Piątek, 27grudnia 2024. Inspirujące jest moim zdaniem takie gadanko. Dziękuję Agato za nie.❤ P.S. moje "ani" , które nigdy! nie zdoła mnie odłączyć od Serca Jezusa, to: ludzka! : nikczemność, podłość, fałsz, obłuda, niesprawiedliwość, obmowa, .....)))). Jest tego więcej, bo i ludzi na Planecie Ziemia jest też dużo. Nikt i nic nie zdoła mnie zniechęcić do Mojego Jezusa Chrystusa. Amen. P.S. BÓG JEST DOBRY. 🤍🌺🤍
"Będę śpiewał Tobie, Mocy moja Ty Panie jesteś mą nadzieją Tobie ufam i bać się nie będę" Ostatnio zasluchuję sie w góralską wersję tej pieśni, która bardzo podnosi na duchu :) Ps. Słoneczko zawsze można poskromić jakąś zaluzją - podpowoada sprzedawca żaluzji 😄
uwielbiam św Pawła bo nie jest taką "nieżywą duchowo jarzyną" i pomnaża talenty, obradza to ziarno w Nim zasiane, nie zamyka słów Jezusa w "pudełku", ale pozwala by wzrastały, nawet ewoluowały! nie tak jak sam chce ale tak jak chce tego Ten, którego stał się więźniem. Rozrywa na powrót zasłonę przybytku, którą nieustannie próbuje się "cerować". Nawet widok "zacerowanej zasłony" (ani) nie odłączy nas od Jego miłości. Bardzo pozdrawiam :)
Mnie najbardziej u świętego Pawła urzeka brak fałszywej pokory i takiego umniejszania samemu sobie 2 Kor 11,5 "Otóż sądzę, że dokonałem nie mniej niż "wielcy apostołowie". Choć bowiem niewprawny w słowie, to jednak nie jestem pozbawiony wiedzy".
Dziękuję za piekne słowa. Nadzieja jest jedną z 3 Cnót Boskich. Poza nią jest Wiara i Miłość. Modlimy się: Panie przymnóż Nam Wiary, Nadziei i Miłości. Wiadomo, że najwieksza z nich jest Miłość ale bez tych trzech nie dalibyśmy rady sprostać trudom życia, wszelkim przeciwnościom, chorobom ,które wytacza przed nami zły. Nadzieja daje nam tę siłę, że będzie lepiej , że bedziemy zdrowi, że damy radę podniesc się po upadu i ruszyć dalej😊❤. Pani Agato pozdrawiam i życzę by nadchodzący Nowy Rok 2025 był przepełniony Nadzieją na lepsze jutro, aby nic jej nie zdołało zburzyć ❤. Niech będzie umocniona Wiarą i Miłością ❤😊.
Ani rozpacz…? Próbowała, ale nie zdołała, bo mój Bóg jest większy niż ona! Choć oczami widzę jedynie własną nędzę, grzech i słabość, to nie opuszcza mnie nadzieja - ta super-naturalna łaska - bo nie mam powodu jej odczuwać poza Nim, najdroższym Panem Jezusem! Mam w sercu dwa obrazy. Jeden jest związany z zawierzeniem Maryi, kochanej Matce, której ufam bezgranicznie - a przynajmniej chcę tak żyć. Widzę siebie jako dziecię w Jej ramionach - Czarnej Madonny. Bezradne, „bezużyteczne”, nie mogące niczym na nic zasłużyć, szczególnie żem niestały w modlitwie. Ale Jej to zupełnie w niczym nie przeszkadza, ba!, po raz pierwszy nie jestem w stanie przypisać sobie żadnych zasług. Drugi obraz to ja, leżący i ledwie czołgający się przez życie, na tym jego etapie. Nie mogę za wiele uczynić, bom niemalże bezwładny. Za to mogę całować stopy mojego Ukochanego, przebite za mnie, i skraplać i obmywać je łzami. Nie ma w tym służalstwa, tylko miłość, jedynie tak okazywana. Niczego więcej zrobić nie zdołam, a Pan pozwala mi na to. A nadzieja nie gaśnie… Jezus wszystkim się zajmie, z Nim wszystko będzie dobrze, bo jest Dobrem samym…!
