LGS'ci BÜŞRA lgs öğrencisisin ve gerçekten böyle mi düşünüyorsun? durmak için çok gençsin, yaşayacak çok fazla güzellik var. tüm hayallerin gerçekleşebilir, eğer peşlerinden koşacak cesaretin varsa. kötü şeyler yaşamış olabilirsin ama henüz çok gençsin, bırak dünya seni incitsin. lütfen iyi ol. durma, susma & kendin için savaş. seni seviyorum.
@@benkimseninkimsesi çok teşekkür ederim sorduğun için güzel insan ! Hayatımın bir dönemi çok sancılı geçmişti. Depresif olduğum o dönemde yazmıştım bu yorumu . Ama hayat iniş ve çıkışlarla dolu . Şu anda gayet iyiyim , son derece canlı hissediyorum ve yaşama sevincim yüksek. Hatta psikoloji okuyorum. İkinci sınıfa geçtim . Ben de seni seviyorum. Kendine dikkat et ♥️
6 yıldır majör depresyon ile yaşıyorum...Ben ve benim gibilerin ihtiyacı olan tek şey sevgi.Saf ve karşılıksız bir sevgi.Küçük dünyamızda ki bu cehennemi sadece sevgi cennete çevirebilir.
Kimseye güvenemiyorum. Kimseye anlatamıyorum. Sadece ağlıyorum. Bileğime zarar veriyorum. Ama geçmiyor. Herkesin güldüğü bir ortamda mutsuz olmak nasıl bir şey bilemezler.
Sen bunları yazıyorsan o yola gitmişsin hayatın seni terk ettiği yola insanlarin umrunda değilsin seninde olmasın senin en iyi arkadaşın içindeki sen onu al ve o yoldan geri dön. Sen kendine zarar verdikçe hayat mutlu olucak.
@isim bulamadım biraz da olsa geçti her şey, bu yorumu yazdığımı bile hatırlamıyorum çok teşekkür ederim bu yoruma yanıt verip eskiden nasıl biri olduğumu gösterdiğin için. Umarım sende iyisindir.
Her şeyin sonunda emin olki bir ışık vardır hayat bizi en dibe cekdiğinde bile aynaya bak kendini sev cunki senden baska bir tane daha yok bu dünyada kendin icin mutlu ol 😌🙏
@@sllaabyssos426 Sana bir tavsiye vereyim, kimseye anlatamıyorsan bir kağıda yaz. Yazarken bir tarafında nasıl hissetmek istediğini diğer tarafında nasıl hissettiğini yazabilirsin istersen tabi. Her neyse yaz ondan sonra o kağıdı parçalayabilirsin kesebilirsin. Ama önerim yakman çünkü çok güzel oluyor bence. Dikkat et kağıdı yakayım derken evi yakma.
Artık dayanamıyorum ne kadar ilaçta kullansam psikoloğada gittiysem olmadı. Her şey üstüme üstüme geliyo hiç bi şeyle mutlu olamıyorum çok yalnızım her gece ağlamaktan çok yoruldum, aynaya bakasım gelmiyo,dış görünüşumden nefret ediyorum, insanların aşağılayıcı bakışlarından yoruldum,her günüm aynı geçiyo hiç bi sey yapasım gelmiyo, yataktan çıkmak istemiyorum, bütün gün yatmama rağmen yorgun hissediyorum, sanki herkes benden nefret ediyomuş gibi geliyo, artık gerçekten insanlarin hayatının bensiz daha iyi olacagıni düşünmeye başladım. Olmuyo yapamıyorum hiç gücüm kalmadı, artik yaşamak istemiyorum...
Senin psikologun en iyi arkadaşın yani sen, içindeki sen olmalı. Mutlu olmak zorunda değilsin ben kendimi mutsuzluğa alıştırdım artık mutsuz değilsem içimde kötü bir his oluyor evet bu yanlış bişi dozu arttırmışım. Hayat senin için var o seni bekliyor ama hem iyi yönde hem kötü yönde sen ona gittiğinde seni terkedecek ve sen bunu yaşamişsın. Kimse senden bişi beklemiyor sen bekliyorsun dış görünüşünde. sen, en iyi arkadaşın içindeki senle konuş yataktan çıkma ve orda onunla konuş saatlerce. Ağla o gözyaşların özgürlüğe kavuşsun sonra eline bir kağıt bir kalem al hem günlük tut hemde yazı yaz mesela düşüncelerini bir söze geçir ve onu defterine yaz. İkinci en iyi arkadaşın o olacak. Sonra artık eline bir kitap al ve oku belkide film ben Harry Potter'ı izleyerek depresyona girmiş bir insanım ama belki sende tam tersi olur. Sen yeterki iste. Sen kendini üzdükçe hayat mutlu olucak... "İçindeki çocuğu ortaya çıkar ve dertleş onunla o sana abla, abilik yapsın sen ona." İnşallah kendine bir şey yapmamışsındır.
@@elsaaskim4175 Psikoloji okuduğum için sizleri daha iyi anlıyorum. Ergen olmak kötü birşey değil aksine herkesin deneyimlediği bir süreç. Genç yaşta çoğu kişinin ( geneli kız olmak üzere ) böyle hissettiğini bilmelisin ki hayatı ona göre yaşayasın. Bunu kolay atlatmanın en iyi yollarından biri en olumsuz olaya bile olumlu bir yön bulmaya çalışıp hayata daha pozitif adımlar atmaktır. Daha çok gençsiniz ve deneyimleyeceğiniz daha çok şey var. Bunların tadını çıkarmaya bakın. Aksine ileride pişman olursunuz.☺️
@@adrift1288 okudugum bircok yorumun altina sadece ergenlik ergenlikten dolayı boyle ergenlik ergenlik yazmissin onun yerine bu yorumdaki gibi daha aciklayici bir sekilde yazsaymissin cok daha guzel olabilirmis cunku amacin insanlari kirmak olmasa da diger herkes gibi "ergenlikten dolayı" oldugunu soylediginde insanlar uzuluyor ve gercekten kaba gorunuyorsun umarim anlatabilmisimdir
Aileler asla anlamazlar çünkü senin yasadıklarını yasamamışlar ne kadar inkar etsek de büyük ihtimal bizde büyüyünce onlar gibi olacağız insanlara icini açmak seni rahatlatabilir ama kimseyede öyle kolay kolay güvenmemelisin ama aslında bakarsan gerçek hayattaki arkadaşlarındansa sosyal medyadaki kisiler sana daha cok yardimci olabilirler gercekten cok iyi kalpli insanlar var sonuna kadar dayan olurmu?
Ölüm o kadar güzel görünüyor ki, asırlarca atmayan kalbinle toprağın altında yatacaksın. Belki de ölmeliyimdir. Hissetmiyorum, hissedemiyorum, olmuyor sadece gözlerimi kapatıp iyi hissetmek istiyorum ama onu bile başaramayan ucubenin tekiyim. Ve yine gece maskemi çıkarıp odamda hıçkırık seslerimi gizlemeye çalışarak ağlıyorum çünkü ailem ağladımı duyarsa benim mutlu olmadığımı düşünür, kendi hataları olduğunu düşünür ama onların hatası değil ben bile neden olduğunu bilmiyorken kimden bilmesini bekleyebilirim ki?
Çocukluktan ölen ruhumu şimdi mi kurtaracağım... nefret ediyorum "bu yaşta ne derdin olur" cümlelerini duymaktan geceleri sadece ben vardım sen yoktun ki bana hesap soruyorsun. Sen kimsin ki bir insanım acısını küçümsüyorsun. Dur ve acı çeken insanların sesini duy. Onların fark edilmeye, sevilmeye ihtiyaçları var...
Belki de kurtarırız belli mi olur herşey geçip gidiyor unuturuz elbet ama hep eksik kalacağız çocukluğumuz yok oldu geri gelmeyecek ama yine de mutlu olacak birşeyler olur yani öyle umuyorum 11 yıldır olmadı ama hala bekliyorum işte beklemeye devam belki geçer
Saķın ne olursa olsun çocuğunuz yanında şiddet uygulamayın sonra neden ruhsal sağlığı yerinde olmuyor işte bu yüzden dünya bir yana içindeki karanlık taraf bir yana :(
Kalbimdeki son mutluluk belirtisi çoktan gitti ama yinede ben iyiyim diyerek insanları kandırmaktan, kendimi kandırmaktan bile bıktım. Issız bir adaya gitmek ve yanımda sonsuz sayıda kitaplar götürmek, kimsenin beni görme korkusu olmadan ağlayarak kitap okumak ve her nefesimle birlikte ölümü beklemek istiyorum. Belki de konuşmak istiyorum ama konuşamıyorum. Korktuğumdan değil, hissettiğim acı artık sadece kalbimde değil bütün vücudumu kaplamaya başladı. Konuşamıyorum, göremiyorum, duyamıyorum, hissetmiyorum... Bunları nasıl anlatabilirim bilmiyorum sanki kalbimi ve beynimi almışlar da yerine kağıtları buruşturup tıkamışlar. Her an beni artık tutamayacaklar da yere düşüp asla kalkamayacakmışım gibi hissediyorum. Bunları buraya yazdım sadece okumanız için değil. Eğer sizde kağıttan bir kalbe ve beyine sahip olduğunuzu düşünmeye başlayacak kadar duygusuzlaştıysanız, biz ACI KARDEŞİ olalım bundan sonra... Ve bu kardeşlik ölene kadar devam edecek söz veriyorum. Konuşmak isterseniz beklerim zaten hep beklemiştim...
@@cerenusa senin adına sevindim..Umarım hayatta her sey gönlünce olur. Hayatında mükemmel olan bir şey yoksa kendinin mükemmel olduğunu hatırla. Sen kendine yetersin💖
Ne kadar çabuk geçiyor zaman. İki yıl. Tam tamına iki yıl. Videoyu ilk yayınlandığında izlemiştim. Gece yarısıydı, içime kapanmış ve evdeki herkes uyurken izlemiştim. Her bir kelimesinde hıçkıra hıçkıra ağlamak isterken sesimin çıkmayışını hatırlıyorum. Sabaha kadar izleyip durmuştum... sabah....Sınıfın en arka sırasında kimsesiz bir şekilde ağlarken bulmuştum kendimi. Yanıma gelen kaçıyordu benden. Gerçi, yüzüme bile bakmıyorlardı. Zaman geçtikçe her gün izler oldum, her bir satırı not aldım defterime. Her birini ezberimde tuttum... Kendime moral olsun diye. Hatırlıyorum korkudan titreyen küçük kızı, ölmek için çabalayan bedeninin yanında içindeki o ufak umutla titriyordu. Çizdiği resimler bir tek kendisineydi, dalga geçerlerdi ya çünkü. Sanat benimsedi kestiği her yarayı, akan kanı boya sanmaya başlamıştı. İki yıl sonra, bu gün. 20 Mart 2021. Doğum günüme iki gün kala... Vazgeçiyorum hayattan. Kesemediğim, alamadığım her nefesi bırakıyorum arkamda. Yaşatmadılar demek istiyorum onlara. Bedenime değen elleri kirli hissettirdi, haraket edemiyorum demek istiyorum. İçinde bulunduğum bu durumu anlatmak istiyorum, sonra anlıyorum ki nasıl bir durumdayım bilmiyorum. Burası; öyle bir karanlık ki, kendimi bile göremez oldum ben. Yavaşça beni kaplayan bu kara gölgeler içinde hapsoldum. Vazgeçiyorum hayattan bugün. Var olmak için değil, ölmek için bekliyorum.
Ben bi ara intihar etmeyi düşündüm. Bileklerimi kestim tırnaklarımla derimi yüzdüm. Okadar acı çekiyordumki vücudumdaki yaralar acıtmıyordu, içimdeki, zihnimdeki, ruhumdaki yaralar acıtıyordu beni. Yeniden başladım hayata şimdi herşey iyi gibi ama geçmiş denilen şey var ya. İşte o senin her zaman aklında her zaman yanında. Tekrar zarar vermek ağlamak istedim ama artık daha güçlüydüm. Bi filmde gördüm sadece çaresiz ve aptal insanlar kendilerine zarar verir diye. O gün bu gündür kendime zarar vermiyorum, ağlamıyorum. Ama ben her zaman ruhuma bir hançer saplıyorum.
Kendine zarar veren insanlar sadece güçsüzdür ve güçsüzlük en iğrenç şey.Güçsüz olmamak için hiçbir şey yapmamalıyız ki neden kendimizi düşünmüyoruz.Keşke herkes kendini düşünse başkaları için canını yakmasa.
@@ny8821 bi taraftan haklısın ama karşındaki insanın müslüman olup olmadığını bilemezsin bu yüzden ilk başta din yönünden değil de realist açıdan yaklaşmalısın
Hiçbirşeyin cevabını bilmiyorum , niye mutsuzum niye mutlu olamıyorum.Bu beni sinir ediyor hiçbirşeyin nedenini bilmemek o kadar kötü bir durumki boşluktayım sanki yada kendimi kaybettim nadiren mutlu olabiliyorum oda bir gülümseme...Çözmeye çalışıyorum ama çözemiyorumda çok çabuk ağlamaya başladım sevdiğim insanlar -artık sevgimdende emin değilim bazen bagrıp kızıyor direk kenara geçip banyoya gidiyorum yüzümü yıkamak için, gözlerimin kırmızılaşmasını önleme için.Niye böyleyim bilmiyorum beni niye böyle olduğumu düşünmekten alı koyan bir şey var ama ne onuda bilmiyorum.Emin olduğum tek şey yalnızken beni üzen bir şey yok kimse o an acılarıma yenisi ekleyemiyor çünkü...Ağlamak istiyorum bunu isteyeceğim hiç aklıma gelmezdi.Artık günde kaç kez güldüğümü sayabiliyorum...Buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim...⛈♡
tavokky Snapim armyim16 istediğin zaman yazz sana birşeyler anlatmak istiyorum öncelikle aslında çoğu insanın yaşadığı şeyi çoğu insan yaşar işte o der amaann bende zorbalık gördüm bende ezildim bla bla ama insanlara böyle söyleyip geçiştirmek çok saçma jonghyun'un da dediği gibi tıpkı bende çok kötü şeyler yaşıyorum arkadaş ve çevre açısından hiçbir arkadaşım yok ortamlarda asla fikiri dikkate alınmayan sıradan birisi gibi görüldüm kötü gerçekten anlayabiliyorum ayrıca yaşadıkların için lütfen üzülme kendine zarar verme, dünyaya gerçekten bir kere geliyoruz ve tek bir yaşama hakkımız varr seni hep destekliyorum tanımasam bile çok seviyorumm ve keşke sana sarılma şansım olsaydı ❤️❤️❤️ Ve şimdi bu video karşıma çıktı üzgünüm aradan 2 yıl geçmiş... gerçekten insanları mutlu etmek istiyorum dünya ancak böyle güzelleşebilir ina'nın bana ve buradaki herkese yardım etmek istiyorum
@@realpaulanka Ben yapamıyorum onu,ben içimde ki şeyleri öldürmek istiyorum, keşke bir silgi gibi bişey olsada hafızamı sildirebilsem, ben hafızamda bulundurduğum kötü şeyleri silmek istiyorum...
Küçükken gülüşün çok güzel derlerdi artık gülmüyorum eskisi gibi hatta dürüst olmak gerekirse eskisi gibi nasıl gülünür unuttum ben... nasıl mutlu olunur ,hayata nasıl tutunulur unuttum . Her geçen gün kayıyor ellerim . Bigün amansızca vazgeçersem tutunmaktan kimse üzülmesin sadece , ne kadar yorulduğumu bilin çünkü ellerim tutunacak yer bulamıyor . Güneşin batışı gibi gidiyorum , bu sefer ay doğmicak ardından , aydınlık olmicak etraf . Sonsuz bi karanlığa gömülüyorum belkide...
