Zeer belangrijk onderwerp. Ik ben ook erg eenzaam en heb ook geen familie of vrienden waar ik altijd bij terecht kan als ik het zwaar heb en als autist vind ik dat heel erg moeilijk en verdrietig.
Mensen zijn zich bewust op het moment erover gesproken wordt maar vallen weer terug in eigen bubbel. Het is een associate individuele maatschappij geworden waarin iedereen oh zo hip druk is met zichzelf.....eigen belangen, meer meer en meer etc.... gehaaste oppervlakkige geprogrammeerde robot slaafjes vd maatschappij. 1 op de 4 is eenzaam in alleen Amsterdam al. Tegenwoordig is het hoe meer mensen om je heen, hoe meer verwachtingen, geroddel, misgunning, verbitterdheid, wrok, dubbele agenda, jaloezie, haat, bemoeienis, vergelijking etc..... reflectie van de gebroken ziel. Ik kies er bewust voor in sollitude te leven aangezien geluk begint bij jezelf. Zoek je het in extreme factoren zal je dat nooit worden aangezien externe factoren oneindig zijn en relatief. Jij mag er ook zijn en bent goed zoals je bent
@@erik2972 Ja er zijn wel lotgenoten groepen voor autisme en denk ook voor eenzaamheid, maar ook daar moet je dan wel aansluiting vinden bij de groep. Alleen bij mij in de buurt is geen lotgenoten groep voor mensen met autisme en ik heb een lieve labrador dis te ver van huis is niet handig, dan moet ik mijn hond te lang alleen laten en heb hier niemand die ik kan vragen haar tussendoor uit te laten. Ben wel bezig met mijn begeleider te kijken naar hoe ik nog vrienden kan maken. Is nu eenmaal lastiger als je 39 bent.
@@Waterfallofloveandenergyje bericht raakt me! Wat verdrietig dat je zo eenzaam bent 😔 Ik ben 46, heb ass en adhd. Aan de ene kant wil ik graag (meer) sociale contacten, aan de andere kant vind ik het ook lastig en vermoeiend. Virtuele knuffel voor jou 🌼
Ik volg deze man al jaren sinds ik de diagnose chronische depressie heb gekregen. En ik vind het altijd zo verfrissend hoe genuanceerd hij is! Normaliter zitten er op tv enkel mensen paniek te zaaien over dit soort onderwerpen.. en deze man brengt prachtig hier de nuance en komt met goede onderbouwing en oplossing gerichte ideeën! Nuance is namelijk ontzettend belangrijk in een tijd waarin extremen de boventoon voeren (en juist zorgen voor eenzaamheid en depressie) iedereen moet extreem gelukkig zijn! En dat laten zien.. of juist extreme problemen hebben en dat verbergen.. (schijn)
helemaal eens. nuance, luisteren en doorvragen. 'wat speelt er nu echt in je leven?' oppikken van kleine hints als iemand eens wat donkerder uit zijn ogen kijkt.
Goed dat hier aandacht aan wordt besteed! Als twintiger kan ik mij ook herkennen in het plaatje wat hier geschetst word. Meer aandacht voor elkaar in de directe omgeving en minder voor sociale media en "ideaalbeelden". Dat maakt het leven waardevol 🫶🏻
Zoveel mogelijkheden met internet, alles en iedereen bereikbaar maar we zijn eenzamer dan ooit omdat we allemaal op een scherm kijken en op ons eigen eiland leven.
Het is wel waar wat hij zegt: bij de psychiater praten over de dagelijkse dingen omdat hij luistert. Menselijkheid verdwijnt en dat is echt erg voor iedereen.
Dat is wel triest he? Dat je daar een psychiater of andere arts voor nodig hebt ... Wat dat betreft was er in de jaren 80/90 toch meer sociale "controle" en aandacht voor elkaar.
@@AmberV1978mwah…mijn ervaring uit die tijd is dat mensen ook ontzettend snel met (voor)oordelen klaar stonden hoor. Tegenwoordig hebben mensen meer kennis van dingen als autisme, maar… het moment dat ze er echt mee geconfronteerd worden dan is het al snel ‘wat een rare’ of ‘ja, maar hij moet ook maar gewoon leren dat…’ en dit was in de jaren 80/90 ook zo.