@myszkamyszusia4108 nawet nie wiedziałem że jest taka opcja usunięcia wszystkich swoich komentarzy, to chyba tylko na komputerze 🤔 a u Grzegorza wczoraj był Popielec 🙄 a i ta pani o której pisałaś chyba zniknęła jak kamfora 🤔
Miłość Boża nigdy nie zawiedzie.Jedynie my sami przez swoje grzechy możemy ją odżucić.Mówisz o miłości mów i o Sprawiedliwości Bożej.Mów również o tych którzy są już świętymi i o tym co czynili aby podobać się Bogu.Gdyż oni są świadectwem dla nas. Mów całą prawdę bo ona nas wyzwoli.
A jak dzieci dorosłe oddalone od Boga od Eucharystii to tak trudno żyć nadzieją jak bardzo smutne są Święta dla matki która modli się daje nieustannie przykład i ciagle nic….❤ pęka
W życiu ważne są trzy klucze wiara, nadzieja, miłość Nie zgub ich 🔑🔑🔑 Po odsłuchaniu tego odcinka kilka chwil przeglądałam bez konkretnego celu strony na ytube i ta sentencja,którą umieściłam powyżej wyskoczyła mi jak królik z kapelusza :) . Zatrzymałam się i postanowiłam ją tu umieścić :) Myślę, że to odpowiednie miejsce dla niej :)
Spodobały mi się słowa księdza Dziewieckiego, który mówił że nadzieja pojawia się w starciu z brutalną rzeczywistością. Nie można jej doświadczyć dopóki zaprzecza się faktom, dopóki zakłamuje się obraz tej zapewne trudnej rzeczywistości. Ona jest kotwicą, która pozwala nam przetrwać zderzenie z twardym realem.
@zalosna_artycha1 Potwierdza to sama fizyka. Wszak światło musi odbić się od obiektu, dotrzeć do naszych oczu i zostać przetworzone przez mózg na zrozumiały obraz, a to trwa. Nieco to przerażające, takie uświadomienie sobie, że obraz który widzimy to zapisana przeszłość a nie jak nam się zdaje teraźniejszość. Różnica jest niewielka ale jest.
@annam-kw2qv Pamiętam to co kiedyś pisałaś, że Pismo Święte od dawna „mówi” to, co dopiero teraz potwierdza nauka. W tym przypadku też ma to miejsce, że człowiek patrzy na świat nie tylko rozumem, ale i sercem. Obraz rzeczywistości, wydarzeń itp, być może dociera do człowieka wcześniej, głębiej, przez intuicję i emocje, możliwe, że jeszcze na poziomie duchowo - kwantowym. Pewnie dlatego Chrystus ofiarował nam swoje Serce - Serce, które jest zdolne spojrzeć z miłością nawet na tego, kto nas „zabija”: „I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza; zabiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała” (Ez 36,26). Sam umysł nie byłby do tego zdolny, wszystko w człowieku istnieje w określonej relacji, tworząc całość istoty ludzkiej, każda z płaszczyzny czy to duchowa, psychologiczna czy cielesna, jest równie ważna. Wszystko to jest „narządem wzroku”, bo pozwala nam doświadczać rzeczywistości na wielu poziomach. I przez to, że ta nasza egzystencja wykracza poza wymiar materii, istniejemy na poziomie duchowym i kwantowy, to człowiek jest czymś więcej, niż tylko ta „forma“ co go tymczasowo ogranicza. Święty Symeon Nowy Teolog pisał: „Światło Chrystusa rozświetla duszę, by ujrzała siebie taką, jaką widzi ją Bóg.”Ta przemiana dokonuje się chyba, gdy Chrystus dotyka naszych duchowych oczu w miłości i prawdzie, tak jak kiedyś dotknął „oczu“ Szawła. Przy takim „spotkaniu”„to Światło sprawia, że serce kamienne topnieje, staje się miękkie, pokorne i otwarte.” Nie wiem, ale nauka, zwłaszcza fizyka kwantowa, może też wskazuje, na głębokie związki między świadomością, energią i materią. Chodzi mi o to, że nasze myśli, intencje, tym samym serce również wpływają na otaczający nas świat, przez co te rzeczywistości się przenikają. Stąd takie wyniki w badaniach nad naszym postrzeganiem czy percepcją rzeczywistości, min sercem. Święta Teresa z Avila zauważyła, że „Bóg nie pragnie niczego więcej, jak tylko całego serca; w nim bowiem rozpala ogień, który przemienia wszystko w miłość.” Tak przemienione serce pozwala nam patrzeć na rzeczywistość i drugiego człowieka w nowy sposób - odkrywając, że wszystko jest od Boga i wszystko jest Jego