Gratuluję, że tak dobrze sobie radzisz. Podziwiam, że mając depresję i mając tak trudny czas z małym dzieckiem zdecydowałaś się jednak na kolejne ciąże w tak krótkim czasie. Też po pierwszym dziecku miałam depresję poporodową ale efekt był taki, że kategorycznie nie chciałam mieć już więcej dzieci. Przeszło mi ale dopiero jak córka miała prawie trzy lata, że pomyślałam wogóle o następnym. U mnie depresję wywoływała oprócz porodu, kolek itp.też ta zupełna zmiana życia z wolności na "uwiązanie" w domu i "uzależnienie" życia od dziecka, to było chyba w tym wszystkim najgorsze dla mnie. U mnie bez tabletek antydepresyjnych się nie obeszło, brałam przez rok, pomogły mi bardzo. Też sobie wyrzucam, że to pierwsze macierzyństwo było takie na początku a przy drugim już czysta radość była i mam wyrzuty sumienia do dzisiaj ale z drugiej strony nic wtedy się nie dało z mojej strony zmienić więc po co się zadręczać. Musimy się starać na bieżąco jak potrafimy, po prostu.
Każdy inaczej przechodzi depresję poporodową. Ja miałam takie 3 kluczowe momenty w pierwszych 6m, dzięki którym zrozumiałam, że to co czuje jest normalne, że ja jestem normalna, że wiele kobiet czuję podobnie i że to minie. Dzięki temu też proces leczenia w ogóle się zaczął. Potem miałam terapię, (indywidualnią oraz z mężem) i jakoś poszło. Jednak ja też nie miałam uczucie, że "walczę" z dzieckiem, (choć był taki moment, że podświadomie winiłam syna za "wszystkie nieszczęścia"). Bardziej miałam wrażenie, że walczę z otoczeniem, a to jakoś szczególnie mnie nie zniechęcało przed kolejnym dzieckiem. Ja też się staram po prostu nie myśleć o tym pierwszym roku tak negatywnie. Bo to co powiedziałaś. Nic z tym już nie zrobimy 🤷♀️ Skupiam się na tych dobrych chwilach. Tych co były, są i będą ❤️ I cieszę się, że u Ciebie się udało, że cieszysz się obecnie macierzyństwem. Że udało Ci się wyjść z depresji ❤️
Hejka kochana 🖐🤩❤️❤️ja mam piątkę dzieci w różnym wieku i muszę powiedzieć, że uczę się każdego roku ich od nowa. Potrafią zaskakiwać niezawsze pozytywnie i podnosić poprzeczkę mojej cierpliwości i ogólnie czy jedno czy dziesięć zawsze moze być ciężko,ale też nie musi. U nas bywa raz super raz gorzej no ale samo życie jak to się mówi 🙃miałam w swoim otoczeniu osoby wszystko wiedzące lepiej ode mnie,ale i tak zawsze robilam tak jak ja chciałam, bo jako mama ,która spędza ze swoimi dziećmi więcej czasu niż szkoła,lekarz czy też babcie i koleżanki to sama czułam co powinna ,a co nie i wyszłam na tym najlepiej❤️❤️❤️💪co na koniec moge dodać, z mojego doświadczenia wiem już teraz ,że chyba przy każdym kolejnym dziecku było łatwiej...bardzo fajny film miłego dzionka buziaczki dla Was 🖐🤗🦋❤️❤️❤️
Każda mama jest specjalistką od SWOJEJ rodziny ❤️ i też prawda, że z dziećmi ogólnie bywa ciężko i po prostu są momenty, kiedy chce się wyskoczy przez okno 😆 Nie ważne ile ich jest🤷♀️ Ściskam ❤️❤️❤️
Alu jestes niesamowita podziwiam Cie ze dwojka malych dziecaczkow a Ty ladnie wygldasz.Milego dnia i Buza usiskaj dzicaczki trzymajcie sie cieplutko i zdrowo Pa Ewela
Ja właśnie oczekuję na moje drugie dziecko. U nas różnica niecałe 3 latka będzie. Dzięki za podniesienie na duchu, że może nie będzie tak źle 😉 Pozdrawiam!