Herkes ben çok uyuduğum için sabahları kalkmadığım için ev işlerine yardımcı olmakta gönlüm olmadığı için şikayetçi ama niye yapmak istemiyorsun demiyorlar. Yargılıyorlar bağırıyorlar kızıyorlar .Dinlemiyorlar anlamıyorlar duymuyorlar görmüyorlar. Bu hayat için gözlerimi açmak bu hayat için kendimi yormak istemiyorum. Elbette ki bu hayat için Allah'ıma binlerce kez şükürler olsun bulamayanlar var bunları ama.....bilmiyorum.... Keşke intihar edenler cennete gidebilseydi...
yorumlardaki insanlar ve kendim üzgünüm bunları yaşamak zorunda olduğumuz için sizin için pek bir şey yapamam ama hayatta en iyi yaptığım şeyi yaparak üzülebilirim, üzgünüm.
Her şey güzel gidiyordu. Disiplinli çalışıyordum notlarım mükemmeldi. Ailemle mutluyduk, arkadaşlarımla, öğretmenlerimle aram iyiydi. Sonra yavaş yavaş her şeyden soğumaya başladım, sadece uymak ve müzik dinlemek istiyordum. Kitap okumadan duramayan ben kitap bile okumak istemiyordum. Ders çalışamamaya başladım, tek yaptığım müzik dinlemekti. yemek bile yemiyordum. Odamda müzik dinliyordum sadece. Sonra babamın annemi aldattığını öğrendim hayatım tam bir çöküş yaşadım. Daha sonra kimseyle konuşmamaya başladım mesajlara cevap bile vermedim. Dünyayla iletişimimi kestim ağlayıp şarkı dinliyordum sadece. Sonra arkadaşlarım gitti yalnız kaldım. Sonra vücuduma çizikler attım. Artık uyumuyordum bile resmen. Bazen sadece boş boş durup duvara bakıyordum. Hayatım yavaş yavaş düzene giriyordu ama ben hala aynıydım düzelemiyordum. Psikoloğa gittim. Belki düzelerim diye ama düzelmedi. Şuan hala öyleyim. Kitap okuyorum ve müzik dinliyorum. LGS yaklaştığı için zorlaya zorlaya ders çalışmaya çalışıyorum. Evden dışarı bile çıkmıyorum .Sosyal olan ben asosyal oldum... Şuan liseye geçtim ve hayatım düzeldi sanıyordum ama HAYIR düzelmemiş okulda mutsuz olamam çünkü gurubumuzun neşe kaynağı benim o yüzden okulda mutlu görünmek zorundayım ama evde odamdan çıkmıyorum annem bunun nedenini sorunca Yorgunum diyip geçiştiriyorum çünkü anlatsam kimse anlamaz... Hayata annem için tutunuyorum çünkü onun tek dayanağı ben ve kardeşim... Ama bu depresyondan kurtulamıyorum ve bu beni çok etkiliyor bu yaşadıklarımdan sonra o kadar çok değiştim ki eski ben değil artık yepyeni biri var bir ara atlattım gibiydi ama bu aralar yine başladı aslında atlatmamışım içimde bir yerdeymiş zamanı gelince dışarı çıkıyormuş bunu öğrendim... Şuan lise ikideyim. Bir psikoloğa gittim ve travma sonrası stres bozukluğu olduğunu ve bunun zamanla depresyonla birleştiğini söyledi. Hala depresyonu tam olarak atlatmış değilim ama daha iyiyim. Babamla aramı düzelttim. Derslerimde bir şekilde ilerliyor. Hayat devam ediyor... Arkadaş gurubum dağıldı ve yanımda sadece iki kişi kaldı. Bu depresyon beni çok değişti ben bambaşka biri oldum belki büyüdüğüm için olgunlaşmış olabilirim ama her şey için çok erkendi. Sadece 13 yaşındaydım ve bunları hak etmedim. Ama iyi olacağıma inanıyorum. Lise üçe geçtim. Her şeyi atlattım. Hayatım mükemmel ilerliyor. Hedeflerim var. Yaşamak için sebeplerim var. Benim için zorlu bir süreç olsa da atlattım. Şunu söylemeliyim ki bu tek başınıza atlatacağınız bir şey değil. Psikolojik yardım almanız gerekiyor eğer yardım alamazsanız bununla ilgili kitaplar var onları okumanızı tavsiye ederim. Ben kesinlikle eski ben değilim. Yaşıtlarımdan çokça olgun bir insanım. Depresyon bende fiziksel ve ruhsal olarak çok iz bıraktı. Kendimi çok geliştirdim. Ve şuan her şeye rağmen dimdik ayaktayım. Duygusuz ve bencil bir insan oldum ama halimden memnunum çünkü günün sonunda kazanan kişiler duygusuz ve bencil insanlar oluyor. Şunu asla unutmayın Allah kimseye kaldıramayacağından fazlasını vermez. Allaha emanetsiniz.
Oww inanamiyorum gercekten yasadığın seyler kotu seni nasil tesselli edecegimi gercekten bilmiyorum sen sadece sarkilara tutunmaya devam et sarkilar her zaman insanin ruhuna iyi gelir ve asla kendine zarar verme olurmu intihar bir cozum degil
Cesaretim yok, dayanamıyorum artık kendime zarar bile veremiyorum. Artık acı çekmek istemiyorum. büyüdükçe sorunlarımda büyüyor. Ölmek istiyorum ama olmuyor. yapamıyorum, yaşamak istemiyorum nefes almak bile zor geliyor bana ama ben hala korkuyorum ölümden, cehennemden, Allah'tan. Belki yaşım biraz daha ilerledikçe hiç gücüm kalmıyacak ve eğer o zaman cesaretim olursa ölümü tadıcam. Şuan kendime zarar veremiyorum çünkü korkuyorum korkağın teki olmaktan bıktım. ÖLMEK İSTİYORUM...
Dışarıdan baksanız her şeyi mükemmel bir kız olarak gözüken ben, iyi bir aile, iyi arkadaşlar ,pahalı okullar, iyi notlar, iyi bir dış görünüş.. aslında bakınca bir sorun gözükmüyor, sadece bunların hepsinin benim kendi hayatım değil çevremdekilerin, ailemin istediği hayat..o kadar mükemmel bir hayat veya rol yaptım ki bazen ben bile sanki gerçekmiş gibi hissediyorum.. oysa her yalnız kaldığımda ve geceleri peşimi bırakmayan depresyon ve kendine zarar verme dürtüsü günden güne artıyor, dayanamıyorum bazen..o mükemmel rolün arkasında acıyla gülümseyen bir ben varım, ve ben ne zaman rolümü bıraksam aldığım.ilk tepki şu oldu; eski haline dön...keşke gerçek halimi birine açıklayabilecek kadar güçlü olsam-tabi açıklasam bile kimse gerçek halimi kabullenmez- eğer gelecekte yeni bir sayfa açacak kadar güclenirsem yapacağım ilk iş yardım almak..ama şu an sadece rolüme devam etmeliyim taki bir gün vazgeçene kadar veya güçlenene kadar.
Ben kimim sorusuna cevap vermeyi o kadar çok istiyorum ki. İnsanlar çok rahat cevap veriyor 'sen osun, sen busun' nereden biliyorsunuz peki??? Ben bilmeden benim kim olduğumu söylemelerinden bıktım ben artık. Kendimde 'kimim ben' diye sorunca cevap almak istiyorum, boş boş duvara bakıp iyice moralimin bozulmasını değil.
İnsanların dediklerini takma insanlar asla bizi anlamazlar ben bile seni anlayamıyorum çnk senin yasadiklarini yasamiyorum ama yinede yasadiklarini dusunebiliyorum bu aci verici bir turlu mutlu olamamani anliyorum ama depresyon gecici bir seydir hic bir sey somsuza kadar surmez seni seviyorum sende kendini sev
surekli kendimi insanlarin otesinde duruyorken buluyorum. kendimi dısardan izliyormus gibi hissediyorum. ne kadar uzgun oldugumu gorebiliyorum. kimseye bir sey soyleyemiyorum, yanında olmak isteyip o gucu kendimde bulamadıgım insanlar icin cok canım yanıyor. ki biliyorum yerimin de doldurulabilecegini. insanların surekli uzgun ve ruhsuz olmamdan nefret ettigini biliyorum. insanların kanını somuren bir canavara donusuyorum. gercekten cok korkuyorum. hic kimse anlamıyor beni ve bir sekilde hepsi kafamda donup dolasan ucsuz bucaksız dusuncelermis ve bunu kendime ben yapıyormusum gibi davranıyorlar. kimse gercek beni goremiyor. kimse icinde bulundugum gercekligi anlamıyor. beni boyle sevsinler diye bekliyorum, daha kendime yetemedigimi biliyorum. yalnız kalmak iyidir diyordum bir sıralar ama artık gercekten birilerini istiyorum. bu yolu ben secmedim. insanların kilometrelerce uzagında boyle bir basıma caresiz kalmayı ben secmedim. guzel seyler yasanırken bile birden bire durup bunu hak etmedigimi dusunuyorum. bunun ben olmadıgımı soyluyorum kendime ama ben kimim? bu sekilde olmayı hic istemedim ki. oldugum durumdan nefret ediyorum, keske biri tutup elimi cekip cıkarabilse. keske buradan bir kacıs yolu bulabilsem. "agır bir bunalım icerisindeyim. atlatır mıyım bilmiyorum ama umarım bir yerlerden atlamam."
Allah bize yeter o ne güzel vekildir. Bu kadar nimet vermiş yaradan neden hala elimizdekileri görüp şükretmiyoruz? Dert bile nimettir. Sabredenlere mükafat vardır. Allahın verdiği cana kıyılır mı? Hayat her şeye olumlu yönden bakarsak geçer.
Herkes bir gün bekler ölümü değil mi?.. Ama hayat gerçekleri hep neden avı olmak zorunda? Siz ayakta kalarak başaracaksınız. Her şeyi yenmek sizi ıkacak belki evet. Bende yıkıldım saçma sapan nedenlerden depresypna hiç girmedim, her iyiyim dediğimde kötü hissediyordum, ama bir şetleri değiştirmwk istiyorsan. Üzülmeyi bırakıp bir şeyler için çabalamalısın.
Hayatımın en kötü döneminde bu tür videoları izliyordum kaç defa ölmek istedim kimse yoktu kimse etrafımda yoktu sadece ben vardım bir gün atlamayı umdum oldu da yer şeye rağmen hala yaşadım hayatım değişti hala güzel olmasa da artık daha iyi ve asla geçmeyecepini düşündüğüm şeyler geçti sadece umudumu kaybetmemeue çalıştım o zaman hiç arkadaşım dahi yoktu sadece ben vardım ama atlattım lütfen bunu okuyan kişi pes etme ne olursa olsun
Cidden bu video insanlara haykırmak istediklerimi anlatıyor. Neden bizi anlamak istemiyorlar. Bunları hak edecek hiçbir şey yapmadık ama içine düştüğümüz bu boşluk bizi bir şekilde suçlu hissettiriyor. Bizi günden güne bitiriyor. Ve inanmalılar ki bu durumdan çıkabilmek için her şeyi yapıyoruz. Onlar gibi davranıyoruz. Onlar gibi mutlu olabilmek için ama olmuyor işte. Değiştiremiyoruz. Tek istediğimiz biraz anlayış. Eskiye dönene kadar
@Sarı Bahce haklısın. Sanırım bizi asla anlayamaycaklar. Onlara şunu söylemek istiyorum ki" biz asla acıtasyon yapmıyoruz. Siz gerçeklere gözlerinizi kapıyorsunuz"
@Sarı Bahce bir yardım almak istemiyorum. Sanırım insanlara dertlerime anlatmakda pek iyi değilim :-/ eminim müzik bana iyi gelecektir. Sana da iyi gelecektir. Müzik dinlemeyi dene
@@bleached4516 bende insanlarla paylaşmakta pek iyi olmadığımı düşünüyordum ama her şey daha da içinden çıkılmaz bi hale gelince psikoloğa gitmeye karar verdim. 6 aydır majör depresyondayım ve günde 3 antidepresanla ayakta kalabiliyorum. İyi geliyor mu bana bilmiyorum ama belki sana gelir..
Bende öyle... Ama beli gelecekte bir sürü arkadasın olacak veya yeni bir ailen olacak çocukların fln gelecekte neler olacağını bilemezsin kim bilir belki çok mutlu olursun o yûzden her zaman kendini sev
Neden yaşadığımı sorguladığım her an diyorum ki 'Evet belki bunlar hiç bir zaman geçmeyecek ama bu dünyada mutlu değilsem başka yerde mutlu olabilir miyim? Olabileceğimi sanmıyorum.'
kendimi bildim bileli majör depresyonla savaştım resmi olarak ise 2 yıl hâlâ geçti diyemiyorum arada gelen buhranlar kırılmalar.. birkaç yıl önce lavoboya gitmeye üşenen bir insandım en insani ihtiyaçlar benim için işkence hâline gelmişti nefes almak acı veriyordu bitmek bilmeyen düşüncelerden kurtulmak için kafamı duvarlara vurmak istiyordum sesler dinsin diye acım az da olsun dinsin diye yardım çığlıkları atıyordum defalarca intihara yelteniyordum ardından yapamadığım için kendimden nefret ediyordum tek yaptığım bir an önce ölmek için Allah'a yalvarmaktı depresyon gerçekten bana bu hayatta cehennemi tattırmıştı bundan daha acısı dibi yok dedirtmişti ardından destek almaya başladım antidepresan kullandım ilk aylar zordu ama ilerleyen süreçlerde normal insanlar gibi eğlenebildiğim topluma karışabildiğim zamanlara eriştim umudumun yeniden yeşerdiği zamanlar oldu bugün ne giysem diye yeniden heyecanlanabildim tekrar aşık olmak istedim tekrar sevmek ve sevilmek için çaba gösterebildim arkadaşlar ile gençliğimi doyasıya yaşamak istedim sarhoş olup sokakları tavaf edebildim kalabalığın ortasına karışabildim bazen aynaya bakıp kendime gülümseyebildim kendime saygı duyabildim en önemlisi birey olabildim bunlar muhteşem şeylerdi depresyonda olan biri için bazen dışarı çıkma isteği ya da takati bulabilme çok büyük bir nimet olabiliyor benim için ise bunları yaşayabilmek bir mucize gibiydi bu duyguları ve daha nicesini hâlâ gelen buhranlara kırılmalara nükseden depresyona rağmen yaşamaya niyetliyim yani umudunuzu kesmeyin arkadaşlar her şeyi iyileştirecek şey sevgi en saf hâlini bulmaya çalışın bu dünyadan güzel şeyler yaşamadan ve sevgiyi iliklerinize kadar yaşamadan göçmeyin teşekkürler
Bağzen gülüyorum sebepsizce nedensizce sonra ağlıyorum sebepsizce nedensizce ağlamamı durdurmaya çalışıyorum annem duymasın diye ve gülüyorum dertsiz tasasız mutlu bi kız gibi ve herkez beni mutlu sanıyor oysaki içimde ne yangınlar var bi kaç arkadaşıma anlattım ve ergensin dediler dahada içime kapandım ve bu bi döngü haline geldi hiç kimseye bişey anlatmama ya başladım tabi böyle devam...
