Թե մարտում ընկնեմ, տխո՛ւր մի մնա/ Այս Հաղթանակը մե՛րն է
HTML-код
- Опубликовано: 8 май 2024
- Թե մարտում ընկնեմ, տխո՛ւր մի մնա/ Այս Հաղթանակը մե՛րն է
Ալիքին բարոյապես աջակցելու համար անհրաժեշտ է բաժանորդագրվել, սեղմել հավանել կոճակը և գրել մեկնաբանություններ։
Ալիքին նյութապես աջակցելու համար կարող եք անցնել հետևյալ հղումով`
destream.net/live/Naira/donate
Կամ`
PayPal- ով` naira-art@mail.ru
Կամ`
Սեղմել տեսանյութի ներքևում եղած "Thanks" կամ "Спасибо" կոճակները։
Համագործակցության և գովազդի համար կարող եք գրել
naira-art@mail.ru էլեկտրոնային հասցեով։
Հաղթանակը մերն է, քանի որ քեռիներս ու. հորեղբայրս զոհվել են, իսկ հայրս եղել է մասնակից դաժան մարտերի, վերադարձել է վիրավոր
Այո՜, մեր պատմությունը՝ մերն է՜։ Հաղթանակն էլ՝ մերն է։
Շնորհակալություն ճիշտ և տեղին մեկնաբսնոյթյան համար։
Հպարտությամբ և ցավի զգացումով լսեցի Ձեր այսօրվա մեկնաբանությունները նվիրված հաղթանակի օրվան և ավելացնելու գրեթե ոչինչ չկա։
Շնորհակալություն։ Տեսանյութի վերջին դաստիարակչական մասը շաատ կարևորել։ Ցավոք' ոչ բոլորը կհասկանան, որ գնահատեն։
Մայիսի 9 հաղթանակը մեր պապերի շնորհիվ է նաեւ։ Հավերժ փարք մեր հերոսներին 🙏
Շատ ազդեցիկ և կարևոր տեսանյութ էր։ Չգիտեմ, չենք կարողանում,թե չենք ուզում պարզաբանել մեր պատմության կարևոր դասերը ու հեշտությամբ հրաժարվում ենք այնքան թանկ ու անհրաժեշտ բաներից։ Մի խոսքով, դրա համար էլ այս օրին ենք։
Պատերազնմերը միշտ էլ ցավալի ու դաժան են յորաքանչյուր ազգի համար ,մեր համար առավել ևս ...
Շատ շնորհակալ եմ ու հիացած Ձեր խորաթափանցությամբ։❤
Հպարտություն և հարգանք ու խոնարհում մեր մարտիկներին❤
Սիրելի Նաիրա, խորին շնորհակալություն 🙏🏻ձեր շուրթերից Հնչեցին հերոսների անուններ ու կենդանացան🇦🇲❤️Սարսափեցնող թվեր են մեր զոհերի թվերը, այն էլ կոտորածից հետո…որ միշտ թաքցվել է մեզնից-այո կապկելու մեծ վարպետ ենք, օտարամոլ, ու ինքնության կորստի առաջ այսօր.
🇦🇲🇦🇲🇦🇲 ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՄ ՇԱՏ։
Շնորհակալ եմ շատ : Ով կասկածում է թող կարդա Վախթանգ Անանյանի " Թառիստի մահը " պատմվածքը ,ընդամենը մեկ ու կես էջ է ,և կհասկանա մերն է եղել այդ հաղթանակը, թե ոչ :Շնորհակալություն ձեզ, և մեր պապիկ տատիկներին ,հաղթանակի համար :
Շատ շնորհակալություն Նաիրա Եղիազարյան, բայց այս մեղքը մեր մտավորականներինն է որ լռում են կարեվորի մասին,ու թողնես իրար միս կուտեն գործ անելու փոխարեն,հայ մարդկանց համախմբելու փոխարեն,իսկ կրթության համակարգերը զրոյական մակարդակի է,
իհարկե այս հաղթանակը նաև մերն է։ Պարզապես գիտության պակասն է մեր մեջ խոսում,,,,,
Ապրե՛ք շատ,միշտ հաճելի է Ձեզ լսելը։Շնորհակալություն սիրելի հայուհի։❤
Без слёз невозможно было слушать вас .
Действительно двоякое суждение о той войне, но правда и в том , что в каждой нашей армянской семье были потери и остались треугольные письма без конвертов .
Моя пробабушка - нани, которая выростила восьмерых детишек после смерти их матери и призыва на войну отца- её сына .
