Πολλοί από εδώ μέσα λέτε για μεγάλες αγάπες που ίσως χαθηκαν.. εγω μιλάω για έναν άνθρωπο που έφυγε άδικα απο την ζωή, την μητέρα μου που με μεγάλωσε με αυτό το τραγούδι.. Μανούλα μου ζω για να σε θυμάμαι !
Αύγουστος 2022...!!! Μέσα σε τόσες αλλαγές που ζούμε χαίρομαι που συνεχίζουν κάποια πράγματα να παραμένουν αναλλοίωτα... Πόσο υπέροχο τραγούδι..!!! Στο άκουσμα του μόνο όμορφες σκέψεις και αναμνήσεις..!!
Αφιερωμένο σε εκείνον τον Αύγουστο...που ήταν ο καλύτερος Αύγουστος ...που ευχοσουν να μην τελειωνε ποτέ ...που ποτέ δεν θα ξανά έρθει Αύγουστος σαν εκείνον !! Αλλά θα τον θυμασαι για πάντα ....
Δεκαετία 90, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, συναυλία στα Χίλια Δέντρα, όχι μέσα αλλά στο δάσος από πάνω, χωρίς εισιτήριο. Ο Παπάζογλου τα μισά τραγούδια του τα χάρισε σε εμάς στους τζαμπατζήδες... Τί χρόνια και τι καλλιτέχνες..!!!!!!!!!
@@manostrypakis9847 λαθος απαντηση σε μια κοπελλα.αν εφαγε εφαγε οτι και οι αδελφες μας εξαδελφες μας και λοιπες.Οι γυναικες εξαλλου αυτο το ρολο εχουν στη ζωη.ειναι η φυση τους και για αυτο το λογο υπαρχουμε εμεις στη ζωη.anyway ο καθενας οπως την βλεπει την ζωη.Οι αντρες ομως δεν σχολιαζουν τετοια πραγματα.Ενας φιλος
Είμαι 44 και ακόμα το ακούω και ανατριχιάζω.. Θα με καταλάβουν οι συνομιλικοι θεωρώ.... Τα καλύτερα μας χρόνια που δυστυχώς δεν γυρίζουν πισω και δεν βγαίνουν τέτοιοι καλλιτεχνες σήμερα.....
φίλε και εμένα ο πατριος μου μου τα έμαθε αυτά με τον ίδιο τρόπο τα έβαζε στο αμάξι μόλις το διάβασα ανατρίχιασα και είμαστε μαλωμένοι οπότε πήγα να τον βρω κατευθείαν σε ευχαριστώ
Αύγουστος καλοκαίρι του 1999 στο κάστρο του Πλαταμώνα πήγαινα σε μια συναυλία του Παπάζογλου με τον κολλητο μου το φεγγάρι απερίγραπτο η μυρωδιές μεθυστικές και φωνή του Παπάζογλου τα έκανε όλα μαγικά ακούμπησμενος στο κάστρο βλάπτοντας το ηλιοβασίλεμα νιώθω ένα βλέμμα να με ζεσταίνει γυρνάω και βλέπω εκεινη που περίμενα για χρόνια να μου χαμογελάει ξαφνικά σαν να ξανά γεννήθηκαν όλα με πλησίασε και μου μίλησε και όλα έγιναν πιο όμορφα μιλήσαμε και χωρίς να καταλάβω πως την άρπαξα και την φίλησα και έπειτα άρχισε να παίζει αυτό το τραγούδι το αγαπημένο μου ..... ήταν μια από της πιο δυνατές στιγμές μαζί της αγκαλιασμένοι να ακούμε αυτό τον ύμνο στην αγάπη . Μείναμε μαζί για 1 μήνα έπειτα εκείνη μου είπε πως έπρεπε να φύγει δεν μου έδωσε στοιχεία για τον πως να την ξανά βρω απλά με φίλησε και έφυγε ήταν η τελευταία φορά που την είδα . Πάνε 21 χρόνια από τότε και δεν την έχω ξαχασει ούτε μια στιγμή την κουβαλάω μέσα μου σαν τον πιο όμορφο καλοκαιρινό τραγούδι γιατί πως μπορώ να ξαχασω τα λυτά της μαλια την άμμο που σαν καταρράκτη έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες Φιλια διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε . Να προσεχείς να θυμάσαι εκείνο το κάστρο του Πλαταμώνα και το τραγούδι μας και όλα τα ξεχασμένα όνειρα ❤️ για εκείνη
@@thanasis9701 χαχχα χαχαχ ενταξει εκλαψα 🤣🤣🤣χαχα οχι τιποτα αλλο ημουν και σε διαθεση ρομαντσαδας και επανηλθα αποτομα.χαχαχ τον αποτελειωσες τον δολιο χαχαχαχ ενα μηνυμα ειπε να γραψει συνεπαρμενος και το εκαψες χαχαχα
Κατι τέτοιες ιστορίες με κάνουν να πιστεύω ακόμα στον έρωτα αν και στην εποχή μου πιστεύω ότι ο ρομαντισμός έχει χαθεί και πως εμείς οι ρομαντικοί είμαστε προς εξαφάνιση..... τώρα πόσο είσαι και πιστεύεις ακόμα ότι μπορείς να την δεις εκεί έξω
Ίσως οι ωραιότεροι ελληνικοί στίχοι που γράφτηκαν ποτέ " Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε"
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε φυλάξου για το τέλος θα μου πεις Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος κουράγιο θα περάσει θα μου πεις... Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό... Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει... Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται και φέγγει από μέσα η φυλακή... Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
@@valteralves8005 here is the story behind the song.. Papazoglou wrote this song in 1978 .He was guest at his friends house in Pylio alone without his family.Here he met a beautiful girl and immediately fell in love with her but he didn't want to cheet his wife Varvara so in the middle the night he took his car and drove back to his home .He wrote this song on the way ..this story was known for years as an urban myth or something like that ..he personally verified the story on and interview... sorry for my pure English i hope you understand the story
Really! I always knew that the background story of this song must have been deep, but this is away more that what I could guess. Noble is the name for such a behavior! Ευχαριστώ Muito obrigado :D By the way your english is great I got everything clearly!
Και μείναμε πίσω εμείς τα σούργελα! Τους καλούς βλέπετε τους παίρνει γρήγορα ο Θεός κοντά του να Του τραγουδούν! Γιατί όσο ζούσαν εμείς δεν τους δώσαμε όσα πραγματικά άξιζαν!
Ύμνος για κάθε αγάπη που άνθησε έστω για λίγο και μετά στέγνωσε από το πέρασμα του χρόνου Και μέσα σε ένα κουτί φυλαγμένο ξερό το λουλούδι της να θυμίζει το αγκάθι στη καρδιά
Why should the song be so sad It suddenly broke away from my heart And at this very moment, when I feel so joyous It's climbed up to my lips and drowned me "Beware till the end", you'll tell me...
I love you, but have no voice to tell you so... And this pain is unbearable Sadness is cracking me, because I, too, feel The road we've taken is impossible Have faith, you'll get by, you'll tell me...
How can I forget her loose hair, The sand, washing down like a cascade As she was leaning over me with thousands of kisses, Diamonds which she generously offered me I'll go, even if it turns out wrong
In what ecstasy swirl, What mysterious dance Can a creature like her have been born? From which distant star does this light, Which came to hide inside her eyes, originate? And me, so lucky to have seen it...
Inside her gaze, a small, tiny sky Sparkles, shadows, reflects But as night falls, it floods with light A rising August moon And prison glows from within...
