Τι Φάση Με Την Ενηλικίωση; [ΤΚΠΤΚ #2]
HTML-код
- Опубликовано: 10 дек 2023
- Subscribe: goo.gl/phfF6u
Σας ευχαριστώ πολύ που είσαστε εδώ.
Δεν το θεωρώ καθόλου δεδομένο.
Σας φιλώ.
boo!
Like & Leave A Comment If You Feel Like It.
[note to self: Κάθε Τετάρτη καινούριο βίντεο!]
Βρείτε με στα social media:
Instagram: / mairiboo
FB page: / marysinatsaki 
Хобби
![TΟΞΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ [ΤΚΠΤΚ #3]](http://i.ytimg.com/vi/_m5v-MlQUhU/mqdefault.jpg)
![TΟΞΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ [ΤΚΠΤΚ #3]](/img/tr.png)
Μην αγχώνεστε να μένετε στο θέμα, είστε υπέροχες. Νιώθω ότι μου κάνει καλό στην ψυχή να ακούω τόσο ειλικρινείς, αληθινές και ευάλωτες συζητήσεις. Ανεβάζετε τον πήχη.
Από τα 22 μου χρόνια που νιώθω ότι δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα στη ζωή μετά το πτυχίο αυτό το επεισόδιο ήταν ένα τεράστιο ΗΡΕΜΗΣΕ, ΤΟ ΕΧΕΙΣ! Ευχαριστώ πολύ ❤
Είμαι 25 και σήμερα ήταν η μέρα που επέστρεψα στο πατρικό μου λόγω οικονομικών και έκανα στην μάνα μου την ερώτηση «εσυ στην ηλικία μου ένιωθες σαν χαμένη καθόλου ή έχω πρόβλημα;» Όποτε ευχαριστούμε τόσο πολύ για την απάντηση που δωσατε σε όλους μας που βασανιζόμαστε και αγχωνόμαστε και μπορεί να περνάμε καταθλίψεις και να κλαίμε και να τα παρατάμε και μετά πάλι να ξανά αρχίζουμε, να χωρίζουμε, να μενουμε χωρίς φίλους, μετά να ξανά βρίσκουμε και να ζούμε αυτή την χαοτική δεκαετία!❤️
!!!
Ειμαι 18 και μενω για πρώτη φορα μονη. Η ενηλικιωση δεν ειναι οπως την φανταζομουν και σιγουρα δεν ειναι ευκολη. Υπάρχει πιεση για να ζησεις τη "φοιτητική ζωη", να βγεις, να ερωτευτεις, να μην χρειαζεσαι πια τους γονεις σου. Υπαρχουν επισης προσδοκιες για την ενηλικη ζωη που σταδιακα διαψευδονται. Ειναι μερες που το μονο που αισθανομια ειναι: "θελω να ειμαι παλι 5 χρονων" και "θελω τη μαμα μου". Η κοινωνια επιβαλλει οτι η μεταβαση απο την παιδικοτητα στην ενηλικιωση πρέπει να γινει σε μια μέρα. Προσωπικα εχω καταλαβει οτι ειναι μια χρονοβορα και ψυχικα δυσκολη διεργασια, η οποια ομως εννοειται οτι έχει και τις ομορφιες της. Αυτο το ποντκαστ περιεγραψε ο τι σκριβως αισθανομαι σε αυτη τη φαση ελυσε καπως τον κομπο στο λαιμο μου και με εκανε να παρω μια βαθια ανασα. Ευχαριστώ ❤
Γεια σας κορίτσια, εγώ πάλι σαν μαμά θέλω να πω πόσο πολύ μου άρεσε η παρέμβαση της Ολιβιας σε όλο αυτό το γύρισμα η οποία είναι τόσο απενεχοποιητικη και τόσο φυσική. Έτσι θα έπρεπε ιδανικά να είναι σε κάθε επαγγελματική έκφανση η μεσολάβηση ενός παιδιού στην επαγγελματική πορεία μιας μητέρας χωρίς οι υπόλοιποι να δυσανασχετούν. Εύγε!
Μου άρεσε κι εμένα αυτό, πολύ! Και το support, που έσπευδε πότε η μία πότε η άλλη (πότε ο Flipster από πίσω). Χωρίς άγχος, με ηρεμία, τέλειο! Ουσιαστικά βλέπουμε πως οι ενήλικες κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν (ένα podcast πχ) και ταυτόχρονα υπάρχει στο χώρο και ένα πιτσιρίκι, τι πιο φυσιολογικό;;
Πόσο ποιοτικός λόγος, με πόσο σωστή χρήση ελληνικών, που - μοιραία - καταλήγει σε μία τόσο υπέροχη συζήτηση, που σέβεται τον συνομιλητή και την κάθε άποψη, αφήνοντας χώρο να ακουστούν όλα με τρόπο που καθίστανται κατανοητά και δίνουν άφθονο χώρο για σκέψη και προβληματισμό. Είστε υπέροχες!
Δεν συνηθίζω να σχολιάζω σε βίντεο, αλλά επειδή το συγκεκριμένο θέμα μίλησε πολύ στην ψυχή μου και με παιδεύει τα τελευταία χρόνια παρά πολύ… να πούμε σε αυτό το σημείο, ότι είναι οκ να μην ξέρεις τι θέλεις να κάνεις είτε στα 20-30, είτε στα 30plus ;;;
Η κοινωνία, το σχολείο, οι γονείς, ο ίδιος μας ο εαυτός εκεί γυρω στα 18 και πιο πριν μάλλον, έχουμε προκαθορίσει και οργανώσει τα επόμενα χρόνια της ζωης μας, προγραμματισμένα και στοιχισμένα στην εντέλεια, χωρίς ίχνος για περιθώρια λάθους…
Του τύπου: 18 πανελλήνιες (πρέπει να ξέρεις τι θες)
18-23 σπουδές (να είσαι καλός φοιτητής / να ζεις όμως κ τη φοιτητική ζωή, γιατί δεν θα ξανάρθουν αυτά τα χρόνια) ,
23-25 κι άλλες σπουδες (γιατί ποτε δεν φτάνει ένα πτυχίο)
25 να εχεις βρει ήδη δουλειά και στο αντικείμενο σου προφανώς
27 να εχεις βρει τον ιδανικό σύντροφο ,
29 να κανεις και ένα παιδάκι γιατι μετα τα 30 θα είσαι μεγάλη 🙄
Και αν παραστρατήσεις ;; ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;;
Να αναφέρω επίσης, ότι στα 16 μου όντως τα πίστευα όλα αυτά και τα ονειρευόμουν κιόλας
10 χρόνια μετά, ουσα 26 πλέον και έχοντας αργήσει παρά πολύ να πάρω το πτυχίο μου (το πρωτο) έχοντας πιέσει τον εαυτό μου ακραία ώστε να βρω επιτέλους με το τι θέλω να ασχοληθώ, έχοντας με συγκρίνει με όλους μου τους φίλους, συμφοιτητές, συνομηλίκους κλπ οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει όλα τα στάδια επιτυχώς, και εγκαίρως, έχοντας περάσει από κρίσεις άγχους λόγω όλων αυτών και ενώ βρίσκομαι ακόμα σε μια διαρκή αναζήτηση του «με τι στο καλό θες να καταπιαστείς τέλος πάντων» αναρωτιέμαι φωναχτά, γιατι δεν υπάρχει κανεις εκεί έξω να μας πει ένα «its ok» ;; Δεν σε πήρανε τα χρόνια κουκλίτσα μου, ποτε δεν είναι αργά.
