Να ένα μεγάλο κλειδί.... πέρα από κάθε πιεστική ακαταλαβίστικη προτροπή!!! Ένα βαθύ μήνυμα, γεμάτο νόημα... στο πυρήνα των πραγμάτων... που να έχει επαφή με τη πραγματικότητα... και να μπορεί απ' τον καθένα να κατανοηθεί, χωρίς να παρερμηνευτεί...! Πολύ καλή δουλειά Δημήτρη! Ευχαριστούμε πολύ!!!
Δεν έχω να συγχωρήσω κανέναν, αρκετά έχω καταπιεί. Αρχισα να γυρίζω σ εμένα. Και επειδή παγωμένη, προσπαθώ να γίνω νερό, ατμός, αιθέρας.. ας γίνω νερό, μου αρκεί. Ευγνώμων για την παρουσία σας.
Το να κατανοούμε και να αναγνωρίζουμε πρώτα από όλα το δικό μας τραύμα κι έπειτα αυτού που μας πλήγωσε είναι υπεραρκετό. Δε χρειάζεται να δικαιολογουμε την κακοποίηση πόσο μάλλον να την ανεχόμαστε.Δε γίνεται ούτε να πάθουμε αμνησία ,ούτε μπορεί να υπάρξει Αγάπη όταν υπάρχει φόβος.Οπου υπάρχει φόβος , η "συγχώρεση" είναι υποκρισία. Ευχαριστουμε πάρα πολύ 🙏
Καλημέρα κ. Δημήτρη! Εξαιρετικά χρήσιμα όσα αναφέρατε!! Η συγχώρεση είναι δυνατή αν μάς αναφέρουν τα οποιαδήποτε πρόσωπα που μάς πλήγωσαν συγγνώμη, αλλά όχι με μία απλή λέξη και έτσι να εξοφλήσουν τα κακά που έπραξαν προς εμάς. Χρειάζεται να μάς μιλήσουν για τα κακά που έπραξαν προς εμάς και να δείξουν το μέγεθος τού κακού που μάς προκάλεσαν, για να καταλάβουμε τι νιώθουν για τίς πράξεις τους τίς αρνητικές προς εμάς. Και φυσικά αυτό να συμβεί σε περίπτωση που δεν βρίσκονται σε κάποιο κίνδυνο, ή ίσως να αποσκοπούν σε κάποιο όφελός τους, λόγω τυχόν δυσκολίας τους. Δηλαδή, πρέπει να αισθανθούμε την συγγνώμη τους έντονα στο πετσί μας και όχι επιφανειακά. Και φυσικά, παίζει ρόλο και το λάθος που έχουν διαπράξει. Αν δηλαδή το κακό που σού έκαναν είναι ανεπανόρθωτο, τι νόημα έχει να δεχθείς την συγγνώμη τους; Όμως, καλό είναι, να μην κρατάμε μέσα μας κακίες ή εντάσεις από αυτά που υπεστήκαμε, διότι μάς δηλητηριάζουν την ζωή μας. Χωρίς να ξεχνάμε, να προχωράμε μπροστά, θέτοντας τον τρόπο που θα πορευτούμε έτσι ώστε να μην πέσουμε πάλι θύματα άλλων ανθρώπων. Αναγκαστικά λοιπόν, θα υπάρχει ένας έλεγχος προσώπων, χωρίς να αφηνόμαστε ερήμην τού οιονδήποτε δίπλα μας. Θα τον παρατηρούμε, πως κινείται. Ένα άλλο παράδειγμα, ιδίως στην Ελληνική κοινωνία, είναι το πόσο εύκολα λέμε κάποιον ''φίλο'' μας. Η φιλία κινείται μέσα σε ''ασφαλή'' όρια. Φέρνω πάντα ένα παράδειγμα περί φιλίας ως εξής: Σού ζητάει ένας ''φίλος'' οικονομική βοήθεια. Δώσε μου σού λέει 100 €. Τα δίνεις άνετα. Ευτελές ποσό που και να μην στα επιστρέψει δεν είναι πρόβλημα. Αν όμως σου ζητήσει 30.000 €, τα δίνεις; Δεν τα δίνεις. Δεν έχεις απεριόριστη εμπιστοσύνη και φοβάσαι μην τα χάσεις, έτσι δεν είναι; Που είναι η φιλία τώρα; Δείχνεις να μην έχεις εμπιστοσύνη και είναι φυσιολογικό αυτό. Αυτά...