Çok yoruldum.. İçimde bitmez tükenmez bir yorgunluk var. Yaşayamıyorum. Yaşadıklarımdan zevk almıyorum. Bazı şeyleri kafama çok takıyorum. Düşünüyorum, çok düşünüyorum. Ağlıyorum, üzülüyorum.. Dayanılmaz geliyor bazen. İçimde kimsenin bilmediği bir Dünya var ve ben her gün orada acı çekiyorum. Her geçen gün kendi yok oluşumu izliyorum ve bu o kadar acı bir şey ki.. Bazen geçiyor. Bazen bir anda burnumun ucu sızlıyor. Çok hayal kuruyorum, gerçekleşmeyeceğini bilemem rağmen öyle hayaller kuruyorum ki.. Bazen bir şarkıda dalıveriyorum, bazense karşıma çıkacak en ufak bir sözde. Dakikalarca, saatlerce.. Oturup düşünüyorum. Olmayacağını bildiğim halde oturup düşünüyorum. Geçen zamana üzülüyorum sonra. Kendime olan inancım gün geçtikçe azalıyor. Çok yoruldum gerçekten. Çok yoruldum.
İnsanlar umutsuzluktan ve mutsuzluktan beslendiğimi ve bundan dolayı mutlu olduğumu düşünüyorlar kolay sanıyorlar ama her akşam kimse duymasın diye nefesini tutarak ağlıyorum şarkı söyleyerek mutlu olmaya çalışıyorum ama gelip bana sesin güzel değil durmalısınız diyorlar arkamdaki tek destek kankam müzik öğretmenim annem ve en yakın erkek arkadaşım sadece dört kişi destek oluyor voleybol oynayarak enerjimi atmaya çalışıyorum ama olmuyor insanlar benim için her şeyin kolay olduğunu sanıyorlar ama olmuyor...
Merak etmeyin en azından psikopat, sadist demiyorlar. Ne kadar böyle deselerde ben uzun zaman önce dinlemeyi bıraktım. Tavsiyem, kim olduğunuzu biliyorsanız gerisi boş.
@@tr-engtranslateing-trcevir8140 yorumunuz için teşekkürler aslında n dediklerini umursamayı bıraktım ama gitgide zorlaşıyor en yakın erkek arkadaşım dediğim kişi de onlara katılmış durumda müziği ve voleybolu "sınav senesi" adlı bir başlık yüzünden bırakmak durumunda kaldım ve artık metanetimi korumakta zorlanıyorum sanki bu büyük bedenimin içine sığamıyormuş gibi hissettiğim dönemler artmaya başladı ama uyarınızı dikkate alacığım çok teşekkürler tekrardan sağlıcakla kalın.
Uzun zamandır bu durumdaydım ama her şeyin bir dur noktası oluyor, geceleri ağlamaktan, anılarda yaşamaktan, gerçeklerden kaçmaktan ya da kabul edemeyip kendimi yormaktan o kadar yoruldum ki, gerçekten en dibi gördüğünüzde ve acınızı hissedip ondan kaçmadığınız zaman, bütün siperlerinizi indirip her olumsuzluğu kabul ettiğiniz zaman, evet belki bu süreç uzun sürebilir ama gerçekten bütün sorunlarınızın sorumluluğunu üstlendiğiniz zaman, ayağa kalkma gücü buluyorsunuz kendinizde. Ağlamaktan yoruluyorsunuz, düşünmekten, anı yaşayamamaktan. Siz kendiniz için çabalamadığınız sürece" hiçkimsenin" sizin için uğraşmayacağını unutmayın. Kendinizi için küçük de olsa bir adım atın, çabalayın. Ayağa kalkın. Bütün o acıları tatmış biri için kaybedecek ne olabilir? Korkmayın, duvarlarınızı yıkın.
Dün psikoloğum depresyon teşhisini koydu ama ailem hala benim iyi olduğumu savunuyor. Çünkü onlar kolumdaki kesikleri görmüyor, her gün her saniye intihar etmek istememi bilmiyor, hayatımın artık grileştiğini, dünyayı artık farklı gördüğümü, hiç bir şey hissetmediği hissettiğim tek şeyin acı ve çaresizlik olduğunu bilmiyor
Onlar sadece kendi görmek istediklerini görüyorlar, daha aileme gerçekten kötü hissettiğimi ve gün geçtikçe daha depresyona girmeme rağmen ve yorgunluktan bitkin düşmemi, kimseye açıklayamıyorum açıklasam bile halimi görmezler çünkü bu rolü ben yaptım o mükemmel ve kimse benim gerçekliğimi görmek istemiyor. Yinede yardım alman iyi bir şey..
Selam... Bunu okumak zorunda değilsin.. Sadece asla bitmeycek bir çığlığa ihtiyacım var, bundan 4 yıl önce zorbalığa uğramaya başladım psikolojim bozuktu.. Parçalanmıştım evde, okulda farklı biriyidim. Evde mutluydum kahkahalarım yankı yapıyordu.. Peki ya okulda dersler bitince okulun en dip köşesindeki ağladım... İyi değildim kimse bilmiyordu.. Arkadaş edindim zorbalık yapan kişilere ayırdı dahada içimde kapandım.. En güvendiğim insanlar bile gitmişti çünkü sonra.. Bir gece içinde bulunduğum durumu düşündün bu sadece zorbalık mıydı? Karanlığımın tek sebebi bu muydu.. Hayır uzun süre ergenliktendir dedim bu depresyona 4 yıl geçti çok kötü şeyler yaptım.. Hayır kimseye zarar vermedim.. Yapayalnızdım ailem bölünmüştü beni 2 kişi yapmışlardı hocalarla sorun yaşadım, artık derste ağlıyordum sinir krizlerim çoğalmıştı herkes benden korktu en yakınım bile.. Zamanla sadce yatakta uzanıp umutsuzca uydum ama artık farkındayım her şeyin.. Bu beni öldürüyordu. Benim gibi biriyle tanıştım oda gitti ama bana gitmesen önce uzmanla görüşmemi önerdi.. Kabullenemedim önyargımı atmadım hala biliyordum ama... Bu gün bir karar aldım.. Bu sırrımı ilk size açtım okuldaki rehberlik hocasına açacağım... Okuyanlara teşekkür ederim..
tam 5 yıl bununla savaştım aslında savaştım mı bilmiyorum ama bir şekilde halletmiştim odamdan çıkmamalarım, aynaya bakamamam, kendimi sevmemem bir şekilde bitmiş gibiydi ya da ben kendimi kandırdım bilmiyorum ama daha iyi hissettiğim bir gerçekti. Ama bu son iki yıldır yavaş yavaş eski hislerime dönmeye başladım ve bu seferki çok daha şiddetli. Bu sefer daha kötü en azından ne durumda olduğumu bir şekilde hissettiriyordum o zamanlar ama şimdi yüzümde kocaman bir gülümseme var ama ben ne zaman gerçekten güldüğümü hatırlamıyorum. Her zamankinden daha ince düşünüyorum, uyku problemlerim yine başladı, çevremdekilerin hepsi sahte gibi geliyor, insanlarla konuşmaktan rahatsız edici seslerinden tamamen kaçmak istiyorum. Bir anda kendimi sokaklarda nereye gittiğimi bilmeden yürüyor halde buluyorum halbuki o kadar yorgunum ki ayaklarım acıyana kadar kendimi bilmeden, o nefret ettiğim düşüncelerimle saatlerce dolanıyorum. Kaçmak hissi asla içimden gitmiyor. Hiç kimseye tahammül edemiyorum bazen ama yine de onların yanında durup sahte gülüşlerimi sunuyorum. Yalandan gülüşlerimi sunarken bile bir yere gözüm dalıyor gözlerim doluyor biraz, ama hemen kendimi toparlıyorum ve gülmeye devam ediyorum. Ve... Bu hislerle yaşamak çok zor kendimi işe yaramaz ve sahte hissediyorum. Sevdiklerimi de üzmek istemiyorum ama çok yoruldum. Ağlama krizlerim, sınav stresim, geleceğimin belirsiz olması, geçmişteki yaşadıklarım her şey üstüme üstüme geliyor. Kendimde olan her zerremden nefret etmeye başladım ve kendime tahammül edemiyorum. Bir insan kendine nasıl tahammül edemez ki? Bu hislerimi ufakta olsa birine anlatmaya çalışıyorum ama sözümü kesip beni dinlemiyorlar. En başta da annem. Bugün anne galiba depresyondayım dedim şaka yapıyorum gibi ama beni dinlemedi bile başka bir şeylerden bahsetmeye başladı. Halbuki ben anneme gerçekten ulaşmak istedim ama olmadı önemli değil bir kere daha vazgeçtim bugün hislerimi anlatmaktan kendi içimde yaşasam her zamanki gibi daha iyi. Hem böylece kimseye de yük olmam kimse benimle uğraşmak zorunda değil sonuçta. Önemsemiyordum şimdi hiç önemsemiyorum. İnsanlar nasıl anlamak isterlerse öyle anlasınlar ya da anlamasınlar ben kendimi anlatmayı uzun zaman önce bıraktım ama bazen gerçekten birini tam yanımda istemiyor değilim ama bu da önemsiz öyle biri yok çünkü. Olmayacakta. Yine her zamanki gibi bir şeyleri kendim atlatacağım. Güçlü olduğumun farkındayım ve kendime yenilmeyeceğim... 10.12.2020
Yorumlari okudum üzülmeye değmez yapmayin her ne olursa üstesinden gelmek için varız yapabilirsiniz içinizdeki zorlukları aşabilirsiniz ve şunu unutmayın ki mutluluk ve başarı dağına engelsiz kimse çıkmamıştır. Mutlu kalın. Sevgiler:)
kotu insanların laflarını umursamayın rahat olun siz onlardan daha iyi olduğunuzu biliyorsunuz siz onlar gibi değilsiniz size kotu davranan insanlar onlar gereksiz ama sen kendine inanırsan her zaman başarılı mutlu kazanan olacaksın
Ergensin ondan , diyorlar ya artık gerçekten öyle abartıyorum diyorum sonra insanların hayatını görüp hayatim , duygularım normal değil diyorum ama gerçekten ne düşüneceğim bilmiyorum..!
Onlar asla anlamadılar anlamayacaklar insan hissetmediği bir şeyi anlamayaz sen onların düşüncelerine aldırma onlar söylediği hiç bir şey önemli değil neler yaşadığını bilmiyorum veya neler hossettiğini ama sonuna kadar dayan olurmu
Yorumlarda ki mutsuz kendini oldürmek isteyen veya kendine zarar veren insanların yorumlarını okudum ve onlara morla vermeye çalıştım ama daha fazla okuyamıyorum vile elim titriyor gözlerimden yaşlar damlıyor ve kalbim sıkışıyor bu insanların yaşadıkları şeylerin heosi birbirinden kötü
@@Sude-xg8dy Asıl sen mutlu olmayı çok hakediyorsun belki bin defa söyledim ama yazdığın şeyler çok güzel benim elimdende bu kadar geliyor insanlra bir şekilde yardım etmeye çalışıyorum okulda flnda öyle insanlara yardım etmek beni mutlu ediyor ama işte gećen bu yorumları okurken o kadar üzüldümki yaşadıkları şeylerin hepsi birbirinden kötü insanlar gerçekten çok acımasızlar asla anlamadan insanları yargılıyor ve üzüyorlar ama senin ve benim gibi insanlardan daha çok olsaydı belki herşey daha iyi olurdu bu yorumdaki herkesin yanındada olmak isterdim belki öyle daha fazla yardımcı olabilirdim diye Umarım hayatın boyunca mutlu olursun sude sen gerçekten harika bir insansın💖
cogu kisinin yorumuna yanit verdigini gordum cok iyi birisin peki sen nasilsin herkese destek verip kimseden goremeyen biri olarak lutfen kendine deger ver
Şşştt sessiz olun,yaklaşın... Annemin ve babamın haberi yok... Ben sinsi sinsi ölmeyi bekliyorum,ruhum ecelini bekliyor dışım çökmüş vb yani "Yaşayan Ölüyüm" ama hâlâ yaşıyorum işte sorun bu o yüzden ecelimi bekliyorum. Ecelime sarılcam bi gelsin :)
Lütfen ölmek dogru bir çozum degil gecici bir sorun icin kalici bir cozumdur intihar... Şuan asla gecmicekmis gibi sonsuza kadar boyle olacakmis gibi hissetsende gececktir hic bir sey sonsuza kadar surmez sen sadece dayan ve kendini sev
Lütfen böyle düşünme depresyon gecici bir seydir hic bir şey sonsuza kadar sürmez sen sadece dayanmalısın sonuna kadar dayanmalisın belki gelecekte her sey daha iyi olacak kendini sev ve dayanmaya devam et
Hayatın gerçekten anlamı yok bu yorumu okuyunca neden olmadığını anlarsınız 1.Doğuyorsun 2.Erkek ya da kız doğuyorsun 3.Büyüyorsun 4.Anasınıfına başlıyorsun 5.belki ailen senin değerini bir şey kazandığında hatırlayan bir ailedir 6.Artık okulu bitirdik sayın 6.İş buluyorsun 7.Evleniyorsun 8.çocuğun oluyo 9.yaşlanmaya başlıyorsun 10.ölüp unutulup gidiyorsun
Video beni anlatıyor... Gerçekten bu aralar bu duyguları hissediyorum. Evet benden daha kötü durumda olanlar var ve bu yüzden biraz nankörlük yapıyorum gibi hissetsemde bu duygularla baş etmek çok zor. Hiçbir zaman aileme söyleyemedim çünkü ergenliğe bağlayıp umursamayacaklarını biliyorum. Her ne kadar böyle olsada bu duyguları içimde tutmak beni çok zorluyor ve neden buraya yazdım onu bile bilmiyorum. Sadece içimi dökmek istedim.
Şimdi 1 yıl sonra gördüğüm için üzgünüm umarım şuan iyisindirr lütfen hayata bir kere geliyoruz kendine zarar verme dünyanın senin gibi hoşgörülü insanlara ihtiyacı var ben hep yanındayım bilmeni isterim ki sana buradan kocaman sarıldımm ❤️
Bana iyimisin? Diye soran kimse yok... Bana mesaj atan, beni önemseyen kimse yok. "Ailem beni sevmiyor" gerçekten beni umursamıyorlar bile. Hergün birbirine benziyor, 6 aydan beri evdeyim dışarı çıkmıyorum, ve daha anlatamadığım büssürü şey :)
@@senapeksoy273 benimde yoktu ve ben o günleri kendime hayali arkadaş yaratarak atlattım. Yani pek atlattığım söylenemez tabii ama bir nebzede olsun rahatladım. Deneyebilirsinn
@@cerenaydn7733 aaa evet benimde iki tane hayali arkadaşım var neredeyse bütün günüm onun ile geçiyor azda olsa iyi geliyor ama işte, bazen benim boşluk ile konuştuğumu görüyorlar bana deli dediler felan işte.
Ewt kesinlikle yanlızlık yanında kimsenin olmaması değilde yanındakilerin gerçekten yanında olmamasıyla oluşur kimsenin seni sevmemesi sana kendini yanlız hissettieir ama bir gun sana seni dunyadaki en mutlu insan hissettirecek biri cikacaktir gelecegini merak etmiyormusun o zmn sonuna kadar dayan
Sakın intihar etme intihar cesaret veya beceri isi degildir ama eğer ki intihar edersen o zmn sen beceriksiz ve korkak biri olacaksin yasamaktan bile korkuyorsun cnk sen korkak ve beceriksiz bir insan olmak istermisin eminimki istemezsin o yuzden sonuna kadar dayan
Bugün uzun zamandir elime almadığım günlüğümü aldım, tarihsiz bir sayfada: "Krizler illa gürültülü mü olur? Hayır. Bazıları içte en içte yaşanır kimse duymaz. Sinir krizleri mesela illa bir bağırış kırılış mı olmalı, sessiz çığlıklarla sinir krizi geçirilemez mi? Ben gecenin kızıyım. Sessizlige en son kavuşur onu bozmak istemem. Sabah bir oyuncu gelir oynar beni, gece salarım kendimi. Ama o sessizlik hazzımı kimseye vermem. Bu yüzden sessiz çığlıklarım. Duyurmam kimseye. Duyarlarsa uyanırlar,uyanırlarsa alırlar elimden sessizliği. Ben sessizlik istiyorum..." O zaman bu satırları neden yazdım bilmiyorum ama değişen çok bir şey olmadığını biliyorum sanırım...
