To straszne, ale jako "dorosła" osoba wciąż boję się głośnego oglądania tv i pamiętam w jaki sposób tata właśnie otwierał drzwi żeby wiedzieć jak będzie wyglądała reszta naszego dnia po jego powrocie.. jestem DDA mocno to wszystko siedzi w środku, ale najważniejsze jest to dostrzec być dla siebie wyrozumiałym i odnaleźć spokój.. właśnie w sobie, bo nie ma co się oszukiwać, ale przez lata układ nerwowy był rozregulowany i ciągle w trybie czuwania, bo nawet jak było dobrze to w środku był strach, , że to tylko cisza przed burzą. Dużo spokoju dla wszystkich ❤️🩹 i dużo zrozumienia i czułości dla siebie samych.
Kochana Marianko,pozwolę sobie tak Cię nazwać ponieważ jesteś bardzo ciepłą osobą.Siedzę z 83 letnią ,schorowaną mamą.Jest to czas w którym zdałam sobie sprawę z wielu spraw związanych z relacją między mną mamą i resztą rodziny.Oststnio dużo się o sobie dowiedziałam.Jestem wychowana na grzeczną dziewczynkę.Powodem była choroba mamy jak byłam dzieckiem.Przyjęłam pozę opiekunki całej rodziny.Tak wszystkich do tego przyzwyczaiłam,że rodzina chciała mnie obciążyć opieką nad mamą.Jest to niemożliwe bo jestem wdową i pracuję .Wylądowałam u psychologa z czego bardzo się cieszę.Dziękuję za to czym pani się dzieli.Dużo czytam . Pracuję nad sobą.❤
Hej! Nie musisz się tłumaczyć dlaczego opieka nad matką jest dla ciebie za ciężka. Każde z twojego rodzeństwa ma na pewno bardzo dobre, a w ich opinii nawet lepsze wytłumaczenie dlaczego nie może tego robić. Rozumiem ciebie bo mam braci i oni dostali od rodziców skrzydła, dla mnie miała być kula u nogi. Takie wytypowane dziecko, które zostawimy sobie w rodzinie do wszystkiego. Gdy postawiłam granicę „obraziła” się na mnie cała rodzina. Byłam już nieprzydatna. A po co być przydatnym i za jaką cenę? Idź swoją drogą. Ale idź też do prawnika. Opieka nad rodzicem powinna być uregulowana przez prawo skoro rodzina nie może tego zrobić między sobą.
Nie mogłem doczekać się kolejnego materiału, słucham z rumieńcami na polikach :D Proszę o wzięcie pod uwagę tematu wychodzenia do pieniędzy/ relacji z pieniędzmi w kolejnym odcinku. Jeżeli z resztą słuchających też ten temat rezonuje, lajkujcie, żeby twórcy zobaczyli nasz "request". Wszystkiego dobrego dla Was.
W domu był pijący ojciec. Jestem w normalnej relacji ale oczywiście dźgniętej tymi moimi brakami. wszystko co mówisz to prawda, to co mówisz to jak oświecenie; Gdy urodziłam dziecko potrzebowałam mimo wszytko matki ale jak zwykle jej nie było. Na początku przy zwykłej rozmowie z nią przez tel Krzyczałam, było dużo emocji, napięcia. Teraz po paru latach uspokoiło się. Pogodziłam się. Zrozumiałam. Teraz pracuje nad soba też na terapii, robię to dla siebie, dla związku dla dziecka.. Dużo pomagasz mi zrozumieć. Dziękuję za materiał ❤
Absrachując od tego o czym ten odcinek.... Glos Marianno masz Anielski... Samo sluchanie jest uspokajaczem, relaksujesz i ukajasz, plus trudne tematy to cos, czego człowiek chetniej poslucha moze nawet niechcacy, jak bedzie Ciebie sluchal a to zawsze in plus na starcie ❤😍 Dziekuje, oświetlasz mi Mnie 😘
Dziękuję z całego serca, teraz czuję to całą sobą, uświadomiłam sobie że znalazłam element układanki, mojej układanki o sobie. Wiem że to trudna droga ale warto pracować ze sobą dla siebie, życie jest darem, dusza się raduje, dziękuję ❤
Pochodzę z rodziny charakteryzującej się zdezorganizowanym stylem przywiązania. Ogrom trudności z tym związanych przepracowałam w gabinecie psychoteraputycznym. Wciąż największym wyzwaniem w relacjach jest dla mnie poczucie spokoju, bo jak emocje pracują przez lata na podniesionym "C", to spokój jest po prostu nudą w której ciężko jest wytrzymać.