Και κυρίως όλες αυτές οι πιέσεις κ οι αυτο-εγκλωβισμοί που οι ίδιοι βάζουμε στους εαυτούς μας, τα προγράμματα και τα μελλοντικά σχέδια και όνειρα μας χρειάζονται ;;;
Γιατι να μην ζούμε απλά το τώρα ; Την ηλικία μας; Να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας και να τον αγκαλιάζουμε;; 🧡🥰
Ο καθένας εχει τους χρόνους του και είτε στα 20-30 , είτε στα 40-50 το θέμα είναι να ζούμε την ζωή μας και να μας ακούμε.
Αυτά ειχα να πω! Πολύ όμορφες θεματικές επιλέγετε και χαίρομαι που υπάρχει κ αυτή η πλευρά των social ❤❤ keep going girls
Τι σημαίνει όμως ζούμε την ζωή μας; Αυτό πιστεύω έχει χαθεί λίγο στις μέρες μας. Ζω τη ζωή μου για εμένα σημαίνει κινούμαι δοκιμάζω κάνω πράγματα για να βρω τι μου αρέσει. Δεν κάθομαι και περιμένω να μου έρθουν. Δεν ζω τη ζωή μου μέσω άλλων. Δεν έρχονται στους άλλους τα πράγματα εύκολα και σε εμένα δύσκολα. Διαπιστώνω πως πολλοί νέοι εγκλωβίζονται σε αυτό. Πάντα τους φταίει η κοινωνία, οι γονείς τους, τα οικονομικά τους και όλα αυτά τα βάζουν σαν "δικαιολογίες" για να μείνουν εκεί. Η ζωή προχωράει και πρέπει κ εμείς να προχωράμε, ο καθένας με τους ρυθμούς του ναι αλλά είναι στο χέρι το δικό μας να βρούμε την ευτυχία μας.
Δεν διαφωνώ καθόλου μαζί σου και δεν τα ανέφερα όλα αυτά ως δικαιολογίες, αλλά ως αυτόεγκλωβισμος. Προφανώς και εμείς επιλέγουμε τι ακούμε και ποιον,
αλλά στα 18 σου ή στα 22 σου πως ακριβώς μπορείς να το αντιληφθείς όλο αυτό;; Εγώ προσωπικά μου δινω και μας δινω ένα ελαφρυντικό. Δεν ήρθαμε στη ζωή με manual ενηλικίωσης και όπως είπαν κ τα κορίτσια από τα λάθη μας μαθαίνουμε και όλα είναι εμπειρίες. Δεν εννοώ βέβαια πως δεν πρέπει να παλεύεις στη ζωή σου, να τα περιμένεις όλα έτοιμα, ή να ριχνεις το φταίξιμο αλλου. Ίσα ίσα , να δοκιμάζεις, να αλλάζεις, να αναζητάς, να πέφτεις, να σηκώνεσαι, να συνεχίζεις!! Αυτο για μένα είναι το «ζω τη ζωή μου». Και αν είναι να ακούμε κάποιον στα αλήθεια, θα ήταν καλό αυτός να είναι ο εαυτός μας και τα θέλω μας!! Και επειδή ανέφερες την ευτυχία, πιστεύω πως έτσι οδήγησε προς τα εκεί 🧡
Πωω, ποσο σε νιωθω! Ειμαι 26 κι εγω, πηρα πτυχιο στα 23, "εχασα" 2 χρονια απ τη ζωη μου δοκιμαζοντας δουλειες κ νεα χομπι, για να καταληξω στα 26 μου στο εξωτερικο κ να ξεκινησω ξανα ως φοιτητρια (μεταπτυχιακο αυτη τη φορα). Και νιωθω συνεχεια οτι εχω μεινει πισω, εχω πληγωθει απ το "τι εκανες ρε συ στα 23-25 σου; Πεταξες τα χρονια σου" και παλευω να πεισω τον εαυτο μου οτι οχι, ειναι ενταξει!
Δεν ειμαστε μονοι/ες/α σε αυτο!
Έχεις απόλυτο δίκιο!
• Νομίζω ότι ένα απ' τα πιο δύσκολα πράγματα που προσπαθείς να θεραπεύσεις στη δεκαετία 20-30, είναι η "συγγνώμη" και η παραδοχή του λάθους, που δεν άκουσες απ' το στόμα των γονιών σου. Πολύ συχνά, μας πιέζουν να κάνουμε πράγματα που αυτοί ονειρεύονται για εμάς ή μας περνάνε λανθασμένες συμπεριφορές, και πρέπει να φάμε πολλά χαστούκια για να το συνειδητοποιήσουμε με τον σκληρό τρόπο, από τρίτα άτομα.
• Επίσης, σχετικά με τη διάσπαση προσοχής, έχει διαπιστωθεί ότι έχει μειωθεί παγκοσμίως ο μέσος όρος που μπορεί ένας άνθρωπος να συγκεντρωθεί 😐🩵
Μιλήσατε στη ψυχούλα μου. 24 και νιώθω πιο μετέωρη και χαμένη από ποτέ αλλά είμαι ευγνώμων γι’αυτό το βιντεο ❤
Σαν μια 21χρονη που δεν προλαβαίνει να πάρει ανάσα, ευχαριστώ βαθύτατα για αυτό το βίντεο! Ήταν μια ανάσα! Go girls!
Μακάρι να μπορείτε να καταλάβετε ποσό ΤΡΟΜΕΡΟ Podcast κάνετε κάθε φορά ( και πολύ σίγουρη θα πω ότι και τα επόμενα θα είναι το ίδιο τρομερά). Δίνετε ακραία στήριξη και κουράγιο σε όλους με τις εμπειριες σας. Η δουλειά σας είναι ξεχωριστή, ευχαριστούμε για το support ❤
Σε 2 μήνες κλίνω 18 και πραγματικά με βοηθησε παρα πολυ αυτό το βίντεο. Είναι πολύ δύσκολο μέσα σε αυτές τις κοινωνικές συνθήκες να ενηλικιωθουμε. Από την διαρκή σύγκριση με τους γύρω μας, το άγχος, τις επιλογές που καλούμαστε να κάνουμε είτε είμαστε έτοιμοι είτε όχι... Και πραγματικά κανένας δεν μας προετοιμάζει για αυτό. Νομίζω ότι το πιο αρνητικό της συγκεκριμένης εποχής είναι η υπερ-πρόσβαση στις ζωές άλλων ανθρώπων μέσω των social media ή του περιβάλλοντος του καθενός και η μειονεξια που βιώνουμε σε σύγκριση με αυτούς. Ευχαριστώ για αυτό το βίντεο, είναι πραγματικά πολύ ανακουφιστικο❤ Αθήνα αλήθεια ταυτίστηκα με κάθε σου λέξη 🩷
I feel seen and validated. Περιμένω το podcast "πώς να είσαι γυναίκα", μπας και μάθω. Υπέροχες!