łaską, bo jest w Nim zanurzone. On jest źródłem życia i istnienia. Człowiek wtedy nie potrafi już kochać inaczej. Bo Chrystus zawsze ożywia w nas to, co było obumarłe. Święty Grzegorz Palamas wspominał, że „Serce czyste staje się tronem Boga, miejscem, w którym spoczywa Światło nie stworzone.” Serce uwrażliwione Miłością Chrystusa - staje się częścią Jego Serca, a nowe życie, które w Nim otrzymujemy, przenika już Jego Światło. W tym Świetle nie ma miejsca na śmierć - śmierć to jedynie „coś”, co oddala nas od Boga, bo innej śmierci nie ma. Fizyczna „śmierć“ staje się jednym z etapów życia. Jeśli kochamy, promieniujemy Jego Światłem, oddając tę rzeczywistość, która jest w nas. Serce przemienione Bożą Miłością działa jak rezonator, harmonizujący z Boską rzeczywistością (Światła), i wybieramy częściej to co jest zgodne z Jego Wolą, tak w bardziej naturalny sposób, bo nasza natura jest już nieco inna, stoi w opozycji do ciemności. Ostatecznie, w wymiarze duchowym i kwantowym, chyba miłość - jako najwyższa forma energii - przekształca i nadaje sens całemu stworzeniu. Bóg to Miłość. Dlatego Miłość Chrystusa jest większa niż ból i cierpienie; prowadzi do Zmartwychwstania. Ten duchowy wymiar, rzeczywistość kwantowa, ukazuje w pewien sposób, że wszystko jest ze sobą połączone właśnie w Nim. Taką pierwotną więzią miłości. Biblia od zawsze gdzieś wskazywała na połączenie serca z mózgiem - umysłem, więc to połączenie istnieje pewnie w innych obszarach. Spojrzenie Chrystusa, gdy patrzył na człowieka stojącego przed Nim, zawsze wykraczało poza wszelkie ograniczenia. Czyli Jego perspektywa miała inny punkt odniesienia. Miał On wyjątkową zdolność do patrzenia na człowieka w pełni prawdy o jego istnieniu. Chrystus nie ograniczał swojego spojrzenia do tego, co zewnętrzne - do grzechów, słabości czy okoliczności życiowych. Patrzył głębiej, widząc w każdym człowieku obraz Boga i potencjał, który w nim tkwi. Ten Jego punkt odniesienia nie był ograniczony czasem, przestrzenią ani ludzkimi sądami. Chrystus patrzył z perspektywy wieczności i miłości, dostrzegając człowieka w relacji do Boga. Oznacza to, że widział nie tylko to, kim dana osoba jest teraz, ale także to, kim może się stać, jeśli pozwoli, by Boża łaska ją przemieniała. Jego spojrzenie było pełne tej nadnaturalnej miłości, zrozumienia i przebaczenia - Miłosierdzia. W tym kontekście to również było „wykraczanie poza ograniczenia“, takie patrzenie na człowieka w świetle jego prawdziwej wartości, a nie w kontekście ludzkich ocen czy chwilowych upadków. Więc Chrystus nie patrzył jedynie oczami, lecz spoglądał w głąb człowieka z pełni swego istnienia, z głębi całej swojej istoty. Chyba o to w tym chodzi, że jest to taki odbiór rzeczywistości i patrzenie sercem.
@zalosna_artycha1 1Kor 13,12 "Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz". Biorę te słowa całkiem dosłownie, naprawdę uważam, że świat jest dla nas lustrem a nasze oczy widzą jedynie rzeczywistość od niego odbitą. Zauważ, że w Za 2,12, Ps 17,8, Prz 7,2, Pwt 32,10 Bóg mówi nam, że jesteśmy "źrenicą jego oka", to bardzo ciekawe i niezwykle rzadko spotykane określenie ale co tak naprawdę znaczy? Otóż stojąc naprzeciw drugiego człowieka widzisz swój pomniejszony obraz odbity w jego soczewkach, drugi człowiek dosłownie jest dla nas lustrem. Podobnie i Bóg, widzi samego siebie w naszych źrenicach. BTW to temat rzeka, staram się trzymać czterech wersów aby mi nie ucięło. Ale jeśli Cię to interesuje mogę napisać więcej ;-)
A kiedy można powiedzieć że odłączyliśmy się od Boga ? Czy brak nadzieji że partnerka sie w końcu zmieni i zacznie realnie okazywac mi troskę empatie zainteresowanie wsparcie lojalność .. czyli milość , ktorej nie okazuje od 18 lat i zdradza fizycznie i duchowo to czy ten brak nadzieji to odłączenie sie od Boga??? Czy odejście od niej to działanie wbrew Bogu i wbrew miłości ???