Wow 👍Dziekuje Ci , Marianno 😍 za uswiadomienie mi mechanizmu ucieczki przed bliskoscią . Wiem z doswiadczenia jak osoba nią triggerowana potrafi przeinaczać intencje - czuje sie atakowana,obnażana .Drażni ją nawet podany przykład moich zranień ,który przytoczyłam w nadziei na jej autorefleksję 🙄 ... Zamknięta total w swojej „wieży” wierzeń - czuje się raniona opiłkami zbitego...„lustra” odzwierciedlającego nasze zranienia z obu jego stron ,choć inne to pochodzą z podobnych opisanych przez Ciebie , źródeł . MOCNE 💔
O jejku dziekuje za ten odcinek. Od kilku lat wiem ze sa style przywiązania i cały czas myslalam ze mam styl lękowo- unikający. Ostatnio usłyszałam że mam lękowo-ambiwalentny. Słuchając tego odcinka nie rezonowalam z żadnym z nich az nagle zaczekasz mowic o więzi zdezorganizowanej to ja! To jest mój mechanizm 100% . Dziekuje, w końcu to wiem.
Wspaniały odcinek. Wciąż wnosisz i uświadamiasz nowe rzeczy w kontekście dzieciństwa, ale również relacji istniejących dzisiaj, bądź zakończonych. Dziękuję ❤
Te treści są niezwykle cenne. Cokolwiek by tu nie napisać w superlatywach jest to wnoszenie dobra w życie wielu osób, przyczynienie się do powiększenia dobra w świecie. Nie jestem skłonna do uzewnętrzniania się, czasem jednak jest tak że cokolwiek robisz, terapie i nie terapie, całe życie chcesz coś zmienić ale tkwisz w jednym punkcie i widzisz jak czas mija, inni są dawno, dawno temu gdzieś dalej. W końcu przychodzi kolejna ściana (jak teraz) i stwierdzasz że nie ma sensu NIC bo jedyna realna perspektywa to tkwić w tej sytuacji aż do Końca.
Marianka❤ Dziękuję Ci z całego serca za piękny dojmujący przekaz... Tyle mam do przemyśleń. Tyle jeszcze ran do przepracowania. Tyle jeszcze pracy nad sobą i nad zabliźnianiem tych ran z dzieciństwa i podarowanych od przemocowych ludzi w dorosłości. Dziękuję że jesteś❤ Pozdrawiam z Chicago❤
Mam 38 lat. Matka roszczeniowa, toksyczna, awanturująca i narcystyczna. Ojciec ciężko pracujący, nieobecny emocjonalnie, z rodziny alkoholowej. Byłam bita. Wystarczająco wiele relacji skończyło się dla mnie źle, by dać sobie spokój. Często mnie raniono, a i ja bywałam winna, nie wypieram się. Dawałam wiele i wiele oczekiwałam. Rozstrzygnęłam dylemat jeża na korzyść samotności, ona mnie nie zaskoczy. Relacje to nieskończone pola do wzajemnego ranienia.
Właśnie czytam przywiązanie w psychoterapii proszę jak się zgrałyśmy, zdolna z ciebie dziewczyna, ja dopiero teraz po wielu latach szkoleń i pracy myślę podobnie o psychoterapii a tu ty taka młoda i z takim talentem
Mam 44 lata i wciąż jestem zadowalaczem innych a zaczęło się od mojej mamy 🙄 A w związku najbardziej boję się rozmowy na ciężkie tematy... Boję się powiedzieć, jeśli mam inne zdanie...