Χωρίς να θέλω να το κάνω βαρύ το θέμα... Η στιγμή που ενηλικιωνεσαι είναι όταν σταματήσεις να λες τις λέξεις "μαμά" & "μπαμπά" ... Έχοντας χάσει ήδη τον πατέρα μου και με τον φόβο οτι θα χάσω και την μητέρα μου.. αυτό πιστεύω...
Σημείωση: είμαι 37 έχασα τον πατέρα μου πριν 7 χρόνια (δεν με λες μικρή)
Όντας 21 , και ζώντας μέσα στο συνεχές άγχος για πολλούς από τους λόγους που αναφέρατε , ένα τεράστιο ευχαριστώ , όλα αυτά που είπατε προσφέρουν μόνο ανακούφιση ❤️
Εγω στα 22 μου αποφάσισα να ακούσω τον εσωτερικό μικρο ζωγράφο μου (aka τον παιδικο μου εαυτό) και απο θετικες επιστήμες που σπούδαζα (μάλλον, προσπαθουσα να σπουδάσω) το γύρισα στα καλλιτεχνικά. Και δεν το μετανιώνω γιατι τώρα ξεκιναω να κανω μεγαλα όνειρα 💪💪
Πετίσιον να ανεβάζετε τα επεισόδια και στο Spotify για μας που δεν έχουμε premium στο RUclips και θέλουμε να σας ακούμε και στο δρόμο (και δεν μπορούμε να έχουμε ανοιχτή την οθόνη στο βίντεο) ❤
Εγώ, 30 ετών, έχω να δηλώσω ότι η Αθηνά μίλησε στην ψυχούλα μου στο podcast αυτό.
και εγω 30αρα και το ίδιο αισθάνομαι!!
Αγκαλιές πολλές 🥰🥰
αγκαλιές και σε σένα!
Πραγματικααα! Αυτο ηθελα γραψω και εγω! Ευχαριστουμε Αθηνα!!
28 εδώ και συντοπίτισσα με Αθηνά έχω να πω πως ταυτίστηκα ιδιαίτερα στα περισσότερα σημεία της συζήτησης
Ας κάνουμε όλοι τη πιο ζεστή αγκαλία στο παιδί που λάμπει μέσα μας. Να του δώσουμε το χρόνο και τον χώρο που χρειάζεται ώστε να νιώσει ασφάλεια. Τότε θα μας μιλήσει, και μαζί του θα καταφέρουμε να κάνουμε τη πιο ανατρεπτική κατάδυση, στο μέσα μας. Δεν λέω το ταξίδι δεν είναι εύκολο, προυποθέτει επιμονή και υπομονή, αλλά αξίζει κάθε λεπτό. A not so little reminder: ποτέ μα ποτέ δεν είμαστε μόνοι! Έχουμε μέσα μας ένα παιδί, έναν ακόμα άνθρωπο, που άραγε τον έχουμε ρωτήσει ''τι κάνεις΄';
Αθηνά, σ' ευχαριστώ πολύ για όσα είπες. 🧡
Κορίτσι μου ♥️
Το λέτε για πλάκα, αλλά είναι στ' αλήθεια το καλύτερο ποντκαστ του κόσμου
Είμαι 23 χρονων και το είχα ανάγκη αυτό το βίντεο. Νιώθω ένα διαρκές άγχος ότι περνάνε γρήγορα τα χρόνια και εγώ δεν εξελίσσομαι. Μου έχει λείψει πολύ το να είμαι παιδί και είναι πολύ περίεργη όλη αυτή η μετάβαση στην ενήλικη ζωή. Όπως είπατε αυτή η δεκαετία, 20 με 30, έχει τα κακά της αλλά έχεις και τα καλά της. Μπορεί να νιώθω πίεση με όλες τις αλλαγές που μου συμβαίνουν, αλλά δεν σταματάω να ανακαλύπτω καινούρια πράγματα.
Ευχαριστώ που μιλήσατε στην ψυχούλα μου!❤️
Είμαστε στην ίδια ηλικία και νιώθω ακριβώς αυτό που λες. Ένα διαρκές άγχος για τη ζωή. Βέβαια, πιστεύω ότι όλο αυτό το άγχος (του χρόνου και της εξέλιξης) επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό και από την σύγκριση που κάνουμε με άλλα άτομα στα 20s και σίγουρα από τα social media.
Αθηνά ♥️ , ανατριχιάζω τόσο πολυ με το ποσοστό ταύτισης που ένιωσα μαζί σου. Τύπου 100%. Να παίζουμε επιτραπέζια μόνο παρακαλώ .. 🥹
Στα πατημένα πλέον 18 μου χρόνια, ταυτίστηκα άπειρα με τις σκέψεις και τα συναισθήματα της κάθε μιας σας.Ποσο αισιόδοξο και συνάμα λυτρωτικό είναι να ακούς 4 ανθρώπους να μοιράζονται τα βιώματά τους με τόσο αληθινό και ανθρώπινο τρόπο.Ένιωσα μια ανακούφιση κατά τη διάρκεια του βίντεο.Ότι δεν είμαι μόνη και ότι είναι φυσιολογική κάθε μου σκέψη.Αγχος υπάρχει και είναι μπόλικο.Πολλα ερωτηματικά μέσα στο κεφάλι μου και σκέψεις για το πώς " ΠΡΕΠΕΙ " να είναι μια γυναίκα στα 18 της χρόνια ,για το πώς " ΠΡΕΠΕΙ" να ντύνεται γιατί πλέον μεγάλωσε και για το πώς " ΠΡΕΠΕΙ" να μιλάει στους γύρω της.Αγχος επίσης για το αν θα ήταν καλό να δουλέψει δείχνοντας στους γύρω πως δεν είναι τεμπελα ,αντιθέτως ,είναι υπεύθυνη και ώριμη να αναλάβει στο μέγιστο δυνατό κάποιες από τις "ενήλικες υποχρεώσεις". Μαλιστα, υπάρχει και το κεφάλαιο σύγκριση ,για τη περίπτωση που μπορεί να κάτσει ένας 18χρονος άνθρωπος Σάββατο βράδυ σπίτι, ενώ "όλοι" οι υπόλοιποι followers στα social media παρταρουν και περνάνε μια "υπέροχη" βραδιά με "φίλους".Εε και μετά ξέρετε!Τσουπ!Να και οι ενοχές...!
Πάντως ενα έχω να πω,μετά από όλα αυτά!Ότι αυτη η παρέα τα σπάει!Και ήταν δεδομένο ,γιατί πίσω από αυτή τη παρέα υπάρχει η ειλικρίνεια,η καθαροτητα και η αγάπη μεταξύ των μελών της.
