یکی از دلایلی که بعنوان یک زن نمیخوام بچه دار شم درد و رنج زیاد دوران بارداریه علاوه بر ریزش مو خرابی دندان پوکی استخوان و افسردگی و تروماهایی که به بدن وارد میکنه که مادرم برای بدنیا اومدن من تجربه کرد پروسه درمان بسیار زمانبر و طاقت فرساست
باران جان من اتفاقا می‌خواستم به این اشاره کنم اما فکر کردم شاید پرداختن به جزئیات باشه. اما بالای هشتاد درصد خانوم‌های اطراف ما که باردار شدن درگیر مسائل روحی و جسمی بعد از زایمان شدند. یا پروسه‌ی ریکاوری خیلی زمانبر بود همون‌طور که گفتید. من کامنت شما رو پین میکنم که بیشتر دیده بشه. بازم خیلی ممنون برای نظرت و وقتی که گذاشتی 🙏
من و همسرم قبل از اینکه بیاییم استرالیا حدود هشت سال بچه نخواستیم گفتیم به هدفامون برسیم یکم ثبات پیدا کنیم در زندگی .تقریبا سال نهم بودیم که از لحاظ اقتصادی همه چی داشتیم و حالا بچه میخاستیم ولی بچه دار نمیشدیم بعد یک سال و نیم و درمان هم بچه دار نشدیم فکر کردیم یه تغییری ایجاد کنیم در زندگی و برای استرالیا اقدام کردیم و در کمال ناباوری بعد گرفتن ویزا فهمیدم حامله ام و تقریبا شش ماه بعد از ورود به استرالیا بچمون به دنیا اومد من همزمان درس میخوندم و همسرم به خاطر زبانش کار پیدا نمیکرد و بیزنس زد نگرفت و تمام سرمایه ای که سالها جمع کرده بودیم طی دو سال خرج شد و حالا بچه من دو ساله شده و هنوز تو لیست مهدکودک هست که قبول کنن و من تحصیلاتم تمام شده و همچنان خانه دار هستم چون کسی نیست یا جایی که بچم رو‌نگه دارند و رابطه من و همسرم خیلی خیلی تغییر کرده نسبت به قبل که خیلی عاشقانه بود باز خدا رو شکر که همسرم الان شاغل هستن ولی واقعا به سختی از پس هزینه ها برمیاییم. با تمام این مشکلات شاید مسخره به نظر بیاد ولی شیرینی زندگی ما بچممون هست وقتی میاد منو میبوسه یه مامان‌میگه تمام مشکلاتم فراموش میشه. میخاستم فقط بگم که چقدر اینده غیرقابل پیش بینی هست مایی که هشت نه سال بچه نیوردیم تا بهترین شرایط برا بچممون مهیا شه زمانی بچه دار شدیم که ماه ها بود آواره مسافرخونه هتل بودیم حتی خونه پیدا نمیکردیم اجاره کنیم هرجا میرفتیم صدنفر تو صف بودن. من قبل بچه دار شدن با تمام نظرات شما موافق بودم ولی الان با این شرایط هم دارم فکر میکنم شرایطمون بهتر شد باید یه بچه دیگه داشته باشیم پسرم تنها نمونه😂
کاملا موافقم منم شرایط نرمالی ندارم الان پسرم ۹ ماهشه و بیکار شدم .منتهی بازم خداروشکر و بهترین اتفاق زندگی پسرمه و نمیدونم اصلا قبل این کوچولو زندکی اصلا چه معنی داشت!!!
بسیار الهام بخش خواهر! دنبال احسان نگرد ایشان خیلی اهل تحقیقات است حتی موقع تشناب رفتن هم یه تحقیقی زمانی انجام میده بعد اقدام میکنه 😅 به همین دلیل رشته اش معلومات در ارتباط با تکنولوژیه. البته ببخشی احسان جون عشقی داداش ❤ ولی خداوند الرحمن الرحیمه. بلی! سختی هاش را داره ولی ای را بدان که صبر بزرگترین احترام به حکمت خداست انشالله دریافت میکنی پاداشه رو❤
با تمام مواردی که درباره بچه دار نشدن گفتی موافقم ! ضمنا یک مطالعه مروری در سال ۲۰۲۳ مشخص کرده که در دراز مدت زوج های بدون فرزند رضایت بیشتری دارن. همینطور مطالعات زیادی نشون داده که اکثر کسانی که داوطلبانه نخواستن بچه دار بشن تو سنین پیری از تصمیمشون پشیمون نشدن. از طرف دیگه یه مطالعه تو آلمان انجام شد که‌نشون میداد مادران بسیاری از بچه‌دار شدن پشیمون هستن ولی از ترس قضاوت جامعه بیانش نمیکنن! در مجموع تصمیم به بچه‌دار نشدن یه انتخاب شخصی هست که دلایل منطقی محکمی حمایتش میکنه👌 یا به عبارتی مهمترین دلیل بچه‌دار شدن میتونه هیجانات ما باشه مثل تمایل زیستی، ترس از تنهایی، فشار اجتماعی و …
من ویدوهای شما رو از شروع مهاجرتم تا به امروز که حدودا ۸ سال میشه دنبال میکنم ، تمام حرفاتون کاملا تفکر برانگیره ، ولی فقط یه چیزی میخواهم بگم آدمهای خوبی مثل شما که بدون چشم داشت به دیگران کمک میکنند باید بچه دار بشن چون والدین خوبی میشن و مطمیتا یه ادم خوب مثل خودشون و به دنیا اضافه میکنن ، این دنیا و‌نسل آینده به ادمهای خوب شبیه به شما نیاز داره تا بتونه نحات پیدا کنه .
به تصمیم هر فرد باید احترام گذاشت. فرزند به دنیا آوردن مسئولیت بزرگی به همراه خودش میاره که خیلی ها به آن توجه کافی ندارند. ممنون که این موضوع را جهات مختلف بررسی کردید.
ویدیو بسیار خوبی بود. ممنون. و من با تمام نکاتی که گفتید موافقم. من هم بیشتر از ۳ سال هست که بطور جدی دارم به این موضوع فکر میکنم و بعد از سه سال نه تنها هنوز به نتیجه قاطع نرسیدم بلکه انرژی که صرف میکنم که به این موضوع فکر کنم، هر روز بیشتر و بیشتر میشه. خیلی تصمیم سختی هست. ولی همین مردد بودن خودش دلیل محکمی هست برای اینکه بچه دار شدن مسیر مناسبی برای من نیست. بنظر من اگر ادم خودش رو تو یه جنگ دایم فکری با غریزه ی طبیعیش برای بچه دار شدن میبینه در حالی که شرایط مالی و زندگی سالم و مناسبی داره، شاید بچه دار شدن مسیر مناسبی واسش نباشه. بچه دار شدن بیشتر از اینکه یه تصمیم منطقی باشه، یه تصمیم احساسی هست. باید عاشق بچه باشی که پای سختی هاش وایسی. اگر عاشق باشی، تمام اون مشکلات و سختی ها رو با لذت تحمل میکنی. من فکر میکنم یه زوج فقط سه تا ویژگی باید داشته باشن که بتونن یه زندگی خوب به بچه شون هدیه بدن وپدر و مادر موفقی باشن، اول عشق به بچه داشتن، دوم سلامت روانی، سوم رابطه زناشویی سالم و قوی. اگر یکی از اینا نباشه، احتمال اینکه بچه دچار اسیب بشه خیلی زیاده. و اگر تمام اینا تیک میخوره، احتمال اینکه شما بتونید یه ادم سالم و موفق رو به جامعه هدیه بدید و از بچه داری لذت ببرید خیلی زیاده.
ممنون که به این موضوع پرداختین. یه مطالعه ای هم در مورد ارتباط رفاه با بچه دار شدن دیدم که نسبت عکس رو نشون میده. فکر کنین ادمهای تحصیل کرده و موفق که رفاه بیشتری دارن بچه نمیارن. احتمال اینکه اینا بچه های بهتری تربیت کنن به نظرتون بیشتر نیست؟ تا ادم های با رفاه پایین تر؟ یا سالها پیشُ یه مطالعه دانشگاهی در جامعه ایران خوندم در مورد کاهش ضریب هوشی و یکی از عواملش همین موضوع بود که زوج های با توانایی هوشی بالاتر و یا تحصیل کرده ترُ تمایل به بچه دار شدنشون کمتر میشه. حالا فکر کنین در مجموع چه تاثیری میزاره روی جامعه. وقتی از این ابعاد نگاه میکنی موضوع از اینی که هست هم پیچیده تر میشه.
ممنون برای نظر خوبت. چند تا از دوستان دیگه هم به این موضوع اشاره کردن. بنظرم بچه‌دار شدن اثر مستقیم و خیلی سریعی داره بر زندگی پدر و مادر در مقایسه با تاثیری که در دراز مدت و اون هم احتمالی بر جامعه داره. به عبارت دیگه صرف اینکه فرزند شما ممکنه تاثیر مثبتی در آینده بر جامعه داشته باشه یک شوک صد در صدی به زندگی خودت وارد میکنی
مطالعات تو این مورد نتایج متناقضی نشون میدن! چون تنها عامل برای تصمیم به بچه دار شدن تحصیلات و رفاه افراد نبست. از نظر تاریخی از این استدلال استفاده میکردن به عنوان زنگ خطر برای «نژاد سفید» که کمتر بچه دار میشدن تو امریکا. مطالعات نشون داد که انفاقا زوج های رنگین پوست بیشتری داوطلبانه بچه دار نمیشن و این فرضیه رد شد! مطالعات توی سوئد برای نمونه نشون میده که مادران تحصیلکرده بیشتر احتمال داره بچه دار بشن تا افراد با تحصیلات و رفاه کمتر و این احتمالا انعکاسی هست از رفاه اجتماعی که والدین رو حمایت میکنه. بنابراین به نظر میرسه که این فرضیه همیشه صادق نیست و لزوما جمعیت مرفه و تحصیلکرده فرزنداوری کمتری ندارن.
احسان جان من و همسرم هم همین تصمیم رو داریم ولی همیشه پس ذهنم یه احساس ترس و نگرانی از آینده هست که نکنه پشیمون بشیم امیدوارم که سر تصمیمون بتونیم بمونیم😢
من الان توی شرایط خیلی خوبی زندگی میکنم اما سالهای خیلی زیادی رو رنج کشیدم؛ مسلما از دیدگاه من دنیا جای امنی نیست و حتی کوچک‌ترین احتمال که بچه‌ی من هم به سرنوشت من دچار بشه من رو از بچه دار شدن باز می‌داره. اما از دیگاه کسی که بواسطه نحوه بزرگ شدنش، آسیب کمتری دیده و دنیا رو جای امنی میبینه بچه دار شدن میتونه لذت بخش باشه. این هم از اون حالت‌هاست که عقل آدم یه چیزی میگه و احساساتت یه چیز دیگه....زندگی خیلی باگ داره اگه آپدیت جدید اومد به من هم بگید آپدیتش کنم راحت شیم والا
برای بچه دار شدن نیازی نیست که آدم کاملی شده باشی یا خودت رو کاملا شناخته باشی و یا هدف هات معلوم شده باشه. تا زمانی که محبت و حس امنیت رو بتونی بهش بدی بهترین پدر و مادر دنیا خواهی بود. راه نجات زمین و محیط زیست شاید پدر و مادرهایی باشن که بچه هایی بدنیا میارن و تربیت میکنن که برای ابن مشکل کاری کنن.
من با شما هم سن هستم و من و همسرم هم با همین دلایلی که شما گفتید، تصمیمی مثل شما گرفتیم. می خوام به چندتا نکته اشاره کنم: اول که بچه آوردن دلیل می خواد نه بچه نیاوردن. دوم که من در حال حاضر نمی بینم توی اطرافیانم که بتونن بچه اشون رو درست بزرگ و تربیت کنن. عمدتا مادربزرگ ها دارن زحمت نوه بزرگ کردن رو میکشن تو ایران. سوم که اونایی که میگن بچه بیارید، خیلی شیرینه، خیلی حرف خودخواهانه ای می زنن. چهارم این که تو ایران متاسفانه الان خانم های بالای ۵۰ سال و مردهای بالای شصت سال می رن با ivf بچه دار میشن فقط بخاطر احساس تنهایی! که بنظر من عین خیانته به بچه. من دقیقا یه خونواده می شناختم که این کار رو کردن، الان بچه ۱۰ سالشه، مامانش ۶۰ سالشه و باباش هم سرطان گرفته و مرده. نهایتا اگه واقعا یه روزی تصمیم گرفتم بچه دار بشم، یه بچه رو که وضعیت بدی داره بقولی به دنیا برمیگردونم نه این که یه بچه بیارم. در آخر، مهم ترین دلیل من، دلیل اول خودته، این که من خودم اصلا به کجا رسیدم و چکار کردم تو سن ۴۰ که حالا بچه بیارم.
مرسی حمید جان برای نظرت 🙏 دقیقا منم دور و اطرافم زیاد مورد بوده. حالا حتی اگرم به هر نحوی سهل‌انگاری نبوده اما مثلا خیلی از خانواده‌ها فقط یک بچه دارن و گاهی نحوه تربیت‌شون جوریه که لوس بار میان!
بنظر من بچه دار شدن بخودی خود بد نیست ولی باید هر دو طرف آمادگی داشته باشن، اگر کسی هنوز حس میکنه خیلی کارها تو زندگیش هست که انجام نداده یا مردد هست در مورد بچه دار شدن، پیشنهاد می کنم تجدید نظر کنه چون بچه دار شدن از خودگذشتگی و مسئولیت پذیری بسیار بالایی می طلبه.
ممنون برای نظرت. من دقیقا اونجایی هستم که فکر میکنم اون کاری که می‌خواستم رو هنوز در زندگی انجام ندادم. یا به عبارت دیگه به اون کمالی که در زندگی می‌خواستم نرسیدم.
احسان جان،شاید به نظر بعضی ها مسخره بیاد اما یکی از دلایلی که دوست داشتم هیچوقت به دنیا نمیومدم اینه که از مردن میترسم!من فقط ۱۶ سالمه از این دنیا خیلی بدم از آینده میترسم اما به همین اندازه هم که از دنیا بدم میاد از مرگ میترسم اگه هیچوقت به دنیا نمیومدم پس هیچوقت هم نمیمردم
سلام 👋 خیلی خوشحالم که کانال رنج سنی مختلفی داره! اولا مرسی که ویدئو رو دیدی. بعدم اینکه ترس از مرگ چیز غریضیه که همه دارن. بنظرم مهم اینه که به جای فکر کردن بهش سعی کنی در لحظه خوب زندگی کنی. دو حالت داره (این چیزیه که من همیشه به خودم یادآور میشم خصوصا روزایی که حس و حال کاری رو ندارم) در این زمان باقی مونده تو میتونی بشینی و کاری نکنی و همش غصه بخوری و نگران آینده باشی. حالت دیگه اینکه تکونی به خودت بدی. یا حتی شده کار کوچیکی انجام بدی که حالت رو بهتر میکنه. من در اغلب موارد دومی رو انتخاب میکنم 😁 و وقتی برمی‌گردم نگاهی به روزم میندارم از خودم راضی‌ام! حالا تصور کن توی پنجاه سال آینده با همچین ذهنیتی زندگی کنی. بعدم اینکه منم زمانی خصوصا وقتی سن تو بودم حس تو رو داشتم. هیچ چیزی درست از کار در نمی‌اومد. اما الان واقعا از زندگی بدم نمیاد. نمی‌گم همه چیز پرفکت شده نسبت به گذشته. اما نوع نگاهم و انتظاراتم تغییر کرده. یعنی میخوام بگم بهتر میشه! الان ذوق دارم که برم قهوه‌ی صبحگاهیم رو درست کنم و گربه‌ها رو بچلونم 🤣 بازم مرسی برای نظرت و اینکه صادقانه از حست گفتی
Hi, Ehsan Jaan. You have no idea how helpful this video was for me. I am very grateful to you. I am in a situation where I agree with everything you said and have a few personal reasons as well, which is why I absolutely do not want to become a father. thank you for creating such a helpful content that no one else addresses. ❤
خیلی خوب بود. خیلی خوبه که آدم می بینه در افکار و دغدغه ها و سبک زندگیش تنها نیست. منم با همه امکانات و آمادگیهایی که ایران و اینجا داشتم همیشه مشغول همین نکته ها و مسایل بودم. دلهره آوره گاهی..به خصوص برای ما زنها.. چون خیلی تفاوته بین انتخاب نکردن با نتونستن.. مردها تا سن بیشتری از حق انتخاب برخوردارن (برای فرزند آوری)، ولی زن ها عملا بعد از 45 شروع میشه به امکانش نیست همینه که انسان رو مثل ورود به میانسالی می ترسونه (راهی متفاوت با نیاکان و اکثریت آدمها در جهان رو رفتن) ولی بازم ارزش داره اگر احساس کنی داری راه درست خودت رو میری. به تمام مسایلی که اشاره کردید آمار بالای جدا شدن، طلاق، زندگی های پر تنش یا کم بضاعت رو هم اضافه باید کرد چون خیلی ها میگن ما کار نداریم، درآمد نداریم، خیلی کمبودها رو داریم ولی با دیدن بچه مون عشق می کنیم ولی باید زمانی که اون فرزند به عقل رسید پرسید آیا تو هم عشق کردی؟ آیا در اونزمان که والدین برای اینترتینمنت خودشون آوردنت توهم اکی بودی
ممنون بهار جان برای دیدن ویدئو و نظرت. اگر نظرات باقی دوستان رو هم نخوندی پیشنهاد میکنم نگاهی بندازی. کلا این ویدئو بحث‌های جالبی رو پیش کشید. بازم مرسی برای نظرت.