Bardzo "trigerujacy" mnie wykład.. Ta ciągła praca żeby mieć relacje z rodzicami. Zrozumiałam to mając 35 lat, to że ja jestem 100% odpowiedzialna za relacje z nimi i że obarczanie mnie tym jest straszne. Rodzice nigdy nie zadzwonili, nawet jak urodziło mi się dziecko. To ja skakałam jak małpka dookoła nich, przyjeżdżałam, dzwoniłam dopytywałam, jeśli tego nie robiłam to nie było relacji. Jak rozmawiałam dlaczego nie dzwonią to nie widzieli potrzeby. Chore to jest, dzieci były "chowane" jak zwierzęta które mają się kiedyś przydać rodzicą, nic więcej
Nie,to cecha temperamentu.Introwertyzm jest siłą lub wadą w zależności od tego co dana osoba o nim wie.Jest mnóstwo badań naukowych wskazujących o wyjątkowości intriwertyzmu.Jest wiele ciekawych książek na ten temat.
Chorobliwa zazdrosc to paniczny lęk przed odrzuceniem. Moj ojciec narcyz notorycznie zdradzał , mamę, ciagle był odwrocony w stronę innych kobiet. Teraz kobieta jest dla mnie zagrozeniem . Ale pracuje nad tym , z wewnetrznym dzieckiem . To najlepsze co istnieje . 😊
Zastanawiam się dlaczego prawie wcale nie mówi się o pijących matkach, a tylko o pijących i przemocowych ojcach. Moja mama była alkoholiczką. Nieprzewidywalną i znęcającą się na swoich dzieciach. Wchodzącą w konflikty z partnerami. A ojciec był nie obecny fizycznie. To dopiero jest niezły bajzel relacyjno - emocjonalny w dzieciństwie a potem w życiu dorosłym.😔😔😔
U mnie pil ojciec a matka byla calkowicie dla mnie nieobecna emocjonalnie i fizycznie (i tak jest nadal) bo dla mojego starszego brata byla kochajaca i czula matka. I ja sie nigdy nie zastanawialam jak drzwi otwiera moj ojciec, czy on jest pijany czy akurat nie bo zawsze pijany byl ale sama nie wiedzialam czy lepiej jak jest czy jak go nie ma i wtedy ja jestem calkowicie sama w domu, zupalnie opuszczona przez wszystkich. Za to u mojego meza pila matka, agresywna, toksyczna, znecajaca sie fizycznie i psychicznie plus calkowicie wycofany ojciec. Co zadziwiajace ten schemat dzialal i dziala tylko w stosunku do mojego meza bo juz jego mlodsza siostra to ksiezniczka mamy i taty. Smutne zycia malych ludzi.
Jeśli mama jest alkoholiczką to nie ma już żadnego fundamentu , taka sytuacja jest żadziej niż alkoholizm ojca, ale ja to widziałam u moich kuzynek ( 4 dzieci ) zmarła młodo ich mama przez alkohol 41 lat miała, Bardzo współczuję tobie
Po co, zapewne 90 % bo tak trzeba, wypadałoby,nawyki, przykłady rozwiązywania problemów wyniesione z domu ,zwał jak chciał 8 % to te przypadki o których nie wolno było mówić, 2% to faktycznie nie pijący, urodzona w latach 70, zmieniłam odżywianie, klarowność umysłu pozwala mi dziś patrzeć na siebie ze współczuciem, jaki program mi wgrano, co ja przekazałam dzieciom, jakie pokłosie dziś zbieram, jest ciężko, czasu nie cofnę, a w związku potrzebne są 2 strony by się rozwijać, bo jak Marianno kiedyś powiedziałaś, choćby skały srały, jeden nie uleczy systemu
Możesz zbić piątkę sama ze sobą i ucieszyć się, że jest to dla Ciebie tak duża oczywistość, że aż Cię drażni :) Ale poza Tobą, istnieje cała masa ludzi, która jest na początku drogi i być może właśnie dla nich ten moment, to będzie tzw. "klik w głowie" od którego zacznie się zmiana myślenia i życia. Życzę dużo więcej zrozumienia, że to co dla kogoś jest sufitem dla innej osoby może być zaledwie podłogą i nie buduje to zależności pt. lepszy - gorszy.