Εμείς ευχαριστούμε !Δεν το θεωρούμε καθόλου δεδομένο που ακούγεται η φωνή της ψυχής σας και στα δικα μας αυτιά!❤️
20:00-20:15 Απολυτη ταυτιση. Σε ηλικια 21-24 περασα βαρια καταθλιψη κ εγκατελειψα τα παντα για 3 χρονια,κρυβοντας το απο ολους. Σπουδες,φιλους,ερωτικα. Μου ειναι ακομα τρομερά δύσκολο,αλλα στα 25 μου πλεον,εχω μονο 3 μαθηματα για πτυχιο(παρα τα πικροχολα σχολια καποιων),επανενωθηκα με τους στενους φιλους κ στο ερωτικο κομματι εχω περισσοτερη αισιοδοξια. Ολα θα γινουν,παιδια. Ο καθενας με τον ρυθμο του❤
Ουσα 18 ετων με μεγαλυτερο φοβο οτι ο χρονος περναει και θα χαραμισω την ζωη μου και σπουδαζοντας κατι που δεν ξερω αν οντως μου αρεσει και αν θα ειμαι καλη σε αυτο και γενικα ενα αγχος με ποδια αυτο το ποτκαστ με βοηθησε πολυ ❤
Η Μαίρη, σε όποια ηλικία αναφερθεί βιωματικά και εκφράσει την γνώμη της για διάφορες καταστάσεις, το πως ταυτίζομαι σε όλα της δεν περιγράφεται.. υπέροχη συζήτηση για ακόμα μια φορά! 🤍🙏🏾 ευχαριστούμε!
Ειναι μια δεκαετία που πραγματικά νιωθεις χαμενος αλλα ταυτόχρονα τοσο σιγουρος ειδικα οταν κουβαλάς αρκετα προβλήματα ❤αλλα 30 με 40 ειναι η καλύτερη δεκαετία ολα ειναι μαθηματα για να γινομαστε καλυτεροι άνθρωποι, μπραβο σας κορίτσια❤❤❤❤.
Είστε υπέροχες, όλες. Σας ευχαριστούμε για όλα.
Μαίρη χαίρομαι πολύ που βρήκες επιτέλους χρήση γι αυτά τα ποτήρια. Τα είχα στο νου μου.
Είστε ό,τι καλύτερο για μένα στο youtube. Παρά πολύ σημαντικό το έργο σας. Ό,τι δεν απενεχοποίησα 23 χρόνια τώρα αρχίζω να το αντιλαμβάνομαι με τις συζητήσεις σας και ευχαριστώ αφάνταστα γι' αυτό ❤️❤️❤️
Αυτό το podcast με πετυχαίνει σε μια δύσκολη περίοδο στη ζωή μου που προσπαθώ να αποδεχτώ ότι μεγαλώνω, ότι σε 4 χρόνια φτάνω 30 και ότι ο θάνατος δεν είναι μακρυά.
Έχοντας ξεκινήσει πρόσφατα ψυχοθεραπεία, προσπαθώ να βάλω τόσα πολλά σε μια σειρά αλλά με δυσκολεύει απίστευτα πολύ να αποδεχτώ ότι έχω μεγαλώσει.
Ταυτιστηκα τόσες πολλές φορές βλέποντας το βίντεο και με τα 4 κορίτσια καθώς η κάθε μια είπε κάτι που και εγώ έχω σκεφτεί.
Με κάνει να νιώθω ένα τσακ καλύτερα το γεγονός ότι όλοι μας ίσως να νιώθουμε δύσκολη την ενηλικίωση και κάπως παίρνω κουράγιο ότι, εντάξει όλοι το νιώθουν δεν είσαι η μόνη.
Αυτό το podcast είναι όντως το καλύτερο του κόσμου γιατί λέει πράγματα που καταβαθος όλοι μας λέμε και νιώθουμε!
Συν ότι «αγγίζετε» θέματα πολύ τζιιιιζ που κακά τα ψέματα δεν συζητιούνται τόσο πολύ…
Ότι πιο χρειαζούμενο! Ευχαριστούμε! ❤
ΚΟΡΙΤΣΙΑ...ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΒΙΝΤΕΟ...ΓΥΡΙΣΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ...ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ...ΜΠΡΑΒΟ👍👏💯💌
Σας αγαπώ ❤❤❤❤
Καλή επιτυχία κορίτσια
Όντας ετών 30 έχω να πω ότι ήταν από τα πιο ευχάριστα και χαλαρωτικά βίντεο και συζητήσεις που έχω παρακολουθήσει εδώ και καιρό! Σαν να έπινα καφέ με φίλες ήταν. Είστε υπέροχες !
Θυμάμαι πόσο πολύ με επηρέαζαν τα περιοδικά..ως teen και early 20s. Σύγκριση φουλ!
Ρεεε σας αγαπώ.. μιλάτε στη ψυχή μου❤️ 23 εδώ και 1 χρόνο σε ψυχοθεραπεία χωρίς να καταλαβαίνω τι ακριβώς μου συμβαίνει, πολλές μεταβάσεις όχι μόνο στη ζωή, κυρίως εσωτερικές.. ευχαριστώ που το βάλατε σε λόγια και το απενοχοποιείτε μέσα μας, είναι σημαντικό να ακούς αυτή την οπτική όταν όλοι γύρω σου σε έχουν κάνει να πιστέψεις (υποσυνείδητα) κι ας μη το πιστεύεις, ότι ζεις τη καλύτερή σου ηλικία και πρέπει να την αδράξεις
Μαρεσει τόσο πολύ να σας ακούω με βοηθάνε όλες οι κουβέντες που έχετε κάνει ανυπομονώ το επόμενο ❤❤
Το καλύτερο ποτκαστ του κόσμου!!!
Μόλις έβαλα να φάω για να κάνω break δουλειά και έψαχνα τι να δω . Τι δώρο είναι αυτό 🥳♥️
Μπράβο σας κορίτσια όμορφο βίντεο! Καο ευχαριστούμε που με με το Μπεμπινι σου κανείς κ βίντεο για εμάς!!❤ ευγνώμων!!!🙏🏻
Εγώ θα πω απλά τι ωραία! Τι καλά! Τι σπουδαία! Αυτό. ❤
Πραγματικά αυτό το βίντεο είναι βάλσαμο στην καρδούλα μας ! Με την Αθήνα πραγματικά ταυτίστηκα ! Ευχαριστούμε που υπάρχετε ❤❤❤❤
Ειλικρινά σας ευχαριστούμε παρα πολύ για αυτό το podcast δεν φαντάζεσται πόσο πολύ μπορεί να βοηθάει τις ψυχές μας ❤❤❤
Ευχαριστούμε ❤️
Πραγματικα το καλυτερο ποντκαστ του κοσμου ❤Εξαιρετικη συζητηση, ειστε υπεροχες και οι 4 💜 Αθηνα, ειμαστε συνομηλικες και δεν φανταζεσαι ποσο ταυτιστηκα! Να ειστε καλα, ανυπομονω για επομενο επεισοδιο!
Μαιρη σαγαπώ ,είσαι σπουδαία ❤
ειμαι 24, και με ταλαιπωρουν ολα τα θεματα που συζητατε. πολυ ανακουφιστικο βιντεο. keep going:))
Πέρα από όλο το θέμα της συζήτησης, πόσο υπέροχο που μια μαμά με μικρό μωρό μπορεί να εργάζεται και το βλέπουμε να γίνεται... Χρειαζόμαστε να βλέπουμε πιο πολλές εργαζόμενες μητέρες!
