Στίχοι: Όλα μου φαίνονται λευκά πια διχώς χρώμα παγωμένα , τι σκάτα με τυρρανά -?- ρωτάς άστο και άλλαξε θέμα είναι τα λόγια αυτά ψυχρά και πετρωμένα εξάλλου σου μιλάω για 'μένα , δεν έμαθες τι κουβαλάω στον νου μου άλλη μια μέρα απλώς φαντάσου πως θα'τανε να'σουν μέσα, ασε τα μάτια μου στο πρόσωπό σου να'ναι καρφωμένα όσο μίλας ήθελα να'ξερα τι σκέφτονται όταν λένε περασμένα ξεχασμένα , μα πως διάολο ξεχνάς-?- Ας ξανασυστηθούμε , είμαι ο Θωμάς ο τελευταίος γελά καλύτερα λένε μα έχεις ξεχάσει να γέλας , μέσα στο πλήθος προχωράς και έπειτα χάνεσαι δεν περιμένεις τίποτα και τίποτα πια δεν το κυνηγάς , τοτε αλήθεια γιατί βιάζεσαι -?- κάποτε ήταν άνθρωπος , λένε , ο σατανάς και από τον κόσμο έφυγε ευτυχισμένος για αυτό μου'παν διάλεξε , καθώς η αλλαζονεία μια γενιά ολάκερη μάστιζε με αμάσητες απόψεις που κρύβαν πάντα μια απ'τις δύο όψεις , η συνείδησή σου άνθισε απ'το φως της σελήνης ή απ'το φως της οθόνης -?- την μοναξιά συχνά με την σιωπή σου την πληρώνεις , μα αν ήταν μέσα σου ο χειμώνας στάνταρ έμαθες το πως να μην κρυώνεις , έμαθες σίγουρα πως όσα νιώθεις γρήγορα ή αργά σε σκοτώνουν ή τα σκοτώνεις , άφησα ματιά μου τα ματιά μου να σε κοιτούν απ'την άκρη της πόλης , υπο το έντονο φως του προβολέα η θέα ντύνεται στα μπλε αν ξημερώσει , καταραμένοι αγάλματα να γίνουμε το πρόσωπο μας πάλι να πετρώσει , κοίτα το πόσο στέκουν δίπλα σου και γάμησε το πόσοι , το φως που αναζητάς στα μάτια τρίτων μόνο ψέμα θα σου δώσει αφού είναι μέσα σου και λένε είναι ικάνο το φως αυτό το μόνιμο κενό σου να το ξεριζώσει , το σήμερα με το χτες να ενώσει , απλώς δεν βρέθηκε ένας που σωστά να το εφαρμόσει , {ναι} , είμαι απ'την φύση μου νεκρός και πεινασμένος είναι εν κινήση ο λογισμός μου μα εγώ κολλημένος στην εκκίνηση σε αύτο το σιχαμένο ίδιο μέρος , πως να μην νιώθω ξένος -?- , ποιά συζήτηση -?- , να σου μιλαώ αυθόρμητα να μ'απαντάς εντέχνως , κάθε μας κίνηση συνοδευόμενη από την αφήγηση ενός τρελού σ'αυτήν την αναζήτηση θα ψάχνω μόνος και έρμος [παντού] , διαβάζω τόσα όταν αμήχανα το βλέμ(μ)α σου στρέφεις κάπου αλλού , δίχως ηχόχρωμα σιωπή σε τι διαφέρει τελικά απ΄του νεκρού -?- κι'αν κάτι σου θυμίζει είναι απ΄το τέλος {DEJA VU} , φόρα φόρεμα με τα πιο όμορφα αρώματα και βρες κάτι κοίνο με τ'άλλο σου μισό κενό ωστέ το κενό σου να γεμίσει , ειναι στην ανθρώπινη φύση , μα αν κάτι αληθινό σε προσεγγίσει αποτραβήξου πριν αυτό σε συγκινήσει , τσακίζει η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει μα φαρμάκι είναι ο καίρος που αναγάγεις επιστήμη την αγάπη , αλήθεια τι σου απέμεινε από τότε ανθρωπάκι -?- ψάχνοντας για ένα μόνιμο "τίποτα" με αντίτιμο ένα βέβαιο "κάτι" , μίλα ας μην ακούνε αφού το μύνημά σου εστάλη , χρόνια ζούμε μέσα σε γράμμες και πλαίσια να πάν'να γαμηθούνε , δεν σ'ένοιαξε ποιός είσαι μα μονάχα τι θα δούνε οι διπλανοί σου , στιγμές που ούτε καν αναγνώριζες την φώνη σου , μου'πες {φύσα και ευχήσου} x2 , μα ποιός μ'άκουσε -?- επομένως σιωπή δίχως ηχόχρωμα , σιωπή νεκρού επομένως κι αν κάτι σου θυμίζει είναι ένα DEJA VU απ'το τέλος.. είναι ένα DEJA VU απ'το τέλος. {ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΚΙ ΑΧΥΡΟ} -?-
