Lisedeki zorbamdan nefret ediyor ve onu affetmiyorum. Çocukluğa sığamayacak, çocuk olamayacak kadar kötü bir insandı. Ben de çocuk oldum ama kimseye o şekilde davranmadım. Hakkımı helal etmiyorum
Ben inan de yaşadım akran zorbalığını ben de benim akranımı bulup dövmek isterim ama malesef bu durumlar böyle galiba hayatın felsefesi ya ölürsün yada öldürürsün . sence buna bir çözüm bulabilir miyiz?
Ezik insan eksik insan kendiyle sorunu olan insan zorba olur.Mutlu,sevgidolu özellikle güzel bir ailesi varsa kendi içinde ki ezikliği bastırmak için güzel insanı yok etmeye çalışır.İlkokul,ortaokul,lise hep zorbalık denk geli bana aile tarafından sevgi dolu değerleri olan bir çocuktum ama dış hayat beni mutsuz depresip ve bıkkın bir insan yaptı çocuk yetişkin demeden Allah hepsinin belasını versin.Kimse kimsenin normal olan psikolojisini bozmaya hakkı yok.
Bu konuda en önemli görev öğretmenlere düşüyor.Hatta bence öğretmen zorbalığından da bahsedilmesi lazım.Çocukluk dönemim boyunca pek çok okul ve öğretmen değiştirdim ve gözlemlediğim kadarıyla hocanın favorisi olan öğrencilere kimse dokunmuyordu.Hatta bütün sınıf saygı duyardı.Ama hocanın derstte küçük düşürdüğü, sevmediği öğrencileri herkesin aşağılamaya hakkı vardı.Onu sevmek ,arkadaşlık etmek daha anormal bir davranış olarak görülürdü.Herkes ondan nefret etmeliydi.7-8 kadar öğretmen değiştirdim ve öğrenci kayırmayan sadece 1 öğretmenim oldu.Direkt kendisi fiziksel ve psikolojik şiddet uygulayan pek çok öğretmen gördüm.Çevremde öğretmenlerinden dolayı travmaları olan çok fazla kişi var.Bir şekilde buna çözüm bulunmalı
Hayır evde başlar bu iş. Bu tarz çocuklar genelde kendini savunmayı bilmez bunun sebebide ailesi çitlerini yıkmıştır narsist kaynar ailesi çocukta olayları anlayamaz. Kendini hep suçlu haksız hisseder ki ailesi sürekli ona müdahale etmistir hakkı olan şeyleri bile yaparken. Eğer çocuklarımıza kendini savunmayı etin yanlış neyin doğru nerede sınır çizmesi gerektigini nerde gerekmediğini öğretirsek çocuklarımıza sirf sözlerimizi dinlesinler diye onları manipüle etmezsek onlara birey olduklarını öğretirsek kimsenin haklarını ihlal etmeye hakkının olmadığını öğretirsek öğretmen falan fasa fiso tehlikeyi gördügü an fark eder ve kendini savunur Allah'tan bir imtihan bir şey olmadıkça. Hocalar genelde tembel kişilere takar ezik gibilere takar(ezik gibi olanlarida ailesi ezip o hale getirmiştir kimse doğuştan o şekilde doğmaz herkesin bir savunma fıtratı vardır) bazı hocalarda varlıklı ailelerin çocuklarına yalakalık yapar işte o durumda da çocuk akıllı olup sıyrılmalı. Altı üstü hoca ve görevi bana hocalık yapmak millete yalakalik yapmak ayırdımcılık yapmak değil demeli. Arkadaş seciminde aşırı hareketli şedid tipleri seçmemeli evet sakinlerdende zarar veren oluyor ama görüyorsun kaynıyor o kişilerden uzak durmalı. Başına bela olurlar ben ilkokuldayken anca dersten kaçardı bu tipler. Benide götürmek isterdiler bahane üretir gitmezdim tek kalmayı göze almalı insan. En başı çocuğa yalnızlığı sevdirmeyi insan en çaresiz anlarında yalnız kalabilmeli. Yoksa kötü arkadaşlarından sırf kopamayacağı için onların her dediğini yapar başı derde girer. Birde bağımızı güzel kurmalıyız çocuk sığınak olarak bilmeli anne babasını o da onu sürekli eleştirmeden onu dinleyip değer vererek anlayış göstererek olur. Cocuk okula kadar ailesi tarafından sürekli eleştirilmiş sürekli müdahale edilmiş dinlenmemiş değer görmemiş okula gelince diğerleri kötü bir sey yapsa bu kezde ailesine anlatamaz çünkü suclanacağını hisseder. Günün nasıl geçti diye bence her anne ufaktan sorsun her okuldan geçince haline baksın müminlerine baksın canının sıkılıp sıkılmadıgını az çok anlarsın.
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
Lisede çocukların özenli ve sistematik zorbalığına ve dışlamalarına maruz kaldım. Durumdan haberdar olan öğretmenler hep zorba olan öğrencilerin tarafını tuttu. Buna rehberlik öğretmeni dahil. Aradan yıllar geçti hala o günlere dair kabuslar görüyorum ve o zorbalar ile asla karşılaşmak istemiyorum.
O çocukların ailevi problemlerini akranlarının onlara karşı gelmeyeceğini düşündüklerinden çıkartmaları gibime geldi benim. Tabii sınıfta da ilginç bir ‘hayatta kalma’ ortamı oluşup, bazılarının olanın farkında olup, ya zorbanın yanında veya saklanarak kurtulma stratejisine yönelmeleri var…onun da hem öğretmen ile, hem kendi aileleri ile ilgisi var. Orta eğitimde oğlumun ‘kendisini kurtarmayı’ öğrenmesi gerektiğini söyledi bir sınıf öğretmeni, ben de, “Tamam, ben ona dayak atmayı öğretirim ve kurtarır, ama bu hoşunuza gitmez!”, dedim biraz zorlamak için. O da “Aman, onu yapmayın!”, dedi ve oğlumun rahatlayacağı bir ortamı sağladı. 😂
Eski rehber öğretmenleri kendini yenilemediği ve gelenkesel eğitim tarzından çıkan eğitimle yetiştiği için eski rehber öğretmenler hepsini kastetmiyorum ancak çoğu bilinçsizlerdir. Yeni modern eğitim sisteminin yetiştirdiği bir rehber öğretmenin zorba öğrenciyi destekle gibi bir durum söz konusu olmayacaktır
Liselerde çok fazla zorbalık var. Zorbalığı destekleyen lise öğretmenleri bile var. Nereden biliyorsun diye soracak olan varsa bizzat zorbalığa uğramış biriyim. Kendimi ifade etmeye çalıştım ama zorba haklı bulundu. En çok üzen zorba öğrencilerin olması değil de bazı öğretmenlerin zorbaları haklı bulmasıdır. Sakarya Özel Final lisesinde zorba olan ve hâlâ orada çalışan iki öğretmen var. Erkek olan Fizik kadın olan ise Türkçe öğretmenidir. Bu saydığım dışında Kurs grubunda Tarih öğretmeni olan bir kadın öğretmen de var. Beni kurtaran kişi Felsefe öğretmenim oldu. Neyden kurtaran diyeceksiniz intihardan diyebilirim. Bundan sonrada ben Felsefe öğretmenime Felsefe öğretmeniminde bana aşık olduğu dedikodusu yayıldı ve böyle birşey kesinlikle yok. Bu arada ekleme yapayım Türkçe öğretmeni Sakarya Seri okullarına geçti
Tüm eğitim hayatı boyunca akran zorbalığına uğrayarak ötekileştirilen ve dışlanan bir öğrenci oldum. Tekrar anlıyorum ki çocuk olarak yaşadıklarımın en büyük kısmı ailemmiş. Beni dinlemek yerine suçlamayı seçmişlerdi.
Akran zorbalığı geçerken en büyük toplumsal sorunlardan biri. Çocuklar, farklı olan çocuklara karşı aşırı acımasız olabiliyorlar. Ebeveynlerin bunun için kendi çocuklarına başka çocuklara karşı saygılı olmayı küçükken öğretmesi son derece onemli, yoksa bazı çocukların hayatı cehenneme dönebiliyor, kilolu, sıska, , görme engelli, veya başka bir fiziksel özel durumu olan çocuklar, ya da cinsel kimlikleri farklı olan çocuklar veya aşırı hassas olan çocuklar vs çoğu kez zorbalığa ugrayabilmekte malaseef
Lisede 4 yıl kesintisiz zorbaliga ugradim, fiziksel ve psikolojik. Üzerimde biraktigi etkiler hayatimi daha zor hale getirdi . Zorbalarimi asla ama asla affetmeyecegim, umarim hicbir cocuk benim yaşadigimi yasamaz. Ve bu durumun ciddiyetini umarim daha iyi kavrarlar.
Zorbalığa uğrayan biri olarak o psikolojinin sizi içten içe nasıl karartığını anlamak biraz zaman alıyor o zaman sürecinde kendinizi yetersiz hissetmek bu duyguları ön plana çıkıyor tek sorun yaşayan değil yaşatanın da nasıl bir süreçten geçtiği umarım daha sağlıklı ilişkiler için bu durumlarda aileler belirli tabuları kırarak çocuklarıyla iletişimini güçlendirmeye yönelik adımlar atar
Oğlum bir gün okullarına öğrenme güçlüğü olan bir çocuğun geldiğini ve tenefüslerde hep yalnız oturduğunu söylemişti. Oğlumdan iki sınıf küçükmüş. Oğlum tenefüste yanına git, kendini tanıt, her gün mutlaka selam ver, futbol oynadığınızda aranıza katılması için davet et dedim. Akşam geldiğinde “anne ismi şuymuş” dedi, sonra her gün “anne bugün paslaşma oynadık, bugün yemekhanede selam verdi vb” anlatmaya başladı. Her defasında dikkatle dinledim ki bu hali pekişsin diye. Bir gün geldi, “anne” dedi “onu itip kakmışlar” Hemen rehber ogretmene haber veriyorsun oglum dedim. Hic kimseden korkma ben yanındayım. “Anne, bu insan kelebeklerin arkasından koşan, gülen masum biri ona niye bunu yaptılar” diye gece boyu ağladı. Oglumun matematigi berbat, olsun… yazısı çok bozuk. Olsun… ama masum kalpler birbirinin cehennemi değil koruyucusu olsun. Öyle kalpler yetistirelim. Ha ben bunu anlatıyorum ama dünya o kadar saçma ki, “benim cocugum yapmaz” diyemiyorum. Sadece ustumuze dusen buyuk bir merhametli insan yetiştirme görevi var, o görevi yorulmadan ifa etmeliyiz bu kadarini biliyorum. Burada, zorbalık gören herkese sıkıca sariliyorum. Bunu atlattınız, insallah kalbiniz tez iyileşir.♥️
30 yaşındayım yazınızı ağlayarak okudum sizin ve çocuğunuzun ne güzel kalpleriniz var.. umarım karşınıza hep iyi insanlar çıksın kimsecikler sizi üzemesin 🥹🌺 . Çok akran zorbalığı gördüm hala atlatamıyorum…
Hayatımın çoğunu zorbalanarak geçirdim ve zorbaların insan haklarının olmaması gerektiğini destekliyorum ve hatta o zarbaların başkalarının kölesi olması gerektiğini destekliyorum
İlkokuldan, liseye kadar akran zorbalığına maruz kaldım. Sessiz sakin içine kapanık birisiydim, derslerimde başarılıydım. İlkokulda akran zorbalığına anlam veremiyordum, aldığım eğitim ve terbiye böyle değildi : Dayağı yiyip eve dönüyordum, neden dövüldüğümü bile bilmediğim gibi anlamda veremiyordum. Babanem birgün sende döv, dövemiyorsan ısır dedi. İlkokul 2-3 gibi bir noktadan sonra karşılık vermek zorunda kaldım. Aşırı güç kullandım, bir kişi okulu bıraktı, iki kişi okulunu değiştirdi. Hiçbir ceza almadım, uzun süredir öğretmenlerime, okul müdürüne şikayet etmeme rağmen bir geri dönüş olmuyordu. İlkokul, ortaokul aynı köyde olduğumuz için bir daha zorbalık görmedim, artık bulaşılmaması gereken birisi olduğum biliniyordu. Lise de ise yine aynı şeyler başıma geldi, hatta yine sabırla karşıladım, öğretmenlere şikayet ettim, müdüre şikayet ettim, hatta gittim jandarmaya şikayet ettim. Hem zorbalık, hem de cinsel taciz gördüm. Sonuç, bir noktadan sonra yine aşırı güç kullanarak çocuğu öldürmeye çalıştım, can havliyle kaçtı. Nedense ondan sonra konu ile ilgilenilmeye başlandı. Yine ceza almadım; ama kaçmayı beceremese ellerimle öldürecektim orası kesindi. Çocuklarınıza iletişim kurmayı, kendini anlatabilmeyi başarmalı. Topluma karışabilmeli. Çocukların dertlerini dinlemeyi ve kontrol etmeyi unutmayın, boşa sallamasanız iyi olur. Her zaman akranlarımdan daha iri ve daha güçlüydüm, zorunda kalmadıkça güç kullanmadım, tam tersine sessiz kaldıkça ben şiddet ve eziyet gördüm. Buna bir süre müsade etmem, konuşarak anlaşmaya çalışmam sürekli bu medeniyette olacağım anlamına gelmez : gerektiğinde bende çabuk ilkelleşebilirim.
Çocuklar çok acımasız maalesef..Cinsel taciz dediniz sorumu maruz görün akranların tarafından mı yoksa başka birileri tarafından mı uğradınız istismara.
