Η ΜΙΚΡΗ ΚΙΣΣΑ

Μια φορά κι έναν καιρό
ήταν μια μικρή κίσσα.
Έχασε την μαμά της πριν ακόμα μπορέσει
να πετάξει.
Την μάζεψαν φίλοι
σ' ένα νέο κλουβί -φωλιά.
Την τάιζαν στο στόμο όπως
η μαμά κίσσα
κι αυτή άρχισε να χαίρεται
με το που άκουγε την φωνή τους
και να κουνάει χαρούμενα τα φτερά.
Σιγά σιγά με υπομονή άρχισε
να τρώει και μόνη της
και κάποια μέρα ήταν πια
έτοιμη ν΄αφήσει την νέα της φωλιά.
Πέταξε στην αρχή κοντά...διστακτικά
στη συνέχεια μακριά...θαρρετά.
Καλό ταξίδι μικρή κίσσα...

[@ΝίκηΑλεξάνδρου]

Μιλαει η κισσα;

[@ΚωσταςΔημητριαδης-λ2σ]

Μπράβο.στην.κυρια.που.φροντισε.την κισά.και.μετα.την.ελευθερωσε στη φύση!!!

[@friddaaable]

Πριν μπείτε στον κόπο να σχολιάσετε, καλά θα ήταν να διαβάσετε το κείμενο που ακολουθούσε από το 2016 την ανάρτηση. Η "αιχμαλωσία" της νεογέννητης σχεδόν κίσσας κράτησε περίπου 20 μέρες, μέχρι να μπορέσει να τραφεί και να δυναμώσει ώστε να αφεθεί ξανά ελεύθερη σε σημείο στο δάσος κοντά όπου είχε βρεθεί αρχικά ανήμπορη ακόμα να επιβιώσει χωρίς βοήθεια. Πάνε χρόνια και δεν θυμάμαι τί τα τάιζε η φίλη που το φρόντισε. Τώρα για το ποιός μιλάει δεν θα ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο.

[@panagiotismemitsas9880]

Τι το ταιζεις?

[@kostantismp3704]

κροκέτες αλλά καλό είναι και καμιά βιταμίνη στο νερό. κίσσα 2 φορές είχα τη τύχη. ωραία καθαρά και ξύπνια πουλιά-μίμοι. όπως ολα τα κορακοειδή

[@ΜπεττυΜπεττυ-δ6ρ]

μην τα σκλαβώνετε.