Όλα μου φαίνονται λευκά πια δίχως χρώμα παγωμένα,τι σκατά με τυραννά ρωτάς άστο κι άλλαξε θέμα, είναι τα λόγια αυτά ψυχρά και πετρωμένα, εξάλλου σου μιλάω για μένα,δεν έμαθες τι κουβαλάω στο νου μου άλλη μια μέρα, απλώς φαντάσου πώς θα'τανε να'σουν μέσα, άσε τα μάτια μου στο πρόσωπο σου να'ναι καρφωμένα όσο μιλάς, ήθελα να'ξερα τι σκέφτονται όταν λένε "περασμένα ξεχασμένα" μα πως διάολο ξεχνάς? άσε να συστηθούμε είμαι ο Θωμάς, ο τελευταίος γελάει καλύτερα λένε μα έχεις ξεχάσει να γελάς, μέσα στο πλήθος προχωράς κι έπειτα χάνεσαι δεν περιμένεις τίποτα και τίποτα πια δεν το κυνηγάς, τότε αλήθεια γιατί βιάζεσαι, κάποτε ήταν άνθρωπος λένε ο σατανάς κι από τον κόσμο έφυγε ευτυχισμένος γι αυτό μου παν διάλεξε, καθώς η αλαζονεία μια γενιά ολάκερη μάστισε...
με αμάσητες απόψεις που έκρυβαν παντα την μια απο τις δυο όψεις η συνείδηση σου άνθισε απο το φως της σελήνης ή απο το φως της οθόνης;, τη μοναξιά συχνά με την σιωπή σου την πληρώνεις μα αν ηταν μεσα σου πάντοτε ο χειμώνας στάνταρ έμαθες το πως να μην κρυώνεις εμαθες σιγουρα πως όσα νιώθεις γρήγορα ή αργά σε σκοτώνουν ή τα σκοτωνεις... ΑΦΗΣΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΆΝ ΑΠ' ΤΗΝ ΆΚΡΗ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ
Κάποιος Ψυχίατρος ψευδοεπιστημονας με εν τέχνες ψυχιατρικές ορολογίες ονόματι Γεώργιος Παλέρμος οπως κ Ιακώβου Διευθυντής τότε στο Δαφνί νόμιμοι δολοφόνοι με χαπια κ ΕΝΕΣΙΜΑ είπε για σένα φιλαρα ότι χρειάζεσαι πολλα ΕΝΕΣΙΜΑ να συνέλθεις ...ΑΠΟΧΑΥΝΟΤΙΚΑ κ πολυ δέσιμο... Μαζί με ένα Βαρσαμη βοηθό του... Εγώ νοιώθω ανατριχίλες οταν σ ακουω κ πολυ γουστάρω!Εκεί που δολοφονεί το κράτος γεννιέται η λέξη πατριδα...τοτε έφαγα 33 μερόνυχτα δέσιμο ασφυκτικά χέρια ποδια με ιμάντες κ απανωτά ΕΝΕΣΙΜΑ κ με μπουκέτα συνοδεύομενα ταχα μου για θεραπεία... Με στειρώσανε για 14μηνες με trevicta 3 μηνιαία ΕΝΕΣΙΜΑ κ καταξεσκιστικε το αριστερό μου χέρι κάτω απ το καρπο πάνω στη τζαμαρία του σπιτιού που ενοικίαζω .... (Ένοιωθα το πατωμα σαν αμμουδιά σε κάθε μου βήμα .Επαιζα 18 νότες το δευτ. στην ηλεκτρική κιθάρα⚡🎸 έπαιζα με πολυ άνεση κ την κλασική αλλά με το αυτί μόνο... Είμαι κ ζωγράφος αυτοδίδακτος κ τεχνίτης αργυροχρυσοχοοιας με δίπλωμα... Ένα κομμάτι μου Α.i.t.s track 3...βιαιος μπορεί να γίνω μόνο με ψέμα κ γενικά την κοροϊδία... Δεν έχω σκοτώσει κανέναν... Τα καλυτερα σου ευχομαι
Τέλειο . Μια σημείωση μόνο . Ο Σατανάς δεν ήταν ποτέ άνθρωπος. Ήταν Άγγελος του Θεού εν ονόματι Εωσφόρος, ο οποίος υπέπεσε στο μεγαλύτερο αμάρτημα, την υπερηφάνεια, τολμώντας να καθίσει στον Θρόνο του Θεού. Μετά από σκληρή μάχη στους Ουρανούς ο Εωσφόρος με τους αγγέλους που είχε πάρει με το μέρος του (600 περίπου) εξέπεσαν από τον Παράδεισο και ο Άγγελος Γαβριήλ, τότε τον ονόμασε Σατανά ( είναι ο Σάμαελ) και τον έστειλε αιωνίως στην Κόλαση .