Αυτό που μας προτείνει ο Δημήτρης δεν έχει να κάνει με το τους άλλους. Δεν έχει να κάνει με το εάν θα μας ζητήσει κάποιος που μας πλήγωσε συγνώμη. Μπορεί να μας πλήγωσε ανεπανόρθωτα, και ωστόσο να μην ζητήσει ποτέ συγνώμη. Και μπορεί να τον έχω πάντα σε απόσταση μακριά μου, κι ωστόσο αυτή η πληγή να με μ' έχει καθορίσει στο πως είμαι σήμερα εγώ. Τι θα κάνω όμως εγώ για να απαλλαγώ από το βάρος αυτής της πληγής; ΕγΏ κουβαλώ μίσος και φόβο μέσα μου που πηγάζουν απ' τη πληγή αυτή. ΕγΏ για τον εαυτό μου λοιπόν τι θα κάνω ; ... Το δεν πρέπει ή δεν θέλω να είμαι έτσι δεν βοηθά. "Η επιθυμία" για να απαλλαγώ από αυτά τα συναισθήματα, δεν θα φέρει την λύτρωση από το βάρος μέσα μου. Αλλά η φροντίδα στον εαυτό μου - όχι εγωιστικά ή υλικά, αλλά η βαθιά ψυχολογική φροντίδα - είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να φέρει την ίαση που αναζητώ σε αυτά τα δύσκολα συναισθήματά μου (που είναι σαν δείκτες προς τη πληγή που κουβαλώ). Όταν η πληγή φροντιστεί σωστά και δεν νιώθω πλέον τον πόνο, το μίσος, τον φόβο να δεθώ, να εμπιστευτώ... τότε μπορεί να βρω μέσα μου ότι είναι σαν να τους έχω ήδη συγχωρέσει δίχως να το ξέρω....... Αυτή η εργασία δεν έχει καμία δουλειά να κάνει με εκείνους... είναι προσωπική και αφορά μόνο εμένα.
Έχω τραύματα από παιδική ηλικία, άσχημο ενδοοικογενειακό, η μάνα μου δε ζει πια. Έδωσα ευκαιρίες, πληγώθηκα πολλές φορές, περισσότερο από πατέρα και αδερφή παρά από μάνα. Δεν θα πω ότι δεν έχω κάνει λάθη. Αποδέχομαι τις ευθύνες μου, ζήτησα συγγνώμη, δεν με ενδιαφέρει αν θα την λάβω ποτέ από αυτούς τους 2 ζώντες, η μαμά μου όταν την εξέφραζε εγώ δεν ήμουν εις θέση να την αποδεχτώ. Θέτω όρια, λαμβάνω αποστάσεις και προσπαθώ να προχωρώ.
Δημήτρη καλησπέρα 🙏 Η συγχώρεση, δεν είναι μόνο κάτω από το χαλί ( τουλάχιστον όταν η επιείκεια προς τον εαυτό μας, μας ωθεί να σκεφτούμε το καλύτερο δυνατόν για εμάς με καθαρή σκέψη, αλλά θέλει τον χρόνο του) ,αλλά αποδεχόμαστε το γεγονός και θέλω να συνεχίσω την ζωή μου, αλλά το βάρος της ανάμνησης μάς κρατάει στο μυρήκασμα. Συγχωρώ ( αλλά δεν σημαίνει πως αποδέχομαι) , γιατί δεν μου κάνεις ώς άνθρωπος/ιδιοσυγκρασία/αντίληψη και θέλω να συνεχίσω. Αλλά θεωρώ πως η συγχώρεση δεν είναι εύκολη, αλλά λυτρωτική,όταν το άτομο που την βιώνει πηγαία και -όχι ώς πρέπει, ώς καλός χριστιανός ή καλός άνθρωπος, η για να φανεί στα μάτια των άλλων - αισθάνεται την ανάγκη να πάει μπροστά, γιατί είναι ανάγκη του πραγματική και βιωματική. Είναι πολύ μεγάλη συζήτηση, αλλά χαίρομαι που τέτοια ζητήματα κυοφορούν τον στοχασμό ,την αναθεώρηση, συγκριτικά με τις πεποιθήσεις που ωθούν σε μία δυσλειτουργική συμπεριφορά το άτομο.
Αν με ενοχλησουν και με πληγωσουν αντιδρω ως εξεις!!! Βαζω χ στον ανθρωπο αυτον ουτε μα ουτε μου..με τον καιρο τον συνχωρω αλλα μακρια απο το σπιτι μου.μια καλημερα εννοειτσι οτι θα την πω....διαγραφη και εχω το κεφαλι μου ησυχο...και υποσυνείδητα εννοειται δεν τρώγομαι γιατι και γιατι.απλα λεω δεν ταιριαζω μαζι του ειτε ειναι φιλος ειτε συγγενεις...
