स्वार्थपणा

स्वतःच्या स्वार्थासाठी एखाद्याला त्रास देणे - बायबलातील शिकवण
बायबलमध्ये स्वतःच्या स्वार्थासाठी दुसऱ्याला त्रास देणे हे मोठ्या पापांपैकी एक मानले गेले आहे. देवाच्या दृष्टीने प्रत्येक व्यक्ती महत्त्वाची आहे आणि त्याला आदर व प्रेमाने वागवले पाहिजे. खालील बायबलच्या संदर्भांद्वारे हे स्पष्ट करता येईल:
---
1. देवाला तिरस्कार वाटतो ते वर्तन:
स्वार्थामुळे एखाद्याला त्रास देणे म्हणजे देवाच्या आज्ञेचा भंग करणे.
"त्यांनी चांगल्याला वाईट आणि वाईटाला चांगले म्हटले; त्यांनी अंधाराला प्रकाश, आणि प्रकाशाला अंधार म्हटले" (यशया 5:20).
हे दाखवते की स्वार्थामुळे सत्य व चांगुलपणाची जागा वाईट वर्तन घेतं.
---
2. देव न्याय करण्याचा आग्रह करतो:
बायबल सांगते की, जो दुसऱ्याला त्रास देतो, त्याला देव न्याय करून शिक्षा करतो.
"जो दीन-दुबळ्यांना त्रास देतो, तो त्यांच्या रक्षक असलेल्या परमेश्वराचा अपमान करतो" (नीतिसूत्रे 14:31).
स्वार्थीपणाने केलेला त्रास म्हणजे देवाच्या न्यायाच्या विरोधात जाणे.
---
3. दुसऱ्यावर प्रहार म्हणजे स्वतःवर प्रहार:
बायबल म्हणते की दुसऱ्याला दुखावणे म्हणजे देवाने दिलेल्या आज्ञांना फेटाळणे.
"तुम्ही स्वतःला हवे तसे वागवून घ्या, परंतु तुमच्या शेजाऱ्यावर प्रेम करा" (मत्तय 22:39).
स्वार्थासाठी दुसऱ्याला त्रास देणे ही आज्ञेची उपेक्षा आहे.
---
4. स्वार्थामुळे वाईट परिणाम होतात:
बायबल स्पष्ट करते की स्वार्थीपणामुळे समाजात तणाव आणि अराजकता पसरते.
"कारण जेथे हेवा आणि स्वार्थ आहे तेथे गोंधळ आणि सर्व प्रकारची वाईट गोष्ट आढळते" (याकोब 3:16).
---
5. दुष्टांच्या प्राणाला नाश:
जो इतरांना त्रास देतो, त्याचा अंत वाईट होतो.
"जो खड्डा खोदतो तो स्वतः त्यात पडतो, आणि जो दुसऱ्याला वाईट करतो, त्याला त्याचे फळ मिळते" (नीतिसूत्रे 26:27).
---
6. स्वार्थामुळे आत्मिक दृष्टी अधू होते:
दुसऱ्याच्या वेदना ओळखण्यास असमर्थ ठरतो.
"तुमचे हृदय कठोर झाले आहे, तुम्ही गरीब लोकांच्या ओरडण्याकडे दुर्लक्ष करता" (सिद्धोपदेशक 4:1).
---
7. येशूने दाखवलेले उदाहरण:
येशूने कधीही स्वार्थासाठी कोणाला त्रास दिला नाही; उलट, त्यांनी सर्वांसाठी आपले जीवन अर्पण केले.
"मानवाचा पुत्र सेवेसाठी आला, त्याने स्वतःला इतरांसाठी समर्पित केले" (मत्तय 20:28).
---
निष्कर्ष:
स्वतःच्या स्वार्थासाठी दुसऱ्याला त्रास देणे ही देवाच्या इच्छेविरोधात जाणारी कृती आहे. बायबल शिकवते की, दुसऱ्यांच्या भल्याचा विचार करणे ही खरी धार्मिकता आहे.
"स्वतःच्या हिताचा विचार करण्याऐवजी, प्रत्येकाने इतरांच्या हिताचा विचार करावा" (फिलिप्पैकरांस 2:4).
प्रत्येकाने स्वतःच्या स्वार्थापेक्षा प्रेम, न्याय, आणि सेवाभाव दाखवून देवाला संतोष द्यावा.