Jak w życiu duchowym i zdrowiu psychicznym pomagają mi PROPRIOCEPCJA i INTEROCEPCJA?
HTML-код
- Опубликовано: 8 сен 2024
- Propriocepcja i interocepcja - dwa zmysły skierowane "do wewnątrz", służące odbieraniu bodźców z własnego ciała.
Propriocepcja pozwala mi odczuwać wzajemne położenie części mojego ciała. Dzięki niej mogę chodzić po schodach nie patrząc pod nogi. Osobom niewidomym umożliwia ona orientację w przestrzeni.
Interocepcja jest to odczuwanie tego, co dzieje się w moich narządach wewnętrznych - jak działają moje jelita, jak czuje się mój żołądek, jak bije mi serce.
Dzięki tym zmysłom mogę przekierować moją uwagę ze świata zewnętrznych bodźców (obrazy, dźwięki, zapachy, bodźce dotykowe) do mojego wnętrza - jednocześnie nie grzęznąć we własnej wyobraźni - w planach, myślach, czy we wspomnieniach.
Mówi się "przez żołądek do serca"... A ja bym powiedział: przez kontakt z własnym ciałem do spotkania z Bożą obecnością zamieszkującą w moim centrum. Doświadczając biologicznego życia, które wydarza się we mnie bez mojej kontroli (oddech, bicie serca, trawienie), łatwiej mi jest spotkać się z tą prawdą, że Bóg swoją miłością nieustannie podtrzymuje mnie w istnieniu i uzdalnia mnie do życia i kochania.
Super Przemo, że się podzieliłeś tymi doświadczeniami. Ja mam od pewnego czasu podobnie z tym, że proszę o to by Duch Święty prowadził moje ciało, dawał mu siły, woli, chęci ... i to się dzieje. Poza tym staram się modlić w sobie modlitwą oddania - nie kreuję w myślach żadnych miejsce, postaci czy sytuacji - oddaję ten czas i siebie Bogu by On tym dysponował. Nie wiem czy jest taka praktyka modlitewna ale rozwój duchowy do takiej praktyki mnie doprowadził...
Wygląda Ojciec na wierzącego. To budujące i rzadkie doświadczenie. Dziękuję
Dziękuję! Lubię słuchać jak opowiadasz, bo choć często intuicyjnie już coś wiem i tym żyję, to od Ciebie dowiaduję się jak to nazwać 🙂
Właśnie dlatego czuję, że warto się dzielić. 🙂 Bo niezależnie, czy ktoś ma podobnie jak ja, czy też zupełnie inaczej, to słuchanie kogoś, kto ubiera w słowa własne doświadczenie wewnętrzne, pomaga przyjrzeć się własnemu doświadczeniu i ubrać je w słowa. To może być początek spotkania i dialogu.
@@DuchCiel otóż to! Czasem coś wiem od dłuższego czasu, ale ta prawda powtórzona przez kogoś w określony sposób i w określonym momencie trafia prosto w serce akurat.
@@DuchCiel... działa dwutorowo : z jednej strony mogę wtedy klarowniej wyjaśniać ( uwrażliwić ? ) pragmatycznie nastawionemu wokół mnie otoczeniu, a po drugie cieszyć się, że nie tylko ja znam i widzę ten wewnętrzny krajobraz. Od razu odważniej się chce po nim kroczyć i go bardziej poznawać 🙂
Dobry pomysł z tą izdebką do modlitwy.
Tuż przed świętami Bożego Narodzenia ukończyłam kurs redukcji stresu metodą mindfulness Jona Kabat - Zinna. Oczywiście nie zatrzymałam się na poziomie redukcji stresu, ale zagłębiłam się i odnalazłam tam wszystko to, o czym mówisz. Duchowość, kontakt ze swoim wnętrzem, kontakt z Bogiem we mnie, kontakt ze Źródłem.
Dziękuję - bardzo mądre i ciekawe. Dzięki że się dzielisz tak osobiście - to lepiej trafia do odbiorcy.