How can I forget her loose hair, The sand, washing down like a cascade As she was leaning over me with thousands of kisses, Diamonds which she generously offered me32 I'll go, even if it turns out wrong lyricstranslate.com
Το είχα γράψει πέρσι. Το βάζω και φέτος.Όχι μόνο γιατί βρίσκω τους στίχους μαγικά μελαγχολικούς ή επειδή μου αρέσει ο Παπάζογλου, αλλά γιατί αγαπώ και τις ήττες των ανθρώπων, είναι ας πούμε η μη κριτική μου στους άλλους κι η αποδοχή μου, ή και η δική μου ευαλωτότητα στον έρωτα. Την ευαλωτότητα που σε κάποιους γίνεται τυχαίο στιχάκι. Τα λυτά τα μαλλιά. Και τα τραγούδια τα λυπητερά. Αυτό λοιπόν. Ο "Αύγουστος" του Παπάζογλου, αυτό το υπέροχο ερωτικό ποίημα, γράφτηκε από μια μικρή-μεγάλη του ήττα. Ένα γρήγορο, βιαστικό φευγιό του, ένα τρόμαγμα. Όταν την είδε. Όταν είδε μια γυναίκα που ένιωσε μια αφόρητη έλξη. Όταν βρέθηκε σε ένα σπίτι για να παραθερίσει λίγες μέρες όσο η γυναίκα του κι η κόρη του βρίσκονταν στην Αμερική. Όσο είχε προηγηθεί ο καταστροφικός σεισμός της Θεσσαλονίκης κι είχαν προκληθεί ζημιές στο σπίτι του. Το "Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε" -Τι στίχος- γράφτηκε για εκείνη. Για την άγνωστη γυναίκα που είδε. Και το έβαλε στα πόδια. Για να νικήσει αυτό που αισθανόταν. Για να σταματήσει την έλξη και να κόψει το πάθος. Το "Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται", έγινε ένα τραγούδι λυπητερό, για κάτι που δεν έζησε με εκείνη. Ο Παπάζογλου, που έζησε το ανεκπλήρωτο και έκανε στιχάκι το απωθημένο ερωτικό ηττημένο, έφυγε σαν σήμερα. Ο Παπάζογλου που φοβήθηκε να το ζήσει, που τρόμαξε τόσο, τόσο γήινος κι ανθρώπινος. Ο Παπάζογλου που δεν ήταν ποιητής. Ήταν στιχάκι. Έτσι αγαπιούνται οι άνθρωποι. Με κάθε ήττα τους, με κάθε ευαλωτότητά τους, με κάθε τους ματαίωση. Που γίνεται λυγμός και ένα "κουράγιο θα περάσει θα μου πεις" να ταυτιστείς, να 'χεις να παρηγορηθείς κι εσύ όταν κάτι δυσκολεύεται να περάσει. Υ.Γ. Θα πάω και ας μου βγει και σε κακό.
Τα τραγούδια του μιλάνε στις καρδιές μας κι ο κάθε ένας κρατάει ότι πολύ τον συγκινεί.. δεν έχει σημασία για ποιόν γράφτηκε, αλλά ότι γράφτηκε.. κι ο Παπάζογλου είναι για μένα και σπουδαίος ποιητής/στιχουργός... Καλά κάνετε και ανεβάζετε τραγούδια του, πολύ καλά !
Σ ευχαριστώ για το σχόλιο σου, γιατί στα μάτια μου "διορθώνει" την εικόνα που δημιουργησα έστω κι για λίγο στο μυαλό μου για εκείνον.... Άπιστος στη γυναίκα του... Αφου το παραδεχετε σε συνέντευξη δημόσια... Δεν θα θελα να μουν η γυναικα του αλήθεια.. 😪Παρόλα αυτά καταλαβενω ότι δεν υπέκυψε στον πειρασμό κι αντιστάθηκε πολύ..... Αθάνατος.... !!
13-8-1988 ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ της ζωής μου , με αυτή την τραγουδάρα!! Σε ακολουθούσα Νικόλα !!! Μετά από 31 χρόνια είμαι με την ίδια γυναίκα..... αλλά δεν σε ακολουθώ και με πειράζει...ΜΕΙΝΑΝ ΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΟΥ......
Καλοκαίρι του 2017 λίγο πριν τη γιορτή της Παναγίας γεννήθηκε ο γιος μου αυτό είναι το τραγούδι που του αφιερώνω κάθε Αύγουστο!!Μιχαήλ σ'αγαπώ για πάντα!
Είμαι 17 χρόνων , οι γονείς μου με μεγάλωσαν με αυτόν τον ύμνο , με τα τραγούδια του γενικά , θα έδινα τα πάντα να ήμουν έστω και σε μια συναυλία αυτού του ανθρώπου , του ποιητή , το είδος του το ανατριχιαστικό
Ήτανε Αύγουστος του 1999!συναυλία του Νικόλα στο κάστρο του Πλαταμώνα!στον ουρανό να λάμπει ενα ολόγιομο φεγγάρι!κ να ακούς τον παπαζογλου να ερμηνεύει αυτό το τραγουδι!!!νομιζω οτι η στιγμη ηταν απλως συγκλονιστική και ανεπανάληπτη!!!!!!!!!και μου λείπει μου λείπει πολύ ο Νίκος!!!!οποτε ακούω αλλους καλλιτέχνες να ερμηνεύουν τα τραγούδια του ποναω,ποναω πολύ!λέω που είσαι ρε Νικόλα?
john alatzias Διάβασα το σχόλιο σου και ανατρίχιασα γιατί φαντάστηκα πως θα ήταν αυτή η εμπειρία. Κρίμα που ήμουν 7 χρονών τότε. Δεν πειράζει που δεν πρόλαβα, και τώρα που το ακούω μου είναι αρκετό :)
Mr. Hamster I am Poppy Seed... Στα παπάρια μας ρε φίλε για την εμπειρία που έζησες το 1999!..... Γιατί μας το λες?.... Για να πούμε "Ουάου" και να πάρεις Like???..........* Πάρε τ'αρχίδια μου γελοίε!!!!!!!.... ΟΥΣΤ!!!!!
Τον Αύγουστο μήνα θα έρθουμε Νικόλα στη Νίσυρο...η μαγική φωνή σου θα αντηχεί ακόμη στα αυτιά μας, το κύμα και η θάλασσα θα ανασταίνει τη μορφή σου...η χαμένη Καρυάτιδα θα μας χαμογελά από κάποιο μακρυνό αστέρι...για πάντα ζωντανός, εις τους αιώνας των αιώνων...
Απλά τον ευχαριστώ .....εκεί που είναι ....όπου και αν είναι .....θα πρεπει να ξερει οτι ο "Αύγουστός" του θα ειναι παντα μέσα στην ζωή μας....σε ευχαριστούμε για όσα μας χάρισες .
Το κακό με το ανθρώπινο είδος είναι ότι οι αγενείς, οι αμόρφωτοι, οι απολίτιστοι και οι χαμερπείς δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο για να ξεχωρίζουν. Για αυτό πάντα προσπαθούν εναγωνίως να δηλώσουν την ασήμαντη ύπαρξή τους με παρόμοιους τρόπους .
Ένας πολύ καλός τραγουδιστης και Ανθρωπος.Εγώ είμαι 14 χρονών και νώθω τόσο άσχημα που δεν γνώριζα αυτον τον άνθρωπο τόσο καιρο και τον έμαθα μετα τον θανατο του αλλα νιώθω λιγο περιφανος που τελικά τον "εμαθα" μέσω του Internet, αυτό είναι ενα απο τα λιγα καλά του internet . Είναι απο τους λίγους αληθινούς τραγουδιστές που υπήρξαν σε σχέση και με το 2019 ! Και με πολύ καλή αντιλειψη σε πολλά πραγματα και καλό χαρακτήρα... Καλό Παράδεισο Αγαπημένε Νίκο ❤
Στέλιος, Μητροπάνος, Παπάζογλου, Στράτος Δ., Ξυλούρης, Γρηγόρης Π. Ελάτε πίσω Κύριοι!!! Ελάτε να μας λυτρώσετε!!! Οι φωνές και τα τραγούδια σας απαλύνουν τον πόνο των ανθρώπων μέχρι και σήμερα!!! 04/08/2019.
