir duygusuzun ağlamasına sebep olan şeyi merak ediyorum. Jungkook : babam annemi ve kız kardeşimi öld€rdü. Sonra bende onun kız kardeşini ve annesini öld€rdüm. Aklıma annem geldi. _bi dakika babasının annesi babaannesi, kardeşi ise halası oluyor_ Anna : sen... Sen nasıl bir pisliksin kahrolası adam! onu itmiş ve ayağa kalkmıştım. Anna : sakın! Bir daha bana sarılma! Jungkook : Bana, bana ne yapacağımı mı söylüyorsun? Benim olana ne yapacağımı anca ben karar veririm! ŞİMDİ BENDEN UZAKLAŞMA! sonum ne olacaktı böyle? Şakaklarını ovalamaya başladı. Jungkook : sana vurmak istemiyorum. Ama sınırları zorlama. Tamam mı? Oma ters ters baktım ve o gelip saçımdan tutup kendine çekti. "Tamam mı ?" Anna : tamam bırak. {•••} *aradan 1 hafta geçer* Bu ülkede yapayalnız ne yapacağımı bilmiyordum. O katilin elinden kurtulmuştum. Evet, ama Amerika'ya dönmek zor olacaktı. Gene sokakta yürümek zorunda kaldığım için yürürken onun siluetini görmemle öyle bir korktum ki nabzımın ritmi bile beş saniyede değişti. Yakınlarda bir AVM olduğunu hatırlıyordum. Koşarak oraya yaklaştım ve avm'ye girdim. Nefesim daralmıştı ve korku ile gözlerim doldu. Devamı diğer yorumda
Devamı-3 Kuytu köşe yerine etrafta dolaşıyor gibi yaparsam belki peşimi bırakırdı. Ondan geçen hafta kaçabilmem pek kolay olmamıştı. Onun kafasına defalarca tencere vurarak bayılmıştım ve öyle kaçmıştım. Ardından bir polis karakoluna gidip ifade vermiştim. Sonrası ise malum. Hiçbir şekilde bana yararı olmadı. O katil hala benim peşimde. Ellerim ve dizlerim titreyerek etrafta gezinirken bir kıyafet dükkanına girdim. *umarım İngilizce biliyorlardır yoksa işim bitmiştir* Anna : Merhaba... Çalışan ¹ : merhaba, hoş geldiniz. Nasıl yardımcı olabilirim? TANRIM ŞÜKÜRLER OLSUN!! Anna : ben, telefonunuzu rica edicektim. Benimki... Arızalandıda. Çalışan ¹ : tabii. Telefonu bana uzattı ve ben ellerimin titremesine rağmen polisi aradım. Eğer ki kadın peşimde bir katilin olduğunu öğrenirse panikle yebilirdi ve zaten jungkook tahminimce buralardadır. Kadının ölmesine neden olmak istemem. ~~~ YAZARIN ANLATIMI İLE 🔥 anna polise her şeyi ihbar etmişti. Ve jungkook ortalıkta görünmüyordu. Avm'ye polisler geldiğinde çoğu kişinin dikkatini çekmişti ama anna polisler ile karakola giderek kendini güvende hissetmişti. Polis , o bozuk İngilizcesi ile Anna'yı Amerika ya tekrar göndereceğini söylerken anna havalara uçuyordu. Ama o daha bulunmamıştı ve annayı tekrar bulacak. Onu deposuna tekrar kapatacak ve bir ceza verecekti. ~~~ Anna uçağa bindiğinde eli ayağı titriyor sürekli etrafına bakınıyordu. Ama ona eşlik eden polis sürekli sakin olması gerektiğini vurguluyordu. Ve panik atak olsada Amerika' ya sağ salim ulaşmışlardı. Anna ilk baş aile evine gitti. Kapıyı çaldığında eli ayağı titriyordu. Ama kapıyı açan annesinin direk boynuna atlamıştı. İkisi ağlaşıp dertlenirken Anna artık annesinde kalmaya karar verdi ve evinin önünde de iki polis onlar için nöbet tutuyordu. Liya ve Madeleine ile De görüştü anna. Her şeyden artık korkuyordu. Kendini artık yedirmeye çalışıyordu her şey geçti diyordu. Ama onu izleyen Jeon Jungkook'tan habersiz söylüyordu bu şeyleri. Jungkook'un elleri yumruk şeklinde alıyor tüm kasları kasılıyordu sinirden. Anna ondan kaçmıştı. Ondan kaçmıştı ve bunun bedelini ağır ödeyecekti. Üstelik bu sefer Kore'ye götürmesine gerek yoktu. Burdaki evinde de halledebilirdi. Evinin deposu Anna için müsaitti ve o Anna'yı kaçırmak için aşırı heyecanlıydı. •~••~•~•~• Üstündeki sarı elbisesi ile mutlu bir şekilde konsere gidiyordu kız. Arkasındaki güvenlik onunla beraber yürüyor Anna'ya güvence veriyordu. Güvenlik : Anna Hanım... Durun! Güvenlik etrafına bakınmaya başladı. Anna : neler oluyor? Güvenlik : o sanki burada. Onu görmüş gibiydim. Dikkatli olmalıyız. Sizi bu ıssız yerden çıkaralım. Anna : n-ne? Anna o 'nun yanında yaşadığı şeyleri hatırladı ve tüyleri diken diken oldu. Bu sefer bulursa onu hiç kurtuluşu olmazdı. Etrafına bakınarak yürüsede bir silah sesi duymuştu. Şaşkınlık ve korku ile çığlık bile atamazken yanındaki güvenlik yere yığılmıştı. İşte şimdi çığlık atabilirdi! Anna : AMAN TANRIM! çünkü o alnının tam ortasından vurulmuştu. Jungkook : ANNA! ANNA BEBEĞİM İŞTE ŞİMDİ ELİMDESİN! AMA ŞİMDİ KAÇACAK GÜCÜN YOK! O BENDEN KURTULMA HAYALİNİ MAHVETTİM SANIRIM! ŞUNU UNUTMA! SEN BENİMSİN ANNA! BENDEN BAŞKA BİR YERDE YAŞAYAMAZSIN! Ses vardı ama beden yoktu. Anna ağlıyordu. Etrafına bakındı ve o da bağırmaya başladı. Anna : YETER! YETER BIRAK BENİM PEŞİMİ! TANRI BELANI VERSİN S*KİK HERİF!! O sırada terk edilmiş evin arkasından elindeki silah ile çıktı. Kafasında bir şapka vardı ve Anna'ya tehlikeli bir şekilde gülümsüyordu. Anna : Lütfen bırak beni! Anna geri geri gidip koşmak istiyordu. Ama katil ondan hızlı idi. Jungkook onun saçındsn yakalamış yere atmıştı. Ayağı ile göğsüne basarken dişlerinin arasından sadece "bunun bedelini çok sert ödeyeceksin" diyordu. {...