Трудные были времена . Хлеб по кусочкам делили меж детьми , нани приходилось даже прятать , чтоб потом утолить чей-то голод . Однажды голодный малыш, рыская по дому нашёл кусочек хлеба в маленьком пулике, где нани всегда хранила хаш ( по нашему диалекту это современные дрожжи). И по сей день мы помним какой голодный был самый младший , но смышлённый сыщик.
Из рассказов уж ныне покойных вспоминаю и то , как собравшись печь хлеб торени мот женщины просили бога хоть без руки , без ноги их сыновья вернулись , а нани махая рукой молилась, чтоб её сын- Ашот вернулся целым и невредимым.
Так и произошло дедушка вернулся с медалями и орденами на груди, трижды присваивали ему Героя но из-за какких-то интриг вместо Героя ему дали орден красной звезды, Ленина...
О нём много писали, я хранила все статьи о его геройских похождениях , но , к сожалению при переезде утеряла .
И единственное желание деда быть похороненным на кладбище, вдоль дороги, рядом с сыном моим отцом и чтоб люди видели его награды на груди тоже подверглось погромам со стороны неофашистов турков.
В Чардахлу ни только память о дедушке снесли, но музей Баграмяна в
чайхану превратили эти изверги.
Спсибо огромное Наира джан за такой юзич репортаж о нашей истории🙏❤❤❤
Ինչպես կապ չուներ,երբ մենք ապրել ենք ռուս գերիշխանության տակ, ունեցել ենք հերոսներ ու զոհեր։ Ուղղակի սիրելի Նաիրա մարդիկ հիմա ապրում են այս օրով,բայց անցյալ չունեցողը ինչ՞ ներկա պիտի կերտի։։ Սկիզբը շատ հուզիչ էր։Շնորհակալություն։
Вы большой молодец. Низкий вам поклон, за вашу работу.
👏Ձեր մեղմ ու քնքուշ ձայնով մատոցված յուրաքանչյուր պատմություն՝լսում եմ մեծ հիացմունքով և մի քանի անգամ։
Շնորհակալ եմ։
ցավոք մենք մեր ընտիր տղամարդկանց ուղարկեցինք պատերազմ իսկ ադրբեջանցիները ուարկեցին իրենց երկրում ապրող օտար ազգերին երբ պետք է սովորենք փայփայել մեր ազգի լավագույններին որ չզարգացնեն օտարի երկրները
Ամեն անգամ լսելիս ․ ,, Սա մեր պատերազմը չի եղել,, ես լռել եմ արցունքներն աչքերիս․․․
ՈՒ ՀԻՄԱ ԷԼ ԿԼՌԵՄ․․․ ԵԹԵ ՀԻՇԵՄ ու ԳՐԵՄ, ՀՆԱՐԱՎՈՐ Է ՍԻՐՏՍ ԷԼ ՉԴԻՄԱՆԱ․․․
Համամիտ եմ, սա նաև մեր պապերի հաղթանակն է։ Ինֆորմացիայի պակասի պատճառով, նրանք հավատում էին,որ ռուսը չլինի,թուրքիան մեր վրա կհարձակվի։ Նրանք կռվել են Հայաստանը պահելու համար։
Շնորհակալություն սիրելի ՆԱԻՐԱ
Շնորհավոր Մայիսի 9ը։Փառք հերոսներին։
Եվս մեկ անգամ շնորհակալություն հաղորդման համար։Իմ պապը չորս տարի կռվել է ճակատում,ես հպարտ եմ որ հաղթանակած հերոսի թոռնուհի եմ։
ԱՅՈ ՄԵՐՆ Է🇦🇲🇦🇲🇦🇲🇦🇲🇦🇲🇦🇲🇦🇲
Շնորհակալություն հարգելի Նաիրա: համաձայն եմ՝ թացն ու չորը խառնելը խելահեղության է նման :
Ողջույն սիրելի Նաիռա հիանում եմ նյութը ընտրելու և ներկայացնելու ձեր նրբագույն մոտեցումը,իսկ բանաստեղծության ամեն տողը ուժեղ,սիրող,կամային հոգու ուղերձ էր ❤❤❤Շնորհակալ եմ
Շնորհակալություն ձեզ,լացեցի ու շատ բան հասկացա։
Բնածին իմաստուն մարդ եք Նաիրա ջան։
Շարունակեք մեզ օգնել ,խնդրում եմ։
ՑԱՎԴ ՏԱՆԵՄ , ԱՐԺԱՆԱՊԱՏԻՎ ՔԱՂԱՔԱՑՈՒՀՒ ։
ՀԱՂԹԱԿԱՆ Է ԱՅՆ ՊԱՅՔԱՐԸ , ՈՐԻ ՄԵՋ ԿԱ ԱԶԳԱՅԻՆ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՄԱՀՈՒՆՉ ՍԻՐՈՎ .