با حرف هات صد در صد موافقم احسان جان. آدم وقتی سنش بالاتر میره، فقط این نیست که بقول خودت هر روز فنر یه جاش در بره... خیلی عاقل تر هم میشه و مسائل رو خیلی دقیق تر بررسی میکنه. به نظر من یکی از دلایل اینکه سن که میره بالا تمایل به بچه دار شدن که با تمامی زیبایی هاش ولی عملا یه کار غریزی هست کمتر میشه هم همین هست... در مجموع به نظر من اگر کسی قصد بچه دار شدن داره، باید اوایل جوونیش اقدام کنه، بعدش واقعا سخت میشه.. حالا ببینیم با این همه سخنرانی های افشاگرانه خودمون آخرش چیکار می کنیم... 😁😁😁
دمت گرم عماد برای نظر خوبت 💯 بنظرم توی سن بچه دار شدن هم مثل سن ازدواج باید تعادل باشه. مثلا اگر یه زوج خیلی سریع بچه دار بشن ممکنه هیچ وقت اون باندینگ رو با هم تجربه نکنن. چون تا میان از اول رابطه لذت ببرن و شناخت بهتری از هم پیدا کنن درگیر بچه داری میشن. اگرم که خیلی دیر باشه که مشکلات خودش رو داره. کلا پیچیدس!
به عنوان کسی که مهاجرت کرده و تقریبا تمام شرایطی که احسان جان گفت رو دیدم یا تجربه کردم، تا حد زیادی با احسان جان موافقم. هرچند خیلی بستگی به سبک زندگی و مدل هر خانواده داره. هر خانواده و سبک هر فرد متفاوت هست و بعضی ها ترجیح میدن یسری فشار ها یا چالش ها رو تجربه کنن هرچند کار آسونی نیست. یه نکته اینه خیلی افراد تحصیل کرده و روشنفکر، تلاش میکنن تربیت و رشد بچه شون رو به روند روزگار نسپرن و خودشون زحمتش رو بکشن که همین بچه داشتن رو سخت میکنه. مهم ممنون احسان جان که این موضوع مهم رو مطرح کردی.
بچه دار شدن از نظر مزیتی نداره و من به دلایل مسوولیت سنگین نسبت به بچه ها و فراهم کردن کیفیت بالاتر از معمول برای بچه ها که متضمن درآمد بالا چه در ایران و چه خارج از ایران می باشد با بچه دار شدنومخالف بودم ولی به هر حال بر سر آوردن یک بچه با در نظر گرفتن منافع و زیانها با همسرم به جمعبندی رسیدیم ولی درمورد بچه دوم بشدت مخالف بودم و همسرم تحت تاثیر القائات دکتر هولاکویی که بچه دوم بسیار لازم است مدام با من چالنج داشت و در نهایت پیروز شد ولی به دلیل مخالفت شدید من از زمان باردار شدن همسرم و پس از آن با وجود برشمردن مشکلات آوردن بچه دوم زندگی ما کاملاً متحول و متاسفانه می تونم بگم بسیار پر تنش شد و هنوز هم هست و بدتر از اون اینکه همسرم پس از آوردن بچه دوم و برخورد با همه مشکلاتی که پیش از به دنیا آوردن بچه دوم براش برشمرده بودم گفت که اشتباه بزرگی مرتکب شده ولی بواقع نوش داروی پس از مرگ سهراب بود. در اخر فقط یک توصیه می کنم فقط و فقط اگر هر دو صد در صد موافق بچه دار شدن هستید اقدام کنید وگرنه به مشکلات جدی و گاهی حل نشدنی بر خواهید خورد. با موزش از اطاله مطلب
این خیلی خوبه ک میدونید ار پس بجه دار شدن بر نمیاین و دنبال حرف بقیه باشین … هر کس الیته نظری داره یکی بچه دار میشه بلد نیست زندکی کنه و تربیت کنه یکی دوست داره بجه دار بشه و نمیشه یا شرایط نداره خلاصه اینکه لایف استایل و تیپ شخصیتی آدما توی تصمیم ب بچه دار شدن تاثیر داره 😊
من الان دو پسر سی و بیست وپنج ساله دارم.اگر زمان برگرده به عقب یک دختر هم میارم و در ضمن فاصله ها رو دوسال دوسال میکنم. اصلا بزرگ کردن فرزند آدم رو نسبت به همه امور حتی شکوفایی شخصی به جلو هل میده . در کل اگر به بزرگ کردن بچه به چشم یک اختراع و یک لذت بردن زندگی نگاه کنیم،روند زیبایی در زندگی میشه. چه در مسیر رشد فرزند آموزش متقابل باشه و ما از اونها یاد بگیریم. فقط هشت سال اول کودکی رو حوصله و وقت بذارید ،کافی و عالیه تنها چیزی که هیچ وقت در داشتنش شک بخودتون را ندید ، بچه دار شدن هست. قرار نیست هر چیزی راحت باشه،خیلی از مسائل مثل بچه دار شدن ،چالشهاش زیباست
من هم وارد دهه چهارم شدم و تو دوران کرونا به این نتیجه رسیدم که بچه نداشته باشم. چونکه به شدت مریض شدم و تا حدی که فکر میکردم چیزی نمونده بمیرم بعد به این فکر کردم که حالا مهاجرت کردم یک بچه بیارم و بمیرم اون وقت سر بچه چی می آد. البته تو ایران هم بودم و می مردم تو خانواده آدم آگاه و مهربونی ندارم که بچه ام رو بزرگ کنه چه برسه به الان که تو یک کشور دیگه هستم. البته مجرد هم هستم و نمی دونم شریک احتمالی زندگیم چه خصوصیاتی داره ولی خوب به عنوان زن چونکه وقت بچه دار شدنم داره تموم میشه خیلی بهش فکر کردم
احسان جان ویدئوی بسیار جالبی درست کردی و به درستی نظریات رو در این باره مطرح نمودی👏 یک‌مشکل بسیار بزرگ‌هم وجود داره و اینکه علاوه بر فرهنگ ، زبان هست وقتی پدر بزرگ و مادر بزرگها از ایران پیش ما میان بچه هایی که اینجا بدنیا اومدن و بزرگ شدن امکان برقراری ا رتباط بخصوص عمیق و صمیمانه وجود نداره، بازم ممنون💚🙏
به نکته خیلی خوبی اشاره کردید که از قلم انداختم! من اگه خودم بچه داشتم حتما فارسی رو هم بهش یاد میدادم. به غیر از مسئله‌ی برقراری ارتباط با مثلا پدربزرگ و مادربزرگ، قبلا یک جا خونده بودم که مغز بچه‌های چند زبانه رشد یا توسعه بیشتری داره
آقا احسان عزیز من درک میکنم تمام مسائلی که گفتی رو و بله بچه خیلی سختی ها داره .من کار ریموت انجام میدم و مثل خودت برنامه نویسم و واقعا سخت شده شرایط چون پسر کوچپلوی ۹ ماهم خیلی وابسته به منه و منم از خونه کار میکنم خیلی سخته.شب نخوابیدنها به یه کنار .همسرم هم واقعا آسیب دید بعد عمل سزارین و هنوزم سر حال نشده .اما با همه س این مشکلات نظر جفتمون همینه که واقعا زندگی بدون پسرمون بی معنی بود .درسته خیلی سختی داره ولی یه خنده صبحگاهی بعد اینکه بیدار میشه و میفته سرمون بیدارمون میکنه خودش به اندازه تمام دنیا ارزش داره .من مخالفم باهات .بچه نباشه زندگی معنی نداره .من خودم توی ۳۳ سالگی بچه دار شدم ولی الان میگم خیلی دیر بود کاش زودتر بچه دار میشدیم... خلاصه طعم پدر مادر شدن رو هر چقدر هم ما بگیم تا مستقیم حس نکنی نمیفهمی .زیباترین چیز دنیاست
واقعا عالی بود ممنون❤، من و همسرم تصمیم گرفتیم یکم که سنمون بالاتر رفت بعد از ۴۰ یه بچه رو به فرزند خوندگی قبول کنیم از ایران بیاریم استرالیا بزرگ کنیم اینطوری یکم عمرمون بیشتر استفاده کردیم کسیو هم به این دنیا نیاوردیم یکی رو هم نجات دادیم ولی درکل باهمه حرفاتون موافق بودم
شما را دوست دارم، انسان بخشنده ای هستی هم به علم و هم به پولی که داری . با تمام احترام به نظراتت بچه بیار، با همه سختی هاش، بزار دنیا را امثال تو بسازن و درکش کنن نه انهایی که اگاهی ندارن و نه میدونن که حتی ندارن و بدون اگاهی بچه میارن. انسان عاقل تنها راه نجات بشره، عقل خوب و درست و ژن کار درست را حفظ کن، راه نجات امون همینه، شاید همون کودک امروز راه نجات بشریت باشه که هست. ما هم کار می کنیم و مالیات میدیم که دنیای بچه ها از دنیای قدیم ما بهتر باشه که تا حدی بچه های امروز بیشتر بچگی می کنند و کمتر می میرند ، خلاصه که دوست داشتنی هستی😊
کاملاباهات موافق هستیم دمتگرم بابت این ویدیو وموضوع جالبت، ماهم بچه دارنشدیم بااینکه خارج ازکشوریم خونه خریدیم دوتامون کارمیکنیم دلیل مااین بودکه با وجوداینترنت وتکنولوژی دیگه نمیشه بچه هارو درست تربیت کرد ودرواقع الان اینترنت زورش ازپدرمادرهابیشتره وبچه هامثل قدیم اهمیتی به حرف پدرمادرنمیدن ماگفتیم چه کاریه واسه خودمون عذاب درست کنیم به نظرمن بچه مثل یک گورکنی هست که ازلحظه دنیااومدنش بایک سوزن شروع میکنه قبرتو گندن تا موقعی که بزرگ بشه قبررو واست اندازه کنه😂😂😂😂
علی جان مثال جالبی بود 🤣 البته دیگه من به اون شدت بهش نگاه نمی‌کردم. و اینکه در مورد اینترنت هم دقیقا درست میگی. من توی اپیزود شبکه‌های اجتماعی پادکستم توضیح میدم. برای بچه‌های الان نبود اینترنت و کامپیوتر تعریف نشده هست (ما نبودش رو تجربه کردیم) همین قضیه خیلی به اعتیاد به تکنولوژی و تنهایی دامن میزنه.
@@Mohajerhub خدا رو شکر خانومم هم با من همراهه و هم نظر ، امیدوارم در مسیر اومدن به استرالیا که مهاجرت دومم حساب میشه بتونیم از لحاظ فلسفی قوی تر بشیم و مسیر بهتری برای خودمون و بشریت بسازیم
@@Mohajerhub به نظرم مطالعه خیلی میتونه کمک بکنه ، حتی اینکه آدم بفهمه توانایی نگهداری یه موجود زنده رو داره یا نه بسیار نکته مهمیه ، اتفاقا به یکی از دوستان که عاشق گل و گیاه بود و خیلی تمایل به حیوانات برای نگهداری نداشت سپردم یه درختچه بونسای تهیه کنه ببینه چقدر میتونه تحمل کنه و نگهداری کنه ! 🙂
درود،تازه هزاران موضوع و داستان هس که دست پدر و مادر نیس و همه اونا میتونه زندگی یه خانواده و حتی یه کشور و کره زمین دگرگون کنه،دقیقا دنیایی که ما روش کنترلی نداریم جایی نیست که دعوتنامه برای دیگران صادر کنیم
@@pouyaparsaie ممنون برای دیدن ویدئو و نظرت پویا جان. این نکته رو اضافه کنم که درسته که این کاملا نظر شخصی هست، اما سیل عظیمی موافق و مخالف داره. کامنت‌های باقی دوستان رو ببینی این قضیه محسوس‌تر هست. و همون‌طور هم که توی ویدئو گفتم آمار تولد توی خیلی از کشورها منفی شده، و مطمئنا خیلی‌ها، علاوه بر دلایل شخصی، اشتراکاتی با بخشی از دلایل من دارن 🙂
۱: یکی از دلایلی که دنیا بیشتر به سمت انحطاط پیش میره اینه که انسانهای اندیشمند و خردمند و به طور کلی انسانهای اهل فکر کردن بیش از حد ایده آل گرا پیش میرن در مسیر زندگیشون ، خب شاید بپرسید چه دخلی به ماجرا داره ؟ ربطش اونجاست که یه فرد به طور مثال در حال زندگی در یک جامعه خیلی خوب و شرایط فکری و تحصیلات خوب با نگرانی های اجتماعی بالا عرصه تولید و تربیت نسل بعد رو خالی میذاره به دلایل متععد خودش که مبادا ناتوان باشه در اجرای مسئولیت بزرگی که به دوش داره و همزمان این عرصه رو در اختیار نسل و تباری از جمله هندوستان و پاکستان و امسالک قرار میده که تولید مثل کنن فارغ از حتی ثانیه ای فکر به تولید نسل . و سهم اکسیژن نسل تولید نشده شما که بعضا میتونست نسل بعد روشنفکر دنیا باشه که به تبدیل دنیا به جای بهتری کمک کنه رو هم مصرف میکنن . به هر حال در رابطه با بخش نگرانی های جهانی پاسخ من این هست هر فردی با این تصمیم هر چند شخصی دقیقا بلعکس به عقب ماندگی دنیا و به سمت نابودی رفتنش کمک میکنه چون فضا رو واسه انسانهای احمق و بی اندیشه باز تر میذاره . ۲: حتی اگر دنیا رو در یک شرایط آخر الزمانی هم تصور کنیم لحظه هایی وجود داره که هر انسانی که زندگی رو تجربه میکنه واسه حتی چند لحظه از موجودیتش لذت میبره و وقتی به نیستی فکر میکنه قدر دان موجودیت میشه که هرچند نمیشه نادیده گرفت که ذات نیستی تصوری از موجودیت نداره پس کودک متولد نشده از این منظر متوجه احساس و فکری نیست ، اما ذات زنده بودن و زندگی کردن در تک تک موجودات این سیاره زیبایی خودش رو داره ۳:اجداد شما به خاصه بهای بسیار سنگینی پرداختن که من با شما نوعی امروز توی این مسابقه بقا شرکت داریم - و در اخر بخوام جمع بندی کنم نظر من هم به نظر شما نزدیکه و متاسفانه انتخاب صحیح و غلطی واسه این طرز فکر وجود نداره و خواستم تفکر شخصی خودمو بیان کنم
ممنون سامان جان برای نظر خوب و کاملت. یکی از طولانی‌ترین نظرات کانال بود. من خودمم همون‌طور که گفتم از زندگی لذت می‌برم (با اینکه در برهه‌ای از نوجوونی در دوران سیاهی بسر می‌بردم) اما هنوز با اینکه برای وارد شدن یا نشدن به این دنیا حق انتخاب نداشتم مشکل دارم! یکی از دلایل دیگه برای بچه دار نشدن که توی ویدئو بهش نپرداختم
ویدیو بسیار خوبی بود. ممنون. و من با تمام نکاتی که گفتید موافقم. من هم بیشتر از ۳ سال هست که بطور جدی دارم به این موضوع فکر میکنم و بعد از سه سال نه تنها هنوز به نتیجه قاطع نرسیدم بلکه انرژی که صرف میکنم که به این موضوع فکر کنم، هر روز بیشتر و بیشتر میشه. خیلی تصمیم سختی هست. ولی همین مردد بودن خودش دلیل محکمی هست برای اینکه بچه دار شدن مسیر مناسبی برای من نیست. بنظر من اگر ادم خودش رو تو یه جنگ دایم فکری با غریزه ی طبیعیش برای بچه دار شدن میبینه در حالی که شرایط مالی و زندگی سالم و مناسبی داره، شاید بچه دار شدن مسیر مناسبی واسش نباشه. چیزی که من فهمیدم بچه دار شدن بیشتر از اینکه یه تصمیم منطقی باشه، یه تصمیم احساسی هست. باید عاشق بچه باشی که پای سختی هاش وایسی. اگر عاشق باشی، تمام اون مشکلات و سختی ها رو با لذت تحمل میکنی. من فکر میکنم یه زوج فقط سه تا ویژگی باید داشته باشن که بتونن یه زندگی خوب به بچه شون هدیه بدن وپدر و مادر موفقی باشن، اول عشق به بچه داشتن، دوم سلامت روانی، سوم رابطه زناشویی سالم و قوی. اگر یکی از اینا نباشه، احتمال اینکه بچه دچار اسیب بشه خیلی زیاده. و اگر تمام اینا تیک میخوره، احتمال اینکه شما بتونید یه ادم سالم و موفق رو به جامعه هدیه بدید و از بچه داری لذت ببرید خیلی زیاده.