Wszystko zależy od tego czy jesteś w stanie wybaczyć zdradę bez wygórowanych kosztów własnych. Jeżeli nie, to w moim odczuciu już lepiej się rozejść. Inaczej zgoda będzie tylko formalna a doznane krzywdy wciąż odnawiane. To jak sypanie rany solą.
@annam-kw2qv Ja zdrady zarówno duchowe, jak i fizyczne wybaczyłem jej bez większego problemu bo bładzić jest rzecza ludzką, ale braku empatii, lojalności, współczucia, zainteresowania, zaufania którego nie stara sie odbudować a wrecz przeciwnie wciąż pokazuje letniość oraz chłód to są czynniki które pozbawiają nadziei i wprawiają w depresje i bezradność
@michalgawenda2817 Trudno doradzać nie znając tematu bliżej ale może za szybko jej wybaczyłeś. Człowiek to nie tylko duch ale i ciało, a jeśli ciało to "gadzi mózg", pierwotne instynkty. Jeśli sam siebie nie szanujesz druga strona niechybnie to wyczuje i wykorzysta. Wybaczenie jest ważne ale ma swój czas, krzywdziciel również go potrzebuje aby dojrzeć, zrozumieć i transformować zło, które przez niego się dokonało. Powtarzam, nie znam Cię, nie wiem jak jest w Twoim przypadku, to tylko taka luźna uwaga.
@@JanJan-ub5nv letnia jest od 16lat a zdradziła w ostatnich 2 latach 2 razy z tą samą osobą. I nie kieruje się religiami bo to obłuda ale kieruje się wewnetrznym drogowskazem sumieniem i wiarą w Boga który wszczepił te wewnetrzne drogowskazy. RELIGIA i WIARA to zupełnie co innego. Wiara może istnieć zarówno w religii jak i bez niej, a religia nie potrzebuje PRAWDZIWEJ wiary aby istnieć. Religie to klatki dla duszy i dla umysłu
Witam Pani Agato, nie ukrywam, że wciąż myślę o tym hejcie z Pani filmu, z którym się nie zgadzałam. I zmieniłam zdanie. Być może w ujęciu duchowym i teologicznym ma to jakiś wydźwięk słuszny.
![NV [508] Jak sobie poradzić z natrętnymi, negatywnymi myślami?](http://i.ytimg.com/vi/3sleMru7p80/mqdefault.jpg)
![NV [508] Jak sobie poradzić z natrętnymi, negatywnymi myślami?](/img/tr.png)
Te promienie słońca są dobitnym dowodem dla nadzieji- we mnie promienie słońca zawsze dawały poczucie radości i nadzieji . A dla Was !
Piękne słowa o nadziei. Dziękuję bardzo.
Pięknie jesteś opromieniona słońcem. Fajne nagranie
Piątek, 27grudnia 2024. Inspirujące jest moim zdaniem takie gadanko. Dziękuję Agato za nie.❤ P.S. moje "ani" , które nigdy! nie zdoła mnie odłączyć od Serca Jezusa, to: ludzka! : nikczemność, podłość, fałsz, obłuda, niesprawiedliwość, obmowa, .....)))). Jest tego więcej, bo i ludzi na Planecie Ziemia jest też dużo. Nikt i nic nie zdoła mnie zniechęcić do Mojego Jezusa Chrystusa. Amen. P.S. BÓG JEST DOBRY. 🤍🌺🤍
Dziękuję pani Agatko,dobrze że pani z nami jest💖
Agatko! Ważne jest dla nas to co robisz i mówisz . Dziękujemy Ci ,że jestes
Dziękuję za te słowa❤
Proszę o modlitwę bo wiara moja słabnie
Chodzę jeszcze do kościoła nie potrafię się modlić i tyle.
