'Tears In My Eyes' off of the Look At Yourself album is incredible. One of the very best songs that most people have never heard of. A really powerful slide guitar riff, great vocals as always with Heep, and a really cool middle section that's a complete departure from the rest of the song.
Πολύ όμορφα τα reviews για τα δύο αυτά πολύ σημαντικά αλμπουμ. Μπορεί να είναι φωτεινοί (όπως εύστοχα ανέφερες) και με μελωδικά φωνητικά , αλλά επηρέασαν από wasp, helloween, dream theater μέχρι metallica και king diamond (και πόσους άλλους). Σε όλα αυτά τα early 70s θα βρείς πολύ prog και ψυχεδέλεια, αλλά κάπου κρύβονται όλες οι heavy αναφορές που όρισαν τον σκληρό ήχο στη συνέχεια. Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα το July Morning στο ραδιο, όντας κάπου στα 13-14. Ήθελα να πάρω ένα backpack και να παρω τους δρόμους για να βρω την τύχη μου 🤣 Υ.Γ. Προφέρεται σώλσμπερι.
Καταρχήν συγχαρητήρια για τα review. Πολύ εύστοχες παρατηρήσεις και πολύ ωραίες σκέψεις, από μία και καλά "άσχετη" με το rock/metal που τελικά είναι πολύ σχετική. Συνεχίστε έτσι. Θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση για το Look At Yurself που ίσως δώσει νόημα στο εξώφυλλο. Οι πρώτες εκδόσεις του βινυλίου, στη θέση του γκρι τετραγώνου είχαν έναν καθρέφτη. Οπότε μπορούσες να κάνεις αυτό που λέει ο τίτλος. Να κοιτάξεις τον εαυτό σου... Από προτάσεις για τα 70s δε θα κάνω γιατί και εγώ δεν το παίζω ειδικός. Οτιδήποτε όμως από Rush της δεκαετία του 70 και κυρίως τα 2112, A Farewell to Kings, Hemispheres είναι τουλάχιστον επικά! Ορισμός του prog rock.
Παίζετε μπάλα κάργα, πριν ακούσω μέταλ άκουγα το πρώτα των heep , χέρια να ξέρω τίποτα από τίτλους σε κασσέτες στο αμάξι του πατέρα μου , μέχρι που μετά έμαθα ότι ήταν μέχρι το return to fantasy , και των purple όλα Gillan και Coverdale και το stormbringer , μετά άκουσα μετά και χρόνια έκανα να ξανακουσω τα παλιά
τωρα το ακουω. ουαου. με ειχε από την έναρξη. προγκρεσιβ, χωρις ρεφρεν (?), με φο βε ρο Byron. Δεν εκοψε ποτέ ο Byron ε? Και τα φωνητικα αυτα τα χωρωδιακα τι τρομερα. Τι κομματαρα!!!
Πολύ πιθανόν να το έχετε ακούσει ήδη , αλλά εάν όχι και δεν θέλετε να πηγαίνετε πίσω, ακούστε το gypsy από Uriah, 1970 , και πείτε μου αν υπάρχουν πολλά τόσο heavy , μες την δεκαετία, δεν λέω ότι δεν υπάρχουν ναι , αλλά όχι πολλα
δεν το ειχα ακουσει, τωρα που σου γραφω το ακουω! 😮 το ειχα δει αναφερόμενο σαν τίτλο σε πληροφορίες που κοίταζα. αυτό είναι βαρύ τύπου σάμπαθ κομμάτι, τι ριφάρα!!