شما هرچقدم بزایی به نرخ تولد کشورایی مث هند پاکستان بنکلادش نیجریه افغانستان عراق سوریه نمیرسی. ادمایی کارمند و به قولی درس خونده و اگاه نهایت دوتا بیارن بزورررررر . اغلب یک دونه با این‌یکدونه یکدونه ها حریف اونا نمیشیم بجز این بچمون کل عمرش در رقابت با بچه های اوناس و بیشتر از ما رنج میبره
ولی خارج از شوخی به نظر من بچه دار شدن بزرگترین و سختترین تصمیمیه که هر انسانی ( که منطقی باشه و فکر کنه) تو زندگی باهاش مواجه میشه چون هیچ راه برگشتی وجود نداره و به شدت مسولیت بزرگیه
چقدر چقدر چقدر این موضوع مورد علاقه ی من بود من واقعا فوبیای به دنیا آوردن بچه دارم چه فیزیکی چه روحی و اکثرا هم نگران آینده ی بچه ای هستم که هنوز بدنیا نیومده یه جا نوشته بود من زمانی انسانی رو به این دنیا میارم که از دنیایی که توش هستم راضیم من یکی واقعا این دنیارو اونقدر با ارزش نمیبینم همیشه دوست دارم به شرایط استیبل که رسیدم بچه های بی سرپرست رو به فرزند خوندگی قبول کنم که مطمئنم این کارم عواقب و حاشیه های زیادی داره ،از جواب پس دادن به خانواده ها بگیر تا این که احساس مادر شدن رو سرکوب کنم.ولی بهرحال فکر میکنم بچه های زیادی نیاز به گرمای خانواده دارن. سوالی که برام ایجاد میشه اینه که آیا تو استرالیا بچه هایی هستن که بی سرپرست یا بد سرپرست باشه؟
باید اضافه کنم شما و امثال شما حتی خود من و همسرم اگه بچه دار بشیم قطعا والدین خوب و مسئولیت پذیری میشیم🌸 این حجم از روشن فکری و با دغدغه بودن رو کم دیدم اطرافم
مرسی لیلی جان برای دیدن ویدئو و نظرت 🙏 در جواب سوالت باید بگم که اینجا میشه بچه به فرزندگی قبول کرد. فقط اینکه تا جایی که میدونم خیلی پروسه‌ی سختی داره
چون گفتین نظر بدین نظرم اینه که اولا من دلیل این ویدیو و توضیحات رو نمی فهمم چون قضیه کاملا شخصیه هم داشتنش و هم نداشتنش و کاملا وابسته به شرایط فرد. این رو گفتم که حتی بین استرالیایی ها هم هنوز این قضیه نرمال نیست و روش من هم اگه کسی ازم بپرسه دقیقا همینه که بگم این مسیله شخصیه به کسی ربط نداره. من بچه ندارم اما اگه پیش میومد بچه دار میشدم. اما الان هم پشیمون نیستم که مثلا زندگیم تحت تاثیر قرار بگیره یا ناراحت باشم چون من دیگه به زندگی این مدلی عادت کردم و چه با بچه چه بی بچه فکر کنم می تونستم برای اون شرایط زندگی کنم. باز برای شما آقایون همیشه وقت هست اما حتی خانم ها هم که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرن خیلی فکر نمی کنم چی میشد چی نمیشد. عملا من دوتا مسیله دارم با بچه نداشتن: یکیش آدم بیشعوری (معذرت می خوام اما لیاقتش همینه) که فکر می کرد چون بچه ندارم نباید مثلا پروموت بشم محل کار! راه حلش چی بود؟ از اون محل کار اومدم بیرون رفتم یه جای بهتر بذار یارو تو بیشعوریش بمونه (بازم معذرت) مسیله دوم هم اینکه اموالم و اونچیز هایی که بهش رسیدم بعد از من میوفته دست کسانی که ممکنه دلم نخواد ! عجیبه اما اون هم خودم رو با این متقاعد می کنم که خودم نیستم به جهنم دست هرکی افتاد افتاد! آهان یکی دیگه هم هست - نمی تونم هضم کنم این هندی ها و چینی ها و خیلی ملیت های دیگه که فرت و فرت بچه دار میشن اونقدر این قضیه رو تحلیل نمی کنن که ماها می کنیم! واقعیتش دلم نمی خواد جمعیت ایرانی ها هر جای دنیا و با هر مسلک و طرز فکری کم بشه در مقایسه با اون ملیت ها.
نه بابا. مرسی که نظرت رو گفتی. اما چرا دلیل آوردم؟ چون وجه اشتراکی وجود داره بین اغلب اونهایی که مثلا نمی‌خوان بچه‌دار بشن. یک سری از دلایل که با دیگران مشترکه دلایل منم هست و به همین دلیل عنوان کردم، با اینکه یک تصمیم شخصیه. و به هر حال بهانه‌ای شد برای شکافتن این موضوع. اون هم که گفتی جمعیت ایرانی‌ها در مقایسه با سایر باقی ملیت‌ها کمتر میشه، برای من حکم ارث و میراث رو دارن! من که توی این دنیا نباشم چه فرقی میکنه واقعا؟ بعدم با این سیل عظیم مهاجرت و راحت شدن سفرها بنظرم در چند دهه آینده نژاد یا ملیت فلان خیلی معنا نداره 😁
به طور کلی به نظر من بهترین سن بچه دار شدن دهه بیست سالگی زندگیه، اونم با مشارکت پدر مادرها و کسی که کمک و راهنماییت کنه، وقتی که سن بالا میره هم آدم کمالگراتر میشه هم اعصابش ضعیف تر و کم حوصله تر،،اختلاف سنی بیشتر از بیست سال با فرزند هم فاجعه‌س، توی اون سنی که بچه به حمایت پدر مادر احتیاج داره، یا والدین درقیدحیات نیستن یا به خاطر کهولت سن و اختلاف فرهنگی با هم کنار نمیان، در کل بچه دارشدن درخارج از ایران بدون کمک خیلی خیلی سخته، من توی اقوام و دوستانم دیدم که چه سختی‌ای کشیدن و بچه بدون محبت پدربزرگ و مادربزرگ و خاله و عمه و عمو و دایی بزرگ میشه... درکل خودم با اینکه مجردم هیچ وقت موافق بچه دار شدن نیستم.
@@Mohajerhub دقیقا باهاتون هم نظرم. ولی احسان جان من کاملا به تصمیم ونظرتون احترام می ذارم، ولی لازم میدونم این کامنتو بدم اگه پدر بشی مطمئنا خیلی خیلی پدر خوبی خواهی شد و بچه ها خیلی بهت افتخار می کنن. 😍😍
You’re absolutely spot on, not everyone is marriage material or parents material. However would you be kind enough to put my name as beneficiary of your will😂, you don’t want Australian government gets everything.
ولی اقای مهاجر هاب (اسمتون یادم رفت دیگه ) من از همین الان که توی ایران دنبال یک دختر هستم ازم بچه دار بشه چون این جوری ادم یه پله جلوتر چون تولد بچه با سن بالای پدر ممکنه باعث اوتیسم یا بیماری بشه (بچه دوست دارم)
سلام دوست عزیز من اکثرا ویدیو های شما را میبینم و استفاده میکنم، تشکر از همه زحماتی که در ساختن آن ویدیو ها کشیدید، و امیدوارم هرچه زودتر تصمیمتان عوض بشه و به بچه دار شدن فکر و بعد عمل کنید، نظرتان را عوض کنید دوست من
ممنون از بیان مطالب از زوایای مختلف. به نظرم علاقه به تولید مثل، و محبت طبیعی که انسانها به بچه ها دارند (مخصوصا اگر فرزند خودشان باشد)، شاید در ادامه یا راه حلی برای میل فطری به جاودانگی است که به صورت ادامه نسل بشر یا ادامه حیات نمود پیدا می کند. با این دیدگاه، ممکن است هر فردی بجز فرزندان خود، در برابر بچه های دیگران و نسلهای بعد هم احساس مسئولیت کند. اینکه شرایط یا میل فرزندآوری برای فردی، یا زوجی مقدور نباشد، به نظرم طبیعی است. پیشنهادم به این افراد این است که با دید حفظ و بهبود شرایط حیات نسلهای بعد هم کارهایی بکنند. از حمایت مالی، فکری و عاطفی از فرزندان فامیل و دوستان نزدیک، و حتی افراد ناشناس، تا حرکت در جهت حل مشکلات دنیا و... البته به شخصه انتظاری ندارم (و دوست هم ندارم) که فرزندم در آینده کاری برایم بکند.🙂
همون طور که خودتون هم اشاره کردید، این تصمیم کاملا شخصی هست. تمام دلایلی که در رد یا پذیرفتن بچه‌دار شدن بهش کردید، قابل تامل هست و البته قابل رد کرد! تنها دلیل لازم و کافی برای بچه‌دار شدن این هست «دلم می‌خواهد/دلم نمی‌خواهد!» بعنوان کسی که همفکر شما هستم، اما بچه دار شدم!، بعد از بچه‌دار شدن مدتهاست که افسردگی رو تجربه میکنم و اگرچه در تصمیم‌گیری اشتباه نکردم اما از تصمیمم و نتیجه‌ی کار خوشحال نیستم. در نهایت بچه‌دار شدن یا نشدن هم مثل اکثر تصمیمات زندگی مشترک بک تصمیم دو نفره هست و اینکه همسر آدم توی این راه با آدم همنظر باشه هم شرط هست
سلام .توضیحات کامل بود.این در صورتی مناسبه که هردو زوج موافق باشند ولی در اکثر مواقع یکی از طرفین یه جا کم میاره و سنگینی این تصمیم روی شونه دیگری احساس میشه.با اون قسمت نگرانی بعنوان کسی که الان پدرم خیلی موافقم .
@@Mohajerhub سلام خواهش ميكنم مساله ديگه اينكه انتقال ژن رو هم در نظر بگيريد. اگر ژنتيك خوبي نداريم بهتره انتقالش نديم به نسل ديگه و به جاش يه بچه به فرزند خواندگي بگيريم
یکی از دلایلتون برای بچه نداشتن نرسیدن به سوالاتی در مورد خودتان و زندگی است سوال من از شما آیا کسی در چه در گذشته، حال یا آینده هست که به برای همه سوالاتش پاسخ پیدا کرده یا خواهد پیدا کرد
به نظر من یه گذینه خوب فرزند خوندگیه و من از همینجا آمدگیه خودمو اعلام میکنم برای فرزند شدن از آبو گلم درومدم درسمم خوندم عروسیم کردم قشنگ مستقل بدون یه سنت هزینه دیگه خودت میدونی 😂
ایران و خارج نداره ..متاسفانه مشکل فرهنگ ایرانی اینه که باید حتما زن زایمان کنه و هزارتا بدبختی بکشه تا اون بچه مورد قبول بقیه باشه..منم از پروسه بارداری و تربیت بچه خوشم نمیاد و دوست دارم زندگی کوتاهم رورصرف کارهای جذاب تری کنم .. و با خودم به نتیجه رسیدم که اگر روزی خیییلی عاشق و شیفته بچه شدم از پرورشگاه بیارم که کمکی باشه به اون بچه تا طعم خانوا ده رو بچشه...عصای پیری شدن فقط بار سنگینی رو روی روش بچه ها میذاره و این منصفانه نیست👎🏻
از نظر من بچه داری اگر به صورت دقیق و برنامه کامل تربیت بشه بخدا راز موفقیت ۱۰۰ درصد خیلی ها بوده و است ❤ البته مسولیت داره مثلی که پروسه موفقیت نیاز به فداکاری داره 🤠
واقعا دمت گرم بابت این ویدئو و بیان یک باور جدید (به قول خودت تابوشکن). به نظرم این ویدئو فرصت تفکر و آگاهی میده، اینکه از دیدگاه و نگرش دیگه‌ای به قضیه نگاه کنیم با توجه به این همه جزییاتی که ذکر کردی میتونه کمک کنه که مسائل رو بهتر تحلیل کنیم. هرچند که خودم با نظرت مخالم و بحثش در این مقال نمیگنجه فقط به دوتا نکته بسنده میکنم: ۱- مغز ما طوری طراحی شده که برای بقا عمل میکنه، به همین منظور توجه بیشتری به اخبار منفی میکنه. یک نفر غذای فقیری رو از دستش بگیره بیشتر خبرش وایرال میشه تا کسی که غذایی به فقیری میده. وگرنه به همون اندازه توی دنیا اتفاقات خوب هم رخ میده. کلا دنیا دوقطبیه و هرچیزی (تأکید میکنم هرچیزی) دو وجه خوب و بد داره. منتها توجه ما بیشتر به سمت اتفاق بده جذب میشه! ۲- آیا خودت از اینکه به دنیا اومدی پشیمونی؟
خیلی خیلی ممنون برای نظرت 🙏 درباره‌ی سوالت، من نوجوونی خیلی تاریکی داشتم بنا به دلایلی. الان خیلی در جایگاه بهتری هستم و امیدوارم به زندگی. اما ۱. از اینکه کسی باهام واسه ورود به زمین مشورت نکرد خیلی خوشحال نیستم (😁 شاید شوخی بنظر برسه) ۲. در جواب کوتاه به سوالت هم نه و هم آره. درسته که درباره غریضه گفتی اما بازم این دنیا چیزای بدی داره (نه صرفا مستقیما واسه من) که گاهی میگم کاش نبود نمیدیدم همچین چیزایی رو. غیرقابل هضمن. حتی الان که مدتهاست اخبار (حوادث) رو هم دنبال نمیکنم!
@@Mohajerhub شاید مشورت کردن فقط قابلیت یادآوری نداریم😄 فارق از اخبار و اطلاعات اگر همه چیز رو به بهبود باشه، یا حتی همه چیز خوبه خوب باشه، باز در نهایت انسان در نیازمندی و درد زندگی میکنه، ما هرلحظه از زندگیمون در پی رفع یک نیازمون هستیم. و خداروشکر اینجا مقصد نهایی نیست. فکر نمیکنم اینجا بودنمون اتفاقی و الکی باشه و خیلی هم دست پدر مادرامون بوده باشه.
بچه دار شدم که😂 دروغ ۱۳ بود احسان جان. ولی کاملا با حرفاتون موافقم. مخصوصا اون قسمت که خودم نمیدونم چند چندم با خودم… چطوری میتونم عامل این باشم که یه انسان دیگه وارد دنیایی شه که برای خودم پر از پرسش های بدون پاسخ هست توش.
There's no comment to write. I understand the wisdom of the 40th and appreciate your concerns. Some truths are bitter but real. I liked it a lot. Having a child is a so-called private decision.
Yup! Some people think I'm a perfectionist but I wish at least the world was a better place to start a family! Thanks for watching the video and your comment 🙂
من در آلمان زندگی میکنم حدود ۴۰ سالمه. حدود ۳ سال و نیم پیش پسرم وسط کرونا بدنیا اومد یادم میاد اون چند روزی که همسر و فرزندم در بیمارستان بودن هر روز یک ساعت طول میکشید برای صف و تست کرونا و فرم پر کردن و فقط یک ساعت با ماسک اجازه ملاقات داشتیم. بیمارستانهای آلمان در حالت عادی مثل شهر ارواحه چه برسه به دوران کرونا. پسرم از ۲ روزگی همش گریه میکرد شب و روز خواب نداشتیم. بعد از یه هفته دکتر تشخیص داد بچه نفخ شکم داره. نه خونواده ای داشتیم نه دوستی نه آشنایی. با سیستم فشل درمان آلمان آشنا نبودیم. بعد از حدود یکسال بچمون تب و تشنج میکرد و بعدش معلوم شد که حساسیت غذایی هم داره سرت را درد نیارم مشکلات بیشتری هم بود. ولی کرونا رفع شد تشنج تموم شد. نفخ تموم شد. بچه هم داره بزرگ میشه دو تا زبون را حرف میزنه در آینده میخواد کارخونه رباط سازی تاسیس کنه که رباطهاش برنامه نویسی کنن😂 بابا الان شرایط که خوبه انقدر دست دست نکنید یکی دو تا بچه که این همه آسمون ریسمون نداره. بچه دار شدن یه آپشن زندگیه مثل مهاجرت و ازدواج. خیلی ها مهاجرت نمیکنن تا آخر در شهر و کشورشون میمونن و بسیاری مجرد میمونن شما به نظرت ازدواج کردی یا مهاجرت کردی چیزی بهت افزوده نشد؟! بچه دار شدن هم همین حالت را داره هر کدام چالشها و فرصتهای خودش را داره
ممنونم برای در میون گذاشتن تجربه‌ات. اولش کمی نگران شدم اما خوشحال شدم که به خیر گذشت. چند نفر دیگه هم تجربه‌ی شما رو داشتن. مثل دوستی که بعد از مهاجرت به استرالیا کلی مشکلات داشت و الان فکر میکنه که بچه دوم رو هم داشته باشند. اما با احترام، درباره مهاجرت و ازدواج بنظرم متفاوته. ناشناخته‌های کمتری وجود داره یا فرصت آزمون و خطا داری در بدترین حالت. بنظرم بچه خیلی تصمیم بزرگتریه. تصمیمیه که من رو به این دنیا آورده!
خوب میشد دو تا نوه پسری هم داشتیم.چهار تا نوه چه لذتی داشت با مادر صبوری مثل سارا.و پدری مهربان و دلسوز مثل پسرم احسان.بازم ما به عقایدتون احترام میزاریم.شاید افکار شما درسته😂
قبول دارید رفته رفته جمعیت انسانهای با هوش و مسئولیت پذیر داره کمتر میشه! بیشتر افرادی که این مسائل براشون اصلا مهم نیست و اصلا بهش فکر نمیکنن؛ بچه دارن، اونم نه یکی!!
این رو یکی دیگه از دوستان هم بهش اشاره کرد مریم جان. البته من چیزی در این باره نخوندم. فقط این رو میدونم که مثلا چینی‌ها که جمعیت زیادی داشتن هم دیگه مثل قبل بچه‌دار نمیشن. یک همکار چینی داشتم و اون هم بچه نمی‌خواست.
میشه گفت بعد هر دلیلی که آوردی برای تصمیم بچه دار نشدنتون، منم گفتم درسته همینه😅 مرسی برای این ویدئوی جالب احسان جان، انسان با اطلاعات و آگاهی امروزش بهترین تصمیم ممکن رو میگیره و خب هر تصمیمی مطمئنا پیامدهای مثبت و منفی خودش رو داره، اگر بعد از سالها همچنان نظر مثبتمون رو داشته باشیم که چه بهتر اگرم که پشیمون بشیم باید بدونیم این طبیعت هر انتخابه، پشیمونی هم بخشی از این پروسه میتونه باشه و باید بپذیریمش مثل تماااااااام انتخابای زندگی🙂 خب برم ویدئوی گربه شمارو نگاه کنم ببینم میتونم خودمو راضی کنم که مسئولیت دوتا گوربا رو قبول کنم😅😄
خوشحالم که دلایلم بیراه نبوده از نظرت 😁 و اینکه اون ویدئوی گربه مال زمانی بود که فقط ازگیل رو داشتیم. الان انجیر هم به ناوگان عباسی اضافه شده 🤣 درباره‌ی این اگر خواستی کلی اطلاعات میتونیم بدیم بهتون. در مجموع خیلی خیلی شیرین هستند و خیلی دوستشون داریم. اما در کنارش مثل بچه هستن و مسائل خودشون رو دارن!