Om rustig te kunnen luisteren moet je het vermogen hebben om jezelf even weg te cijferen. In een wereld die steeds individualistischer is geworden is, zoals de psychiater aangeeft luisteren naar een ander al bijzonder.
Dat we onze problemen niet met andere mensen delen komt doordat NIEMAND te vertrouwen is! Je hebt je verhaal gedaan en je bent de deur nog niet uit of de telefoon wordt gepakt en je in vertrouwen gedeelde verhaal gaat vervolgens de gehele telefoonlijst van de toehoorder over. Wat je ook deelt met een ander.....op een bepaald moment zal het zich tegen je keren. Of je deelt je verhaal en de toehoorder lijkt empathisch en begrijpend maar zodra je de deur uit bent vormt de toehoorder zich een andere mening die hij/zij niet tegen je uit en je dus denkt dat hij/zij je begrijpt maar het tegendeel is het geval. Mensen zijn levensgevaarlijk! Alleen God is te vertrouwen......en je parkiet!
Nou, ik kan toch met 100 % zekerheid zeggen dat ik te vertrouwen ben. Triest als je dat zo voelt en ervaart, dat je niemand kunt vertrouwen. Dan is je vertrouwen flink beschadigd?
Eenzaamheid is relatief: hoe veel tijd wil ik met vrienden doorbrengen, hoe veel vrienden heb ik etc. Door sociale media kunnen mensen makkelijk vergelijken en krijgen we hoge(re) verwachtingen.
Eenzaamheid, ja dat heb ik vroeger zeker gevoeld, dat komt ook doordat ikzelf bij mijn biologische moeder ben gestolen, en 3 keer door verwisseling in een ander gezin ben gekomen, ook in een kindertehuis verbleven op jonge leeftijd 6 tot 9 jaar, daarna even bij niet bio-moeder gewoond en weer naar het kindertehuis toen was ik 13 jaar en later toen ik 17 jaar was weer thuis? kunnen wonen! Dus Jaa het is echt vreselijk om mee te maken!
@@Snoezzzzz Ja....en dat is dus wat eenzaamheid met je doet. Dan ga je ventileren op internet. En gelukkig zijn daar altijd mensen zoals jij die begripvol zijn. Bleh.... Fijne dag.
Ik ben 66 jaar en voel mij gelukkig niet meer eenzaam! Ik weet wie ik ben, helaas nog wel trauma’s te verwerken! Het komt goed, dat weet ik! Mijn man is overleden op 42 jarige leeftijd op 1 juni 2003, hij woont in mijn hart, onze kinderen waren toen 8 en 3 jaar!
Als je gelooft dat niemand van je houdt, veroorzaakt dat een diep , diepgaand gevoel van eenzaamheid. Als je in christus bent , kan absoluut niets je afsnijden van Gods liefde. God houdt van je met een absoluut onverwoestbare liefde, en die diepe liefde zal nooit eindigen . Romeinen 8 (bijbel)
Mensen zijn zich bewust op het moment erover gesproken wordt maar vallen weer terug in eigen bubbel. Het is een associate individuele maatschappij geworden waarin iedereen oh zo hip druk is met zichzelf.....eigen belangen, meer meer en meer etc.... gehaaste oppervlakkige geprogrammeerde robot slaafjes vd maatschappij. 1 op de 4 is eenzaam in alleen Amsterdam al. Tegenwoordig is het hoe meer mensen om je heen, hoe meer verwachtingen, geroddel, misgunning, verbitterdheid, wrok, dubbele agenda, jaloezie, haat, bemoeienis, vergelijking etc..... reflectie van de gebroken ziel. Ik kies er bewust voor in sollitude te leven aangezien geluk begint bij jezelf. Zoek je het in extreme factoren zal je dat nooit worden aangezien externe factoren oneindig zijn en relatief. Met God voel ik me compleet....hij kent me en is altijd liefde geweest waarin mensen veranderen door onvolmaaktheid en de matrix waarin we leven
Waarom is er dan zoveel negativiteit in het geloof? Ik begrijp dat nooit. Het zou iets moois moeten zijn en je iets moeten brengen, maar altijd dat gezever over zonden en dingen die je fout doet en regels waar je je aan moet houden, anders kom je niet in de hemel terecht. Je wordt bang gemaakt met het geloof. Je kunt ook van jezelf houden zonder geloof. Ga maar eens mediteren, dan ga je ook meer voelen.