} Genç kızın günahsız bedenini defalarca yere savuruyor, sürekli olarak tokat atıyordu. Anna : yeter! YETER YAPMA NE OLUR! JUNGKOOK yalvarırm *budan nefret ediyorum* Jungkook ona doğru eğildi ve sinirlice nefesini verdi. Jungkook : sana bir süre daha vur*caktım. Ama eğerki benimle isteyerek ilişkiye girersen cezanı azaltırım! Anna başını hızlıca iki yana salladı. Anna : A-asla olmaz. Bedenimi sana verecek bir s*rtük değilim ben! Jungkook : tısk. Bu kimin umrunda hm? İstemesende bedenine istediğim gibi dokunacağım. Anna : çok beklersin şerefsiz herif! Kız oğlanın gözüne yumruk atmıştı. Jungkook : seni or*pu çocuğu! Onun saçından tutup köşede duran yatağa itmişti. Onun ellerini kelepçe ile bağlarken sarı elbisesinin düğmelerinden açmak yerine direk olarak yırttı ve üstüne eğildi. {...} Katil Anna'nın ellerini çözüp gitmişti. Anna ise yatakta küçülerek ağlıyordu. Çarşafa bakmak dahi istemiyordu. İstediği tek şey o pisliği öldürecekti. Aklını kaçırmak üzereydi. Jungkook : Anna neden yemeğini yemedin? Anna : ... Jungkook : ANNA! Anna : kendine sakla. Jungkook : ne istiyorsun ölmek mi? Anna : hayır. Seni öld*rmek istiyorum şerefsiz! Jungkook : o nasıl olacak? Sabahtan beri gözüne kestirdiği silahla işini bitirmek istiyordu. Artık sağlıklı bile düşünemiyordu. Jungkook bir şey demedi daha fazla ve odadan çıkacaktı. Ama anna onu durdurdu. Anna : Bekle! Jungkook : Ne var!? Anna ayağa kalktı ve sarıldı ona. Jungkook : neden sarıldın bana? Anna : daha geçen gece ilişkiye girdiğin kıza mı hesap soruyorsun? .Jungkook : o kız beni öld*rm€k istiyorda. Anna yavaşça elini arka tarafa götğrdü elini ve silahı alması ile hemen geri çekildi Jungkook : hay seni şerefsiz !! Anna : evet. O kız seni öld*rmek istiyor p¡ç adam! Jungkook : Anna sen beni vuramazsın saçmalama istersen!! Anna : yooo vuracağım jungkook! O bi önceki sefere benzemeyecek! Seni gerçekten g€b€rteceğim! Eli titriyordu ama jungkookda bir şey diyemiyordu. Ve anna tetiğe bastı jungkook'un göğsüne gelirken anna iki kez daha vurdu onu. Anna ağlayarak yere düştüğü sıra jungkook'ta vurulma ile düştü yere. O çok aptal. Diye düşündü anna. *o gece bir c€set ile aklını tamamı ile kaçırmış halde bulundu genç kız* _O depo Jeon Jungkook'un mezarı olmuştu. Kızın ise ruhunu kaybettiği konum_ *SON* *abone olursanız sevinirim* *bazı yerler saçma oldu sjdj boş verin* #YTYORUMUÇEKME #YTYORUMUÇEKME
Aşşşırı iyi olmuş ama gece uarısı okudum ve annemler neden ağlıyon bu daatte ne diyim sizce anne bir yazar çokk güzel birşey yazmış biraz duygulandım mı desem hıh?
8 gün sonra yayında yazısı 10 gün olunca benim UFAK ÇAPLI (🤏) sinir krizi geçirmem sonucu kafamı duvara çarpıp azrail ile çay ićip gelince gelemeyen pişmanlik hissi (denendi onaylandı👍🏻✔️)😅 Ayrıca lutfen hikaye hizli gelsin resmen acaba yayinladi mi diye senin kanalinda sabahliyorum🙄kanalin cok guzel❤
![𝙹𝚎𝚘𝚗 𝙹𝚞𝚗𝚐𝚔𝚘𝚘𝚔 𝚒𝚕𝚎 𝚑𝚊𝚢𝚊𝚕 𝚎𝚝°Beni Neden sevmedin!?... neden? [TB]](http://i.ytimg.com/vi/sgJQdkO6g-o/mqdefault.jpg)
![𝙹𝚎𝚘𝚗 𝙹𝚞𝚗𝚐𝚔𝚘𝚘𝚔 𝚒𝚕𝚎 𝚑𝚊𝚢𝚊𝚕 𝚎𝚝°Beni Neden sevmedin!?... neden? [TB]](/img/tr.png)
❗oppacı değilim
🔗Hepsi birer hayal ürünüdür. Gerçek değildir
📌İdoller kötülenmemektedir ve kadınlarda...
⛄KÜF*R BULUNMAKTADIR
✳Lütfen mantıklı yorum yapın kimseye ✴h*karet etmeden.
✳Konu , kapak ve içerik tamamı ile bana aittir. Ç*lmayınız.
(Kurguda İngilizce konuşuyorlar)
Jeon Jungkook
Anna Smith
{MÜZİKLE OKUMANIZI ŞİDDETLE TAVSİYE EDERİM}
Üstümdeki baharlık beyaz elbiseyi giymiş aynada kendime gülümsüyordum. Bugün çok hoş olduğumu düşünerek ayakkabımı ayağıma geçirdim ve anahtarımı, vestiyerin üstünden alıp evden çıktım.
Apartmandan çıkıp bizimkiler ile buluşacağımız piknik alanına ilerlerken markete uğramayı unutmayıp benden istedikleri dondurma siparişini satın alıp yarı koşar bir halde pıknık alanına geldim.
Kızları görüp elimle onlara el salladım ve bu sefer koşarak yanlarına hızlıca varmıştım. Bağdaş kurup oturduğumda çoktan sofrayı kurmuşlar inst*gram için fotoğraf çekiniyorlardı.
Bir kaç tane selfie çekinip erimesin diye ilk dondurmaları yerken sofradan da gözlerimi ayıramıyordum.