Günlüğümün sayfalarını okumaya korkar oldum resmen...hem hicbir seyin degismedigini hem de yeni karanlik sayfalarin arttigini gormek aci verici ama artik aciya da alistim..
Kendimle savaşıyorum ve kaybedersem kazanacağım fakat bunu istedigime eminim yorgunum bitkinim en kötüsüde mutsuzum ruhum ölü gibi hayata tutunmak için tek bir dalım var o da giderse napacağımı bilmiyorum defalarca kez intihar etmeyi düşündüm kendime zarar verdim hayatı sevmiyorum ama yaşayacağım zorundayım
beni anlatmış.... cidden depresyon benim engelim,şeytanım,meleğim,annem,babam,benliğim,sevgim,saygım...her şeyim oldu...çok zor... insanlar kolay atlatılabilir bir hastalık diye görüyor ama değil...gerçekten değil...eğer böyle insanlar görürseniz onlara destek olun,yardım edin,onunla ağlayın,onunla aklınıza gelebilecek her şeyi yapın...ancak böyle bu ikilemden,korkulardan kurtulabilir... özellikle anne ve babalar eğer depresyonda olan bir çocuğunuz varsa ona hayallerinde destek olun,bu lanet olası hastalığı aşmaların da yardım edin...önemsenmesi gereken bir hastalık...bunları yazarken ağlıyorum... ve şunu söyliyeyim benim ailem bunu aşmamda yardım etmiyor ve bu bir döngü haline geldi...BENİ DEPRESİF YAPANLARDA ONLAR,BENİM AİLEM!!AKLIMA GELDİKÇE ÇILDIRIYORUM VE ONLARA OLAN NEFRETİM ARTIYOR!! depresyonda olanlara yardım edin...kanser olan insandan daha acizler...çünkü kanser hayatını sonlandırır ama depresyon ya uzun zaman etkisinden çıkamazsın ya 1 kere olursun ve kalan hayatın da senden mutlusu olmadığını düşünürsün ya da depresyon kurtulamayacağın bir cehenneme dönüşür ve bu da kalan hayatını etkiler...bu yüzden depresyondaki insanlar kanser olan insandan daha acizler... onları dikkate alın
Kendimi kötü hissediyorum herşey çok iyi okulda öğretmenler ve arkadaşlarımla aram çok iyi ama derslerim çok kötü ailem çok iyi ama onları eskisi kadar sevmiyorum deli gibi kahkaha atarken içimde bi boşluk var bu canımı acıtıyo tam olarak depresyon gibi deyil odaklanma problemi yaşiyorum ve bu beni çok etkiliyo dışarı tek başıma çıktığımda herkes bana bakıp gülüyo gibi geliyo hayatım rengarenk ama beni siyahken pembe ye boyamışlar gibi
Hata mı? Hata derken ne demek istiyorsun? Etrafındaki kişilerin ne söylediği hiç önemli değil onlar asla seni anlamayacaklar insan hissetmediği bir şeyi anlamayaz sen sadece kendini sev asla ölseydim diye düşünme heleki asla intihar etme
15 yasinda biriyim. Hayatimda O kadar agir seyler yasadim ki kaldiramiyorum. insanlar daha cocuksun ne derdin olucak senin diyolar. Bilmiyolar. Geceleri uyuyamiyorum.uyumaktan korkuyorum. Ama uyumakta istiyorum. Uyumaktan korkmamin sebebi olum degil. Ölüm benjm icin bir kurtulus olurdu. Umarim benim durumumda olan cok fazla Kisi yoktur. Hayat cidden cok acimasiz
Herşey okadar karmaşık ki insanlar artık mutlu değil adalet olması gerektiği yerde veya olması gereken kişilerde yok sessizce ruhumuzu emiyolar farkında değiliz alışmışız cinayetlere normal karşılıyoruz hepsini bizimde böyle olmamızı istiyorlar zamanında karşı çıkmaya çalıştım kurtulmaya çalıştım ama bu öyle bir şey ki doğduğun andan itibaren sarmaşık gibi sarıyor ,tüm hayatını kontrol ediyor gözünü kör ediyor sadece boynunu eğmeni sağlıyorlar zihnimdeki gerçekler kurtulmaya çalışıyor ama her adımda bu sarmaşık daha da sıkılaşıyor nefes almamı engelliyor artık okadar çok sıkıldımki bana yapılanlardan aşağılamalardan yalanlardan gerçeklerden sözlerden umutlardan karmaşalardan korkulardan gözlerim ağlamak istemiyor şuan sadece bir heykel gibiyim etkileyici bir hikayesi olan ama sadece bir dakika boyunca bakıcağınız sonra sıkılıp unutacağınız bir heykel. Sonsuz bir sessizliği olan unutulmuş bir heykel unutmak isteyeceğiniz bir heykel. Susmamı istediler sustum artık öldürmek istiyorlar şimdi ,benim şahsiyetim nolcak?
Gelecekte olacaktır... Bu hayatta her seyin bedelini ödüyoruz değilmi gelecekte belki o kadar mutlu olacaksinki bu gunlerin onun bedeli oldugunu anlayacaksin hic bir sey sonsuza kadar surmez sen sadece sonuna kadar dayan
Pes etmeyin bende depresyon hastasıyım tedavi görüyorum ama pes etmeyin 23 yaşındayım daha hayatin karşımıza ne çıkaracağını bilmiyoruz ne olursa olsun pes etmeyin. Ve psikologa gitmeye korkmayın ben keske önceden gitseydim diyorum korkmayın emin olun ve size söz veriyorum iyi olucaksınız.
Aileme durumu açıklayacak kadar güçlü değilim belki bir gün onların yanından ayrıldığımda yapacağım ilk iş yardım almak ama şu an bunu yapamayacak kadar yorgunum ve umarım o zamana kadar pes etmem..
@@ekinbozkurt8840 pes etme sakın yardıma ihtiyacın var sonra değil şimdi kendini topla biliyorum zor olduğunu bende ilk yardim almak için gittiğimde zor karar vermiştim ama kalk ayağa git ne olursa olsun nolur pes etme
Sevdiklerimle bile konuşmaktan korkuyorum 😔buna korkmak denir mi bilmiyorum sanırım ben onların ilk adımı atıp benimle konuşmasını istiyorum ama hep ilk adımı atan benim .😔🥀
Bazı insanlar cidden aptal olabiliyorlar ben ne zmn biri suskun dursa gider yanına ve onunla konuşurum ama onlar bana bunu yapmaz anlaşılan sanada yapmıyorlar boşverr sen git onlarla konuş en fazla nolabilirki
@@gelmemeye_giden. onlarla konuşmak beni genellikle kötü hissetiriyor çünkü sürekli tüm hatanın bende olduğunu kabullenip susmaya başlıyorum sana çok bişey anlatmamış olsamda bana destek olduğun için ve beni anlamaya çalıştığın için çok teşekkür ederim 💙 iyiki varsın bende seni hatırlıyorum birkaç kez yorumlarıma cevap yazmıştın ve sen bunu çoğu kişiye yapıyorsun çok iyi hissettiriyorsun
@@isimsorma1596 emin ol tüm hata sende değil her insanın hatası olur. hiç kimsede mükemmel değildir mükemmel olmaya çalışma veya insanların seni sevmesi için başka biride olma umarım bir gün mutlu olursuun💖 eğer birilerini iyi hissettirebiliyorsam kendimde iyi hissediyorum umarım insanlara azıcık olsada umut olabiliyorumdur
O kadar yoruldum ki anlatamam yeminle psikolojim bozuldu böyle her şeyi dağıtmak bağırmak yeter demek istiyorum olmuyor yapamıyorum ve soyledikleri şeyi sen büyü anliyacaksin hayat ne hayat sadece işten yada eğitimden ibaret değildir ben kendi çocuklarıma asla böyle davranmıyacam onların kararları ne olursa olsun onlara destek verecem sırf fiziğim kötü diye hiç bir hoca alay edemez benle derdim etti ben hiç bir şey diyemedim aileme bile anlatamadim o kadar yoruldum ki dinimiz gereği kendimizi öldüremiyoruz offf
@@benkimseninkimsesi tesekurlerr iki yıl önceki yorumum baya olmuş şuan gayet iyim sorduğun için teşekkür ederim tekrardan sen nasılsın? seni tanimasam da bende seni seviyorum 💗
Aslında buraya yazıp yazmamak arasında çok kararsız kaldım ama yazıcam.Kemdşmş çok kötü hissediyorum.Bilmiyorum neden ama gerçekten kendimi çok mutsuz hissediyorum.Dersleeime çalışıyorum,dinliyorum ama olmuyor.Notlsrım çok düştü Takıldığım kişiler her sene taktirle geçiyor ve ben bilmiyorum.Ders çalışmaya çalışıyorum ama olmuyor.Sevmedipil bir okula gidiyorum.Sevmediğim kişilerle takılıyorum.En ufak bir şeyde çevremdeki herkes bana sırt çeviriyor
Yapmak istediğim tek şey kitap okuyup resim çizmek.Ama yapamıyorum.Okuldan nefret ediyorum.Hocalarımdan nefret ediyorum.Arkadaş çevremden nefret ediyorum.Kendimden de nefret ediyorum
psikoloğumla konuştuk, bana dışarıdan nasıl gözüktüğümü sordu ve bilmiyorum insanlar tembel üşengeç ve miskin olduğumu söylüyor dedim be piskoloğum bana dedi ki cılız hayattan bıkmış çok tembel birisin
bende intihar etmek istiyorum... dertlerimi anlatiyim bari... ilk önce 10 yıllık arkadaşım bana çok şey yaşattı bir sürü travma fln.. sonra 3 yıldır ulaşmaya çalıştığım arkadaşım izmir depreminde öldü... ailem ztn psikolojik ve fiziksel şiddet uyguluyor... ablam ve kuzenim benden nefret ediyor... intihar etmek istediğimi ve duygularımı anneme anlattığımda inanmadı... başkalarına anlattım onlarda inanmadı... intihar etmeyi 9 kere denedim hepsinde başarısız oldum... tüm arkadaşlarım beni sattı... psikolojim iğrenç durumda ve durmadan panik atak geçiriyorum(kimse görmüyor ztn g*tlerinde değilim)durmadan deliriyorum ve neredeyse tüm rüyalarımda intihar ettiğimi görüyorum, ailem çok ders baskısı uyguluyor ve çok bağırıyor, annem ve babam aşırı sıkıyolar artık dayanamıyorum, dansçı olmak istememe rağmen başaramazsın diyip doktor olmamı istiyorlar... Lgs baskısı çok görüyorum... kimse beni anlamıyor ve psikolojim iğrenç durumda, hayattanda umudumu kestim, artık mutlu olamıyorum, hergün ölmek istiyorum ve intihar planları yapıyorum... şimdi söyleyin neden yaşamalıyım ki....
Bende gözlerimi her kapattığımda şu an yaşamasaydım her şeyin daha iyi olacağını ve intiharı düşünüyorum..bunu ne kimseye anlattım ne de anlatabilecek kadar güçlüyüm..lanet olası baskılqrını sınavı bahane edip bizim elimizde olan yaşama sebeplerimi aldıklarının farkında değiller..eğer intihar gunah olmasaydı su an bende yasamanın anlamını bulamazdım..sadece bir kötü gün daha..
Bu viedoyu izleyen üzgün kişilere sesleniyorum Lütfen ama lütfen pes etme ben sana diğer insanların dediği gibi "büyüyünce geçer" "üzlüme unutursun" " kafaya takma" " zaman her şeyin ilacıdır" gibi klişe cümleler söylemeyeceğim çünkü zamanın yaraları iyileştirdiğini fln sanmıyorum sanki mutsuzsan hep mutsuz olacakmışsın gibi hiç bir zaman geçmicekmiş gibi hissedersin ve insanlar bunu asla anlamaz ama sen kendine İNANMALISIN kendini SEVMELİSİN çünkü sen çirkin DEĞİLSİN değersiz DEĞİLSİN utanç kaynağı flnda DEĞİLSİN insanların sana böyle düşündürmesine asla izin verme sakın.... Belkide bir gün çok mutlu olacağım ve herşeyin bedelini ödedeğimiz gibi bununde bedelini ödüyorum gibi düşüncelerle hayata tutunmalıyız çünkü her zorluğun ardından güzel bir şey gelir... Boşuna yaşamıyoruz yaşadığımız her şey bize bir ders bize bir tecrübe oluyor ne kadar kötü olsada... Bunu okuyan kişi Sen çok güzelsin sen çok değerlisin sen harikasın kimsenin seni böyle değilmişsin gibi hissettirmesine izin VERME ♥️
@@sunn6602 biliyorumm ve seni anliyorum ama gecicekkk beynin seni kandırmaya çalışıyor beyin bazen insani yanıltabilir ama su ana kadar neyin sonsuza kadar sürdüğünü gördünkii herzaman bir son vardir hicbir sey sonsuza kadar surmez
iki ilaç kullanıyorum bu hastalık yüzünden zamanla kendime daha fazla zarar vermeye başladım :( bunu yenemiyorum, bi sebep bulamıyorum, yaşamak gülmek mutlu olmak için, dayanamıyorum
Karşıdan karşıya geçerken sağıma soluma bakmıyorum neden diye sorduklarında duyularım ile haraket ediyorum diyorum ama aslında gerçek daha acı verici..
