Plant en zijn Verhaal

Welke Brem soorten hebben we nou?
In onze heemparken hebben we een aantal bremsoorten. Deze soorten behandelen we nu na elkaar in onze plant van de maand.
De Brem is een plantensoort in een enorme familie, de vlinderbloemigen.
De vlinderbloemigen is een van de grootste families van planten ter wereld.
Er zijn ongeveer 17.000 soorten bekend.
Het wordt ook wel de familie der peuldragers genoemd.
Vlinderbloemigen hebben een penwortel die overgaat in een korte hoofdstengel met daaraan allemaal bloeiende zijstengels.
De naam vlinderbloem slaat op de vorm van de bloem. Uit een klokvormige kelk komen een bovenste kroonblad, de vlag, twee zijdelingse kroonbladen, de zwaarden, en het onderste kroonblad, de kiel.
Deze ingewikkelde bloemen worden meestal door bijen en hommels bestoven.
Er ontstaat dan na de bevruchting een peul. Deze komt bij rijping onder een enorme druk te staat. Als dan het zaad rijp is scheurt de peul open en wordt het zaad met een schroefvormige beweging ver weg geslingerd. Je kunt dit openknappen van de peulen prima horen op een zonnige dag.
De grootste brem die wij in de parken hebben is de gewone brem. De brem groeit algemeen in onze zandstreken en is een opvallende gele verschijning. Kijk maar eens langs de snelwegen over de Veluwe, daar zie je overal brem staan.
De andere kleine bremsoorten zie je hoofdzakelijk op onze heidevelden.
De stekelbrem is een lage sterk vertakte doornige dwergstruik. De struik oogt blauwig, is onbehaard maar gedoornd.
De kruipbrem is een soort die wat later bloeit, behaarde bladeren en peulen heeft waardoor de soort een wat dof uiterlijk heeft.
De Duitse brem is een hele zeldzame verschijning in Nederland, wij hebben gelukkig in de parken een flinke populatie! Deze soort is zacht behaard, heeft doorns en de stengels zijn voorzien van lijsten. De plant ziet er dus niet zo blauwig uit als de stekelbrem.
De verfbrem is een soort met stijf opgaande stengels. In Nederland staat de soort hoofdzakelijk op de Waddeneilanden en lokaal in de duinen .De bladeren zijn groter als de voorgaande soorten en zijn glanzend groen. De bloemen en de zaden zijn onbehaard.
Dan is er ook nog een soort die net is uitgebloeid, dat is de gaspeldoorn.
Ook een geelbloeiende soort, die je ook veel langs de snelwegen over de Veluwe kunt aantreffen, maar wat een forste struik wordt met donkergroene bladeren en forse doorns.
In onze parken staan ze op het droge heidestuk in de braak en op het jeneverbesstuk in het Thijssepark.
Probeer de komende weken de soorten maar eens uit elkaar te houden. Geniet van de heerlijke geur die deze bremsoorten verspreiden en let zeker in de loop van de zomer maar eens op of u de peulen kunt horen knallen.
Geniet van deze gele verschijningen!