@@Mohajerhub نه اصلا بیراه نبود، البته به قول رضا مارمولک به تعداد آدما راه هست برای رسیدن به خدا، هرکسی میتونه نظرات و دلایل خودشو برای دوطرف موضوع داشته باشه که کاملا قابل درکه🙏😁 پس خیلی اوزی و بی تعارف یه سوال کوچولو میپرسم😅: یه گوربا بگیریم یا دوتا؟ آیا دوتا بودنشون مث بچه ی انسانی باعث میشه یه سری نیازها و بازی ها و تفریحاتشونو باهم داشته باشن یا نه؟
@@SamirA-yp3to خب سوالت جواب طولانی داره 🤣 جواب کوتاه بنظرم دو تا بهتره. از نظر هزینه و مسئولیت دو تا فرق چندانی با یکی نداره. اما با هم سرگرمن و تحرکشون بیشتره. خصوصا اگه گربه‌ها مثل ما ایندور باشن. اما یه ریسک وجود داره که مثلا با هم نسازن. ازگیل و اینجیر با هم اوکی هستن! نه خوبن نه بد! خصوصا ازگیل که بزرگتره میخواد واسه خودش باشه. اما انجیر کوچیکتره هم بازیگوشه و هم ازگیل رو دوست داره. اما گاهی دعواشون میشه (مثل بچه‌ها) میزنن توو سر و کله‌ی هم خصوصا اگه حوصله‌شون سر رفته باشه یا خوابشون بیاد. اگه با هم خوب باشن که عالیه. بنظرم اگر میخواهی بگیری همون اول دو تا رو با هم بگیر. ما اول ازگیل رو گرفتیم و بعد یک سال انجیر. شاید همین دلیلی باشه که ازگیل بیشتر میخواد برای خودش باشه. و اینکه صد در صد پیشنهاد میکنم که نژاد رگدال بگیر! مثل سگ دنبالت میان. و دوست دارن بهشون توجه بشه. من خودم انسان گربه دوستی نبودم و نیستم! اما گربه‌های خودمون داستانش فرق میکنه!
مرررررررسی برای وقتی که گذاشتی احسان جان و کوتاه و مختصر و مفید بود مث همیشه🙏🌻 ممنون که به نژاد هم اشاره کردی چون من واقعا گربه ی فالوور میخوام😅ازینا که فرندلی ان و همیشه ب خدا نمیرن گوشه کنارا تو حال خودشون👍 وقتشه برم با بابای گورباها مشورت کنم🖐️
سلام. من کاملا درک میکنم این رو. ما هم دوستامون یکی یکی دارن بچه دارن میشن. به علاوه اینکه اغلب دوستان ما در شمال ملبورن هستن و دور از ما! سخته اما مثلا ما جفتمون با هم (تنهایی بطور کاپلی منظورمه!) هم بهمون خوش می‌گذره. مثلا سفر میریم یا رستوران و غیره. بعدم اینطوری دیگه نیاز به هماهنگی یا رودروایسی و غیره نیست! دست‌تون بازتره!
در ادامه باید بدم آقا احسان فکر میکنم مشکل کمال طلبی گیرت انداخته .بله منم میترسیدم از مسئولیتهای پدری .ولی این توی وجود ماست .من خودم بعد پدر شدن به کل یه آدم دیگه ای شدم و خیلی راحت هم باهاش مچ شدم و همه چیز قشنگتره .کمال طلبی مشکلیه که مانعت داره میشه .قرار نیست بهترین باشیم .همین چیزی که هستی کافیه برای پدر شدن .دیسسپلین خاصی هم نمیخواد .مهر پدری خودش همه چی رو راست و ریس میکنه
من بچه ندارم ولی خیلی به این موضوع فکر میکنم و گاهی فک میکنم بچه‌دار شیم و یه روزایی هم خوشحالم که بچه نداریم. ولی به نظرم میشه بهش مث یه پروژه بلندمدت نگاه کرد که برای آدمایی که شخصیت پویایی دارن، پر از فرصته برای رشد شخصی و رسیدن به یه خود بهتر. البته قطعا آسون نیست و هیچ تضمینی هم وجود نداره که شرایط بیرونی ایده‌آل بره جلو ولی ما میتونیم تلاشمونو بکنیم.
دقیقا منم با حرفات موافقم دوست عزیز. شرایط منم مثل خودت هستش و ما هم تصمیم گرفتیم که بچه دار نشیم بچه دار شدن یک اشتباه بزرگه ممنون از ویدیو خیلی خوبت 😊
قربون لب و دهنت … ممنونم بابت صحبت در مورد این موضوع، باعث میشه اکثر افراد، روزنه و دیدگاه جدیدی براشون باز بشه. جدا از تمام دلایل درستی که گفتین، نکته ی اصلی ای که خب درک میکنم نتونستی کامل بازش کنی، بحث روانشناختی این موضوع هست، ما چقدر از لحاظ رفتار و روح و روان آماده ی بچه دار شدن هستیم. سوال مهم : خودمون چه گلی به سر این کره زمین زدیم که بچه مون بخاد بزنه؟ مرسی بازم بابت دعوت به تفکر بیشتر ♥️
احسان جان طبق معمول بسیار عالی بود. با نظرت در این خصوص که این یک تصمیم شخصی هست کاملا موافقم ولی باید هر دو نفر به این نتیجه رسیده باشند در غیر اینصورت نظر یک نفر داره به دیگری تحمیل میشه یعنی هر دو باید تصمیم بگیرن که بچه دار بشن یا نه و مسئولیت کامل را هم بعهده بگیرن. یک موضوع دیگری که سالهای زیادی هست که ذهن منو مشغول کرده اینه که همه اونهایی که تصمیم دارند بچه دار بشن صلاحیت اینکار رو ندارن یعنی صرف این موضوع که دلشون بچه میخواد کافی نیست و فکر میکنم باید یک تشکیلات سازمانی بوجود بیاد جهت رسیدگی به صلاحیت آدمها برای این مقوله و پس از بررسی افراد از جنبه های گوناگون چنانچه صلاحیت اونا احراز شد میتونن اقدام به اینکار بکنن بگونه ای که هر دو نفر باید صلاحیت داشته باشن و اگر یکی از دونفر چنین صلاحیتی نداشته باشه اون زوج نباید صاحب فرزند بشن چون بسیاری از مشکلات که امروزه جوامع مختلف باهاش درگیر هستن افراد ناسالمی هست که نزد والدین ناسالم بزرگ شدن و عناصر مفیدی برای اجتماع خودشون نیستن! البته این فکر کمی ایده آلیستی بنظر میاد اما میتونه جلوی بوجود آمدن بسیاری از مشکلات بعدی رو بگیره
آقا نظرت وسط خال بود! این رو من از قلم انداختم. اما چند وقت پیش خانوم آرت دایرکتور همین رو پیشنهاد داد. که مثلا خصوصا از یک تعداد بچه به بعد بیان و شما رو به عنوان پدر و مادر ارزیابی کنن. اون عبارت آبدوخیاری که گفتم برای همچین مواقعی بود. چون خیلی‌ها رو دیدم تکلیفشون با همسرشون معلوم نیست یا هنوز شرایط بچه رو ندارن، اما خیلی راحت بچه دار شدن و خیلی راحت هم زندگی خودشون و بچه رو بر فنا دادن.
سلام احسان جان من برگشتم 😅، اون کانالم متاسفانه بسته شد به خاطر حق کپی برداری 😂😂😂، در المان کاملا بر عکس است اینجا به ازای هر بچه دولت ۲۵۰€ میده حالا حساب کن چهار تا بچه میشه هزار یورو 😆😆.از شوخی گذشته ، به نظر من اگر کسی که شرایطش را داره بچه داشتن بد نیست ، چون وقتی خانواده تشکیل بدی ، مطمئنا در کشورهای پیشرفته مثل استرالیا و یا المان حتی بچه از طرف پدر و مادر حمایت نشه ، دولت حمایت میکنه !!! به این خاطر اینجا بر عکس ایران به نظر من بچه داشتن نباید آدم نگران آینده بود ، من در مورد المان مبگم اینجا هزینه تحصیل رایگان ، دانشگاه رایگان ، گفتم اینجا واقعا بچه ها خوشبخت هستن .حالا من در مورد استرالیا نمیدونم ، ولی در المان دولت پشت خانواده هستن آز همه نظر !!!
ای بابا! حالا امیدوارم کانال جدید بگیره. والا بخش هزینه یکی از دلایلم بود. و اینکه اینجا هم دولت کمک هزینه میده اما مقطعی هست (شاید دولت‌ها بیشتر ترغیب میکنن که بچه دار بشید خصوصا در جوامعی که رشد منفی دارند) وگرنه بچه‌داری کلی هزینه‌ی دیگه دارم. به علاوه بحث زمانتون هم هست.
@@Mohajerhub زیاد مهم نیست بگیر یا نه چون وقت زیاد ندارم توی یوتوب بیام ، همینطوری کانال زدم بعدا شاید حرفه ای دنبال کنم یه نقشه ای و ایده دارم اما برای آینده 😆😆. اره مالیات ها به چند دسته تقسیم میشن اگر مثلا مجرد باید حدود شصد درصد مالیات باید بدی مثل هر چقدر حقوقت بالاتر مالیات بیشتر ولی مثلا بچه طرف داشته باشه مالیات تبدیل به سی درصد میرسه . ولی درسته بچه داشتن مطمئنا بیشتر وقت و زمان آدم را میگره مخصوصا برای مسافرت کردن و جای رفتن . بالاخره هر چیزی معایب و مزایایی خودشو داره ، ولی در المان ، من تا حالا نشنیدم بعد از نه سال زندگی ، کسی بگه من بچه نمیخوام داشته باشم چون از آینده اش میتزسم ،یا مثلا گرونی و خرج های بالای زندگی ، کل المان برای کسی خوبه که خانواده داشته باشن ، برای مجرد ها واقعا جالب نیست 😆😆
دلایل جالبی رو گفتی ولی بنظرم خیلی سوگیری ذهنی داری و رو جنبه های منفی بیشتر فوکس کردی تا مثبت. این مدل ذهنی رو میشه در خیلی از جنبه های زندگی داشت و اصلا کاری رو انجام نداد، زندگی یه پدیده هنری پرفکت نیست و پر ایراده و در مورد درک از خود هم هیچوقت آدم به نقطه ایده آل نمیرسه و همیشه خیلی از سوالات باز میمونن. بهت تماشای فیلم knight of cups رو پیشنهاد میدم. مانا باشی
ممنون از نظرت. به قول خودت زندگی پر از ایراده، پس چرا واقعا یک آدم دیگه رو ناخواسته واردش کنیم؟ بنظرم برای خیلی از تصمیم‌های دیگه میشه ریسک کرد یا کمال‌گرا نبود، اما این یکی هر چی می‌گذره بزرگ و بزرگ میشه برام. بازم ممنون برای دیدن ویدئو و نظرت 🙏
منکه همین الان بابام میگه پس چی شد کسیو پیدا نکردی میگم تو غرفه کولز نذاشته برم بردارم که ! میگه یکی از همون کارمندای کولز و ردیف کن همشونم که اذت کوچیکترن😅
ما هفت سال راجع به بچه دار شدن فکر کردیم طوری که حتی روز زایمان هم نمیخواستم باور کنم اما ترجیح دادم که بچه بیارم شاید دنیا رو جای بهتری برای زندگی بکنه
یکی از دلایلی که بعنوان یک زن نمیخوام بچه دار شم درد و رنج زیاد دوران بارداریه علاوه بر ریزش مو خرابی دندان پوکی استخوان و افسردگی و تروماهایی که به بدن وارد میکنه که مادرم برای بدنیا اومدن من تجربه کرد پروسه درمان بسیار زمانبر و طاقت فرساست
باران جان من اتفاقا می‌خواستم به این اشاره کنم اما فکر کردم شاید پرداختن به جزئیات باشه. اما بالای هشتاد درصد خانوم‌های اطراف ما که باردار شدن درگیر مسائل روحی و جسمی بعد از زایمان شدند. یا پروسه‌ی ریکاوری خیلی زمانبر بود همون‌طور که گفتید. من کامنت شما رو پین میکنم که بیشتر دیده بشه. بازم خیلی ممنون برای نظرت و وقتی که گذاشتی 🙏
منم🥲🥲🥲
من و همسرم قبل از اینکه بیاییم استرالیا حدود هشت سال بچه نخواستیم گفتیم به هدفامون برسیم یکم ثبات پیدا کنیم در زندگی .تقریبا سال نهم بودیم که از لحاظ اقتصادی همه چی داشتیم و حالا بچه میخاستیم ولی بچه دار نمیشدیم بعد یک سال و نیم و درمان هم بچه دار نشدیم فکر کردیم یه تغییری ایجاد کنیم در زندگی و برای استرالیا اقدام کردیم و در کمال ناباوری بعد گرفتن ویزا فهمیدم حامله ام و تقریبا شش ماه بعد از ورود به استرالیا بچمون به دنیا اومد من همزمان درس میخوندم و همسرم به خاطر زبانش کار پیدا نمیکرد و بیزنس زد نگرفت و تمام سرمایه ای که سالها جمع کرده بودیم طی دو سال خرج شد و حالا بچه من دو ساله شده و هنوز تو لیست مهدکودک هست که قبول کنن و من تحصیلاتم تمام شده و همچنان خانه دار هستم چون کسی نیست یا جایی که بچم رو‌نگه دارند و رابطه من و همسرم خیلی خیلی تغییر کرده نسبت به قبل که خیلی عاشقانه بود باز خدا رو شکر که همسرم الان شاغل هستن ولی واقعا به سختی از پس هزینه ها برمیاییم. با تمام این مشکلات شاید مسخره به نظر بیاد ولی شیرینی زندگی ما بچممون هست وقتی میاد منو میبوسه یه مامان‌میگه تمام مشکلاتم فراموش میشه. میخاستم فقط بگم که چقدر اینده غیرقابل پیش بینی هست مایی که هشت نه سال بچه نیوردیم تا بهترین شرایط برا بچممون مهیا شه زمانی بچه دار شدیم که ماه ها بود آواره مسافرخونه هتل بودیم حتی خونه پیدا نمیکردیم اجاره کنیم هرجا میرفتیم صدنفر تو صف بودن. من قبل بچه دار شدن با تمام نظرات شما موافق بودم ولی الان با این شرایط هم دارم فکر میکنم شرایطمون بهتر شد باید یه بچه دیگه داشته باشیم پسرم تنها نمونه😂
سهیلا جان خیلی خیلی ممنون برای در میون گذاشتن تجربه‌تون و امیدوارم سریع‌تر شرایط‌تون بهتر بشه
بین بچه‌هاتون فاصله کمتر از ٣٥ ماه باشه که بتونن دوست بشن
کاملا موافقم منم شرایط نرمالی ندارم الان پسرم ۹ ماهشه و بیکار شدم .منتهی بازم خداروشکر و بهترین اتفاق زندگی پسرمه و نمیدونم اصلا قبل این کوچولو زندکی اصلا چه معنی داشت!!!
بسیار الهام بخش خواهر! دنبال احسان نگرد ایشان خیلی اهل تحقیقات است حتی موقع تشناب رفتن هم یه تحقیقی زمانی انجام میده بعد اقدام میکنه 😅 به همین دلیل رشته اش معلومات در ارتباط با تکنولوژیه. البته ببخشی احسان جون عشقی داداش ❤ ولی خداوند الرحمن الرحیمه. بلی! سختی هاش را داره ولی ای را بدان که صبر بزرگترین احترام به حکمت خداست انشالله دریافت میکنی پاداشه رو❤
با تمام مواردی که درباره بچه دار نشدن گفتی موافقم !
ضمنا یک مطالعه مروری در سال ۲۰۲۳ مشخص کرده که در دراز مدت زوج های بدون فرزند رضایت بیشتری دارن.
همینطور مطالعات زیادی نشون داده که اکثر کسانی که داوطلبانه نخواستن بچه دار بشن تو سنین پیری از تصمیمشون پشیمون نشدن.
از طرف دیگه یه مطالعه تو آلمان انجام شد که‌نشون میداد مادران بسیاری از بچه‌دار شدن پشیمون هستن ولی از ترس قضاوت جامعه بیانش نمیکنن! در مجموع تصمیم به بچه‌دار نشدن یه انتخاب شخصی هست که دلایل منطقی محکمی حمایتش میکنه👌
یا به عبارتی مهمترین دلیل بچه‌دار شدن میتونه هیجانات ما باشه مثل تمایل زیستی، ترس از تنهایی، فشار اجتماعی و …
من ویدوهای شما رو از شروع مهاجرتم تا به امروز که حدودا ۸ سال میشه دنبال میکنم ، تمام حرفاتون کاملا تفکر برانگیره ، ولی فقط یه چیزی میخواهم بگم آدمهای خوبی مثل شما که بدون چشم داشت به دیگران کمک میکنند باید بچه دار بشن چون والدین خوبی میشن و مطمیتا یه ادم خوب مثل خودشون و به دنیا اضافه میکنن ، این دنیا و‌نسل آینده به ادمهای خوب شبیه به شما نیاز داره تا بتونه نحات پیدا کنه .
ممنون برای نظرتون مریم جان و خیلی لطف دارید
@@Mohajerhubاتفاقا همین ادمای اگاه که این خانم در کامنت اشاره کرد بچه دار نمیشن دیگه
وگرنه بقیه که میشن چون اگاه نیستن
خیلی عالی احسان جانم بسیار ویدیو عالی و بحث خوبی بود موفق باشی عزیز 😊😊
ممنون برای دیدن ویدئو و نظرت 🙏
به تصمیم هر فرد باید احترام گذاشت. فرزند به دنیا آوردن مسئولیت بزرگی به همراه خودش میاره که خیلی ها به آن توجه کافی ندارند. ممنون که این موضوع را جهات مختلف بررسی کردید.
ممنون فاطمه جان برای نظرت 🙏
سلام آقا احسان. ممنون از وقتیکه اختصاص میدی برای تولید محتوا. ممکنه در مورد خرید قسطی مانند استفاده از after pay و zip pay هم یک ویدئو بسازی؟
سلام محمد جان. بنظرم ایده‌ی خوبیه. حتما
عالی بود. لطفا از این نوع ویدیوها بیشتر بذارین داخل کانال‌تون.