🙏❤️🙏
Cóż: mogę tylko serdecznie podziękować za te dobre, mądre słowa, nie tylko papieża Franciszka, ale też Twoje, wziąć je i ponieść w życie....❤❤❤
❤❤❤
@@JanJan-ub5nv To jest religia, która stworzyła instytucję Uniwersytetu.
❤❤❤🙏🙏🙏
I nie przestawaj chodzić do kościoła to jest tzw kryzys wiary który prowadzi do świętości ❤ 🙌🙏
Agato w punmt i Nadziei 💝Dziękuję. Pozdrawiam cieplutko 🤗
Do zobaczenia,najpozniej w Niebie ❤😊
"Będę śpiewał Tobie, Mocy moja
Ty Panie jesteś mą nadzieją
Tobie ufam i bać się nie będę"
Ostatnio zasluchuję sie w góralską wersję tej pieśni, która bardzo podnosi na duchu :)
Ps. Słoneczko zawsze można poskromić jakąś zaluzją - podpowoada sprzedawca żaluzji 😄
Dobrze ze jesteś Pani Agato….pieknego roku🤗❤
uwielbiam św Pawła bo nie jest taką "nieżywą duchowo jarzyną" i pomnaża talenty, obradza to ziarno w Nim zasiane, nie zamyka słów Jezusa w "pudełku", ale pozwala by wzrastały, nawet ewoluowały! nie tak jak sam chce ale tak jak chce tego Ten, którego stał się więźniem. Rozrywa na powrót zasłonę przybytku, którą nieustannie próbuje się "cerować". Nawet widok "zacerowanej zasłony" (ani) nie odłączy nas od Jego miłości. Bardzo pozdrawiam :)
Mnie najbardziej u świętego Pawła urzeka brak fałszywej pokory i takiego umniejszania samemu sobie 2 Kor 11,5 "Otóż sądzę, że dokonałem nie mniej niż "wielcy apostołowie". Choć bowiem niewprawny w słowie, to jednak nie jestem pozbawiony wiedzy".
Dziękuję za piekne słowa. Nadzieja jest jedną z 3 Cnót Boskich. Poza nią jest Wiara i Miłość. Modlimy się: Panie przymnóż Nam Wiary, Nadziei i Miłości. Wiadomo, że najwieksza z nich jest Miłość ale bez tych trzech nie dalibyśmy rady sprostać trudom życia, wszelkim przeciwnościom, chorobom ,które wytacza przed nami zły. Nadzieja daje nam tę siłę, że będzie lepiej , że bedziemy zdrowi, że damy radę podniesc się po upadu i ruszyć dalej😊❤. Pani Agato pozdrawiam i życzę by nadchodzący Nowy Rok 2025 był przepełniony Nadzieją na lepsze jutro, aby nic jej nie zdołało zburzyć ❤. Niech będzie umocniona Wiarą i Miłością ❤😊.
Ani rozpacz…? Próbowała, ale nie zdołała, bo mój Bóg jest większy niż ona!
Choć oczami widzę jedynie własną nędzę, grzech i słabość, to nie opuszcza mnie nadzieja - ta super-naturalna łaska - bo nie mam powodu jej odczuwać poza Nim, najdroższym Panem Jezusem!
Mam w sercu dwa obrazy. Jeden jest związany z zawierzeniem Maryi, kochanej Matce, której ufam bezgranicznie - a przynajmniej chcę tak żyć. Widzę siebie jako dziecię w Jej ramionach - Czarnej Madonny. Bezradne, „bezużyteczne”, nie mogące niczym na nic zasłużyć, szczególnie żem niestały w modlitwie. Ale Jej to zupełnie w niczym nie przeszkadza, ba!, po raz pierwszy nie jestem w stanie przypisać sobie żadnych zasług.
Drugi obraz to ja, leżący i ledwie czołgający się przez życie, na tym jego etapie. Nie mogę za wiele uczynić, bom niemalże bezwładny. Za to mogę całować stopy mojego Ukochanego, przebite za mnie, i skraplać i obmywać je łzami. Nie ma w tym służalstwa, tylko miłość, jedynie tak okazywana. Niczego więcej zrobić nie zdołam, a Pan pozwala mi na to.
A nadzieja nie gaśnie… Jezus wszystkim się zajmie, z Nim wszystko będzie dobrze, bo jest Dobrem samym…!
Miło się słucha... o oglądaniu nie wspomnę. Dziękuję Pani .