Θα το λέω σε κάθε βίντεο, ο τίτλος ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ 😂❤ Είναι ΟΝΤΩΣ το καλύτερο ποντκαστ του κόσμου και είστε όλες φοβερές 💗💗💗 Αναμένω τα επόμενα θέματα!
Θέλουμε πολύ το podcast, πως να εισαι γυναικα!! Στα 26 ακουω πολύ απο τον περίγυρο μου : "ποτε θα φαμε κουφέτα;" "Αντε και στα δικα σας επιτελους" . Χρειαζόμαστε το καλυτερο podcast του κοσμου. ❤
Πραγματικά ταυτίζομαι με την Αθηνά σε πολλά σημεία.. όλο το βίντεο είναι μια παύση για μια μεγάλη ανάσα στο να προχωρήσουμε ❤❤❤ ειμαι 25 και εχω μια λαχτάρα για ζωη και εξέλιξη αλλα κι φόβο για το μέλλον ☺️☺️ με βοήθησε πολύ αυτή η συζήτηση γτ δεν νιώθω τόσο μόνη σε αυτά που αντιμετωπίζω η σκέφτομαι... ανυπομονώ για τα επόμενα βιντεάκια ειναι πραγματικά κι αυτό μια εξέλιξη για πολλούς τομείς κάθε ηλικίας 🥰❤️🥰
Τι ωραίο λογο και αληθινό έχουν η Αθηνά και η Αλικη!ειναι συναρπαστικό πραγματικά!Για την Μαίρη και την Ντορέττα το γνωρίζαμε ήδη,αλλά τα αλλά δυο κορίτσια είναι αποκάλυψη👏🏼
Αυτό το ποντκαστ κυριολεκτικά αγκάλιασε την ψυχή μου...Είμαι 16 και πραγματικά νιώθω στο πετσί μου το άγχος να περνάω συνεχώς τέλεια και ταυτόχρονα να ξέρω ακριβώς τι θέλω για την ζωή μου και το μέλλον μου. Ενώ πέρασα όλη μου την παιδική ηλικία θέλοντας απεγνωσμένα να μεγαλώσω τώρα βλέπω την ενηλικίωση να πλησιάζει απειλητικά και φοβάμαι. Νιώθω πως ξαφνικά πρέπει να γίνω υπεύθυνη για τις επιλογές μου και να σταματήσω να ονειρεύομαι και να είμαι "αφελης".Η συζήτηση σας ήταν σαν μια συνεδρία με την ψυχολόγο μου.❤❤
Εγω θα πω οτι στα 20-30 μου ένιωθα να κουβαλάω όλο το βάρος του κόσμου και πιο κουρασμένη ενω τωρα στα 40+ νιωθω πιο ανάλαφρη και νεα ! Φαντάζομαι στα 50-60 θα ειμαι κοριτσουδι!
Σαν 19χρονη, σας ευχαριστώ 🙏Όντως Το Καλύτερο Ποντκαστ Του Κόσμου ❤Σας ευχαριστούμε που είστε τόσο αληθινές και πιάνετε τόσο ουσιαστικά θέματα 🥰
Συγχαρητήρια για την υπέροχη ανάλυση ενός τόσο σημαντικού θέματος!👏Πραγματικά η ουσιαστική και όχι ηλικιακή ενηλικίωση είναι από τις πιο δύσκολες και απαιτητικές διαδικασίες.
Πολύ ωραίο το βίντεο κορίτσια..με κρατήσατε!! Θέλουμε και 2ο μερος με το 30-40 χαχα. Ας είναι και η Ολίβια! 5ο μέλος,φέρνουμε την αλλαγή στους εργασιακούς χώρους!
Πόσο σημαντικό το να θίγονται τέτοια θέματα. Ευχαριστούμε πολύ, είναι πολύ βοηθητικό να καταλαβαίνεις ότι και άλλοι άνθρωποι βιώνουν/βίωσαν δυσκολίες σε αυτές τις ηλικίες και ότι δεν είναι όλα ρόδινα όπως μας τα παρουσίαζαν.
Ένα άλλο θέμα που θα μπορούσατε να συζητήσετε είναι το FOMO που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι στην σύγχρονη ζωη. 💛
Τόσο όμορφη κουβέντα που με κάνατε να καταλάβω πολλά για μένα και άλλους γύρω μου....σας φιλώ γλυκά από Χίο!!!
Μπράβο για το ποντκαστ σας ! Άκουσα πρώτα το πιο καινούργιο τις προάλλες και έτσι ήρθα και σε αυτό . Αυτό που λέει στην αρχή η Αθηνά με την ξαφνική μετάβαση από την παιδικοτητα στην εφηβεία συνέβη και σε εμένα αλλά αντίστροφα. Δηλαδή, εγώ ήμουν παιδί της πόλης και επειδή σε μια μεγάλη πόλη ,στο κέντρο της κι όλας που δεν έχει τόσο έντονη την αίσθηση της γειτονιάς, ψιλοχανεσαι με τους φίλους οπότε μετά το σχολείο δεν έχεις πολλές παιδικες δραστηριότητες (τα φροντιστηρια ξένων γλωσσών ή προπονήσεις τα βγάζω εκτός γιατί και αυτά είναι μια επιπλεον ενηλικίωση/πειθαρχία για να πετύχεις , από μικρή ηλικία, δεν είναι παιχνίδι, ανεμελιά) , έτσι, όταν πήγαινα στο χωριό, είχα την ανάγκη ακόμη να παίξω αλλά τα ξαδέρφια μου με τους συμμαθητές τους πήγαιναν στην διπλανή κωμοπολη σε καφετέριες και ένιωθαν πιο μεγάλοι γιατί από μικροί στο χωριό είτε θα βοηθούσαν στα χωράφια είτε θα δούλευαν από τα 14 σε κάποια ταβέρνα κάποιας /κάποιου συγγενή κλπ Οπότε εγώ ένα παιδί της πόλης δεν μπορούσα να ακολουθήσω όλο αυτό, ήθελα απλά να παίξουμε στο σπίτι ή στον κήπο!
Εντάξει είναι το δεύτερο ποντκαστ που ανεβάζετε είναι ΤΕΛΕΙΟ 🎉🎉❤❤. Πραγματικά, δηλαδή εσείς μπορεί να το κάνατε γιατί έτσι σας βγήκε αλλα ο αυθορμητισμός που είχατε ήταν (και αυτός) ΤΕΛΕΙΟΣ.
Και επίσης επειδή ρωτήσατε την γνώμη ενός πιο νέου ανθρώπου (πάω σχολείο ακόμα), σε σχέση με το αγχος κλπ, θα σας πω ότι είναι το ίδιο ακόμα με αυτό που περιγράψατε και είπατε ότι ζήσατε, θα πω ότι, για εμένα τουλάχιστον, είναι ακόμα περισσότερο!!❤❤🎉
Ήταν το καλύτερο ποντκαστ του κόσμου αν γίνεται να ανεβαίνει ποιο συχνά γιατί μας δίνει τροφή για σκέψει ❤❤❤
Τέλειο γ άλλη μια φορά ❤️❤️❤️ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΝΑΙ στο "Πώς να είσαι γυναίκα"
Εγω ψηφίζω με χίλια το θέμα πώς να είσαι γυναίκα!!! Στα 37 μου προσπαθώ να συμφιλιωθω με τη θηλυκή μου πλευρά κι ομολογώ ότι είναι κάτι που το δουλεύω αρκετά τον τελευταίο καιρο!