ممنون برای دیدن ویدئو و نظرت 🙏
ویدیو بسیار خوبی بود. ممنون. و من با تمام نکاتی که گفتید موافقم.
من هم بیشتر از ۳ سال هست که بطور جدی دارم به این موضوع فکر میکنم و بعد از سه سال نه تنها هنوز به نتیجه قاطع نرسیدم بلکه انرژی که صرف میکنم که به این موضوع فکر کنم، هر روز بیشتر و بیشتر میشه. خیلی تصمیم سختی هست. ولی همین مردد بودن خودش دلیل محکمی هست برای اینکه بچه دار شدن مسیر مناسبی برای من نیست. بنظر من اگر ادم خودش رو تو یه جنگ دایم فکری با غریزه ی طبیعیش برای بچه دار شدن میبینه در حالی که شرایط مالی و زندگی سالم و مناسبی داره، شاید بچه دار شدن مسیر مناسبی واسش نباشه. بچه دار شدن بیشتر از اینکه یه تصمیم منطقی باشه، یه تصمیم احساسی هست. باید عاشق بچه باشی که پای سختی هاش وایسی. اگر عاشق باشی، تمام اون مشکلات و سختی ها رو با لذت تحمل میکنی. من فکر میکنم یه زوج فقط سه تا ویژگی باید داشته باشن که بتونن یه زندگی خوب به بچه شون هدیه بدن وپدر و مادر موفقی باشن، اول عشق به بچه داشتن، دوم سلامت روانی، سوم رابطه زناشویی سالم و قوی. اگر یکی از اینا نباشه، احتمال اینکه بچه دچار اسیب بشه خیلی زیاده. و اگر تمام اینا تیک میخوره، احتمال اینکه شما بتونید یه ادم سالم و موفق رو به جامعه هدیه بدید و از بچه داری لذت ببرید خیلی زیاده.
چقدر این نظر خوبی بود! دقیقا همون طور که گفتید بنظرم تقابل بین عقل و احساس هست. با نظرتون کاملا ارتباط برقرار میکنم
ممنون که به این موضوع پرداختین. یه مطالعه ای هم در مورد ارتباط رفاه با بچه دار شدن دیدم که نسبت عکس رو نشون میده. فکر کنین ادمهای تحصیل کرده و موفق که رفاه بیشتری دارن بچه نمیارن. احتمال اینکه اینا بچه های بهتری تربیت کنن به نظرتون بیشتر نیست؟ تا ادم های با رفاه پایین تر؟ یا سالها پیشُ یه مطالعه دانشگاهی در جامعه ایران خوندم در مورد کاهش ضریب هوشی و یکی از عواملش همین موضوع بود که زوج های با توانایی هوشی بالاتر و یا تحصیل کرده ترُ تمایل به بچه دار شدنشون کمتر میشه. حالا فکر کنین در مجموع چه تاثیری میزاره روی جامعه. وقتی از این ابعاد نگاه میکنی موضوع از اینی که هست هم پیچیده تر میشه.
ممنون برای نظر خوبت. چند تا از دوستان دیگه هم به این موضوع اشاره کردن. بنظرم بچه‌دار شدن اثر مستقیم و خیلی سریعی داره بر زندگی پدر و مادر در مقایسه با تاثیری که در دراز مدت و اون هم احتمالی بر جامعه داره. به عبارت دیگه صرف اینکه فرزند شما ممکنه تاثیر مثبتی در آینده بر جامعه داشته باشه یک شوک صد در صدی به زندگی خودت وارد میکنی
مطالعات تو این مورد نتایج متناقضی نشون میدن! چون تنها عامل برای تصمیم به بچه دار شدن تحصیلات و رفاه افراد نبست. از نظر تاریخی از این استدلال استفاده میکردن به عنوان زنگ خطر برای «نژاد سفید» که کمتر بچه دار میشدن تو امریکا. مطالعات نشون داد که انفاقا زوج های رنگین پوست بیشتری داوطلبانه بچه دار نمیشن و این فرضیه رد شد! مطالعات توی سوئد برای نمونه نشون میده که مادران تحصیلکرده بیشتر احتمال داره بچه دار بشن تا افراد با تحصیلات و رفاه کمتر و این احتمالا انعکاسی هست از رفاه اجتماعی که والدین رو حمایت میکنه.
بنابراین به نظر میرسه که این فرضیه همیشه صادق نیست و لزوما جمعیت مرفه و تحصیلکرده فرزنداوری کمتری ندارن.
احسان جان من و همسرم هم همین تصمیم رو داریم ولی همیشه پس ذهنم یه احساس ترس و نگرانی از آینده هست که نکنه پشیمون بشیم امیدوارم که سر تصمیمون بتونیم بمونیم😢
ممنون برای نظرت. من هم حس شما رو دارم
ممنون از زحمات شما احسان جان. تو هر تصمیمی که گرفته باشی، برای من قابل احترام هست عزیز.
🙏🙏🙏
من الان توی شرایط خیلی خوبی زندگی میکنم اما سالهای خیلی زیادی رو رنج کشیدم؛ مسلما از دیدگاه من دنیا جای امنی نیست و حتی کوچک‌ترین احتمال که بچه‌ی من هم به سرنوشت من دچار بشه من رو از بچه دار شدن باز می‌داره. اما از دیگاه کسی که بواسطه نحوه بزرگ شدنش، آسیب کمتری دیده و دنیا رو جای امنی میبینه بچه دار شدن میتونه لذت بخش باشه. این هم از اون حالت‌هاست که عقل آدم یه چیزی میگه و احساساتت یه چیز دیگه....زندگی خیلی باگ داره اگه آپدیت جدید اومد به من هم بگید آپدیتش کنم راحت شیم والا
مرسی مهدی جان برای دیدن ویدئو نظرت
برای بچه دار شدن نیازی نیست که آدم کاملی شده باشی یا خودت رو کاملا شناخته باشی و یا هدف هات معلوم شده باشه. تا زمانی که محبت و حس امنیت رو بتونی بهش بدی بهترین پدر و مادر دنیا خواهی بود. راه نجات زمین و محیط زیست شاید پدر و مادرهایی باشن که بچه هایی بدنیا میارن و تربیت میکنن که برای ابن مشکل کاری کنن.
برای پدر مادر همین داشتن پسری مثل تو ارزوه. چشم و چراغ و دلگرمی و امید و ارزو میشه بچه. انقدر مهم نیست که لزوما کنار بچه ات باشی.
مرسی بهزاد برای نظر خوبت ❤️
من با شما هم سن هستم و من و همسرم هم با همین دلایلی که شما گفتید، تصمیمی مثل شما گرفتیم. می خوام به چندتا نکته اشاره کنم:
اول که بچه آوردن دلیل می خواد نه بچه نیاوردن. دوم که من در حال حاضر نمی بینم توی اطرافیانم که بتونن بچه اشون رو درست بزرگ و تربیت کنن. عمدتا مادربزرگ ها دارن زحمت نوه بزرگ کردن رو میکشن تو ایران.
سوم که اونایی که میگن بچه بیارید، خیلی شیرینه، خیلی حرف خودخواهانه ای می زنن.
چهارم این که تو ایران متاسفانه الان خانم های بالای ۵۰ سال و مردهای بالای شصت سال می رن با ivf بچه دار میشن فقط بخاطر احساس تنهایی! که بنظر من عین خیانته به بچه. من دقیقا یه خونواده می شناختم که این کار رو کردن، الان بچه ۱۰ سالشه، مامانش ۶۰ سالشه و باباش هم سرطان گرفته و مرده.
نهایتا اگه واقعا یه روزی تصمیم گرفتم بچه دار بشم، یه بچه رو که وضعیت بدی داره بقولی به دنیا برمیگردونم نه این که یه بچه بیارم.
در آخر، مهم ترین دلیل من، دلیل اول خودته، این که من خودم اصلا به کجا رسیدم و چکار کردم تو سن ۴۰ که حالا بچه بیارم.
مرسی حمید جان برای نظرت 🙏 دقیقا منم دور و اطرافم زیاد مورد بوده. حالا حتی اگرم به هر نحوی سهل‌انگاری نبوده اما مثلا خیلی از خانواده‌ها فقط یک بچه دارن و گاهی نحوه تربیت‌شون جوریه که لوس بار میان!
بنظر من بچه دار شدن بخودی خود بد نیست ولی باید هر دو طرف آمادگی داشته باشن، اگر کسی هنوز حس میکنه خیلی کارها تو زندگیش هست که انجام نداده یا مردد هست در مورد بچه دار شدن، پیشنهاد می کنم تجدید نظر کنه چون بچه دار شدن از خودگذشتگی و مسئولیت پذیری بسیار بالایی می طلبه.
ممنون برای نظرت. من دقیقا اونجایی هستم که فکر میکنم اون کاری که می‌خواستم رو هنوز در زندگی انجام ندادم. یا به عبارت دیگه به اون کمالی که در زندگی می‌خواستم نرسیدم.
احسان جان،شاید به نظر بعضی ها مسخره بیاد اما یکی از دلایلی که دوست داشتم هیچوقت به دنیا نمیومدم اینه که از مردن میترسم!من فقط ۱۶ سالمه از این دنیا خیلی بدم از آینده میترسم اما به همین اندازه هم که از دنیا بدم میاد از مرگ میترسم اگه هیچوقت به دنیا نمیومدم پس هیچوقت هم نمیمردم
سلام 👋 خیلی خوشحالم که کانال رنج سنی مختلفی داره! اولا مرسی که ویدئو رو دیدی. بعدم اینکه ترس از مرگ چیز غریضیه که همه دارن. بنظرم مهم اینه که به جای فکر کردن بهش سعی کنی در لحظه خوب زندگی کنی. دو حالت داره (این چیزیه که من همیشه به خودم یادآور میشم خصوصا روزایی که حس و حال کاری رو ندارم) در این زمان باقی مونده تو میتونی بشینی و کاری نکنی و همش غصه بخوری و نگران آینده باشی. حالت دیگه اینکه تکونی به خودت بدی. یا حتی شده کار کوچیکی انجام بدی که حالت رو بهتر میکنه. من در اغلب موارد دومی رو انتخاب میکنم 😁 و وقتی برمی‌گردم نگاهی به روزم میندارم از خودم راضی‌ام! حالا تصور کن توی پنجاه سال آینده با همچین ذهنیتی زندگی کنی. بعدم اینکه منم زمانی خصوصا وقتی سن تو بودم حس تو رو داشتم. هیچ چیزی درست از کار در نمی‌اومد. اما الان واقعا از زندگی بدم نمیاد. نمی‌گم همه چیز پرفکت شده نسبت به گذشته. اما نوع نگاهم و انتظاراتم تغییر کرده. یعنی میخوام بگم بهتر میشه! الان ذوق دارم که برم قهوه‌ی صبحگاهیم رو درست کنم و گربه‌ها رو بچلونم 🤣 بازم مرسی برای نظرت و اینکه صادقانه از حست گفتی
Hi, Ehsan Jaan. You have no idea how helpful this video was for me. I am very grateful to you. I am in a situation where I agree with everything you said and have a few personal reasons as well, which is why I absolutely do not want to become a father.
thank you for creating such a helpful content that no one else addresses. ❤
No worries. I'm glad you found it helpful. And yes, this kind of disagreemenṯ is going to be problematic.
خیلی خوب بود. خیلی خوبه که آدم می بینه در افکار و دغدغه ها و سبک زندگیش تنها نیست. منم با همه امکانات و آمادگیهایی که ایران و اینجا داشتم همیشه مشغول همین نکته ها و مسایل بودم. دلهره آوره گاهی..به خصوص برای ما زنها.. چون خیلی تفاوته بین انتخاب نکردن با نتونستن.. مردها تا سن بیشتری از حق انتخاب برخوردارن (برای فرزند آوری)، ولی زن ها عملا بعد از 45 شروع میشه به امکانش نیست همینه که انسان رو مثل ورود به میانسالی می ترسونه (راهی متفاوت با نیاکان و اکثریت آدمها در جهان رو رفتن) ولی بازم ارزش داره اگر احساس کنی داری راه درست خودت رو میری. به تمام مسایلی که اشاره کردید آمار بالای جدا شدن، طلاق، زندگی های پر تنش یا کم بضاعت رو هم اضافه باید کرد چون خیلی ها میگن ما کار نداریم، درآمد نداریم، خیلی کمبودها رو داریم ولی با دیدن بچه مون عشق می کنیم ولی باید زمانی که اون فرزند به عقل رسید پرسید آیا تو هم عشق کردی؟ آیا در اونزمان که والدین برای اینترتینمنت خودشون آوردنت توهم اکی بودی
ممنون بهار جان برای دیدن ویدئو و نظرت. اگر نظرات باقی دوستان رو هم نخوندی پیشنهاد میکنم نگاهی بندازی. کلا این ویدئو بحث‌های جالبی رو پیش کشید. بازم مرسی برای نظرت.
Hame chiz az man gozasht , Emrooooooz tanha delkhoshim khodast .movafagh basheen.
امیدوارم هر جایی که هستید صحیح، سلامت و شاد باشید.
با سلام و عرض ادب! نظر شما چیه؟ (با رعایت شئونات اسلامی وگرنه که زنگ آخر!)
این ویدئو خیلی خیلی نظرات موافق و مخالف خوبی داشت!
با حرف هات صد در صد موافقم احسان جان. آدم وقتی سنش بالاتر میره، فقط این نیست که بقول خودت هر روز فنر یه جاش در بره... خیلی عاقل تر هم میشه و مسائل رو خیلی دقیق تر بررسی میکنه. به نظر من یکی از دلایل اینکه سن که میره بالا تمایل به بچه دار شدن که با تمامی زیبایی هاش ولی عملا یه کار غریزی هست کمتر میشه هم همین هست... در مجموع به نظر من اگر کسی قصد بچه دار شدن داره، باید اوایل جوونیش اقدام کنه، بعدش واقعا سخت میشه.. حالا ببینیم با این همه سخنرانی های افشاگرانه خودمون آخرش چیکار می کنیم... 😁😁😁
هیچی خواهشا یه روح و به زمین وارد نکنید
دمت گرم عماد برای نظر خوبت 💯 بنظرم توی سن بچه دار شدن هم مثل سن ازدواج باید تعادل باشه. مثلا اگر یه زوج خیلی سریع بچه دار بشن ممکنه هیچ وقت اون باندینگ رو با هم تجربه نکنن. چون تا میان از اول رابطه لذت ببرن و شناخت بهتری از هم پیدا کنن درگیر بچه داری میشن. اگرم که خیلی دیر باشه که مشکلات خودش رو داره. کلا پیچیدس!
@@Mohajerhub اره البته اینم هست.. اینجاست که به قول پرویز که میگه :
"گرفتار شدیما..."
به عنوان کسی که مهاجرت کرده و تقریبا تمام شرایطی که احسان جان گفت رو دیدم یا تجربه کردم، تا حد زیادی با احسان جان موافقم. هرچند خیلی بستگی به سبک زندگی و مدل هر خانواده داره. هر خانواده و سبک هر فرد متفاوت هست و بعضی ها ترجیح میدن یسری فشار ها یا چالش ها رو تجربه کنن هرچند کار آسونی نیست.
یه نکته اینه خیلی افراد تحصیل کرده و روشنفکر، تلاش میکنن تربیت و رشد بچه شون رو به روند روزگار نسپرن و خودشون زحمتش رو بکشن که همین بچه داشتن رو سخت میکنه.
مهم ممنون احسان جان که این موضوع مهم رو مطرح کردی.
خیلی مخلصم. لطف داری محمدرضا جان
خیلی نکته خوبی رو اشاره کردید و بنظرم سخنرانی های "دکتر جردن پترسون" خیلی کمک می کنه. بچه ها باید در محیط ارگانیک بزرگ بشوند.
عالی بود احسان جان 🎉🎉🎉
دمت گرم محمد رضا جان برای دیدن ویدئو 🙏
بچه دار شدن از نظر مزیتی نداره و من به دلایل مسوولیت سنگین نسبت به بچه ها و فراهم کردن کیفیت بالاتر از معمول برای بچه ها که متضمن درآمد بالا چه در ایران و چه خارج از ایران می باشد با بچه دار شدنومخالف بودم ولی به هر حال بر سر آوردن یک بچه با در نظر گرفتن منافع و زیانها با همسرم به جمعبندی رسیدیم ولی درمورد بچه دوم بشدت مخالف بودم و همسرم تحت تاثیر القائات دکتر هولاکویی که بچه دوم بسیار لازم است مدام با من چالنج داشت و در نهایت پیروز شد ولی به دلیل مخالفت شدید من از زمان باردار شدن همسرم و پس از آن با وجود برشمردن مشکلات آوردن بچه دوم زندگی ما کاملاً متحول و متاسفانه می تونم بگم بسیار پر تنش شد و هنوز هم هست و بدتر از اون اینکه همسرم پس از آوردن بچه دوم و برخورد با همه مشکلاتی که پیش از به دنیا آوردن بچه دوم براش برشمرده بودم گفت که اشتباه بزرگی مرتکب شده ولی بواقع نوش داروی پس از مرگ سهراب بود. در اخر فقط یک توصیه می کنم فقط و فقط اگر هر دو صد در صد موافق بچه دار شدن هستید اقدام کنید وگرنه به مشکلات جدی و گاهی حل نشدنی بر خواهید خورد. با موزش از اطاله مطلب
سلام 👋 ممنون برای دیدن ویدئو به درمیون گذاشتن تجربه‌تون
اهان قربان دهنت گل گفتی
این خیلی خوبه ک میدونید ار پس بجه دار شدن بر نمیاین و دنبال حرف بقیه باشین …
هر کس الیته نظری داره
یکی بچه دار میشه بلد نیست زندکی کنه و تربیت کنه
یکی دوست داره بجه دار بشه و نمیشه یا شرایط نداره
خلاصه اینکه لایف استایل و تیپ شخصیتی آدما توی تصمیم ب بچه دار شدن تاثیر داره 😊
دقیقا! مرسی از نظرت 🙏
مطالب جالب و مفیدی گفتین 🤝👏
ممنون امیر جان 🙏
من الان دو پسر سی و بیست وپنج ساله دارم.اگر زمان برگرده به عقب یک دختر هم میارم و در ضمن فاصله ها رو دوسال دوسال میکنم.