Ενώ αποστολή μας είναι να αναδείξουμε την ψυχή μας μέσω μιας αγάπης χωρίς όρια που αυτό κάνει τα πάντα όμορφα και παραδεισένια με δόνηση και καλή ενέργεια , λόγω του θεάτρου της ζωής όπως άλλοι έχουν διαμορφώσει και εμείς συμμετέχουμε με λάθος πεποίθησεις ,πληγώνουμε ο ένας τον άλλον , κλέβουμε την ενέργεια από τον διπλανό μας και έτσι μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο ενεργειακού αλληλοσπαραγμου.
άλλο συγχώρεση και άλλο συγχωρητικότητα ... Αποτέλεσμα ο επανατραυματισμός ..... Ο Ιησούς , μίλησε για τη νοήμονα καρδιά .... Συγχωρώ , αφού φροντίσω το πληγωμένο παιδί μέσα μου πρώτα , που ζητάει τη δικαίωσή του ..... Εαυτοφροντίδα , η δύναμή μου είναι , η αποδοχή της αδυναμίας μου ..... Έχω τη διάθεση να συγχωρώ σημαίνει ότι ενώ μπορώ να κάνω το κακό και να πληγώσω, από ΕΠΙΛΟΓΗ να κάνω το καλό αυτό θέλει χρόνο και ωριμότητα .... Η γιατρός Ράμεν νομίζω που ασχολείται με το ναρκισσισμό είπε : Όχι ! δεν συγχωρώ αυτούς που από πρόθεση με πλήγωσαν και είναι ακόμη εκεί έξω πληγώνοντας αλλους ανθρώπους ..... Ο Χριστός το λεει ξεκαθαρα στην Αγια Γραφή : Να ΜΑΘΩ να συγχωρώ όλα ειναι θεμα μαθησης - όχι να συγχωρώ αδιάκριτα σαν οσιομαρτυρας .... Να μαθω να συγχωρω δηλαδη διαδικασία 🌳
Καλησπέρα και χρόνια πολλά! Η συγχώρεση πιστεύω χρειάζεται, γιατί δεν μπορεί να ηρεμήσει η ψυχή σου. Μετά απ αυτό εγώ απομακρύνομαι , αν το κακό που μου έχει συμβεί είναι μεγάλο. Πιστεύω στην αυτοανάλυση….στο δύσκολο μοναχικό μονοπάτι της ανάβασης….δεν ξέρω που μπορείς να φτάσεις , αλλά αν φτάσεις κορυφή είναι σπουδαιότερο επίτευγμα απο την παραδοσιακή ψυχανάλυση γιατί έφτασες με το δικό σου θάρρος.
Οπότε καταλαβαίνεις ότι έχεις συγχωρέσει κάποιο άτομο όταν δεν αντιδρας συναισθήματικα σε συμπεριφορές του;; Έχω καταλάβει την φροντίδα και την θεραπεία που χρειαζόμαστε μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο της πραγματικής συγχώρεσης. Δημήτρη σε ευχαριστώ πολύ! Έχω βαρεθεί να ακούω όλους αν δεν συγχωρέσω εμένα και τους γονείς μου δεν θα προχωρήσω την ζωή μου..και επίσης συγχέουν την αποδοχή με την συγχώρεση. Ευχαριστώ πολύ
Συγχώρεση δε σημαίνει "ωρίμασα πλέον και σκύβω το κεφαλι στο άτομο που με πλήγωσε και προσπαθώ να αγνοήσω την κακη φωνή που μου λέει ότι δεν πρέπει να νιώθεις μίσος, φθονο, εκδήκηση, κακία για τον άλλο", αλλά όπως λεει και η λέξη η συγχώρεση είναι κομμάτι ενσυναίσθησης. Πιο συγκεκριμένα"συγχωρώ" σημαίνει δίνω χώρο στον άλλο. Αντιλαμβάνομαι ότι και ο άλλος έχει τα πρόβληματα του, τις αδυναμίες του και τα συναφή και ειδικά αν είναι και οικογενειακό πρόσωπο ή κάποιο πρόσωπο που έχεις περίπλοκα αισθήματα για αυτό, αλλά ακόμη κι αν δεν είναι, του δίνω χώρο να κάνει τα λάθη του και αυτά δε με επηρεάζουν τόσο πλέον, γιατί δεν περιμένω από αυτό το άτομο να είναι τέλειο απέναντι μου.
