@@GreekoftheRings Ακριβώς, αμέσως μετά τους Βάλαρ! Έχει κάτι το πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Όχι μόνο οδηγεί στα γεγονότα των Νόλντορ, αλλά σε εκείνη τη περίοδο κατασκευάστηκαν και τα σημαντικότερα αντικείμενα, Σίλμαριλς, Παλαντίρι κτλ!
@@Παλαμήδης Η Ungoliant ήταν πνευμα οταν εφτασε στην Arda (οπως οι Valar & Maia) οπότε μπορούσε να παρει φυσική μορφή που επέλεγε. Θεωρητικά θα μπορούσε να παρει και ανθρωπινη μορφή αλλα δεν εχουμε αναφορές οτι το εκανε
Ωραίο βίντεο μονάχα μια μικρή διόρθωση, αν μου επιτρέπεται: αρχικά, οι Τελέρι είχαν δυο αρχηγούς (επειδή ήταν και οι περισσότεροι), τον Όλγουε που τελικά έκανε το ταξίδι και ο Έλγουε (Θίνγκολ) που χάθηκε στο δρόμο και γνώρισε την Μέλιαν (που ήταν Μάια) και έκαναν την Λούθιεν. Ωστόσο οι Sindar θεωρούνται Eldar. Νομίζω ότι μάλλον ήθελες να πεις για τους Avari. Αυτοί ήταν οι αρνητές του ταξιδιού. Τυπικά, Eldar λέγονται όσοι ξεκίνησαν την πορεία προς το Aman. Οι Sindar ήταν ανάμεσα σε αυτούς, απλά ποτέ δεν το ολοκλήρωσαν και δεν έφτασαν στη Γη των Βάλαρ, οι λεγόμενοι και Umanyar. Τεκνικάλιτιζ και να ‘χαμε να λέγαμε απλά το αφήνω εδώ να υπάρχει :) keep up the good work!
Κ εχεις δικιο για τους Sindar, Eldar,κλπ.Ο βασικος διαχωρισμος ειναι σε αυτους που ολοκληρωσαν το Μεγαλο Ταξιδι και σε αυτους που δεν το εκαναν.Αυτοι που δε το εκαναν χωριζονται σε αυτους που δε δεχτηκαν να ξεκινησουν καν (Avari) και σε αυτους που δεν το ολοκληρωσαν.Εχω ετοιμασει το σκριπτ για ενα νεο βιντεο που θα ερθει την αλλη βδομαδα και ειναι αφιερωμενο στους Eldar οπου αυτο ακριβως θα αναλυσω :)
@@GreekoftheRings εκεί έχει πίσσα σκοτάδι...πως βλέπεις εκεί μέσα? Μήπως δανείστηκες απ' το ον Φρόντο το ξωτικογυαλι της Γκαλαντριελ η είσαι γνώστης της μυστικής φωτιάς της Αρνορ?
@@panos.anastopoulos. μου φαίνεται πως πάει γέρασε και η σελομπ..!!αφού είναι ακόμα ζωντανός μάλλον τα έχουν βρει μεταξύ τους..Λες να ανταλλάσουν τεχνικές στο "πλέξιμο" ??..κάνει σεμινάρια η γερό αράχνη στην δαντέλα ψαροκόκαλο? :-)
Επειδή κάπου έχασα την σειρά των γεγονότων, δεν αναφέρεται, αλλά αν καταλαβαίνω σωστά, όταν ο Φέανορ επιστρέφει πίσω με τον αδερφό του στους Βάλαρ, τα πετράδια του δεν τα παίρνει μαζί, αλλά τα αφήνει στον πατέρα του, τον Φίνγουελ που θα του τα κλέψει ύστερα ο Μένκορ. Σωστά; Αν ισχύει, παρατηρώ και κάτι άλλο, η απομάκρυνση του Φέανορ από τα πετράδια τον οδηγεί και στην προσπάθεια να φτιάξει την σχέση του με τον αδερφό του, σταματά να είναι καχύποπτος, επιθετικός, κτητικός με τα πετράδια και γενικά όλη η παραφροσύνη που ξεκίνησε να τον διακατέχει αρχίζει να χάνεται. Κάτι που θα δούμε αντίστοιχα αργότερα, σε υπερθετικό βαθμό, σε όσους έρχονται σε επαφή με το δαχτυλίδι... Προοικονομία...;;;