2 χρόνια έχουν περάσει από τότε που έφυγες από κοντά μου μάτια μου, φέτος στις 15 Αύγουστου ήμουν κάπου στον ινδικό ωκεανό μόνος μου, χωρίς ίντερνετ , ήταν δύσκολο το ταξίδι, είχαμε αγριέψει από τον καιρό ,είχαμε να κοιμηθούμε μέρες από το μπότσι και καθώς έγραφα τις σκέψεις μου αργά το βράδυ και έτρεχε η playlist μπήκε αυτό,και αυτόματα θυμήθηκα αυτό το 15Αυγουστο που είχαμε περάσει αγκαλιά εκεί στην Πάρο, θυμάσαι ; Έκατσα και χάζευα αυτό το τόσο διαφορετικό- φεγγάρι,χωρίς να υπάρχει άλλο φως για όσο μπορούσα να δω.Το έβλεπα και σε σκεφτόμουν.Δες αγάπη μου πως άλλαξαν τα πράγματα , πριν 2 καλοκαίρια ήμασταν αγκαλιά.Σ'αγαπώ, πάντα θα σε αγαπώ , να του πεις να σε προσέχει !
Έχω κλάψει με αυτό το άσμα.... και αυτήν την θεία φωνή άπειρες φορές.Τόσες που το έκανα δικό μου , κτήμα μου , ανήκει πια στις αναμνήσεις μου... όπως και η συναυλία στον Λυκαβηττό όταν είδα τον Νίκο από κοντά και ξέσπασα σε κλάματα και πάλι! Αυθεντικός και ανεπανάληπτος!!!!!!!
Είναι τόσο άδικο να ξέρεις τον άνθρωπο σου και να μην μπορείτε να είστε μαζί.... Να ονειρεύεσαι την μέρα που θα τον αγκαλιάσεις, που θα τον κρατήσεις από το χέρι, που θα τον κοιτάξεις, που θα τον αγγίξεις, που θα τον φιλήσεις... να ονειρεύεσαι και να ζεις για την μέρα που θα τον συναντήσεις και θα είστε μαζί! Σε έχω αγαπήσει τόσο πολύ... μα τόσο πολύ...! Περιμένω την μέρα ου θα σε συναντήσω! Σε θέλω κοντά μου...
το ομορφοτερο τραγουδι απο ενα σπανιο καλλιτεχνη... εχει ψηφιστει και το εμπορικοτερο ολων των εποχων... σ'ευχαριστουμε νικο παπαζογλου...οταν θα σε ακουμε παντα θα ειναι αυγουστος....
Νικόλα έφυγες πολύ νωρίς, κατά την ταπεινή μου άποψη. Γλυκύτατος, αισθαντικός, ευαίσθητος, ψυχισμένος. Ευτυχώς που έχουμε αιώνια παρακαταθήκη για τα παιδιά μας τα υπέροχα τραγούδια σου.
Καλοκαιρι του 2000 συναυλία στο κάστρο της Μυτιλήνης, πηρα την καρεκλα μου και καθισα στην ακρη του κάστρου μονος μου. Ο Νικολας ζωντανά, το φεγγάρι εκεί ψηλά κι εγώ, τέλεια!
ύμνος.. απλά το τραγούδι θα με ανατριχιαζει όσες φορές κι αν το ακούσω..όσα χρόνια και να περάσουν... αυτά τα τραγούδια αξίζουν όλα τα διαμάντια του κόσμου με τον τρόπο που σε κάνουν να νιώθεις κάθε λέξη του...καθε στίχο του...
Φήμες λένε ότι το έγραψε για την αδερφή του όπου πέθανε σε ατύχημα. Και όταν πήγε στο μέρος έβλεπε μόνο τα μαλλιά της να ανεμιζουν. Όπως και να 'χει τον ευχαριστούμε που μας πρόσφερε ένα τέτοιο τραγούδι και μέσα από αυτό θα είναι για πάντα ζωντανός στο μυαλό και στην καρδιά μας.
Πρέπει να ήταν 1980 Γιάννενα, στη λέσχη της εστίας . Τον είδα και τον άκουσα για πρώτη φορά, με τη λοξή φάλαγγα αν θυμάμαι καλά . Από τότε σφήνωσε στην καρδιά και στο μυαλό μου . Αθάνατος
Θεε μου.. τι ερμηνευτής...τι παθος, τι αξιόλογος ανθρωπος...πως ξεμείναμε με Παολες Παντελιδιδες και Μηδενιστες.... Δεν υπάρχει σωτηρία γι αυτή τη χώρα...:( :( :(
+Chris Shephardis Nai swsta , giati autoi pou akougan auto pou thewreis esu "kalh ellhikh mousikh" ferane thn xwra mprosta kai twra eimaste paradeigma pros mimish gia olo ton kosmo kai den mas thewrei kanenas skoupidia .Kouna ligo to kefali sou , egw mexri twra den eida kanenan pou akouei pantelidh na exei katastrepsei thn xwra .To oti akous auto to tragoudi den se kanei anwtero , ftanoun oi "anwteroi" se autoi thn xwra .Eida kai se video tou Mhtropanou paromoio sxolio .Leei enas ,eimai 14 xronon kai akouw mono mhtropano ,kara ,sfakianaki ktlp ktlp, kai tou leei apo katw o "paneksipnos klassikos paradosiakos" ellhnas , MPRAVO PAIDI MOU THAT PAS MPROSTA , ti mprosta re panhlithie epeidh akouei ton karagiozh ton sfakianakh ?Mia mera mporei kapoios na valei to mialo tou na doulepsei kai na mhn grapsei tis klassikes filosofikes pipes katw apo kathe aksiologo ellhniko tragoudi. Kai oxi ,oute pantelidh akouw oute mhdenisti , apo ellhnika akouw kyrios san kai to paron tragoudi , alla mou thn spane oi malakes san kai esena pou to paizoun istoria .
Δεν βλέπω τι σχέση εχει αυτό που λες με τα ρεμάλια που μας κυβερνησαν και κυβερνουν και κοιταν μονο την παρτη τους. ο απλος λαος εχασε την εννοια τηςν καλης μουσικής και εγινε κονσερβα..εκει πατησαν και ολοι οι αμερικανο φερμενοι. και πουθενα δεν αναφερω για ανωτερους και κατωτερους ανθρωπους..παρεξηγησες τα παντα απ αυτα που εγραψα
+hairl 1 Δεν μίλησα πουθενά για φωνή...μίλησα για σύνθεση και ερμηνεία.. τον Παπαζογλου θα τον ακουν πολύ μετα τον θάνατο του...τον Παντελίδη και την Πάολα χλωμο...καλη φωνη η Παολα για το ειδος της...αλλλα μεχρις εκει για διασκεδαση καλη ειναι
For those interested in the translated lyrics. Why should the song be so sad It suddenly broke away from my heart And at this very moment, when I feel so joyous It's climbed up to my lips and drowned me "Beware till the end", you'll tell me...
I love you, but have no voice to tell you so... And this pain is unbearable Melting in pain, because I, too, feel The road we've taken is impossible Have courage, you'll get by, you'll tell me...
How can I forget her loose hair, The sand, she was washing down like a waterfall(with her hair) As she was leaning over me with thousands of kisses, Diamonds which she generously offered me I'll go, even if it turns out wrong
In what ecstasy swirl, What mysterious dance Can a creature like her have been born? From which distant star does this light, Which came to hide inside her eyes, originate? And me, so lucky to have seen it...
Inside her gaze, a small, tiny sky Sparkles, shadows, reflects But as night falls, it floods with light A rising August moon And prison glows from within...
How can I forget her loose hair, The sand, she was washing down like a waterfall(with her hair) As she was leaning over me with thousands of kisses, Diamonds which she generously offered me I'll go, even if it turns out wrong
2024 κάνεις;😢
Δεν λησμονείται ο Νικος
2224 και ακόμα αυτά τα τραγούδια θα ακούγονται...
Για πάντα......😢😢😢 Λείπει πολύ....