Καλησπερα σας κ χρονια πολλα. Ακούγοντας παντα με προσοχη το βιντεο σας,σταθηκα στο σημειο οπου μιλησατε για τους αντρες κ αυτο το πρεπει που κουβαλανε. Πριν λιγες μερες,βγηκα για καφεδακι με εναν γνωστο μου. Ειχαμε μπολικα χρόνια να τα πουμε απο κοντα. Απο τις πρωτες κουβεντες που ειπε ηταν: Τωρα πια εχουμε μεινει λιγοι σωστοι αντρες με Α κεφάλαιο. Δεν ειπα κατι σε αυτο...αλλα πραγματικά εκεινη τη στιγμη ενιωσα ποσο μα ποσο "βαρος" κουβαλαει αυτος ο άνθρωπος. Συνεχιστηκε η κουβεντα κ σε ζωδια ...εκει πια δε μπορουσα να μη γελασω. Αυτο παντα με τους Σκορπιους κ τη σταση ζωης τους 😅😅😅😅με ξεπερνα. Ενιωσα μετα αφου εφυγα μια θλιψη. Φτασαμε στα 50 plus κ ακομη δεν εχουμε εξελιχθει;να πω; Δε ξερω...Τουλάχιστον ας ειμαστε ανθρωποι με ενσυναισθηση κ κατανοηση κ ας κανει ο καθένας οτι μπορει καλυτερο για τον εαυτο του
@kokkinias το καλοκαίρι ένα φλερτ, με οδήγησε να πίνω καφέ και στην ερώτηση τι ζώδιο είμαι , απάντησα με σκυμμένο το κεφάλι 😂 (με έκδηλη την απογοήτευσή στην γκριμάτσα μου) το τάδε ζώδιο, αλλά δεν πιστεύω σε ψευδοεπιστήμες και η επόμενη ερώτηση καπάκι, τι ωροσκόπο έχω. Απογοητεύτηκα,γιατί τα ρώτησε λέει για να μάθει τι άνθρωπος είμαι. Πραγματικά κάποιοι άνθρωποι δεν αισθάνονται να μετακινηθούν και είναι λυπηρό πραγματικά.
Κύριε δημήτρη καλησπέρα σας, ευελπιστώ να είστε καλά, που θα μπορούσα να σας αναφέρω ένα πρόβλημα που έχω? Να σας το γράψω εδώ στα σχόλια; η να σας στείλω σε κάποιο imail; ευχαριστώ θερμά εκ των προτέρων.
@@kokkinias θα απαντήσω στην εφη, με πλήρη επίγνωση πως είναι λυπηρό, αλλά μην ξεχνάμε Έφη, πως ότι έχουμε μέσα μας, αυτό βγάζουμε και χωρίς να δικαιολογήσω τον υπαίτιο, έχει θολούρα στην ζωή του, δεν σου αξίζει δίπλα σου. Δεν έχει να κάνει με σένα η στάση του, αλλά ούτε με την αξία σου. Έχει δικά του άλυτα θέματα και τα προβάλλει στους άλλους.
@@efizacharatou4027 αυτό το γνωρίζεις εσύ καλύτερα, γιατί και η εντύπωση που έχουμε για τον εαυτό μας, η γνώμη του άλλου ξυπνάει τα αδύνατα σημεία μας, αλλά η ουσία σε αυτό είναι πώς το αναγνωρίζεις και θέλει χρόνο να δουλέψεις με αυτό και φαντάσου να είχες ένα μικρό παιδί δίπλα σου και σου έλεγε όσα αισθάνεσαι, τι θα του έλεγες, ώστε να νιώθει την ασφάλεια του ωρίμου ανθρώπου δίπλα του, ώστε να μην αγχώνεται ή να νιώθει ανασφάλεια. Είναι μέρος της αλλαγής όλη αυτή η διαδικασία και χωρίς τις δυσκολίες, δεν κινητοποιούμαστε συνήθως.
Ποσο δικιο εχεις δεν μπορω να συχωρισω κανεναν με τιποτα εχω πονεση πολυ με εχουν πονεση μου ειναι αδυνατον να συχωρισω ουτε καν καλη χρονια με υγεια
Όχι, μόνο δεν μπορείς, αλλά δεν πρέπει και να συγχωρείς τοξικούς ανθρώπους. Τους βγάζεις από την ζωή σου με συνοπτικές διαδικασίες.
Πάρα πολύ σωστά Δημήτρη!
Μπράβο που τολμάς και λες τέτοιες αλήθειες γιατί άλλοι άνθρωποι ούτε να τις σκεφτούν δεν μπορούν.
Να ένα μεγάλο κλειδί.... πέρα από κάθε πιεστική ακαταλαβίστικη προτροπή!!! Ένα βαθύ μήνυμα, γεμάτο νόημα... στο πυρήνα των πραγμάτων... που να έχει επαφή με τη πραγματικότητα... και να μπορεί απ' τον καθένα να κατανοηθεί, χωρίς να παρερμηνευτεί...! Πολύ καλή δουλειά Δημήτρη! Ευχαριστούμε πολύ!!!
