"MIECZ KAIGENU", TO MAJSTERSZTYK, KTÓRY WYRAŹNIE KULEJE 🤕🗡️
HTML-код
- Опубликовано: 20 окт 2024
- kejgę
Discordzik: / discord
Goodreads: / tomek
Kontakt: ksiazkowebajdurzenie@interia.pl
IG: / ksiazkowebajdurzenie
Lubimyczytać: Książkowe Bajdurzenie
#booktube #książki #recenzja
Jako naczelny fanatyk Avatara musze sie przypierdolić do słów "świat jak w Avatarze czyli mocno japoński". Otóż jedną z największych zalet Avatara jest zróżnicowanie świata jak na to że są tam tylko cztery narody. Otóż naród ognia jest inspirowany japonią, królestwo ziemi chinami, plemię wody plemionami inuitów a nomadowie powietrza tybetem/bhutanem/nepalem, generalnie mnichami himalajów
To ja się odniosę, bo faktycznie znowu powiedziałem coś, co brzmiało nie tak, jak zakładałem. Absolutnie nie chodziło mi w tamtym momencie o to, że świat Avatara jest wyłącznie mocno japoński. Porównując "Avatara" do "Miecza Kaigenu" chodziło mi o to, jak wygląda w nich połączenie fantastycznego świata z technologią, która jest bliższa naszym czasom (no i trochę o system magiczny).
Faktycznie powinienem był to lepiej ubrać w słowa xd
Jako osoba, która uwielbia książki w azjatyckim klimacie, a przeczytałam ich sporo powiem, że ta książka jest niesamowita i cieszy mnie, że jednak różni się od tych pozostałych które czytałam.
to jest to całe spindżitsu ?
Ogólnie już to zamówiłem, ale nie wiem czy mnie zachęciłeś czy zniechęciłeś xd, przeczytam to się dowiem.
Lepszy książkowy "nieoszlifowany diament", niż gó#no w sreberku.
Skończyłam "Miecz Kaigenu" dwa dni temu i jej. Zgadzam się z Tobą w 100%, że mamy tu do czynienia z bardzo kameralną opowieścią i myślę, że sporo osób odbije się od niej na pewnym etapie lektury, bo liczyło pierwotnie na to, że trafiło na kolejne epic militarne fantasy, którym - jak słusznie zauważyłeś - ta książka nie jest.
Też wybijały mnie trochę te "nowoczesne" wstawki, choć dla sensu fabuły, tego ukazania "innego" niż w reszcie Cesarstwa społeczeństwa pod Takayubi, które żyje bardzo tradycyjnym życiem i jest patriarchalne było to okej. Chętnie przeczytałabym inne książki autorki z tego 'uniwersum' i cichutko liczę na to, że na fali popularności u nas tej powieści doczekamy się też innych z tego świata.
Spięłam się trochę, czytając nagłówek, bo książkę pewnie dostanę niedługo na urodziny 😅 Ale szybko odetchnęłam, to jednak jest coś dla mnie. Nie przepadam za fabułą, która skupia się na walkach, nie jestem miłośniczką epickości. Wolno rozwijająca się akcja nie jest mi straszna, lubię kameralność i skupienie uwagi na bohaterach. To może się okazać całkiem udana lektura 😊
I jak wrażenia? Warto? 🤔
wyczekany film
Zgadzam się z recenzją, bohaterowie są cudnie napisani! Ja uroniłam łzy.... Warto przeczytać tą książkę, najlepiej bez oczekiwań 🙂.
A mam pytanko, czy komuś mapa na początku wydała się znajoma? Czy ktoś zwrócił uwagę na kierunki geograficzne na mapie? Czy ja sobie to wyobraziłam ? 😂
Będę czytać. Staram się nie mieć oczekiwań 😊
Dzięki za recenzję. Teraz już wiem, że ta książka jednak nie jest dla mnie.
Dziś zacząłem słuchać hrabiego Monte christo
Nurtuje mnie jedna rzecz.
Ogólnie nie jestem fanką wstawiania mnóstwa obcojęzycznych słów do tekstu, ale trochę mam dysonans. Narzekasz na japonizmy (Nii-sama, Onee-san i inne takie), bo wytrącają cię z immersji. Ale... Dlaczego? Przecież w tekście użyte są japońskie imiona, nazwy też stylizowane są na japońskie, podejrzewam, że pojawiają się słowa takie jak samuraj, sensei czy katana. Autorka, stylizując swój świat na quasi-Japonię, zdecydowała się używać japońskiego jako języka, który funkcjonuje w tym świecie, widzimy to po imionach i nazwach własnych. Dlaczego więc inne przykład japońskiego w tekście psują immersję?
