Mój mąż jest osobą poruszającą się na wózku - często wychodząc doczepia dostawkę elektryczną i dzieciaki mają wielki szał, że WOW, ale pan ma rower! W PL jeszcze jest dużo do zrobienia w kwestii pomocy np. w autobusach przy wsiadaniu - tylko czasami kierowca wyjdzie i pomoże, niestety, zdarzyły się też sytuacje, że kierowca nie zauważył męża wysiadającego, mimo że wciskany był przycisk informujący, że OzN będzie opuszczała autobus (to świetny pomysł przy miejscu dla osoby na wózku, że jest coś takiego, daje sygnał kierowcy w ten sposób o zamiarze opuszczenia busa) to na wysiadającym, będącym w drzwiach mężu zacisnęły się prawie drzwi... Z plusów - na rynku wydawniczym pojawiło się trochę książek o niepełnosprawnościach, świetna jest seria o Przygodach Rysia i Krzysia - cudowna, mamy 4 ksiażeczki w domu, w Empiku w tym roku była na wystawce książka "Kiedy Karol poznała Emmę" - traktuje właśnie o tym, żeby dzieci nie bały się podejść, porozmawiać, zadać pytania, jeśli zechcą. Też Fundacja Diversum z Wrocławia robi wiele dobrego w temacie oswajania niepełnosprawności - prezeska sama jest OzN i robi warsztaty w szkołach. Też ma książkę - "Agata szaleje na kółkach".
zgadzam sie z Pania w Polsce ciagle sa duze braki w edukacji spolecznej nie tylko jesli chodzi o niepelnosprawnych Polska Szkola uczy posluszenstwa zamiast samodzielnego myslenia i zamiast uczyc pomocy slabszemu to szkoly czesto ,,po cichu'' popieraja przemoc i wysmiewanie np niepelnosprawnych itp :( :( Ja mieszkalem wiele lat w Europie Zachodniej tam od wielu pokolen od najmlodszego uczy sie pomocy oraz tego ze niepelnosprawny to TAKI SAM czlowiek jak reszta spoleczenstwa co widac na co dziec zwlaszcza w publicznej komunikacji. Owszem czasem zdarzaja sie tez patologie,ale nie na tak szeroka skale jak u nas :( :(
W Polsce niestety ciagle jest bardzo niski poziom empatii oraz wiedzy i wychowania spolecznego na temat niepelnosprawnych-Polska Szkola ,,po cichu'' ale popiera przemoc i ,,prawo silniejszego'' a osoby spokojne,slabe i chore sa wysmiewane i popychane czesto przy cichej akceptacji Nauczycieli i Dyrekcji- po prostu jest ,,kultura sily'' :( Ja mieszkalem wiele lat w Europie Zachodniej tam od wielu pokolen od najmlodszego uczy sie pomocy oraz tego ze niepelnosprawny to TAKI SAM czlowiek jak reszta spoleczenstwa co widac na co dziec zwlaszcza w publicznej komunikacji. Owszem czasem zdarzaja sie tez patologie,ale nie na tak szeroka skale jak u nas :( :( Na Zachodzie to norma ze niepelnosprawni normalnie sie ucza,uprawiaja sport i zakladaja rodziny z pelnosprawnymi w Polsce-prawie 20 lat po wejsciu do Unii Europejskiej- niepelnosprawny nie moze wejsc do pociagu albo do Urzedu bo mimo Miliardow Euro dotacji ciagle sa bariery architektoniczne :( :( jeszcze wiele do zrobienia :( Zgadzam sie ze wszystko zalezy od sposobu myslenia-POPIERAM takie akcje spoleczne :) :)
Jako jednooki, a do tego prawie ślepy generalnie nie widzę problemu z tym, jak mnie ludzie traktują. Większość jest ciekawa, co mi nie przeszkadza wcale. Wolę to niż bycie wyzywanym (dzieciństwo) i olewanym, jakby wady wzroku były zakaźne (studia na KULu)...
... i powinni sobie zdawać sprawę, że w każdej chwili oni sami lub ich bliscy mogą stać się niepełnosprawni. I wtedy chcieliby dla siebie akceptacji i normalności, prawda?
@@alicjalibra6035 ludzie są ludz wystarczająco dobici, tym co mają od lat i jak starają się utrzymać na powierzchni, więc nie wymagajcie dla siebie specjalnego traktowania, bo rozdrażnienie może dać o sobie znać.
świetna rozmowa.Pozdrawiam.