Pięknie wyglądasz 😍❤️
Promieniejesz jak to Sloneczko
Kochani!❤ Pięknego Sylwestra dla Nas Wszystkich.❤ 🍾🥂🍾🥂🍾🥂💗 Poniedziałek. 2024-12-30.
Czy pan ateista dostał bana 🤔
@myszkamyszusia4108 nawet nie wiedziałem że jest taka opcja usunięcia wszystkich swoich komentarzy, to chyba tylko na komputerze 🤔 a u Grzegorza wczoraj był Popielec 🙄 a i ta pani o której pisałaś chyba zniknęła jak kamfora 🤔
Uległość wobec łaski Bożej=wierność jest cudna...
❤🙏🏻
❤
Ani z zielonego wzgórza
,,Anne z Zielonych Szczytów,, imion się nie tłumaczy. Słowo gables w oryginalnym tytule znaczy szczyty.
💗❤️💗
Miłość Boża nigdy nie zawiedzie.Jedynie my sami przez swoje grzechy możemy ją odżucić.Mówisz o miłości mów i o Sprawiedliwości Bożej.Mów również o tych którzy są już świętymi i o tym co czynili aby podobać się Bogu.Gdyż oni są świadectwem dla nas.
Mów całą prawdę bo ona nas wyzwoli.
Tyle, że w miłości Bożej to jedno. Jego sprawiedliwość dokonuje się poprzez miłosierdzie, a nie pomimo niego.
A jak dzieci dorosłe oddalone od Boga od Eucharystii to tak trudno żyć nadzieją jak bardzo smutne są Święta dla matki która modli się daje nieustannie przykład i ciagle nic….❤ pęka
❤❤❤❤❤❤
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Moja i Twoja
Słodka Agatka nasza.
W życiu ważne są trzy klucze
wiara, nadzieja, miłość
Nie zgub ich
🔑🔑🔑
Po odsłuchaniu tego odcinka kilka chwil przeglądałam bez konkretnego celu strony na ytube i ta sentencja,którą umieściłam powyżej wyskoczyła mi jak królik z kapelusza :) . Zatrzymałam się i postanowiłam ją tu umieścić :)
Myślę, że to odpowiednie miejsce dla niej :)
@@JanJan-ub5nv
Miłość, spokój, dobro- tys piknie :)
Spodobały mi się słowa księdza Dziewieckiego, który mówił że nadzieja pojawia się w starciu z brutalną rzeczywistością. Nie można jej doświadczyć dopóki zaprzecza się faktom, dopóki zakłamuje się obraz tej zapewne trudnej rzeczywistości. Ona jest kotwicą, która pozwala nam przetrwać zderzenie z twardym realem.
Dzięki za ten filmik o sercu! ❤️
@zalosna_artycha1 Potwierdza to sama fizyka. Wszak światło musi odbić się od obiektu, dotrzeć do naszych oczu i zostać przetworzone przez mózg na zrozumiały obraz, a to trwa. Nieco to przerażające, takie uświadomienie sobie, że obraz który widzimy to zapisana przeszłość a nie jak nam się zdaje teraźniejszość. Różnica jest niewielka ale jest.