To straszne, ale jako "dorosła" osoba wciąż boję się głośnego oglądania tv i pamiętam w jaki sposób tata właśnie otwierał drzwi żeby wiedzieć jak będzie wyglądała reszta naszego dnia po jego powrocie.. jestem DDA mocno to wszystko siedzi w środku, ale najważniejsze jest to dostrzec być dla siebie wyrozumiałym i odnaleźć spokój.. właśnie w sobie, bo nie ma co się oszukiwać, ale przez lata układ nerwowy był rozregulowany i ciągle w trybie czuwania, bo nawet jak było dobrze to w środku był strach, , że to tylko cisza przed burzą. Dużo spokoju dla wszystkich ❤️🩹 i dużo zrozumienia i czułości dla siebie samych.
Kochana Marianko,pozwolę sobie tak Cię nazwać ponieważ jesteś bardzo ciepłą osobą.Siedzę z 83 letnią ,schorowaną mamą.Jest to czas w którym zdałam sobie sprawę z wielu spraw związanych z relacją między mną mamą i resztą rodziny.Oststnio dużo się o sobie dowiedziałam.Jestem wychowana na grzeczną dziewczynkę.Powodem była choroba mamy jak byłam dzieckiem.Przyjęłam pozę opiekunki całej rodziny.Tak wszystkich do tego przyzwyczaiłam,że rodzina chciała mnie obciążyć opieką nad mamą.Jest to niemożliwe bo jestem wdową i pracuję .Wylądowałam u psychologa z czego bardzo się cieszę.Dziękuję za to czym pani się dzieli.Dużo czytam . Pracuję nad sobą.❤
Trzymaj się 👍🌹
@halilusia 🫡❤️
Hej! Nie musisz się tłumaczyć dlaczego opieka nad matką jest dla ciebie za ciężka. Każde z twojego rodzeństwa ma na pewno bardzo dobre, a w ich opinii nawet lepsze wytłumaczenie dlaczego nie może tego robić. Rozumiem ciebie bo mam braci i oni dostali od rodziców skrzydła, dla mnie miała być kula u nogi. Takie wytypowane dziecko, które zostawimy sobie w rodzinie do wszystkiego. Gdy postawiłam granicę „obraziła” się na mnie cała rodzina. Byłam już nieprzydatna. A po co być przydatnym i za jaką cenę? Idź swoją drogą. Ale idź też do prawnika. Opieka nad rodzicem powinna być uregulowana przez prawo skoro rodzina nie może tego zrobić między sobą.
Nie mogłem doczekać się kolejnego materiału, słucham z rumieńcami na polikach :D Proszę o wzięcie pod uwagę tematu wychodzenia do pieniędzy/ relacji z pieniędzmi w kolejnym odcinku. Jeżeli z resztą słuchających też ten temat rezonuje, lajkujcie, żeby twórcy zobaczyli nasz "request". Wszystkiego dobrego dla Was.
W domu był pijący ojciec. Jestem w normalnej relacji ale oczywiście dźgniętej tymi moimi brakami.
wszystko co mówisz to prawda, to co mówisz to jak oświecenie;
Gdy urodziłam dziecko potrzebowałam mimo wszytko matki ale jak zwykle jej nie było. Na początku przy zwykłej rozmowie z nią przez tel Krzyczałam, było dużo emocji, napięcia. Teraz po paru latach uspokoiło się. Pogodziłam się. Zrozumiałam.
Teraz pracuje nad soba też na terapii, robię to dla siebie, dla związku dla dziecka..