اصلا بزرگ کردن فرزند آدم رو نسبت به همه امور حتی شکوفایی شخصی به جلو هل میده .
در کل اگر به بزرگ کردن بچه به چشم یک اختراع و یک لذت بردن زندگی نگاه کنیم،روند زیبایی در زندگی میشه.
چه در مسیر رشد فرزند آموزش متقابل باشه و ما از اونها یاد بگیریم.
فقط هشت سال اول کودکی رو حوصله و وقت بذارید ،کافی و عالیه
تنها چیزی که هیچ وقت در داشتنش شک بخودتون را ندید ، بچه دار شدن هست.
قرار نیست هر چیزی راحت باشه،خیلی از مسائل مثل بچه دار شدن ،چالشهاش زیباست
ممنون از نظر خوبتون 🙏
من هم وارد دهه چهارم شدم و تو دوران کرونا به این نتیجه رسیدم که بچه نداشته باشم. چونکه به شدت مریض شدم و تا حدی که فکر میکردم چیزی نمونده بمیرم بعد به این فکر کردم که حالا مهاجرت کردم یک بچه بیارم و بمیرم اون وقت سر بچه چی می آد. البته تو ایران هم بودم و می مردم تو خانواده آدم آگاه و مهربونی ندارم که بچه ام رو بزرگ کنه چه برسه به الان که تو یک کشور دیگه هستم. البته مجرد هم هستم و نمی دونم شریک احتمالی زندگیم چه خصوصیاتی داره ولی خوب به عنوان زن چونکه وقت بچه دار شدنم داره تموم میشه خیلی بهش فکر کردم
ممنون برای نظر خوبتون و به اشتراک گذاری تصمیمتون 🙏
من ۱۹ سالمه و چن وقتی هست اومدم استرالیا و به شدت با شما موافقم ❤
دمت گرم
با درود، من 43 ساله هستم، ساکن آلمان هستم. نه تنها بچه دار نشدم، بلکه متأهل هم نیستم. از اول میدونستم از زندگی چی میخوام. من برای این کار ساخته نشدم.
بسیار هم عالی علی جان 🙏
I agree with U 100% Ehsan jan
Cheers Soheil jan 🙏
چقدر جای این محتوا تو یوتیوب فارسی خالی بود، من کانادا زندگی میکنم، وتک تک مواردی که عنوان کردین رو درک میکنم و باهاتون موافقم
مرسی نادیا جان برای نظرت و خوشحالم که این رو می‌شنوم 👌
احسان جان ویدئوی بسیار جالبی درست کردی
و به درستی نظریات رو در این باره مطرح نمودی👏
یک‌مشکل بسیار بزرگ‌هم وجود داره و اینکه علاوه بر فرهنگ ، زبان هست وقتی پدر بزرگ و مادر بزرگها از ایران پیش ما میان بچه هایی که اینجا بدنیا اومدن و بزرگ شدن امکان برقراری ا رتباط بخصوص عمیق و صمیمانه وجود نداره، بازم ممنون💚🙏
به نکته خیلی خوبی اشاره کردید که از قلم انداختم! من اگه خودم بچه داشتم حتما فارسی رو هم بهش یاد میدادم. به غیر از مسئله‌ی برقراری ارتباط با مثلا پدربزرگ و مادربزرگ، قبلا یک جا خونده بودم که مغز بچه‌های چند زبانه رشد یا توسعه بیشتری داره
آقا احسان عزیز من درک میکنم تمام مسائلی که گفتی رو و بله بچه خیلی سختی ها داره .من کار ریموت انجام میدم و مثل خودت برنامه نویسم و واقعا سخت شده شرایط چون پسر کوچپلوی ۹ ماهم خیلی وابسته به منه و منم از خونه کار میکنم خیلی سخته.شب نخوابیدنها به یه کنار .همسرم هم واقعا آسیب دید بعد عمل سزارین و هنوزم سر حال نشده .اما با همه س این مشکلات نظر جفتمون همینه که واقعا زندگی بدون پسرمون بی معنی بود .درسته خیلی سختی داره ولی یه خنده صبحگاهی بعد اینکه بیدار میشه و میفته سرمون بیدارمون میکنه خودش به اندازه تمام دنیا ارزش داره .من مخالفم باهات .بچه نباشه زندگی معنی نداره .من خودم توی ۳۳ سالگی بچه دار شدم ولی الان میگم خیلی دیر بود کاش زودتر بچه دار میشدیم... خلاصه طعم پدر مادر شدن رو هر چقدر هم ما بگیم تا مستقیم حس نکنی نمیفهمی .زیباترین چیز دنیاست
ممنون برای نظر خوبت
Thanks for your information.
Thanks for watching the video!
واقعا عالی بود ممنون❤، من و همسرم تصمیم گرفتیم یکم که سنمون بالاتر رفت بعد از ۴۰ یه بچه رو به فرزند خوندگی قبول کنیم از ایران بیاریم استرالیا بزرگ کنیم اینطوری یکم عمرمون بیشتر استفاده کردیم کسیو هم به این دنیا نیاوردیم یکی رو هم نجات دادیم
ولی درکل باهمه حرفاتون موافق بودم
سامان جان ممنون برای دیدن ویدئو و نظر خوبت. بسیار ایده‌ی خوبیه. ما هم بهش فکر کردیم.
خب از همون استذالیا بگیرید
شما را دوست دارم، انسان بخشنده ای هستی هم به علم و هم به پولی که داری . با تمام احترام به نظراتت بچه بیار، با همه سختی هاش، بزار دنیا را امثال تو بسازن و درکش کنن نه انهایی که اگاهی ندارن و نه میدونن که حتی ندارن و بدون اگاهی بچه میارن. انسان عاقل تنها راه نجات بشره، عقل خوب و درست و ژن کار درست را حفظ کن، راه نجات امون همینه، شاید همون کودک امروز راه نجات بشریت باشه که هست. ما هم کار می کنیم و مالیات میدیم که دنیای بچه ها از دنیای قدیم ما بهتر باشه که تا حدی بچه های امروز بیشتر بچگی می کنند و کمتر می میرند ، خلاصه که دوست داشتنی هستی😊
سلام حامد عزیز و ممنون برای نظرت 🙏
خیلی موضوع عالی بود کاملا با شما موافقم
ممنون برای دیدن ویدئو و نظرتون
کاملاباهات موافق هستیم دمتگرم بابت این ویدیو وموضوع جالبت، ماهم بچه دارنشدیم بااینکه خارج ازکشوریم خونه خریدیم دوتامون کارمیکنیم دلیل مااین بودکه با وجوداینترنت وتکنولوژی دیگه نمیشه بچه هارو درست تربیت کرد ودرواقع الان اینترنت زورش ازپدرمادرهابیشتره وبچه هامثل قدیم اهمیتی به حرف پدرمادرنمیدن ماگفتیم چه کاریه واسه خودمون عذاب درست کنیم به نظرمن بچه مثل یک گورکنی هست که ازلحظه دنیااومدنش بایک سوزن شروع میکنه قبرتو گندن تا موقعی که بزرگ بشه قبررو واست اندازه کنه😂😂😂😂
علی جان مثال جالبی بود 🤣 البته دیگه من به اون شدت بهش نگاه نمی‌کردم. و اینکه در مورد اینترنت هم دقیقا درست میگی. من توی اپیزود شبکه‌های اجتماعی پادکستم توضیح میدم. برای بچه‌های الان نبود اینترنت و کامپیوتر تعریف نشده هست (ما نبودش رو تجربه کردیم) همین قضیه خیلی به اعتیاد به تکنولوژی و تنهایی دامن میزنه.
@@Mohajerhub پادکست هاتون روکجامیتونم گوش بدم،پیدانمیکنم؟اگه کانال دیگه داریدلینکشولطف میکنید.
از این طریق توی پلتفرم‌های مختلف می‌تونید گوش کنید:
dandesangin.com/
این هم لینک یوتیوب:
www.youtube.com/@dande-sangin
چیزی که شما توصیف کردی به طور واقعی موضوع یک فیلم بود که اسمش یادم نیس و خارجیم بود بسیار دارک و عجیب و سورعال در مورد بچه داشتن
دم شما گرم فوق العاده گل گفتید
عالی ، احساس میکردم فقط من این نظرات رو دارم که دیدم تنها نیستم
منم همین حس رو داشتم! 😄
@@Mohajerhub خدا رو شکر خانومم هم با من همراهه و هم نظر ، امیدوارم در مسیر اومدن به استرالیا که مهاجرت دومم حساب میشه بتونیم از لحاظ فلسفی قوی تر بشیم و مسیر بهتری برای خودمون و بشریت بسازیم
آره. اینم که دو نفر به این نقطه نظر برسن خیلی مهمه.
@@Mohajerhub به نظرم مطالعه خیلی میتونه کمک بکنه ، حتی اینکه آدم بفهمه توانایی نگهداری یه موجود زنده رو داره یا نه بسیار نکته مهمیه ، اتفاقا به یکی از دوستان که عاشق گل و گیاه بود و خیلی تمایل به حیوانات برای نگهداری نداشت سپردم یه درختچه بونسای تهیه کنه ببینه چقدر میتونه تحمل کنه و نگهداری کنه ! 🙂
درود،تازه هزاران موضوع و داستان هس که دست پدر و مادر نیس و همه اونا میتونه زندگی یه خانواده و حتی یه کشور و کره زمین دگرگون کنه،دقیقا دنیایی که ما روش کنترلی نداریم جایی نیست که دعوتنامه برای دیگران صادر کنیم
بالاخره یکی پیدا شد حرف دل منو مرتب و واضح گفت ازین به بعد هرکی بپرسه چرا لینک این ویدئو میفرستم براش 🤌🏻😂
خوشحالم که اینو می‌شنوم 😁
به نظرم همون‌طور که گفتی این نظر شخصی شماست و البته بهترین فرمول برای شخص شماست. فکر نمیکنم موضوعیت عمومی داشته باشه برای خیلی ها.
@@pouyaparsaie ممنون برای دیدن ویدئو و نظرت پویا جان. این نکته رو اضافه کنم که درسته که این کاملا نظر شخصی هست، اما سیل عظیمی موافق و مخالف داره. کامنت‌های باقی دوستان رو ببینی این قضیه محسوس‌تر هست. و همون‌طور هم که توی ویدئو گفتم آمار تولد توی خیلی از کشورها منفی شده، و مطمئنا خیلی‌ها، علاوه بر دلایل شخصی، اشتراکاتی با بخشی از دلایل من دارن 🙂
۱: یکی از دلایلی که دنیا بیشتر به سمت انحطاط پیش میره اینه که انسانهای اندیشمند و خردمند و به طور کلی انسانهای اهل فکر کردن بیش از حد ایده آل گرا پیش میرن در مسیر زندگیشون ، خب شاید بپرسید چه دخلی به ماجرا داره ؟ ربطش اونجاست که یه فرد به طور مثال در حال زندگی در یک جامعه خیلی خوب و شرایط فکری و تحصیلات خوب با نگرانی های اجتماعی بالا عرصه تولید و تربیت نسل بعد رو خالی میذاره به دلایل متععد خودش که مبادا ناتوان باشه در اجرای مسئولیت بزرگی که به دوش داره و همزمان این عرصه رو در اختیار نسل و تباری از جمله هندوستان و پاکستان و امسالک قرار میده که تولید مثل کنن فارغ از حتی ثانیه ای فکر به تولید نسل .
و سهم اکسیژن نسل تولید نشده شما که بعضا میتونست نسل بعد روشنفکر دنیا باشه که به تبدیل دنیا به جای بهتری کمک کنه رو هم مصرف میکنن . به هر حال در رابطه با بخش نگرانی های جهانی پاسخ من این هست هر فردی با این تصمیم هر چند شخصی دقیقا بلعکس به عقب ماندگی دنیا و به سمت نابودی رفتنش کمک میکنه چون فضا رو واسه انسانهای احمق و بی اندیشه باز تر میذاره .
۲: حتی اگر دنیا رو در یک شرایط آخر الزمانی هم تصور کنیم لحظه هایی وجود داره که هر انسانی که زندگی رو تجربه میکنه واسه حتی چند لحظه از موجودیتش لذت میبره و وقتی به نیستی فکر میکنه قدر دان موجودیت میشه که هرچند نمیشه نادیده گرفت که ذات نیستی تصوری از موجودیت نداره پس کودک متولد نشده از این منظر متوجه احساس و فکری نیست ، اما ذات زنده بودن و زندگی کردن در تک تک موجودات این سیاره زیبایی خودش رو داره
۳:اجداد شما به خاصه بهای بسیار سنگینی پرداختن که من با شما نوعی امروز توی این مسابقه بقا شرکت داریم
- و در اخر بخوام جمع بندی کنم نظر من هم به نظر شما نزدیکه و متاسفانه انتخاب صحیح و غلطی واسه این طرز فکر وجود نداره و خواستم تفکر شخصی خودمو بیان کنم
ممنون سامان جان برای نظر خوب و کاملت. یکی از طولانی‌ترین نظرات کانال بود.
من خودمم همون‌طور که گفتم از زندگی لذت می‌برم (با اینکه در برهه‌ای از نوجوونی در دوران سیاهی بسر می‌بردم) اما هنوز با اینکه برای وارد شدن یا نشدن به این دنیا حق انتخاب نداشتم مشکل دارم!
یکی از دلایل دیگه برای بچه دار نشدن که توی ویدئو بهش نپرداختم
ویدیو بسیار خوبی بود. ممنون. و من با تمام نکاتی که گفتید موافقم.
من هم بیشتر از ۳ سال هست که بطور جدی دارم به این موضوع فکر میکنم و بعد از سه سال نه تنها هنوز به نتیجه قاطع نرسیدم بلکه انرژی که صرف میکنم که به این موضوع فکر کنم، هر روز بیشتر و بیشتر میشه. خیلی تصمیم سختی هست. ولی همین مردد بودن خودش دلیل محکمی هست برای اینکه بچه دار شدن مسیر مناسبی برای من نیست. بنظر من اگر ادم خودش رو تو یه جنگ دایم فکری با غریزه ی طبیعیش برای بچه دار شدن میبینه در حالی که شرایط مالی و زندگی سالم و مناسبی داره، شاید بچه دار شدن مسیر مناسبی واسش نباشه. چیزی که من فهمیدم بچه دار شدن بیشتر از اینکه یه تصمیم منطقی باشه، یه تصمیم احساسی هست. باید عاشق بچه باشی که پای سختی هاش وایسی. اگر عاشق باشی، تمام اون مشکلات و سختی ها رو با لذت تحمل میکنی. من فکر میکنم یه زوج فقط سه تا ویژگی باید داشته باشن که بتونن یه زندگی خوب به بچه شون هدیه بدن وپدر و مادر موفقی باشن، اول عشق به بچه داشتن، دوم سلامت روانی، سوم رابطه زناشویی سالم و قوی. اگر یکی از اینا نباشه، احتمال اینکه بچه دچار اسیب بشه خیلی زیاده. و اگر تمام اینا تیک میخوره، احتمال اینکه شما بتونید یه ادم سالم و موفق رو به جامعه هدیه بدید و از بچه داری لذت ببرید خیلی زیاده.
شما هرچقدم بزایی به نرخ تولد کشورایی مث هند پاکستان بنکلادش نیجریه افغانستان عراق سوریه نمیرسی. ادمایی کارمند و به قولی درس خونده و اگاه نهایت دوتا بیارن بزورررررر . اغلب یک دونه با این‌یکدونه یکدونه ها حریف اونا نمیشیم بجز این بچمون کل عمرش در رقابت با بچه های اوناس و بیشتر از ما رنج میبره
ولی خارج از شوخی به نظر من بچه دار شدن بزرگترین و سختترین تصمیمیه که هر انسانی ( که منطقی باشه و فکر کنه) تو زندگی باهاش مواجه میشه چون هیچ راه برگشتی وجود نداره و به شدت مسولیت بزرگیه
دقیقا پوریا جان 👌
چقدر چقدر چقدر این موضوع مورد علاقه ی من بود
من واقعا فوبیای به دنیا آوردن بچه دارم چه فیزیکی چه روحی و اکثرا هم نگران آینده ی بچه ای هستم که هنوز بدنیا نیومده یه جا نوشته بود من زمانی انسانی رو به این دنیا میارم که از دنیایی که توش هستم راضیم من یکی واقعا این دنیارو اونقدر با ارزش نمیبینم همیشه دوست دارم به شرایط استیبل که رسیدم بچه های بی سرپرست رو به فرزند خوندگی قبول کنم که مطمئنم این کارم عواقب و حاشیه های زیادی داره ،از جواب پس دادن به خانواده ها بگیر تا این که احساس مادر شدن رو سرکوب کنم.ولی بهرحال فکر میکنم بچه های زیادی نیاز به گرمای خانواده دارن.