Το αναφερω οτι τα Σιλμαριλς τα κραταει κρυμενα στις σιδερενιες αιθουσες του Φορμενος αλλα ναι δε τα ειχε μαζι του οταν δεχθηκε την προσκληση των Βαλαρ.Για την παρατηρηση σου συμφωνω οτι τελικα αυτα τα αντικειμενα εμοιαζαν στο πως επηρεαζει οσους ερχονται σε επαφη μαζι τους.Αλλωστε ο Τολκιν τις ιστοριες του λεγομενου Σιλμαριλλιον κ αυτες του Αρχοντα τις θεωρουσε μερος ενος κοινου συνολου αρα ναι οι ομοιοτητες δεν ειναι τυχαιες
@@GreekoftheRings ναι τα κρατάει κρυμμένα στις σιδερένιες αίθουσες του Φόρμενος, ωστόσο υπό την επίβλεψή του προκειμένου να μην τα χάσει, άρα όταν έφυγε για να επιστρέψει στους Βάλαρ, το αναμενόμενο θα ήταν να τα έπαιρνε και μαζί του. Τουλάχιστον στην δική μου αντίληψη και πώς το καταλαβαίνω. Έτσι βέβαια διακρίνω να υπάρχει και δεύτερη προοικονομία, ότι η ακόμα και αυτή η μικρή απόσταση, ότι δηλαδή δεν τα είχε πλέον επάνω του, ήταν και το πρώτο βήμα της "απεξάρτησής" του. Όπως κάθε φορά που ο Φρόντο σταματούσε να κουβαλάει το δαχτυλίδι και δεν το είχε καθόλου επάνω του, ήταν και μικρές στιγμές ανακούφισης και ανάσας από το "βάρος" του δαχτυλιδιού.
Πολύ ωραίο βίντεο! Η περίοδος αυτή των Δέντρων είναι από τις αγαπημένες μου!
Ναι ειναι απο τις πιο ενδιαφερουσες περιοδους γιατι οδηγει κ στα γεγονοτα των Νολντορ!Κ ηταν απο τα πρωτα βιντεο που εχεις κανει θυμαμαι
@@GreekoftheRings Ακριβώς, αμέσως μετά τους Βάλαρ! Έχει κάτι το πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Όχι μόνο οδηγεί στα γεγονότα των Νόλντορ, αλλά σε εκείνη τη περίοδο κατασκευάστηκαν και τα σημαντικότερα αντικείμενα, Σίλμαριλς, Παλαντίρι κτλ!
@@GreekoftheRings πολυ ωραίο βίντεο μια ερώτηση η Ουνγκόλιαντ μπορούσε να πάρει γυναικεία μορφή?ευχαριστώ
@@Παλαμήδης Η Ungoliant ήταν πνευμα οταν εφτασε στην Arda (οπως οι Valar & Maia) οπότε μπορούσε να παρει φυσική μορφή που επέλεγε. Θεωρητικά θα μπορούσε να παρει και ανθρωπινη μορφή αλλα δεν εχουμε αναφορές οτι το εκανε
@@GreekoftheRings εγώ πιστευω ότι όσο ταξίδευε με τον Μέλκορ θα έπαιρνε ανθρωπινη μορφή ισως για να κινούνται απαρατήρητοι απ τους Βάλαρ
όσο πάνε τα βίντεο σου γίνονται ποιοτικότερα. πολλά μπράβο. μην σταματήσεις να μοιράζεσαι αυτές τις ιστορίες..
Ωραίο βίντεο μονάχα μια μικρή διόρθωση, αν μου επιτρέπεται: αρχικά, οι Τελέρι είχαν δυο αρχηγούς (επειδή ήταν και οι περισσότεροι), τον Όλγουε που τελικά έκανε το ταξίδι και ο Έλγουε (Θίνγκολ) που χάθηκε στο δρόμο και γνώρισε την Μέλιαν (που ήταν Μάια) και έκαναν την Λούθιεν.
Ωστόσο οι Sindar θεωρούνται Eldar. Νομίζω ότι μάλλον ήθελες να πεις για τους Avari. Αυτοί ήταν οι αρνητές του ταξιδιού. Τυπικά, Eldar λέγονται όσοι ξεκίνησαν την πορεία προς το Aman. Οι Sindar ήταν ανάμεσα σε αυτούς, απλά ποτέ δεν το ολοκλήρωσαν και δεν έφτασαν στη Γη των Βάλαρ, οι λεγόμενοι και Umanyar. Τεκνικάλιτιζ και να ‘χαμε να λέγαμε απλά το αφήνω εδώ να υπάρχει :) keep up the good work!