Anna : enfes görünüyor.
Madeleine : hünerli ellerim ile yaptım.
Gülümsedim ve mutlu son! Yemeye başladık.
Yemekten sonra konuşmaya başladığımızda Liya dizlerime yatmıştı. Madeleine telefonundan okuduğu bir kadının tec*vüz olayını okurken tüylerim diken diken olmuştu.
Madeleine : işte bu kadar.
Anna : çok korkunç
Liya : bunu yapan... Bunu yapan nasıl olurda bulunmaz? Hani ülke en iyi ajan ve polislere sahipti? Kadınlara yeterince adalet sağlanmıyor.
Madeleine : Dahası da var. Kadının uzuvlarını parçalara ayırıp çöp poşetine basmış.
Anna : ah, bu iğrenç. Şu an kusabilirim.
Liya : Bende bende... Bu yüzden belki de konuyu kapatmalıyız.
Konu kapanmıştı ancak bu şey *aklımın bir köşesinde kalmıştı*
🔎YAZARIN ANLATIMI İLE🔎
Anna Liya ve Madeleine sohbet edip gülüşürken sohbetlerine gizemli bir yabancı daha dahil oluyordu.
-ne kadar hoş bir yüzü var.
Kendi dilinde mırıldanıp onu evine ne zaman alabileceğini düşündü. Dün geceki kadın onu rahatlatmazken onun istediği tek şey Anna idi.
-evet... Ben bugün yapacağım. Onu kaçıracağım. Bu ülkeden götürüp kendi ülkemde yaşayacağız.
Anna'nın bir an önce yalnız kalmasını sabırsızlık ile bekledi. Ve onlar akşam üstü sinemaya giderken tekrar onları takip etmeye koyuldu katil.
Anna lavabo için giderken ellerini yıkamaya başlamıştı. O sırada kapı açıldı anna bunu pek umursamadı ve saçlarını düzeltmeye başladı.
Ancak ayna karşısındaki adeta korku filmlerinden fırlamış bir beden gördü. Simsiyahtı ve elleri cebindeydi.
Anna çok gerilmişti. Korku ile arkasına yaslandı. Gözlerini büyüterek ona bakarken o Anna'ya doğru yaklaşmaya devam etti.
Anna : Siz... Siz De kimsiniz böyle!?
- ne o? Korktun mu yoksa?
Güldü ve elindeki şırıngayı onun boynuna doğru götürdü.
Anna debelendi ve yardım çığlıkları attı. Ancak katil onun boynunu yakalamıştı.
-artık elimdesin...
•`•
Anna'nın anlatımı ile ~
Üşüyor ve korkuyordum. O 'nun bana yapacaklarını tahmin etmek zor değildi. Tec@vüz edecek sonra ise beni parçalara ayırıp öldr€cekti. O bir katildi. Bundan emindim. O genç kızın k@tili şimdide bana takmıştı
Genede bekledim. Ama o uzun bir süre gelmedi. Ayağa kalktım ve kapıyı bulmaya çalıştım bu karanlık yerde.
Çelik kapıydı bu. Açılması imkansızdı.
Gözlerim ıslak ıslakken vazgeçip yatağa uzandım.
*kapı açıldı*
Hemen toparlanıp oraya baktım. Kapıdan yayılan ışıkla gözlerimi kapattım çünkü acıtıyordu.
O'nun yüzünü hala göremiyordum. Tepsiyi gördüğüm kadarı ile yanımdaki masanın üstüne koydu.
Ardından kapı kapandı ve o bir şeyler yaptı. Odada sarı loş ışık yayılırken masanın altından bir tabure çekip karşıma oturdu.
Nefes seslerinden başka ses yoktu ortamda. Evet onun karşısında gergindim ve nefesimi tutmuştum. Akıllıca davranmak gerekiyordu çünkü seri k@tiller hep zeki olurdu.
Anna : Neden ben-
Hay aksi! Yanlış bir soru mu sordum? Başını yerden kaldırıp bana baktı.
-ağlama...
Elini yüzüme doğru götürdü ve sildi. Kalbim duracakmışçasına o gerginliği yaşıyordum.
Anna : Lütfen bana zarar-
- sus.
Sustum.
Tekrar ayağa kalktı ve masaya koyduğu tepsiyi önüme koydu. Yemeği yememi falan mı beklemişti? İçine bir şey katmış olabilirdi.
Başımı iki yana salladım. Ancak o yüzünü bana yaklaştırdı ve gözlerini tehditkar bulduğumdan gözlerimi kapattım.
- Yemeğini. Ye. Dedim. Sana. Anna.
Tekrar bakışırken sinirlendiğini aldığı nefeslerden duyabiliyordum.
Çatalı elime aldım. Ve onun gözleri memnuniyetle parladı.
Yemeğin hepsini bitirmeden geri çekildim.
- yemeği... Beğenmedin mi? Halbuki yemek konusunda başarılıyımdır.
Anna : G-güzeldi.
Hala sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Gözlerimi kapattım ve nefesini yüzümde hissettim. Yataktaki çökelme ile az daha bu adrenalinden kusacaktım.
- yüzümü görmek ister misin? Gözlerini aç Anna.
Açmadım.
- GÖZLERİNİ AÇ ANNA! BANA BİR LAFI İKİLETME! DUYDUN MU BENİ!!
başımı aşağı yukarı sallarken buğulanmış gözler ile onun açtığı yüze baktım.
Kaşları çatık gözleri siyah. Dudağının altında çok küçük bir ben vardı ve hafif esmer ten.
- çıkacağım şimdi. Sonra tekrar geleceğim ve sende beni bekleyeceksin.
Duydun mu beni Anna?
Anna : ....
- tanrım! Salak olduğunu düşünmemiştim Anna! CEVAP VER! DUYDUN MU!!?
Anna : Du-duydum.
- DUYAMADIM!
Anna : Duydum.
- İyi!
Odadan çıkmadan önce son kez bana göz gezdirdi ve tepsi ile çıktı.
YAZARIN ANLATIMI İLE
Katil deposundan çıkıp yukarı kata çıkınca elindeki tepsiyi tezgaha fırlattı. Aniden agresifleşmişti. Çoklu kişilik bozukluğu yaşıyordu.
Kanepeye uzandı ve başını ovmaya başladı.
- Lanet olsun sana dokunmak istiyorum! Sana her şeyim ile yaklaşmak istiyorum. Benim olmanı istiyorum.
Aklına bir şey gelmiş gibi sırıttı.