Dużo pomagasz mi zrozumieć. Dziękuję za materiał ❤
Jestem pod wrazeniem twojej dojrzalosci, zrozumienia i swiadomosci. Dziekuje ze jestes
Absrachując od tego o czym ten odcinek.... Glos Marianno masz Anielski... Samo sluchanie jest uspokajaczem, relaksujesz i ukajasz, plus trudne tematy to cos, czego człowiek chetniej poslucha moze nawet niechcacy, jak bedzie Ciebie sluchal a to zawsze in plus na starcie ❤😍 Dziekuje, oświetlasz mi Mnie 😘
Dziękuję z całego serca, teraz czuję to całą sobą, uświadomiłam sobie że znalazłam element układanki, mojej układanki o sobie. Wiem że to trudna droga ale warto pracować ze sobą dla siebie, życie jest darem, dusza się raduje, dziękuję ❤
Pochodzę z rodziny charakteryzującej się zdezorganizowanym stylem przywiązania. Ogrom trudności z tym związanych przepracowałam w gabinecie psychoteraputycznym. Wciąż największym wyzwaniem w relacjach jest dla mnie poczucie spokoju, bo jak emocje pracują przez lata na podniesionym "C", to spokój jest po prostu nudą w której ciężko jest wytrzymać.
Wow 👍Dziekuje Ci , Marianno 😍 za uswiadomienie mi mechanizmu ucieczki przed bliskoscią .
Wiem z doswiadczenia jak osoba nią triggerowana potrafi przeinaczać intencje - czuje sie atakowana,obnażana .Drażni ją nawet podany przykład moich zranień ,który przytoczyłam w nadziei na jej autorefleksję 🙄 ...
Zamknięta total w swojej „wieży” wierzeń - czuje się raniona opiłkami zbitego...„lustra” odzwierciedlającego nasze zranienia z obu jego stron ,choć inne to pochodzą z podobnych opisanych przez Ciebie , źródeł .
MOCNE 💔
O jejku dziekuje za ten odcinek. Od kilku lat wiem ze sa style przywiązania i cały czas myslalam ze mam styl lękowo- unikający. Ostatnio usłyszałam że mam lękowo-ambiwalentny. Słuchając tego odcinka nie rezonowalam z żadnym z nich az nagle zaczekasz mowic o więzi zdezorganizowanej to ja! To jest mój mechanizm 100% . Dziekuje, w końcu to wiem.
Wspaniały odcinek, temat rzeka. Mimo swojej intensywnej pracy ze sobą, gojenia, terapii to zawsze znajduje w twojej pracy odpowiedzi. Dziękuję 🙏
Dziękuję Marianko❤kocham to co mówisz ❤otwierasz nasze serca❤
Wspaniały odcinek. Wciąż wnosisz i uświadamiasz nowe rzeczy w kontekście dzieciństwa, ale również relacji istniejących dzisiaj, bądź zakończonych. Dziękuję ❤
Cudowny przekaz, dziękuję z całego serca ❤
Och jakie mi to bliskie.. moja praca terapeutyczna pozwoliła mi się z tym spotkać. Życzę tego wszystkim ❤
Nie wiedziałam czy jeszcze coś mnie może mnie zadziwić, oczarować, ale stało się. ❤ Pięknie przedstawione. ❤
❤ dziekuje kochana dzieki tobie widze swiatelko w tunelu dziekuje ze jestes❤
Te treści są niezwykle cenne. Cokolwiek by tu nie napisać w superlatywach jest to wnoszenie dobra w życie wielu osób, przyczynienie się do powiększenia dobra w świecie.
Nie jestem skłonna do uzewnętrzniania się, czasem jednak jest tak że cokolwiek robisz, terapie i nie terapie, całe życie chcesz coś zmienić ale tkwisz w jednym punkcie i widzisz jak czas mija, inni są dawno, dawno temu gdzieś dalej. W końcu przychodzi kolejna ściana (jak teraz) i stwierdzasz że nie ma sensu NIC bo jedyna realna perspektywa to tkwić w tej sytuacji aż do Końca.
Dziękuję Marianno za następny pomocny i pełen treści odcinek Twojego podkastu 🎩❤️🙏🫂💫🌞
Marianka❤ Dziękuję Ci z całego serca za piękny dojmujący przekaz... Tyle mam do przemyśleń. Tyle jeszcze ran do przepracowania. Tyle jeszcze pracy nad sobą i nad zabliźnianiem tych ran z dzieciństwa i podarowanych od przemocowych ludzi w dorosłości.