Η καλύτερη παρέα 💛
Δεν νιώθω ιδιαίτερα καλά τις τελευταίες μέρες, βάζω χθες το βράδυ να ακούσω το ποτκαστ σε φάση, δεν κουνάω από τον καναπέ και στα μισά σηκώθηκα και πήγα για γυμναστική(μπαλετάκι) . Το βάζω σήμερα το πρωί, σε φάση θα μείνω ΌΛΗ μέρα στο κρεβάτι και για δεύτερη φορά με αυτό το επεισόδιο, σηκώθηκα ντύθηκα και βγήκα έξω . Κάτι καλό κάνετε εκεί και Μ αρέσει.
Πόσο χρήσιμη συζήτηση ❤
Εγώ, ουσα μόλις 20 ετών, δεν ήθελα ΠΟΤΕ να μεγαλώσω και μάλιστα αγχωνόμουν τρέλα μόνο στην ιδέα ότι όντως κάποια στιγμή θα πάψω να είμαι παιδί. Όταν έκλεισα τα 18 μου έριξα τρελο κλαμα, τον θρηνήσα τον μακαρίτη. Ταυτόχρονα όντας παιδι της γενιάς των σοσιαλ βίωνα την πιεση του «πρέπει να ανεβάζεις συνέχεια φωτογραφίες που δείχνεις την εξέλιξη της ζωης σου και οτι κανείς φαντασμαγορικά πράγματα (κλάμπινγκ)» ενώ εγώ απλά ήθελα να ήμουν σε ένα σπίτι με τις φίλες μου και να μιλάμε να μιλάμε να γελάμε να χορεύουμε να ονειρευόμαστε. Ε και αυτά ανέβαζα στα σοσιαλ, καθώς ένιωθα οτι ΠΡΕΠΕΙ να ανεβάσω αλλιώς είναι σαν να μην είμαι πραγματικη, ένα γκλιτς στο ματριξ που λένε. Αυτά και λεζάντες του τύπου «είμαι ακόμη παιδί» για να το θυμίζω στον εαυτό μου και να μην αγχώνομαι τόσο. Ζήστε όλες τις ηλικίες στο πετσί σας, μη βιάζεστε να μεγαλώσετε, μάθετε πράγματα από την κάθε στιγμη, και ας κάνετε λάθη. Το αγχος λίγο πολύ είναι στις ζωές όλων μας, μη του δίνουμε την ευχαρίστηση ότι μας κρατάει πισω❤
Ειμαι 18 χρονων και κανω ψυχοθεραπεια σχεδον 3 χρονια τωρα και νιωθω πως ποτε μου δεν ενιωσα την παιδικη ξεγνοιασιά . Γεννηθηκα μεσα στην εποχη του διαδυκτιου και παντα ενιωθα αυτην την πιεση να μεγαλωσω για να μπορω να κανω αυτα που δεν μπορουσα ως παιδι, βλεποντας πως ολες οι ομορφες γυναικες του ιντερνετ ειναι ανω των 18. Ευχομαι κανενα παιδι να μην νιωθει ενοχες που ειναι παιδι ❤
Σας αγαπωωωωω! Τι ωραια παρεα εχετε κανει!
Απλά τέλειο!!!!
Πολύ ομορφη αυτή η Αθηνόιδ, έχουμε κάποιο κόντακτ;
😂😂😂
είστε ένα χάδι στα αυτιά. Πόση ποιότητα λόγου και πόση to the point κάθε τοποθέτηση. Και πόσο ειλικρινές το κάθε μοίρασμα εμπειρίας ή συμβουλής. Είστε υ-πέ-ρο-χες!
είμαι ακριβώς σε αυτή τη περίοδο της ζωής μου που έχω κάνει τικ στο κουτάκι της ενηλικίωσης κ χωρίς να με έχει προετοιμάσει κανείς στη πραγματικότητα, μου έχουν αφήσει έξω από τη πόρτα μ ένα δισάκι με ευθύνες.
ήταν πραγματικά μια ζέστη αγκαλιά αυτο το ποντκαστ κ πήρε από πάνω μου ένα τουβλάκι σκέψεων που με βασάνιζε.
ευχαριστώ🤍
Υπέροχες κάθε τους λέξη , κάπου με συγκινούσε η καθε μια σας , για τους δικους μοθ λόγους. ❤❤❤❤
Επίσης, να τονίσω τι όμορφα, ήσυχα , χωρίς άγχος γίνεται μια συζήτηση 4 γυναικών (πράγμα σπάνιο) χωρίς να μιλάει η μια πανω στην άλλη. Και οταν τελειώνει το βίντεο.... σκέφτεσαι και λες ... μόνο τόσο?? Τελείωσε κιόλας??? Συγχαρητήρια και γι αυτό...🎉🎉🎉🎉❤❤❤❤💛💛💛💛💛💛
Ειπε σε κάποια στιγμή η ντουέτα έχω μείνει πολύ σπίτι και έχω δει τα πάντα, αναφερόμενη στις σειρές. Θα ήταν ωραίο σε κάποιο επόμενο να μιλήσετε και για την μοναξιά. Αν έχετε βιώσει και τι σας βοηθησε
κοριτσια, ειμαι 28 χρονων, μπηκα στο εργασιακο περιβαλλον στα 25-26, εχς σπουδασει κατι που δεν αγαπω και στο οποιο εχω απιστευτη προσωπικη αντισταση. Μεχρι τωρα οι δουλειες που εχω κανει ειναι εφημερες. 1 μηνας, 6 μηνες, 2 μηνες, 4 μηνες,κ.ο.κ δεν εχω κλεισει μεχρι τςρα ολοκληρο χρονο σε δουλεια. Παλευω να με δεχτουν σε ενα μεταπτυχιακο στη σουηδια για να συνδυασω αυτο που αγαπω με αυτο που σπουδασα, ωστε να αλλαξω τελειως κατευθυνση πιο γρηγορα απο το ενδεχομενο να βγαλω αλλο ενα προπτυχιακο, δεν εχω κανει ποτε μου σχεση, και νιωθω απιστευτα διχασμενη και με λιγα λογια lost. Μεγαλωνοντας, θυμαμαι τον εαυτο μου να μην νιωθει παιδι, και λογω οικογενειακων καταστασεων, και λογω αυτης της αναγκης να φαινομαστε και να ειμαστε σοβαρες και σοβαροι, ωριμες και ωριμοι. Υπηρξα απιστευτα ωριμη, οσον αφορα το iq σε ολους τριγυρω μου , πηρα αποφασεις για το καλο της οικογενειας, συμβουλευα τις φιλες μου με απιστευτη διαυγεια και σοβαροτητα για την προσωπικη τους ζωη, αλλα όταν καλουμουν να αποφασισω για μενα, ξαφνικα η εξυπναδα γινοταν σπαγκετι στο κεφαλι μου. Υπηρξα απιστευτα ανωριμη , οοσον αφορα το eq λιγοτερο στον περιγυρο, μα κατα πλειστον σε εμενα. Δεν ξερω τι θελω, και ποια ειμαι, εχω γεμισει φοβιες προσωπικες και διαπροσωπικες και νιωθω οτι δεν μπορω να σταθω πουθενα μονη μου, παρολο που μενω σε δικο μου σπιτι και τα πληρωνω ολα μονη μου , παρολο που ειμαι το στηριγμα της οικογενειας μου. Το να μην νιωθω και να μη φαιρομαι σαν παιδι την εποχη που ημουν ακομη παιδι, μου στοιχισε, και συνεχιζει να μ στοιχιζει μεχρι και σημερα, και ισως αυριο και μεθαυριο. Τρεμω στην ιδεα οτι καποια στιγμη ενα παιδακι και θα το γεμισω με τα δικα μου τραυματα, και τρεμω ακομη περισσοτερο οτι δεν θα αφησω τον εαυτο μου να αγαπησει τοσο ωστε να αφεθει και ισως να φερει ενα παιδι στον κοσμο. Δεν εχω καταφερει να συνδεθω ακομη με καποιον ανρθωπο ερωτικα/σεξουαλικα γτ μαλλον υπηρξα παιδακι μονο τις στιγμες που με φοβιζαν για την ανεπτυγμενο μου θυληκο σωμα στο δημοτικο. Παιδια, μην κανετε σκιπ κανενα βημα, γτ μεγαλωνοντας, ενω φαινομενικα θα ψηλωνεις, στην πραγματικοτητα, θα προσπαθεις να ανεβεις, αλλα για καποιο λογο τα ποδια σου θα κατεβαινουν δυο σκαλια πιο πισω...πρεπει να ζουμε στο τωρα οχι στο αυριο οχι στο αν, οχι στο πριν.
