•Oppacı değilim •Amacım üyeleri kötülemek değil •Hikaye bana aitdir •Zorla okutan yok •Yazım hataları ola bilir kusura bakmayın •Lütfen muzikle okuyun 📜: Mafya eşinle kavga edersin 🎶: Love You Like Me ⚡: Jeon Jungkook ⚡: Park Sara Yine sıradan, sıkıcı bir güne daha gözlerimi açtım. Yanıma baktığımda yine o yoktu. 2 gündür eve gelmiyordu. Acaba başka birimi var diye düşünmeden edemiyordum. İşim var diyerek hep geçişdiriyordu beni. Belkide doğruyu söylüyordu... Aklımdaki düşünceleri bir kenara bırakarak yatakdan kalktım. Günlük rutin işlerimi hall etdikden sonra kahvaltımı yaptım. Onsuz ev çok sessiz oluyor, ama alışmışdım buna ~~~ Boş boş oturmuş tavanı izliyordum. Sıkıntıdan çatlamak üzereyim. Aklıma gelen fikirle elime telefonu alıp "Sevgilim
Yorum 1💫 Sara: Tamam ağlama lütfen...vericem...Sana, bize bir şans daha vericem... Başını kaldırıp gözlerimin içine bakarak, son zamanlarda en ihtiyicam olan o cümleyi kurdu JK: Seni çok seviyorum! Beni kendine çekip sımsıkı sarıldı JK: Beni hiç bir zaman bırakma tamam mı?... Yapamam ben sensiz. Bir hiç olurum... Kendimden ayırıp: Sara: Ama bu şansınıda değerlendiremesen bakmam hiç bir şeye... basar giderim JK: Sana söz veriyorum pişman olmayaksın... Lütfen bugünü unutalım ve sadece uyuyalım... Usulca kafamı sallamakla yetindim.Yatağa girip üstümüzü örtdü. Sadece bir-birimize bakmakla meşguldük. 1 haftadır doğru düzgün göremediyim yıldız gibi parlayan yüzünü inceliyordum. Ne kadar onu özlediğimi bir daha anladım. Ben bunları düşünürken Jungkook kolumdan çekip başımı gögşüne yaslamamı sağladı. Erkeksi kokusu beni tam anlamıyla mayhoş ediyordu. Saçlarımı öpücük yağmuruna boğarken, yüzümde kocaman gülümseme belirdi. Ve o mükemmel sesiyle: JK: Seni dünyanın en mutlu kadını edicem... ~ The End ~ ⚡ Pek içime sinmedi, ama yinede atayım dedim. Hikaye hakkında yorumlarınız bekliyorum 🐢🤍
•Oppacı değilim
•Amacım üyeleri kötülemek değil
•Hikaye bana aitdir
•Zorla okutan yok
•Yazım hataları ola bilir kusura bakmayın
•Lütfen muzikle okuyun
📜: Mafya eşinle kavga edersin
🎶: Love You Like Me
⚡: Jeon Jungkook
⚡: Park Sara
Yine sıradan, sıkıcı bir güne daha gözlerimi açtım. Yanıma baktığımda yine o yoktu. 2 gündür eve gelmiyordu. Acaba başka birimi var diye düşünmeden edemiyordum. İşim var diyerek hep geçişdiriyordu beni. Belkide doğruyu söylüyordu... Aklımdaki düşünceleri bir kenara bırakarak yatakdan kalktım. Günlük rutin işlerimi hall etdikden sonra kahvaltımı yaptım. Onsuz ev çok sessiz oluyor, ama alışmışdım buna
~~~
Boş boş oturmuş tavanı izliyordum. Sıkıntıdan çatlamak üzereyim. Aklıma gelen fikirle elime telefonu alıp "Sevgilim
Yorum 1💫
Sara: Tamam ağlama lütfen...vericem...Sana, bize bir şans daha vericem...
Başını kaldırıp gözlerimin içine bakarak, son zamanlarda en ihtiyicam olan o cümleyi kurdu
JK: Seni çok seviyorum!
Beni kendine çekip sımsıkı sarıldı
JK: Beni hiç bir zaman bırakma tamam mı?... Yapamam ben sensiz. Bir hiç olurum...
Kendimden ayırıp:
Sara: Ama bu şansınıda değerlendiremesen bakmam hiç bir şeye... basar giderim
JK: Sana söz veriyorum pişman olmayaksın... Lütfen bugünü unutalım ve sadece uyuyalım...
Usulca kafamı sallamakla yetindim.Yatağa girip üstümüzü örtdü. Sadece bir-birimize bakmakla meşguldük. 1 haftadır doğru düzgün göremediyim yıldız gibi parlayan yüzünü inceliyordum. Ne kadar onu özlediğimi bir daha anladım. Ben bunları düşünürken Jungkook kolumdan çekip başımı gögşüne yaslamamı sağladı. Erkeksi kokusu beni tam anlamıyla mayhoş ediyordu. Saçlarımı öpücük yağmuruna boğarken, yüzümde kocaman gülümseme belirdi. Ve o mükemmel sesiyle:
JK: Seni dünyanın en mutlu kadını edicem...
~ The End ~ ⚡
Pek içime sinmedi, ama yinede atayım dedim. Hikaye hakkında yorumlarınız bekliyorum 🐢🤍
Müq müq👍🏻