@annam-kw2qv Pamiętam to co kiedyś pisałaś, że Pismo Święte od dawna „mówi” to, co dopiero teraz potwierdza nauka. W tym przypadku też ma to miejsce, że człowiek patrzy na świat nie tylko rozumem, ale i sercem. Obraz rzeczywistości, wydarzeń itp, być może dociera do człowieka wcześniej, głębiej, przez intuicję i emocje, możliwe, że jeszcze na poziomie duchowo - kwantowym. Pewnie dlatego Chrystus ofiarował nam swoje Serce - Serce, które jest zdolne spojrzeć z miłością nawet na tego, kto nas „zabija”: „I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza; zabiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała” (Ez 36,26). Sam umysł nie byłby do tego zdolny, wszystko w człowieku istnieje w określonej relacji, tworząc całość istoty ludzkiej, każda z płaszczyzny czy to duchowa, psychologiczna czy cielesna, jest równie ważna. Wszystko to jest „narządem wzroku”, bo pozwala nam doświadczać rzeczywistości na wielu poziomach. I przez to, że ta nasza egzystencja wykracza poza wymiar materii, istniejemy na poziomie duchowym i kwantowy, to człowiek jest czymś więcej, niż tylko ta „forma“ co go tymczasowo ogranicza. Święty Symeon Nowy Teolog pisał: „Światło Chrystusa rozświetla duszę, by ujrzała siebie taką, jaką widzi ją Bóg.”Ta przemiana dokonuje się chyba, gdy Chrystus dotyka naszych duchowych oczu w miłości i prawdzie, tak jak kiedyś dotknął „oczu“ Szawła. Przy takim „spotkaniu”„to Światło sprawia, że serce kamienne topnieje, staje się miękkie, pokorne i otwarte.” Nie wiem, ale nauka, zwłaszcza fizyka kwantowa, może też wskazuje, na głębokie związki między świadomością, energią i materią. Chodzi mi o to, że nasze myśli, intencje, tym samym serce również wpływają na otaczający nas świat, przez co te rzeczywistości się przenikają. Stąd takie wyniki w badaniach nad naszym postrzeganiem czy percepcją rzeczywistości, min sercem. Święta Teresa z Avila zauważyła, że „Bóg nie pragnie niczego więcej, jak tylko całego serca; w nim bowiem rozpala ogień, który przemienia wszystko w miłość.” Tak przemienione serce pozwala nam patrzeć na rzeczywistość i drugiego człowieka w nowy sposób - odkrywając, że wszystko jest od Boga i wszystko jest Jego łaską, bo jest w Nim zanurzone. On jest źródłem życia i istnienia. Człowiek wtedy nie potrafi już kochać inaczej. Bo Chrystus zawsze ożywia w nas to, co było obumarłe. Święty Grzegorz Palamas wspominał, że „Serce czyste staje się tronem Boga, miejscem, w którym spoczywa Światło nie stworzone.” Serce uwrażliwione Miłością Chrystusa - staje się częścią Jego Serca, a nowe życie, które w Nim otrzymujemy, przenika już Jego Światło. W tym Świetle nie ma miejsca na śmierć - śmierć to jedynie „coś”, co oddala nas od Boga, bo innej śmierci nie ma. Fizyczna „śmierć“ staje się jednym z etapów życia. Jeśli kochamy, promieniujemy Jego Światłem, oddając tę rzeczywistość, która jest w nas. Serce przemienione Bożą Miłością działa jak rezonator, harmonizujący z Boską rzeczywistością (Światła), i wybieramy częściej to co jest zgodne z Jego Wolą, tak w bardziej naturalny sposób, bo nasza natura jest już nieco inna, stoi w opozycji do ciemności. Ostatecznie, w wymiarze duchowym i kwantowym, chyba miłość - jako najwyższa forma energii - przekształca i nadaje sens całemu stworzeniu. Bóg to Miłość. Dlatego Miłość Chrystusa jest większa niż ból i cierpienie; prowadzi do Zmartwychwstania. Ten duchowy wymiar, rzeczywistość kwantowa, ukazuje w pewien sposób, że wszystko jest ze sobą połączone właśnie w Nim. Taką pierwotną więzią miłości. Biblia od zawsze gdzieś wskazywała na połączenie serca z mózgiem - umysłem, więc to połączenie istnieje pewnie w innych obszarach. Spojrzenie Chrystusa, gdy patrzył na człowieka stojącego przed Nim, zawsze wykraczało poza wszelkie ograniczenia. Czyli Jego perspektywa miała inny punkt odniesienia. Miał On wyjątkową zdolność do patrzenia na człowieka w pełni prawdy o jego istnieniu. Chrystus nie ograniczał swojego spojrzenia do tego, co zewnętrzne - do grzechów, słabości czy okoliczności życiowych. Patrzył głębiej, widząc w każdym człowieku obraz Boga i potencjał, który w nim tkwi. Ten Jego punkt odniesienia nie był ograniczony czasem, przestrzenią ani ludzkimi sądami. Chrystus patrzył z perspektywy wieczności i miłości, dostrzegając człowieka w relacji do Boga. Oznacza to, że widział nie tylko to, kim dana osoba jest teraz, ale także to, kim może się stać, jeśli pozwoli, by Boża łaska ją przemieniała. Jego spojrzenie było pełne tej nadnaturalnej miłości, zrozumienia i przebaczenia - Miłosierdzia. W tym kontekście to również było „wykraczanie poza ograniczenia“, takie patrzenie na człowieka w świetle jego prawdziwej wartości, a nie w kontekście ludzkich ocen czy chwilowych upadków. Więc Chrystus nie patrzył jedynie oczami, lecz spoglądał w głąb człowieka z pełni swego istnienia, z głębi całej swojej istoty. Chyba o to w tym chodzi, że jest to taki odbiór rzeczywistości i patrzenie sercem.