nouja hoe zou dat nou toch komen.. ondanks dat ik persoonlijk heel goed kon leren vonden ze het feit dat ik ''anders'' ben belangrijker. ook al kon ik op mijn 16de het mavo examen doen, het mocht gewoon niet want ''ojeej wat mankeerde ik toch wel niet'' ik zal mijn verhaal gewoon eerlijk doen.. ik heb 'n mannelijk lichaam, ik val op mannen maar ik heb me nooit homo gevoelt. ik wilde 'n mooie vrouw zijn, maar in mijn jeugd was er nog geen woord om dat uit te leggen. ik kon nooit echt ergens bij horen, en om gewoon eerlijk te zijn voel ik me juist niet fijn bij homo's. toen ik op mijn 21ste voor het eerst van het woord transgender hoorde dacht ik, wauw er bestaat TOCH 'n woord voor wat ik ben?! vanaf dat moment was er geen weg meer terug voor mij, nu dat ik wist dat hier specifiek 'n woord voor, en ook kennis over bestond ging ik hier mee aan de slag. MAAR, vanaf dat moment bestond mijn sociale leven niet meer. (om even terug te komen op mijn schol periode, ik mocht uiteindelijk pas examen doen toen ik bijna 19 was. en van 'n niveau lager dan de mavo) ik kon geen eerlijke kansen krijgen op basis van mijn diploma, en door mijn transgender bestaan al helemaal niet. als ik ga soliciteren vragen ze soms letterlijk ''maar wat heb jij in je broek zitten? je begrijpt toch wel dat je dan niet representatief bent'' als ik dan zeg dat dat helemaal niks te maken heeft met het werk waar ik voor solicteer, tja dan word je gewoon uitgelachen door die analfabeten. maar wel analfabeten die wat voor het zeggen hebben. er is (inderdaad) geen mens die de tijd neemt om ergens naar te luisteren. ook al wordt dit nu in dit programma behandeld, het zal nog steeds niet volledig serieus genomen worden. de mens is verslaafd aan 'n neppe wereld. de druk van de (satanistische) religie runt de wereld nog steeds.
eenzaamheid heeft ook voordelen je kan makkelijk van bijstand gaan sponzen je stapt er gewoon binnen en zegt 'depressie en alleen' en na 10 minuten is je dossier goedgekeurd, daarna 70 jaar chillen.
Klopt, omdat zij er ook doorheen zitten. Ik loop zelf met een soort emotionele emmer die overstroomd als er iemand anders zijn sores inpleurt. Bovendien zit er geen rem op, mensen om mij heen gaan los en leeg en vertellen over hele heftige trauma's, zonder aankondiging vooraf. Dat kan ik niet (meer) aan en velen met mij.
@@Jesp-d4fweet ik niet.. is dat zo? Is toch eigenlijk raar? Ik zei dat wel, maar het ligt eraan wie het vraagt. Ik zeg ook heus weleens dat het niet zo goed gaat. Als ik weet dat iemand dan ook luistert. Ik weet ook niet altijd of het een beleefdheidsvraag is waar je echt op mag antwoorden of dat je gewoon snel zegt; goed hoor! Met jou? Lastig toch he😅
En zeker als het over iets gaat wat heel heel HEEL erg NIET superleuk is. Dat bagatelliseert ( moeilijk woord) de ernst van waar dit uiteindelijk WEL over dient te gaan, bij voorhand. Met iemand die geen tiener is oid. Dus ja. Ik erger me daaraan.
![Seungmin "그렇게, 천천히, 우리(As we are)" | [Stray Kids : SKZ-PLAYER]](http://i.ytimg.com/vi/kAzmhLHePqU/mqdefault.jpg)
Deze man is zijn beroep meer dan waard. Het is meteen duidelijk dat hij uitzonderlijk goed is in wat hij doet. Dirk De Wachter.
Zeer belangrijk onderwerp. Ik ben ook erg eenzaam en heb ook geen familie of vrienden waar ik altijd bij terecht kan als ik het zwaar heb en als autist vind ik dat heel erg moeilijk en verdrietig.