umut benim. evet biliyorum burda ne arıyorsun nasıl buldun vs. ama eğer bu listedeki herhangi bir şarkıyı dinliyorsan şunu unutma kızsanda bana üzsende ağlatsanda burdayım ben herzaman burda olacağım bir yanım herzaman seni seviyor olacak ve eğer listendeki herhangi bir şarkıyı dinliyorsan nerde olursan ol nerde olursam olayım saat kaç olursa olsun beni ara yaz konuşalım,buluşalım sarılayım, sarılalım sana çok değer veriyorum ve benim için çok önemli ve değerlisin bunu unutma olurmu canımın çiçeği 🌸
merhaba canımın çiçeği tekrar buradayım bugün birbirimizden belki de sonsuza dek koptuğumuz gündü. şuan neredesin yatağında mısın odanın içinde dolaşıyor musun yoksa sadece uyuyor musun ,benim gibi sabaha kadar uyumadın mı eski mesajlarımızı okudun mu, videolarımızı izledin mi fotoğraflarımıza baktın mı peki benim gibi ağladın mı? bilmiyorum ve açıkçası bunlardan herhangi birini yaptığını da sanmıyorum daha öncede söylediğim gibi seni seviyorum herzaman' demiştim dediğimde ciddiydim sana karşı her zaman duygularım ve güçlü bir zaafım olacak ne zaman ihtiyacın olsa yine yanında olacağım güneşin önü arkası olmaz. tabii senin isteyeceğini sanmıyorum.. biliyorum sevgili değildik, olmadık. ama seni çok sevdim bundan emin olabilirsin senin için vazgeçtiğim ve kabullendiğim çok fazla şey olmuştu bilmiyorum görmedin görmek istemedin belki de ama önemi yok sana veremedim ama doğum günün için çokzel hazırlanmıştım biliyor musun hani kirpiye gitmiştik ya o boksörlü kolyeyi beğenmiştin ama çok büyük demiştim sana almamıştın ben sana o kolyeyi buldum ve aldım ikimiz için hemde, o çok beğendiğin yeni beremde senindi, sinek valesi küpe anlamını ikimizde biliyoruz biri şuan sende ve diğeride bende umarım takıyorsundur.. kaktüsleri çok seversin biliyorum sürekli kaktüs aldım diye bu senede ışığını almıştım geceleri görüntülü konuşurken birbirimizi daha net görücektik özellikle ben ışığımı senden alırken ,küçük prensli bir kupa almıştım bide ne kadar sevdiğini biliyorum hatta biliyo musun geçen seneki gibi bide kutu aldım ve evet yine siyaha boyadım üstüne küçük prens tilki gül çizdim kapağındada sakura var.sakura herzaman sendin sana özeldi senin içindi herzaman öyle olacak. kutunun çevresindede ingilizce yazılar vardı I dream with you almost every night hope-fully ı won't wake up this time ve tabiki Always' yazıları yazmıştım tilki şeklinde bir ayraç yapmıştım özelin biliyorum ama Ümit yaşar oğuzcan şiir denizi 2 sayfa 87 güzel olan her günü seninle yaşamak.. evet o kitabı aldım ve o sayfaya senin için yaptığım ayracı koymuştum. en sevdiğin çikolatadanda bikaç tane koymuştum eğer 00:00 da o tepede olsan sana bunları o gece vericektim hatta birlikte uçurabilelim diye dilek fenerleri almıştım planım buydu en azından orda senin yanında olucaktım yanlız olmayacaktın artık çünkü herzaman yanında olacaktım.. ben oradaydım ama sen değildin o tepeye çıktım ve ağladım sadece çünkü elimden gelen tek şey buydu senin gelme ihtimaline karşı orda durdum oturdum saatlerce bekledim seni ve sen gerçekten konyadaydın.. unutmayacağım seninle olan hiçbir anımı, düşüncemi, hayalimi.. hepsi benimle kalıcak senin için sırf sen seviyosun diye izlediğim how I met your mother veya sırf sen seviyosun diye dinlediğim şarkılar okuduğum kitaplar gittiğim yerler hepsi bir parçam olacak herzaman ve sonsuza kadar bu ruhun içinde olacaksın' seni seviyorum ve eğer birgün senin yokluğuna alışmayı başarırsam belki bende mutlu olurum veya mutlu gözükürüm bilmiyorum ama şunu unutma içimde sana karşı bir duygu herzaman olacak bu duygunun ne olucağını bilemem ama sana özel olacak ve hayatım boyunca bu böyle olacak' umarım mutlusundur, umarım sevgini hak edenlerin yanında olursun zira sen ne kadar öyle düşünmesen bile hak ediyorsun. benim sevgim ikimizede yeterken keşke gitmeseydin..ama ne gitmem gerekti çünkü senin duygularını benimkilerden daha çok önemseyecek kadar seviyorum seni.. Mutlu ol canımın çiçeği hayat karşına güzellikler çıkarsın herşey gönlünce olsun seni herzaman iyi hatırlayacağım seni seviyorum.. sevgimin gerçekleştiremediği şeyler olduğu için özür dilerim canımın çiçeği. Hoşçakal' kendine iyi bak. ve lütfen benim kadar çok ağlama sil gözyaşlarını ve güçlü ol Seni seviyorum güzel anılarımız için teşekkür ederim bunları hiçbir zaman unutmayacağım 🌸
Ailem mutlu zannediyor duygularımı ifade edememek ten çok bıktım piskolojik sorunlar beni yerle bir ediyor yıllardır kafam da ki seslerle uğraştım kendime zarar verebilecek bir insan değildim asla yapamazdım korkardım ölmek ten şimdi ise hiç bir şekilde korkmuyorum bileklerime kesici aletlerle zarar veriyorum ölmeyi istiyorum onu bile beceremiyorum kendini tanımamak kafanın için de ki seslerde boğulmuş gibi hissetmek nedir biliyormusunuz ? Artık dayanacak gücüm kalmadı tamam iyiyim her şey çok güzel olacak diyorum sonra yine başa dönüyorum dış görünüşümden nefret ediyorum kimsenin umrunda olan birisi değilim özgüvensiz başarısız biriyim kendimden nefret ediyorum benim en büyük savaşım kafamın içi
Herkesin en büyük sorunu o kafasının içi değil midir? Dışarıdan bakıldığında mutlu görünürüm. İyi notlarım var ailem iyi yeni arkadaşlıklar edinmişim. Ama o kafamın içi susmuyor. Videoda olduğu gibiyim bende mutlu görünüp yalnız olan içten içe her gün boğulan kendi gözyaşları içinde kaybolmuş biriyim. Aynı şekilde bende kendime zarar vermeyi düşündüm. Ama sonra diyorum ki kendime başarabilirsin. Yapabilirsin. Bunca zaman o kafanla nasıl yaşadıysan bundan sonrada yaşarsın. Alışkanlıklarımı düzeltmeye çalışıyorum. Yeni hedefler koyuyorum. Yinede o kafam yine susmuyor. Ama tek bildiğim mücadele etmek olduğu. Zor ama başarabiliriz. İmkansız denen şey yoktur
Hayır bilmiyorum seni asla anlayamam çünkü yaşadıklarını yaşamıyorum ama hiç bir şey sonsuza kadar sürmez bir gün geçecektir sen asla vazgeçme suana kadar dayanmışsan çok güçlü birisin
Sanırım sana katılıyorum... Ama cesaret edemiyorum. Kendime zarar vermeye çalıştığımda sanki bir şey beni engelliyor kendime daha küçük bir çizik bile atamazken nasıl ölümü göze alıyım. ÖLMEK İSTİYORUM AMA KORKUYORUM. Yaşamak zorunda değiliz. Korkağın tekiyim ölemiyorum, yaşamak için bir nedenim yok. Ama BAŞARAMIYORUM...
@@tr.siunzine6851 kendini öldürmek istemiyosun,içindekileri öldürmek istiyosun,o kötü düşünceleri duyguları öldürmek istiyosun,yaşamak senin hakkın,kendini öldürdüğünde eline geçicek bişey yok,yalnız değilsin ve eğer kendini yalnız hissediyosan bana anlatabilirsin emin ol yaptığım o şeyler için pişmanım:)
@@tr.siunzine6851 ya neden böyle düşünüyorsun ki ölünce eline ne geçecek Allah aşkına tamam yaşayınca da öyle ama hiç mi hayalin yok hiç mi bir kişi yok bak sen kendini ölürsen içindeki sen en iyi arkadaşın yani ne kadar üzülücek. Onunla konuş, kitap oku, yazı yaz, film izle bunların hepsi seni o üzüldüğün dünyadan uzaklaştıracak...
Intihar edemiyorum, yaşayamıyorum, mutlu olamıyorum; bedenim hayatta belki ama ruhum çoktan öldü... '' Yaşayan bir ölü''
Nezamandirboylesin
Neden intihar edesin ki
@@yonet.654kral2çok acıdan.
geçti mi?
Iyimisn
"Depresyon buyaşta olmaz"
Peki acılar niye çocukken başlıyo
Çocukken yaşanan acılar büyüyünce artıyor ,bize bir ipucu veriyor bu sözle
@@enhypenengene3976 anlatmak ister misin...
bazı şeylere önyargılı yaklaşılıp acıların ve tecrübelerin sadece yaşanmışlıklara ve yaşlara bağlı olduğunu düşünmeseler burda olmazdık
Ne garip aynı şeyleri yaşıyoruz ama kimse
Birbirine anlatamıyo
seni tanımıyorum ama her zaman yanında olacağım. üzgün olduğunda kalbinden sana destek veriyor olacağım. seni seviyorum, kendine çok dikkat et.
Anlatacak kelimeler bulamıyoruz çünkü kelimeler anlatmaya yetmiyor
Şiddetli belirtilerle tam 1 aydır depresyondayım ve hiç kimse bana inanmıyor,lütfen biri beni kurtarsın.
@@ley2878 Şuan nasılsın ?
Darağacından yazıyorum
Ya ne kadarda bizi anlatıyor. bazıları ise " Ergensin daha, geçer" diyor. Birazcık ön yargı larını yıksalar anlarlar belki...
eccediast benim ailem ve bu yaşadığım depresyon ve anksiyete bozukluğunun sebebi onlar
22 yaşındayım ve hala geçmedi :)
@@hjmkdsjhvsudf6794 bende 22 yaşındayım geçmiyor cöktüm resmen
BU BENİM AİLEM
Ergenlikte böyleysek ve ilerde geçecekse gectikten sonra benden bana ne kalacak?
Ruhum ve bedenim 90 yaşındaki ecelini bekleyen bir insan gibi ölümü bekliyor sessizce...
LGS'ci BÜŞRA lgs öğrencisisin ve gerçekten böyle mi düşünüyorsun? durmak için çok gençsin, yaşayacak çok fazla güzellik var. tüm hayallerin gerçekleşebilir, eğer peşlerinden koşacak cesaretin varsa. kötü şeyler yaşamış olabilirsin ama henüz çok gençsin, bırak dünya seni incitsin. lütfen iyi ol. durma, susma & kendin için savaş. seni seviyorum.
@@durucorn saçma ama ARMY'misin???
ayşenur biçer evet
@@durucorn bende Army'im bts şarkılarındaki sözlerle aynı gibiydi yazın ondan sordum
Young forever
FIGHTİNG💜💜💜
ayşenur biçer 💜
Ölüyorum ama onlar gülüyorum sanıyor..
O kadar haklısın ki
en acısıda ne yaşadığımı kimseye anlatamamak ...
Ben intihar notu birakmaya bile içimi orda tökmeye bile cesaretim yok şimdi yapamiyorum
"Aldığım her nefes ölüme yaklaştırıyor . Ölü hissediyorum ama canlıyım. "
Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
@@benkimseninkimsesi çok teşekkür ederim sorduğun için güzel insan ! Hayatımın bir dönemi çok sancılı geçmişti. Depresif olduğum o dönemde yazmıştım bu yorumu . Ama hayat iniş ve çıkışlarla dolu . Şu anda gayet iyiyim , son derece canlı hissediyorum ve yaşama sevincim yüksek. Hatta psikoloji okuyorum. İkinci sınıfa geçtim . Ben de seni seviyorum. Kendine dikkat et ♥️
6 yıldır majör depresyon ile yaşıyorum...Ben ve benim gibilerin ihtiyacı olan tek şey sevgi.Saf ve karşılıksız bir sevgi.Küçük dünyamızda ki bu cehennemi sadece sevgi cennete çevirebilir.
Nasılsın şu an tedavi olabildin mi kurtulabildin mi
Kimseye güvenemiyorum. Kimseye anlatamıyorum. Sadece ağlıyorum. Bileğime zarar veriyorum. Ama geçmiyor. Herkesin güldüğü bir ortamda mutsuz olmak nasıl bir şey bilemezler.
Sen bunları yazıyorsan o yola gitmişsin hayatın seni terk ettiği yola insanlarin umrunda değilsin seninde olmasın senin en iyi arkadaşın içindeki sen onu al ve o yoldan geri dön.
Sen kendine zarar verdikçe hayat mutlu olucak.
@isim bulamadım biraz da olsa geçti her şey, bu yorumu yazdığımı bile hatırlamıyorum çok teşekkür ederim bu yoruma yanıt verip eskiden nasıl biri olduğumu gösterdiğin için. Umarım sende iyisindir.
Her şeyin sonunda emin olki bir ışık vardır hayat bizi en dibe cekdiğinde bile aynaya bak kendini sev cunki senden baska bir tane daha yok bu dünyada kendin icin mutlu ol 😌🙏
Bence anlatmalısın Allahu teala insana konusma yeteneğini vermıs ıcınde ne hissediyorsan insanlarla paylasma lisin kendını nekadar guzel ifade edersen okadar rahatlarsın ıcınde bısey saklama ben kendimi ifade etmekten hıc kacınmadım ıylestım yanı su tasıyorsa onunu acacaksınkı yolunu bulsun hep anlatamadıgınız ıcın sıkıntıya giriyorsunuz anladınmı benı dinle zararlı cıkamazssın hoscakal
@@sllaabyssos426 Sana bir tavsiye vereyim, kimseye anlatamıyorsan bir kağıda yaz. Yazarken bir tarafında nasıl hissetmek istediğini diğer tarafında nasıl hissettiğini yazabilirsin istersen tabi. Her neyse yaz ondan sonra o kağıdı parçalayabilirsin kesebilirsin. Ama önerim yakman çünkü çok güzel oluyor bence. Dikkat et kağıdı yakayım derken evi yakma.
Artık dayanamıyorum ne kadar ilaçta kullansam psikoloğada gittiysem olmadı. Her şey üstüme üstüme geliyo hiç bi şeyle mutlu olamıyorum çok yalnızım her gece ağlamaktan çok yoruldum, aynaya bakasım gelmiyo,dış görünüşumden nefret ediyorum, insanların aşağılayıcı bakışlarından yoruldum,her günüm aynı geçiyo hiç bi sey yapasım gelmiyo, yataktan çıkmak istemiyorum, bütün gün yatmama rağmen yorgun hissediyorum, sanki herkes benden nefret ediyomuş gibi geliyo, artık gerçekten insanlarin hayatının bensiz daha iyi olacagıni düşünmeye başladım. Olmuyo yapamıyorum hiç gücüm kalmadı, artik yaşamak istemiyorum...
Senin psikologun en iyi arkadaşın yani sen, içindeki sen olmalı. Mutlu olmak zorunda değilsin ben kendimi mutsuzluğa alıştırdım artık mutsuz değilsem içimde kötü bir his oluyor evet bu yanlış bişi dozu arttırmışım.
Hayat senin için var o seni bekliyor ama hem iyi yönde hem kötü yönde sen ona gittiğinde seni terkedecek ve sen bunu yaşamişsın. Kimse senden bişi beklemiyor sen bekliyorsun dış görünüşünde. sen, en iyi arkadaşın içindeki senle konuş yataktan çıkma ve orda onunla konuş saatlerce. Ağla o gözyaşların özgürlüğe kavuşsun sonra eline bir kağıt bir kalem al hem günlük tut hemde yazı yaz mesela düşüncelerini bir söze geçir ve onu defterine yaz. İkinci en iyi arkadaşın o olacak. Sonra artık eline bir kitap al ve oku belkide film ben Harry Potter'ı izleyerek depresyona girmiş bir insanım ama belki sende tam tersi olur. Sen yeterki iste.
Sen kendini üzdükçe hayat mutlu olucak...
"İçindeki çocuğu ortaya çıkar ve dertleş onunla o sana abla, abilik yapsın sen ona."
İnşallah kendine bir şey yapmamışsındır.
Merak etme, sadece ergenlik, birkaç yıl sonra geçecektir
@@adrift1288 ahh... Ne desem bilmiyorum... saçma.Herşeyi ergenliğe bağlamaktan vazgeçin
@@elsaaskim4175 Psikoloji okuduğum için sizleri daha iyi anlıyorum. Ergen olmak kötü birşey değil aksine herkesin deneyimlediği bir süreç. Genç yaşta çoğu kişinin ( geneli kız olmak üzere ) böyle hissettiğini bilmelisin ki hayatı ona göre yaşayasın. Bunu kolay atlatmanın en iyi yollarından biri en olumsuz olaya bile olumlu bir yön bulmaya çalışıp hayata daha pozitif adımlar atmaktır. Daha çok gençsiniz ve deneyimleyeceğiniz daha çok şey var. Bunların tadını çıkarmaya bakın. Aksine ileride pişman olursunuz.☺️
@@adrift1288 okudugum bircok yorumun altina sadece ergenlik ergenlikten dolayı boyle ergenlik ergenlik yazmissin onun yerine bu yorumdaki gibi daha aciklayici bir sekilde yazsaymissin cok daha guzel olabilirmis cunku amacin insanlari kirmak olmasa da diger herkes gibi "ergenlikten dolayı" oldugunu soylediginde insanlar uzuluyor ve gercekten kaba gorunuyorsun umarim anlatabilmisimdir
Bir daha asla aileme içimi açmayacağım. Açtığım zaman daha çok kalbim kırılıyormuş bunu anladım.