Κ εχεις δικιο για τους Sindar, Eldar,κλπ.Ο βασικος διαχωρισμος ειναι σε αυτους που ολοκληρωσαν το Μεγαλο Ταξιδι και σε αυτους που δεν το εκαναν.Αυτοι που δε το εκαναν χωριζονται σε αυτους που δε δεχτηκαν να ξεκινησουν καν (Avari) και σε αυτους που δεν το ολοκληρωσαν.Εχω ετοιμασει το σκριπτ για ενα νεο βιντεο που θα ερθει την αλλη βδομαδα και ειναι αφιερωμενο στους Eldar οπου αυτο ακριβως θα αναλυσω :)
Καλημέρα από την ταβέρνα"ο πράσινος δράκος" περιμένουμε πως και πως το νέο θέμα!
Καλημερα απο τη σπηλιά της Shelob :)
@@GreekoftheRings εκεί έχει πίσσα σκοτάδι...πως βλέπεις εκεί μέσα? Μήπως δανείστηκες απ' το ον Φρόντο το ξωτικογυαλι της Γκαλαντριελ η είσαι γνώστης της μυστικής φωτιάς της Αρνορ?
@@asimosamilitos6029 σκοταδι εντελως!θα καταφυγουμε στη φλογα :)
@@GreekoftheRings προσέξτε καλά δεν παίζουν με την Σεηλομπ!!!🕸🕷🇬🇷
@@panos.anastopoulos. μου φαίνεται πως πάει γέρασε και η σελομπ..!!αφού είναι ακόμα ζωντανός μάλλον τα έχουν βρει μεταξύ τους..Λες να ανταλλάσουν τεχνικές στο "πλέξιμο" ??..κάνει σεμινάρια η γερό αράχνη στην δαντέλα ψαροκόκαλο? :-)
Επειδή κάπου έχασα την σειρά των γεγονότων, δεν αναφέρεται, αλλά αν καταλαβαίνω σωστά, όταν ο Φέανορ επιστρέφει πίσω με τον αδερφό του στους Βάλαρ, τα πετράδια του δεν τα παίρνει μαζί, αλλά τα αφήνει στον πατέρα του, τον Φίνγουελ που θα του τα κλέψει ύστερα ο Μένκορ. Σωστά;
Αν ισχύει, παρατηρώ και κάτι άλλο, η απομάκρυνση του Φέανορ από τα πετράδια τον οδηγεί και στην προσπάθεια να φτιάξει την σχέση του με τον αδερφό του, σταματά να είναι καχύποπτος, επιθετικός, κτητικός με τα πετράδια και γενικά όλη η παραφροσύνη που ξεκίνησε να τον διακατέχει αρχίζει να χάνεται. Κάτι που θα δούμε αντίστοιχα αργότερα, σε υπερθετικό βαθμό, σε όσους έρχονται σε επαφή με το δαχτυλίδι... Προοικονομία...;;;
Το αναφερω οτι τα Σιλμαριλς τα κραταει κρυμενα στις σιδερενιες αιθουσες του Φορμενος αλλα ναι δε τα ειχε μαζι του οταν δεχθηκε την προσκληση των Βαλαρ.Για την παρατηρηση σου συμφωνω οτι τελικα αυτα τα αντικειμενα εμοιαζαν στο πως επηρεαζει οσους ερχονται σε επαφη μαζι τους.Αλλωστε ο Τολκιν τις ιστοριες του λεγομενου Σιλμαριλλιον κ αυτες του Αρχοντα τις θεωρουσε μερος ενος κοινου συνολου αρα ναι οι ομοιοτητες δεν ειναι τυχαιες
@@GreekoftheRings ναι τα κρατάει κρυμμένα στις σιδερένιες αίθουσες του Φόρμενος, ωστόσο υπό την επίβλεψή του προκειμένου να μην τα χάσει, άρα όταν έφυγε για να επιστρέψει στους Βάλαρ, το αναμενόμενο θα ήταν να τα έπαιρνε και μαζί του. Τουλάχιστον στην δική μου αντίληψη και πώς το καταλαβαίνω. Έτσι βέβαια διακρίνω να υπάρχει και δεύτερη προοικονομία, ότι η ακόμα και αυτή η μικρή απόσταση, ότι δηλαδή δεν τα είχε πλέον επάνω του, ήταν και το πρώτο βήμα της "απεξάρτησής" του. Όπως κάθε φορά που ο Φρόντο σταματούσε να κουβαλάει το δαχτυλίδι και δεν το είχε καθόλου επάνω του, ήταν και μικρές στιγμές ανακούφισης και ανάσας από το "βάρος" του δαχτυλιδιού.