@@rockromance1 ναι ναι, και έντονο έτσι, και στίχοι πάλι σαν ερωτικοί συν κοινωνικοί , κόμματα, οι πιο πολλοί εδώ, είμαι σίγουρος, παίρναμε τρία άλμπουμ πχ, κολλαγαμε με τα κομμάτια που μας κάναν εντύπωση, και περιφερειακά λίγο λίγο μαθαίναμε και τ αλλά , και πολλές φορές μερικά που δεν τίναζαν τα μυαλά στον αέρα εξ αρχής γινόταν τ αγαπημένα μας, βλέπετε, τώρα το gypsy θα το ξανακουσετε σίγουρα, και έτσι σιγά σιγά θα το μάθετε για πάντα
Σαφώς το Shadows of Grief επηρέασε το Phantom of the opera αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι επηρέασε τον King Diamond! Αυτό το κομμάτι έλεγε ότι είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο και τον επηρέασε πολύ στην μουσική του ταυτότητα. Uriah Heep τεράστιοι και αγαπημένοι. Έχουν πράμα ακόμα... Αξίζουν και τους αγαπάμε οι μεταλλάδες γενικά. Εκτός από τον King άλλη μια τεράστια αδυναμία μου, ο Kai Hansen, τους λατρεύει, υπάρχει μια φοβερή διασκευή Gamma Ray στο Look at Yourself. Και στο Return to Fantasy. Και οι Blind Guardian στο The Wizard. To Look at Yourself στο ορίτζιναλ εξώφυλλο είχε στο κέντρο αλουμινόχαρτο; Κάτι τέτοιο σαν καθρέφτη, look at yourself κυριολεκτικά χιετσι. Βιντεαρα, αναμένουμε την συνέχεια!
γκούγκλαρα ταυτόχρονα με την ανάγνωση του σχολίου, ποιος είναι ο Kai Hansen και τι διασκευή έκαναν οι Gamma Ray και την ακούω τώρα.ήταν στους helloween o Hansen! δεν ξέρω χριστό! εχει φοβερη φωνη? ετσι καταλαβαινω. θα τον ακουσω στα 80ς! Διασκευαρα! Γεια σου Βασιλη!!
@@rockromance1 Στα τρία πρώτα (στο πρώτο η διασκευή στο Look at Yourself) τραγουδάει ένας Ralf Scheepers (με φωνάρα όντως). Και ο Χάνσεν φωνάρα είναι αλλά όχι ορθόδοξη 😛 Αυτός λέει το Return to Fantasy. Και o Kai είναι μέσα στους πέντε αγαπημένους μου μουσικούς και του έχω κάνει ένα βίντεο πολυλογίας! Άσχετο, της χρονιάς μου έπος των Heep είναι το Sympathy! Γεια σου Ελένη!
@@vicsdungeon επειδή το Sympathy είναι στο Firefly που μάλλον δεν θα κάνω review (δεν προτάθηκε και έχω ήδη άλλα 3 από Uriah) το άκουσα μόλις. Δεν θα στο είχα, θα πίστευα κάτι σε look at yourself! Τι όμορφο κομμάτι! Όμορφο, αυτό ακριβώς! Λιγάκι Easy Living μου θύμισε, που πρέπει να είναι ένα από τα 3-4 κομμάτια που ήξερα, αλλά λιγότερο ωμό και πολύ πιο μελωδικό, και γκάλοπινγκ κάπως και άκουσα και τον Lawton! Ο οποίος wtf, έψαξαν να βρουν παρόμοιο με τον Byron?! Κομματάρα, την βάζω κατευθείαν για μετρό 🥳
@@rockromance1 καλά μου το είχες! Το look at yourself είναι η αδυναμία μου, απλά μιας και είμαι του 77 και το αγαπάω το Sympathy, επειδή κατάλαβα ότι δεν θα έκανες τον δίσκο είπα να στο προτείνω γιατί, ε, είναι κομματάρα!
Πολύ ωραία η προσέγγιση σου Ελένη μου εγώ που ξαναφτιαχνω την δισκοθήκη μου από την αρχή βρίσκομαι στο 1971!
Φοβερο μαλλι!!!!!🤟🤟🤟
'Tears In My Eyes' off of the Look At Yourself album is incredible. One of the very best songs that most people have never heard of. A really powerful slide guitar riff, great vocals as always with Heep, and a really cool middle section that's a complete departure from the rest of the song.
Tears In My Eyes is top of the top, what a song!
Πολύ όμορφα τα reviews για τα δύο αυτά πολύ σημαντικά αλμπουμ. Μπορεί να είναι φωτεινοί (όπως εύστοχα ανέφερες) και με μελωδικά φωνητικά , αλλά επηρέασαν από wasp, helloween, dream theater μέχρι metallica και king diamond (και πόσους άλλους).