Dziękuję że jesteś❤ Pozdrawiam z Chicago❤
Wspaniałą wiedza. Dzieki Marianka❤🎉❤
❤❤dziękuję za kolejną dawkę wglądu w siebie❤❤
Dziekuje ❤ jak zawsze super
Genialne...bardzo trafne słowa.Dziekuje.
Cudownie się Ciebie słucha❤
Marianko dziekuje❤jak zwykle piękne treści i wartościowe ❤
P.s pięknie wyglądasz w zielonym💚
Bardzo jestem wdzięczna za ten podkast ❤❤❤
Dziękuję z całego serca❤
❤❤❤ dziękuję ze jestes Marianno
Jesteś ❤
Dziękuję Marianko 😘😘😘
Następne lekcje❤❤Do odrobienie. Dziękuję Pięknie ❤❤
Dziękuje za to że jesteś... Pozdrawiam ML
Dziękuję Ci piękna kobieto za twoją drogę ❤
Mam 38 lat. Matka roszczeniowa, toksyczna, awanturująca i narcystyczna. Ojciec ciężko pracujący, nieobecny emocjonalnie, z rodziny alkoholowej. Byłam bita.
Wystarczająco wiele relacji skończyło się dla mnie źle, by dać sobie spokój. Często mnie raniono, a i ja bywałam winna, nie wypieram się. Dawałam wiele i wiele oczekiwałam. Rozstrzygnęłam dylemat jeża na korzyść samotności, ona mnie nie zaskoczy. Relacje to nieskończone pola do wzajemnego ranienia.
Super wiedzą,dziękuję i pozdrawiam.❤😊
Dziękuję❤
Dziękuję 🎁🍀❤️❤️❤️❤️
Dziękuję Marianna❤
Dziękuję 🫶
Właśnie czytam przywiązanie w psychoterapii proszę jak się zgrałyśmy, zdolna z ciebie dziewczyna, ja dopiero teraz po wielu latach szkoleń i pracy myślę podobnie o psychoterapii a tu ty taka młoda i z takim talentem
Mam 44 lata i wciąż jestem zadowalaczem innych a zaczęło się od mojej mamy 🙄 A w związku najbardziej boję się rozmowy na ciężkie tematy... Boję się powiedzieć, jeśli mam inne zdanie...
Dziękuję że jesteś ❤
❤dziękuje
Ja tez jestem mega wyczulona na dzwiek otweranych drzwi, lub dzwiekow kiedy ktos stoi za drzwiami i szuka kluczy
Bardzo "trigerujacy" mnie wykład.. Ta ciągła praca żeby mieć relacje z rodzicami. Zrozumiałam to mając 35 lat, to że ja jestem 100% odpowiedzialna za relacje z nimi i że obarczanie mnie tym jest straszne. Rodzice nigdy nie zadzwonili, nawet jak urodziło mi się dziecko. To ja skakałam jak małpka dookoła nich, przyjeżdżałam, dzwoniłam dopytywałam, jeśli tego nie robiłam to nie było relacji. Jak rozmawiałam dlaczego nie dzwonią to nie widzieli potrzeby. Chore to jest, dzieci były "chowane" jak zwierzęta które mają się kiedyś przydać rodzicą, nic więcej
❤ miód na uszy❤
Marianna? Czy introwertyzm może być brakiem więzi bezpiecznej w domu i dobrych relacji między rodzicami? Pozdrawiam.😊❤
Nie,to cecha temperamentu.Introwertyzm jest siłą lub wadą w zależności od tego co dana osoba o nim wie.Jest mnóstwo badań naukowych wskazujących o wyjątkowości intriwertyzmu.Jest wiele ciekawych książek na ten temat.
Wartościowy materiał. Psychologowie w swojej pracy dużo mówią o znaczeniu więzi w życiu dorosłego człowieka.