Θέλω απλά να σου πω πως δεν είσαι μόνη. Πιστεύω πως υπάρχουμε πάρα πολλοί άνθρωποι που νιώθουμε έτσι εκεί έξω, άνθρωποι που, όπως κι εγώ, δεν θυμούνται πραγματική παιδική ηλικία και απο κει που μικροί ήμασταν σε όλα
πρώτοι, στην ενηλικίωση χάσαμε τη γη κάτω απο τα πόδια μας. Όσο χαμένη κι αν νιώθεις καμία φορά, να θυμάσαι ότι ο καθένας χρειάζεται διαφορετικό χρόνο για να ανθίσει γιατί όλοι είμαστε ξεχωριστοί και έχουμε άλλα βιώματα. Έχεις πολλή δύναμη μέσα σου ❤
@@efikr.4992
43 αισιως κ η δεκαετια 20-30 ηταν η καλυτερη της ζωης μου! Στα 23 ξεκινησα τη δουλεια αμεσως μετα τις σπουδες, με λεφτα δικα μου, χωρις υποχρεωσεις κ εξοδα οικογενειας. Με διασκεδαση, ταξιδια, κ ανεμελια!!!! 😊 η καλυτερη δεκαετια!!!
Κοριτσάρες ! Αυτό είναι ΟΝΤΩΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΝΤΚΑΣΤ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Απίστευτη συζήτηση, πολύ αληθινή κι ευάλωτη. Χαίρομαι πραγματικά που σας βρήκα.
Παράλληλα, το ότι στον επαγγελματικό χώρο υπάρχει ένα μωράκι που περνάει τα δικά του και γίνεται rotation, αντί να υπάρχει το οποιοδήποτε ψίγμα κριτικής ή ενόχλησης, είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ. Μακάρι όλοι να λειτουργούσαμε έτσι όπου κι αν βρισκόμαστε.
Κάνω πολύ συχνά τελευταία την συζήτηση σχετικά με το πώς βιώνουμε σήμερα την ηλικία 20-30. Ζω στο εξωτερικό και η παρέα μου είναι άτομα από όλο τον κόσμο, 22-30 χρονών. Και όλοι παλεύουμε με τα ίδια πράγματα. Οπότε ξεκάθαρα έχει να κάνει με την ηλικία. Βλέπω τρυγύρω μου νέους ανθρώπους που είναι γεμάτοι με άγχος, πίεση και κούραση, που παλέυουν με κατάθλιψη και άλλα θέματα ψυχικής υγείας. Και όσους ανθρώπους και αν γνωρίζω, δεν υπάρχει εξαίρεση. Και σχολιάζουμε με χιούμορ το γεγονός ότι όλοι θα σου πουν αυτά είναι τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου. Αρνούμαι να πιστεψω ότι αυτό είναι αλήθεια. Είμαστε μία γενιά που απεγνωσμένα προσπαθεί να εξελιχθεί και να λύσει όσα το παρελθόν της έχει φορτώσει, επιβιώνοντας σε ένα φουλ ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό και εργασιακό περιβάλλον χωρίς να ανταμειβονται για τα χρόνια που έχουν ξοδέψει να εκπαιδεύονται και να κάνουν 100 πράγματα και να έχουν 100 πτυχία για να είναι αρκετοί. Και να ανταμείβονται με ψίχουλα και να λένε και ευχαριστώ. Και ταυτόχρονα να δέχονται όλη την πληροφορία που υπάρχει εκεί έξω και να πρέπει να αποδεχτούν ότι ζουν σε ένα κόσμο σε οικονομική, οικολογική, και ηθική κρίση. Και να έχουν το βάρος να μην τους ρίξει η πληροφορία, να μην μένουν αδρανείς, να αλλάξουν τον κόσμο, να λύσουν τα πάντα. Hopeless είναι η πιο ιδανική λέξη για να περιγράψω πως νιώθω στα 26 μου ζώντας σε αυτό τον κόσμο. Δεν είναι οτι δεν ξέρω τι θέλω και ποια είμαι. Απλώς νιώθω πως η κοινωνία αυτή με κρατάει πίσω με κάθε τρόπο ή με καθυστερεί να κάνω αυτά που θέλω ή με περιορίζει να είμαι αυτή που θέλω.
μόλις έγινα 30 πριν 3 μέρες δηλαδή, στα 29 μου ξεκίνησα το δικό μου brand slow fashion, μπορώ να πω ότι μέχρι τουλάχιστον τα 27 όντως ήταν κάποια χάλια χρόνια με ότι αυτο συνεπάγεται και χωρίς να μετανιώνω για τα μαθήματα που πήρα φυσικά αλλά και νιώθοντας πως κάποιες τοξικές καταστάσεις μπορούσαν και να μην είχαν γίνει και θα ήταν πάλι μια χαρά ! θελω να πω πως δεν χρειάζονταν κάποιες απαίσιες εμπειρίες και πάλι θα γινόμουν καλύτερο βέρζιον του εαυτού μου.