Aileler asla anlamazlar çünkü senin yasadıklarını yasamamışlar ne kadar inkar etsek de büyük ihtimal bizde büyüyünce onlar gibi olacağız insanlara icini açmak seni rahatlatabilir ama kimseyede öyle kolay kolay güvenmemelisin ama aslında bakarsan gerçek hayattaki arkadaşlarındansa sosyal medyadaki kisiler sana daha cok yardimci olabilirler gercekten cok iyi kalpli insanlar var sonuna kadar dayan olurmu?
Ölüm o kadar güzel görünüyor ki, asırlarca atmayan kalbinle toprağın altında yatacaksın. Belki de ölmeliyimdir. Hissetmiyorum, hissedemiyorum, olmuyor sadece gözlerimi kapatıp iyi hissetmek istiyorum ama onu bile başaramayan ucubenin tekiyim. Ve yine gece maskemi çıkarıp odamda hıçkırık seslerimi gizlemeye çalışarak ağlıyorum çünkü ailem ağladımı duyarsa benim mutlu olmadığımı düşünür, kendi hataları olduğunu düşünür ama onların hatası değil ben bile neden olduğunu bilmiyorken kimden bilmesini bekleyebilirim ki?
:') ruh eşimi buldum..
Şimdi nasılsınız?
Ben-sen
Çocukluktan ölen ruhumu şimdi mi kurtaracağım... nefret ediyorum "bu yaşta ne derdin olur" cümlelerini duymaktan geceleri sadece ben vardım sen yoktun ki bana hesap soruyorsun. Sen kimsin ki bir insanım acısını küçümsüyorsun. Dur ve acı çeken insanların sesini duy. Onların fark edilmeye, sevilmeye ihtiyaçları var...
o kadar haklısınki...
@@abdulkadirkama9771 :")...
Belki de kurtarırız belli mi olur herşey geçip gidiyor unuturuz elbet ama hep eksik kalacağız çocukluğumuz yok oldu geri gelmeyecek ama yine de mutlu olacak birşeyler olur yani öyle umuyorum 11 yıldır olmadı ama hala bekliyorum işte beklemeye devam belki geçer
@@hayalet8154 umarım geleceğin senin için aydınlık olur... mutlu olmayı hak ediyorsun güçlü kal lütfen 💫🌱
@Bilge VUga umarım bir gün gerçekten kurtuluruz.. sende mutlu ol lütfen üzülmeye değmez hayat, mutlu olmak için çabalamak gerekiyor bazen..🌱🤍
İçimdekileri anlatmışsın
Saķın ne olursa olsun çocuğunuz yanında şiddet uygulamayın sonra neden ruhsal sağlığı yerinde olmuyor işte bu yüzden dünya bir yana içindeki karanlık taraf bir yana :(
O kadar haklısın ki . Maalesef ailesinden sevgi görmeyen çocuklar bunun acısı hep içinde taşıyor.
Annem asla benim yanımda şiddet uygulamadı çünkü direk bana uyguladı :")
Kalbimdeki son mutluluk belirtisi çoktan gitti ama yinede ben iyiyim diyerek insanları kandırmaktan, kendimi kandırmaktan bile bıktım. Issız bir adaya gitmek ve yanımda sonsuz sayıda kitaplar götürmek, kimsenin beni görme korkusu olmadan ağlayarak kitap okumak ve her nefesimle birlikte ölümü beklemek istiyorum. Belki de konuşmak istiyorum ama konuşamıyorum. Korktuğumdan değil, hissettiğim acı artık sadece kalbimde değil bütün vücudumu kaplamaya başladı. Konuşamıyorum, göremiyorum, duyamıyorum, hissetmiyorum... Bunları nasıl anlatabilirim bilmiyorum sanki kalbimi ve beynimi almışlar da yerine kağıtları buruşturup tıkamışlar. Her an beni artık tutamayacaklar da yere düşüp asla kalkamayacakmışım gibi hissediyorum. Bunları buraya yazdım sadece okumanız için değil. Eğer sizde kağıttan bir kalbe ve beyine sahip olduğunuzu düşünmeye başlayacak kadar duygusuzlaştıysanız, biz ACI KARDEŞİ olalım bundan sonra... Ve bu kardeşlik ölene kadar devam edecek söz veriyorum. Konuşmak isterseniz beklerim zaten hep beklemiştim...
-Kim Ashley- yanında olmak istiyorum mesaj atar mısın instagram thelivesude, ihtiyacım var
Yanında olmak istiyorum
Şuan nasılsın peki umarım daha iyisindir :")
Pekala, acı kardeşi olalım
Bir yıl olmuş, iyi misin?
Mükemmel bir ailem mükemmel bir notlarım mükemmel bir arkadaşlarım bunu söyleyebilicek birşeylerim olsa
eger hâlâ bunları söyleyebilecek bir seylerin yoksa en azından bir seyin olmak isterim
@@iremsubas9327 Mükemmel bir aileye hala sahip olamasam da mükemmel arkadaşlara sahibim yinede teşekkür ederim
@@cerenusa senin adına sevindim..Umarım hayatta her sey gönlünce olur. Hayatında mükemmel olan bir şey yoksa kendinin mükemmel olduğunu hatırla. Sen kendine yetersin💖
@@iremsubas9327 ve sende unutma ki hepimiz çok güçlüyüz kimse olmasa bile ben yanındayım bu yorumu okuyanlar yanında
@@cerenusa 💖💖
Türkiye'de yaşayıp da depresyona girmemek imkansız
depresyon ile bunalım farklı şeyler
@@ndng-rana6429 ben depresyondan bahsettim ama, biliyoruum
dinim gereği intihar bile edemiyorum ki😭
Yaaa bende seni çok seviyorum hepimiz şu illetten kurtulalım ben başka bir şey istemiyorum
İnancım sebebiyle bana herşey serbest ama mantığım aklım izin vermiyor. Aklım ve mantığımı çok seviyorum. İyikide izin vermemiş.
+1
Hiçkimse canına kıymasın...
Kaç kere denedim ama ya yapamadım ya da birileri geldi yanıma . Yaşayın gitsin hayatı acı - tatlı ....
@@PANTERR1111 aynn
Ne kadar çabuk geçiyor zaman. İki yıl. Tam tamına iki yıl. Videoyu ilk yayınlandığında izlemiştim. Gece yarısıydı, içime kapanmış ve evdeki herkes uyurken izlemiştim. Her bir kelimesinde hıçkıra hıçkıra ağlamak isterken sesimin çıkmayışını hatırlıyorum. Sabaha kadar izleyip durmuştum... sabah....Sınıfın en arka sırasında kimsesiz bir şekilde ağlarken bulmuştum kendimi. Yanıma gelen kaçıyordu benden. Gerçi, yüzüme bile bakmıyorlardı. Zaman geçtikçe her gün izler oldum, her bir satırı not aldım defterime. Her birini ezberimde tuttum... Kendime moral olsun diye. Hatırlıyorum korkudan titreyen küçük kızı, ölmek için çabalayan bedeninin yanında içindeki o ufak umutla titriyordu. Çizdiği resimler bir tek kendisineydi, dalga geçerlerdi ya çünkü. Sanat benimsedi kestiği her yarayı, akan kanı boya sanmaya başlamıştı. İki yıl sonra, bu gün. 20 Mart 2021. Doğum günüme iki gün kala... Vazgeçiyorum hayattan. Kesemediğim, alamadığım her nefesi bırakıyorum arkamda. Yaşatmadılar demek istiyorum onlara. Bedenime değen elleri kirli hissettirdi, haraket edemiyorum demek istiyorum. İçinde bulunduğum bu durumu anlatmak istiyorum, sonra anlıyorum ki nasıl bir durumdayım bilmiyorum. Burası; öyle bir karanlık ki, kendimi bile göremez oldum ben. Yavaşça beni kaplayan bu kara gölgeler içinde hapsoldum. Vazgeçiyorum hayattan bugün. Var olmak için değil, ölmek için bekliyorum.
iyi misin? umarım iyisindir...
Umarım iyisindir. Yalnızca kendin için yaşa:/
Nasilsın tatlım? Gerçekten yaşadıklarin zor ama bir gün her sey gećecek hic bir şey sonsuza kadar sürmez bana inan
Nolur yaşıyor ol...yaşamıyorsanda olduğun yerde umarım mutlu ve huzurlusundur:"
Ben bi ara intihar etmeyi düşündüm. Bileklerimi kestim tırnaklarımla derimi yüzdüm. Okadar acı çekiyordumki vücudumdaki yaralar acıtmıyordu, içimdeki, zihnimdeki, ruhumdaki yaralar acıtıyordu beni.
Yeniden başladım hayata şimdi herşey iyi gibi ama geçmiş denilen şey var ya. İşte o senin her zaman aklında her zaman yanında.
Tekrar zarar vermek ağlamak istedim ama artık daha güçlüydüm. Bi filmde gördüm sadece çaresiz ve aptal insanlar kendilerine zarar verir diye.
O gün bu gündür kendime zarar vermiyorum, ağlamıyorum.
Ama ben her zaman ruhuma bir hançer saplıyorum.
Ölmek için 13 sebep te mi gördün? Ben orda görüp sakinleşmiştim. Aynı senin gibiydim.
@@aisezhel2785 onu izlemedim. Hangi filmdi hatırlamıyorum.
Seni anlıyorum :(
Kendine zarar veren insanlar sadece güçsüzdür ve güçsüzlük en iğrenç şey.Güçsüz olmamak için hiçbir şey yapmamalıyız ki neden kendimizi düşünmüyoruz.Keşke herkes kendini düşünse başkaları için canını yakmasa.
sorun şu ki ben çaresiz ve aptalım...
_O kadar yüksek ki ne acımı ne de kusurlarımı asla göremezsin._
Lafın kısası hepimiz birer zombi olmuşuz:)
Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Kendimle savaşıyorum ve sonunda kaybeden biz olacağız......
namaz kıl kardeşim düzelir her şey
@@ny8821 insanları din kalıbına sokmamalısın
@@beadwertas6644 her şeyin düzeleceğine yemin ederim dinden nefret ederdim sonra dinime döndüğümde ise her şey düzeldi
@@ny8821 bi taraftan haklısın ama karşındaki insanın müslüman olup olmadığını bilemezsin bu yüzden ilk başta din yönünden değil de realist açıdan yaklaşmalısın
@@beadwertas6644 sonuçta bir din doğru olmak zorunda ama haklısın eğer başka bir dinden ise o dine bağlanması gerek yada hiç bir dine
Hiçbirşeyin cevabını bilmiyorum , niye mutsuzum niye mutlu olamıyorum.Bu beni sinir ediyor hiçbirşeyin nedenini bilmemek o kadar kötü bir durumki boşluktayım sanki yada kendimi kaybettim nadiren mutlu olabiliyorum oda bir gülümseme...Çözmeye çalışıyorum ama çözemiyorumda çok çabuk ağlamaya başladım sevdiğim insanlar -artık sevgimdende emin değilim bazen bagrıp kızıyor direk kenara geçip banyoya gidiyorum yüzümü yıkamak için, gözlerimin kırmızılaşmasını önleme için.Niye böyleyim bilmiyorum beni niye böyle olduğumu düşünmekten alı koyan bir şey var ama ne onuda bilmiyorum.Emin olduğum tek şey yalnızken beni üzen bir şey yok kimse o an acılarıma yenisi ekleyemiyor çünkü...Ağlamak istiyorum bunu isteyeceğim hiç aklıma gelmezdi.Artık günde kaç kez güldüğümü sayabiliyorum...Buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim...⛈♡
İinstagramım rmysa.x_ kötü hissettiğin zaman bana yazabilirsin seni dinlerim
tavokky
Snapim armyim16 istediğin zaman yazz sana birşeyler anlatmak istiyorum öncelikle aslında çoğu insanın yaşadığı şeyi çoğu insan yaşar işte o der amaann bende zorbalık gördüm bende ezildim bla bla ama insanlara böyle söyleyip geçiştirmek çok saçma jonghyun'un da dediği gibi tıpkı bende çok kötü şeyler yaşıyorum arkadaş ve çevre açısından hiçbir arkadaşım yok ortamlarda asla fikiri dikkate alınmayan sıradan birisi gibi görüldüm kötü gerçekten anlayabiliyorum ayrıca yaşadıkların için lütfen üzülme kendine zarar verme, dünyaya gerçekten bir kere geliyoruz ve tek bir yaşama hakkımız varr seni hep destekliyorum tanımasam bile çok seviyorumm ve keşke sana sarılma şansım olsaydı ❤️❤️❤️
Ve şimdi bu video karşıma çıktı üzgünüm aradan 2 yıl geçmiş...
gerçekten insanları mutlu etmek istiyorum dünya ancak böyle güzelleşebilir ina'nın bana ve buradaki herkese yardım etmek istiyorum
♡ Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Kimse intihar edip ölmek istemiyor. Sadece artık huzurlu olmak istiyor.
Aslında içimizdeki şeyleri öldürmek istiyoruz.
@@flowerbutterfly1 içimdekilerden vazgeçemiyorum, sadece onlarla yaşamayı öğrenmek istiyorum.
@@realpaulanka Ben yapamıyorum onu,ben içimde ki şeyleri öldürmek istiyorum, keşke bir silgi gibi bişey olsada hafızamı sildirebilsem, ben hafızamda bulundurduğum kötü şeyleri silmek istiyorum...
Duygularıma tercüman oldu bu video
The Joker depresyonda mısın sende
7336282827162 16226718 Maalesef 3 yıldır
Paylaşmak istersen burdayım :)
7336282827162 16226718 Teşekkür ederim elbette anlatırım :D
7336282827162 16226718 kimi Aşkı takar kimi başka bir şeyi benim sorunumsa kendim
İntihar etmek istedim ama olmadı içimde sıkıştım hep üstüme geliyorlar bıktım hayattan soğudum resmen
Hayat senden bunu istiyor zaten. Seni terk ettiği yolda geri dönememeni istiyor. Ona kanicak mısın?
Küçükken gülüşün çok güzel derlerdi artık gülmüyorum eskisi gibi hatta dürüst olmak gerekirse eskisi gibi nasıl gülünür unuttum ben... nasıl mutlu olunur ,hayata nasıl tutunulur unuttum . Her geçen gün kayıyor ellerim . Bigün amansızca vazgeçersem tutunmaktan kimse üzülmesin sadece , ne kadar yorulduğumu bilin çünkü ellerim tutunacak yer bulamıyor . Güneşin batışı gibi gidiyorum , bu sefer ay doğmicak ardından , aydınlık olmicak etraf . Sonsuz bi karanlığa gömülüyorum belkide...
Bu yorum da kendimi gördüm resmen
Herkes ben çok uyuduğum için sabahları kalkmadığım için ev işlerine yardımcı olmakta gönlüm olmadığı için şikayetçi ama niye yapmak istemiyorsun demiyorlar. Yargılıyorlar bağırıyorlar kızıyorlar .Dinlemiyorlar anlamıyorlar duymuyorlar görmüyorlar. Bu hayat için gözlerimi açmak bu hayat için kendimi yormak istemiyorum. Elbette ki bu hayat için Allah'ıma binlerce kez şükürler olsun bulamayanlar var bunları ama.....bilmiyorum.... Keşke intihar edenler cennete gidebilseydi...
:/
Anneminde haberi yok ölümü bekliyorum sinsi sinsi...