😭😭😭
Κ εγώ εδώ είμαι!μαζί σας!σχεδόν κάθε βράδυ...
Ακουει κανεις τον υμνο το 2021/2022 εκτος απο εμενα;
Εγώ καυλα μου
Έεγωωωωωωωω
Που ( δημοσιευσα το βιντεο )
Σημερα πρωτομαγια
@@Gerostoumoria789 Καλό μήνα!
Ετος 2023 και ο Αυγουστος παραμενει ΥΜΝΟΣ.. μας λείπεις Νικολα....
"Ειμαι ο μονος που ακουω αυτον τον Υμνο το 2020 και θα τον ακουω για παντα;;; *"Αθανατε, Νικολα...."*
@@user-jl5go9ym2r Χαιρομαι, Ρενα. Ηταν Τεραστιος Καλλιτεχνης δεν θα τον ξεχασουμε ποτε!!!
Και εδώ 🌠
Πονάμε και το 19
oxi den eisai pistepse me!
Οι ύμνοι δεν έχουν ημερομηνία λήξεως φίλε μου.
Γύρισα στον Αύγουστο του 2023 να ακούσω να θυμηθώ ! Για όλα υπάρχει λόγος τελικα …
Πολλοί από εδώ μέσα λέτε για μεγάλες αγάπες που ίσως χαθηκαν.. εγω μιλάω για έναν άνθρωπο που έφυγε άδικα απο την ζωή, την μητέρα μου που με μεγάλωσε με αυτό το τραγούδι..
Μανούλα μου ζω για να σε θυμάμαι !
Ξέρω... και γω για τον ίδιο λόγο ήρθα εδώ❤
Και εγω κοπελα μου γλυκια .δεν θελω την ζωη μου .Αυτο που ζω ειναι ζωη και θανατος .Και ειμαι 33 ας πεθανα και να πανε να γαμηθουν ολα .
@@user-cg8ow6so7x γιατι εισται τοσο απελπισμενος, εαν επιτρεπετε
@@mavropigi01 επιτρεπεται αλλα με λιγα λογια η ζωη μου ειναι τοσο χαλια .Ειτε φταιω εγω ειτε φταινε αλλοι .Ειναι πολλα δεν μπορω να ανοικτω τοσο πολυ .Αν σου πω τι ζωω θα φριξης .
λυπάμαι αλά η Ζωή συνεχίζετε
Και τον Αύγουστο του 2024 ..θα τον ακούμε !
ΝΑΙ ΝΑΙ ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ. ΚΟΜΑΤΑΡΑ. ΤΟ ΑΚΟΥΣ Κ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΙΩΘΕΙΣ ΧΑΡΑ Κ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΥΠΗ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΤΣΙ Κ ΑΛΛΙΩΣ Κ ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ...ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΕΜΕΑΣ. ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΗΜΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ! ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ.-
❤❤❤
Τον Ιούνιο 2024 σίγουρα τον ακούμε υπεροχος
Αύγουστος 2022...!!! Μέσα σε τόσες αλλαγές που ζούμε χαίρομαι που συνεχίζουν κάποια πράγματα να παραμένουν αναλλοίωτα... Πόσο υπέροχο τραγούδι..!!! Στο άκουσμα του μόνο όμορφες σκέψεις και αναμνήσεις..!!
Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν κι εγώ ... που το άκουγα σήμερα ... Δεκαπενταύγουστος 2022...
🎉 Αθάνατος. Τόν ξέχασαν όμως όλοι . Τό μνήμα του τό έχετε δεί; Τά τραγούδια του έμειναν, εκείνος δυστυχώς ξεχάστηκε .😢😢😢😢😢😢😢
Όχι δεν ξεχάστηκε.. ακόμα τραγουδάει στις ψυχές μας
μ' όλα του τα σπουδαία τραγούδια ! Ιούλιος 2023
Αφιερωμένο σε εκείνον τον Αύγουστο...που ήταν ο καλύτερος Αύγουστος ...που ευχοσουν να μην τελειωνε ποτέ ...που ποτέ δεν θα ξανά έρθει Αύγουστος σαν εκείνον !! Αλλά θα τον θυμασαι για πάντα ....
Φίλε μου έγραψες!😐
@@user-rt4li4eb4w να είσαι καλά αδερφέ!
Conor για πάντα αδερφέ 😂
@@LuCiFerrr333 φεγγάρι 🌒
@@user-sx4qg4ky4d σωστή!
Δεκαετία 90, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, συναυλία στα Χίλια Δέντρα, όχι μέσα αλλά στο δάσος από πάνω, χωρίς εισιτήριο. Ο Παπάζογλου τα μισά τραγούδια του τα χάρισε σε εμάς στους τζαμπατζήδες... Τί χρόνια και τι καλλιτέχνες..!!!!!!!!!
@@manostrypakis9847 λαθος απαντηση σε μια κοπελλα.αν εφαγε εφαγε οτι και οι αδελφες μας εξαδελφες μας και λοιπες.Οι γυναικες εξαλλου αυτο το ρολο εχουν στη ζωη.ειναι η φυση τους και για αυτο το λογο υπαρχουμε εμεις στη ζωη.anyway ο καθενας οπως την βλεπει την ζωη.Οι αντρες ομως δεν σχολιαζουν τετοια πραγματα.Ενας φιλος
@@kostasnikolaou680 είσαι μεγάλος μάγκας φιλε
@@kostasnikolaou680 ζ ναzq
Czqb
ΤΙΝΕΛΑ Γ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΤΕΡΜΑ
Αυτός ο Αύγουστος θά είναι δύσκολος μαμά μου μακάρι να πάει καλά με την βοήθεια του Θεού.
Είμαι 44 και ακόμα το ακούω και ανατριχιάζω..
Θα με καταλάβουν οι συνομιλικοι θεωρώ....
Τα καλύτερα μας χρόνια που δυστυχώς δεν γυρίζουν πισω και δεν βγαίνουν τέτοιοι καλλιτεχνες σήμερα.....
πατέρα σ ευχαριστώ που στο κασσετοφωνο του αμαξιου εβαζες Παπάζογλου.. Αν τον δεις εκεί πάνω που είσαι τώρα πεσ του ενα γεια απο εμάς..
φίλε και εμένα ο πατριος μου μου τα έμαθε αυτά με τον ίδιο τρόπο τα έβαζε στο αμάξι μόλις το διάβασα ανατρίχιασα και είμαστε μαλωμένοι οπότε πήγα να τον βρω κατευθείαν σε ευχαριστώ
+TehShark99 εγω σε ευχαριστω..
+stavros varoud σου εύχομαι τα καλύτερα από εδώ και πέρα φίλε μου να είσαι πάντα δυνατός
+TehShark99 και εσυ αδελφε να σαι παντα καλα.
sta ba
Αύγουστος καλοκαίρι του 1999 στο κάστρο του Πλαταμώνα πήγαινα σε μια συναυλία του Παπάζογλου με τον κολλητο μου το φεγγάρι απερίγραπτο η μυρωδιές μεθυστικές και φωνή του Παπάζογλου τα έκανε όλα μαγικά ακούμπησμενος στο κάστρο βλάπτοντας το ηλιοβασίλεμα νιώθω ένα βλέμμα να με ζεσταίνει γυρνάω και βλέπω εκεινη που περίμενα για χρόνια να μου χαμογελάει ξαφνικά σαν να ξανά γεννήθηκαν όλα με πλησίασε και μου μίλησε και όλα έγιναν πιο όμορφα μιλήσαμε και χωρίς να καταλάβω πως την άρπαξα και την φίλησα και έπειτα άρχισε να παίζει αυτό το τραγούδι το αγαπημένο μου ..... ήταν μια από της πιο δυνατές στιγμές μαζί της αγκαλιασμένοι να ακούμε αυτό τον ύμνο στην αγάπη . Μείναμε μαζί για 1 μήνα έπειτα εκείνη μου είπε πως έπρεπε να φύγει δεν μου έδωσε στοιχεία για τον πως να την ξανά βρω απλά με φίλησε και έφυγε ήταν η τελευταία φορά που την είδα . Πάνε 21 χρόνια από τότε και δεν την έχω ξαχασει ούτε μια στιγμή την κουβαλάω μέσα μου σαν τον πιο όμορφο καλοκαιρινό τραγούδι γιατί πως μπορώ να ξαχασω τα λυτά της μαλια την άμμο που σαν καταρράκτη έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες Φιλια διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε . Να προσεχείς να θυμάσαι εκείνο το κάστρο του Πλαταμώνα και το τραγούδι μας και όλα τα ξεχασμένα όνειρα ❤️ για εκείνη
Ωραία τα είπες...να ήταν και αλήθεια...