_seni kimse göremicek sana kimse dokunamıcak seni saklıcam sadece ben görücem sadece ben dokunucam sen benimsin küçük Anna'm_
DEVAMI DİĞER YORUMDA
Devamı -1
- günaydın kraliçem!
İçeri giren katil elindeki kahvaltı tepsisi ile gülümsüyordu. Anna uyuyan uykusundan uyanmıştı onun sesli konuşması ile.
-aaa hadi ama uyan kraliçem!
Anna oturur pozisyona geldi. Gözlerini ovuşturdu.
Yüzünde her hangi bir maskesi yoktu. Bu adam Amerikan değildi.
- günaydın.
Tepsiyi koydu onun önüne ve kaşlarını çatarak annaya baktı
- cevap ver güzelim. Neden susuyorsun?
Anna : beni nerden tanıyorsun?
- ah,
Güldü ve tabureye oturdu.
- güzelliğin dikkatimi çekti. Ben de seni takip ettim
_beni kaçırmasından daha korkuncu beni takip etmesi_
- Ve seni kendi ülkeme getirdim. Amerika fazla sıkıcı.
Anna : NE!?
Anna yüksek sesli bağırmıştı. Kalbi sıkışıyordu. Kendi ülkesinden millerce uzaktaydı.
Onun elini tuttu ve kalbine götürdü.
-inanıyorum ki burada daha iyi bir çift olacağız Anna.
Eli dudaklarına götürdü ve öptü. Anna eli çekmek istemiş ama o buna izin vermemişti.
Anna : lütfen elimi çekmeme izin verin.
- yok. Seni bugün ellerimle besleyeceğim.
Anna : dokunmayın bana ne olur
- ağlayacak mısın? Ayrıca adım Jungkook.
Anna : ne?
Jungkook kıkırdamış ismini tekrar etmişti.
Anna : Jungkook , *diye fısıldadı Anna. Kalbi sıkışıyordu. Bu adam korkunçtu*
Jungkook : ismim ağzına çok güzel yakıştı anna.
Anna : elimi çekmeme izin ver.
Jungkook : Neden!? NEDEN ANNA! NE VAR ELİNDE AM*NA KODUĞUM S*K Mİ VAR SANKİ! HA!?
Eli sertçe sıkarken birden tepsideki çatalı alıp Anna'nın eline batırmak istedi.
Anna : Ah, hayır hayır hayır! YAPMA NE YAPIYORSUN SAKIN ONU BANA BATIRMA YOKSA-
Anna gözlerini açarak bu delinin yaptığı olayı çözmeye çalışıyordu. Jungkook ona sinirlice baktı ve Anna'nın yarım kalmış tehditini
Jungkook : yoksa ne yaparsın Küçük Anna? *diye bitirdi*
Anna : ben...
Jungkook : sen ne? Bunu sana batırmamı istemiyor musun cidden? Yoksa canın mı yanar Anna?
Anna : Evet... Evet yapma canım yanar.
Jungkook : benden özür dile ve bana ait olduğunu söyle. "Elim , yüzüm , vücudum tamamı ile sana aidim Jungkook"
Anna sertçe yutkundu.
Anna : ben sana ait değilim ama senden özür dilerim. Hadi , bırak o çatalı.
Jungkook memnuniyet ile gülümsedi ve çatalı bir köşeye attı.
Jungkook : olsun, bana ait olduğunu da bir gün söyliceksin!
"O gün gelmez umarım"
Yemeği kaşıkla yiyen Anna zorla yediği için kusmak istiyordu. Üstelik bu yemeklere alışık değildi. Kendi ülkesini istiyordu.
Jungkook : neden bitirmedin?
Anna : Ben....ben bitiremedim bu zordu
Jungkook : Neden bitirmedin diye sordum!
Anna : bu yemekler çok...
Jungkook : Çok ne?
Anna : Belki de başka şeyler yemeliyim. Ah, sandiviç gibi...
Ardından Jungkook kendi dilinde bir şeyler mırıldandı ve Anna'ya
Jungkook : Sana sandiviç getireceğim. Ama sen de ben Seninim diyeceksin. Anladın mı?
Anna : Sandiviç içinse yok kalsın. Demeyeceğim.
Jungkook : Açlıktan ölene kadar aç kalırsın. Ve sonra çaresiz anında dersin bu daha acı verici olur.
Parmaklarını onun çenesinden gezdirmeye başlamıştı.
Jungkook : olmaz mı bebeğim ha?
Anna : ...
Jungkook : Pekala. İstemiyorsan nasıl yapalım? Ben gideyim ve bir daha gelmeyeyim. Sen de bir süre aç kal ve ne kadar çok hata yaptığını düşün.
Jungkook tepsi ile odadan çıkmadan önce odanın köşesine fırlattığı çatalı da alıp çıkmıştı.
Anna ağlayamıyordu bile şok geçiriyordu.
*bir sandiviç için sana ait mi olacağım ruh hastası?*
Yüzüstü uzandı ve tavana bakmaya başladı. Gözleri karanlığa alışmıştı bile.
•1 Hafta Sonra•
_annemi özledim_
-arkadaşlarımı özledim_
-eski yaşantımı özledim_
_buradan çıkmak istiyorum tanrım bana yardım et ne olur_
Eski yaşantısının özlemi ile ağlıyordu.
Eski özgürlüğüne ağlıyordu.
Çaresizliğine ağlıyordu.
Mavi gözleri hiç bu kadar yorulmamıştı. Üstelik ciddi anlamda çok açtı.
Pekala...
Zoraki halsizlik ile ayağa kalktı ve kapıya vurmaya başladı. Çelik kapı fazla ses çıkarmazken...
~~~
Jungkook salonda oturuyordu. Elindeki kumandaya basıyor amacının film değil vakit geçirmek olduğunu beynine yedirmek istiyordu.
Ardından salonda yayılan kırmızı ses ile Jungkook sırıttı. Ve evet...
_Anna pes etmişti_
Jungkook : sonunda kabullenecek Küçük Anna, bana ait olduğunu.
Ayağa kalktı ve depoya inmeye başladı. Kapıyı açtı ama Anna'nın ayaklarının dibine yığılmasını beklememişti.
Onu kucağına aldı ve yatağa yatırdı.
Ardından onun baş ucunda eğilip yüzünü ince parmakları ile okşamaya başlamıştı.
Jungkook : Bana aitsin... Bana aitsin... Bana aitsin...
Jungkook fısıldayarak tekrar ediyordu.