LIVE 3/5 @AN CLUB
facebook.com/events/661700277615398/
Στίχοι:
Όλα μου φαίνονται λευκά πια διχώς χρώμα παγωμένα , τι σκάτα με τυρρανά -?- ρωτάς άστο και άλλαξε θέμα είναι τα λόγια αυτά ψυχρά και πετρωμένα εξάλλου σου μιλάω για 'μένα , δεν έμαθες τι κουβαλάω στον νου μου άλλη μια μέρα απλώς φαντάσου πως θα'τανε να'σουν μέσα, ασε τα μάτια μου στο πρόσωπό σου να'ναι καρφωμένα όσο μίλας ήθελα να'ξερα τι σκέφτονται όταν λένε περασμένα ξεχασμένα , μα πως διάολο ξεχνάς-?- Ας ξανασυστηθούμε , είμαι ο Θωμάς ο τελευταίος γελά καλύτερα λένε μα έχεις ξεχάσει να γέλας , μέσα στο πλήθος προχωράς και έπειτα χάνεσαι δεν περιμένεις τίποτα και τίποτα πια δεν το κυνηγάς , τοτε αλήθεια γιατί βιάζεσαι -?- κάποτε ήταν άνθρωπος , λένε , ο σατανάς και από τον κόσμο έφυγε ευτυχισμένος για αυτό μου'παν διάλεξε , καθώς η αλλαζονεία μια γενιά ολάκερη μάστιζε με αμάσητες απόψεις που κρύβαν πάντα μια απ'τις δύο όψεις , η συνείδησή σου άνθισε απ'το φως της σελήνης ή απ'το φως της οθόνης -?- την μοναξιά συχνά με την σιωπή σου την πληρώνεις , μα αν ήταν μέσα σου ο χειμώνας στάνταρ έμαθες το πως να μην κρυώνεις , έμαθες σίγουρα πως όσα νιώθεις γρήγορα ή αργά σε σκοτώνουν ή τα σκοτώνεις , άφησα ματιά μου τα ματιά μου να σε κοιτούν απ'την άκρη της πόλης , υπο το έντονο φως του προβολέα η θέα ντύνεται στα μπλε αν ξημερώσει , καταραμένοι αγάλματα να γίνουμε το πρόσωπο μας πάλι να πετρώσει , κοίτα το πόσο στέκουν δίπλα σου και γάμησε το πόσοι , το φως που αναζητάς στα μάτια τρίτων μόνο ψέμα θα σου δώσει αφού είναι μέσα σου και λένε είναι ικάνο το φως αυτό το μόνιμο κενό σου να το ξεριζώσει , το σήμερα με το χτες να ενώσει , απλώς δεν βρέθηκε ένας που σωστά να το εφαρμόσει , {ναι} , είμαι απ'την φύση μου νεκρός και πεινασμένος είναι εν κινήση ο λογισμός μου μα εγώ κολλημένος στην εκκίνηση σε αύτο το σιχαμένο ίδιο μέρος , πως να μην νιώθω ξένος -?- , ποιά συζήτηση -?- , να σου μιλαώ αυθόρμητα να μ'απαντάς εντέχνως , κάθε μας κίνηση συνοδευόμενη από την αφήγηση ενός τρελού σ'αυτήν την αναζήτηση θα ψάχνω μόνος και έρμος [παντού] , διαβάζω τόσα όταν αμήχανα το βλέμ(μ)α σου στρέφεις κάπου αλλού , δίχως ηχόχρωμα σιωπή σε τι διαφέρει τελικά απ΄του νεκρού -?- κι'αν κάτι σου θυμίζει είναι απ΄το τέλος {DEJA VU} , φόρα φόρεμα με τα πιο όμορφα αρώματα και βρες κάτι κοίνο με τ'άλλο σου μισό κενό ωστέ το κενό σου να γεμίσει , ειναι στην ανθρώπινη φύση , μα αν κάτι αληθινό σε προσεγγίσει αποτραβήξου πριν αυτό σε συγκινήσει , τσακίζει η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει μα φαρμάκι είναι ο καίρος που αναγάγεις επιστήμη την αγάπη , αλήθεια τι σου απέμεινε από τότε ανθρωπάκι -?