Իհարկե հաղթանակը մերն է 👍👏❤️🙏
Բարև Նաիրա ջան❤։Այս հաղթանակը ևս մերն է։Մենք պետկ է վերահաստատվենք և գտնենք մեր կորցրած ինքնությունը❤❤❤։
Лиовин йамамитем дез йет Йоверж фарк мер йаренакицнерин Йпартенк мер йай зинворнеров вор йахтанак берецин Мёз 🙏🙏🙏🙏🇦🇲🇦🇲🇦🇲🌹🌹🌹🌹❤
Շատ շնորհակալությն ձեր մեկնաբանության համար ։ երանի ձեր նմսնները շստ լինեին մեր հասարակության մեջ ։ Շատ հաճելի է ձեզ լսել 💋💋
Շնորհակալ եմ։
Շնորհակալ եմ Ձեզ, Նաիրա, այս տոնը քննարկելու համար։ Երբ հայրս դեռ ողջ էր, ամեն տարի մայիսի 9֊ ը մեզ համար էլ էր տոն, շնորհավորում էինք նրան, իսկ նա արցունքն աչքերում պատմում էր, թե ինչպես 19֊ ամյա պատանին ինստիտուտի երկրորդ կուրսից մեկնել է ռազմաճակատ, ոտատակ տվել ամբողջ Սովետական Միությունը, իսկ 1945 թ. մայիսի 9֊ ը դիմավորել է Օդեսսայում։ Մինչև կյանքի վերջին պահն էլ սպասումով էր ապրում, որ կհանդիպի մարտական ղեկավարի որդուն։ Ինչ հիացմունքով էր հիշում նաև այն փաստը, թե ինչպես Սովետական Միության մարշալ Գեորգի Ժուկովն անձամբ շնորհավորել էր հայրիկիս շքերթից հետո Կարմիր հրապարակում ։ Սրանք դրվագներ են հայրիկիս կյանքից, իսկ այսպիսի հազարավոր զինվորներ է տվել Հայաստանը հանուն հայրենիքի , և մոռանալ այս ամենը` աններելի է։ Ես հարգանքի տուրքն եմ մատուցում բոլոր հերոսներին։ Նրանք անմահ են։ Անգիտակից մահը մահ է, գիտակից մահն` անմահություն։ 🙏🙏🙏
Շնորհակալությոն շատ հետաքրքիր հաղորդաշարի համար❤իմհորեղբայրը նույնպես զոհվել է❤իրենից հիշատակ է մնացել բանաստեղծությունների երկու տետր ու. իր ձեռքով նկարած երկու ինքնանկար ու մի քանի նամակ❤❤🙏🏻🙏🏻🙏🏻♥️👏♥️
Շատ օտարամոլ ենք, ճւշտ եք սիրելի Նաիրա
Апрек шат гехецикек патмум шноракалутюн
Շնորհակալություն….
❤❤❤😢🙏😘💋Շատ շնորհակալություն սիրելի հայ մարդ ,սիրելի տիկին Եղիազարյան։
Անչափ շնորհակալ եմ 🙏🏻 🥰 ❤❤❤
BRAVO!(ARAM STOCKHOLM)
❤❤❤❤❤❤
Нара, я восхищаюсь вами.
Спасибо большое за ваш труд.
Դուք շատ շնորհակալ գործ էք անում շնորհակալութուն😊 5:33
❤❤❤
💗💗💗💗💗💗💗
Մերն է
Բարի երեկո Նաիրա ջան։ Շնորհակալություն,հուզիչ պատմություն էր։Մայիսի 9-ը նաև մեր հաղթանակն էլ է,մեր զոհված պապերի հաղթանակն էլ է։Որ չլիներ այդ հաղթանակը, գուցե Հիտլերն էլ թուրքի պես մտներ Հայաստան:Իմ պապը իր 5 եղբայրների հետ զոհվել է։Լուսահոգի մայրս չէր կարողանում դիտել պատերազմական ֆիլմեր,ու միշտ ցավով էր հիշում տատիկիս տանջանքները.վեց որբ մեծացնելը։Ու քանի-քանի նման ճակատագրեր...Քանի կենդանի ենք,պիտի հիշենք,թեկուզ' Մայիսի 9-ը։Հավերժ փառք մեր լույս հերոսներին։ Աստված խաղաղություն տա աշխարհին,մեր հայրենիքին...