سوالی که برام ایجاد میشه اینه که آیا تو استرالیا بچه هایی هستن که بی سرپرست یا بد سرپرست باشه؟
باید اضافه کنم شما و امثال شما حتی خود من و همسرم اگه بچه دار بشیم قطعا والدین خوب و مسئولیت پذیری میشیم🌸
این حجم از روشن فکری و با دغدغه بودن رو کم دیدم اطرافم
مرسی لیلی جان برای دیدن ویدئو و نظرت 🙏 در جواب سوالت باید بگم که اینجا میشه بچه به فرزندگی قبول کرد. فقط اینکه تا جایی که میدونم خیلی پروسه‌ی سختی داره
کاملا موافقم 👍
ممنون برای دیدن ویدئو و نظرت 🙏
Perfect🙏
Thanks for watching the video 🙏
چون گفتین نظر بدین نظرم اینه که اولا من دلیل این ویدیو و توضیحات رو نمی فهمم چون قضیه کاملا شخصیه هم داشتنش و هم نداشتنش و کاملا وابسته به شرایط فرد. این رو گفتم که حتی بین استرالیایی ها هم هنوز این قضیه نرمال نیست و روش من هم اگه کسی ازم بپرسه دقیقا همینه که بگم این مسیله شخصیه به کسی ربط نداره. من بچه ندارم اما اگه پیش میومد بچه دار میشدم. اما الان هم پشیمون نیستم که مثلا زندگیم تحت تاثیر قرار بگیره یا ناراحت باشم چون من دیگه به زندگی این مدلی عادت کردم و چه با بچه چه بی بچه فکر کنم می تونستم برای اون شرایط زندگی کنم. باز برای شما آقایون همیشه وقت هست اما حتی خانم ها هم که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرن خیلی فکر نمی کنم چی میشد چی نمیشد. عملا من دوتا مسیله دارم با بچه نداشتن: یکیش آدم بیشعوری (معذرت می خوام اما لیاقتش همینه) که فکر می کرد چون بچه ندارم نباید مثلا پروموت بشم محل کار! راه حلش چی بود؟ از اون محل کار اومدم بیرون رفتم یه جای بهتر بذار یارو تو بیشعوریش بمونه (بازم معذرت) مسیله دوم هم اینکه اموالم و اونچیز هایی که بهش رسیدم بعد از من میوفته دست کسانی که ممکنه دلم نخواد ! عجیبه اما اون هم خودم رو با این متقاعد می کنم که خودم نیستم به جهنم دست هرکی افتاد افتاد! آهان یکی دیگه هم هست - نمی تونم هضم کنم این هندی ها و چینی ها و خیلی ملیت های دیگه که فرت و فرت بچه دار میشن اونقدر این قضیه رو تحلیل نمی کنن که ماها می کنیم! واقعیتش دلم نمی خواد جمعیت ایرانی ها هر جای دنیا و با هر مسلک و طرز فکری کم بشه در مقایسه با اون ملیت ها.
نه بابا. مرسی که نظرت رو گفتی. اما چرا دلیل آوردم؟ چون وجه اشتراکی وجود داره بین اغلب اونهایی که مثلا نمی‌خوان بچه‌دار بشن. یک سری از دلایل که با دیگران مشترکه دلایل منم هست و به همین دلیل عنوان کردم، با اینکه یک تصمیم شخصیه. و به هر حال بهانه‌ای شد برای شکافتن این موضوع. اون هم که گفتی جمعیت ایرانی‌ها در مقایسه با سایر باقی ملیت‌ها کمتر میشه، برای من حکم ارث و میراث رو دارن! من که توی این دنیا نباشم چه فرقی میکنه واقعا؟ بعدم با این سیل عظیم مهاجرت و راحت شدن سفرها بنظرم در چند دهه آینده نژاد یا ملیت فلان خیلی معنا نداره 😁
عالی. کار خوبی میکنید که بچه دار نمیشید❤
مرسی روزبه جان برای دیدن ویدئو و نظرت
احسان عزیز شما ویدئو های تانرا با گوشی همراه تان رکورد میکنی؟
🤣 نه علی جان! کلی زمان و هزینه کردم برای ستاپ یوتیوب. گوشی هیچ وقت همچین خروجی با کیفیتی نداره
@@Mohajerhub نظر خودت راجه به من چیه که شروع کنم به ویدئو سازی از گنگ های دندینانگ بگیر تا لاشی ها و خانه های کهنه سیتی! جالب خواهد بود محتواش!؟
نمیدونم. به هر حال باید چیزی باشه که علاقه داری و مستمر محتوا تولید کنی
به طور کلی به نظر من بهترین سن بچه دار شدن دهه بیست سالگی زندگیه، اونم با مشارکت پدر مادرها و کسی که کمک و راهنماییت کنه، وقتی که سن بالا میره هم آدم کمالگراتر میشه هم اعصابش ضعیف تر و کم حوصله تر،،اختلاف سنی بیشتر از بیست سال با فرزند هم فاجعه‌س، توی اون سنی که بچه به حمایت پدر مادر احتیاج داره، یا والدین درقیدحیات نیستن یا به خاطر کهولت سن و اختلاف فرهنگی با هم کنار نمیان، در کل بچه دارشدن درخارج از ایران بدون کمک خیلی خیلی سخته، من توی اقوام و دوستانم دیدم که چه سختی‌ای کشیدن و بچه بدون محبت پدربزرگ و مادربزرگ و خاله و عمه و عمو و دایی بزرگ میشه... درکل خودم با اینکه مجردم هیچ وقت موافق بچه دار شدن نیستم.
ممنون مهتاب جان. دقیقا درست میگی و من کاملا با حرف‌هات ارتباط برقرار میکنم!
بچه دار شدن یه سطح از بی خیالی (سعی کردم شعونات رو رعایت کنم) رو میخاد که هنوز به دست نیاوردی احسان جان😊.
متاسفانه همین بی‌خیالی خیلی کار دست بعضی از مادر پدرها و همون بچه‌ها داده علی جان!
حالا برای ما خوب داستان اینه که اولی رو آوردیم، ولی بدش اینه که نامردیه خواهر یا برادر نداشته باشه🤦 چه کنیم؟؟
@@alirahimi1985 دقیقا مسئله همینه علی جان. بنظرم یا باید نیاری. یا دو تا باشن. خصوصا اگر مهاجرت کردید
@@Mohajerhub دقیقا باهاتون هم نظرم. ولی احسان جان من کاملا به تصمیم ونظرتون احترام می ذارم، ولی لازم میدونم این کامنتو بدم اگه پدر بشی مطمئنا خیلی خیلی پدر خوبی خواهی شد و بچه ها خیلی بهت افتخار می کنن. 😍😍
You’re absolutely spot on, not everyone is marriage material or parents material. However would you be kind enough to put my name as beneficiary of your will😂, you don’t want Australian government gets everything.
😁😁😁
احسان جان کتاب واقعیت نگری رو بخون اثر هانس روسلینک
کمکت میکنه
ممنون ازت. انگلیسیش رو پیدا کردم. بنظر موضوع جالبی هست!
www.amazon.com/Factfulness-Reasons-World-Things-Better/dp/1250107814
منم خلاصه اش رو الآن خوندم ، بنظر کتاب خوبیه و بیل گیتس هم تأییدش کرده به عنوان محبوب ترین کتاب هاش...
Perfect Ehsan
دمت گرم پویا جان مثل همیشه
ارادت دارم احسان جان
ولی اقای مهاجر هاب (اسمتون یادم رفت دیگه ) من از همین الان که توی ایران دنبال یک دختر هستم ازم بچه دار بشه چون این جوری ادم یه پله جلوتر چون تولد بچه با سن بالای پدر ممکنه باعث اوتیسم یا بیماری بشه (بچه دوست دارم)
سلام مهدی جان 👋 مرسی برای نظرت
فوق العاده ای❤
دمت گرم علیرضا جان. لطف داری
سلام دوست عزیز من اکثرا ویدیو های شما را میبینم و استفاده میکنم، تشکر از همه زحماتی که در ساختن آن ویدیو ها کشیدید، و امیدوارم هرچه زودتر تصمیمتان عوض بشه و به بچه دار شدن فکر و بعد عمل کنید، نظرتان را عوض کنید دوست من
سلام سید محمد جان و مرسی برای نظرت 🙏
ممنون از بیان مطالب از زوایای مختلف.
به نظرم علاقه به تولید مثل، و محبت طبیعی که انسانها به بچه ها دارند (مخصوصا اگر فرزند خودشان باشد)، شاید در ادامه یا راه حلی برای میل فطری به جاودانگی است که به صورت ادامه نسل بشر یا ادامه حیات نمود پیدا می کند.
با این دیدگاه، ممکن است هر فردی بجز فرزندان خود، در برابر بچه های دیگران و نسلهای بعد هم احساس مسئولیت کند.
اینکه شرایط یا میل فرزندآوری برای فردی، یا زوجی مقدور نباشد، به نظرم طبیعی است. پیشنهادم به این افراد این است که با دید حفظ و بهبود شرایط حیات نسلهای بعد هم کارهایی بکنند. از حمایت مالی، فکری و عاطفی از فرزندان فامیل و دوستان نزدیک، و حتی افراد ناشناس، تا حرکت در جهت حل مشکلات دنیا و...
البته به شخصه انتظاری ندارم (و دوست هم ندارم) که فرزندم در آینده کاری برایم بکند.🙂
ممنونم برای نظرتون و وقتی که گذاشتید 🙏
همون طور که خودتون هم اشاره کردید، این تصمیم کاملا شخصی هست. تمام دلایلی که در رد یا پذیرفتن بچه‌دار شدن بهش کردید، قابل تامل هست و البته قابل رد کرد! تنها دلیل لازم و کافی برای بچه‌دار شدن این هست «دلم می‌خواهد/دلم نمی‌خواهد!»
بعنوان کسی که همفکر شما هستم، اما بچه دار شدم!، بعد از بچه‌دار شدن مدتهاست که افسردگی رو تجربه میکنم و اگرچه در تصمیم‌گیری اشتباه نکردم اما از تصمیمم و نتیجه‌ی کار خوشحال نیستم. در نهایت بچه‌دار شدن یا نشدن هم مثل اکثر تصمیمات زندگی مشترک بک تصمیم دو نفره هست و اینکه همسر آدم توی این راه با آدم همنظر باشه هم شرط هست
ممنون برای در میون گذاشتن تجربه‌ات و اینکه سر صبح ویدئو رو دیدی 😁
دقیقا بنظرم تقابل عقل و احساس هست
نظرت در مورد فرزندخواندگی چیه احسان جان؟
علی جان. ما بهش فکر کردیم. اما اون هم پیچیدگی‌ها یا به قول خارجیا
complications
خودش رو داره
اتفاقا کسانی مثل شما باید بیتشر بچه بیارن تا اونایی که این نگرانیهارو ندارن، چون شما نسل بهتری پرورش خواهی داد و وظیفتو در قبال آیندگان انجام دادی
ممنون. نظرت به دلم نشست 👍
اما پرورش نسل جدید یه حرفه، زندگی خودت و همسرت رو سخت کردن یه چالش دیگه
@@Mohajerhubنه تروخدا به دلت نشینه گول بخوری دس به کار بشی
ممنون احسان عزیز
ممنون محمد جان برای نظرت
سلام .توضیحات کامل بود.این در صورتی مناسبه که هردو زوج موافق باشند ولی در اکثر مواقع یکی از طرفین یه جا کم میاره و سنگینی این تصمیم روی شونه دیگری احساس میشه.با اون قسمت نگرانی بعنوان کسی که الان پدرم خیلی موافقم .
افرین که نقطه نظرت رو شیر کردی. این شهامت میخواد ادم فکراشو بگه. هر زوجی با هم به هر توافقی برسن، همون درست تربن کاره
ممنون برای نظرت. به نکته‌ی خیلی خوبی اشاره کردی
بسیار عالی.
دمت گرم محمد جان برای دیدن ویدئو 🙏
یه نظریه هم دارم. اگه یه روز همه آدما با هم تصمیم بگیرن بچه دار نشن، صاحب ماتریکس پیداش میشه و اون موقع می فهمیم که جریان دنیا چیه 😂
خداوند متعال 😁
سلام گل گفتي
سلام علی جان. مرسی برای دیدن ویدئو و نظرت
@@Mohajerhub سلام خواهش ميكنم مساله ديگه اينكه انتقال ژن رو هم در نظر بگيريد. اگر ژنتيك خوبي نداريم بهتره انتقالش نديم به نسل ديگه و به جاش يه بچه به فرزند خواندگي بگيريم
به نظرم جنبه های مثبت و منفی ای که ارائه دادی درست بود
مرسی برای دیدن ویدئو، نظرت و وقتی که گذاشتی 💥
یکی از دلایلتون برای بچه نداشتن نرسیدن به سوالاتی در مورد خودتان و زندگی است
سوال من از شما آیا کسی در چه در گذشته، حال یا آینده هست که به برای همه سوالاتش پاسخ پیدا کرده یا خواهد پیدا کرد
ممنون برای نظرت. من بقیه رو نمیدونم اما اون قطعیت هنوز در من بوجود نیومده.
سلام و کلام بلی همانطوری که گفتن بچه دار شدن یک تصمیم شخصی است اما اگر بچه دار شدین دو بچه و یا هیچ .
ممنون برای نظرت 🙏
به نظر من یه گذینه خوب فرزند خوندگیه و من از همینجا آمدگیه خودمو اعلام میکنم برای فرزند شدن از آبو گلم درومدم درسمم خوندم عروسیم کردم قشنگ مستقل بدون یه سنت هزینه دیگه خودت میدونی 😂
کامنت خوب و خاصی بود
😂😂😂
ایران و خارج نداره ..متاسفانه مشکل فرهنگ ایرانی اینه که باید حتما زن زایمان کنه و هزارتا بدبختی بکشه تا اون بچه مورد قبول بقیه باشه..منم از پروسه بارداری و تربیت بچه خوشم نمیاد و دوست دارم زندگی کوتاهم رورصرف کارهای جذاب تری کنم .. و با خودم به نتیجه رسیدم که اگر روزی خیییلی عاشق و شیفته بچه شدم از پرورشگاه بیارم که کمکی باشه به اون بچه تا طعم خانوا ده رو بچشه...عصای پیری شدن فقط بار سنگینی رو روی روش بچه ها میذاره و این منصفانه نیست👎🏻
چه نظر خوبی بود رها جان. ممنون برای نظرت 🙏
از نظر من بچه داری اگر به صورت دقیق و برنامه کامل تربیت بشه بخدا راز موفقیت ۱۰۰ درصد خیلی ها بوده و است ❤ البته مسولیت داره مثلی که پروسه موفقیت نیاز به فداکاری داره 🤠
ممنون علی جان برای نظرت
واقعا دمت گرم بابت این ویدئو و بیان یک باور جدید (به قول خودت تابوشکن). به نظرم این ویدئو فرصت تفکر و آگاهی میده، اینکه از دیدگاه و نگرش دیگه‌ای به قضیه نگاه کنیم با توجه به این همه جزییاتی که ذکر کردی میتونه کمک کنه که مسائل رو بهتر تحلیل کنیم. هرچند که خودم با نظرت مخالم و بحثش در این مقال نمیگنجه فقط به دوتا نکته بسنده میکنم: ۱- مغز ما طوری طراحی شده که برای بقا عمل میکنه، به همین منظور توجه بیشتری به اخبار منفی میکنه. یک نفر غذای فقیری رو از دستش بگیره بیشتر خبرش وایرال میشه تا کسی که غذایی به فقیری میده. وگرنه به همون اندازه توی دنیا اتفاقات خوب هم رخ میده. کلا دنیا دوقطبیه و هرچیزی (تأکید میکنم هرچیزی) دو وجه خوب و بد داره. منتها توجه ما بیشتر به سمت اتفاق بده جذب میشه! ۲- آیا خودت از اینکه به دنیا اومدی پشیمونی؟
خیلی خیلی ممنون برای نظرت 🙏 درباره‌ی سوالت، من نوجوونی خیلی تاریکی داشتم بنا به دلایلی. الان خیلی در جایگاه بهتری هستم و امیدوارم به زندگی. اما ۱. از اینکه کسی باهام واسه ورود به زمین مشورت نکرد خیلی خوشحال نیستم (😁 شاید شوخی بنظر برسه) ۲. در جواب کوتاه به سوالت هم نه و هم آره. درسته که درباره غریضه گفتی اما بازم این دنیا چیزای بدی داره (نه صرفا مستقیما واسه من) که گاهی میگم کاش نبود نمیدیدم همچین چیزایی رو. غیرقابل هضمن. حتی الان که مدتهاست اخبار (حوادث) رو هم دنبال نمیکنم!
@@Mohajerhub شاید مشورت کردن فقط قابلیت یادآوری نداریم😄
فارق از اخبار و اطلاعات اگر همه چیز رو به بهبود باشه، یا حتی همه چیز خوبه خوب باشه، باز در نهایت انسان در نیازمندی و درد زندگی میکنه، ما هرلحظه از زندگیمون در پی رفع یک نیازمون هستیم. و خداروشکر اینجا مقصد نهایی نیست.
فکر نمیکنم اینجا بودنمون اتفاقی و الکی باشه و خیلی هم دست پدر مادرامون بوده باشه.
هرکی که بچه نمیار ه نه تنها به خودش بلکه جامعه بشری خدمت کرده
فکر کردم میخوای بگی خیانت کرده 😁 مرسی برای نظرت 🙏
@@Mohajerhub :))))
بچه دار شدم که😂
دروغ ۱۳ بود احسان جان.
ولی کاملا با حرفاتون موافقم.
مخصوصا اون قسمت که خودم نمیدونم چند چندم با خودم… چطوری میتونم عامل این باشم که یه انسان دیگه وارد دنیایی شه که برای خودم پر از پرسش های بدون پاسخ هست توش.
دقیقا مسعود جان!
راستی یوتیوب میگه شما دو ساله که سبسکرایب این کانال شدید. خیلی دمت گرم!
@@Mohajerhub❤فداتون
There's no comment to write. I understand the wisdom of the 40th and appreciate your concerns. Some truths are bitter but real. I liked it a lot. Having a child is a so-called private decision.