@@mariapuder7783 Yine aynı zorbalığa uğradığım akranlarım tarafından, bizzat "sınıf arkadaşlarım" tarafından. Tüm hepsini çok iyi bir biçimde tarif edip şikayet ettiğimde okul müdürünün bulduğu çözümü anlatayım size; merak ettiyseniz eğer. Sınıfın en arkasına "sınıf arkadaşlarımın" yanına oturtuldum : Tam olarak sağımda, solumda sözde sınıf arkadaşlarımın arasına, sonrasını tahmin edersiniz diye düşünüyorum. O değil, Jandarma'da hiçbir işlem yapmadı (okul müdürüne bildirdi durumu sadece ertesi gün), rapor dahi tutmadı: Bu adamlar başkalarına bir şey yapsa hukuk karşısında pür-pak, sütten çıkmış ak kaşık.
çocukların ne kadar acımasız vicdansız olduğunu kendi çocukluğumdan biliyorum… İzmir’den DEÜ Özel 75. Yıl İ.Ö.O , Yiğit Özsan seni affetmiyorum sen hayatımda tanıdığım en vicdansız insanlardan biriydin. Şimdi 30 yaşındayım ama gördüğüm şiddet hala aklıma geliyor. İleride çocuğunun karşısına senin gibi bir çocuk çıkması dileğiyle HAKKIMI HELAL ETMİYORUM
akran zorlabılığının ne olduğunu benden daha iyi bilen yaşayan kimse olamaz 34 yaşındayım. ortaokul ve lise çağlarında akran zorlaığını köküne kadar yaşayan birisiyim psikolojim aşırı derecede bozuldu 18 senedir psikolojik tedavi görüyorum sğrekli antidepresan içiyorum. o dönemi bize yaşatan yada yaşamamıza sebebp olan öğretmen öğrenci kim varsa Allah bin kere belalarını versin... 2 yakaları bir araya gelmez inşallah .... şairin dediği gibi dünya hassas kalpler için bir cehehemdir...
@@Çavreş1 epilepsi hastasıydım sürekli o zamanlar okulda nöbet geçirirdim alay ederlerdi hocalar dahil olur olmaz konuşurlardı döverlerdi küfür hakaret hepsini yaşadım. o zamanlar lise 3 yıldı lisede mezun olmama son 2 ay kala okulu bıraktım gittim açık liseye o zaman da lise 4 yıla çıktı sıfırdan tekrar bana lise okuttular toplamda aynı okulda 11 sene lise okudum...
@@kemalettinkaya9527 me diyeceğimi bilemiyorum gerçekten bazı insanlar çok kötü hastalıkla dalga geçmek ne demek ya. Ama sen bunları unutmaya çalış kardeşim emin ol ki kimse yaşattığını yaşamadan ölmez bunu bil ve içini ferah tut. Bende zorbalığa maruz kaldım bazı arkadaşlarım ailemden birileriyle dalga geçip yüzüme vuruyorlardı onlar yüzünden özgüven denen şey bende kalmadı. Yinede kendime söz verdim öyle bir insan olucam ki beni gören benden sadece çekinecek biraz da biz kötü olalım dimi.🙏🙏
@@gllmll7227 bak şimdi normalde açık liseye geçince kaldığın yerden devam ediyon doğru ama bizimki meslek lisesi idi benim bölüm elektrik di o dönem elektrik- elektronik ikisi birleşince her iki bölümün ortak derslerini alacan dediler öyle bir karambole geldik ama o dönem hocalarımız harbiden çok şerefsizdi.. inşallah aynısını başkası onların çocuğuna yapar....
yaklaşık 11 yıl zorbalık gördüm ne öğretmenlerin,ne de okul yönetiminin umrunda oluyor hatta kendi ailen bile umursamıyor.sabah okula gitmemek için çok ağlardım ama annem zorla gönderirdi
@@elvinbaxsaliyev3894 ilkokulda hem öğrencilerden hem öğretmenden fiziksel şiddet anneme söylesem de "onlar sana şaka yapiyordur sen de onlara yap" diyerek geçiştiriyordu
beni de zorla okula gönderirlerdi ,hiç umursamazlardı ,zorbalardan birini gebertmeye kalktım ondan sonra umursamaya başladılar.bir musibet bin nasihatten iyidir.insanlar iyilikten güzellikten anlamıyor maalesef...ağlamayan çocuğa meme yok...kendi adaletini kendin sağlayacaksın
Lisede bana zorbalık yapan kızın şimdi bir okulda rehber öğretmeni olduğunu öğrendim.Böylesi bir ,insan bile demek istemiyorum, şahsın çocuklara nasıl yardımcı olması beklenebilir ki!Bakın ben 30 yaşındayım hala unutamıyorum bu olayı.Anne babalar lütfen ciddiye alın lütfen ve okuldaki öğretmenlere sakın güvenmeyin
Bence zorbaliga karsi alinabilecek en buyuk intikam, hayatta onlara inat daha Mutlu daha iyi ve daha basarili olmak. Biliyorum bende dahil hala cogu insan bunun etkisini yasiyor fakat o zamanlar iyi kotu hayatta kalabildiysek su an cok daha iyisini basarabilirz:)
lise de 4 yıl boyunca zorbalığa uğradım, neden mi? köyden okula geldiğim için. onlara göre fakir olduğum için, hiç söylemediğim küfür için okul bahçesin de yemek yerken dövüldüm. öğretmen hayalimi sorduğun da söylediğim de hepsi güldü dalga geçti, o kadar çok susmayı öğrenmişim ki kendi başıma yalnız kalarak arkadaşsız bitirdim okulumu. halen arkadaşlık kurarken zorluk çekiyorum. ama hayalimi gerçekleştirdim hepsinden çok daha iyi yerdeyim.
14-17 yaş aralığında intihar dedi doğru duydum di mi? Sonunda intiharın bu yaşlara kadar düşebileceğini anlamışlar. Bravo 👏👏👏 Durum düşündüğünüzden çok daha ciddi. İçeriden bildiriyorum. Bir an önce bir şeyler yapılmaya başlanması lazım.
Ben de akran zorbalığına uğradım yıllarca. Çocukken yaşadıklarınız büyüdüğünüzde de karşınıza çıkmaya devam ediyor. Sadece çocukken yaşanacak bi şey değil, bu zorbalar büyümüş halde de karşınıza çıkıyor ve hayatınızı zehretmeye çalışıyor. Lise hayatım berbat geçti, ortaokuldan kalan travmalarım yüzünden.
Öğretmenin verdiği cevap "Sen arkadaşlarını rahatsız etmezsen onlar da böyle yapmaz." olmuştu. Rahatsız etmekten kastı da asosyal oluşum onları rahatsız ediyormuş.
Zihinsel olarak yetersizlikleri olduğu bilgisi doğru değil. Üstün zekalı çocuklar da zorbalığa maruz kalıyorlar. Burada çocuğun diğerlerinden farklı olması zorbalığa maruz kalması için yeterli. Farklılığının yanında yalnız olan çocuklar ise daha çok tehdit altında. Yalnızca rehber öğretmenle görüşmek çözüm değil, okul iklimini değiştirmek gerekiyor.
Cümlede "daha çekingen daha içine kapanık BELKİ zihinsel olarak yetersiz" demiş yani zihinsel yetersizliği -ne demekse- zorbalık kurbanı olmak açısından risk grubu olarak tanımlamış. Yani bu belkili cümleyi zorlasanız bile "zihinsel olarak yetersiz olan çocuklar akran zorbalığına kesin uğrarlar" anlamını çıkarabilirsiniz ama "tüm akran zorbalığı mağdurları zihinsel olarak yetersizdir" anlamı çıkmaz. Gereksiz bir tepki göstermişsiniz, kimse üstün zekalı çocuklar zorbalık görmüyor dememiş.
Ben de uğradım. Bir kolejde. Burslu kazanıp gitmiştim. Gitmez olaydım. Devlet okuluna gitsem yüz kat daha iyi olurdu. Ailemin hırsının da payı büyük. Ailem üstüme geliyordu, sınıf arkadaşlarım zorbalık uyguluyordu. Bir insanın üzerine bu kadar gidilmez. Kafalarında 12 yaşindaki çocuğu kendi gibi düşünecek kadar bilinçsizler. Ben üniversite hayatım boyunca ailemi aramadim. Kendime gelmek için yıllarca Yeni yeni iletişim kuruyoruz. Hala düzelmek için çabalıyorum. Kendimi sevmek için yıllarca çabaladım. Hala çabalıyorum Allah öğretmenlerin de , o çocukları yetistiren ailelerin de belasını versin. Hala içten içe sosyal fobiğim. Hala acı çekiyorum.
Okuduğum okullarda neredeyse her yaşta akran zorbalığına maruz kaldım. Nedeni sosyokültürel seviyesi düşük ailelerin görgüsüz, saygısız çocukları olmasıydı. Bugün bulunduğum yer yaşadığım travmalara göre çok iyi tabii ki. Akran zorbalığına maruz kalan kardeşlerime sabır ve yok saymayı öneriyorum. Maalesef akran zorbalığını çoğu öğretmen de tanıyamıyor ya da umursamıyor.
Akran zorbalığı çok önemsenmese de ciddi bir problem.Hayatını büyük ölçüde etkiliyor.Sırf dış görünüşünden veya onlar gibi olmadığından dışlanmak hatta dayak yemek çok üzücü ve acımasızca.Bu durum asosyal birine dönüşmene ve iletişim kurmada zorluklara sebebiyet veriyor.Mecburi yalnızlık oluşuyor.Önlem alınmadığı durumda bu zorbalıkları başkalarına yapmalarına veya zorbalığa uğrayan kişinin başkalarına zorbalık yapmasına sebebiyet verebiliyor.Aile ortamı ne kadar etkiliyosa arkadaş ortamı da insanı büyük ölçüde etkiliyor.
hatirliyorumda orta okulda beni top oynatmazlardi dişlarlardi özel bir okuldu. daha sonra ben spor yapip 20 yaşinda bar fedaisi oldum :) simdi 38 yasindayim ... bana zorbalik yapanlar beni tanimiyordu :D bara almiyordum bozuyordum cok zevkli oluyordu :D bazılarına tanıdın mı beni diyordum :D bazılarına çaktirmiyordum :D
Ortaokulda şahit olduğum bir zorbalığı anneme söyleyince hocalarıma bildirmisti ama ne yazık ki hocalarımız inanılmaz bilinçsiz. Hocam benim adımı verdiği için ben de zorbalığa uğramıştım. Çok küçük gözükse de eğitim hayatım zorbalıkla geçti. Birileri ya zekamla ya da görünüşüme dalga geçerdi. Ozguven li ve disadonuk olduğum için sürekli bir şeylere dahil olurken bir anda her şeyden elimi eteğimi çeker olmuştum çünkü ne yapsam ne söylesem birileri dalgaya alıyordu. Bu yaşıma geldim hala okul dışında buna benzer insanlarla karşılaşıyorum, sen iltifat etsen bile arkanı dönüp sana küçümser bir şekilde gülen insanlar var. İlk zamanlar bir insana iltifat ettiğimde neden bana güler ve alaya alır ki derdim ama şuan fark ediyorum, tamamen içlerinde yaşadıkları ezikliği kapatmak için yapıyorlar
Şey ben zorbalîk altında kalan bir kızım lütfen bu yorumumu heryere yayın videolarada nolursunuz!🙏okulda benim saçlarımı yolan iki arkadaş kız var!Yardım!🙏
Hemen ailene anlatmalısın bu durumu ne olursa olsun. Ailene anlatamıyorsan da güvendiğin başka bir kimseyle mutlaka konuşmalısın. Okuldaki rehberlik öğretmenin ya da müdürünle konuşabilirsin. Akrabalarınla konışabilirsin.
Psikolojik rahatsızlıkları iyileştirme kisvesi altında dönen numaraları hasta yakınlarının neler yaşadığını psikologların ve psikiyatrislerin birbirinden çok farklı tanı ve tedaviler uyguladıklarını.Alternatif tıp hoca vs denilerek soylenen yalanları anlatan bir belgesel içeriği hazirlarsaniz çok faydalı bir iş yapmış olacağınızı düşünüyorum.Bu konular Türkiye de hic konusulmayan önemsenmeyen konular maalesef şu an
Her zaman kavga edemeyen , kavga etmekten korkan bir çocuktum.İlk okul 1.sınıfta arkadaşımın sınıf arkadaşıyla tenefüste okulun bahçesinde kavga etmiştim .Arkadaşım sınıf arkadaşının beni döveceğini söyledi .Bu yüzden 1.sınıf boyunca arkadaşımın beni korkutmasından dolayı sınıftan hiç çıkmıyordum, beden dersine bile çıkmak istemiyordum.Aradan yıllar geçtikten sonra arkadaşım bana şaka yaptığını söylemişti .
lisede yatakhanede bana zorbalık yapan bir kız vardı. hocaları bir türlü aksiyon almaya ikna edemedim. ben de skerler bursunu da yatakhanesini de deyip ayrıldım. tabi bunu küçük bir çocuk olsam yapamazdım.
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
Bu işin çözümü akran zorbalığı yapan çocuğun babasını uyaracaksın. Eğer babası olaya tepkisiz kalıyorsa zorba çocuğun babasını çocuğun önünde döveceksin. Zorba çocuğa birdaha yaparsa gelip babasını tekrar döveceğini söyleyeceksin. Bak bakalım birdaha yapıyor mu.