Σε όλα αυτά τα early 70s θα βρείς πολύ prog και ψυχεδέλεια, αλλά κάπου κρύβονται όλες οι heavy αναφορές που όρισαν τον σκληρό ήχο στη συνέχεια.
Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα το July Morning στο ραδιο, όντας κάπου στα 13-14. Ήθελα να πάρω ένα backpack και να παρω τους δρόμους για να βρω την τύχη μου 🤣
Υ.Γ. Προφέρεται σώλσμπερι.
Είχες δικιο τελικά για το shadow of the grief δεν το είχα προσέξει πραγματικά έχει πολλά,στοιχεία με το phantom of the opera!
Δισκαρες και τα 2 από τα καλύτερα των uriah heep από τα αγαπημένα μου γκρουπ σε ευχαριστώ για το πολύ καταπληκτικό review σου!
πράγματι, τι δισκάρες!! ευχαριστώ πολύ Κώστα!
Τίποτα νάσαι καλά και να μας χαρίζεις τόσο όμορφα βίντεο!@@rockromance1
Just listen to this song a few days ago. Some bands I never get tired of.
Καταρχήν συγχαρητήρια για τα review. Πολύ εύστοχες παρατηρήσεις και πολύ ωραίες σκέψεις, από μία και καλά "άσχετη" με το rock/metal που τελικά είναι πολύ σχετική. Συνεχίστε έτσι.
Θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση για το Look At Yurself που ίσως δώσει νόημα στο εξώφυλλο. Οι πρώτες εκδόσεις του βινυλίου, στη θέση του γκρι τετραγώνου είχαν έναν καθρέφτη. Οπότε μπορούσες να κάνεις αυτό που λέει ο τίτλος. Να κοιτάξεις τον εαυτό σου...
Από προτάσεις για τα 70s δε θα κάνω γιατί και εγώ δεν το παίζω ειδικός. Οτιδήποτε όμως από Rush της δεκαετία του 70 και κυρίως τα 2112, A Farewell to Kings, Hemispheres είναι τουλάχιστον επικά! Ορισμός του prog rock.
σε ευχαριστώ πολύ, Rush ναι βέβαια, ανυπομονώ να τους γνωρίσω, έχουν προταθεί και σύντομα θα ακούσω!
@@rockromance1 Αααααα ναι! Και από 1974 Camel και Mirage. Art, prog, δεινοσαυρικό rock στα καλύτερά του.
Hello sweetie it's good to see you again I hope your feeling and doing ok ❤
Και εγώ σε βαθμολογία ανώτερο θεωρώ ελαφρά το Salisbury!
Παίζετε μπάλα κάργα, πριν ακούσω μέταλ άκουγα το πρώτα των heep , χέρια να ξέρω τίποτα από τίτλους σε κασσέτες στο αμάξι του πατέρα μου , μέχρι που μετά έμαθα ότι ήταν μέχρι το return to fantasy , και των purple όλα Gillan και Coverdale και το stormbringer , μετά άκουσα μετά και χρόνια έκανα να ξανακουσω τα παλιά
Salisbury και Demons and Wizards τα καλυτερα των Uriah Heep . . . Blue Oyster Cult κανε το Secret Τreaties και Spectres . .
Ακουσε οπωςσδηποτε και το Pilgrim Ελενη απο Uriah Heep.
τωρα το ακουω. ουαου. με ειχε από την έναρξη. προγκρεσιβ, χωρις ρεφρεν (?), με φο βε ρο Byron. Δεν εκοψε ποτέ ο Byron ε? Και τα φωνητικα αυτα τα χωρωδιακα τι τρομερα. Τι κομματαρα!!!
@@rockromance1 Ετσι ακριβως!!
Scorpions και "whitesnake πολύ ερωτικά τραγούδια 90%!
Πολύ πιθανόν να το έχετε ακούσει ήδη , αλλά εάν όχι και δεν θέλετε να πηγαίνετε πίσω, ακούστε το gypsy από Uriah, 1970 , και πείτε μου αν υπάρχουν πολλά τόσο heavy , μες την δεκαετία, δεν λέω ότι δεν υπάρχουν ναι , αλλά όχι πολλα
δεν το ειχα ακουσει, τωρα που σου γραφω το ακουω! 😮
το ειχα δει αναφερόμενο σαν τίτλο σε πληροφορίες που κοίταζα. αυτό είναι βαρύ τύπου σάμπαθ κομμάτι, τι ριφάρα!!