@zalosna_artycha1 1Kor 13,12 "Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz". Biorę te słowa całkiem dosłownie, naprawdę uważam, że świat jest dla nas lustrem a nasze oczy widzą jedynie rzeczywistość od niego odbitą. Zauważ, że w Za 2,12, Ps 17,8, Prz 7,2, Pwt 32,10 Bóg mówi nam, że jesteśmy "źrenicą jego oka", to bardzo ciekawe i niezwykle rzadko spotykane określenie ale co tak naprawdę znaczy? Otóż stojąc naprzeciw drugiego człowieka widzisz swój pomniejszony obraz odbity w jego soczewkach, drugi człowiek dosłownie jest dla nas lustrem. Podobnie i Bóg, widzi samego siebie w naszych źrenicach. BTW to temat rzeka, staram się trzymać czterech wersów aby mi nie ucięło. Ale jeśli Cię to interesuje mogę napisać więcej ;-)
@zalosna_artycha1 Widoczne "od najnowszych" ;-)
A kiedy można powiedzieć że odłączyliśmy się od Boga ? Czy brak nadzieji że partnerka sie w końcu zmieni i zacznie realnie okazywac mi troskę empatie zainteresowanie wsparcie lojalność .. czyli milość , ktorej nie okazuje od 18 lat i zdradza fizycznie i duchowo to czy ten brak nadzieji to odłączenie sie od Boga??? Czy odejście od niej to działanie wbrew Bogu i wbrew miłości ???
Wszystko zależy od tego czy jesteś w stanie wybaczyć zdradę bez wygórowanych kosztów własnych. Jeżeli nie, to w moim odczuciu już lepiej się rozejść. Inaczej zgoda będzie tylko formalna a doznane krzywdy wciąż odnawiane. To jak sypanie rany solą.
@annam-kw2qv Ja zdrady zarówno duchowe, jak i fizyczne wybaczyłem jej bez większego problemu bo bładzić jest rzecza ludzką, ale braku empatii, lojalności, współczucia, zainteresowania, zaufania którego nie stara sie odbudować a wrecz przeciwnie wciąż pokazuje letniość oraz chłód to są czynniki które pozbawiają nadziei i wprawiają w depresje i bezradność
@annam-kw2qv samo wybaczenie z mojej strony nie rozwiązuje niczego
@michalgawenda2817 Trudno doradzać nie znając tematu bliżej ale może za szybko jej wybaczyłeś. Człowiek to nie tylko duch ale i ciało, a jeśli ciało to "gadzi mózg", pierwotne instynkty. Jeśli sam siebie nie szanujesz druga strona niechybnie to wyczuje i wykorzysta. Wybaczenie jest ważne ale ma swój czas, krzywdziciel również go potrzebuje aby dojrzeć, zrozumieć i transformować zło, które przez niego się dokonało. Powtarzam, nie znam Cię, nie wiem jak jest w Twoim przypadku, to tylko taka luźna uwaga.
@@JanJan-ub5nv letnia jest od 16lat a zdradziła w ostatnich 2 latach 2 razy z tą samą osobą. I nie kieruje się religiami bo to obłuda ale kieruje się wewnetrznym drogowskazem sumieniem i wiarą w Boga który wszczepił te wewnetrzne drogowskazy. RELIGIA i WIARA to zupełnie co innego. Wiara może istnieć zarówno w religii jak i bez niej, a religia nie potrzebuje PRAWDZIWEJ wiary aby istnieć. Religie to klatki dla duszy i dla umysłu
Przekaż świetny, godny realizacji.
Proszę bardzo, bardzo ♡
zmienić muzykę na początku.
Słuch źle reaguje.
Witam Pani Agato, nie ukrywam, że wciąż myślę o tym hejcie z Pani filmu, z którym się nie zgadzałam. I zmieniłam zdanie. Być może w ujęciu duchowym i teologicznym ma to jakiś wydźwięk słuszny.
"Wierzenia, ufania i kochania"😊 Buen camino na Nowy Rok! 🤍
❤