Δεν έχω να συγχωρήσω κανέναν, αρκετά έχω καταπιεί. Αρχισα να γυρίζω σ εμένα. Και επειδή παγωμένη, προσπαθώ να γίνω νερό, ατμός, αιθέρας.. ας γίνω νερό, μου αρκεί. Ευγνώμων για την παρουσία σας.
Καλημέρα σας, Έτσι ακριβώς είναι, θέλει πολύ βοήθεια από έναν ειδικό, καλή συνέχεια!!
Το να κατανοούμε και να αναγνωρίζουμε πρώτα από όλα το δικό μας τραύμα κι έπειτα αυτού που μας πλήγωσε είναι υπεραρκετό. Δε χρειάζεται να δικαιολογουμε την κακοποίηση πόσο μάλλον να την ανεχόμαστε.Δε γίνεται ούτε να πάθουμε αμνησία ,ούτε μπορεί να υπάρξει Αγάπη όταν υπάρχει φόβος.Οπου υπάρχει φόβος , η "συγχώρεση" είναι υποκρισία.
Ευχαριστουμε πάρα πολύ 🙏
Πόσο ξεκάθαρο και ειλικρινές!! Μπράβο!!
Καλημέρα κ. Δημήτρη! Εξαιρετικά χρήσιμα όσα αναφέρατε!! Η συγχώρεση είναι δυνατή αν μάς αναφέρουν τα οποιαδήποτε πρόσωπα που μάς πλήγωσαν συγγνώμη, αλλά όχι με μία απλή λέξη και έτσι να εξοφλήσουν τα κακά που έπραξαν προς εμάς. Χρειάζεται να μάς μιλήσουν για τα κακά που έπραξαν προς εμάς και να δείξουν το μέγεθος τού κακού που μάς προκάλεσαν, για να καταλάβουμε τι νιώθουν για τίς πράξεις τους τίς αρνητικές προς εμάς. Και φυσικά αυτό να συμβεί σε περίπτωση που δεν βρίσκονται σε κάποιο κίνδυνο, ή ίσως να αποσκοπούν σε κάποιο όφελός τους, λόγω τυχόν δυσκολίας τους. Δηλαδή, πρέπει να αισθανθούμε την συγγνώμη τους έντονα στο πετσί μας και όχι επιφανειακά. Και φυσικά, παίζει ρόλο και το λάθος που έχουν διαπράξει. Αν δηλαδή το κακό που σού έκαναν είναι ανεπανόρθωτο, τι νόημα έχει να δεχθείς την συγγνώμη τους; Όμως, καλό είναι, να μην κρατάμε μέσα μας κακίες ή εντάσεις από αυτά που υπεστήκαμε, διότι μάς δηλητηριάζουν την ζωή μας. Χωρίς να ξεχνάμε, να προχωράμε μπροστά, θέτοντας τον τρόπο που θα πορευτούμε έτσι ώστε να μην πέσουμε πάλι θύματα άλλων ανθρώπων. Αναγκαστικά λοιπόν, θα υπάρχει ένας έλεγχος προσώπων, χωρίς να αφηνόμαστε ερήμην τού οιονδήποτε δίπλα μας. Θα τον παρατηρούμε, πως κινείται. Ένα άλλο παράδειγμα, ιδίως στην Ελληνική κοινωνία, είναι το πόσο εύκολα λέμε κάποιον ''φίλο'' μας. Η φιλία κινείται μέσα σε ''ασφαλή'' όρια. Φέρνω πάντα ένα παράδειγμα περί φιλίας ως εξής: Σού ζητάει ένας ''φίλος'' οικονομική βοήθεια. Δώσε μου σού λέει 100 €. Τα δίνεις άνετα. Ευτελές ποσό που και να μην στα επιστρέψει δεν είναι πρόβλημα. Αν όμως σου ζητήσει 30.000 €, τα δίνεις; Δεν τα δίνεις. Δεν έχεις απεριόριστη εμπιστοσύνη και φοβάσαι μην τα χάσεις, έτσι δεν είναι; Που είναι η φιλία τώρα; Δείχνεις να μην έχεις εμπιστοσύνη και είναι φυσιολογικό αυτό. Αυτά...