Jungkook : o da dil ile tekrar etmeli.
~~~
Anna : lütfen... Yemek istiyorum.
Anna uyandığında tam karşısında adeta bir ziyafet vardı. Patates kızartması, köfte ,hamburger.
Anna : Aman tanrım bu bir hayal olmalı.
Sandalyeye oturdu ve masadaki yemekleri yemeye başladı. Ancak tüm yemekler bittiğinde o yağlı şeylerin onu susattığını fark etti.
Kapı açıldı ve Jungkook içeri girdi.
Jungkook : Oo yemekler bitmiş.
Anna : su da var mı
Jungkook : var. Getirmemi ister misin?
Anna bundan nefret etti ama başını sallayınca Jungkook'da ona küçük şişe ile su getirdi.
Jungkook : Al bakalım sana su
Anna şişeyi alacakken o geri çekti.
Jungkook : sana aidim de ve iç.
Anna : Sana aidim Jungkook. Şimdi şişeyi ver.
Jungkook : Gel ve beni öp. Ardından sana şişeyi vereceğim.
Anna gözlerini kapattı ve sinirlendi. Ondan nefret ediyordu ama suya ihtiyacı vardı. Ayağa kalktı ve onun yanağını öptü. Jungkook onun belinden tutup kendine çekerken gülümsüyordu
Onun boynunu öptü ve ardından suyu uzattı. Onu geri bırakırken Anna tüm suyu bitirmişti bile.
Jungkook : O su ile 1 hafta idare edecektin
Anna : N-ne? Bana bundan bahsetmemiştin.
Jungkook : üzgünüm. İleri görüşlü olmak lazım.
Anna : sen nasıl bir pisliksin ya!! AKLIM ALMIYOR BIKTIM BENİ ÇIKAR BURDAN!!!
Jungkook : Sesinin tınısına dikkat et Anna! Seni çok... Çok kötü yaparım
Kız gözlerini kapattı ve ona arkasını döndü.
Anna : neden böyle birisn anlamıyorum! Ben sadece gitmek istiyorum.
Jungkook : Hayır. Gidemezsin
Anna : ama-
Jungkook sinirle ona tokat atmıştı.
Jungkook : SENİ SEVMEM SANA VURMAYACAĞIM ANLAMINA GELMİYOR! HADDİNİ BİL ANNA!
Anna : bana vurdun... Sen beni sevmiyorsun...
Jungkook : Benden uzaklaşma sinirleniyorum!
Anna : Annemi özledim... Gitmek istiyorum.
Jungkook : Ağlama! Ağlama dedim !
Anna : bana yaklaşma!
Anna yatağa çıkmıştı ve kendini savunuyordu. Ama jungkookda ona yaklaşıyordu
Jungkook : Şşş ağlama bebeğim. Geçecek hepsini unutacaksın. Sadece biz olacağız. Bana aitsin unuttun mu? Tekrar etmiştin halbuki.
Anna : sen... Sen gerçekten Hastasın pislik adam!
Jungkook sinirle sarıldığı kadına bakıyordu ama sakin tavrından da ödün vermiyordu.
Jungkook : sana dokunadabilirim sonuçta değil mi? Haddini bil o yüzden!
Anna : bu dediğini yapmayaksın değil mi?
Jungkook : uslu olmazsan belki. Şimdi uslu bir kız ol ve Dediklerimi yap. Çünkü bir tek kez daha tekrarlamıcam.
Anna ondan ayrılmaya çalışır.
Jungkook: benden ayrılırsan aileni gözlerinin önünde öld€rür€m.
Anna onun göğsüne yaslı bir şekilde ağlarken , Jungkook ise ona gülerek anılarından bahsediyordu.
*bundan rahatsız oluyorum*
Jungkook birden ciddileşti.
Jungkook : işte böyle kraliçem. O adam kız kardeşimi öld*rdü. Ve bende ondan intikam aldım. Onun karnını bıçakla d€şerken çok zevk almıştım.
*kusmak istiyorum*
Devamı diğer yorumda
Devamı-2
Jungkook : bebeğim neden hiç cevap vermiyorsun? İyi yapmışım değil mi?
Anna : Beni bırak n'olur.
Jungkook burnunu çekti ve yatağa uzandı. Onu kendine iyice çekerken Anna açık duran kapıya baktı.
O uyurken kaçmaya çalışacaktı.
(... 1 saat sonra ...)
Anna yavaşça ayrıldı ondan. O hala uyuyordu ve kapıya doğru yöneldi. Dışarı çıktığında merdivenlerden hızlı ama sessizce çıkmaya başladı.
Evi incelemeye vakit yoktu. Kapıyı görmesi ile kapıya yöneldi. Ama kapı açılmıyordu.
Anna : Lanet olsun açılsana.
Kapıyı zincirle kitlemişti Jungkook. Anna sinirden çığlık atmamak için tuttu kendini. O sırada merdivenlerden gelen ses ile korkarak bir odaya girdi.
Burası mutfaktı. Anna kendini savunmak için çekmeceleri karıştırıp iki tane bıçak aldı eline.
Jungkook çok sinirli bir şekilde mutfağa girmişti. Uyku ile saçları dağılmıştı. Kaşları sinirden çatık adeta dişlerini sıkıyordu.
Jungkook : ne haddine senin kaçmaya çalışmak!?
Anna : uzak dur benden! Yaklaşırsan kendimi öld*rürüm.
Jungkook : Sakın! Bak Anna onu kendine Batırırsan bile ölm€ne izin vermem. Ben istersem ölürsün anca! Şimdi pes et ve elindekini bırak.
Anna ağlayarak başını iki yana salladı.
Anna : asla.
Jungkook : eğerki pes edersen canını çok yakmam..tamam biraz yakarım ama çok değil. Ama gelirde elindekini ben alırsam çok... Çok fena yaparım seni!! DUYDUN MU BENİ!?
Anna : yapmayacağım. Beni öldür€ceğini biliyorum. En azından kendim kendimi öld€rürüm.
Jungkook : hayır. Hayır seni asla öldürmücem yapamam zaten bunu. Anna lafımı ikiletme!!
Anna bıçağı bileğine getirdiği an jungkook koşarak onun elinden almıştı.
Jungkook : sen asla bir şeye zarar veremezsin.
Diğer bıçağı da elinden almak istiyordu. Ama keskin tarafından tutup çekiştirdiğinden elini kesmişti.
Anna'ya bir tokat attı. Ve onun saçından tutup masaya defalarca vurmaya başladı.