Mensen zijn zich bewust op het moment erover gesproken wordt maar vallen weer terug in eigen bubbel.
Het is een associate individuele maatschappij geworden waarin iedereen oh zo hip druk is met zichzelf.....eigen belangen, meer meer en meer etc.... gehaaste oppervlakkige geprogrammeerde robot slaafjes vd maatschappij.
1 op de 4 is eenzaam in alleen Amsterdam al.
Tegenwoordig is het hoe meer mensen om je heen, hoe meer verwachtingen, geroddel, misgunning, verbitterdheid, wrok, dubbele agenda, jaloezie, haat, bemoeienis, vergelijking etc..... reflectie van de gebroken ziel.
Ik kies er bewust voor in sollitude te leven aangezien geluk begint bij jezelf.
Zoek je het in extreme factoren zal je dat nooit worden aangezien externe factoren oneindig zijn en relatief.
Jij mag er ook zijn en bent goed zoals je bent
Zijn er niet groepen waar men zich kan aansluiten en met lotgenoten alles kunt delen?
Ik hoop voor je dat het tijdelijk is maar ga eropuit ga bij een sport of vereniging er is altijd iemand die naar je wil luisteren..❤
@@erik2972 Ja er zijn wel lotgenoten groepen voor autisme en denk ook voor eenzaamheid, maar ook daar moet je dan wel aansluiting vinden bij de groep. Alleen bij mij in de buurt is geen lotgenoten groep voor mensen met autisme en ik heb een lieve labrador dis te ver van huis is niet handig, dan moet ik mijn hond te lang alleen laten en heb hier niemand die ik kan vragen haar tussendoor uit te laten. Ben wel bezig met mijn begeleider te kijken naar hoe ik nog vrienden kan maken. Is nu eenmaal lastiger als je 39 bent.
@@Waterfallofloveandenergyje bericht raakt me! Wat verdrietig dat je zo eenzaam bent 😔 Ik ben 46, heb ass en adhd. Aan de ene kant wil ik graag (meer) sociale contacten, aan de andere kant vind ik het ook lastig en vermoeiend. Virtuele knuffel voor jou 🌼
Ik volg deze man al jaren sinds ik de diagnose chronische depressie heb gekregen. En ik vind het altijd zo verfrissend hoe genuanceerd hij is! Normaliter zitten er op tv enkel mensen paniek te zaaien over dit soort onderwerpen.. en deze man brengt prachtig hier de nuance en komt met goede onderbouwing en oplossing gerichte ideeën! Nuance is namelijk ontzettend belangrijk in een tijd waarin extremen de boventoon voeren (en juist zorgen voor eenzaamheid en depressie) iedereen moet extreem gelukkig zijn! En dat laten zien.. of juist extreme problemen hebben en dat verbergen.. (schijn)
helemaal eens. nuance, luisteren en doorvragen. 'wat speelt er nu echt in je leven?'
oppikken van kleine hints als iemand eens wat donkerder uit zijn ogen kijkt.
Goed dat hier aandacht aan wordt besteed! Als twintiger kan ik mij ook herkennen in het plaatje wat hier geschetst word. Meer aandacht voor elkaar in de directe omgeving en minder voor sociale media en "ideaalbeelden". Dat maakt het leven waardevol 🫶🏻
Zoveel mogelijkheden met internet, alles en iedereen bereikbaar maar we zijn eenzamer dan ooit omdat we allemaal op een scherm kijken en op ons eigen eiland leven.
Het klopt,eenzaamheid is veel en mensen moeten meer elkaar helpen en begrijpen..elkaar lief hebben,aardig zijn tegen elkaar
Het is wel waar wat hij zegt: bij de psychiater praten over de dagelijkse dingen omdat hij luistert. Menselijkheid verdwijnt en dat is echt erg voor iedereen.
Dat is wel triest he? Dat je daar een psychiater of andere arts voor nodig hebt ... Wat dat betreft was er in de jaren 80/90 toch meer sociale "controle" en aandacht voor elkaar.
@@dorybleijswijk3961 Helemaal mee eens. Medemenselijkheid is heel belangrijk!