@@rockromance1 ναι ναι, και έντονο έτσι, και στίχοι πάλι σαν ερωτικοί συν κοινωνικοί , κόμματα, οι πιο πολλοί εδώ, είμαι σίγουρος, παίρναμε τρία άλμπουμ πχ, κολλαγαμε με τα κομμάτια που μας κάναν εντύπωση, και περιφερειακά λίγο λίγο μαθαίναμε και τ αλλά , και πολλές φορές μερικά που δεν τίναζαν τα μυαλά στον αέρα εξ αρχής γινόταν τ αγαπημένα μας, βλέπετε, τώρα το gypsy θα το ξανακουσετε σίγουρα, και έτσι σιγά σιγά θα το μάθετε για πάντα
Σαφώς το Shadows of Grief επηρέασε το Phantom of the opera αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι επηρέασε τον King Diamond! Αυτό το κομμάτι έλεγε ότι είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο και τον επηρέασε πολύ στην μουσική του ταυτότητα.
Uriah Heep τεράστιοι και αγαπημένοι. Έχουν πράμα ακόμα... Αξίζουν και τους αγαπάμε οι μεταλλάδες γενικά. Εκτός από τον King άλλη μια τεράστια αδυναμία μου, ο Kai Hansen, τους λατρεύει, υπάρχει μια φοβερή διασκευή Gamma Ray στο Look at Yourself. Και στο Return to Fantasy. Και οι Blind Guardian στο The Wizard.
To Look at Yourself στο ορίτζιναλ εξώφυλλο είχε στο κέντρο αλουμινόχαρτο; Κάτι τέτοιο σαν καθρέφτη, look at yourself κυριολεκτικά χιετσι.
Βιντεαρα, αναμένουμε την συνέχεια!
γκούγκλαρα ταυτόχρονα με την ανάγνωση του σχολίου, ποιος είναι ο Kai Hansen και τι διασκευή έκαναν οι Gamma Ray και την ακούω τώρα.ήταν στους helloween o Hansen! δεν ξέρω χριστό! εχει φοβερη φωνη? ετσι καταλαβαινω. θα τον ακουσω στα 80ς! Διασκευαρα! Γεια σου Βασιλη!!
@@rockromance1 Στα τρία πρώτα (στο πρώτο η διασκευή στο Look at Yourself) τραγουδάει ένας Ralf Scheepers (με φωνάρα όντως). Και ο Χάνσεν φωνάρα είναι αλλά όχι ορθόδοξη 😛 Αυτός λέει το Return to Fantasy. Και o Kai είναι μέσα στους πέντε αγαπημένους μου μουσικούς και του έχω κάνει ένα βίντεο πολυλογίας!
Άσχετο, της χρονιάς μου έπος των Heep είναι το Sympathy!
Γεια σου Ελένη!
@@vicsdungeon επειδή το Sympathy είναι στο Firefly που μάλλον δεν θα κάνω review (δεν προτάθηκε και έχω ήδη άλλα 3 από Uriah) το άκουσα μόλις. Δεν θα στο είχα, θα πίστευα κάτι σε look at yourself! Τι όμορφο κομμάτι! Όμορφο, αυτό ακριβώς! Λιγάκι Easy Living μου θύμισε, που πρέπει να είναι ένα από τα 3-4 κομμάτια που ήξερα, αλλά λιγότερο ωμό και πολύ πιο μελωδικό, και γκάλοπινγκ κάπως και άκουσα και τον Lawton! Ο οποίος wtf, έψαξαν να βρουν παρόμοιο με τον Byron?! Κομματάρα, την βάζω κατευθείαν για μετρό 🥳
@@rockromance1 καλά μου το είχες! Το look at yourself είναι η αδυναμία μου, απλά μιας και είμαι του 77 και το αγαπάω το Sympathy, επειδή κατάλαβα ότι δεν θα έκανες τον δίσκο είπα να στο προτείνω γιατί, ε, είναι κομματάρα!