Yapma sakın bunu.Hersey duzelecek
Hersey guzel olabilir
Yapma sakin boyle birsey
Bu sadece öylesine yazdığım bi cümle ama güzel kalbinden dökülen sozler için tesekkur ederim😊
Belkide ölüm seni bekliyordur?...
yorumlardaki insanlar ve kendim üzgünüm bunları yaşamak zorunda olduğumuz için sizin için pek bir şey yapamam ama hayatta en iyi yaptığım şeyi yaparak üzülebilirim, üzgünüm.
Her şey güzel gidiyordu. Disiplinli çalışıyordum notlarım mükemmeldi. Ailemle mutluyduk, arkadaşlarımla, öğretmenlerimle aram iyiydi. Sonra yavaş yavaş her şeyden soğumaya başladım, sadece uymak ve müzik dinlemek istiyordum. Kitap okumadan duramayan ben kitap bile okumak istemiyordum. Ders çalışamamaya başladım, tek yaptığım müzik dinlemekti. yemek bile yemiyordum. Odamda müzik dinliyordum sadece. Sonra babamın annemi aldattığını öğrendim hayatım tam bir çöküş yaşadım. Daha sonra kimseyle konuşmamaya başladım mesajlara cevap bile vermedim. Dünyayla iletişimimi kestim ağlayıp şarkı dinliyordum sadece. Sonra arkadaşlarım gitti yalnız kaldım. Sonra vücuduma çizikler attım. Artık uyumuyordum bile resmen. Bazen sadece boş boş durup duvara bakıyordum. Hayatım yavaş yavaş düzene giriyordu ama ben hala aynıydım düzelemiyordum. Psikoloğa gittim. Belki düzelerim diye ama düzelmedi. Şuan hala öyleyim. Kitap okuyorum ve müzik dinliyorum. LGS yaklaştığı için zorlaya zorlaya ders çalışmaya çalışıyorum. Evden dışarı bile çıkmıyorum .Sosyal olan ben asosyal oldum...
Şuan liseye geçtim ve hayatım düzeldi sanıyordum ama HAYIR düzelmemiş okulda mutsuz olamam çünkü gurubumuzun neşe kaynağı benim o yüzden okulda mutlu görünmek zorundayım ama evde odamdan çıkmıyorum annem bunun nedenini sorunca Yorgunum diyip geçiştiriyorum çünkü anlatsam kimse anlamaz...
Hayata annem için tutunuyorum çünkü onun tek dayanağı ben ve kardeşim...
Ama bu depresyondan kurtulamıyorum ve bu beni çok etkiliyor bu yaşadıklarımdan sonra o kadar çok değiştim ki eski ben değil artık yepyeni biri var bir ara atlattım gibiydi ama bu aralar yine başladı aslında atlatmamışım içimde bir yerdeymiş zamanı gelince dışarı çıkıyormuş bunu öğrendim...
Şuan lise ikideyim. Bir psikoloğa gittim ve travma sonrası stres bozukluğu olduğunu ve bunun zamanla depresyonla birleştiğini söyledi. Hala depresyonu tam olarak atlatmış değilim ama daha iyiyim. Babamla aramı düzelttim. Derslerimde bir şekilde ilerliyor. Hayat devam ediyor... Arkadaş gurubum dağıldı ve yanımda sadece iki kişi kaldı. Bu depresyon beni çok değişti ben bambaşka biri oldum belki büyüdüğüm için olgunlaşmış olabilirim ama her şey için çok erkendi. Sadece 13 yaşındaydım ve bunları hak etmedim. Ama iyi olacağıma inanıyorum.
Lise üçe geçtim. Her şeyi atlattım. Hayatım mükemmel ilerliyor. Hedeflerim var. Yaşamak için sebeplerim var. Benim için zorlu bir süreç olsa da atlattım. Şunu söylemeliyim ki bu tek başınıza atlatacağınız bir şey değil. Psikolojik yardım almanız gerekiyor eğer yardım alamazsanız bununla ilgili kitaplar var onları okumanızı tavsiye ederim. Ben kesinlikle eski ben değilim. Yaşıtlarımdan çokça olgun bir insanım. Depresyon bende fiziksel ve ruhsal olarak çok iz bıraktı. Kendimi çok geliştirdim. Ve şuan her şeye rağmen dimdik ayaktayım. Duygusuz ve bencil bir insan oldum ama halimden memnunum çünkü günün sonunda kazanan kişiler duygusuz ve bencil insanlar oluyor. Şunu asla unutmayın Allah kimseye kaldıramayacağından fazlasını vermez. Allaha emanetsiniz.
O kadar haklısın ki..
Oww inanamiyorum gercekten yasadığın seyler kotu seni nasil tesselli edecegimi gercekten bilmiyorum sen sadece sarkilara tutunmaya devam et sarkilar her zaman insanin ruhuna iyi gelir ve asla kendine zarar verme olurmu intihar bir cozum degil
@@gelmemeye_giden. zaten ayakta tutan şeyler şarkılar...
@@Zeyno_karagulle kesinlikle...
Cesaretim yok, dayanamıyorum artık kendime zarar bile veremiyorum. Artık acı çekmek istemiyorum. büyüdükçe sorunlarımda büyüyor. Ölmek istiyorum ama olmuyor. yapamıyorum, yaşamak istemiyorum nefes almak bile zor geliyor bana ama ben hala korkuyorum ölümden, cehennemden, Allah'tan. Belki yaşım biraz daha ilerledikçe hiç gücüm kalmıyacak ve eğer o zaman cesaretim olursa ölümü tadıcam. Şuan kendime zarar veremiyorum çünkü korkuyorum korkağın teki olmaktan bıktım. ÖLMEK İSTİYORUM...
Merhaba nasılsın merak ettim nasıl gidiyor umarım hayattan zevk alıyorsundur
Hayır hayır ölmek istemiyoruz yaşamak istiyoruz ve yaşamayı ölmekten ibaret sanıyoruz , yanılıyoruz ölmek istemiyoruz
namaz kılarsan düzelir
@@ny8821 lan bı sg yrk düzelir
@@ny8821 ŞÜKÜRLER OLSUN Kİ İSLAM DİNİ BENİM KURTARICIMM
Ben derim depresyondayım
Ablam der= ERGENMİSİN!
Kusura bakma ama ablanın kendisi ergen bence salak salak konuşmasın yani sen onun kardeşisin nasıl böyle diyebilir ki?
@isim bulamadım İyide ne alaka ki? Anlamadım şuan kfdknckcnks
@isim bulamadım Anladım tşk
Dışarıdan baksanız her şeyi mükemmel bir kız olarak gözüken ben, iyi bir aile, iyi arkadaşlar ,pahalı okullar, iyi notlar, iyi bir dış görünüş.. aslında bakınca bir sorun gözükmüyor, sadece bunların hepsinin benim kendi hayatım değil çevremdekilerin, ailemin istediği hayat..o kadar mükemmel bir hayat veya rol yaptım ki bazen ben bile sanki gerçekmiş gibi hissediyorum.. oysa her yalnız kaldığımda ve geceleri peşimi bırakmayan depresyon ve kendine zarar verme dürtüsü günden güne artıyor, dayanamıyorum bazen..o mükemmel rolün arkasında acıyla gülümseyen bir ben varım, ve ben ne zaman rolümü bıraksam aldığım.ilk tepki şu oldu; eski haline dön...keşke gerçek halimi birine açıklayabilecek kadar güçlü olsam-tabi açıklasam bile kimse gerçek halimi kabullenmez- eğer gelecekte yeni bir sayfa açacak kadar güclenirsem yapacağım ilk iş yardım almak..ama şu an sadece rolüme devam etmeliyim taki bir gün vazgeçene kadar veya güçlenene kadar.
Ben kimim sorusuna cevap vermeyi o kadar çok istiyorum ki. İnsanlar çok rahat cevap veriyor 'sen osun, sen busun' nereden biliyorsunuz peki??? Ben bilmeden benim kim olduğumu söylemelerinden bıktım ben artık. Kendimde 'kimim ben' diye sorunca cevap almak istiyorum, boş boş duvara bakıp iyice moralimin bozulmasını değil.
İnsanların dediklerini takma insanlar asla bizi anlamazlar ben bile seni anlayamıyorum çnk senin yasadiklarini yasamiyorum ama yinede yasadiklarini dusunebiliyorum bu aci verici bir turlu mutlu olamamani anliyorum ama depresyon gecici bir seydir hic bir sey somsuza kadar surmez seni seviyorum sende kendini sev
Duygularıma tercüman oldu bu video...
surekli kendimi insanlarin otesinde duruyorken buluyorum. kendimi dısardan izliyormus gibi hissediyorum. ne kadar uzgun oldugumu gorebiliyorum. kimseye bir sey soyleyemiyorum, yanında olmak isteyip o gucu kendimde bulamadıgım insanlar icin cok canım yanıyor. ki biliyorum yerimin de doldurulabilecegini. insanların surekli uzgun ve ruhsuz olmamdan nefret ettigini biliyorum. insanların kanını somuren bir canavara donusuyorum. gercekten cok korkuyorum. hic kimse anlamıyor beni ve bir sekilde hepsi kafamda donup dolasan ucsuz bucaksız dusuncelermis ve bunu kendime ben yapıyormusum gibi davranıyorlar. kimse gercek beni goremiyor. kimse icinde bulundugum gercekligi anlamıyor. beni boyle sevsinler diye bekliyorum, daha kendime yetemedigimi biliyorum. yalnız kalmak iyidir diyordum bir sıralar ama artık gercekten birilerini istiyorum. bu yolu ben secmedim. insanların kilometrelerce uzagında boyle bir basıma caresiz kalmayı ben secmedim. guzel seyler yasanırken bile birden bire durup bunu hak etmedigimi dusunuyorum. bunun ben olmadıgımı soyluyorum kendime ama ben kimim? bu sekilde olmayı hic istemedim ki. oldugum durumdan nefret ediyorum, keske biri tutup elimi cekip cıkarabilse. keske buradan bir kacıs yolu bulabilsem.
"agır bir bunalım icerisindeyim. atlatır mıyım bilmiyorum ama umarım bir yerlerden atlamam."
Allah bize yeter o ne güzel vekildir. Bu kadar nimet vermiş yaradan neden hala elimizdekileri görüp şükretmiyoruz? Dert bile nimettir. Sabredenlere mükafat vardır. Allahın verdiği cana kıyılır mı? Hayat her şeye olumlu yönden bakarsak geçer.
Olumlu yönü kalmadı ve geçmiyor.
Bense duygularımı hissetmiyorum hiç bir şey üzüntü,öfke,mutluluk,depresyon sadece koca bir hiçlik ne yapmam gerektiğiniyse bilmiyorum
Hayatin seni terk ettiği yoldan geri dön ve en iyi arkadaşın kendinle vakit geçir.
@@Alirizabey37 Teşekkürler
Bu duygu körlüğü yani alekstim olabilir doktora git lütfen 💜
Işte aradigim yorum aynısını yasiyorum ve artık yapamıyorum galiba. Bitirmek öylesine cezb ediyor ki
Herkes bir gün bekler ölümü değil mi?.. Ama hayat gerçekleri hep neden avı olmak zorunda? Siz ayakta kalarak başaracaksınız. Her şeyi yenmek sizi ıkacak belki evet. Bende yıkıldım saçma sapan nedenlerden depresypna hiç girmedim, her iyiyim dediğimde kötü hissediyordum, ama bir şetleri değiştirmwk istiyorsan. Üzülmeyi bırakıp bir şeyler için çabalamalısın.
Hayatımın en kötü döneminde bu tür videoları izliyordum kaç defa ölmek istedim kimse yoktu kimse etrafımda yoktu sadece ben vardım bir gün atlamayı umdum oldu da yer şeye rağmen hala yaşadım hayatım değişti hala güzel olmasa da artık daha iyi ve asla geçmeyecepini düşündüğüm şeyler geçti sadece umudumu kaybetmemeue çalıştım o zaman hiç arkadaşım dahi yoktu sadece ben vardım ama atlattım lütfen bunu okuyan kişi pes etme ne olursa olsun
Cidden bu video insanlara haykırmak istediklerimi anlatıyor.
Neden bizi anlamak istemiyorlar. Bunları hak edecek hiçbir şey yapmadık ama içine düştüğümüz bu boşluk bizi bir şekilde suçlu hissettiriyor. Bizi günden güne bitiriyor. Ve inanmalılar ki bu durumdan çıkabilmek için her şeyi yapıyoruz. Onlar gibi davranıyoruz. Onlar gibi mutlu olabilmek için ama olmuyor işte. Değiştiremiyoruz. Tek istediğimiz biraz anlayış. Eskiye dönene kadar
@Sarı Bahce haklısın. Sanırım bizi asla anlayamaycaklar. Onlara şunu söylemek istiyorum ki" biz asla acıtasyon yapmıyoruz. Siz gerçeklere gözlerinizi kapıyorsunuz"
@Sarı Bahce bir yardım almak istemiyorum. Sanırım insanlara dertlerime anlatmakda pek iyi değilim :-/ eminim müzik bana iyi gelecektir. Sana da iyi gelecektir. Müzik dinlemeyi dene
@@bleached4516 bende insanlarla paylaşmakta pek iyi olmadığımı düşünüyordum ama her şey daha da içinden çıkılmaz bi hale gelince psikoloğa gitmeye karar verdim. 6 aydır majör depresyondayım ve günde 3 antidepresanla ayakta kalabiliyorum. İyi geliyor mu bana bilmiyorum ama belki sana gelir..
@Sarı Bahce öncelikle çok teşekkürler, zaten ikisini bir arada görüyorum. Ama sanırım ben yaşamayı pek beceremiyorum
@Sarı Bahce eğer gerçekten bir gün bir şeyler düzelirse, düzene oturtmayı başarırsam hayatımı ve sen haklı çıkarsan haber veririm..
"O kadar yüksek ki ne açımı ne de kusurlarımı asla göremezsin"
Ne mükemmel bir ailem var ne de arkadaşlarım.tek başımayım...
Bende öyle... Ama beli gelecekte bir sürü arkadasın olacak veya yeni bir ailen olacak çocukların fln gelecekte neler olacağını bilemezsin kim bilir belki çok mutlu olursun o yûzden her zaman kendini sev
*hala yaşıyorum,çünkü ölemiyorum* *~ MİN~YOONGİ~*
Bu hayat ben yaşayamadan nasıl da gelip geçti...
♡ Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Neden yaşadığımı sorguladığım her an diyorum ki 'Evet belki bunlar hiç bir zaman geçmeyecek ama bu dünyada mutlu değilsem başka yerde mutlu olabilir miyim? Olabileceğimi sanmıyorum.'
@isim bulamadım inan bana hiçbir şey geçmiyor, ve hiç bir zaman geçmeyeceğini bilerek sahte gülümsemlerle kendimi mutlu ediyorum.