Ve onu kendine çekip dişlerini sıkarak konuşmaya başladı.
Jungkook : şimdi eline veda et benim küçük Anna'm...
Anna : n-ne?
Elini masaya yatırdı ve yerdeki bıçağı aldı.
Anna : HAYIR! HAYIR YAPMA! YEMİN EDERİM BİR DAHA KAÇMAM! jungkook NE OLUR YAPMA! SÖZ KiAÇMAM. BIRAK O BIÇAĞI!
Jungkook : yok. Hayır sevgilim! Benim emrime itaatsizlik ettin! Bunun bedelini ödeyeceksin!
Anna : ama hayır... Ne olur-
Anna gözü büyük bir şekilde jungkook'un gözlerine bakıyordu. Yüzü kızarmıştı.
Jungkook onun ağzını kapatıyor ve daha fazla çığlık sesi gelmesini istemiyordu.
Jungkook bıç@ğı daha da derine batırdığı zaman Anna büyük acı ile yere çökmüştü.
(...)
Jungkook onun elini sararken Anna ses çıkarmadn ağlıyordu.
Jungkook Anna'nım gözlerine bakıyordu.
Jungkook : acıyor mu?
*yok acımıyor*
Anna : ...
Jungkook : cevap versene güzelim. Acıyor mu?
Anna : acımıyor.
Jungkook : emin misin?
Anna : ne değişicekki?
Jungkook : doğru, bir şey değişmicek. Yakın bir zamanda büyük soğuk bekleniyor kore'de. Biliyorum ilkbahara girdik ama-
Anna : seninle daha fazla konuşmak istemiyorum.
Jungkook : iyi tarafımı suistimal etme benim küçük Anna'm. Demek istediğim depoda soğuk olacak. Belki sen benim yatak odamda kalırsın.
*bir iyisin bir kötüsün seni anlıyamıyorum*
Jungkook : hmm ne diyorsun? İster misin buradan çıkmak?
Anna : neden böylesin? Bir iyi bir kötü... Anlıyamıyorum seni.
Jungkook : anna anna anna... Benim güzelim. Yakın bir zamanda bana alışacağına eminim. Şimdi izin ver sevgilin senin için iyi olanı karar versin.
Anna : kaçmamdan korkmuyor musun?
Jungkook : ben bir şeyden asla korkmam Anna. Ama sen korkarsın. Ailenin ölümü veya...
Jungkook yavaşça elini onun bacağına götürmüştü.
Jungkook : Sana dokunmamdan...
Anna ona tokat atmıştı ve jungkook ona sinirlenerek o da annaya tokat atmıştı.
Jungkook : sakın! Sakın Anna bana bir daha o aptal hareketlerini uygulamaya kalkma!
~~~~
1 HAFTA SONRA
(ANNA'NIN ANLATIMI İLE)
Tavan ile bakışırken elimin acısı geçmişti azda olsa. Nihayetinde hala nefes alıyordum değil mi?
Jungkook beni bu odadan asla çıkarmıyordu. Yemeklerimi odaya getiriyor bazen kendisi yediriyordu.
Sonrasında bana sarılarak eski anılarından bahsediyordu. Bu şeylerden nefret ediyordum. Ailemi ve arkadaşlarımı çok özlemiştim. Her gece uyumadan önce onları düşünerek ağlıyor geleceğimin bitmişliğine haykırmak istiyordum.
Ama bu mümkün değildi. Artık geleceğim yoktu ve bende Yoktum.
Uyumak istedim biraz. Gözlerimi kapatıp uyuyacakken o kulağa mayhoş gelen ses ile gözlerimi açtım.
Bir piyano sesiydi bu. Yanlış hatırlamıyorsam _gnossienne no:1_ solfejiydi.
Solfej baya huzurlu gelirken kulağıma aynı zamanda ne kadar da korkunç olabileceğini düşündüm.
Acaba şu an ne düşünerek çalıyordu bu parçayı?
Ama çok çok şaşırdığım bir şey oldu. Yaklaşık yarım saat sonra piyano sesi durdu ve odaya yaklaşan ayak sesleri ile hafifçe irkildim. Kapı açıldı. Ve o...
*Aman tanrım o ağlıyordu!*
Ben daha ne olduğunu anlamamışken yüzünü vücuduma gömüp ağlamaya devam etti.
Anna : neden ağlıyorsun?
Jungkook : ...
*1 Saat Sonra*
Jungkook : Anna...
Anna : ne?
Jungkook : Anna ben seni seviyorum.
Anna : hı hı evet. Çok seversin beni.
Jungkook : evet. Sende öğrendin bunu.
Bu itirafı ile gözlerimi devirdim.
Anna : neden ağladığını söyle bana?
Jungkook : gerçekten... Gerçekten neden ağladığımı merak mı ediyorsun?
Anna : hayır sadece senin gibi bir duygusuzun ağlamasına sebep olan şeyi merak ediyorum.
Jungkook : babam annemi ve kız kardeşimi öld€rdü. Sonra bende onun kız kardeşini ve annesini öld€rdüm. Aklıma annem geldi.
_bi dakika babasının annesi babaannesi, kardeşi ise halası oluyor_
Anna : sen... Sen nasıl bir pisliksin kahrolası adam!
onu itmiş ve ayağa kalkmıştım.
Anna : sakın! Bir daha bana sarılma!
Jungkook : Bana, bana ne yapacağımı mı söylüyorsun? Benim olana ne yapacağımı anca ben karar veririm! ŞİMDİ BENDEN UZAKLAŞMA!
sonum ne olacaktı böyle?
Şakaklarını ovalamaya başladı.
Jungkook : sana vurmak istemiyorum. Ama sınırları zorlama. Tamam mı?
Oma ters ters baktım ve o gelip saçımdan tutup kendine çekti. "Tamam mı ?"
Anna : tamam bırak.
{•••}
*aradan 1 hafta geçer*
Bu ülkede yapayalnız ne yapacağımı bilmiyordum. O katilin elinden kurtulmuştum. Evet, ama Amerika'ya dönmek zor olacaktı.
Gene sokakta yürümek zorunda kaldığım için yürürken onun siluetini görmemle öyle bir korktum ki nabzımın ritmi bile beş saniyede değişti.
Yakınlarda bir AVM olduğunu hatırlıyordum. Koşarak oraya yaklaştım ve avm'ye girdim. Nefesim daralmıştı ve korku ile gözlerim doldu.