Gratuluję, że tak dobrze sobie radzisz. Podziwiam, że mając depresję i mając tak trudny czas z małym dzieckiem zdecydowałaś się jednak na kolejne ciąże w tak krótkim czasie. Też po pierwszym dziecku miałam depresję poporodową ale efekt był taki, że kategorycznie nie chciałam mieć już więcej dzieci. Przeszło mi ale dopiero jak córka miała prawie trzy lata, że pomyślałam wogóle o następnym. U mnie depresję wywoływała oprócz porodu, kolek itp.też ta zupełna zmiana życia z wolności na "uwiązanie" w domu i "uzależnienie" życia od dziecka, to było chyba w tym wszystkim najgorsze dla mnie. U mnie bez tabletek antydepresyjnych się nie obeszło, brałam przez rok, pomogły mi bardzo. Też sobie wyrzucam, że to pierwsze macierzyństwo było takie na początku a przy drugim już czysta radość była i mam wyrzuty sumienia do dzisiaj ale z drugiej strony nic wtedy się nie dało z mojej strony zmienić więc po co się zadręczać. Musimy się starać na bieżąco jak potrafimy, po prostu.
Każdy inaczej przechodzi depresję poporodową. Ja miałam takie 3 kluczowe momenty w pierwszych 6m, dzięki którym zrozumiałam, że to co czuje jest normalne, że ja jestem normalna, że wiele kobiet czuję podobnie i że to minie. Dzięki temu też proces leczenia w ogóle się zaczął. Potem miałam terapię, (indywidualnią oraz z mężem) i jakoś poszło. Jednak ja też nie miałam uczucie, że "walczę" z dzieckiem, (choć był taki moment, że podświadomie winiłam syna za "wszystkie nieszczęścia"). Bardziej miałam wrażenie, że walczę z otoczeniem, a to jakoś szczególnie mnie nie zniechęcało przed kolejnym dzieckiem.
Ja też się staram po prostu nie myśleć o tym pierwszym roku tak negatywnie. Bo to co powiedziałaś. Nic z tym już nie zrobimy 🤷♀️ Skupiam się na tych dobrych chwilach. Tych co były, są i będą ❤️
I cieszę się, że u Ciebie się udało, że cieszysz się obecnie macierzyństwem. Że udało Ci się wyjść z depresji ❤️
Hejka kochana 🖐🤩❤️❤️ja mam piątkę dzieci w różnym wieku i muszę powiedzieć, że uczę się każdego roku ich od nowa. Potrafią zaskakiwać niezawsze pozytywnie i podnosić poprzeczkę mojej cierpliwości i ogólnie czy jedno czy dziesięć zawsze moze być ciężko,ale też nie musi. U nas bywa raz super raz gorzej no ale samo życie jak to się mówi 🙃miałam w swoim otoczeniu osoby wszystko wiedzące lepiej ode mnie,ale i tak zawsze robilam tak jak ja chciałam, bo jako mama ,która spędza ze swoimi dziećmi więcej czasu niż szkoła,lekarz czy też babcie i koleżanki to sama czułam co powinna ,a co nie i wyszłam na tym najlepiej❤️❤️❤️💪co na koniec moge dodać, z mojego doświadczenia wiem już teraz ,że chyba przy każdym kolejnym dziecku było łatwiej...bardzo fajny film miłego dzionka buziaczki dla Was 🖐🤗🦋❤️❤️❤️
Każda mama jest specjalistką od SWOJEJ rodziny ❤️ i też prawda, że z dziećmi ogólnie bywa ciężko i po prostu są momenty, kiedy chce się wyskoczy przez okno 😆 Nie ważne ile ich jest🤷♀️
Ściskam ❤️❤️❤️
@@AlicjaRaczko ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Alu jestes niesamowita podziwiam Cie ze dwojka malych dziecaczkow a Ty ladnie wygldasz.Milego dnia i Buza usiskaj dzicaczki trzymajcie sie cieplutko i zdrowo Pa Ewela
❤️❤️❤️❤️
Ja właśnie oczekuję na moje drugie dziecko. U nas różnica niecałe 3 latka będzie. Dzięki za podniesienie na duchu, że może nie będzie tak źle 😉 Pozdrawiam!
Przeżyłaś jedno, przeżyjesz kolejne ❤️ Das radę ❤️
Jestem obecnie w tej samej sytuacji :-) Również dziękuję za filmik i podniesienie na duchu. Właśnie taki głos był mi bardzo potrzebny.
Mi dobrze jest z jednym. Nie wiem co za klika lat ale nrazie jest super jak jest. Mój mąż pochodzi z wielodzietnej rodziny więc dzieci nie braknie.
To super ❤️ No ale to prawda, nie wiadomo co za kilka lat. Jedni już "osiadają", a moja kolezanka po 12latach zatesknila za pieluchami 😆
Mam zwyczaj nie słuchania rad i to głupich jak mam wychowywać 🙆 Dzieci troje
Ja się dopiero teraz tego nauczyłam 😆
Witamy kochana dobrego dnia ❤️❤️❤️zapraszamy do nas