Αυτό που μας προτείνει ο Δημήτρης δεν έχει να κάνει με το τους άλλους. Δεν έχει να κάνει με το εάν θα μας ζητήσει κάποιος που μας πλήγωσε συγνώμη. Μπορεί να μας πλήγωσε ανεπανόρθωτα, και ωστόσο να μην ζητήσει ποτέ συγνώμη. Και μπορεί να τον έχω πάντα σε απόσταση μακριά μου, κι ωστόσο αυτή η πληγή να με μ' έχει καθορίσει στο πως είμαι σήμερα εγώ. Τι θα κάνω όμως εγώ για να απαλλαγώ από το βάρος αυτής της πληγής; ΕγΏ κουβαλώ μίσος και φόβο μέσα μου που πηγάζουν απ' τη πληγή αυτή. ΕγΏ για τον εαυτό μου λοιπόν τι θα κάνω ; ... Το δεν πρέπει ή δεν θέλω να είμαι έτσι δεν βοηθά. "Η επιθυμία" για να απαλλαγώ από αυτά τα συναισθήματα, δεν θα φέρει την λύτρωση από το βάρος μέσα μου. Αλλά η φροντίδα στον εαυτό μου - όχι εγωιστικά ή υλικά, αλλά η βαθιά ψυχολογική φροντίδα - είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να φέρει την ίαση που αναζητώ σε αυτά τα δύσκολα συναισθήματά μου (που είναι σαν δείκτες προς τη πληγή που κουβαλώ). Όταν η πληγή φροντιστεί σωστά και δεν νιώθω πλέον τον πόνο, το μίσος, τον φόβο να δεθώ, να εμπιστευτώ... τότε μπορεί να βρω μέσα μου ότι είναι σαν να τους έχω ήδη συγχωρέσει δίχως να το ξέρω....... Αυτή η εργασία δεν έχει καμία δουλειά να κάνει με εκείνους... είναι προσωπική και αφορά μόνο εμένα.
Μπράβο ακριβώς έτσι κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Είστε αξεπέραστοι.
Έχω τραύματα από παιδική ηλικία, άσχημο ενδοοικογενειακό, η μάνα μου δε ζει πια. Έδωσα ευκαιρίες, πληγώθηκα πολλές φορές, περισσότερο από πατέρα και αδερφή παρά από μάνα. Δεν θα πω ότι δεν έχω κάνει λάθη. Αποδέχομαι τις ευθύνες μου, ζήτησα συγγνώμη, δεν με ενδιαφέρει αν θα την λάβω ποτέ από αυτούς τους 2 ζώντες, η μαμά μου όταν την εξέφραζε εγώ δεν ήμουν εις θέση να την αποδεχτώ. Θέτω όρια, λαμβάνω αποστάσεις και προσπαθώ να προχωρώ.
Δημήτρη καλησπέρα 🙏
Η συγχώρεση, δεν είναι μόνο κάτω από το χαλί ( τουλάχιστον όταν η επιείκεια προς τον εαυτό μας, μας ωθεί να σκεφτούμε το καλύτερο δυνατόν για εμάς με καθαρή σκέψη, αλλά θέλει τον χρόνο του) ,αλλά αποδεχόμαστε το γεγονός και θέλω να συνεχίσω την ζωή μου, αλλά το βάρος της ανάμνησης μάς κρατάει στο μυρήκασμα.
Συγχωρώ ( αλλά δεν σημαίνει πως αποδέχομαι) , γιατί δεν μου κάνεις ώς άνθρωπος/ιδιοσυγκρασία/αντίληψη και θέλω να συνεχίσω.
Αλλά θεωρώ πως η συγχώρεση δεν είναι εύκολη, αλλά λυτρωτική,όταν το άτομο που την βιώνει πηγαία και -όχι ώς πρέπει, ώς καλός χριστιανός ή καλός άνθρωπος, η για να φανεί στα μάτια των άλλων - αισθάνεται την ανάγκη να πάει μπροστά, γιατί είναι ανάγκη του πραγματική και βιωματική.
Είναι πολύ μεγάλη συζήτηση, αλλά χαίρομαι που τέτοια ζητήματα κυοφορούν τον στοχασμό ,την αναθεώρηση, συγκριτικά με τις πεποιθήσεις που ωθούν σε μία δυσλειτουργική συμπεριφορά το άτομο.
Πολύ σωστά.. ευχαριστούμε πολύ
Γι αυτό και αισθάνεσαι να συγχωρείς όταν είσαι καλά πια η αρκετά καλά αλλιώς δεν γινεται
Αν με ενοχλησουν και με πληγωσουν αντιδρω ως εξεις!!! Βαζω χ στον ανθρωπο αυτον ουτε μα ουτε μου..με τον καιρο τον συνχωρω αλλα μακρια απο το σπιτι μου.μια καλημερα εννοειτσι οτι θα την πω....διαγραφη και εχω το κεφαλι μου ησυχο...και υποσυνείδητα εννοειται δεν τρώγομαι γιατι και γιατι.απλα λεω δεν ταιριαζω μαζι του ειτε ειναι φιλος ειτε συγγενεις...
Ενώ αποστολή μας είναι να αναδείξουμε την ψυχή μας μέσω μιας αγάπης χωρίς όρια που αυτό κάνει τα πάντα όμορφα και παραδεισένια με δόνηση και καλή ενέργεια , λόγω του θεάτρου της ζωής όπως άλλοι έχουν διαμορφώσει και εμείς συμμετέχουμε με λάθος πεποίθησεις ,πληγώνουμε ο ένας τον άλλον , κλέβουμε την ενέργεια από τον διπλανό μας και έτσι μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο ενεργειακού αλληλοσπαραγμου.