Rozumiem zastrzeżenia w kwestii ich użycia z polonistycznego punktu widzenia - to jednak słowa obce, które nie przyjęły się w naszym języku (w przeciwieństwie do samuraja czy katany) i nie każdy musi je rozumieć. Jednocześnie trudno mi nie zauważyć, że są trudne do przetłumaczenia. Japoński język grzecznościowy jest bardziej rozbudowany niż polski (a przyrostki typu -san czy -sama są jego częścią) i próby oddania go mogą brzmieć nienaturalnie. Natomiast zamiast samuraja można spokojnie dać "wojownika", zamiast katany - "miecz", a zamiast senseia - "mistrza". Opisują one rzeczy z kultury japońskiej i pochodzą z japońskiego, a jednak nie wytrącają z immersji.
Zresztą nie tylko japoński sprawia takie "problemy". Języki indyjskie na przykład mają dużo bardziej zróżnicowane słownictwo na członków rodziny - u nas kiedyś też funkcjonowało rozróżnienie na stryja i wuja, czy ciotkę i wujenkę, ale jest w zaniku. W wuxii szkoły sztuk walki mają własne słownictwo na wewnętrzną hierarchię (pokrewne określeniom na członków rodziny, ale jednak inne). Kiedy używanie ich jest akceptowalną częścią stylizacji, a kiedy nie?
Oczywiście, można być Tolkienem i stworzyć własne języki. Ale jeśli chcemy po prostu napisać fantasy, musimy zdecydować się na nazewnictwo. Idąc w "zachodnie" fantasy sięgamy po imiona zachodnie albo quasi-zachodnie. To samo robimy ze wschodem. W quasi-Japonii używa się języka japońskiego, postaci noszą japońskie imiona, więc czemu wplatanie japońskich słówek psuje immersję? Rozumiem, że immersję w "Mieczu" mógłby popsuć "milord" albo "na Teutatesa", ale dlaczego przeszkadza tu "nii-san"?
Przyznam, że ten temat - użycia istniejących języków i kultur do stylizacji w tekście fantasy - frapuje mnie od jakiegoś czasu. więc kiedy został poruszony, to aż podskoczyłam :)
W sumie to nie mam pojęcia dlaczego, może jest to kwestia bezpośredniości języka? Tzn. widząc nawiązania kulturowe, czy imiona wywodzące się z danego kręgu kulturowego, nie mam tak mocnego poczucia zgrzytu, jak wtedy, gdy widzę słowa bezpośrednio wyciągnięte z danego języka, które dałoby się w jakiś sposób zastąpić.
Nie uznaję tego za wadę książki, ale po prostu tak już mam. :D
23:05 :) 👍👍👍
Końcówka pierwszej płyty FFVII 😢
aż bym zagrał w final fantasy
Jak już szukam mojego starego laptopa z emulatorem ps1 i ff7 ;)
Ja dużo więcej kupuję niż czytam.A czytam naprawdę dużo 😁😁😁😁
Można gdzieś po polsku dostać?
17 lipca jest premiera w PL
Tak zapytam bo on chyba dopiero jeszcze pisze czy tam wogule zaczyna toł piątą część archiwum burzowego światła czy to gdzieś potwierdzone ze jeszcze w tym roku zapowiedziano polską wersję czy chociaż po angielsku ?
Edit. Pomyłka juz w czerwcu skonczył pisac sam tekst ale ale zeczywiscie maja podzielic jol na dwie części i w tym roku prawdopodobnie ma być w grudniu pierwsza część a druga dopiero w 25 a to co pomyliłem i dopiero zaczyna to jego inny projekt
Pieprzony Vesper, czyli brak ebooka...
tylko nie pieprzony... będzie ebook, nawet już jest gotowy. Nasza oferta pojawi się w ebookach w najbliższym czasie.
@@wydawnictwovesper4522spoko, ja tak zawsze marudzę a potem i tak w końcu kupuję papier jak ebooka nie ma xd
@@wydawnictwovesper4522 miesiąc minął i nie ma, a pieprzycie tak od roku że gotowe i że zaraz będą. Wy tam macie w redakcji jakiś chory ubaw z tego tematu, czy o co chodzi? xd
włączyłem dałem lajka, komentarz dla zasięgu, ale nie oglądam dalej. "Miecz Kaigenu: mam w planach na sierpień. Wtedy wrócę z komentarzem :P