@@thanasis9701 χαχχα χαχαχ ενταξει εκλαψα 🤣🤣🤣χαχα οχι τιποτα αλλο ημουν και σε διαθεση ρομαντσαδας και επανηλθα αποτομα.χαχαχ τον αποτελειωσες τον δολιο χαχαχαχ ενα μηνυμα ειπε να γραψει συνεπαρμενος και το εκαψες χαχαχα
@@sundysim3434 αχαχχα κ εγω
Κατι τέτοιες ιστορίες με κάνουν να πιστεύω ακόμα στον έρωτα αν και στην εποχή μου πιστεύω ότι ο ρομαντισμός έχει χαθεί και πως εμείς οι ρομαντικοί είμαστε προς εξαφάνιση..... τώρα πόσο είσαι και πιστεύεις ακόμα ότι μπορείς να την δεις εκεί έξω
Ποσο γλυκιά ιστορία... Και πόσο γλυκός εσύ ❤️
Κάθε χρόνο
Την ίδια μέρα
Την ίδια ώρα
Αυτο το τραγούδι!!!!
Ό, τι καλύτερο!!!! Ανατριχίλα!
Μοναδικό τέλειο!!!!!!!!!!!!!!!!!
2024 ???. Κανένας?
Εγώ
7 το πρωί, ήδη 30 φορές επανάληψη! Απιστευτη εκτέλεση
Ο "Αύγουστος" για τον καθένα είναι ξεχωριστός και έχει την δική του σημασία ... Στον "Αύγουστο" που δεν θα ξεχάσω ποτέ
Ίσως οι ωραιότεροι ελληνικοί στίχοι που γράφτηκαν ποτέ "
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε"
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις
Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις...
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό...
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει...
Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή...
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
βαθιά συναισθήματα, όμορφα λόγια
Όταν το παρελθόν γίνεται η πιο δυνατή νοσταλγία και το παρόν σωπαίνει... Το μέλλον καταδικάζεται στην πιο βαριά ποινή... Να θυμάται για πάντα....
12:45 πόσο ορθά, κοφτά τα είπες! Πολύ βαριά η ποινή!
Κορυφαίο τραγούδι και ανεπανάληπτος ο Παπαζογλου.
❤ από Αλβανία.
What a civilization! Just wish I could understand the lyrics, I always liked to watch this gentleman `s songs. Great admiration from Portugal :D
ευχαριστώ πολύ! :D
@@valteralves8005 here is the story behind the song.. Papazoglou wrote this song in 1978 .He was guest at his friends house in Pylio alone without his family.Here he met a beautiful girl and immediately fell in love with her but he didn't want to cheet his wife Varvara so in the middle the night he took his car and drove back to his home .He wrote this song on the way ..this story was known for years as an urban myth or something like that ..he personally verified the story on and interview... sorry for my pure English i hope you understand the story
Really! I always knew that the background story of this song must have been deep, but this is away more that what I could guess. Noble is the name for such a behavior! Ευχαριστώ Muito obrigado :D
By the way your english is great I got everything clearly!
I think that this song is partly for his daughter. He was thinking that woman and his daughter as he was driving back home.
@@heolelavara8340 Yes. this song includes his daughter and this lady.
Όταν μιλάμε για παπαζογλου δεν υπάρχει 2024 και χρονολογία η χρονολογίες...υπάρχει μόνο αιωνιότητα...
Αιώνες θα περάσουν αυτό το τραγούδι θα ακούγεται όσο υπάρχουν μουσικές ψυχές
29/08/2021
Από 5 χρόνων που πρωτοακουσα αυτό το τραγούδι έτρεχαν δάκρυα...33 χρόνια μετά κ πάντα η ίδια ανατριχιλα...
εγω τι να πω 17 συναυλιες του στις μηλιες στο πηλιο και στο "ΣΕΙΡΙΟ" στη Πλακα με Χατζιδακι Γκατσο
Και μείναμε πίσω εμείς τα σούργελα! Τους καλούς βλέπετε τους παίρνει γρήγορα ο Θεός κοντά του να Του τραγουδούν! Γιατί όσο ζούσαν εμείς δεν τους δώσαμε όσα πραγματικά άξιζαν!
2022 ακόμα εδώ! Μεγάλε Παπάζογλου!
Это замечательно. Так душевно поет. Слова любви от мужчины в возрасте звучат так, что слеза сама без спроса по щеке бегает.
Είμαι 35 και πραγματικά μεγάλωσα με αυτά τα τραγούδια...λόγια με νόημά
Ύμνος για κάθε αγάπη που άνθησε έστω για λίγο και μετά στέγνωσε από το πέρασμα του χρόνου
Και μέσα σε ένα κουτί φυλαγμένο ξερό το λουλούδι της να θυμίζει το αγκάθι στη καρδιά
i can't understand lyrics but i can feel it. greetings from turkey
Why should the song be so sad
It suddenly broke away from my heart
And at this very moment, when I feel so joyous
It's climbed up to my lips and drowned me
"Beware till the end", you'll tell me...
I love you, but have no voice to tell you so...
And this pain is unbearable
Sadness is cracking me, because I, too, feel
The road we've taken is impossible
Have faith, you'll get by, you'll tell me...
How can I forget her loose hair,
The sand, washing down like a cascade
As she was leaning over me with thousands of kisses,
Diamonds which she generously offered me
I'll go, even if it turns out wrong
In what ecstasy swirl,
What mysterious dance
Can a creature like her have been born?
From which distant star does this light,
Which came to hide inside her eyes, originate?
And me, so lucky to have seen it...
Inside her gaze, a small, tiny sky
Sparkles, shadows, reflects
But as night falls, it floods with light
A rising August moon
And prison glows from within...
How can I forget her loose hair,
The sand, washing down like a cascade
As she was leaning over me with thousands of kisses,
Diamonds which she generously offered me32
I'll go, even if it turns out wrong
lyricstranslate.com
@@katerinafragiadaki565 ty so kind
2024 κανείς;;
Αυτό το κομμάτι θα το ακούμε μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας
Εγώ ωωω!!!!!!!!
Εγώωωω 😊
Οτι καλυτερο γραφτηκε στη νεοτερη Ελλαδα!
Ας ειναι καλα η ψυχη σου οπου κι αν πλανιεται.
Socrate
Τρίχες αξύριστες!!!
Socrates Varvas χαβανα
jim yes
Ένα κοινό που γέλαγε ασταμάτητα για 2 ώρες δάκρυσε σε δευτερόλεπτα ...αυτός ήταν ο Παπάζογλου
👏👏👏👏👏Αυγουστιακο τραγουδι....ο καλυτερος μηνας του καλοκαιριου...με το ωραιοτερο φεγγαρι του χρονου🙏🙏🙏🙏🙏
Music is universal .... from Istanbul
Costantinopoli*
@@konstantinapq6237 εις την Κωνσταντινούπολη να μας πουν πως ειναι
φρομ σοφια
You can just say from turkey
Το είχα γράψει πέρσι. Το βάζω και φέτος.Όχι μόνο γιατί βρίσκω τους στίχους μαγικά μελαγχολικούς ή επειδή μου αρέσει ο Παπάζογλου, αλλά γιατί αγαπώ και τις ήττες των ανθρώπων, είναι ας πούμε η μη κριτική μου στους άλλους κι η αποδοχή μου, ή και η δική μου ευαλωτότητα στον έρωτα. Την ευαλωτότητα που σε κάποιους γίνεται τυχαίο στιχάκι. Τα λυτά τα μαλλιά. Και τα τραγούδια τα λυπητερά. Αυτό λοιπόν.