άλλο συγχώρεση και άλλο συγχωρητικότητα ... Αποτέλεσμα ο επανατραυματισμός ..... Ο Ιησούς , μίλησε για τη νοήμονα καρδιά .... Συγχωρώ , αφού φροντίσω το πληγωμένο παιδί μέσα μου πρώτα , που ζητάει τη δικαίωσή του ..... Εαυτοφροντίδα , η δύναμή μου είναι , η αποδοχή της αδυναμίας μου ..... Έχω τη διάθεση να συγχωρώ σημαίνει ότι ενώ μπορώ να κάνω το κακό και να πληγώσω, από ΕΠΙΛΟΓΗ να κάνω το καλό αυτό θέλει χρόνο και ωριμότητα .... Η γιατρός Ράμεν νομίζω που ασχολείται με το ναρκισσισμό είπε : Όχι ! δεν συγχωρώ αυτούς που από πρόθεση με πλήγωσαν και είναι ακόμη εκεί έξω πληγώνοντας αλλους ανθρώπους ..... Ο Χριστός το λεει ξεκαθαρα στην Αγια Γραφή : Να ΜΑΘΩ να συγχωρώ όλα ειναι θεμα μαθησης - όχι να συγχωρώ αδιάκριτα σαν οσιομαρτυρας .... Να μαθω να συγχωρω δηλαδη διαδικασία 🌳
Καλησπέρα και χρόνια πολλά! Η συγχώρεση πιστεύω χρειάζεται, γιατί δεν μπορεί να ηρεμήσει η ψυχή σου. Μετά απ αυτό εγώ απομακρύνομαι , αν το κακό που μου έχει συμβεί είναι μεγάλο. Πιστεύω στην αυτοανάλυση….στο δύσκολο μοναχικό μονοπάτι της ανάβασης….δεν ξέρω που μπορείς να φτάσεις , αλλά αν φτάσεις κορυφή είναι σπουδαιότερο επίτευγμα απο την παραδοσιακή ψυχανάλυση γιατί έφτασες με το δικό σου θάρρος.
Καλησπέρα κ.Δημητρη.Ευχαριστουμε.
εγώ ευχαριστώ
Εκλασα Δημήτρη μου 🎉
Οπότε καταλαβαίνεις ότι έχεις συγχωρέσει κάποιο άτομο όταν δεν αντιδρας συναισθήματικα σε συμπεριφορές του;; Έχω καταλάβει την φροντίδα και την θεραπεία που χρειαζόμαστε μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο της πραγματικής συγχώρεσης.
Δημήτρη σε ευχαριστώ πολύ!
Έχω βαρεθεί να ακούω όλους αν δεν συγχωρέσω εμένα και τους γονείς μου δεν θα προχωρήσω την ζωή μου..και επίσης συγχέουν την αποδοχή με την συγχώρεση.
Ευχαριστώ πολύ
ΔΕν μπορω να συνχωρεσω ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ
❤
Ουτε κι'εγώ μπορώ..Πολύ πίκρα...Δεν μπορώ απλά..🥹
"Τι είπε ο Ιησούς και οποιοσδήποτε..." Είσαι απλώς αδιάβαστος φίλε μου.
Συγχώρεση δε σημαίνει "ωρίμασα πλέον και σκύβω το κεφαλι στο άτομο που με πλήγωσε και προσπαθώ να αγνοήσω την κακη φωνή που μου λέει ότι δεν πρέπει να νιώθεις μίσος, φθονο, εκδήκηση, κακία για τον άλλο", αλλά όπως λεει και η λέξη η συγχώρεση είναι κομμάτι ενσυναίσθησης. Πιο συγκεκριμένα"συγχωρώ" σημαίνει δίνω χώρο στον άλλο. Αντιλαμβάνομαι ότι και ο άλλος έχει τα πρόβληματα του, τις αδυναμίες του και τα συναφή και ειδικά αν είναι και οικογενειακό πρόσωπο ή κάποιο πρόσωπο που έχεις περίπλοκα αισθήματα για αυτό, αλλά ακόμη κι αν δεν είναι, του δίνω χώρο να κάνει τα λάθη του και αυτά δε με επηρεάζουν τόσο πλέον, γιατί δεν περιμένω από αυτό το άτομο να είναι τέλειο απέναντι μου.
Καλησπερα σας κ χρονια πολλα.
Ακούγοντας παντα με προσοχη το βιντεο σας,σταθηκα στο σημειο οπου μιλησατε για τους αντρες κ αυτο το πρεπει που κουβαλανε.