Ezik insan eksik insan kendiyle sorunu olan insan zorba olur.Mutlu,sevgidolu özellikle güzel bir ailesi varsa kendi içinde ki ezikliği bastırmak için güzel insanı yok etmeye çalışır.İlkokul,ortaokul,lise hep zorbalık denk geli bana aile tarafından sevgi dolu değerleri olan bir çocuktum ama dış hayat beni mutsuz depresip ve bıkkın bir insan yaptı çocuk yetişkin demeden Allah hepsinin belasını versin.Kimse kimsenin normal olan psikolojisini bozmaya hakkı yok.
Öğretmenlerden nefret ediyorum.Onlar daha da zorba çoğu sinir hastası öfkesini öğrenciye kusuyor.Herkes haddini bilmeli öğretmen de haddini bilmeli.Öğretmen öğrenciye saygı duymak zorunda.Kimse kimsenin stres çarkı değil.Kesinlikle öğretmenler psikolojik teste tutulmalı.
Onlar yüzünden okula hep korkarak gittim üniversite sınavına bile hazırlık yapamadım,çalışırken onların yaptıkları hep aklıma geliyordu.Öğretmenler desen anca umursuyor ya da hiç umursamıyorlar.Normalde dönemin başında olan arkadaşlarım en sonda hepsi uzaklaşmıştı. Cidden hayatımın en zor yıllarıydı. Umarım şu açıköğretime giriş tekrar normalleşirde millet kurtulur şu okuldan.
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
Lisede makyaj yapan yellozlar vardı 15 yaşında 30 yaşında gözükür okulun kurallarına uyan kızları zorbalarlardı fakat her şey yaşında güzel ayrıca makyajlı maymunlardan diğer kızlar çok daha güzeldi öğrenci dediğin öğrenci gibi olur ne gerek var idare ile zıtlaşmaya disiplinlik olmaya işte arsız olan utanç olmaz.
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
hayat hikayemden de anlayabileceğin gibi özel okulda da alası yaşanıyor,hem de atatürkün kurduğu köklü bir okulda...atatürkün kemikleri sızlıyordur eminim ki
@@xxxxxxxx2961Sana helal olsun her şeye rağmen ayaktasın onların Allah bin türlü belasını versin ben de senin gibi bana zorbalık yapan kişilerin hiçbir şey olmamış gibi aramızda dolaşmasını kaldıramıyorum.Allah belalarını versin hayat boyu zorbalık görsünler.Onlar yüzünden depresyondayım...
Suçlu suçludur.Zorbaları yok şöyleydi yok böyleydi diye aka çıkarmaya çalışmayın çünkü hepsi kara.Herkes kötü şeyler yaşıyor ama zorbalık kötülük bir tercih birsürü kötü hayatı olan çocuk var ama zorba şerefsizler gibi değiller.
@@Wayne1897 valla doğrudur bende çok yaşadım hala da bu durumu atlamatamadı işin garibi bu durumu kimeye açıklayamadım izah edemedim kimse yardımcı olmadı... :(
Bende akran zorbalığı yaşadım ben bişeyde diyemiyordum 6 yıl boyunca hergün maruz kaldım şuan aradan uzun süre geçmiş hala rüyalanımda arkadaşlarım benimle dalga geçiyor i çok zor bir durum şuan bile sıkıntısını yaşıyodum
Год назад+6
İşin okul boyutuyla ilgili yönetmelikler engel oluşturuyor. Zorbalık yapan çocuğa öyle kolay bir şekilde ceza veremiyorsun. Önce rehberliğe sevk ediyorsun, ardından velisi ile görüşüp sözleşme imzalıyorsun, durum devam ederse disiplin kuruluna sevk ediyorsun. Sırasıyla uyarı ve kınama cezaları alabiliyor zorba ama sonuçta mağdurları aynı okulda kalmaya devam ediyor ve belki de farklı yollarla zorbalığa devam ediyor. Hatta kendisi ceza aldıktan sonra yapamadığı için arkadaşlarına aynı öğrenciye zorbalık yaptıran öğrenciler de var. Kınama cezası alan öğrenciyi milli eğitime okul değişikliği için önerebiliyorsun ama karar milli eğitime kalmış sonuçta okul değişikliği bile çözüm değil bence. Gittiği okulda bu çocuğun zorba olduğunun dosyasında belirtilmesi gerekir ki aynı şeyler tekrar etmesin.
@@sunshine46473 katılıyorum,çocukların ilkokuldan sonra 5.sınıfta yetenekleri, ilgileri açığa çıkıyor aslında , yönlendirme konusunda çok geç kalıyoruz.
Acilen ilkokuldan başlamakk üzere ortaokul ve liseye hatta tam olgunlaşamayan birçok kişi olduğu için üniversiteye dahil zorunlu olarak sosyal yaşamda gerekli kurallar dersi gelmeli zorbalığa değinilmeli örgün öğretimde gerekirse cocuklarla bireysel konuşulacak haftalık görüşmeler yapılmalı gruplaşmalar tespit edilmeli ,bu sayede rehberlik hocaları da mesleklerini daha iyi icra etmiş olurlar diye düşünüyorum
Arkadaş grubumdan bir kız ortaokul boyunca psikolojik, hafif fiziksel bir zorbalık yaşamıştı. Sınıfta bir olay olunca hemen o suçlanırdı. Onu ilgilendiren bir durum olursa tüm suç ona yıkılırdı. Sadece 2 arkadaşı vardı ve sadece onlar savunurdu. Ben çok utangaç olduğumdan onun haklı olduğunu bilsem de savunamazdım. Okulun sonuna doğru o ve onun arkadaş grubuyla takılmaya başladık ve onun aslında ne kadar farklı, tanıtıldığıdan başka birisi olduğunu anladım. Ortaokul onun için zehir gibiydi. Cidden korkutucu bir şey zorbalık.
Bende üniversitede KYK da zorbalığa uğramıştım.daha çok mobbing gibi düşünün yada psikolojik zorbalık kimseye kanıtlayamıyordum. 4 kız sürekli bana eleştirel açık laflarda bulunuyordu, arkadaşlarımı odaya çağırdığımda sus pus oluyorlardı, yöneticiye şikayet ettiğimde inkar ediyorlardı... çok çetim hala o psikolojik travmam vardır.hakkımı zerre helal etmiyorum inşallah kendilerinde yada en sevdiklerinde bana yaptıklarının aynısın en içten dileklerimle çeksinler.
Ben anaokulu, ilkokulu ve ortaokulu dışlanarak ve zorbalığa uğradım. Annem sevmezdi beni babam hep arkamda durdu öğretmenlerim bile beni diğerlerinden ayırdı okul dışında ise aşırı sosyal çevrem vardır ilkokulu arkadaşsız geçirdim koca bir sene ortaokulum ise gene aynı geçti babam beni psikologlara götürdü dikkat eksikliğim varmış onun içinde tedaviler gördüm.şuan liseye başlayacağım babam annem ile ayrıldı ve erkek kardeşim ile beni yanına aldı hayatım dahada iyi oldu. Ozamanlarda hep kendimi farklı alanlarda geliştirdim.yaşayamadım çocuğum sayesinde bana renkli ve farklı bakış açısına bakabilmek gibi bir bakış açısı sağladı zaten hep şunu dedim "bugünler bir daha geri gelmeyecek zamanın tadını çıkar ve savaş sen savaşmazsan bu hayat seni yener ve kendini bul her yaşadığın an dün oluyor"
@@Miyubi_ senin tercihin,ama meslek liselerinde çok daha fazla zorbalık var çünkü eğitim seviyesi en düşük insanlar orada okuyor,sonra şikayet etmemek lazım
@@gllmll7227 haklısındır ama açık liselere geçişler kaldırıldı özel durumu olanlar anca açık liseye geçebilir zaten şimdi istesemde gidemem bende gitmek istemiyorum zaten belki çevrem iyi olacağını düşünüyorum
Maalesef cok kötü bisey ikizim aspargel hiperaktivite tanıları var.Özellikle lisede bu akran zorbalığına maruz kalmış ama hic anlatmadigi icin bilemedik.Cok sonradan yarim yamalak anlatti ve cok ciddi psikolojik hasar verdiler kardesime liseye baslayinca bu akran zorbalığı yuzunden zihinsel sagligi gittikce kotuye gitti.Simdi daha iyi ailem su anki yasina gelene kadar cesitli tedavi yöntemleri icin kucuk bir servet harcadılar.Gercekten cok kötü bisey ozellikle zihinsel sıkıntısi olan insanlara cok daha kotu etkisi oluyor
Türkiye'de hiçbir önemli konu önemsemediği gibi bu konularda önemsemiyor hastalığı iyileştirecek kisvesi altında çok ağır ve zihin sağlığını ve vücut sağlığını çok kötü etkileyen insanı daha hasta yapan ilaçlar veriliyor
Her doktor bambaşka tanı koyuyor iyileştirmeye değil para koparmaya çalışan sarlatanlar kaynıyor piyasa çok ciddi miktarda paraları kopariyorlar ümitsiz aileler tıp olsun alternatif tıp olsun hoca medium vs ne bulabilirlerse deniyorlar
@+90 psikolojik rahatsızlıkları iyileştirme kisvesi altında dönen numaraları hasta yakınlarının neler yaşadığını psikologların ve psikiyatrislerin birbirinden çok farklı tanı ve tedaviler uyguladıklarını anlatan bir belgesel içeriği hazirlarsaniz çok faydalı bir iş yapmış olacağınızı düşünüyorum
@@gllmll7227 Tamamen sorunlu bir birey değil zihinsel kapasite olarak senden benden farkı yok birşeyleri öğrenmede,anlamada yüksek problem yaşayan bireylerle birlikte eğitim görseydi bu sefer kardeşime haksızlık olurdu diye düşünüyorum.Ebebeyinlerim ne düşündü bilmiyorum tabi.
@@gllmll7227 Belki görmüşsündür bazı ilk okul ortaokullarda zihinsel engelli bireyler için özel sınıflar var ben daha önce nasıl eğitim verildiğini gördüm 3 5yaşındaki çocuklara eğitim verilir gibi eğitim verilip çok yüzeysel konular işleniyor.Normal aklî kabileyete sahip yinede problemli bireyler için bu hiç adil değil.İlerde iş hayatına karışacak bireyler için o sınıflar uygun değil temel matematik fen bilgisi ve Türkçe yeteneklerini doğru düzgün görmüyorlar o sınıflarda
zamaninda kilom ve diger baska dis gorunus sorunlarimdan dolayi zorbalik yasadim ve bu beni oyle icime kapanik yapti ki cocuklugumu gencligimi yasayamadim hayatim cop oldu
Toplum güzellik standartlarına uymayan insanları hep dışladı yok saydı sevmedi duygusal ilişkiler yaşamalarına engel oldu onların ortalıkta görünmelerinden bile rahatsız oldu 2.sınıf muamelesi yaptı sonra onları boş avuntularla uyutmaya çalıştılar kendi zevklerine bakarken o kişilere asla bir şans tanıyıp diğerleriyle aynı kefeye koymadılar hesaplaşacağız
Aslında hayatımın en berbat dönemleri liseye kadar öğrencilik hayatım. Zorbalık diyebilir miyim bilmiyorum ama arkadaşlarım tarafından bazen kendi tavrım bazen onların tavrından dolayı ayrıştırılıyordum. Orta okulda altı yedinci sınıf arasında bir seyleri anlayıp onlara uyum sağlamaya başladım ve sanki bilmeyerek intikam almaya başladım ve sanki zayıf halkalara bana yapılanı yapmaya ,onların ne kadar yanlış davrandıklarını yanımdaki arkadaşlarıma kabul ettirmeye çalıştım ve bazılarında başarılı oldum. Sonra lisede bundan çok yorulmuştum ve yeni bir sayfa açıp insanları yargılamayı ayrıştırmayı bir kenara bırakıp yeni bir sayfa açtım. Mezunum gerçekten lise hayatımda kimsenin beni kötü hatırlamamasını sağladım. En garip olan da aslında çocukluğumda okul hayatım dışında çok iyiydi ağabeyimle ikiz kankilerimle yazları, tatillerde çok güzel oynayıp aşırı uyumluyduk ama okula gidince başka birisi oluyordum. Bazı şeylere yani yeni anlam veriyorum ve bunun çok fazla kişide olabileceğini düşünüyorum
Tek istediğimiz kimseyle bir derdimizin olmaması. Bu kadar basit bir istek bile yerini bulamıyor. Okul hayatında kendinden zayıfları ezen ve kendine "abi" dedirtmek isteyen insanlar cirit atıyor resmen. Sakın keşke demeyin önünüze bakın sizin bir suçunuz yok. Geçen olaylara takılmayın bunların size kattığı şeylere odaklanın. Sakın unutmayın sizi hiç tanımasa bile seven bir çok insan var
Saçımı boyatmak istiyorum ama okuldaki zorbalardan dolayı cekiniyorum okula bere top falan getiremiyorum zorla alırlar diye başkasına böyle şeyler yapmıyorlar onlardan kurtulamıyorum istediğini yapamıyorum ne yapacagimi bilmiyorum acaba boyaysam bisey derler mı baba takilirlarsa nasıl baş edebilirim siz ve sacini boyatmalimiyim bana yardım edin
Lise öğrencisiyim (bu yaz tatilinden sonra 10. sınıfa geçeceğim) ve okul hayatımın tamamı boyunca zorbalığa uğradım. Çoğu durumda sınıfta beni anlayan bir ya da iki çocuk olsa da sınıfın geri kalanı asosyal olmamdan ötürü beni "otizmli" olarak görüyor ve bu konuda arkamdan dalga geçiyorlardı. Bu dalga geçişleri benim duymadığımı sansalar da duyuyordum ve beni ciddi anlamda etkiliyorlardı. 8. sınıfta zorbalık sebebiyle ciddi bir kavgaya karıştıktan sonra psikoloğa gittim fakat o sene LGS senem olduğu için konu hemen derslere kaydı ve bana neredeyse hiçbir yararı olmadı. Onların hiçbirini affetmiyorum.