Yup! Some people think I'm a perfectionist but I wish at least the world was a better place to start a family! Thanks for watching the video and your comment 🙂
موافق
🙏🙏🙏
من در آلمان زندگی میکنم حدود ۴۰ سالمه. حدود ۳ سال و نیم پیش پسرم وسط کرونا بدنیا اومد یادم میاد اون چند روزی که همسر و فرزندم در بیمارستان بودن هر روز یک ساعت طول میکشید برای صف و تست کرونا و فرم پر کردن و فقط یک ساعت با ماسک اجازه ملاقات داشتیم. بیمارستانهای آلمان در حالت عادی مثل شهر ارواحه چه برسه به دوران کرونا. پسرم از ۲ روزگی همش گریه میکرد شب و روز خواب نداشتیم. بعد از یه هفته دکتر تشخیص داد بچه نفخ شکم داره. نه خونواده ای داشتیم نه دوستی نه آشنایی. با سیستم فشل درمان آلمان آشنا نبودیم. بعد از حدود یکسال بچمون تب و تشنج میکرد و بعدش معلوم شد که حساسیت غذایی هم داره سرت را درد نیارم مشکلات بیشتری هم بود. ولی کرونا رفع شد تشنج تموم شد. نفخ تموم شد. بچه هم داره بزرگ میشه دو تا زبون را حرف میزنه در آینده میخواد کارخونه رباط سازی تاسیس کنه که رباطهاش برنامه نویسی کنن😂
بابا الان شرایط که خوبه انقدر دست دست نکنید یکی دو تا بچه که این همه آسمون ریسمون نداره. بچه دار شدن یه آپشن زندگیه مثل مهاجرت و ازدواج. خیلی ها مهاجرت نمیکنن تا آخر در شهر و کشورشون میمونن و بسیاری مجرد میمونن شما به نظرت ازدواج کردی یا مهاجرت کردی چیزی بهت افزوده نشد؟!
بچه دار شدن هم همین حالت را داره هر کدام چالشها و فرصتهای خودش را داره
ممنونم برای در میون گذاشتن تجربه‌ات. اولش کمی نگران شدم اما خوشحال شدم که به خیر گذشت. چند نفر دیگه هم تجربه‌ی شما رو داشتن. مثل دوستی که بعد از مهاجرت به استرالیا کلی مشکلات داشت و الان فکر میکنه که بچه دوم رو هم داشته باشند.
اما با احترام، درباره مهاجرت و ازدواج بنظرم متفاوته. ناشناخته‌های کمتری وجود داره یا فرصت آزمون و خطا داری در بدترین حالت. بنظرم بچه خیلی تصمیم بزرگتریه. تصمیمیه که من رو به این دنیا آورده!
@@Mohajerhub در ازدواج فرصت آزمون و خطا داریم. بوی خیانت میاد. کسی شماره تلفن خانم آرت دایرکتور را داره؟!
😂 نه. منظورم این بود که در بدترین حالت زن و شوهر از هم جدا میشن. حالا چه توافقی و چه با دعوا!
اما بچه دیگه رو نمیشه پس داد 😂
خوب میشد دو تا نوه پسری هم داشتیم.چهار تا نوه چه لذتی داشت با مادر صبوری مثل سارا.و پدری مهربان و دلسوز مثل پسرم احسان.بازم ما به عقایدتون احترام میزاریم.شاید افکار شما درسته😂
🤣🤣🤣
قبول دارید رفته رفته جمعیت انسانهای با هوش و مسئولیت پذیر داره کمتر میشه! بیشتر افرادی که این مسائل براشون اصلا مهم نیست و اصلا بهش فکر نمیکنن؛ بچه دارن، اونم نه یکی!!
این رو یکی دیگه از دوستان هم بهش اشاره کرد مریم جان. البته من چیزی در این باره نخوندم. فقط این رو میدونم که مثلا چینی‌ها که جمعیت زیادی داشتن هم دیگه مثل قبل بچه‌دار نمیشن. یک همکار چینی داشتم و اون هم بچه نمی‌خواست.
میشه گفت بعد هر دلیلی که آوردی برای تصمیم بچه دار نشدنتون، منم گفتم درسته همینه😅 مرسی برای این ویدئوی جالب احسان جان، انسان با اطلاعات و آگاهی امروزش بهترین تصمیم ممکن رو میگیره و خب هر تصمیمی مطمئنا پیامدهای مثبت و منفی خودش رو داره، اگر بعد از سالها همچنان نظر مثبتمون رو داشته باشیم که چه بهتر اگرم که پشیمون بشیم باید بدونیم این طبیعت هر انتخابه، پشیمونی هم بخشی از این پروسه میتونه باشه و باید بپذیریمش مثل تماااااااام انتخابای زندگی🙂
خب برم ویدئوی گربه شمارو نگاه کنم ببینم میتونم خودمو راضی کنم که مسئولیت دوتا گوربا رو قبول کنم😅😄
خوشحالم که دلایلم بیراه نبوده از نظرت 😁 و اینکه اون ویدئوی گربه مال زمانی بود که فقط ازگیل رو داشتیم. الان انجیر هم به ناوگان عباسی اضافه شده 🤣 درباره‌ی این اگر خواستی کلی اطلاعات میتونیم بدیم بهتون. در مجموع خیلی خیلی شیرین هستند و خیلی دوستشون داریم. اما در کنارش مثل بچه هستن و مسائل خودشون رو دارن!
@@Mohajerhub نه اصلا بیراه نبود، البته به قول رضا مارمولک به تعداد آدما راه هست برای رسیدن به خدا، هرکسی میتونه نظرات و دلایل خودشو برای دوطرف موضوع داشته باشه که کاملا قابل درکه🙏😁
پس خیلی اوزی و بی تعارف یه سوال کوچولو میپرسم😅: یه گوربا بگیریم یا دوتا؟ آیا دوتا بودنشون مث بچه ی انسانی باعث میشه یه سری نیازها و بازی ها و تفریحاتشونو باهم داشته باشن یا نه؟
@@SamirA-yp3to خب سوالت جواب طولانی داره 🤣 جواب کوتاه بنظرم دو تا بهتره. از نظر هزینه و مسئولیت دو تا فرق چندانی با یکی نداره. اما با هم سرگرمن و تحرکشون بیشتره. خصوصا اگه گربه‌ها مثل ما ایندور باشن. اما یه ریسک وجود داره که مثلا با هم نسازن. ازگیل و اینجیر با هم اوکی هستن! نه خوبن نه بد! خصوصا ازگیل که بزرگتره میخواد واسه خودش باشه. اما انجیر کوچیکتره هم بازیگوشه و هم ازگیل رو دوست داره. اما گاهی دعواشون میشه (مثل بچه‌ها) میزنن توو سر و کله‌ی هم خصوصا اگه حوصله‌شون سر رفته باشه یا خوابشون بیاد. اگه با هم خوب باشن که عالیه. بنظرم اگر میخواهی بگیری همون اول دو تا رو با هم بگیر. ما اول ازگیل رو گرفتیم و بعد یک سال انجیر. شاید همین دلیلی باشه که ازگیل بیشتر میخواد برای خودش باشه. و اینکه صد در صد پیشنهاد میکنم که نژاد رگدال بگیر! مثل سگ دنبالت میان. و دوست دارن بهشون توجه بشه. من خودم انسان گربه دوستی نبودم و نیستم! اما گربه‌های خودمون داستانش فرق میکنه!
اگر بخوای بهم یه ایمیل بزن که بتونیم تلفنی اطلاعات بیشتر بدیم
مرررررررسی برای وقتی که گذاشتی احسان جان و کوتاه و مختصر و مفید بود مث همیشه🙏🌻 ممنون که به نژاد هم اشاره کردی چون من واقعا گربه ی فالوور میخوام😅ازینا که فرندلی ان و همیشه ب خدا نمیرن گوشه کنارا تو حال خودشون👍 وقتشه برم با بابای گورباها مشورت کنم🖐️
ما تو بریزبن هستیم، اینجا اکثر ایرانی ها و کلا همه بچه دارن، من و همسرم که بچه نداریم خیلی سخت دوست پیدا میکنیم که شرایطش مثل ما باشه ، بدیش همینه م
سلام. من کاملا درک میکنم این رو. ما هم دوستامون یکی یکی دارن بچه دارن میشن. به علاوه اینکه اغلب دوستان ما در شمال ملبورن هستن و دور از ما! سخته اما مثلا ما جفتمون با هم (تنهایی بطور کاپلی منظورمه!) هم بهمون خوش می‌گذره. مثلا سفر میریم یا رستوران و غیره. بعدم اینطوری دیگه نیاز به هماهنگی یا رودروایسی و غیره نیست! دست‌تون بازتره!
راستی یوتیوب نشون میده که شما دو سال پیش سبسکرایب کردید. ممنون برای پیگیری کانال این همه مدت
در ادامه باید بدم آقا احسان فکر میکنم مشکل کمال طلبی گیرت انداخته .بله منم میترسیدم از مسئولیتهای پدری .ولی این توی وجود ماست .من خودم بعد پدر شدن به کل یه آدم دیگه ای شدم و خیلی راحت هم باهاش مچ شدم و همه چیز قشنگتره .کمال طلبی مشکلیه که مانعت داره میشه .قرار نیست بهترین باشیم .همین چیزی که هستی کافیه برای پدر شدن .دیسسپلین خاصی هم نمیخواد .مهر پدری خودش همه چی رو راست و ریس میکنه
بازم ممنون برای نظرت
من بچه ندارم ولی خیلی به این موضوع فکر میکنم و گاهی فک میکنم بچه‌دار شیم و یه روزایی هم خوشحالم که بچه نداریم. ولی به نظرم میشه بهش مث یه پروژه بلندمدت نگاه کرد که برای آدمایی که شخصیت پویایی دارن، پر از فرصته برای رشد شخصی و رسیدن به یه خود بهتر. البته قطعا آسون نیست و هیچ تضمینی هم وجود نداره که شرایط بیرونی ایده‌آل بره جلو ولی ما میتونیم تلاشمونو بکنیم.
ممنون لیلی جان برای نظر متین و خیلی خوبت 💯
دقیقا منم با حرفات موافقم دوست عزیز.
شرایط منم مثل خودت هستش و ما هم تصمیم گرفتیم که بچه دار نشیم
بچه دار شدن یک اشتباه بزرگه
ممنون از ویدیو خیلی خوبت
😊
ممنون علیرضا جان برای دیدن ویدئو و نظرت 🙏
قربون لب و دهنت …
ممنونم بابت صحبت در مورد این موضوع،
باعث میشه اکثر افراد، روزنه و دیدگاه جدیدی براشون باز بشه.
جدا از تمام دلایل درستی که گفتین، نکته ی اصلی ای که خب درک میکنم نتونستی کامل بازش کنی، بحث روانشناختی این موضوع هست، ما چقدر از لحاظ رفتار و روح و روان آماده ی بچه دار شدن هستیم.
سوال مهم : خودمون چه گلی به سر این کره زمین زدیم که بچه مون بخاد بزنه؟
مرسی بازم بابت دعوت به تفکر بیشتر ♥️
ممنون امیر جان برای نظر خوبت
احسان جان طبق معمول بسیار عالی بود. با نظرت در این خصوص که این یک تصمیم شخصی هست کاملا موافقم ولی باید هر دو نفر به این نتیجه رسیده باشند در غیر اینصورت نظر یک نفر داره به دیگری تحمیل میشه یعنی هر دو باید تصمیم بگیرن که بچه دار بشن یا نه و مسئولیت کامل را هم بعهده بگیرن. یک موضوع دیگری که سالهای زیادی هست که ذهن منو مشغول کرده اینه که همه اونهایی که تصمیم دارند بچه دار بشن صلاحیت اینکار رو ندارن یعنی صرف این موضوع که دلشون بچه میخواد کافی نیست و فکر میکنم باید یک تشکیلات سازمانی بوجود بیاد جهت رسیدگی به صلاحیت آدمها برای این مقوله و پس از بررسی افراد از جنبه های گوناگون چنانچه صلاحیت اونا احراز شد میتونن اقدام به اینکار بکنن بگونه ای که هر دو نفر باید صلاحیت داشته باشن و اگر یکی از دونفر چنین صلاحیتی نداشته باشه اون زوج نباید صاحب فرزند بشن چون بسیاری از مشکلات که امروزه جوامع مختلف باهاش درگیر هستن افراد ناسالمی هست که نزد والدین ناسالم بزرگ شدن و عناصر مفیدی برای اجتماع خودشون نیستن! البته این فکر کمی ایده آلیستی بنظر میاد اما میتونه جلوی بوجود آمدن بسیاری از مشکلات بعدی رو بگیره
آقا نظرت وسط خال بود! این رو من از قلم انداختم. اما چند وقت پیش خانوم آرت دایرکتور همین رو پیشنهاد داد. که مثلا خصوصا از یک تعداد بچه به بعد بیان و شما رو به عنوان پدر و مادر ارزیابی کنن. اون عبارت آبدوخیاری که گفتم برای همچین مواقعی بود. چون خیلی‌ها رو دیدم تکلیفشون با همسرشون معلوم نیست یا هنوز شرایط بچه رو ندارن، اما خیلی راحت بچه دار شدن و خیلی راحت هم زندگی خودشون و بچه رو بر فنا دادن.
@@Mohajerhub سپاس از حُسن توجهت 🙏
بیشتر دعواهای عمیق و شدید بعد از ازدواج علتش بچه هست . 😢 اونم بخاطر تربیت هست
درست می‌فرمایید 👌
من تو زن گرفتن و مسولیت های زن گرفتن موندم😂چه برسه بچه
حتی فکر هم نمیکنم که ایا بچه بیارم یه روز یا نه
😅😅😅
👍👍👍
🙏🙏🙏
سلام احسان جان من برگشتم 😅، اون کانالم متاسفانه بسته شد به خاطر حق کپی برداری 😂😂😂، در المان کاملا بر عکس است اینجا به ازای هر بچه دولت ۲۵۰€ میده حالا حساب کن چهار تا بچه میشه هزار یورو 😆😆.از شوخی گذشته ، به نظر من اگر کسی که شرایطش را داره بچه داشتن بد نیست ، چون وقتی خانواده تشکیل بدی ، مطمئنا در کشورهای پیشرفته مثل استرالیا و یا المان حتی بچه از طرف پدر و مادر حمایت نشه ، دولت حمایت میکنه !!! به این خاطر اینجا بر عکس ایران به نظر من بچه داشتن نباید آدم نگران آینده بود ، من در مورد المان مبگم اینجا هزینه تحصیل رایگان ، دانشگاه رایگان ، گفتم اینجا واقعا بچه ها خوشبخت هستن .حالا من در مورد استرالیا نمیدونم ، ولی در المان دولت پشت خانواده هستن آز همه نظر !!!
ای بابا! حالا امیدوارم کانال جدید بگیره.
والا بخش هزینه یکی از دلایلم بود. و اینکه اینجا هم دولت کمک هزینه میده اما مقطعی هست (شاید دولت‌ها بیشتر ترغیب میکنن که بچه دار بشید خصوصا در جوامعی که رشد منفی دارند) وگرنه بچه‌داری کلی هزینه‌ی دیگه دارم. به علاوه بحث زمانتون هم هست.
@@Mohajerhub زیاد مهم نیست بگیر یا نه چون وقت زیاد ندارم توی یوتوب بیام ، همینطوری کانال زدم بعدا شاید حرفه ای دنبال کنم یه نقشه ای و ایده دارم اما برای آینده 😆😆. اره مالیات ها به چند دسته تقسیم میشن اگر مثلا مجرد باید حدود شصد درصد مالیات باید بدی مثل هر چقدر حقوقت بالاتر مالیات بیشتر ولی مثلا بچه طرف داشته باشه مالیات تبدیل به سی درصد میرسه . ولی درسته بچه داشتن مطمئنا بیشتر وقت و زمان آدم را میگره مخصوصا برای مسافرت کردن و جای رفتن . بالاخره هر چیزی معایب و مزایایی خودشو داره ، ولی در المان ، من تا حالا نشنیدم بعد از نه سال زندگی ، کسی بگه من بچه نمیخوام داشته باشم چون از آینده اش میتزسم ،یا مثلا گرونی و خرج های بالای زندگی ، کل المان برای کسی خوبه که خانواده داشته باشن ، برای مجرد ها واقعا جالب نیست 😆😆
بچه بلای جونه 😕
بله 😄
هر تصمیمی تبعاتی داره و بچه دار نشدن و شدن هر کدوم مزایا و معایبی داره
مرسی از نظرت کمال جان 🙏
آخی چقدر احساس مسعولیت میکنیییی ❤❤❤
دمت گرم
دلایل جالبی رو گفتی ولی بنظرم خیلی سوگیری ذهنی داری و رو جنبه های منفی بیشتر فوکس کردی تا مثبت. این مدل ذهنی رو میشه در خیلی از جنبه های زندگی داشت و اصلا کاری رو انجام نداد، زندگی یه پدیده هنری پرفکت نیست و پر ایراده و در مورد درک از خود هم هیچوقت آدم به نقطه ایده آل نمیرسه و همیشه خیلی از سوالات باز میمونن. بهت تماشای فیلم knight of cups رو پیشنهاد میدم. مانا باشی
ممنون از نظرت. به قول خودت زندگی پر از ایراده، پس چرا واقعا یک آدم دیگه رو ناخواسته واردش کنیم؟ بنظرم برای خیلی از تصمیم‌های دیگه میشه ریسک کرد یا کمال‌گرا نبود، اما این یکی هر چی می‌گذره بزرگ و بزرگ میشه برام. بازم ممنون برای دیدن ویدئو و نظرت 🙏
هیچ نگرانش نباش تو پنج سال آینده نهایت باهم فلافلی میزنیم 😅
😂😂😂
منکه همین الان بابام میگه پس چی شد کسیو پیدا نکردی میگم تو غرفه کولز نذاشته برم بردارم که ! میگه یکی از همون کارمندای کولز و ردیف کن همشونم که اذت کوچیکترن😅
😂😂😂
😂😂😂😂😂 باباتون عالیه
منکه امثال عید شده بود اصلا نمیدونستم فرداش فهمیدم
😂😂😂
ما هفت سال راجع به بچه دار شدن فکر کردیم طوری که حتی روز زایمان هم نمیخواستم باور کنم اما ترجیح دادم که بچه بیارم شاید دنیا رو جای بهتری برای زندگی بکنه
ممنون برای نظرت و امیدوارم سایه‌تون برای بچه‌تون کم نشه 🙏