Devamı diğer yorumda
Devamı-3
Kuytu köşe yerine etrafta dolaşıyor gibi yaparsam belki peşimi bırakırdı. Ondan geçen hafta kaçabilmem pek kolay olmamıştı. Onun kafasına defalarca tencere vurarak bayılmıştım ve öyle kaçmıştım. Ardından bir polis karakoluna gidip ifade vermiştim. Sonrası ise malum. Hiçbir şekilde bana yararı olmadı.
O katil hala benim peşimde. Ellerim ve dizlerim titreyerek etrafta gezinirken bir kıyafet dükkanına girdim.
*umarım İngilizce biliyorlardır yoksa işim bitmiştir*
Anna : Merhaba...
Çalışan ¹ : merhaba, hoş geldiniz. Nasıl yardımcı olabilirim?
TANRIM ŞÜKÜRLER OLSUN!!
Anna : ben, telefonunuzu rica edicektim. Benimki... Arızalandıda.
Çalışan ¹ : tabii.
Telefonu bana uzattı ve ben ellerimin titremesine rağmen polisi aradım. Eğer ki kadın peşimde bir katilin olduğunu öğrenirse panikle yebilirdi ve zaten jungkook tahminimce buralardadır. Kadının ölmesine neden olmak istemem.
~~~
YAZARIN ANLATIMI İLE 🔥
anna polise her şeyi ihbar etmişti. Ve jungkook ortalıkta görünmüyordu.
Avm'ye polisler geldiğinde çoğu kişinin dikkatini çekmişti ama anna polisler ile karakola giderek kendini güvende hissetmişti.
Polis , o bozuk İngilizcesi ile Anna'yı Amerika ya tekrar göndereceğini söylerken anna havalara uçuyordu.
Ama o daha bulunmamıştı ve annayı tekrar bulacak. Onu deposuna tekrar kapatacak ve bir ceza verecekti.
~~~
Anna uçağa bindiğinde eli ayağı titriyor sürekli etrafına bakınıyordu. Ama ona eşlik eden polis sürekli sakin olması gerektiğini vurguluyordu. Ve panik atak olsada Amerika' ya sağ salim ulaşmışlardı.
Anna ilk baş aile evine gitti. Kapıyı çaldığında eli ayağı titriyordu. Ama kapıyı açan annesinin direk boynuna atlamıştı.
İkisi ağlaşıp dertlenirken Anna artık annesinde kalmaya karar verdi ve evinin önünde de iki polis onlar için nöbet tutuyordu.
Liya ve Madeleine ile De görüştü anna. Her şeyden artık korkuyordu. Kendini artık yedirmeye çalışıyordu her şey geçti diyordu. Ama onu izleyen Jeon Jungkook'tan habersiz söylüyordu bu şeyleri.
Jungkook'un elleri yumruk şeklinde alıyor tüm kasları kasılıyordu sinirden. Anna ondan kaçmıştı. Ondan kaçmıştı ve bunun bedelini ağır ödeyecekti.
Üstelik bu sefer Kore'ye götürmesine gerek yoktu. Burdaki evinde de halledebilirdi.
Evinin deposu Anna için müsaitti ve o Anna'yı kaçırmak için aşırı heyecanlıydı.
•~••~•~•~•
Üstündeki sarı elbisesi ile mutlu bir şekilde konsere gidiyordu kız. Arkasındaki güvenlik onunla beraber yürüyor Anna'ya güvence veriyordu.
Güvenlik : Anna Hanım... Durun!
Güvenlik etrafına bakınmaya başladı.
Anna : neler oluyor?
Güvenlik : o sanki burada. Onu görmüş gibiydim. Dikkatli olmalıyız. Sizi bu ıssız yerden çıkaralım.
Anna : n-ne?
Anna o 'nun yanında yaşadığı şeyleri hatırladı ve tüyleri diken diken oldu.
Bu sefer bulursa onu hiç kurtuluşu olmazdı.
Etrafına bakınarak yürüsede bir silah sesi duymuştu. Şaşkınlık ve korku ile çığlık bile atamazken yanındaki güvenlik yere yığılmıştı.
İşte şimdi çığlık atabilirdi!
Anna : AMAN TANRIM!
çünkü o alnının tam ortasından vurulmuştu.
Jungkook : ANNA! ANNA BEBEĞİM İŞTE ŞİMDİ ELİMDESİN! AMA ŞİMDİ KAÇACAK GÜCÜN YOK! O BENDEN KURTULMA HAYALİNİ MAHVETTİM SANIRIM! ŞUNU UNUTMA! SEN BENİMSİN ANNA! BENDEN BAŞKA BİR YERDE YAŞAYAMAZSIN!
Ses vardı ama beden yoktu.
Anna ağlıyordu. Etrafına bakındı ve o da bağırmaya başladı.
Anna : YETER! YETER BIRAK BENİM PEŞİMİ! TANRI BELANI VERSİN S*KİK HERİF!!
O sırada terk edilmiş evin arkasından elindeki silah ile çıktı. Kafasında bir şapka vardı ve Anna'ya tehlikeli bir şekilde gülümsüyordu.
Anna : Lütfen bırak beni!
Anna geri geri gidip koşmak istiyordu. Ama katil ondan hızlı idi.
Jungkook onun saçındsn yakalamış yere atmıştı. Ayağı ile göğsüne basarken dişlerinin arasından sadece "bunun bedelini çok sert ödeyeceksin" diyordu.
{...}
Genç kızın günahsız bedenini defalarca yere savuruyor, sürekli olarak tokat atıyordu.
Anna : yeter! YETER YAPMA NE OLUR! JUNGKOOK yalvarırm
*budan nefret ediyorum*
Jungkook ona doğru eğildi ve sinirlice nefesini verdi.
Jungkook : sana bir süre daha vur*caktım. Ama eğerki benimle isteyerek ilişkiye girersen cezanı azaltırım!
Anna başını hızlıca iki yana salladı.
Anna : A-asla olmaz. Bedenimi sana verecek bir s*rtük değilim ben!
Jungkook : tısk. Bu kimin umrunda hm? İstemesende bedenine istediğim gibi dokunacağım.
Anna : çok beklersin şerefsiz herif!
Kız oğlanın gözüne yumruk atmıştı.
Jungkook : seni or*pu çocuğu!
Onun saçından tutup köşede duran yatağa itmişti.
Onun ellerini kelepçe ile bağlarken sarı elbisesinin düğmelerinden açmak yerine direk olarak yırttı ve üstüne eğildi.