Çok basit bir şekilde çoğu suçluda kötü hayat yaşamış kişilerden oluşuyor. Örnek verecek olursam Hitler olabilir mesela . Hayat hikayesi oldukça vurucu. Ailesi ile olanlar , sosyal toplumda yaşadıkları ve kurtarıcısı olarak gördüğü Almanlar söz konusu sonuçta. Peki hiç Hitlerden bahsedilirken ailesi çok kötüydü veya ailesinden nefret ediyorum ondan değil diyen birini gördün mü? Çoğunlukla sadece Hitlerden ya da kişinin kendisinden nefret edildiğini görürsün. Çünkü basit bir düşünce ile kişinin kararı kendisindedir denir . Kötü şeyler yaşasanda iyi biri olabilirdi gibi düşünülür. Açıkçası burda amaç kendini o olaydan soyutlamak ve kendi ile ortak görmemekte yatar. İnsan kendini çamura, suça atmak istemez. Görmezden gelirse veya kamufle ederse etkisiz olacağını düşünür. Ama çok sevdiğim sözünde dediği gibi kötü biri olmak tek bir gün yeter. Bazen yıllar bazense günler içinde kötü biri olabilirsiniz. Ama sizi kötü yapan şey zaman değil. Çevreniz , insanlar , olaylar , karşı tarafa önemsiz gelse de size söylenen sözler , yaşadığınız travmalar sizi kötüye çevirir. Toplum bir kötünün yaratılışındaki asıl suçludur. Hem sessiz kalarak hem de onu o hale çevirerek. Ancak bunu engellemekte imkansıza yakın hatta imkansızdır. Herkes doğuştan beri gördüğü ile şekiller ve farklı bir kişiliğe bürünür. Tedaviyi bir çözüm olarak kullanmak bile herkesin üzerinde ise yaramayacaktır ki hasta veya kötü olarak tabir edilen kişilerin teşhisi de herkeste farklılık göstereceği için bulunamaz. Hapishaneler için yapılacak dense yine karşı çıkılırdı. Çünkü toplum içinde o insanın kötü diğer insanlar ise iyi olarak kalmak istendiği için . Yani toplum içinde bunun için bulunabilinen tek çözüm kötüleri cezalandırılmasıdır . Geçmiş önemsenmeden eğer teşebbüs ettiysen hatalısındır .
Otizmli olduğum için ilkokuldan liseye geçene kadar zorbalığa uğradım. Aileme her ne kadar söylesem de öylece oturup benim yıpranmamı izlemekle yetindiler. Kendi kızlarına sağırlardı çünkü. öylece izlediler. Bana destek vermediler ve annem de bana sürekli boş sözler söylüyordu. yok seni kıskanıyorlar ondan dalga geçiyorlar, yok sen onlardan daha zekisin vs. Madem beni kıskanıyorlar niye özel eğitime gidiyordum? Niye geç konuşmayı öğrendim? Niye kalem tutamıyordum? Bunlar kıskanılacak şey değil. Ailem de bana destek çıkmayınca onlara hiçbirşey söylememeye başladım. Hala da söylemiyorum da, mesafeliyim. Okuldaki zorbalık bitti, evde devam etti. Özellikle teyzem hem otizm hem de pkosum var diye benimle dalga geçiyordu, sanırım 11 yaşındayken başladı, daha yeni bitti ki 18 yaşındayım. Kendime bakmayı 9 yaşında bıraktım, hijyenim özellikle etkilendi. Artık kendime bakacak psikolojide değildim. Evdeki kavga gürültü olsun, psikolojik şiddet olsun, ki özellikle 17 yaşından önce çok uğruyordum. Okuldaki zorbalık vs. Teyzem bunu bilmesine rağmen hala benimle dalga geçmeye devam etmişti. Yani okuldaki zorbalık eve de vurunca kendimi sıkışmış hissettim. Liseden mezun oldum 1 ay önce ama neden ve hangi psikolojiyle. Desteksiz 12 yıl eğitimi tamamladım ama niye? Bana destek verilseydi nasıl olurdu? Ailem bana sahip çıkıp destek verseydi ne olurdu? Bunları süreki soruyorum. Ama yapacak birşey yok. İlkokuldaki "öğretmen" bana zorbalık yapıyor hatta bana zorbalık yapan çocukları destekliyor, beni umursamıyordum. Geç konuşmam, sosyalleşmeyi bilmemem, içime kapanık olmam "öğretmenimin" bana zorbalık yapması için yeterli sebeplerdi.
Öğretmenlerden yıllarca korktum, hala korkuyorum. Mezun oldum ama nasıl? Mezun olmam bir mucize. Artık dayanamayıp kendimi yok edebilirdim, ki 2 kez giriştim.
Aileler artık çocuklarını maddiyata boğuyor internetin insafına bırakıyor. Artık çocukları tiktok, instagram youtube netflic yetiştiriyor. Zorbalara şaşmıyorum artık.
Akran zorbalığında en önemli güç psikolojik danışmanlar olup okullarda psikolojik danışmanlara değer verilmeli ve her okulda en az 1 tane bulunmalıdır. Sınıf öğretmenlerş ya da diğer öğretmenler tek başına bu zorbalığın önüne geçemezler. Zorbalıkla en etkili yöntem psikolojik danışmanlardır.
Sırf geç konuştuğum için ilkokulda akran zorbalığına uğradım benim öğrenme güçlüğü çektiğini olarak zannetiler hatta dedem özel rapor alacaktı ama annem ise o duruma karşılık izin vermedi ve özel rapor aldırmadı! önyargısı olan ve bana tehşis koyan insanları annem engelleyip benim akıllı olduğumu savundu her zaman bana karşı önyargısı olan insanlara bile ve ben kendim değilde onların asıl sorunlu olduğunu öğrendim kdlsajsladls ondan sonra okul değiştirdim yine aynı zorbalıklar var fakat başka birilerine tabii ki öğrenme güçlüğü çeken çocuklara anlayışlı olurlar tabii o kadar acımasız değillerdir! ama benim öğrenme güçlüğüm yoktu sorun insanların bilgisizliğinde ve cahilinde önyargılarında! önyargısı olan ve insanlara tehis koyan insanların teşhis koyulması ve tedavi edilmesi gerekiyor çiğdem kalaycıoğlu haklı.
İlkokul ortaokul ve lisede ve diğer eğitim aldığım yerlede hep zorbalik görmüştüm okul hayatından bu yüzden hep nefret ettim ne öğretmenler müdahale etmişti nede onun şahısların anneleri hepsinden hala aklıma gelince beddua bile okuyorum liseye geçince hep alay edilmisligim var hata benim gibi özel bir kişi daha vardı sınıfta erkekti ve bazı şahıslar sen bunla çık iki özürlü yakışırsıniz diyorlardı bu yuzden okul hayatimdan nefret ettim daha sonra acikogretim okudum tamamladım çok şükür ve tenis oynadığım zamanlar benden küçük kızlar vardı erkek arkdasim olduğum zaman sunun bile çıktığı var benim yik diyorlardı hata bana tenis öğreten şahısla benim dis gornusunden bana seni erkek arkadaşın seni böyle beğeniyormu demisti çok ağırıma gitmisti ve zaman zaman dis gorunusumden dolayında benimle alay eden oluyor akilin yok beynin yok falan da diyorlar ve aklın yok beynin yok diyen kişilerde ben onlarla 1 iki kelime ettim sadece hic birine hakimi helal etmiyorum umarım tum bellar onlari bulur.
Siber zorbalık, son yıllarda çocukların maruz kaldığı zorbalıklardan biri. Bununla nasıl başa çıkılabilir? 👉 ruclips.net/video/_4-LTRpCa0s/видео.html
Lisedeki zorbamdan nefret ediyor ve onu affetmiyorum. Çocukluğa sığamayacak, çocuk olamayacak kadar kötü bir insandı. Ben de çocuk oldum ama kimseye o şekilde davranmadım. Hakkımı helal etmiyorum
Instagramını ver o zorbanın, hatta varsa numarasını, arayıp bi güzel sövücem
bulup öpmek gerek, yetişkin zorbalığı.
Ben inan de yaşadım akran zorbalığını ben de benim akranımı bulup dövmek isterim ama malesef bu durumlar böyle galiba hayatın felsefesi ya ölürsün yada öldürürsün . sence buna bir çözüm bulabilir miyiz?
Ezik insan eksik insan kendiyle sorunu olan insan zorba olur.Mutlu,sevgidolu özellikle güzel bir ailesi varsa kendi içinde ki ezikliği bastırmak için güzel insanı yok etmeye çalışır.İlkokul,ortaokul,lise hep zorbalık denk geli bana aile tarafından sevgi dolu değerleri olan bir çocuktum ama dış hayat beni mutsuz depresip ve bıkkın bir insan yaptı çocuk yetişkin demeden Allah hepsinin belasını versin.Kimse kimsenin normal olan psikolojisini bozmaya hakkı yok.
Lisedeki zorbalık daha zor oluyor ya
Bu konuda en önemli görev öğretmenlere düşüyor.Hatta bence öğretmen zorbalığından da bahsedilmesi lazım.Çocukluk dönemim boyunca pek çok okul ve öğretmen değiştirdim ve gözlemlediğim kadarıyla hocanın favorisi olan öğrencilere kimse dokunmuyordu.Hatta bütün sınıf saygı duyardı.Ama hocanın derstte küçük düşürdüğü, sevmediği öğrencileri herkesin aşağılamaya hakkı vardı.Onu sevmek ,arkadaşlık etmek daha anormal bir davranış olarak görülürdü.Herkes ondan nefret etmeliydi.7-8 kadar öğretmen değiştirdim ve öğrenci kayırmayan sadece 1 öğretmenim oldu.Direkt kendisi fiziksel ve psikolojik şiddet uygulayan pek çok öğretmen gördüm.Çevremde öğretmenlerinden dolayı travmaları olan çok fazla kişi var.Bir şekilde buna çözüm bulunmalı
Hayır evde başlar bu iş. Bu tarz çocuklar genelde kendini savunmayı bilmez bunun sebebide ailesi çitlerini yıkmıştır narsist kaynar ailesi çocukta olayları anlayamaz. Kendini hep suçlu haksız hisseder ki ailesi sürekli ona müdahale etmistir hakkı olan şeyleri bile yaparken.
Eğer çocuklarımıza kendini savunmayı etin yanlış neyin doğru nerede sınır çizmesi gerektigini nerde gerekmediğini öğretirsek çocuklarımıza sirf sözlerimizi dinlesinler diye onları manipüle etmezsek onlara birey olduklarını öğretirsek kimsenin haklarını ihlal etmeye hakkının olmadığını öğretirsek öğretmen falan fasa fiso tehlikeyi gördügü an fark eder ve kendini savunur Allah'tan bir imtihan bir şey olmadıkça.
Hocalar genelde tembel kişilere takar ezik gibilere takar(ezik gibi olanlarida ailesi ezip o hale getirmiştir kimse doğuştan o şekilde doğmaz herkesin bir savunma fıtratı vardır) bazı hocalarda varlıklı ailelerin çocuklarına yalakalık yapar işte o durumda da çocuk akıllı olup sıyrılmalı. Altı üstü hoca ve görevi bana hocalık yapmak millete yalakalik yapmak ayırdımcılık yapmak değil demeli.
Arkadaş seciminde aşırı hareketli şedid tipleri seçmemeli evet sakinlerdende zarar veren oluyor ama görüyorsun kaynıyor o kişilerden uzak durmalı. Başına bela olurlar ben ilkokuldayken anca dersten kaçardı bu tipler. Benide götürmek isterdiler bahane üretir gitmezdim tek kalmayı göze almalı insan. En başı çocuğa yalnızlığı sevdirmeyi insan en çaresiz anlarında yalnız kalabilmeli. Yoksa kötü arkadaşlarından sırf kopamayacağı için onların her dediğini yapar başı derde girer.
Birde bağımızı güzel kurmalıyız çocuk sığınak olarak bilmeli anne babasını o da onu sürekli eleştirmeden onu dinleyip değer vererek anlayış göstererek olur. Cocuk okula kadar ailesi tarafından sürekli eleştirilmiş sürekli müdahale edilmiş dinlenmemiş değer görmemiş okula gelince diğerleri kötü bir sey yapsa bu kezde ailesine anlatamaz çünkü suclanacağını hisseder.
Günün nasıl geçti diye bence her anne ufaktan sorsun her okuldan geçince haline baksın müminlerine baksın canının sıkılıp sıkılmadıgını az çok anlarsın.
Ne güzel dediniz
Öğretmenlerin çoğu bu konuda bilgisiz ve ilgisiz özel bir eğitimden geçirilmeliler
öğretmenlerin umrunda olmuyor,hatta zorbaligi destekleyenler bile gordum,dersin ortasinda bile fiziksel siddete goz yumanlar var
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
Lisede çocukların özenli ve sistematik zorbalığına ve dışlamalarına maruz kaldım. Durumdan haberdar olan öğretmenler hep zorba olan öğrencilerin tarafını tuttu. Buna rehberlik öğretmeni dahil. Aradan yıllar geçti hala o günlere dair kabuslar görüyorum ve o zorbalar ile asla karşılaşmak istemiyorum.