Ο "Αύγουστος" του Παπάζογλου, αυτό το υπέροχο ερωτικό ποίημα, γράφτηκε από μια μικρή-μεγάλη του ήττα. Ένα γρήγορο, βιαστικό φευγιό του, ένα τρόμαγμα. Όταν την είδε. Όταν είδε μια γυναίκα που ένιωσε μια αφόρητη έλξη. Όταν βρέθηκε σε ένα σπίτι για να παραθερίσει λίγες μέρες όσο η γυναίκα του κι η κόρη του βρίσκονταν στην Αμερική. Όσο είχε προηγηθεί ο καταστροφικός σεισμός της Θεσσαλονίκης κι είχαν προκληθεί ζημιές στο σπίτι του.
Το "Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε" -Τι στίχος- γράφτηκε για εκείνη. Για την άγνωστη γυναίκα που είδε. Και το έβαλε στα πόδια. Για να νικήσει αυτό που αισθανόταν. Για να σταματήσει την έλξη και να κόψει το πάθος.
Το "Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται", έγινε ένα τραγούδι λυπητερό, για κάτι που δεν έζησε με εκείνη.
Ο Παπάζογλου, που έζησε το ανεκπλήρωτο και έκανε στιχάκι το απωθημένο ερωτικό ηττημένο, έφυγε σαν σήμερα. Ο Παπάζογλου που φοβήθηκε να το ζήσει, που τρόμαξε τόσο, τόσο γήινος κι ανθρώπινος. Ο Παπάζογλου που δεν ήταν ποιητής. Ήταν στιχάκι.
Έτσι αγαπιούνται οι άνθρωποι. Με κάθε ήττα τους, με κάθε ευαλωτότητά τους, με κάθε τους ματαίωση. Που γίνεται λυγμός και ένα "κουράγιο θα περάσει θα μου πεις" να ταυτιστείς, να 'χεις να παρηγορηθείς κι εσύ όταν κάτι δυσκολεύεται να περάσει.
Υ.Γ. Θα πάω και ας μου βγει και σε κακό.
Τα τραγούδια του μιλάνε στις καρδιές μας κι ο κάθε ένας κρατάει ότι πολύ τον συγκινεί.. δεν έχει σημασία για ποιόν γράφτηκε, αλλά ότι γράφτηκε.. κι ο Παπάζογλου είναι για μένα και σπουδαίος ποιητής/στιχουργός... Καλά κάνετε και ανεβάζετε τραγούδια του, πολύ καλά !
Σ ευχαριστώ για το σχόλιο σου, γιατί στα μάτια μου "διορθώνει" την εικόνα που δημιουργησα έστω κι για λίγο στο μυαλό μου για εκείνον.... Άπιστος στη γυναίκα του... Αφου το παραδεχετε σε συνέντευξη δημόσια... Δεν θα θελα να μουν η γυναικα του αλήθεια.. 😪Παρόλα αυτά καταλαβενω ότι δεν υπέκυψε στον πειρασμό κι αντιστάθηκε πολύ..... Αθάνατος.... !!
13-8-1988 ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ της ζωής μου , με αυτή την τραγουδάρα!! Σε ακολουθούσα Νικόλα !!! Μετά από 31 χρόνια είμαι με την ίδια γυναίκα..... αλλά δεν σε ακολουθώ και με πειράζει...ΜΕΙΝΑΝ ΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΟΥ......
2022 και δεν θα παψουμε ποτε να σε ακουμε αθανατε Νικολα!💚
Ο εχει βγει το καλυτερο ερωτικο τραγουδι.
ΜΓ σαγπαω 5 ονειρα σε παρακαλω θεε μου σε ευχαριστω
και ειναι!!!!
γιατι ειναι
Είναι εκείνη η στιγμή που συνεργάζεται το σύμπαν της σκέψης και του πάθους για να γράψεις ότι ονειρεύεσαι.
Quelle chanson ! Quel poème
Papazoglou , tu nous manque
Αυτό ξεχωρίζει τον ερμηνευτή από εναν απλό τραγουδιστή,η ψυχή που βάζει όταν τραγουδά,να ζει την κάθε λέξη,την κάθε νότα...
Τι μουσικές έχουμε στο χρονοντούλαπο της ζωής μας......44 τώρα κ δεν νομίζω να αλλάξω επιλογές στην μουσική μου ....πόσω ευλογημένος αισθάνομαι!!!!!;;
Καλοκαίρι του 2017 λίγο πριν τη γιορτή της Παναγίας γεννήθηκε ο γιος μου αυτό είναι το τραγούδι που του αφιερώνω κάθε Αύγουστο!!Μιχαήλ σ'αγαπώ για πάντα!
Είμαι 24 και είναι 2021 τι τραγούδι τι τραγουδιστής τι μελωδικός πόνος ακούγεται ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΙΝΔΙΑΝΟΣ
Είμαι 17 χρόνων , οι γονείς μου με μεγάλωσαν με αυτόν τον ύμνο , με τα τραγούδια του γενικά , θα έδινα τα πάντα να ήμουν έστω και σε μια συναυλία αυτού του ανθρώπου , του ποιητή , το είδος του το ανατριχιαστικό
Ευχαρίστησε σε τους γονείς σου. Και άιντε βρες σε οποιοδήποτε μουσικό είδος τους ήρωες σου. Καλή τύχη Love! 🥰🥰
Κι εγω φιλε gen z, εγώ ειμαι 24 και το ακούω, μου το εμαθε η μάνα μου.❤😊
Thank you for this beautiful song.......... and for leaving us with so many wonderful songs. We miss you. RIP Angel 😢❣️🙏
ανατριχιαστικό... να ήσουν εδώ να δημιουργούσες ακόμα!
Ήτανε Αύγουστος του 1999!συναυλία του Νικόλα στο κάστρο του Πλαταμώνα!στον ουρανό να λάμπει ενα ολόγιομο φεγγάρι!κ να ακούς τον παπαζογλου να ερμηνεύει αυτό το τραγουδι!!!νομιζω οτι η στιγμη ηταν απλως συγκλονιστική και ανεπανάληπτη!!!!!!!!!και μου λείπει μου λείπει πολύ ο Νίκος!!!!οποτε ακούω αλλους καλλιτέχνες να ερμηνεύουν τα τραγούδια του ποναω,ποναω πολύ!λέω που είσαι ρε Νικόλα?
john alatzias επειδη ημουν εκει,απλα ηταν εμπειρια ζωης
john alatzias Διάβασα το σχόλιο σου και ανατρίχιασα γιατί φαντάστηκα πως θα ήταν αυτή η εμπειρία. Κρίμα που ήμουν 7 χρονών τότε. Δεν πειράζει που δεν πρόλαβα, και τώρα που το ακούω μου είναι αρκετό :)
john alatzias πόσο θα'θελα να το'χω ζήσει αυτό. Το πιο αγαπημένο....
Mr. Hamster I am Poppy Seed... Στα παπάρια μας ρε φίλε για την εμπειρία που έζησες το 1999!..... Γιατί μας το λες?.... Για να πούμε "Ουάου" και να πάρεις Like???..........* Πάρε τ'αρχίδια μου γελοίε!!!!!!!.... ΟΥΣΤ!!!!!
@@user-we7dv4de7h αγαπω το ονομα σου δε χρειαζεται να πει κανεις τιποτα για εσενα.