- ψάχνοντας για ένα μόνιμο "τίποτα" με αντίτιμο ένα βέβαιο "κάτι" , μίλα ας μην ακούνε αφού το μύνημά σου εστάλη , χρόνια ζούμε μέσα σε γράμμες και πλαίσια να πάν'να γαμηθούνε , δεν σ'ένοιαξε ποιός είσαι μα μονάχα τι θα δούνε οι διπλανοί σου , στιγμές που ούτε καν αναγνώριζες την φώνη σου , μου'πες {φύσα και ευχήσου} x2 , μα ποιός μ'άκουσε -?- επομένως σιωπή δίχως ηχόχρωμα , σιωπή νεκρού επομένως κι αν κάτι σου θυμίζει είναι ένα DEJA VU απ'το τέλος.. είναι ένα DEJA VU απ'το τέλος. {ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΚΙ ΑΧΥΡΟ} -?-
He's so underrated
@Γιαννης ισχύει
Θεέ μου!
Τι έχεις γράψει ρε αγόρι μου;
Άπειρα respect και την αγάπη μου!
ακομη εδω ♥️
Όλα μου φαίνονται λευκά πια δίχως χρώμα παγωμένα,τι σκατά με τυραννά ρωτάς άστο κι άλλαξε θέμα, είναι τα λόγια αυτά ψυχρά και πετρωμένα, εξάλλου σου μιλάω για μένα,δεν έμαθες τι κουβαλάω στο νου μου άλλη μια μέρα, απλώς φαντάσου πώς θα'τανε να'σουν μέσα, άσε τα μάτια μου στο πρόσωπο σου να'ναι καρφωμένα όσο μιλάς, ήθελα να'ξερα τι σκέφτονται όταν λένε "περασμένα ξεχασμένα" μα πως διάολο ξεχνάς? άσε να συστηθούμε είμαι ο Θωμάς, ο τελευταίος γελάει καλύτερα λένε μα έχεις ξεχάσει να γελάς, μέσα στο πλήθος προχωράς κι έπειτα χάνεσαι δεν περιμένεις τίποτα και τίποτα πια δεν το κυνηγάς, τότε αλήθεια γιατί βιάζεσαι, κάποτε ήταν άνθρωπος λένε ο σατανάς κι από τον κόσμο έφυγε ευτυχισμένος γι αυτό μου παν διάλεξε, καθώς η αλαζονεία μια γενιά ολάκερη μάστισε...
a re dike m ;)
με αμάσητες απόψεις που έκρυβαν παντα την μια απο τις δυο όψεις
η συνείδηση σου άνθισε απο το φως της σελήνης ή απο το φως της οθόνης;, τη μοναξιά συχνά με την σιωπή σου την πληρώνεις
μα αν ηταν μεσα σου πάντοτε ο χειμώνας στάνταρ έμαθες το πως να μην κρυώνεις
εμαθες σιγουρα πως όσα νιώθεις γρήγορα ή αργά σε σκοτώνουν ή τα σκοτωνεις...
ΑΦΗΣΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΆΝ ΑΠ' ΤΗΝ ΆΚΡΗ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ
είσαι πολύ μπροστά για την εποχή μαν !!
Αχ βρε Θωμά, δεν υπάρχουν λογια, και δεν θα επαναλάβω στίχο,απλά, ολο μου το respect.
Σέβας μαγκίτες, νιώθουμε ακόμα κάποιοι εκεί έξω.
Losdiao1312 ακόμα αδερφεεε
Δυστυχώς ή ευτυχώς;! Αυτό είναι το ερώτημα...
tora pesta auta aderfe mou
Δεν υπάρχει μια φορά που να βάλω αυτό το τραγούδι και να μην ανατριχιάσω
Αφησα ματια μου,τα ματια μου να σε κοιτουν απ‘την ακρη της πολης...