Anlattığının aynısını benim çocuklarım, özellikle oğlum, Hollanda’da yaşadı. Çok üzücü.
@@hbuiscokzor3743 maalesef izleri kolay kolay geçmiyor.
O çocukların ailevi problemlerini akranlarının onlara karşı gelmeyeceğini düşündüklerinden çıkartmaları gibime geldi benim. Tabii sınıfta da ilginç bir ‘hayatta kalma’ ortamı oluşup, bazılarının olanın farkında olup, ya zorbanın yanında veya saklanarak kurtulma stratejisine yönelmeleri var…onun da hem öğretmen ile, hem kendi aileleri ile ilgisi var.
Orta eğitimde oğlumun ‘kendisini kurtarmayı’ öğrenmesi gerektiğini söyledi bir sınıf öğretmeni, ben de, “Tamam, ben ona dayak atmayı öğretirim ve kurtarır, ama bu hoşunuza gitmez!”, dedim biraz zorlamak için. O da “Aman, onu yapmayın!”, dedi ve oğlumun rahatlayacağı bir ortamı sağladı. 😂
Eski rehber öğretmenleri kendini yenilemediği ve gelenkesel eğitim tarzından çıkan eğitimle yetiştiği için eski rehber öğretmenler hepsini kastetmiyorum ancak çoğu bilinçsizlerdir. Yeni modern eğitim sisteminin yetiştirdiği bir rehber öğretmenin zorba öğrenciyi destekle gibi bir durum söz konusu olmayacaktır
Mesela öğretmenin ne yapabilridi de yapmadı?
Liselerde çok fazla zorbalık var. Zorbalığı destekleyen lise öğretmenleri bile var. Nereden biliyorsun diye soracak olan varsa bizzat zorbalığa uğramış biriyim. Kendimi ifade etmeye çalıştım ama zorba haklı bulundu. En çok üzen zorba öğrencilerin olması değil de bazı öğretmenlerin zorbaları haklı bulmasıdır. Sakarya Özel Final lisesinde zorba olan ve hâlâ orada çalışan iki öğretmen var. Erkek olan Fizik kadın olan ise Türkçe öğretmenidir. Bu saydığım dışında Kurs grubunda Tarih öğretmeni olan bir kadın öğretmen de var. Beni kurtaran kişi Felsefe öğretmenim oldu. Neyden kurtaran diyeceksiniz intihardan diyebilirim. Bundan sonrada ben Felsefe öğretmenime Felsefe öğretmeniminde bana aşık olduğu dedikodusu yayıldı ve böyle birşey kesinlikle yok. Bu arada ekleme yapayım Türkçe öğretmeni Sakarya Seri okullarına geçti
Tüm eğitim hayatı boyunca akran zorbalığına uğrayarak ötekileştirilen ve dışlanan bir öğrenci oldum. Tekrar anlıyorum ki çocuk olarak yaşadıklarımın en büyük kısmı ailemmiş. Beni dinlemek yerine suçlamayı seçmişlerdi.
Beni de dinlemek yerine görmemeyi tercih etmişlerdi
Kendi yaşadıklarını burada paylaşırken resmen benim yaşadıklarıma da tercüman olmuşsun kardeşim.👍👏
Akran zorbalığı geçerken en büyük toplumsal sorunlardan biri. Çocuklar, farklı olan çocuklara karşı aşırı acımasız olabiliyorlar. Ebeveynlerin bunun için kendi çocuklarına başka çocuklara karşı saygılı olmayı küçükken öğretmesi son derece onemli, yoksa bazı çocukların hayatı cehenneme dönebiliyor, kilolu, sıska, , görme engelli, veya başka bir fiziksel özel durumu olan çocuklar, ya da cinsel kimlikleri farklı olan çocuklar veya aşırı hassas olan çocuklar vs çoğu kez zorbalığa ugrayabilmekte malaseef
Lisede 4 yıl kesintisiz zorbaliga ugradim, fiziksel ve psikolojik. Üzerimde biraktigi etkiler hayatimi daha zor hale getirdi . Zorbalarimi asla ama asla affetmeyecegim, umarim hicbir cocuk benim yaşadigimi yasamaz. Ve bu durumun ciddiyetini umarim daha iyi kavrarlar.
Zorbalar için kesinlikle ıslah okulu olmalı.hassas kalpli insanlar için okul hayatı tamamen cehenneme dönüşüyor
Naz Türkçeye yaşından beklenmeyevek ölçüde hakim .Anlayamıyorum . Umarım hayat onlara istediğiklerini sunacaktır .
Zorbalığa uğrayan biri olarak o psikolojinin sizi içten içe nasıl karartığını anlamak biraz zaman alıyor o zaman sürecinde kendinizi yetersiz hissetmek bu duyguları ön plana çıkıyor tek sorun yaşayan değil yaşatanın da nasıl bir süreçten geçtiği umarım daha sağlıklı ilişkiler için bu durumlarda aileler belirli tabuları kırarak çocuklarıyla iletişimini güçlendirmeye yönelik adımlar atar
Yorumun için çok teşekkürler 🙏
@@plus90asıl ben konuşulması gereken konular hakkında bizi bilgilendirdiginiz için teşekkür ederim ❤
💗💗
Oğlum bir gün okullarına öğrenme güçlüğü olan bir çocuğun geldiğini ve tenefüslerde hep yalnız oturduğunu söylemişti. Oğlumdan iki sınıf küçükmüş. Oğlum tenefüste yanına git, kendini tanıt, her gün mutlaka selam ver, futbol oynadığınızda aranıza katılması için davet et dedim. Akşam geldiğinde “anne ismi şuymuş” dedi, sonra her gün “anne bugün paslaşma oynadık, bugün yemekhanede selam verdi vb” anlatmaya başladı. Her defasında dikkatle dinledim ki bu hali pekişsin diye. Bir gün geldi, “anne” dedi “onu itip kakmışlar”
Hemen rehber ogretmene haber veriyorsun oglum dedim. Hic kimseden korkma ben yanındayım. “Anne, bu insan kelebeklerin arkasından koşan, gülen masum biri ona niye bunu yaptılar” diye gece boyu ağladı. Oglumun matematigi berbat, olsun… yazısı çok bozuk. Olsun… ama masum kalpler birbirinin cehennemi değil koruyucusu olsun. Öyle kalpler yetistirelim.
Ha ben bunu anlatıyorum ama dünya o kadar saçma ki, “benim cocugum yapmaz” diyemiyorum. Sadece ustumuze dusen buyuk bir merhametli insan yetiştirme görevi var, o görevi yorulmadan ifa etmeliyiz bu kadarini biliyorum. Burada, zorbalık gören herkese sıkıca sariliyorum. Bunu atlattınız, insallah kalbiniz tez iyileşir.♥️
30 yaşındayım yazınızı ağlayarak okudum sizin ve çocuğunuzun ne güzel kalpleriniz var.. umarım karşınıza hep iyi insanlar çıksın kimsecikler sizi üzemesin 🥹🌺 . Çok akran zorbalığı gördüm hala atlatamıyorum…
@@nascita_di_venere 🫂♥️
Hayatımın çoğunu zorbalanarak geçirdim ve zorbaların insan haklarının olmaması gerektiğini destekliyorum ve hatta o zarbaların başkalarının kölesi olması gerektiğini destekliyorum
İlkokuldan, liseye kadar akran zorbalığına maruz kaldım. Sessiz sakin içine kapanık birisiydim, derslerimde başarılıydım. İlkokulda akran zorbalığına anlam veremiyordum, aldığım eğitim ve terbiye böyle değildi : Dayağı yiyip eve dönüyordum, neden dövüldüğümü bile bilmediğim gibi anlamda veremiyordum. Babanem birgün sende döv, dövemiyorsan ısır dedi. İlkokul 2-3 gibi bir noktadan sonra karşılık vermek zorunda kaldım. Aşırı güç kullandım, bir kişi okulu bıraktı, iki kişi okulunu değiştirdi. Hiçbir ceza almadım, uzun süredir öğretmenlerime, okul müdürüne şikayet etmeme rağmen bir geri dönüş olmuyordu. İlkokul, ortaokul aynı köyde olduğumuz için bir daha zorbalık görmedim, artık bulaşılmaması gereken birisi olduğum biliniyordu.
Lise de ise yine aynı şeyler başıma geldi, hatta yine sabırla karşıladım, öğretmenlere şikayet ettim, müdüre şikayet ettim, hatta gittim jandarmaya şikayet ettim. Hem zorbalık, hem de cinsel taciz gördüm. Sonuç, bir noktadan sonra yine aşırı güç kullanarak çocuğu öldürmeye çalıştım, can havliyle kaçtı. Nedense ondan sonra konu ile ilgilenilmeye başlandı. Yine ceza almadım; ama kaçmayı beceremese ellerimle öldürecektim orası kesindi.
Çocuklarınıza iletişim kurmayı, kendini anlatabilmeyi başarmalı. Topluma karışabilmeli. Çocukların dertlerini dinlemeyi ve kontrol etmeyi unutmayın, boşa sallamasanız iyi olur. Her zaman akranlarımdan daha iri ve daha güçlüydüm, zorunda kalmadıkça güç kullanmadım, tam tersine sessiz kaldıkça ben şiddet ve eziyet gördüm. Buna bir süre müsade etmem, konuşarak anlaşmaya çalışmam sürekli bu medeniyette olacağım anlamına gelmez : gerektiğinde bende çabuk ilkelleşebilirim.
Çocuklar çok acımasız maalesef..Cinsel taciz dediniz sorumu maruz görün akranların tarafından mı yoksa başka birileri tarafından mı uğradınız istismara.
@@mariapuder7783 Yine aynı zorbalığa uğradığım akranlarım tarafından, bizzat "sınıf arkadaşlarım" tarafından. Tüm hepsini çok iyi bir biçimde tarif edip şikayet ettiğimde okul müdürünün bulduğu çözümü anlatayım size; merak ettiyseniz eğer. Sınıfın en arkasına "sınıf arkadaşlarımın" yanına oturtuldum : Tam olarak sağımda, solumda sözde sınıf arkadaşlarımın arasına, sonrasını tahmin edersiniz diye düşünüyorum. O değil, Jandarma'da hiçbir işlem yapmadı (okul müdürüne bildirdi durumu sadece ertesi gün), rapor dahi tutmadı: Bu adamlar başkalarına bir şey yapsa hukuk karşısında pür-pak, sütten çıkmış ak kaşık.
@@zekeriya84Allah belalarını versin sana bu zulmü yasatanlara öğrencisinden öğretmenine, bütün sorumlulara
çocukların ne kadar acımasız vicdansız olduğunu kendi çocukluğumdan biliyorum… İzmir’den DEÜ Özel 75. Yıl İ.Ö.O , Yiğit Özsan seni affetmiyorum sen hayatımda tanıdığım en vicdansız insanlardan biriydin. Şimdi 30 yaşındayım ama gördüğüm şiddet hala aklıma geliyor. İleride çocuğunun karşısına senin gibi bir çocuk çıkması dileğiyle HAKKIMI HELAL ETMİYORUM
Çok çok önemli bir konu. Gündemden düşmemesi gereken sorunun çözümünün okullara aktarılması gereken aşırı önemli bir mevzu
akran zorlabılığının ne olduğunu benden daha iyi bilen yaşayan kimse olamaz 34 yaşındayım. ortaokul ve lise çağlarında akran zorlaığını köküne kadar yaşayan birisiyim psikolojim aşırı derecede bozuldu 18 senedir psikolojik tedavi görüyorum sğrekli antidepresan içiyorum. o dönemi bize yaşatan yada yaşamamıza sebebp olan öğretmen öğrenci kim varsa Allah bin kere belalarını versin... 2 yakaları bir araya gelmez inşallah .... şairin dediği gibi dünya hassas kalpler için bir cehehemdir...
Ne yaptılar anlatırmısın özel değilse
@@Çavreş1 epilepsi hastasıydım sürekli o zamanlar okulda nöbet geçirirdim alay ederlerdi hocalar dahil olur olmaz konuşurlardı döverlerdi küfür hakaret hepsini yaşadım. o zamanlar lise 3 yıldı lisede mezun olmama son 2 ay kala okulu bıraktım gittim açık liseye o zaman da lise 4 yıla çıktı sıfırdan tekrar bana lise okuttular toplamda aynı okulda 11 sene lise okudum...