Τον Αύγουστο μήνα θα έρθουμε Νικόλα στη Νίσυρο...η μαγική φωνή σου θα αντηχεί ακόμη στα αυτιά μας, το κύμα και η θάλασσα θα ανασταίνει τη μορφή σου...η χαμένη Καρυάτιδα θα μας χαμογελά από κάποιο μακρυνό αστέρι...για πάντα ζωντανός, εις τους αιώνας των αιώνων...
Άσμα ασμάτων... Φοβερό τραγούδι... Αγαπημένε μας Νίκο μας λείπεις πολύ...
Αφιερωμένο στον μοναδικό άντρα της ζωής μου... Σαγαπώ ❤
Απλά τον ευχαριστώ .....εκεί που είναι ....όπου και αν είναι .....θα πρεπει να ξερει οτι ο "Αύγουστός" του θα ειναι παντα μέσα στην ζωή μας....σε ευχαριστούμε για όσα μας χάρισες .
Oti kai na sou xarisoun re vlakako tipota den diorthwnei thn mapa sou xtikiarh antra
ekei pou einai den mporei na se akousei opote poulo vlakako
Το κακό με το ανθρώπινο είδος είναι ότι οι αγενείς, οι αμόρφωτοι, οι απολίτιστοι και οι χαμερπείς δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο για να ξεχωρίζουν. Για αυτό πάντα προσπαθούν εναγωνίως να δηλώσουν την ασήμαντη ύπαρξή τους με παρόμοιους τρόπους .
Thank you for this wonderful and sentimental song. We miss you man with the red scarf and the velvet voice.
!!!!!!!!!!!
2024 κανείς??
Cringe
2022. Αυτός είναι ένας από τους αυθεντικούς υμνοδούς του έρωτος.
Λίγα τραγούδια μπορούν να σε αγγίξουν. Αυτό ρε παιδί μου που ανατριχιάζεις. Απλά μαγεία..
Αείμνηστε Παπάζογλου,που μέσα απο τα τραγούδια σου
εκφράζονται πολλές πονεμένες ψυχές!!
Τί νά πω για αυτό τό αριστούργημα!!!!! τό έχω ακούσει χιλιάδες φορές
Τι Αύγουστος κι αυτός ρε Παπάζογλου,κάθε χρόνο....Σε ευχαριστούμε.....
Ένας πολύ καλός τραγουδιστης και Ανθρωπος.Εγώ είμαι 14 χρονών και νώθω τόσο άσχημα που δεν γνώριζα αυτον τον άνθρωπο τόσο καιρο και τον έμαθα μετα τον θανατο του αλλα νιώθω λιγο περιφανος που τελικά τον "εμαθα" μέσω του Internet, αυτό είναι ενα απο τα λιγα καλά του internet . Είναι απο τους λίγους αληθινούς τραγουδιστές που υπήρξαν σε σχέση και με το 2019 ! Και με πολύ καλή αντιλειψη σε πολλά πραγματα και καλό χαρακτήρα...
Καλό Παράδεισο Αγαπημένε Νίκο ❤
Στέλιος, Μητροπάνος, Παπάζογλου, Στράτος Δ., Ξυλούρης, Γρηγόρης Π.
Ελάτε πίσω Κύριοι!!! Ελάτε να μας λυτρώσετε!!!
Οι φωνές και τα τραγούδια σας απαλύνουν τον πόνο των ανθρώπων μέχρι και σήμερα!!!
04/08/2019.
Αν έρθουν και δουν τα χάλια μας με Σιν μπόι και υπό θα ξαναπεθανουν.
Ίσος το πιο ωραίο τραγούδι που έχει γραφτεί ποτέ.
Αθάνατε Νικόλα, κράτα μας μια θέση στον Παράδεισο σου θα μυρίζει Ελλάδα και Αύγουστο!
τι να γράψω ρε...νοιώθω τόσο φτωχός
από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχουν γραφτεί.....αγγιζει την ψυχη...
2 χρόνια έχουν περάσει από τότε που έφυγες από κοντά μου μάτια μου,
φέτος στις 15 Αύγουστου ήμουν κάπου στον ινδικό ωκεανό μόνος μου, χωρίς ίντερνετ ,
ήταν δύσκολο το ταξίδι, είχαμε αγριέψει από τον καιρό ,είχαμε να κοιμηθούμε μέρες από το μπότσι
και καθώς έγραφα τις σκέψεις μου αργά το βράδυ και έτρεχε η playlist μπήκε αυτό,και αυτόματα θυμήθηκα αυτό το 15Αυγουστο που είχαμε περάσει αγκαλιά εκεί στην Πάρο, θυμάσαι ; Έκατσα και χάζευα αυτό το τόσο διαφορετικό- φεγγάρι,χωρίς να υπάρχει άλλο φως για όσο μπορούσα να δω.Το έβλεπα και σε σκεφτόμουν.Δες αγάπη μου πως άλλαξαν τα πράγματα , πριν 2 καλοκαίρια ήμασταν αγκαλιά.Σ'αγαπώ, πάντα θα σε αγαπώ , να του πεις να σε προσέχει !
Υπάρχουν κάποια τραγούδια που μας ανεβάζουν από την γη!Ενα από αυτά είναι και ο Αύγουστος!!!
Έχω κλάψει με αυτό το άσμα.... και αυτήν την θεία φωνή άπειρες φορές.Τόσες που το έκανα δικό μου , κτήμα μου , ανήκει πια στις αναμνήσεις μου... όπως και η συναυλία στον Λυκαβηττό όταν είδα τον Νίκο από κοντά και ξέσπασα σε κλάματα και πάλι! Αυθεντικός και ανεπανάληπτος!!!!!!!
Κάθε μα κάθε που ακούω αυτό το τραγούδι, τα μάτια γεμίζουν δάκρυα..... ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο παπαζογλου... εκεί που είναι να είναι καλα..
Τον καλυτερο Αυγουστο τον εζησα μαζι σου Ελενιτσα μου,το 2017 κ το 2018!Δεν τα καταφεραμε....δεν σε ξεπερασα ποτε...
2021 και ακόμα μας ανατριχιάζεις.......
This is the song i wating for god bless this singer and god bless good people i love greek music and greek history again bless from me thanks
Είναι τόσο άδικο να ξέρεις τον άνθρωπο σου και να μην μπορείτε να είστε μαζί.... Να ονειρεύεσαι την μέρα που θα τον αγκαλιάσεις, που θα τον κρατήσεις από το χέρι, που θα τον κοιτάξεις, που θα τον αγγίξεις, που θα τον φιλήσεις... να ονειρεύεσαι και να ζεις για την μέρα που θα τον συναντήσεις και θα είστε μαζί! Σε έχω αγαπήσει τόσο πολύ... μα τόσο πολύ...! Περιμένω την μέρα ου θα σε συναντήσω! Σε θέλω κοντά μου...
ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΙΟΝΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ
Αχχ φίλε.. περαστικά.. :/
Thomai Labraki Ειστε μακρια ο ενας απο τον αλλον? :(
πολυυ:'(
Thomai Labrakiτουλαχιστον ειστε μαζι..
Διαχρονικά το πιο υπέροχο αυγουστιατικο τραγούδι ...❣️❣️❣️
Από τους τελευταίους μεγάλους τραγουδιστές. Ο θεός να τον έχει καλά εκεί ψηλά.
το ομορφοτερο τραγουδι απο ενα σπανιο καλλιτεχνη... εχει ψηφιστει και το εμπορικοτερο ολων των εποχων... σ'ευχαριστουμε νικο παπαζογλου...οταν θα σε ακουμε παντα θα ειναι αυγουστος....
τετοιος καλλητεχνης δεν θα ξαναβγει, τετοια ταπεινοτητα και αγαπη στη φωνη, ΜΕΓΑΛΟΣ!
2023... Ίδια ανατριχίλα με την πρώτη φορά που το άκουσες!!
Πόσους πολύτιμους ανθρώπους χάσαμε με τό πέρασμα τού χρόνου! Όποτε ακούω τόν Νικόλα νιώθω μυρωδιά καί αεράκι θάλασσας.