@@AmberV1978mwah…mijn ervaring uit die tijd is dat mensen ook ontzettend snel met (voor)oordelen klaar stonden hoor. Tegenwoordig hebben mensen meer kennis van dingen als autisme, maar… het moment dat ze er echt mee geconfronteerd worden dan is het al snel ‘wat een rare’ of ‘ja, maar hij moet ook maar gewoon leren dat…’ en dit was in de jaren 80/90 ook zo.
We moeten weer leren luisteren naar elkaar, zonder invulling, zonder kritiek, zonder het voor de ander willen oplossen
Lastigheden van het leven zijn de toegang tot de liefdevolheid. Prachtig.
Menselijkheid is de start, niet technologie of ambitie.
Heel mooi! En zo puur verwoord
Om rustig te kunnen luisteren moet je het vermogen hebben om jezelf even weg te cijferen. In een wereld die steeds individualistischer is geworden is, zoals de psychiater aangeeft luisteren naar een ander al bijzonder.
Deze man zou tieners op middelbare scholen moeten lesgeven in hoe ze weer sociaal met elkaar kunnen omgaan en hoe social media te interpreteren.
Mooie vent - zouden veel mensen wat van kunnen leren!
Dat we onze problemen niet met andere mensen delen komt doordat NIEMAND te vertrouwen is!
Je hebt je verhaal gedaan en je bent de deur nog niet uit of de telefoon wordt gepakt en je in vertrouwen gedeelde verhaal gaat vervolgens de gehele telefoonlijst van de toehoorder over.
Wat je ook deelt met een ander.....op een bepaald moment zal het zich tegen je keren.
Of je deelt je verhaal en de toehoorder lijkt empathisch en begrijpend maar zodra je de deur uit bent vormt de toehoorder zich een andere mening die hij/zij niet tegen je uit en je dus denkt dat hij/zij je begrijpt maar het tegendeel is het geval.
Mensen zijn levensgevaarlijk!
Alleen God is te vertrouwen......en je parkiet!
Jij tbs patiënt bent niet te vertrouwen, daarom heb jij geen vrienden 😂😂😂😂😂
@@AliKebab33 Ik denk dat er iets mis is met jou en het wilt projecteren op anderen. Zoek hulp.
En God bestaat ook niet !
Nou, ik kan toch met 100 % zekerheid zeggen dat ik te vertrouwen ben.
Triest als je dat zo voelt en ervaart, dat je niemand kunt vertrouwen. Dan is je vertrouwen flink beschadigd?
@AmberV1978 ga je medicatie innemen jij tbs patiënt Amber
Tja als mensen nou eens niet zo koud en hard, gemeen waren dan was het leven veel fijner, gezelliger en leuker..
Daar zeg je iets!👍
Eenzaamheid is relatief: hoe veel tijd wil ik met vrienden doorbrengen, hoe veel vrienden heb ik etc. Door sociale media kunnen mensen makkelijk vergelijken en krijgen we hoge(re) verwachtingen.
Jij tbs patiënt heb geen vrienden 😂😂
Precies dat. Ik kan me niet voorstellen dat iemand gelukkig wordt van een hoop vrienden.
@@AliKebab33jij ook niet denk ik. Anders zat je niet de hele dag op RUclips overal op te reageren lol😆
@@AliKebab33 hey tattoo daddy ga je moeder pesten
Eenzaamheid, ja dat heb ik vroeger zeker gevoeld, dat komt ook doordat ikzelf bij mijn biologische moeder ben gestolen, en 3 keer door verwisseling in een ander gezin ben gekomen, ook in een kindertehuis verbleven op jonge leeftijd 6 tot 9 jaar, daarna even bij niet bio-moeder gewoond en weer naar het kindertehuis toen was ik 13 jaar en later toen ik 17 jaar was weer thuis? kunnen wonen! Dus Jaa het is echt vreselijk om mee te maken!
Jij hebt echt veel meegemaakt......sterkte !
Ga janken , aandachtstrekker
@@AliKebab33ga jij je mond spoelen tokkie tattoo. Jouw tijd komt ook nog wel
How can I make this about me
@@Snoezzzzz
Ja....en dat is dus wat eenzaamheid met je doet. Dan ga je ventileren op internet. En gelukkig zijn daar altijd mensen zoals jij die begripvol zijn.