@@kemalettinkaya9527 me diyeceğimi bilemiyorum gerçekten bazı insanlar çok kötü hastalıkla dalga geçmek ne demek ya. Ama sen bunları unutmaya çalış kardeşim emin ol ki kimse yaşattığını yaşamadan ölmez bunu bil ve içini ferah tut. Bende zorbalığa maruz kaldım bazı arkadaşlarım ailemden birileriyle dalga geçip yüzüme vuruyorlardı onlar yüzünden özgüven denen şey bende kalmadı. Yinede kendime söz verdim öyle bir insan olucam ki beni gören benden sadece çekinecek biraz da biz kötü olalım dimi.🙏🙏
@@kemalettinkaya9527 yuh be 11 sene mi?,açık liseye yazilinca başa mi dönülüyor?iki ay daha sabretseydin ya da 2 ay sağlık raporu alıp öyle bitireydin
@@gllmll7227 bak şimdi normalde açık liseye geçince kaldığın yerden devam ediyon doğru ama bizimki meslek lisesi idi benim bölüm elektrik di o dönem elektrik- elektronik ikisi birleşince her iki bölümün ortak derslerini alacan dediler öyle bir karambole geldik ama o dönem hocalarımız harbiden çok şerefsizdi.. inşallah aynısını başkası onların çocuğuna yapar....
yaklaşık 11 yıl zorbalık gördüm ne öğretmenlerin,ne de okul yönetiminin umrunda oluyor hatta kendi ailen bile umursamıyor.sabah okula gitmemek için çok ağlardım ama annem zorla gönderirdi
Annenize anlatmadinizmi?ne gibi zorbalik acaba ozel deyilse tabi yazarmisiniz
@@elvinbaxsaliyev3894 ilkokulda hem öğrencilerden hem öğretmenden fiziksel şiddet anneme söylesem de "onlar sana şaka yapiyordur sen de onlara yap" diyerek geçiştiriyordu
@@gllmll7227 cok korkuncmuş yaa🙁
beni de zorla okula gönderirlerdi ,hiç umursamazlardı ,zorbalardan birini gebertmeye kalktım ondan sonra umursamaya başladılar.bir musibet bin nasihatten iyidir.insanlar iyilikten güzellikten anlamıyor maalesef...ağlamayan çocuğa meme yok...kendi adaletini kendin sağlayacaksın
Ay 7. Sınıf ama nasıl güzel konuşuyor. Maşallah . Kendini harika ifade etmiş
Lisede bana zorbalık yapan kızın şimdi bir okulda rehber öğretmeni olduğunu öğrendim.Böylesi bir ,insan bile demek istemiyorum, şahsın çocuklara nasıl yardımcı olması beklenebilir ki!Bakın ben 30 yaşındayım hala unutamıyorum bu olayı.Anne babalar lütfen ciddiye alın lütfen ve okuldaki öğretmenlere sakın güvenmeyin
Bence zorbaliga karsi alinabilecek en buyuk intikam, hayatta onlara inat daha Mutlu daha iyi ve daha basarili olmak. Biliyorum bende dahil hala cogu insan bunun etkisini yasiyor fakat o zamanlar iyi kotu hayatta kalabildiysek su an cok daha iyisini basarabilirz:)
lise de 4 yıl boyunca zorbalığa uğradım, neden mi? köyden okula geldiğim için. onlara göre fakir olduğum için, hiç söylemediğim küfür için okul bahçesin de yemek yerken dövüldüm. öğretmen hayalimi sorduğun da söylediğim de hepsi güldü dalga geçti, o kadar çok susmayı öğrenmişim ki kendi başıma yalnız kalarak arkadaşsız bitirdim okulumu. halen arkadaşlık kurarken zorluk çekiyorum. ama hayalimi gerçekleştirdim hepsinden çok daha iyi yerdeyim.
O zorbalar varya banada aynısını yapsalar içimdeki o karanlık yüzümü çıkartırım😊
14-17 yaş aralığında intihar dedi doğru duydum di mi? Sonunda intiharın bu yaşlara kadar düşebileceğini anlamışlar. Bravo 👏👏👏
Durum düşündüğünüzden çok daha ciddi. İçeriden bildiriyorum. Bir an önce bir şeyler yapılmaya başlanması lazım.
İnsanlar çocuklarına saygılı olmayı değil, görece gücü yoksa saldırmayı öğretiyor.
İnsanlar çocuklarına özgüven adı altında bencilliği ve kötülüğü öğretiyor.Vicdan duygusu oluşmayan çocuklar da başka çocuklara zarar veriyor.
Ben de akran zorbalığına uğradım yıllarca. Çocukken yaşadıklarınız büyüdüğünüzde de karşınıza çıkmaya devam ediyor. Sadece çocukken yaşanacak bi şey değil, bu zorbalar büyümüş halde de karşınıza çıkıyor ve hayatınızı zehretmeye çalışıyor. Lise hayatım berbat geçti, ortaokuldan kalan travmalarım yüzünden.
Öğretmenin verdiği cevap "Sen arkadaşlarını rahatsız etmezsen onlar da böyle yapmaz." olmuştu. Rahatsız etmekten kastı da asosyal oluşum onları rahatsız ediyormuş.
Zihinsel olarak yetersizlikleri olduğu bilgisi doğru değil. Üstün zekalı çocuklar da zorbalığa maruz kalıyorlar. Burada çocuğun diğerlerinden farklı olması zorbalığa maruz kalması için yeterli. Farklılığının yanında yalnız olan çocuklar ise daha çok tehdit altında. Yalnızca rehber öğretmenle görüşmek çözüm değil, okul iklimini değiştirmek gerekiyor.
Fikirlerini paylaştığın için çok teşekkür ederiz!
Cümlede "daha çekingen daha içine kapanık BELKİ zihinsel olarak yetersiz" demiş yani zihinsel yetersizliği -ne demekse- zorbalık kurbanı olmak açısından risk grubu olarak tanımlamış. Yani bu belkili cümleyi zorlasanız bile "zihinsel olarak yetersiz olan çocuklar akran zorbalığına kesin uğrarlar" anlamını çıkarabilirsiniz ama "tüm akran zorbalığı mağdurları zihinsel olarak yetersizdir" anlamı çıkmaz. Gereksiz bir tepki göstermişsiniz, kimse üstün zekalı çocuklar zorbalık görmüyor dememiş.
Sessiz sakin olanlara ozellikli
@@plus90 ünlem işaretini ne anlamda kullandığınızı sorabilir miyim?
bu hikayede ki üstün zekalı sensin değil mi ablacğım 🤣
Öğretmenler gorevlerinin sadece alfabe / matematik vs.ogretmek oldugunu sandiklari sürece bu duzen degismeyecek malesef
Düzenin değişmesi için öğretmenin değil anne babalarin verdiği eğitimin değişmesi lazım .
Ben de uğradım. Bir kolejde. Burslu kazanıp gitmiştim. Gitmez olaydım. Devlet okuluna gitsem yüz kat daha iyi olurdu. Ailemin hırsının da payı büyük. Ailem üstüme geliyordu, sınıf arkadaşlarım zorbalık uyguluyordu. Bir insanın üzerine bu kadar gidilmez. Kafalarında 12 yaşindaki çocuğu kendi gibi düşünecek kadar bilinçsizler. Ben üniversite hayatım boyunca ailemi aramadim. Kendime gelmek için yıllarca Yeni yeni iletişim kuruyoruz. Hala düzelmek için çabalıyorum. Kendimi sevmek için yıllarca çabaladım. Hala çabalıyorum Allah öğretmenlerin de , o çocukları yetistiren ailelerin de belasını versin. Hala içten içe sosyal fobiğim. Hala acı çekiyorum.
Seninle konuşabilirmiyiz
Okuduğum okullarda neredeyse her yaşta akran zorbalığına maruz kaldım. Nedeni sosyokültürel seviyesi düşük ailelerin görgüsüz, saygısız çocukları olmasıydı. Bugün bulunduğum yer yaşadığım travmalara göre çok iyi tabii ki. Akran zorbalığına maruz kalan kardeşlerime sabır ve yok saymayı öneriyorum. Maalesef akran zorbalığını çoğu öğretmen de tanıyamıyor ya da umursamıyor.
Akran zorbalığı çok önemsenmese de ciddi bir problem.Hayatını büyük ölçüde etkiliyor.Sırf dış görünüşünden veya onlar gibi olmadığından dışlanmak hatta dayak yemek çok üzücü ve acımasızca.Bu durum asosyal birine dönüşmene ve iletişim kurmada zorluklara sebebiyet veriyor.Mecburi yalnızlık oluşuyor.Önlem alınmadığı durumda bu zorbalıkları başkalarına yapmalarına veya zorbalığa uğrayan kişinin başkalarına zorbalık yapmasına sebebiyet verebiliyor.Aile ortamı ne kadar etkiliyosa arkadaş ortamı da insanı büyük ölçüde etkiliyor.
hatirliyorumda orta okulda beni top oynatmazlardi dişlarlardi özel bir okuldu. daha sonra ben spor yapip 20 yaşinda bar fedaisi oldum :) simdi 38 yasindayim ... bana zorbalik yapanlar beni tanimiyordu :D bara almiyordum bozuyordum cok zevkli oluyordu :D bazılarına tanıdın mı beni diyordum :D bazılarına çaktirmiyordum :D
Ortaokulda şahit olduğum bir zorbalığı anneme söyleyince hocalarıma bildirmisti ama ne yazık ki hocalarımız inanılmaz bilinçsiz. Hocam benim adımı verdiği için ben de zorbalığa uğramıştım. Çok küçük gözükse de eğitim hayatım zorbalıkla geçti. Birileri ya zekamla ya da görünüşüme dalga geçerdi. Ozguven li ve disadonuk olduğum için sürekli bir şeylere dahil olurken bir anda her şeyden elimi eteğimi çeker olmuştum çünkü ne yapsam ne söylesem birileri dalgaya alıyordu. Bu yaşıma geldim hala okul dışında buna benzer insanlarla karşılaşıyorum, sen iltifat etsen bile arkanı dönüp sana küçümser bir şekilde gülen insanlar var. İlk zamanlar bir insana iltifat ettiğimde neden bana güler ve alaya alır ki derdim ama şuan fark ediyorum, tamamen içlerinde yaşadıkları ezikliği kapatmak için yapıyorlar
Psikolojik ihtiyaçlar okullarda had safhadayken psikolojik danışman atamasına gerekli önem verilmiyir :((.
Şey ben zorbalîk altında kalan bir kızım lütfen bu yorumumu heryere yayın videolarada nolursunuz!🙏okulda benim saçlarımı yolan iki arkadaş kız var!Yardım!🙏
Hemen ailene anlatmalısın bu durumu ne olursa olsun. Ailene anlatamıyorsan da güvendiğin başka bir kimseyle mutlaka konuşmalısın. Okuldaki rehberlik öğretmenin ya da müdürünle konuşabilirsin. Akrabalarınla konışabilirsin.
Aileler dikkatli olmalı bu konuda. Evlatlarını uzaktan takip etmeli.
Psikolojik rahatsızlıkları iyileştirme kisvesi altında dönen numaraları hasta yakınlarının neler yaşadığını psikologların ve psikiyatrislerin birbirinden çok farklı tanı ve tedaviler uyguladıklarını.Alternatif tıp hoca vs denilerek soylenen yalanları anlatan bir belgesel içeriği hazirlarsaniz çok faydalı bir iş yapmış olacağınızı düşünüyorum.Bu konular Türkiye de hic konusulmayan önemsenmeyen konular maalesef şu an
İlkokuldan lise sona kadar yaşadım bunu ve bu üniversite hayatımı bile doğru düzgün yaşayamama sebep oldu
Nasıl sabrediyorsun
Tam bu noktada bir hastag açıyım # öğretmen zorbalığı # zorba çocukları yönlendirip kullanan öğretmenlerin zorbalığı
Bizlerin haberi olsa da olmasa da devlet okullarındaki bütün çocuklar yaşıyor bunu maalesef
Her zaman kavga edemeyen , kavga etmekten korkan bir çocuktum.İlk okul 1.sınıfta arkadaşımın sınıf arkadaşıyla tenefüste okulun bahçesinde kavga etmiştim .Arkadaşım sınıf arkadaşının beni döveceğini söyledi .Bu yüzden 1.sınıf boyunca arkadaşımın beni korkutmasından dolayı sınıftan hiç çıkmıyordum, beden dersine bile çıkmak istemiyordum.Aradan yıllar geçtikten sonra arkadaşım bana şaka yaptığını söylemişti .
😯
Okul katliamı istiyor galiba ülkemiz , bunun sonu kötü olur boyle giderse.
Bizim ülkede çocuk katiller ortaya çıkmaya başladı, sonraki nesilde büyük ihtimalle okul baskınları gerçekleşecektir.=(
Remember no school
lisede yatakhanede bana zorbalık yapan bir kız vardı. hocaları bir türlü aksiyon almaya ikna edemedim. ben de skerler bursunu da yatakhanesini de deyip ayrıldım. tabi bunu küçük bir çocuk olsam yapamazdım.
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
Bu işin çözümü akran zorbalığı yapan çocuğun babasını uyaracaksın. Eğer babası olaya tepkisiz kalıyorsa zorba çocuğun babasını çocuğun önünde döveceksin. Zorba çocuğa birdaha yaparsa gelip babasını tekrar döveceğini söyleyeceksin. Bak bakalım birdaha yapıyor mu.
Babasını sevmiyorsa ve ondan şiddet görerek şiddeti öğrenmişse intikam için daha fazla yapar bence
Ezik insan eksik insan kendiyle sorunu olan insan zorba olur.Mutlu,sevgidolu özellikle güzel bir ailesi varsa kendi içinde ki ezikliği bastırmak için güzel insanı yok etmeye çalışır.İlkokul,ortaokul,lise hep zorbalık denk geli bana aile tarafından sevgi dolu değerleri olan bir çocuktum ama dış hayat beni mutsuz depresip ve bıkkın bir insan yaptı çocuk yetişkin demeden Allah hepsinin belasını versin.Kimse kimsenin normal olan psikolojisini bozmaya hakkı yok.
Öğretmenlerden nefret ediyorum.Onlar daha da zorba çoğu sinir hastası öfkesini öğrenciye kusuyor.Herkes haddini bilmeli öğretmen de haddini bilmeli.Öğretmen öğrenciye saygı duymak zorunda.Kimse kimsenin stres çarkı değil.Kesinlikle öğretmenler psikolojik teste tutulmalı.
