Amancio Prada - Adios rios, adios fontes (1985)

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 7 июл 2019
  • Cancion interpretada por Amancio Prada en el programa homenaje a Rosalia de Castro "Añoranzas saudade" que la televison publica española emitio el 18 de Diciembre de 1985.
    ADIOS RIOS, ADIOS FONTES (Rosalia de Castro / Amancio Prada)
    Adiós ríos, adiós fontes
    Adiós ríos, adiós fontes
    adiós, regatos pequenos;
    adiós, vista dos meus ollos,
    non sei cándo nos veremos.
    Miña terra, miña terra,
    terra donde m’eu criei,
    hortiña que quero tanto,
    figueiriñas que prantei.
    Prados, ríos, arboredas,
    pinares que move o vento,
    paxariños piadores,
    casiña d’o meu contento.
    Muiño dos castañares,
    noites craras do luar,
    campaniñas timbradoiras
    da igrexiña do lugar.
    Amoriñas das silveiras
    que eu lle daba ó meu amor,
    camiñiños antre o millo,
    ¡adiós para sempre adiós!
    ¡Adiós, gloria! ¡Adiós, contento!
    ¡Deixo a casa onde nacín,
    deixo a aldea que conoso,
    por un mundo que non vin!
    Deixo amigos por extraños,
    deixo a veiga polo mar;
    deixo, en fin, canto ben quero…
    ¡quén puidera non deixar!
    […]
    Adiós, adiós, que me vou,
    herbiñas do camposanto,
    donde meu pai se enterrou,
    herbiñas que biquei tanto,
    terriña que nos criou.
    […]
    Xa se oien lonxe, moi lonxe,
    as campanas do pomar;
    para min, ¡ai!, coitadiño,
    nunca máis han de tocar.
    […]
    ¡Adiós tamén, queridiña…
    Adiós por sempre quizáis!…
    Dígoche este adiós chorando
    desde a beiriña do mar.
    Non me olvides, queridiña,
    si morro de soidás…
    tantas légoas mar adentro…
    ¡Miña casiña!, ¡meu lar!
    TRADUCCION AL CASTELLANO
    Adiós, ríos; adiós, fuentes;
    adiós, arroyos pequeños;
    adiós, vista de mis ojos,
    no sé cuando nos veremos.
    Tierra mía, tierra mía,
    tierra donde me crié,
    huertecilla que tanto amo
    higueruelas que planté.
    Prados, ríos, arboledas,
    pinares que mueve el viento,
    pajarillos piadores,
    casitas de mi contento.
    Molino entre castaños,
    noches de luz de luna
    campanitas timbradoras
    de la iglesia del lugar.
    Zarzamoras de las zarzas
    que le daba yo a mi amor
    caminos de los maizales
    ¡adiós para siempre adiós!
    ¡Adiós, gloria! ¡Adiós, contento!
    ¡Casa donde yo nací,
    dejo mi pequeño pueblo,
    por un mundo que no vi!
    Dejo amigos por extraños,
    dejo vegas por el mar,
    dejo en fin, cuanto bien quiero…
    ¡quién pudiera no dejar!
    […]
    Adiós, adiós, que me voy,
    hierbas de mi camposanto,
    donde padre se enterró,
    hierbas que he besado tanto
    mi tierra que nos crió.
    […]
    Ya se oyen lejos, muy lejos
    campanas del manzanal
    para mí, ¡ay! pobrecillo
    nunca más me tocarán.
    […]
    ¡Adiós también, ay querida…
    Adiós por siempre quizás!
    Te digo este adiós llorando
    desde la orilla del mar.
    No me olvides, ay querida,
    si muero de soledad…
    tantas leguas mar adentro...
    ¡Adiós mi casa!, ¡mi hogar!
  • ВидеоклипыВидеоклипы

Комментарии • 2

  • @leinadatofer
    @leinadatofer 3 года назад

    Precioso tema, ahora Amancio ya no la canta igual, me guata más esta versión es la que más se a 'próxima a la grabación del 75

  • @xaimt1
    @xaimt1 3 года назад

    jajaj