Bleh....
Fijne dag.
Niemand hebben als het moeilijk gaat in het leven
Jij tbs patiënt petra heeft terecht geen vrienden 😂😂
@dennibras2406 mag jij tbs patiëntje wel op internet?😃😃
@@AliKebab33 😂je spoort niet
@@AliKebab33 😂
@petraadriaanse3595 jij wel zeker ggz patiëntje? 🤣
Er wonen veel mensen tussen de 25 en 40 jaar die alleen wonen en vaak ook financieel problemen hebben omdat de overheid ook niet meewerkt.
Wat heeft dat hier mee te maken?
Als je bent 40 jaar je moet getrouwd zijn en enkele kinderen nast jau hebben zo wordje nooit enzam.
Ik ben 66 jaar en voel mij gelukkig niet meer eenzaam! Ik weet wie ik ben, helaas nog wel trauma’s te verwerken! Het komt goed, dat weet ik!
Mijn man is overleden op 42 jarige leeftijd op 1 juni 2003, hij woont in mijn hart, onze kinderen waren toen 8 en 3 jaar!
Ga je medicatie innemen jij demente tokkie
@@AliKebab33wat een botte comment, waarom?
@@erik2972Heeft al meerdere rare opmerkingen geplaatst hier. Rare gast
Dat is jong, van je man
Wat erg!
@@erik2972is een trol, beter niet op reageren ;-)
Als je gelooft dat niemand van je houdt, veroorzaakt dat een diep , diepgaand gevoel van eenzaamheid. Als je in christus bent , kan absoluut niets je afsnijden van Gods liefde. God houdt van je met een absoluut onverwoestbare liefde, en die diepe liefde zal nooit eindigen .
Romeinen 8 (bijbel)
Mensen zijn zich bewust op het moment erover gesproken wordt maar vallen weer terug in eigen bubbel.
Het is een associate individuele maatschappij geworden waarin iedereen oh zo hip druk is met zichzelf.....eigen belangen, meer meer en meer etc.... gehaaste oppervlakkige geprogrammeerde robot slaafjes vd maatschappij.
1 op de 4 is eenzaam in alleen Amsterdam al.
Tegenwoordig is het hoe meer mensen om je heen, hoe meer verwachtingen, geroddel, misgunning, verbitterdheid, wrok, dubbele agenda, jaloezie, haat, bemoeienis, vergelijking etc..... reflectie van de gebroken ziel.
Ik kies er bewust voor in sollitude te leven aangezien geluk begint bij jezelf.
Zoek je het in extreme factoren zal je dat nooit worden aangezien externe factoren oneindig zijn en relatief.
Met God voel ik me compleet....hij kent me en is altijd liefde geweest waarin mensen veranderen door onvolmaaktheid en de matrix waarin we leven
Waarom is er dan zoveel negativiteit in het geloof? Ik begrijp dat nooit. Het zou iets moois moeten zijn en je iets moeten brengen, maar altijd dat gezever over zonden en dingen die je fout doet en regels waar je je aan moet houden, anders kom je niet in de hemel terecht. Je wordt bang gemaakt met het geloof. Je kunt ook van jezelf houden zonder geloof. Ga maar eens mediteren, dan ga je ook meer voelen.
God stuurde zijn zoon om ons te redden en het bloed van jezus reinigde onze zonden en maakt vrede tussen God en de mens.
Dan vergeef ik hun fouten , en
Vergeet ik hun zonden.
Hebreeën 8: 12 ( bijbel)
@@zeven689jaja. Blablabla
Helaas zijn er veel mensen eenzaam!
De meeste problemen komen door Traumatische ervaringen!