Όταν λέγατε για την παιδικότητα και πως σήμερα τα παιδιά δεν την ζουν, μου ήρθαν στο μυαλό αμεεεεσως όλοι αυτοι οι παιδικοί youtubers, παιδακια που στηνονται και κανουν κοντεντ απτα 7,10,12 (ή και πιο μικρά με τους γονείς τους) και φυσικά η blue ivy που την μάθαμε φετος το καλοκαίρι και ειναι γεννημένη 7/1/2012.
Πολύ ωραίο βίντεο ❤
Ναι παρακαλώ, θα μπορούσε το podcast να μπει στο Spotify? 😅
Αθηνά σ'ευχαριστώ ❤
❤❤❤
Ε θα τρελαθώ! Βρήκαν χρήση αυτά τα ποτήρια επιτέλους!
Εγω αυτές τις γνώσεις εκτιμώ!
Το σκέφτηκα κι εγώ 😂
Η Αθήνα τότε είναι εγώ τώρα❤️
Είστε μοναδικές !!!! Βέβαια έχει μεγάλη ετερογένεια αυτή η δεκαετία . Κατά βάση μιλάτε για τα early 20s .
Καλησπερεςς, ακουω το ποντκαστ αυτή τη στιγμή, δυο μηνες αργότερα κι ελπίζω να το διαβάσετε🧡
Θα γίνω 18 σε ένα μήνα και πιο πολύ ταυτίστηκα με αυτο που ειπε η Αθηνά. Παντα φοβομουν οτι θα ξυπνήσω μια μερα και θα ειμαι 30 χρονων ή γενικοτερα ενήλικη. Ειχα άγχος αρκετα σαν παιδι και ακομα έχω, απο το γυμνασιο που οι φιλες μου ασχολούνταν με την εμφάνιση και την περαση στα αγορια ειχα αρχισει να νιωθω πολυ μεινεκτικα και να συγκρινω σε ολα γα επιπεδα σχεδον τον εαυτο μου και τη ζωη μου με των αλλων. Το ιντερνετ σε ολη αυτη την κατασταση λειτούργησε μαλλον αρνητικα καθως απο παρεες ειδα απο την πολυ μικρη ηλικια του δημοτικου ακαταλληλες σκηνές και υστερα στην εφηβεια αλλοτε το χρησιμοποιουσα για να μιλησω με ανθρώπους απο αλλες χωρες γιατι ενιωθα οτι δεν με καταλαβαίνουν οι άνθρωποι γυρω μου. Ακομα με το τικ τοκ και τα σάιτ με ταινιες ηρθα πολυ κοντα με ολο αυτο το κινημα της ψυχικης υγειας και απο την καλη και απο την αρνητική πλευρα που ειναι αυτη του να προσκολλασαι σε ενα δικτυο ανθρώπων με ψυχικά προβληματα και να νιώθεις οτι αυτος ειναι ο κόσμος σου. Τελος στην πρωτη λυκειου επαθα καποιες κρισεις πανικου και διαγνωστηκα με ηπιας μορφης κατάθλιψη. Ξεκινησα ψυχοθεραπεία και προσπαθώ να αντιληφθβ τον χρονο λιγο διαφορετικα για να μην με πνιγει. Και εφόσον εχω περασει απο αυτα νιωθω καπως προετοιμασμένη για οτι ειναι να ρθει και επιτεοους να ζησω και βασικα να νιωσ ο,τι εχω αφησει στην ακρη τοσο καιρό.
21 ετών και ζώντας στο μεταίχμιο φθοράς και αφθαρσίας θα πω ότι σας αγαπώ,ότι η ενηλικίωση δεν είναι όπως την περίμενα όμως σιγά σιγά χτίζω την ζωη μου.Ευχαριστουμε υπέροχες και περιμένουμε τα επόμενα καλύτερα ποντκαστ του κόσμου ❤❤❤( ευχαριστώ για την ηρεμία που μου δώσατε )
Εμένα η δεκαετία 20-30 ήταν Η ΚΑΛΎΤΕΡΗ της ζωής μου! Κρεπαλιασα, πέρασα τόσο ωραία, ταξίδεψα, χόρεψα, διασκέδασα, σπούδασα, δούλεψα, έκανα και τις μλκ μου. Αλλά με μια λέξη ΧΟΡΤΑΣΑ, έζησα αυτή τη χαρά που δε σε νοιάζει να πεθάνεις το επόμενο δευτερόλεπτο! Και κάπου στα 30 έκανα το 1ο μου παιδάκι, τώρα στα 36 έχω 3! Τα τελευταία 6 χρόνια δεν κάνω άλλη δουλειά, εκτός από παιδιά! 😂😂😂 Αυτά...Δεν καταλαβαίνω γτ πρέπει να τα αναλύουμε και να τα ψειρίζουμε όλα τόσο πολύ... Χάνουμε πολύτιμο χρόνο από τη ζωή! Just go with the flow you will get where you need to be!
Εφόσον είστε 4 άτομα, θα ήταν καλύτερο να μοιράζατε κάπως τον χρόνο καθώς στο μισό podcast μιλούσε η Αθηνά. Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που έλεγε αλλά θα ήθελα να ακούσω περισσότερο και τις υπόλοιπες. Είστε εξαιρετικές!
Πράγματι είναι το καλύτερο ποντκαστ του κόσμου 💛
Εγώ στα 25 που κόντευα με τελειώσω την σχολη μου , μένω έγκυος .. ξεκιναει ο κοβιντ , χάνω ότι έχω κάνει σε πρακτική , τελικά έχω διδυμα και ευτυχώς έχω έναν υπέροχο σύντροφο . Πολύ δύσκολο να σου αλλάζει η ζωή ξαφνικά . Τώρα μετά από 4 χρόνια και κοντεύοντας τα 30 ψαχνω να βρω ποια είμαι , τι γίνεται και τι μπορώ να καταφέρω . Είμαι πολύ τυχερή ομως που ζω στην εποχή που μαθαίνω πράγματα για την γονεικοτητα από το κινητό μου και με έχουν βοηθησει άπειρα
26χροών είμαι αρκετά πιεσμένη και σίγουρα στα χαμένα. Αυτό το video σίγουρα το χρειαζόμουν!!! Ευχαριστώ πολύ
Αλίκη σε ακούω και νομίζω ότι είμαι εγώ!!!! Συμφωνώ σε όλα σου!!!
Κάθε φορά που μιλάει η Αλίκη, η Μαίρη την κοιτάει λες και είναι το είδωλο της... κρέμεται από τα χείλη της...τη θαυμάζει απεριόριστα και φαίνεται! Πόσο τις χαίρομαι!!
Απολαμβάνω τόσο πολύ αυτό το ποντκαστ και ακούω τις απόψεις σας διότι είμαι 20 χρόνων και προβληματίζομαι για το μέλλον μου κλπ όποτε το είχα ανάγκη, σας ευχαριστώ🤍 (ευτυχώς κάνω ήδη και ψυχοθεραπεία)
Εγώ θα ήθελα πολύ ένα podcast σχετικά με κρίσεις πανικού και κρίσεις άγχους. Δικές σας εμπειρίες, συμβουλές και γενικά πως το περάσατε.