ՄԵՐ ՀԱՅՐԵՐՆ ՈՒ ՊԱՊԵՐԸ ԱՆՁՆՈՒՐԱՑ ԿՌՎՈՒՄ ԷԻՆ ՀԱՂԹԱՆԱԿԻ ՀԱՄԱՐ, ՈՐՈՎՀԵՏԵՎ ԳԻՏԱԿՑՈՒՄ ԷԻՆ, ՈՐ ՀԱԿԱՌԱԿ ԴԵՊՔՈՒՄ ԹՈՒՐՔԻԱՆ ՊԱՏՐԱՍՏ ԷՐ ՄՏՆԵԼՈՒ ՀԱՅԱՍՏԱՆ... ՊԱՏԵՐԱԶՄՆ ԷԼ ԷՐ ՄԵՐԸ, ՀԱՂԹԱՆԱԿՆ ԷԼ։
Շնորհակալ եմ, հաճելի է Ձեզ լսել❤
🎉
❤
Հիանալի🌹
Շնորհակալություն ։ Ինչպես միշտ գերազանց եք ։Հաղթանակը մերն է , բայց պատերազմը մերը չէր, պետք չեր , որ մեր խեղճ ժողովուրդը եղեռնից ու 37 թ֊ից տուժված, ամենաշատ մասնակցությունն ու զոհը ունենար( տոկոսային ) ։
ԸՍՏ ՁԵԶ՝ ՊԱՏԵՐԱԶՄԸ ՄԵՐԸ ՉԷՐ, ԲԱՅՑ ՀԱՂԹԱՆԱԿԸ ՄԵՐՆ Է... Ո՞ՆՑ ՀԱՍԿԱՆԱԼ՝ ԿԲԱՑԱՏՐԵ՞Ք։
Մարդիկ զոհվել են, մեր ընտանիքն էլ է ունեցել կորուստներ ,բայց իրենք չեն մտածել որ դա ռուսի համար է , հայրենական ասելով մոլորեցրել են ։
Հիմար բաներ մի գրեք։@@annagevorgyan3481
👍👏👏
Я живу в Санкт-Петербурге,на улице Галустян
Մերն է և իմ մեծ պապիկինն է Մամիկոն Մամիկոնյանինն է, ով այդպես էլ գերեզման չունեցավ:
Հանգստություն Ձեր պապիկին։ 🙏🙏🙏
Նարինե, մենք գիտենք այն, ինչ մեր ուղեղներում դակել է սովետական ստահոդ պրոպագանդան և մտացածին պատմությունը֊ մեր խեղաթյուրված պատմությունը վկա։
Ես ինքս կարծում եմ, որ հաղթանակի իսկական տերերը իրականում ԱՄՆ֊ն, Անգլիան և Ֆրանսիան են։
ԱՄՆ֊ն էր ռուսաստան ուղարկում սննդամթերք, նույնիսկ` շոկոլադ, ավտոմեքենաներ( մինչև այսօր կարելի է հանդիպել Willis ավտոմեքենայի), տեխնիկա։ Նրանց մտնելը պատերազմի մեջ որոշեց պատերազմի բախտը։
Իմ խորին համոզմամբ առանց նրանց մասնակցության ՍՍՀՄ֊ը դատապարտված էր։
Եվ այսօր կրեմլում նստած ինչ֊որ մարդակեր չէր սեփականացնի այդ հաղթանակը։
ՉԱՐԱՉԱՐ ՍԽԱԼՎՈՒՄ ԵՔ...
ՉԱՐԱՉԱՐ ՍԽԱԼՎՈՒՄ ԵՔ...
Իհարկե մայիսի 9֊ը մերն է ուղղակի պատերազմը մերը չէր, հանուն ինչի պետք է 350000 հայ զոհվեր երբ ցեղասպանությունից նոր֊ նոր ուզում էինք մեջքներս ուղղել սկսվեց 1937 թ֊ ի ռեպրեսիան հետո պատերազմ հետո նորից 1949 թ֊ ի ռեպրեսիա... Հաղթանակը մերն է իսկ պատերազմը' ՈՉ...
Անհեթեթություն։ Պատերազմը չենք ընտրում, այն պարտադրվում է։ Եվ մի՞թե մեր կռիվը նաև մեր ազատության համար չէր` ընդդեմ այն Գերմանիայի, որն աջակցել է ցեղասպաններին, ընդդեմ այն նույն Թուրքիայի, որը 1942֊ին սպասում էր Ստալինգրադի ճակատամարտի ավարտին, որպեսզի ներխուժի Հայաստան և ավարտին հասցնի 1915֊ին իր կիսատ թողածը։
Сиртыс лыцвец айд патмуцюниц
❤❤❤
❤❤❤