Πριν λιγες μερες,βγηκα για καφεδακι με εναν γνωστο μου.
Ειχαμε μπολικα χρόνια να τα πουμε απο κοντα.
Απο τις πρωτες κουβεντες που ειπε ηταν: Τωρα πια εχουμε μεινει λιγοι σωστοι αντρες με Α κεφάλαιο.
Δεν ειπα κατι σε αυτο...αλλα πραγματικά εκεινη τη στιγμη ενιωσα ποσο μα ποσο "βαρος" κουβαλαει αυτος ο άνθρωπος.
Συνεχιστηκε η κουβεντα κ σε ζωδια ...εκει πια δε μπορουσα να μη γελασω.
Αυτο παντα με τους Σκορπιους κ τη σταση ζωης τους 😅😅😅😅με ξεπερνα.
Ενιωσα μετα αφου εφυγα μια θλιψη.
Φτασαμε στα 50 plus κ ακομη δεν εχουμε εξελιχθει;να πω;
Δε ξερω...Τουλάχιστον ας ειμαστε ανθρωποι με ενσυναισθηση κ κατανοηση κ ας κανει ο καθένας οτι μπορει καλυτερο για τον εαυτο του
ναι δυστυχώς βρισκόμαστε στην ίδια ανώριμη κατάσταση προ χιλιάδων ετών...
@kokkinias το καλοκαίρι ένα φλερτ, με οδήγησε να πίνω καφέ και στην ερώτηση τι ζώδιο είμαι ,
απάντησα με σκυμμένο το κεφάλι 😂 (με έκδηλη την απογοήτευσή στην γκριμάτσα μου) το τάδε ζώδιο, αλλά δεν πιστεύω σε ψευδοεπιστήμες και η επόμενη ερώτηση καπάκι, τι ωροσκόπο έχω.
Απογοητεύτηκα,γιατί τα ρώτησε λέει για να μάθει τι άνθρωπος είμαι.
Πραγματικά κάποιοι άνθρωποι δεν αισθάνονται να μετακινηθούν και είναι λυπηρό πραγματικά.
❤❤❤
Κύριε δημήτρη καλησπέρα σας,
ευελπιστώ να είστε καλά, που θα μπορούσα να σας αναφέρω ένα πρόβλημα που έχω? Να σας το γράψω εδώ στα σχόλια; η να σας στείλω σε κάποιο imail; ευχαριστώ θερμά εκ των προτέρων.
με email καλύτερα αν και λαμβάνουμε πολλά....
ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ΄΄
δεν συμφωνώ με προτροπή στον άκρατο εγωισμο
Πριν λίγη ώρα κακοποιηθηκα λεκτικά και συναισθηματικά
πολύ λυπάμαι για αυτό Έφη... κοιτάξε να πάρεις βοήθεια. Λυπάμαι πολύ...
@@kokkinias θα απαντήσω στην εφη, με πλήρη επίγνωση πως είναι λυπηρό, αλλά μην ξεχνάμε Έφη, πως ότι έχουμε μέσα μας, αυτό βγάζουμε και χωρίς να δικαιολογήσω τον υπαίτιο, έχει θολούρα στην ζωή του, δεν σου αξίζει δίπλα σου.
Δεν έχει να κάνει με σένα η στάση του, αλλά ούτε με την αξία σου.
Έχει δικά του άλυτα θέματα και τα προβάλλει στους άλλους.
@@Fan_of_philosophical_Razors το πιο δύσκολο σε όλο αυτό είναι ότι νομίζω ότι είναι ιδέα μου
@@efizacharatou4027 αυτό το γνωρίζεις εσύ καλύτερα, γιατί και η εντύπωση που έχουμε για τον εαυτό μας, η γνώμη του άλλου ξυπνάει τα αδύνατα σημεία μας, αλλά η ουσία σε αυτό είναι πώς το αναγνωρίζεις και θέλει χρόνο να δουλέψεις με αυτό και φαντάσου να είχες ένα μικρό παιδί δίπλα σου και σου έλεγε όσα αισθάνεσαι, τι θα του έλεγες, ώστε να νιώθει την ασφάλεια του ωρίμου ανθρώπου δίπλα του, ώστε να μην αγχώνεται ή να νιώθει ανασφάλεια.
Είναι μέρος της αλλαγής όλη αυτή η διαδικασία και χωρίς τις δυσκολίες, δεν κινητοποιούμαστε συνήθως.
🤔Και...?
Λαθος η συχωριση δεν ειναι παταω ενα κουμπι
Καλησπέρα αγαπητέ Δημήτρη ❤
Συμφωνω καλε μου δεν μπορω και δεν θελω να συγχωρησω κανεναν