Çağımızın en büyük ve en önemli sorunu bu olabilir ekonomi vs. dışında
Naz büyüyüpte küçülmüş gibi maşallah çok zeki olduğu her hal ve harekatından belli - Zerrin İffet
Size zorbalık yapan kişiden intikamınızı alın eğer tepki göstermeseniz mağdurluğunuz artar ne olursa olsun o kişiyi dövün
Kendimi savunduğumda da yine bana kızıyorlar
Öğretmen kendi keyfine bakar fazla takmaz bu tür durumları......
Onlar yüzünden okula hep korkarak gittim üniversite sınavına bile hazırlık yapamadım,çalışırken onların yaptıkları hep aklıma geliyordu.Öğretmenler desen anca umursuyor ya da hiç umursamıyorlar.Normalde dönemin başında olan arkadaşlarım en sonda hepsi uzaklaşmıştı. Cidden hayatımın en zor yıllarıydı. Umarım şu açıköğretime giriş tekrar normalleşirde millet kurtulur şu okuldan.
Ben de akran Zorlu çok yaşadım ilkokuldan tut ortaokula ortaokul Liseye kadar İşte bu anne baba önemli
Oğlum üniversite ilk yılında uğradığı zorbalık yüzünden çok ağır depresyon geçirdi, dr. tavsiyesi ile okulunu bırakmak zorunda kaldı.
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
11:17 12:09 Aşırı doğru.
Lisede makyaj yapan yellozlar vardı 15 yaşında 30 yaşında gözükür okulun kurallarına uyan kızları zorbalarlardı fakat her şey yaşında güzel ayrıca makyajlı maymunlardan diğer kızlar çok daha güzeldi öğrenci dediğin öğrenci gibi olur ne gerek var idare ile zıtlaşmaya disiplinlik olmaya işte arsız olan utanç olmaz.
Okul hayatım boyunca yaşadım, ben susmuyordum da ama öğretmenler yeterli aksiyonu almıyorlardı.
Devlet okullarının hepsinde yaşanıyor bu durum öğretmenler ve okul yönetimi ilgilenmiyor maalesef
Yüzde yüz burs kazanarak gittiğim özel lisede dört sene boyunca hem öğrenciler hem öğretmenler tarafından zorbalığa maruz kaldım, aşağılandım ,ötekileştirildim, dışlandım,dalga geçildim,hakaret edildim,küçük düşürüldüm...Psikososyal gelişimimin en önemli çağı bu tarz bir ortamda böyle bir muamele görerek geçti.Ailemin gelip öğretmenlerle ve idarecilerle konuşması da bir işe yaramadı, okul bana yapılanlara karşı hiçbir önlem almadı.Üniversite sınavına bir ay kala kaygımın da yükselmesi neticesinde akıl sağlığımı kaybedecek ve okuldan atılacak noktaya kadar geldim,çünkü yaşadıklarımın ağırlığı küçük bünyeme fazla geldi ve daha fazla kaldıramadım,tolere edemedim.Bir ay sonra girdiğim üniversite sınavında tıp fakültesini kazandım ve yaşadıklarımın ağırlığını üzerimden atamadan zorlu bir tıp fakültesi mücadelesi başladı bu sefer de.Fakülte arkadaşlarım da hakkımdaki dedikoduları duymuşlardı ve onlar da benimle arkadaşlık kurmak istemediler, sorunlu olarak damgalandım ve yine dışlandım, psikolojik, sözel ve sosyal zorbalığa maruz bırakıldım. Sonra bir gün fakülte kantininde birkaç kişi tarafından köşeye sıkıştırılıp konuşturuldum,travmalarım tetiklendi,bir yerden sonra üstüme o kadar geldiler ki beynim adeta kendisini kapatıp otomatiğe aldı.Fakülte öğretmenleri hakkında hakaret dahi ettim sanırım ,özel hayatım aile hayatım hakkında kimsenin bilmemesi gereken şeyler bile döküldü ağzımdan...Ses kaydımı alıp dağıttılar hem arkamdan bir güzel dedikodumu yapıp gülüp eğlenip insanları bana karşı örgütlediler benden daha da uzaklaştırdılar hem de fakülte öğretmenlerini bana düşman edip beni stajlardan bırakmalarını sağlamaya çalıştılar.Bütün yaşadığım zorluklara rağmen Allah'ın da benim yanımda olması neticesinde tıp fakültesini bir kere büte dahi kalmaksızın başarı belgesiyle bitirdim.Kendimle gurur duyuyorum yaşadığım bütün zorluklara rağmen ayakta kalmayı başardığım için.Ama bana bunları yaşatan ve beni defalarca ölümün kıyısına kadar getiren insanların hala aramızda ellerini kollarını sallaya sallaya hiçbir şey yapmamışlarcasına geziyor olmaları beni derinden yaralıyor.Ben artık mücadelemden vazgeçtim ,kalan ömrümü sessiz ,sakin ,yalnız ,mutlu ve huzurlu geçirmek istiyorum.Ama bana bunu yaşatan ve yaşananlara seyirci kalan yediden yetmişe hiç kimseye hakkımı asla ama asla helal etmiyorum.
hayat hikayemden de anlayabileceğin gibi özel okulda da alası yaşanıyor,hem de atatürkün kurduğu köklü bir okulda...atatürkün kemikleri sızlıyordur eminim ki
@@xxxxxxxx2961Sana helal olsun her şeye rağmen ayaktasın onların Allah bin türlü belasını versin ben de senin gibi bana zorbalık yapan kişilerin hiçbir şey olmamış gibi aramızda dolaşmasını kaldıramıyorum.Allah belalarını versin hayat boyu zorbalık görsünler.Onlar yüzünden depresyondayım...
@@xxxxxxxx2961hangi okul bu
Suçlu suçludur.Zorbaları yok şöyleydi yok böyleydi diye aka çıkarmaya çalışmayın çünkü hepsi kara.Herkes kötü şeyler yaşıyor ama zorbalık kötülük bir tercih birsürü kötü hayatı olan çocuk var ama zorba şerefsizler gibi değiller.
Çok iyi bir konuya değinilmiş ellerinize sağlık ❤
Teşekkürler!
İZLERKEN BİLE PSİKOLOJİM BOZULDU ESKİ ANILARIM DEPREŞTİ LANET OLSUN BİR İNSAN DA DOĞARKEN ŞANS OLACAK ... COĞRAFYA İNSANIN KADERİDİR....
abd ve avustralya gibi gelişmiş ülkelerde de çokça zorbalık oluyor.
@@Wayne1897 valla doğrudur bende çok yaşadım hala da bu durumu atlamatamadı işin garibi bu durumu kimeye açıklayamadım izah edemedim kimse yardımcı olmadı... :(
Öğretmen zorbalığı da göz arda edilmemeli
Bende akran zorbalığı yaşadım ben bişeyde diyemiyordum 6 yıl boyunca hergün maruz kaldım şuan aradan uzun süre geçmiş hala rüyalanımda arkadaşlarım benimle dalga geçiyor i çok zor bir durum şuan bile sıkıntısını yaşıyodum
İşin okul boyutuyla ilgili yönetmelikler engel oluşturuyor. Zorbalık yapan çocuğa öyle kolay bir şekilde ceza veremiyorsun. Önce rehberliğe sevk ediyorsun, ardından velisi ile görüşüp sözleşme imzalıyorsun, durum devam ederse disiplin kuruluna sevk ediyorsun. Sırasıyla uyarı ve kınama cezaları alabiliyor zorba ama sonuçta mağdurları aynı okulda kalmaya devam ediyor ve belki de farklı yollarla zorbalığa devam ediyor. Hatta kendisi ceza aldıktan sonra yapamadığı için arkadaşlarına aynı öğrenciye zorbalık yaptıran öğrenciler de var. Kınama cezası alan öğrenciyi milli eğitime okul değişikliği için önerebiliyorsun ama karar milli eğitime kalmış sonuçta okul değişikliği bile çözüm değil bence. Gittiği okulda bu çocuğun zorba olduğunun dosyasında belirtilmesi gerekir ki aynı şeyler tekrar etmesin.
Zorunlu eğitim saçmalığı ortadan kalkmalı bence.
@@sunshine46473 katılıyorum,çocukların ilkokuldan sonra 5.sınıfta yetenekleri, ilgileri açığa çıkıyor aslında , yönlendirme konusunda çok geç kalıyoruz.
Acilen ilkokuldan başlamakk üzere ortaokul ve liseye hatta tam olgunlaşamayan birçok kişi olduğu için üniversiteye dahil zorunlu olarak sosyal yaşamda gerekli kurallar dersi gelmeli zorbalığa değinilmeli örgün öğretimde gerekirse cocuklarla bireysel konuşulacak haftalık görüşmeler yapılmalı gruplaşmalar tespit edilmeli ,bu sayede rehberlik hocaları da mesleklerini daha iyi icra etmiş olurlar diye düşünüyorum
Bir turk milleti okarak buyuk kucuk yasli demeden hepmizin ahlak egitiminden gecmesi gerek
Arkadaş grubumdan bir kız ortaokul boyunca psikolojik, hafif fiziksel bir zorbalık yaşamıştı. Sınıfta bir olay olunca hemen o suçlanırdı. Onu ilgilendiren bir durum olursa tüm suç ona yıkılırdı. Sadece 2 arkadaşı vardı ve sadece onlar savunurdu. Ben çok utangaç olduğumdan onun haklı olduğunu bilsem de savunamazdım. Okulun sonuna doğru o ve onun arkadaş grubuyla takılmaya başladık ve onun aslında ne kadar farklı, tanıtıldığıdan başka birisi olduğunu anladım. Ortaokul onun için zehir gibiydi. Cidden korkutucu bir şey zorbalık.
Ben özel gereksinimi olan bir bireyim. Arkadaşlar lütfen saygılı olalım.
Bende üniversitede KYK da zorbalığa uğramıştım.daha çok mobbing gibi düşünün yada psikolojik zorbalık kimseye kanıtlayamıyordum. 4 kız sürekli bana eleştirel açık laflarda bulunuyordu, arkadaşlarımı odaya çağırdığımda sus pus oluyorlardı, yöneticiye şikayet ettiğimde inkar ediyorlardı... çok çetim hala o psikolojik travmam vardır.hakkımı zerre helal etmiyorum inşallah kendilerinde yada en sevdiklerinde bana yaptıklarının aynısın en içten dileklerimle çeksinler.
Ben anaokulu, ilkokulu ve ortaokulu dışlanarak ve zorbalığa uğradım. Annem sevmezdi beni babam hep arkamda durdu öğretmenlerim bile beni diğerlerinden ayırdı okul dışında ise aşırı sosyal çevrem vardır ilkokulu arkadaşsız geçirdim koca bir sene ortaokulum ise gene aynı geçti babam beni psikologlara götürdü dikkat eksikliğim varmış onun içinde tedaviler gördüm.şuan liseye başlayacağım babam annem ile ayrıldı ve erkek kardeşim ile beni yanına aldı hayatım dahada iyi oldu. Ozamanlarda hep kendimi farklı alanlarda geliştirdim.yaşayamadım çocuğum sayesinde bana renkli ve farklı bakış açısına bakabilmek gibi bir bakış açısı sağladı zaten hep şunu dedim
"bugünler bir daha geri gelmeyecek zamanın tadını çıkar ve savaş sen savaşmazsan bu hayat seni yener ve kendini bul her yaşadığın an dün oluyor"
Paylaştığın için teşekkürler!
açık liseye yazıl,ben şimdiki aklım olsa yapardım
@@gllmll7227 açık liseye yazılmak istemiyorum zaten meslek lisesine yazıldım meslek okuyacağım
@@Miyubi_ senin tercihin,ama meslek liselerinde çok daha fazla zorbalık var çünkü eğitim seviyesi en düşük insanlar orada okuyor,sonra şikayet etmemek lazım
@@gllmll7227 haklısındır ama açık liselere geçişler kaldırıldı özel durumu olanlar anca açık liseye geçebilir zaten şimdi istesemde gidemem bende gitmek istemiyorum zaten belki çevrem iyi olacağını düşünüyorum
Keşke farkındalığı olmayan merhametsiz, canavar karakterli insanlar asla çocuk sahibi olamasa
Maalesef cok kötü bisey ikizim aspargel hiperaktivite tanıları var.Özellikle lisede bu akran zorbalığına maruz kalmış ama hic anlatmadigi icin bilemedik.Cok sonradan yarim yamalak anlatti ve cok ciddi psikolojik hasar verdiler kardesime liseye baslayinca bu akran zorbalığı yuzunden zihinsel sagligi gittikce kotuye gitti.Simdi daha iyi ailem su anki yasina gelene kadar cesitli tedavi yöntemleri icin kucuk bir servet harcadılar.Gercekten cok kötü bisey ozellikle zihinsel sıkıntısi olan insanlara cok daha kotu etkisi oluyor
Türkiye'de hiçbir önemli konu önemsemediği gibi bu konularda önemsemiyor hastalığı iyileştirecek kisvesi altında çok ağır ve zihin sağlığını ve vücut sağlığını çok kötü etkileyen insanı daha hasta yapan ilaçlar veriliyor
Her doktor bambaşka tanı koyuyor iyileştirmeye değil para koparmaya çalışan sarlatanlar kaynıyor piyasa çok ciddi miktarda paraları kopariyorlar ümitsiz aileler tıp olsun alternatif tıp olsun hoca medium vs ne bulabilirlerse deniyorlar
@+90 psikolojik rahatsızlıkları iyileştirme kisvesi altında dönen numaraları hasta yakınlarının neler yaşadığını psikologların ve psikiyatrislerin birbirinden çok farklı tanı ve tedaviler uyguladıklarını anlatan bir belgesel içeriği hazirlarsaniz çok faydalı bir iş yapmış olacağınızı düşünüyorum
@@gllmll7227 Tamamen sorunlu bir birey değil zihinsel kapasite olarak senden benden farkı yok birşeyleri öğrenmede,anlamada yüksek problem yaşayan bireylerle birlikte eğitim görseydi bu sefer kardeşime haksızlık olurdu diye düşünüyorum.Ebebeyinlerim ne düşündü bilmiyorum tabi.
