Osman Özkan - Yetiş Ey Keştibânım (Düştüm Ben)

Salih Baba Divanı - 109
Yetiş ey keştibânım bir derin deryaya düştüm ben
Meded gavvasım ol kim bî-amân dalgaya düştüm ben
Ne bir sâhib-vekâr oldum ne bir kimseye yâr oldum
Kocaldım ihtiyar oldum ne bir hemtâya düştüm ben
Bilen yok hasb-ı hâlimden usandım tatlı canımdan
Cüdayım âşiyânımdan şeb-i gayyaya düştüm ben
Şikâr almaklığa cânân ilinden azm-ı râh ettim
Hemân kendim şikâr oldum kemend ü yaya düştüm ben
Ezelden âşinâ-yı yâr iken vahdet sarayında
Anâsır bendine mağlûb olundum paye düştüm ben
Bu nefs uykudan uyandı gelip emmâre dayandı
Anın rengine boyandı yedi süflâya düştüm ben
Belâ-keş olmağı menden gelip öğrensin âşıklar
Yürek kanı şarâbımdır çetin sevdaya düştüm ben
Nazar kıldım ki bu ekvân kamusu âlet-i Rahman
Oturmuş tahta bir sultân "mîm" ü "dâl" "hâ" ya düştüm ben
Melâik ins ü cin yeksan kamu hizmettedir her an
Eder seyyareler devrân aceb hülyaya düştüm ben
Gelüben âlem-i a'mâdan esmalar olur a'yân
Muhammed'den zuhur eyler gül-i hamrâya düştüm ben
Kamu esmaya mazhardır o mir'âtı müsemmâdır
Bu bir özge muammadır katî ahfâya düştüm ben
Ebü'l-Ervâh O'dur Aklu Kalem cümle Muhammed'dir
Ahadden vâhidiyyettir "elif'den "bâ"ya düştüm ben
Şükûfelerdeki bûylar Anın ıtri değil midir
Beni mest eyledi medhuş olup rüyaya düştüm ben
Mukayyed anladım "lâ"yı çü bildim mutlak "illâ"yı
Bıraktım kuru daVâyı dem-i Yahya'ya düştüm ben
Yüzü nakş-ı hayâl imiş özü bir başka hâl imiş
Bilen ehl-i kemâl imiş söz-i hercâya düştüm ben
Bu halkın çoğu kâl ehli kimi olmuş vebal ehli
Katî azdır kemâl ehli yalan da'vâya düştüm ben
Arayıp derdime derman kıluben nâle-i hicran
Gezerken zâr u ser-gerdân mey-i sahbâya düştüm ben
Cemî-i ilme şâmildir dahi ilmiyle âmildir
Pîrim mürşid-i kâmildir yüzü bedrâya düştüm ben
Zamanın Oldur imâmı Muhammed Pîrimin nâmı
Olubdur mahlası Sâmî yed-i beyza'ya düştüm ben
Yüzüm yoktur huzurunda varıp arz etmeğe hâlim
Adûler aldı dil şehrin yaman gavgâya düştüm ben
Pîrimin varidatıdır zuhur eden dehânımdan
Hakikat şemsine karşı hemân bir saye düştüm ben
Muinim dest-gîrim ol katî dar hâldedir Salih
Senin bir zerre nurundan bu cisme mâye düştüm ben