Κάθε φορά που το ακούω,βάζω τα κλαμματα! Είναι υπέροχο....
Ειναι Ιουλιος και ειμαι ηδη εδω! 🎶🎶
Νικόλα έφυγες πολύ νωρίς, κατά την ταπεινή μου άποψη. Γλυκύτατος, αισθαντικός, ευαίσθητος, ψυχισμένος. Ευτυχώς που έχουμε αιώνια παρακαταθήκη για τα παιδιά μας τα υπέροχα τραγούδια σου.
Καλοκαιρι του 2000 συναυλία στο κάστρο της Μυτιλήνης, πηρα την καρεκλα μου και καθισα στην ακρη του κάστρου μονος μου. Ο Νικολας ζωντανά, το φεγγάρι εκεί ψηλά κι εγώ, τέλεια!
ύμνος.. απλά το τραγούδι θα με ανατριχιαζει όσες φορές κι αν το ακούσω..όσα χρόνια και να περάσουν... αυτά τα τραγούδια αξίζουν όλα τα διαμάντια του κόσμου με τον τρόπο που σε κάνουν να νιώθεις κάθε λέξη του...καθε στίχο του...
Φήμες λένε ότι το έγραψε για την αδερφή του όπου πέθανε σε ατύχημα. Και όταν πήγε στο μέρος έβλεπε μόνο τα μαλλιά της να ανεμιζουν. Όπως και να 'χει τον ευχαριστούμε που μας πρόσφερε ένα τέτοιο τραγούδι και μέσα από αυτό θα είναι για πάντα ζωντανός στο μυαλό και στην καρδιά μας.
Από ότι ξέρω είχε πάει διακοπές κάπου και αντίκρυσε μια κοπέλα που την ερωτεύθηκε και δεν μπορούσε να γυρίσει στη γυναίκα του. Ίσως να κάνω και λάθος
Για μια κοπέλα που ερωτεύτηκε ενώ ηταν σύζυγος και πατέρας το έγραψε ..
Άλκης Κατσάς το τραγουδι αυτο που λετε,ειναι το "φυσηξε ο βαρδαρης"
Παπαζογλου 2020! Τι μουσικαρες εχουμε βγαλει! Χαιρετισματα απο Σουηδια
Aygoustos 2020 ?
ανατριχιασα κομματαρα....Πως καταντισαμε ετσι με κατι γελιους τραγουδιστες
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχούλα του +++ Μοναδικός Α-νθρωπος , ανεπανάληπτη φωνή, εξαιρετικά και μοναδικά τραγούδια!!!
Πρέπει να ήταν 1980 Γιάννενα, στη λέσχη της εστίας . Τον είδα και τον άκουσα για πρώτη φορά, με τη λοξή φάλαγγα αν θυμάμαι καλά . Από τότε σφήνωσε στην καρδιά και στο μυαλό μου . Αθάνατος
Αύγουστος 2022
Απ'τούς ποιό όμορφους Αυγούστους στήν ζωή μου...
Αρέ'σύ Νικόλα μέ τόν ΥΜΝΟ σου...
Νά'σαι καλά στόν παράδεισο & νά μας τό τραγουδάς από εκεί ψηλά!!!
Το καλυτερο τραγουδι που έχω ακούσει ποτε,είναι μακράν το αγαπημένο μου!!!!
Θεε μου.. τι ερμηνευτής...τι παθος, τι αξιόλογος ανθρωπος...πως ξεμείναμε με Παολες Παντελιδιδες και Μηδενιστες.... Δεν υπάρχει σωτηρία γι αυτή τη χώρα...:( :( :(
+Chris Shephardis Nai swsta , giati autoi pou akougan auto pou thewreis esu "kalh ellhikh mousikh" ferane thn xwra mprosta kai twra eimaste paradeigma pros mimish gia olo ton kosmo kai den mas thewrei kanenas skoupidia .Kouna ligo to kefali sou , egw mexri twra den eida kanenan pou akouei pantelidh na exei katastrepsei thn xwra .To oti akous auto to tragoudi den se kanei anwtero , ftanoun oi "anwteroi" se autoi thn xwra .Eida kai se video tou Mhtropanou paromoio sxolio .Leei enas ,eimai 14 xronon kai akouw mono mhtropano ,kara ,sfakianaki ktlp ktlp, kai tou leei apo katw o "paneksipnos klassikos paradosiakos" ellhnas , MPRAVO PAIDI MOU THAT PAS MPROSTA , ti mprosta re panhlithie epeidh akouei ton karagiozh ton sfakianakh ?Mia mera mporei kapoios na valei to mialo tou na doulepsei kai na mhn grapsei tis klassikes filosofikes pipes katw apo kathe aksiologo ellhniko tragoudi. Kai oxi ,oute pantelidh akouw oute mhdenisti , apo ellhnika akouw kyrios san kai to paron tragoudi , alla mou thn spane oi malakes san kai esena pou to paizoun istoria .
Δεν βλέπω τι σχέση εχει αυτό που λες με τα ρεμάλια που μας κυβερνησαν και κυβερνουν και κοιταν μονο την παρτη τους. ο απλος λαος εχασε την εννοια τηςν καλης μουσικής και εγινε κονσερβα..εκει πατησαν και ολοι οι αμερικανο φερμενοι. και πουθενα δεν αναφερω για ανωτερους και κατωτερους ανθρωπους..παρεξηγησες τα παντα απ αυτα που εγραψα
Chris Shephardis
nai nai nai o aplos laos mia zoh thn parth tou koitouse , ola ta alla einai malakies.
+Chris Shephardis η παολα δηλαδη θεωρεις πως δεν εχει φωνη?
+hairl 1 Δεν μίλησα πουθενά για φωνή...μίλησα για σύνθεση και ερμηνεία.. τον Παπαζογλου θα τον ακουν πολύ μετα τον θάνατο του...τον Παντελίδη και την Πάολα χλωμο...καλη φωνη η Παολα για το ειδος της...αλλλα μεχρις εκει για διασκεδαση καλη ειναι
Ο άνθρωπος είναι αστέρι.❤🎉 Πραγματικός καλλιτέχνης
Σε 2 μήνες η κόρη μου θα γίνει 3 χρονων....μου λέει μαμά βάλε τον Αύγουστο... και τραγουδά μαζί του...
For those interested in the translated lyrics.
Why should the song be so sad
It suddenly broke away from my heart
And at this very moment, when I feel so joyous
It's climbed up to my lips and drowned me
"Beware till the end", you'll tell me...
I love you, but have no voice to tell you so...
And this pain is unbearable
Melting in pain, because I, too, feel
The road we've taken is impossible
Have courage, you'll get by, you'll tell me...
How can I forget her loose hair,
The sand, she was washing down like a waterfall(with her hair)
As she was leaning over me with thousands of kisses,
Diamonds which she generously offered me
I'll go, even if it turns out wrong
In what ecstasy swirl,
What mysterious dance
Can a creature like her have been born?
From which distant star does this light,
Which came to hide inside her eyes, originate?
And me, so lucky to have seen it...
Inside her gaze, a small, tiny sky
Sparkles, shadows, reflects
But as night falls, it floods with light
A rising August moon
And prison glows from within...
How can I forget her loose hair,
The sand, she was washing down like a waterfall(with her hair)
As she was leaning over me with thousands of kisses,
Diamonds which she generously offered me
I'll go, even if it turns out wrong
Τι λόγια να πώ για τον Παπάζογλου ακομη μια φωνη που εφυγε σαν τον Μητροπανο.Απλα ακους και σιωπας,μαγεια!!!
Αισθάνομαι υπερήφανη που μεγάλωσα με μελωδίες του παπαζογλου και όχι με φτηνά τραγούδακια της πλακας ❤
Το καλύτερο ελληνικό τραγούδι που έχει γραφτεί μέχρι σήμερα
😢 Πώς να μην συγκινηθείς με τέτοια κόμματαρα και τέτοια ερμηνεια