Όπως σε θέλω σ’ ονειρεύομαι Ελπιδα By kontomanikos

Όπως σε θέλω σ’ ονειρεύομαι,
σβήνω τα φώτα κι αργά σε γεύομαι,
όπως σε θέλω σε φαντάζομαι,
με το μυαλό μου ξανά διχάζομαι.
Και τότε η νύχτα παίρνει διάσταση
απο τον Άδη ως την Ανάσταση
κι απο το λίγο μέχρι το άπειρο
και τότε η νύχτα φέγγει επ’ άπειρον
και τότε η νύχτα φέγγει επ’ άπειρον.
Όπως σε θέλω σ’ ονειρεύομαι,
μαζί σου είμαι κερί που καίγομαι,
όπως σε θέλω σε φαντάζομαι,
γίνεσαι ρούχο που το σκεπάζομαι.
Και τότε η νύχτα παίρνει διάσταση
απο τον Άδη ως την Ανάσταση
κι απο το λίγο μέχρι το άπειρο
και τότε η νύχτα φέγγει επ’ άπειρον
και τότε η νύχτα φέγγει επ’ άπειρον. ( χ2 )