@@gllmll7227 Belki görmüşsündür bazı ilk okul ortaokullarda zihinsel engelli bireyler için özel sınıflar var ben daha önce nasıl eğitim verildiğini gördüm 3 5yaşındaki çocuklara eğitim verilir gibi eğitim verilip çok yüzeysel konular işleniyor.Normal aklî kabileyete sahip yinede problemli bireyler için bu hiç adil değil.İlerde iş hayatına karışacak bireyler için o sınıflar uygun değil temel matematik fen bilgisi ve Türkçe yeteneklerini doğru düzgün görmüyorlar o sınıflarda
tam olarak louie çizgifilmindeki glen glen e benzeyen bir bully m vardı. Daha sonra bütün bully lerin birbirine benzediğini farkettim
zamaninda kilom ve diger baska dis gorunus sorunlarimdan dolayi zorbalik yasadim ve bu beni oyle icime kapanik yapti ki cocuklugumu gencligimi yasayamadim hayatim cop oldu
Toplum güzellik standartlarına uymayan insanları hep dışladı yok saydı sevmedi
duygusal ilişkiler yaşamalarına engel oldu onların ortalıkta görünmelerinden bile rahatsız oldu 2.sınıf muamelesi yaptı
sonra onları boş avuntularla uyutmaya çalıştılar
kendi zevklerine bakarken o kişilere asla bir şans tanıyıp diğerleriyle aynı kefeye koymadılar
hesaplaşacağız
Ben de yillarca 3 yas buyuk ablamin siddetine maruz kaldim.
Aslında hayatımın en berbat dönemleri liseye kadar öğrencilik hayatım. Zorbalık diyebilir miyim bilmiyorum ama arkadaşlarım tarafından bazen kendi tavrım bazen onların tavrından dolayı ayrıştırılıyordum. Orta okulda altı yedinci sınıf arasında bir seyleri anlayıp onlara uyum sağlamaya başladım ve sanki bilmeyerek intikam almaya başladım ve sanki zayıf halkalara bana yapılanı yapmaya ,onların ne kadar yanlış davrandıklarını yanımdaki arkadaşlarıma kabul ettirmeye çalıştım ve bazılarında başarılı oldum. Sonra lisede bundan çok yorulmuştum ve yeni bir sayfa açıp insanları yargılamayı ayrıştırmayı bir kenara bırakıp yeni bir sayfa açtım. Mezunum gerçekten lise hayatımda kimsenin beni kötü hatırlamamasını sağladım. En garip olan da aslında çocukluğumda okul hayatım dışında çok iyiydi ağabeyimle ikiz kankilerimle yazları, tatillerde çok güzel oynayıp aşırı uyumluyduk ama okula gidince başka birisi oluyordum. Bazı şeylere yani yeni anlam veriyorum ve bunun çok fazla kişide olabileceğini düşünüyorum
Tek istediğimiz kimseyle bir derdimizin olmaması. Bu kadar basit bir istek bile yerini bulamıyor. Okul hayatında kendinden zayıfları ezen ve kendine "abi" dedirtmek isteyen insanlar cirit atıyor resmen. Sakın keşke demeyin önünüze bakın sizin bir suçunuz yok. Geçen olaylara takılmayın bunların size kattığı şeylere odaklanın. Sakın unutmayın sizi hiç tanımasa bile seven bir çok insan var
Zorbalık ailede başlar gibi bir şeyler okumuştum
Saçımı boyatmak istiyorum ama okuldaki zorbalardan dolayı cekiniyorum okula bere top falan getiremiyorum zorla alırlar diye başkasına böyle şeyler yapmıyorlar onlardan kurtulamıyorum istediğini yapamıyorum ne yapacagimi bilmiyorum acaba boyaysam bisey derler mı baba takilirlarsa nasıl baş edebilirim siz ve sacini boyatmalimiyim bana yardım edin
Lise öğrencisiyim (bu yaz tatilinden sonra 10. sınıfa geçeceğim) ve okul hayatımın tamamı boyunca zorbalığa uğradım. Çoğu durumda sınıfta beni anlayan bir ya da iki çocuk olsa da sınıfın geri kalanı asosyal olmamdan ötürü beni "otizmli" olarak görüyor ve bu konuda arkamdan dalga geçiyorlardı. Bu dalga geçişleri benim duymadığımı sansalar da duyuyordum ve beni ciddi anlamda etkiliyorlardı. 8. sınıfta zorbalık sebebiyle ciddi bir kavgaya karıştıktan sonra psikoloğa gittim fakat o sene LGS senem olduğu için konu hemen derslere kaydı ve bana neredeyse hiçbir yararı olmadı. Onların hiçbirini affetmiyorum.
Saka gobon12 yasinda deyil sanki masallah cok akilli bir kiz
Bunu artıran sebepler nedir bunu araştırmak lazım
Bunu yapan çocuklar genelde evde şiddet görüyor.çok acı ama gerçek.
Çok basit bir şekilde çoğu suçluda kötü hayat yaşamış kişilerden oluşuyor. Örnek verecek olursam Hitler olabilir mesela . Hayat hikayesi oldukça vurucu. Ailesi ile olanlar , sosyal toplumda yaşadıkları ve kurtarıcısı olarak gördüğü Almanlar söz konusu sonuçta. Peki hiç Hitlerden bahsedilirken ailesi çok kötüydü veya ailesinden nefret ediyorum ondan değil diyen birini gördün mü? Çoğunlukla sadece Hitlerden ya da kişinin kendisinden nefret edildiğini görürsün. Çünkü basit bir düşünce ile kişinin kararı kendisindedir denir . Kötü şeyler yaşasanda iyi biri olabilirdi gibi düşünülür. Açıkçası burda amaç kendini o olaydan soyutlamak ve kendi ile ortak görmemekte yatar. İnsan kendini çamura, suça atmak istemez. Görmezden gelirse veya kamufle ederse etkisiz olacağını düşünür. Ama çok sevdiğim sözünde dediği gibi kötü biri olmak tek bir gün yeter. Bazen yıllar bazense günler içinde kötü biri olabilirsiniz. Ama sizi kötü yapan şey zaman değil. Çevreniz , insanlar , olaylar , karşı tarafa önemsiz gelse de size söylenen sözler , yaşadığınız travmalar sizi kötüye çevirir. Toplum bir kötünün yaratılışındaki asıl suçludur. Hem sessiz kalarak hem de onu o hale çevirerek. Ancak bunu engellemekte imkansıza yakın hatta imkansızdır. Herkes doğuştan beri gördüğü ile şekiller ve farklı bir kişiliğe bürünür. Tedaviyi bir çözüm olarak kullanmak bile herkesin üzerinde ise yaramayacaktır ki hasta veya kötü olarak tabir edilen kişilerin teşhisi de herkeste farklılık göstereceği için bulunamaz. Hapishaneler için yapılacak dense yine karşı çıkılırdı. Çünkü toplum içinde o insanın kötü diğer insanlar ise iyi olarak kalmak istendiği için . Yani toplum içinde bunun için bulunabilinen tek çözüm kötüleri cezalandırılmasıdır . Geçmiş önemsenmeden eğer teşebbüs ettiysen hatalısındır .
Umarım daha fazla şiddet görüp geberirler 🥰
Bu başkasında psikolojik şiddet oluşturması için bir neden mi?!
Otizmli olduğum için ilkokuldan liseye geçene kadar zorbalığa uğradım. Aileme her ne kadar söylesem de öylece oturup benim yıpranmamı izlemekle yetindiler. Kendi kızlarına sağırlardı çünkü. öylece izlediler. Bana destek vermediler ve annem de bana sürekli boş sözler söylüyordu. yok seni kıskanıyorlar ondan dalga geçiyorlar, yok sen onlardan daha zekisin vs. Madem beni kıskanıyorlar niye özel eğitime gidiyordum? Niye geç konuşmayı öğrendim? Niye kalem tutamıyordum? Bunlar kıskanılacak şey değil. Ailem de bana destek çıkmayınca onlara hiçbirşey söylememeye başladım. Hala da söylemiyorum da, mesafeliyim.
Okuldaki zorbalık bitti, evde devam etti. Özellikle teyzem hem otizm hem de pkosum var diye benimle dalga geçiyordu, sanırım 11 yaşındayken başladı, daha yeni bitti ki 18 yaşındayım.
Kendime bakmayı 9 yaşında bıraktım, hijyenim özellikle etkilendi. Artık kendime bakacak psikolojide değildim. Evdeki kavga gürültü olsun, psikolojik şiddet olsun, ki özellikle 17 yaşından önce çok uğruyordum. Okuldaki zorbalık vs. Teyzem bunu bilmesine rağmen hala benimle dalga geçmeye devam etmişti. Yani okuldaki zorbalık eve de vurunca kendimi sıkışmış hissettim.
Liseden mezun oldum 1 ay önce ama neden ve hangi psikolojiyle. Desteksiz 12 yıl eğitimi tamamladım ama niye? Bana destek verilseydi nasıl olurdu? Ailem bana sahip çıkıp destek verseydi ne olurdu? Bunları süreki soruyorum. Ama yapacak birşey yok.
İlkokuldaki "öğretmen" bana zorbalık yapıyor hatta bana zorbalık yapan çocukları destekliyor, beni umursamıyordum. Geç konuşmam, sosyalleşmeyi bilmemem, içime kapanık olmam "öğretmenimin" bana zorbalık yapması için yeterli sebeplerdi.
Öğretmenlerden yıllarca korktum, hala korkuyorum. Mezun oldum ama nasıl? Mezun olmam bir mucize. Artık dayanamayıp kendimi yok edebilirdim, ki 2 kez giriştim.
Aileler artık çocuklarını maddiyata boğuyor internetin insafına bırakıyor. Artık çocukları tiktok, instagram youtube netflic yetiştiriyor. Zorbalara şaşmıyorum artık.
Aaaaa bullying i keşfettiler
daha oraya gelmedim galiba kaçıncı dk
kimse çocuğuna zorbalık yaptırmasın herkes kendi adaletini kendi oluştursun ülkede adalet yok
Akran zorbalığında en önemli güç psikolojik danışmanlar olup okullarda psikolojik danışmanlara değer verilmeli ve her okulda en az 1 tane bulunmalıdır. Sınıf öğretmenlerş ya da diğer öğretmenler tek başına bu zorbalığın önüne geçemezler. Zorbalıkla en etkili yöntem psikolojik danışmanlardır.
İste bu yüzden her okulda en az 100 ögrenciye 1 rehber öğretmen olmalıdır atanmadır
Rehber öğretmenler aşırı sorumsuz
Sırf geç konuştuğum için ilkokulda akran zorbalığına uğradım benim öğrenme güçlüğü çektiğini olarak zannetiler hatta dedem özel rapor alacaktı ama annem ise o duruma karşılık izin vermedi ve özel rapor aldırmadı! önyargısı olan ve bana tehşis koyan insanları annem engelleyip benim akıllı olduğumu savundu her zaman bana karşı önyargısı olan insanlara bile ve ben kendim değilde onların asıl sorunlu olduğunu öğrendim kdlsajsladls ondan sonra okul değiştirdim yine aynı zorbalıklar var fakat başka birilerine tabii ki öğrenme güçlüğü çeken çocuklara anlayışlı olurlar tabii o kadar acımasız değillerdir! ama benim öğrenme güçlüğüm yoktu sorun insanların bilgisizliğinde ve cahilinde önyargılarında! önyargısı olan ve insanlara tehis koyan insanların teşhis koyulması ve tedavi edilmesi gerekiyor çiğdem kalaycıoğlu haklı.
Akran zorbalığına uğramayan var mı ya herkes uğradı
Bununda en kralını yaşadık sağolsunlar
İlkokul ortaokul ve lisede ve diğer eğitim aldığım yerlede hep zorbalik görmüştüm okul hayatından bu yüzden hep nefret ettim ne öğretmenler müdahale etmişti nede onun şahısların anneleri hepsinden hala aklıma gelince beddua bile okuyorum liseye geçince hep alay edilmisligim var hata benim gibi özel bir kişi daha vardı sınıfta erkekti ve bazı şahıslar sen bunla çık iki özürlü yakışırsıniz diyorlardı bu yuzden okul hayatimdan nefret ettim daha sonra acikogretim okudum tamamladım çok şükür ve tenis oynadığım zamanlar benden küçük kızlar vardı erkek arkdasim olduğum zaman sunun bile çıktığı var benim yik diyorlardı hata bana tenis öğreten şahısla benim dis gornusunden bana seni erkek arkadaşın seni böyle beğeniyormu demisti çok ağırıma gitmisti ve zaman zaman dis gorunusumden dolayında benimle alay eden oluyor akilin yok beynin yok falan da diyorlar ve aklın yok beynin yok diyen kişilerde ben onlarla 1 iki kelime ettim sadece hic birine hakimi helal etmiyorum umarım tum bellar onlari bulur.
dövüş sanatları öğretin çocuklarınıza
Bence o türler çocuk değil ya
Kimse akran zorbalığının ne olduğunu bilmiyor
İnsan... sen çok zor, çok tehlikeli, çok aciz bir canlısın