Witam Przemo Nazwałeś nie nazwane ...dziękuję
dziękuję za świeży powiew spojrzenia na świątynię w której On mieszka ❤🩹
Przemo cieszę się, że wróciłeś do bardziej regularnego publikowania filmików. Dobrze Ci znów tu widzieć 😊❤️ No i wjechałeś z tematem idealnym dla mnie, bo ostatnio chodzę spięta, a przez to w nocy śnią mi się jakieś męczące rzeczy i budzę się wyeksploatowana psychicznie, zamiast wypoczęta 🤦🏻♀️ Tak jak Ty, też często szukam na zewnątrz czegoś co mnie ukoi, ale ostatnio na modlitwie usłyszałam w sobie "karmisz się śmieciami" i niestety to jest prawda. Wciąż zwracam się ku temu, co nie przynosi życia, a gdy już jestem na modlitwie to ciężko mi się skupić. Zwrócić się do swojego wnętrza, odczuć swoje ciało i z tym stanąć przed Bogiem - dzięki, że o tym mi przypominasz. A basen jest mi bardzo bliski i to dla mnie też przypomnienie, żeby wrócić do zajęć na basenie. Odczucie opływania ciała przez wodę jest ekstra. Najtrudniej jednak się tam wybrać 😅 Zawsze zaczynanie jest dla mnie najtrudniejsze 😑 Chciałam też powiedzieć, że to super, że głośno mówisz o tym, że chodzisz na terapię. Cieszę się, że stopniowo mówienie o tym, że jest się w terapii staje się czymś naturalnym, a nie wstydliwym. Mówienia o tym otwarcie uczyła mnie moja przyjaciółka i dzięki temu chyba dziś bez większego zająknięcia o tym wspominam w rozmowach z ludźmi. A druga rzecz (niby robię podobnie, ale jednak z czyichś ust inaczej się to słyszy) to super jak odpowiadasz o tym, że bycie z Bogiem w różnych codziennych sytuacjach jest czymś Ci bliskim ❤️
@@elaznajdek9577 to byłaś u psychiatry bo psycholog czy terapeuta nie jest od wypisywania leków. Z mojego doświadczenia ciężko o dobrego terapeutę a na NFZ już wgl, ale jak mówił Jezus "szukajcie a znajdziecie", bo zarówno ja mam świetną terapeutkę prywatnie, jak i moja bratanica znalazła na NFZ.
@@elaznajdek9577 bo to prawda tworzymy wielką społeczność. Od siebie też polecam Pogłębiarkę i spotkania lokalne - spotkałam tam super ludzi którzy pomagają mi rozwijać się duchowo i wspierają w trudach życia. Oczywiście nie zastąpi to terapii, ale może być dodatkowym źródłem wsparcia.
To polecam wam też kanał na yt Wit Chlondowski - są tam medytacje i też rozmowy duchownego z psychiatrą. Ja korzystałam z terapii 2,5 roku. Polecam. Ja korzystałam z terapii psychodynamicznej - bo są różne nurty.
@@agnieszkakwasniewicz tak też lubię ojca Wita. Ostatnio na Pogłębiarce było spotkanie z nim o spowiedzi i naprawdę rzuca nowe światło na wszystko. I terapię też polecam bo choć u mnie to już długie lata ze względu na zaburzenia osobowości (nie, nie zjadam ludzi 😅😜), ale dzięki niej właśnie ludzie robią oczy jak 5 złotych gdy o tym mówię, bo sporo udało mi się już przepracować.
@@Izabela_Wojtal spoko nie robię oczu 5 złotowych bo też jestem z problemami i mniej więcej orientuje się w nazywnictwie. Osób z zaburzeniem osobowości podejrzewam że jest dużo, tylko może nie wszyscy o tym wiedzą :-)
Dziękuję ,dotarło
Przemyślana pieknie inspiracja dzieki
Ciekawe to co mówisz przytłoczenie tym co się dzieje.
Ja ostatnio stoję w miejscu. Ale duch mój jedzie dalej..,.
Czterech domowników i w jednej chwili staliśmy się bezrobotni.
Niczego na razie mi nie brakuje i o dziwo nie czuję strachu , spokój zalewa mi serce nie rozumiem tego .
Mój Bóg jest zemną w niesamowity sposób buźka mi się śmieje jak bym była wariatką. Widzę jak wokół nas jest zrozumienie i jak by miłość Jezusa z mego serca wylewała się na domowników.
Nie ogarniam tego i to jest super
Czy to możliwe żeby w tak dziwny sposób doświadczyć bliskości Boga czy mam iść do lekarza.
Wiesz czułam podobnie, gdy waliło się moje małżeństwo. Podjęłam graniczną decyzję, która miała albo być odbiciem się od dna albo mogła spowodować totalny rozpad, ale w tym wszystkim czułam w sercu "Panie nie wiem dokąd mnie prowadzisz, ale wiem że w tym wszystkim ze mną będziesz". I chociaż zewnętrznie w moim życiu wszystko wywróciło się do góry nogami to czułam, że On jest i wszystko będzie dobrze. Ostatecznie moje małżeństwo się rozpadło, a ja wciąż wiem, że On jest i nie ma nic większego ponad to. Dlatego od dawna mój ukochany cytat z Biblii to "jestem z Wami aż do skończenia świata" ❤️
Tak, znam to doświadczenie, gdy po ludzku wszystko się wali, a Bóg w niewytłumaczalny sposób daje szczególne odczucie Jego bliskości... Myślę, że na tym też polega Jego miłość. ❤
GRAZIE,BRAVISSIMO!!!
🙏❤️🙏🙌
Dziękuję, bardzo inspirujące i wiele też mi wyjaśnia.
Dziękuję, dużo wnoszą Twoje filmiki w przeżywanie mojej codzienności 😊
❤❤❤
Mam Parkinsona
BARDZO MI POMAGASZ 🙏❤️🙏
🙏🙏🙏🙏🙏💐💝
Tylko czym jest to ja?
W czasie i po covid doświadczam niemiłych emocji, odczuć ze strony ciała. Czy wg. nauki katolickiej te zjawiska należą do ja?