Bardzo proszę o film na temat chorobliwej zazdrości wobec partnera
Chorobliwa zazdrosc to paniczny lęk przed odrzuceniem. Moj ojciec narcyz notorycznie zdradzał , mamę, ciagle był odwrocony w stronę innych kobiet. Teraz kobieta jest dla mnie zagrozeniem . Ale pracuje nad tym , z wewnetrznym dzieckiem . To najlepsze co istnieje . 😊
❤❤❤
❤
❤❤❤❤
Kom dla zasiegu 🎉
To ja😢😢
Zastanawiam się dlaczego prawie wcale nie mówi się o pijących matkach, a tylko o pijących i przemocowych ojcach. Moja mama była alkoholiczką. Nieprzewidywalną i znęcającą się na swoich dzieciach. Wchodzącą w konflikty z partnerami. A ojciec był nie obecny fizycznie. To dopiero jest niezły bajzel relacyjno - emocjonalny w dzieciństwie a potem w życiu dorosłym.😔😔😔
U mnie pil ojciec a matka byla calkowicie dla mnie nieobecna emocjonalnie i fizycznie (i tak jest nadal) bo dla mojego starszego brata byla kochajaca i czula matka. I ja sie nigdy nie zastanawialam jak drzwi otwiera moj ojciec, czy on jest pijany czy akurat nie bo zawsze pijany byl ale sama nie wiedzialam czy lepiej jak jest czy jak go nie ma i wtedy ja jestem calkowicie sama w domu, zupalnie opuszczona przez wszystkich.
Za to u mojego meza pila matka, agresywna, toksyczna, znecajaca sie fizycznie i psychicznie plus calkowicie wycofany ojciec. Co zadziwiajace ten schemat dzialal i dziala tylko w stosunku do mojego meza bo juz jego mlodsza siostra to ksiezniczka mamy i taty.
Smutne zycia malych ludzi.
❤
Jeśli mama jest alkoholiczką to nie ma już żadnego fundamentu , taka sytuacja jest żadziej niż alkoholizm ojca, ale ja to widziałam u moich kuzynek ( 4 dzieci ) zmarła młodo ich mama przez alkohol 41 lat miała,
Bardzo współczuję tobie
Bo temat pijącej matki był rzadkim fenomenem w społeczeństwie.
Czy panie psycholog Kinga.R i Joanna.G już skomentowały podkast...? 😀
Niech ktoś zrobi takie badania socjologiczne ile/ilu nas w Polsce w latach 70-90tych doświadczyło tego wszystkiego, co dziś jest efektem DDA
90%
Jestem jedna z nich. Pozdrawiam innych .
Po co, zapewne 90 % bo tak trzeba, wypadałoby,nawyki, przykłady rozwiązywania problemów wyniesione z domu ,zwał jak chciał 8 % to te przypadki o których nie wolno było mówić, 2% to faktycznie nie pijący, urodzona w latach 70, zmieniłam odżywianie, klarowność umysłu pozwala mi dziś patrzeć na siebie ze współczuciem, jaki program mi wgrano, co ja przekazałam dzieciom, jakie pokłosie dziś zbieram, jest ciężko, czasu nie cofnę, a w związku potrzebne są 2 strony by się rozwijać, bo jak Marianno kiedyś powiedziałaś, choćby skały srały, jeden nie uleczy systemu
niech się neisie :]
Mamy kliniki psyhosomatyczne w Polsce??
🫶
DDD dorosłe dziecko zaburzonych rodziców. Krzyki, awantury, brak zrozumienia, emocjonalne jazdy, psychozy rodziców.
Sam nie ogarniam.
11:09 ja jebie ile można powtarzać to samo
Najlepiej jakbyś przejrzała się sobie, bo to co piszesz to świadczy o Tobie. Dlaczego to Cię tak drażni ?
Więcej wdzięczności, a nie krytycyzmu.
Możesz zbić piątkę sama ze sobą i ucieszyć się, że jest to dla Ciebie tak duża oczywistość, że aż Cię drażni :)
Ale poza Tobą, istnieje cała masa ludzi, która jest na początku drogi i być może właśnie dla nich ten moment, to będzie tzw. "klik w głowie" od którego zacznie się zmiana myślenia i życia.
Życzę dużo więcej zrozumienia, że to co dla kogoś jest sufitem dla innej osoby może być zaledwie podłogą i nie buduje to zależności pt. lepszy - gorszy.
❤
❤❤❤
Dziękuję ❤
💙🫂🙏
Dziękuję ❤
❤❤❤
Dziękuję ❤