Mój mąż jest osobą poruszającą się na wózku - często wychodząc doczepia dostawkę elektryczną i dzieciaki mają wielki szał, że WOW, ale pan ma rower! W PL jeszcze jest dużo do zrobienia w kwestii pomocy np. w autobusach przy wsiadaniu - tylko czasami kierowca wyjdzie i pomoże, niestety, zdarzyły się też sytuacje, że kierowca nie zauważył męża wysiadającego, mimo że wciskany był przycisk informujący, że OzN będzie opuszczała autobus (to świetny pomysł przy miejscu dla osoby na wózku, że jest coś takiego, daje sygnał kierowcy w ten sposób o zamiarze opuszczenia busa) to na wysiadającym, będącym w drzwiach mężu zacisnęły się prawie drzwi... Z plusów - na rynku wydawniczym pojawiło się trochę książek o niepełnosprawnościach, świetna jest seria o Przygodach Rysia i Krzysia - cudowna, mamy 4 ksiażeczki w domu, w Empiku w tym roku była na wystawce książka "Kiedy Karol poznała Emmę" - traktuje właśnie o tym, żeby dzieci nie bały się podejść, porozmawiać, zadać pytania, jeśli zechcą. Też Fundacja Diversum z Wrocławia robi wiele dobrego w temacie oswajania niepełnosprawności - prezeska sama jest OzN i robi warsztaty w szkołach. Też ma książkę - "Agata szaleje na kółkach".
zgadzam sie z Pania w Polsce ciagle sa duze braki w edukacji spolecznej nie tylko jesli chodzi o niepelnosprawnych
Polska Szkola uczy posluszenstwa zamiast samodzielnego myslenia i zamiast uczyc pomocy slabszemu to
szkoly czesto ,,po cichu'' popieraja przemoc i wysmiewanie np niepelnosprawnych itp :( :(
Ja mieszkalem wiele lat w Europie Zachodniej tam od wielu pokolen od najmlodszego uczy sie pomocy oraz tego ze niepelnosprawny to TAKI SAM czlowiek jak reszta spoleczenstwa co widac na co dziec zwlaszcza w
publicznej komunikacji. Owszem czasem zdarzaja sie tez patologie,ale nie na tak szeroka skale jak u nas :( :(
W Polsce niestety ciagle jest bardzo niski poziom empatii oraz wiedzy i wychowania spolecznego na temat niepelnosprawnych-Polska Szkola ,,po cichu'' ale popiera przemoc i ,,prawo silniejszego'' a osoby spokojne,slabe i chore
sa wysmiewane i popychane czesto przy cichej akceptacji Nauczycieli i Dyrekcji- po prostu jest ,,kultura sily'' :(
Ja mieszkalem wiele lat w Europie Zachodniej tam od wielu pokolen od najmlodszego uczy sie pomocy oraz tego ze niepelnosprawny to TAKI SAM czlowiek jak reszta spoleczenstwa co widac na co dziec zwlaszcza w
publicznej komunikacji. Owszem czasem zdarzaja sie tez patologie,ale nie na tak szeroka skale jak u nas :( :(
Na Zachodzie to norma ze niepelnosprawni normalnie sie ucza,uprawiaja sport i zakladaja rodziny z pelnosprawnymi
w Polsce-prawie 20 lat po wejsciu do Unii Europejskiej- niepelnosprawny nie moze wejsc do pociagu albo do Urzedu
bo mimo Miliardow Euro dotacji ciagle sa bariery architektoniczne :( :( jeszcze wiele do zrobienia :(
Zgadzam sie ze wszystko zalezy od sposobu myslenia-POPIERAM takie akcje spoleczne :) :)
Zgadzam sie z tym sama jeżdżę na wózku czasami jesteśmy niewidzialni!!😢
bo problemy jakie mają rodziny zwykle przerastają facetów i kobiety a co dopiero interesować się obcymi i otoczeniem
@@Ja-fd9mq zgadza się
Jako jednooki, a do tego prawie ślepy generalnie nie widzę problemu z tym, jak mnie ludzie traktują. Większość jest ciekawa, co mi nie przeszkadza wcale. Wolę to niż bycie wyzywanym (dzieciństwo) i olewanym, jakby wady wzroku były zakaźne (studia na KULu)...
Katolicki Uniwersytet, a ile "miłosierdzia" w nim na przykładzie Twojej historii. :< Zatem KUL nie jest ani trochę cool. :
bo ludzie żyją swoimi problemami a nie cudzymi - jak seriale czy media
... i powinni sobie zdawać sprawę, że w każdej chwili oni sami lub ich bliscy mogą stać się niepełnosprawni. I wtedy chcieliby dla siebie akceptacji i normalności, prawda?
@@alicjalibra6035 ludzie są ludz wystarczająco dobici, tym co mają od lat i jak starają się utrzymać na powierzchni, więc nie wymagajcie dla siebie specjalnego traktowania, bo rozdrażnienie może dać o sobie znać.
Ja miałem spotkanie z osobą chorą o kulach i gdy chciałem pomóc to wywołałem agresje u tej osoby więc się już nie wtrącam i nie pomagam
Kazdy czlowiek jest inny ma indywidualna sytuacje nie nalezy sie tym przejmowac tylko ZAWSZE POMAGAC