Ο Θωμάς μια δεκαετία μπροστα
love the vibe and emotion!
Είναι φυσιολογικό να ανατριχιάζω ολόκληρος όταν άκουω το σκιαχτρο?
Όσες φορές και να ακούω το ίδιο κομμάτι, κάθε φορά η ίδια ανατριχίλα!
file ti egrapses ekei ,apeiro respect gt to niwtheis kai eisai apo tous ligous .......dusthxws
Κάποιος Ψυχίατρος ψευδοεπιστημονας με εν τέχνες ψυχιατρικές ορολογίες ονόματι Γεώργιος Παλέρμος οπως κ Ιακώβου Διευθυντής τότε στο Δαφνί νόμιμοι δολοφόνοι με χαπια κ ΕΝΕΣΙΜΑ είπε για σένα φιλαρα ότι χρειάζεσαι πολλα ΕΝΕΣΙΜΑ να συνέλθεις ...ΑΠΟΧΑΥΝΟΤΙΚΑ κ πολυ δέσιμο... Μαζί με ένα Βαρσαμη βοηθό του... Εγώ νοιώθω ανατριχίλες οταν σ ακουω κ πολυ γουστάρω!Εκεί που δολοφονεί το κράτος γεννιέται η λέξη πατριδα...τοτε έφαγα 33 μερόνυχτα δέσιμο ασφυκτικά χέρια ποδια με ιμάντες κ απανωτά ΕΝΕΣΙΜΑ κ με μπουκέτα συνοδεύομενα ταχα μου για θεραπεία... Με στειρώσανε για 14μηνες με trevicta 3 μηνιαία ΕΝΕΣΙΜΑ κ καταξεσκιστικε το αριστερό μου χέρι κάτω απ το καρπο πάνω στη τζαμαρία του σπιτιού που ενοικίαζω .... (Ένοιωθα το πατωμα σαν αμμουδιά σε κάθε μου βήμα .Επαιζα 18 νότες το δευτ. στην ηλεκτρική κιθάρα⚡🎸 έπαιζα με πολυ άνεση κ την κλασική αλλά με το αυτί μόνο... Είμαι κ ζωγράφος αυτοδίδακτος κ τεχνίτης αργυροχρυσοχοοιας με δίπλωμα... Ένα κομμάτι μου Α.i.t.s track 3...βιαιος μπορεί να γίνω μόνο με ψέμα κ γενικά την κοροϊδία... Δεν έχω σκοτώσει κανέναν... Τα καλυτερα σου ευχομαι
Απο τα καλύτερα τραγούδια σου!
Τέλειο . Μια σημείωση μόνο . Ο Σατανάς δεν ήταν ποτέ άνθρωπος. Ήταν Άγγελος του Θεού εν ονόματι Εωσφόρος, ο οποίος υπέπεσε στο μεγαλύτερο αμάρτημα, την υπερηφάνεια, τολμώντας να καθίσει στον Θρόνο του Θεού. Μετά από σκληρή μάχη στους Ουρανούς ο Εωσφόρος με τους αγγέλους που είχε πάρει με το μέρος του (600 περίπου) εξέπεσαν από τον Παράδεισο και ο Άγγελος Γαβριήλ, τότε τον ονόμασε Σατανά ( είναι ο Σάμαελ) και τον έστειλε αιωνίως στην Κόλαση .
Μπραβο ρε ωραιο κομματι. fu Kapital.
Μου 'πες φύσα και ευχήσου..
Μα ποιός με άκουσε ? Επομένως σιώπη.
ψυχαρααααα!!!
εχω σπασει το κεφαλι μου για το sample ..ποιος μπορει να βοηθησει να ξεκολλησει??
εχει βγαλει cd το παιδι κι αν ναι υπαρχει λινκ για κατεβασμα ??
τη μοναξιά σου συχνά με τη σιωπή σου τη πληρώνεις
*είμαι ο Θωμάς ο τελευταίος γελά καλύτερα λένε μα έχεις ξεχάσει να γελάς !*
A.i.t.s live at home 2016
1/10/21
ruclips.net/video/OLzepaNqBXo/видео.html κατι απο διαφορα κουπλέ του Θωμά, για οσους γουσταρουν..
αφησα ματια μου τα ματια μου να σε κοιταν απ την ακρη της πολης
ειμαι απο την φυση μου νεκρος και πεινασμενος...
0 dislikes apla
Jhony Frost έχει 5 :/