{...}
Katil Anna'nın ellerini çözüp gitmişti. Anna ise yatakta küçülerek ağlıyordu.
Çarşafa bakmak dahi istemiyordu. İstediği tek şey o pisliği öldürecekti.
Aklını kaçırmak üzereydi.
Jungkook : Anna neden yemeğini yemedin?
Anna : ...
Jungkook : ANNA!
Anna : kendine sakla.
Jungkook : ne istiyorsun ölmek mi?
Anna : hayır. Seni öld*rmek istiyorum şerefsiz!
Jungkook : o nasıl olacak?
Sabahtan beri gözüne kestirdiği silahla işini bitirmek istiyordu. Artık sağlıklı bile düşünemiyordu.
Jungkook bir şey demedi daha fazla ve odadan çıkacaktı. Ama anna onu durdurdu.
Anna : Bekle!
Jungkook : Ne var!?
Anna ayağa kalktı ve sarıldı ona.
Jungkook : neden sarıldın bana?
Anna : daha geçen gece ilişkiye girdiğin kıza mı hesap soruyorsun?
.Jungkook : o kız beni öld*rm€k istiyorda.
Anna yavaşça elini arka tarafa götğrdü elini ve silahı alması ile hemen geri çekildi
Jungkook : hay seni şerefsiz !!
Anna : evet. O kız seni öld*rmek istiyor p¡ç adam!
Jungkook : Anna sen beni vuramazsın saçmalama istersen!!
Anna : yooo vuracağım jungkook! O bi önceki sefere benzemeyecek! Seni gerçekten g€b€rteceğim!
Eli titriyordu ama jungkookda bir şey diyemiyordu. Ve anna tetiğe bastı jungkook'un göğsüne gelirken anna iki kez daha vurdu onu.
Anna ağlayarak yere düştüğü sıra jungkook'ta vurulma ile düştü yere.
O çok aptal. Diye düşündü anna.
*o gece bir c€set ile aklını tamamı ile kaçırmış halde bulundu genç kız*
_O depo Jeon Jungkook'un mezarı olmuştu. Kızın ise ruhunu kaybettiği konum_
*SON*
*abone olursanız sevinirim*
*bazı yerler saçma oldu sjdj boş verin*
#YTYORUMUÇEKME
#YTYORUMUÇEKME
YETİSTİM
@@Shxxx_qwe hoş geldin💅
Müzik değişimi yaptım JSKXKDKD ABONE OLUR MUSUNUZ??
Zaten aboneyim😱
@@Shxxx_qwe
@@Shxxx_qwepp çok güzel ya ❤
#keşfet
#KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
Aşşşırı iyi olmuş ama gece uarısı okudum ve annemler neden ağlıyon bu daatte ne diyim sizce anne bir yazar çokk güzel birşey yazmış biraz duygulandım mı desem hıh?
Şey bilmem beğendiğine mutlu oldum
@@ghostinthemoonlight bende mutlu olduğun için mutluyum teşekkürler (insanların mutlu olması beni mutlu ediyor)
@@Zehraebrararslan186 🔮😍
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#keşfet #keşfet
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#keşfe
#KEŞFET
Neden bu kadar üzün bir süre lütfen daha az yap
Yazmadım
Şimdi okuyabilirsin
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET#KEŞFET
Ohaaa aşırı iyiiii şaka mıığğ
:D
Tek kelime ile bayıldım harika olmuş bu tür hikayelerden daha çok gelsin
😉
@@ghostinthemoonlight
Way be...
😊😊
Son 3 gün ❤
Bir önceki 8 gündü😭 Nası bekleyeceğimm meraktan catlicam🙈
Şimdi okuyabilirsin
@@ghostinthemoonlight okumaya gidiyoruuum🥹
Birçok kişiden daha güzel yazıyosun daha fazlasını hakediyosun yazmaya devam et
Ayy teşekkür ederim canım benim ❤😊💅💜
VAY CANINA ÇOK İYİİ!! Eline sağlık. 💖
TESEKKUR EDERİM 😘😍
Ağağağağ nolur şu gün sayısını azaltt
Yazdın mı diye sor bakkalım jckcl
Son 4 günnnnnnnn🎉🎉🎉🎉
FELAKET İYİ
Teşekkür ederim 🍓💍
sonda psikolejim bozuldu
Psikolojini yerine getirmek için kanalımeaki diğer hikayeleri okuyabilirsini jxkx
@@ghostinthemoonlight bugun okuyacağım meleşiikkiiii
Off. Biraz fazla iyi.
💘💘
8 gün sonra yayında yazısı 10 gün olunca benim UFAK ÇAPLI (🤏) sinir krizi geçirmem sonucu kafamı duvara çarpıp azrail ile çay ićip gelince gelemeyen pişmanlik hissi (denendi onaylandı👍🏻✔️)😅
Ayrıca lutfen hikaye hizli gelsin resmen acaba yayinladi mi diye senin kanalinda sabahliyorum🙄kanalin cok guzel❤
👊👊🔓🔒🔑 teşekkür ederim
@@ghostinthemoonlight teşekkür etmene gerek yok ben doğruları söylüyorum aşkm ama yine de rica ederim🤜🤛👊💋♥️
@@Otizimli_minho143😘
@@Otizimli_minho143 geldi okuyabilirsin
@@ghostinthemoonlight yes beeeeeeeeee
Hadi ama ya 12 i ayın 7 si ne çıldırıçam
Ya çok güzel olmuş beklememe değdi ❤
Ne ağlaması ya, gözüme yaş kaçtı. Acayip muhteşem bir şey ya bu kurgu. Sen ileride kitap çıkarmalısın.❤❤❤❤❤❤❤❤
İnşallah kitapta çıkaracağım teşekkür ederim
Neden 11 yaaa
Yazmadım daha
1 yıl sonra deseydin daha çabuk olurdu hduxjhxyxuch
Sbnshsjak
#dörtkelimelikdestekyorumu
Sonunda ❤
DÖRTKELİMELİKKEŞFETYORUMU
Sabırsızlıkla bekliyorum askkkk❤❤❤❤
Hadi bismillah 5 gün kaldı
1 hafta bekliycem mi amaa😭
#keşfet
#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#keşfet #keşfet
DÖRTKELİMELİKKEŞFETYORUMU
#keşfet
#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#keşfet
#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET
#keşfet
#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#keşfet
#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#keşfet
#KEŞFET
#KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET #KEŞFET#KEŞFET
#KEŞFET
#KEŞFET
#KEŞFET