Praat voor jezelf johhh. Tbs patiënt
Binnenkort ben je hopelijk zwaar Coronapatiënt,het kan nu snel gaan,ik zou maar vast een kist gaan bestellen met je TeringMuil⚰️
Blij dat het beter gaat met hem na zijn ziekte.
nouja hoe zou dat nou toch komen..
ondanks dat ik persoonlijk heel goed kon leren vonden ze het feit dat ik ''anders'' ben belangrijker.
ook al kon ik op mijn 16de het mavo examen doen, het mocht gewoon niet want ''ojeej wat mankeerde ik toch wel niet''
ik zal mijn verhaal gewoon eerlijk doen..
ik heb 'n mannelijk lichaam, ik val op mannen maar ik heb me nooit homo gevoelt.
ik wilde 'n mooie vrouw zijn, maar in mijn jeugd was er nog geen woord om dat uit te leggen.
ik kon nooit echt ergens bij horen, en om gewoon eerlijk te zijn voel ik me juist niet fijn bij homo's.
toen ik op mijn 21ste voor het eerst van het woord transgender hoorde dacht ik, wauw er bestaat TOCH 'n woord voor wat ik ben?!
vanaf dat moment was er geen weg meer terug voor mij, nu dat ik wist dat hier specifiek 'n woord voor, en ook kennis over bestond ging ik hier mee aan de slag.
MAAR, vanaf dat moment bestond mijn sociale leven niet meer.
(om even terug te komen op mijn schol periode, ik mocht uiteindelijk pas examen doen toen ik bijna 19 was. en van 'n niveau lager dan de mavo)
ik kon geen eerlijke kansen krijgen op basis van mijn diploma, en door mijn transgender bestaan al helemaal niet.
als ik ga soliciteren vragen ze soms letterlijk ''maar wat heb jij in je broek zitten? je begrijpt toch wel dat je dan niet representatief bent''
als ik dan zeg dat dat helemaal niks te maken heeft met het werk waar ik voor solicteer, tja dan word je gewoon uitgelachen door die analfabeten.
maar wel analfabeten die wat voor het zeggen hebben.
er is (inderdaad) geen mens die de tijd neemt om ergens naar te luisteren.
ook al wordt dit nu in dit programma behandeld, het zal nog steeds niet volledig serieus genomen worden.
de mens is verslaafd aan 'n neppe wereld.
de druk van de (satanistische) religie runt de wereld nog steeds.
eenzaamheid heeft ook voordelen je kan makkelijk van bijstand gaan sponzen je stapt er gewoon binnen en zegt 'depressie en alleen' en na 10 minuten is je dossier goedgekeurd, daarna 70 jaar chillen.
Er zijn weinig mensen die interesse in je hebben als je zegt dat het niet zo goed met je gaat
Klopt... Dan wordt het al snel ongemakkelijk en lastig. Daarom zeg ik meestal; prima!
@AmberV1978 zegt iedereen toch...😉
Zo is het.
Klopt, omdat zij er ook doorheen zitten.
Ik loop zelf met een soort emotionele emmer die overstroomd als er iemand anders zijn sores inpleurt.
Bovendien zit er geen rem op, mensen om mij heen gaan los en leeg en vertellen over hele heftige trauma's, zonder aankondiging vooraf.
Dat kan ik niet (meer) aan en velen met mij.
@@Jesp-d4fweet ik niet.. is dat zo? Is toch eigenlijk raar? Ik zei dat wel, maar het ligt eraan wie het vraagt. Ik zeg ook heus weleens dat het niet zo goed gaat. Als ik weet dat iemand dan ook luistert. Ik weet ook niet altijd of het een beleefdheidsvraag is waar je echt op mag antwoorden of dat je gewoon snel zegt; goed hoor! Met jou? Lastig toch he😅
Toen hij ging praten herkende ik zn stem meteen uit het nummer zintro van sticks
Wel een beetje open deuren
ik zal bijvoorbeeld (ook in dit programma) nooit uitgenodigd worden omdat ik geen duizenden abonnees of volgers heb.
de knuffel shrink
De nieuwe mens zal een luisterende mens zijn…
Wie zei dit ook al weer?
superfijn dat U er bent? superfijn. Dat is Nederlands. jemig .
Tegenwoordig mag ook niks meer
@
integendeel.
Alles mag.
Superleuk toch?
@@inezkarkabe2454vind je dat zo erg? Het woord superleuk?
@
Ja. Wel als een volw assen man dat zegt.
En zeker als het over iets gaat wat heel heel HEEL erg NIET superleuk is. Dat bagatelliseert ( moeilijk woord) de ernst van waar dit uiteindelijk WEL over dient te gaan, bij voorhand. Met iemand die geen tiener is oid. Dus ja. Ik erger me daaraan.