@isim bulamadım bütün derim yanarak soyulduğunda rahatlayabileceğim buna inanıyorum
♡ Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
kendimi bildim bileli majör depresyonla savaştım resmi olarak ise 2 yıl
hâlâ geçti diyemiyorum arada gelen buhranlar kırılmalar..
birkaç yıl önce lavoboya gitmeye üşenen bir insandım en insani ihtiyaçlar benim için işkence hâline gelmişti nefes almak acı veriyordu bitmek bilmeyen düşüncelerden kurtulmak için kafamı duvarlara vurmak istiyordum
sesler dinsin diye acım az da olsun dinsin diye yardım çığlıkları atıyordum defalarca intihara yelteniyordum ardından yapamadığım için kendimden nefret ediyordum tek yaptığım bir an önce ölmek için Allah'a yalvarmaktı depresyon gerçekten bana bu hayatta cehennemi tattırmıştı bundan daha acısı dibi yok dedirtmişti ardından destek almaya başladım antidepresan kullandım ilk aylar zordu ama ilerleyen süreçlerde normal insanlar gibi eğlenebildiğim topluma karışabildiğim zamanlara eriştim umudumun yeniden yeşerdiği zamanlar oldu bugün ne giysem diye yeniden heyecanlanabildim tekrar aşık olmak istedim tekrar sevmek ve sevilmek için çaba gösterebildim arkadaşlar ile gençliğimi doyasıya yaşamak istedim sarhoş olup sokakları tavaf edebildim kalabalığın ortasına karışabildim bazen aynaya bakıp kendime gülümseyebildim kendime saygı duyabildim en önemlisi birey olabildim bunlar muhteşem şeylerdi depresyonda olan biri için bazen dışarı çıkma isteği ya da takati bulabilme çok büyük bir nimet olabiliyor benim için ise bunları yaşayabilmek bir mucize gibiydi bu duyguları ve daha nicesini hâlâ gelen buhranlara kırılmalara nükseden depresyona rağmen yaşamaya niyetliyim yani umudunuzu kesmeyin arkadaşlar her şeyi iyileştirecek şey sevgi en saf hâlini bulmaya çalışın bu dünyadan güzel şeyler yaşamadan ve sevgiyi iliklerinize kadar yaşamadan göçmeyin
teşekkürler
Bağzen gülüyorum sebepsizce nedensizce sonra ağlıyorum sebepsizce nedensizce ağlamamı durdurmaya çalışıyorum annem duymasın diye ve gülüyorum dertsiz tasasız mutlu bi kız gibi ve herkez beni mutlu sanıyor oysaki içimde ne yangınlar var bi kaç arkadaşıma anlattım ve ergensin dediler dahada içime kapandım ve bu bi döngü haline geldi hiç kimseye bişey anlatmama ya başladım tabi böyle devam...
@isim bulamadım yok...
@isim bulamadım denerim teşekkürler
İstersen bana anlatabilirsin ama aslında sosyal medyada kullanmıyorum burdan anlat belki pek yardimci olamam ama icindekileri dokmek sana iyi gelir
Çok yoruldum.. İçimde bitmez tükenmez bir yorgunluk var. Yaşayamıyorum. Yaşadıklarımdan zevk almıyorum. Bazı şeyleri kafama çok takıyorum. Düşünüyorum, çok düşünüyorum. Ağlıyorum, üzülüyorum.. Dayanılmaz geliyor bazen. İçimde kimsenin bilmediği bir Dünya var ve ben her gün orada acı çekiyorum. Her geçen gün kendi yok oluşumu izliyorum ve bu o kadar acı bir şey ki.. Bazen geçiyor. Bazen bir anda burnumun ucu sızlıyor. Çok hayal kuruyorum, gerçekleşmeyeceğini bilemem rağmen öyle hayaller kuruyorum ki.. Bazen bir şarkıda dalıveriyorum, bazense karşıma çıkacak en ufak bir sözde. Dakikalarca, saatlerce.. Oturup düşünüyorum. Olmayacağını bildiğim halde oturup düşünüyorum. Geçen zamana üzülüyorum sonra. Kendime olan inancım gün geçtikçe azalıyor. Çok yoruldum gerçekten. Çok yoruldum.
İnsanlar umutsuzluktan ve mutsuzluktan beslendiğimi ve bundan dolayı mutlu olduğumu düşünüyorlar kolay sanıyorlar ama her akşam kimse duymasın diye nefesini tutarak ağlıyorum şarkı söyleyerek mutlu olmaya çalışıyorum ama gelip bana sesin güzel değil durmalısınız diyorlar arkamdaki tek destek kankam müzik öğretmenim annem ve en yakın erkek arkadaşım sadece dört kişi destek oluyor voleybol oynayarak enerjimi atmaya çalışıyorum ama olmuyor insanlar benim için her şeyin kolay olduğunu sanıyorlar ama olmuyor...
Merak etmeyin en azından psikopat, sadist demiyorlar. Ne kadar böyle deselerde ben uzun zaman önce dinlemeyi bıraktım. Tavsiyem, kim olduğunuzu biliyorsanız gerisi boş.
@@tr-engtranslateing-trcevir8140 yorumunuz için teşekkürler aslında n dediklerini umursamayı bıraktım ama gitgide zorlaşıyor en yakın erkek arkadaşım dediğim kişi de onlara katılmış durumda müziği ve voleybolu "sınav senesi" adlı bir başlık yüzünden bırakmak durumunda kaldım ve artık metanetimi korumakta zorlanıyorum sanki bu büyük bedenimin içine sığamıyormuş gibi hissettiğim dönemler artmaya başladı ama uyarınızı dikkate alacığım çok teşekkürler tekrardan sağlıcakla kalın.
Uzun zamandır bu durumdaydım ama her şeyin bir dur noktası oluyor, geceleri ağlamaktan, anılarda yaşamaktan, gerçeklerden kaçmaktan ya da kabul edemeyip kendimi yormaktan o kadar yoruldum ki, gerçekten en dibi gördüğünüzde ve acınızı hissedip ondan kaçmadığınız zaman, bütün siperlerinizi indirip her olumsuzluğu kabul ettiğiniz zaman, evet belki bu süreç uzun sürebilir ama gerçekten bütün sorunlarınızın sorumluluğunu üstlendiğiniz zaman, ayağa kalkma gücü buluyorsunuz kendinizde. Ağlamaktan yoruluyorsunuz, düşünmekten, anı yaşayamamaktan. Siz kendiniz için çabalamadığınız sürece" hiçkimsenin" sizin için uğraşmayacağını unutmayın. Kendinizi için küçük de olsa bir adım atın, çabalayın. Ayağa kalkın. Bütün o acıları tatmış biri için kaybedecek ne olabilir? Korkmayın, duvarlarınızı yıkın.
Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Dün psikoloğum depresyon teşhisini koydu ama ailem hala benim iyi olduğumu savunuyor. Çünkü onlar kolumdaki kesikleri görmüyor, her gün her saniye intihar etmek istememi bilmiyor, hayatımın artık grileştiğini, dünyayı artık farklı gördüğümü, hiç bir şey hissetmediği hissettiğim tek şeyin acı ve çaresizlik olduğunu bilmiyor
Onlar sadece kendi görmek istediklerini görüyorlar, daha aileme gerçekten kötü hissettiğimi ve gün geçtikçe daha depresyona girmeme rağmen ve yorgunluktan bitkin düşmemi, kimseye açıklayamıyorum açıklasam bile halimi görmezler çünkü bu rolü ben yaptım o mükemmel ve kimse benim gerçekliğimi görmek istemiyor. Yinede yardım alman iyi bir şey..
Selam... Bunu okumak zorunda değilsin.. Sadece asla bitmeycek bir çığlığa ihtiyacım var, bundan 4 yıl önce zorbalığa uğramaya başladım psikolojim bozuktu.. Parçalanmıştım evde, okulda farklı biriyidim.
Evde mutluydum kahkahalarım yankı yapıyordu.. Peki ya okulda dersler bitince okulun en dip köşesindeki ağladım... İyi değildim kimse bilmiyordu.. Arkadaş edindim zorbalık yapan kişilere ayırdı dahada içimde kapandım.. En güvendiğim insanlar bile gitmişti çünkü sonra.. Bir gece içinde bulunduğum durumu düşündün bu sadece zorbalık mıydı? Karanlığımın tek sebebi bu muydu..
Hayır uzun süre ergenliktendir dedim bu depresyona 4 yıl geçti çok kötü şeyler yaptım.. Hayır kimseye zarar vermedim.. Yapayalnızdım ailem bölünmüştü beni 2 kişi yapmışlardı hocalarla sorun yaşadım, artık derste ağlıyordum sinir krizlerim çoğalmıştı herkes benden korktu en yakınım bile.. Zamanla sadce yatakta uzanıp umutsuzca uydum ama artık farkındayım her şeyin.. Bu beni öldürüyordu. Benim gibi biriyle tanıştım oda gitti ama bana gitmesen önce uzmanla görüşmemi önerdi.. Kabullenemedim önyargımı atmadım hala biliyordum ama... Bu gün bir karar aldım.. Bu sırrımı ilk size açtım okuldaki rehberlik hocasına açacağım... Okuyanlara teşekkür ederim..
Nasılsın?
benziyoruz çok
tam 5 yıl bununla savaştım aslında savaştım mı bilmiyorum ama bir şekilde halletmiştim odamdan çıkmamalarım, aynaya bakamamam, kendimi sevmemem bir şekilde bitmiş gibiydi ya da ben kendimi kandırdım bilmiyorum ama daha iyi hissettiğim bir gerçekti. Ama bu son iki yıldır yavaş yavaş eski hislerime dönmeye başladım ve bu seferki çok daha şiddetli. Bu sefer daha kötü en azından ne durumda olduğumu bir şekilde hissettiriyordum o zamanlar ama şimdi yüzümde kocaman bir gülümseme var ama ben ne zaman gerçekten güldüğümü hatırlamıyorum. Her zamankinden daha ince düşünüyorum, uyku problemlerim yine başladı, çevremdekilerin hepsi sahte gibi geliyor, insanlarla konuşmaktan rahatsız edici seslerinden tamamen kaçmak istiyorum. Bir anda kendimi sokaklarda nereye gittiğimi bilmeden yürüyor halde buluyorum halbuki o kadar yorgunum ki ayaklarım acıyana kadar kendimi bilmeden, o nefret ettiğim düşüncelerimle saatlerce dolanıyorum. Kaçmak hissi asla içimden gitmiyor. Hiç kimseye tahammül edemiyorum bazen ama yine de onların yanında durup sahte gülüşlerimi sunuyorum. Yalandan gülüşlerimi sunarken bile bir yere gözüm dalıyor gözlerim doluyor biraz, ama hemen kendimi toparlıyorum ve gülmeye devam ediyorum. Ve... Bu hislerle yaşamak çok zor kendimi işe yaramaz ve sahte hissediyorum. Sevdiklerimi de üzmek istemiyorum ama çok yoruldum. Ağlama krizlerim, sınav stresim, geleceğimin belirsiz olması, geçmişteki yaşadıklarım her şey üstüme üstüme geliyor. Kendimde olan her zerremden nefret etmeye başladım ve kendime tahammül edemiyorum. Bir insan kendine nasıl tahammül edemez ki? Bu hislerimi ufakta olsa birine anlatmaya çalışıyorum ama sözümü kesip beni dinlemiyorlar. En başta da annem. Bugün anne galiba depresyondayım dedim şaka yapıyorum gibi ama beni dinlemedi bile başka bir şeylerden bahsetmeye başladı. Halbuki ben anneme gerçekten ulaşmak istedim ama olmadı önemli değil bir kere daha vazgeçtim bugün hislerimi anlatmaktan kendi içimde yaşasam her zamanki gibi daha iyi. Hem böylece kimseye de yük olmam kimse benimle uğraşmak zorunda değil sonuçta. Önemsemiyordum şimdi hiç önemsemiyorum. İnsanlar nasıl anlamak isterlerse öyle anlasınlar ya da anlamasınlar ben kendimi anlatmayı uzun zaman önce bıraktım ama bazen gerçekten birini tam yanımda istemiyor değilim ama bu da önemsiz öyle biri yok çünkü. Olmayacakta. Yine her zamanki gibi bir şeyleri kendim atlatacağım. Güçlü olduğumun farkındayım ve kendime yenilmeyeceğim...
10.12.2020
♡ Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Yorumlari okudum üzülmeye değmez yapmayin her ne olursa üstesinden gelmek için varız yapabilirsiniz içinizdeki zorlukları aşabilirsiniz ve şunu unutmayın ki mutluluk ve başarı dağına engelsiz kimse çıkmamıştır. Mutlu kalın. Sevgiler:)
kotu insanların laflarını umursamayın rahat olun siz onlardan daha iyi olduğunuzu biliyorsunuz siz onlar gibi değilsiniz size kotu davranan insanlar onlar gereksiz ama sen kendine inanırsan her zaman başarılı mutlu kazanan olacaksın
_Her ne kadar denesem de kendimi bir türlü mutlu edemiyorum._
Ergensin ondan , diyorlar ya artık gerçekten öyle abartıyorum diyorum sonra insanların hayatını görüp hayatim , duygularım normal değil diyorum ama gerçekten ne düşüneceğim bilmiyorum..!
Onlar asla anlamadılar anlamayacaklar insan hissetmediği bir şeyi anlamayaz sen onların düşüncelerine aldırma onlar söylediği hiç bir şey önemli değil neler yaşadığını bilmiyorum veya neler hossettiğini ama sonuna kadar dayan olurmu
Herkes için en iyisini diliyorum.Umarım her gün şükrettiğimiz sabahlara kalkarız.🌿
Yorumlarda ki mutsuz kendini oldürmek isteyen veya kendine zarar veren insanların yorumlarını okudum ve onlara morla vermeye çalıştım ama daha fazla okuyamıyorum vile elim titriyor gözlerimden yaşlar damlıyor ve kalbim sıkışıyor bu insanların yaşadıkları şeylerin heosi birbirinden kötü
@@Sude-xg8dy Asıl sen mutlu olmayı çok hakediyorsun belki bin defa söyledim ama yazdığın şeyler çok güzel benim elimdende bu kadar geliyor insanlra bir şekilde yardım etmeye çalışıyorum okulda flnda öyle insanlara yardım etmek beni mutlu ediyor ama işte gećen bu yorumları okurken o kadar üzüldümki yaşadıkları şeylerin hepsi birbirinden kötü insanlar gerçekten çok acımasızlar asla anlamadan insanları yargılıyor ve üzüyorlar ama senin ve benim gibi insanlardan daha çok olsaydı belki herşey daha iyi olurdu bu yorumdaki herkesin yanındada olmak isterdim belki öyle daha fazla yardımcı olabilirdim diye
Umarım hayatın boyunca mutlu olursun sude sen gerçekten harika bir insansın💖
cogu kisinin yorumuna yanit verdigini gordum cok iyi birisin peki sen nasilsin herkese destek verip kimseden goremeyen biri olarak lutfen kendine deger ver
@@biggestganyusimpwhosstillp3517 teşekkürler bana destek veren biri olsada olmasada insanlara moral veya destek vermek beni daha iyi hissettiriyor💖
Şşştt sessiz olun,yaklaşın...
Annemin ve babamın haberi yok...
Ben sinsi sinsi ölmeyi bekliyorum,ruhum ecelini bekliyor dışım çökmüş vb yani "Yaşayan Ölüyüm" ama hâlâ yaşıyorum işte sorun bu o yüzden ecelimi bekliyorum. Ecelime sarılcam bi gelsin :)
Yüce taekook shiperi böyle düşünme lütfen 🛐
Lütfen ölmek dogru bir çozum degil gecici bir sorun icin kalici bir cozumdur intihar... Şuan asla gecmicekmis gibi sonsuza kadar boyle olacakmis gibi hissetsende gececktir hic bir sey sonsuza kadar surmez sen sadece dayan ve kendini sev
@@gelmemeye_giden. Başardım ben zaten sorunlarım çözüldü psikolejim biraz bozuk olsada iyiyim ve kendimi seviyorum atlattım çoğu şeyi teşekkürler💖
@@rumeysaayan3073 💖🫂
Eğer intihar edenlerin sonsuza dek cehennemde yanacağını bilmeseydim bir saniye bile durmazdım bu boktan yaşantıya son verirdim.
Kesinlikle...
Ben de...
Hey, instagramım solo_y_libre bana dertlerini anlatabilirsin
Lütfen böyle düşünme depresyon gecici bir seydir hic bir şey sonsuza kadar sürmez sen sadece dayanmalısın sonuna kadar dayanmalisın belki gelecekte her sey daha iyi olacak kendini sev ve dayanmaya devam et
Hayatın gerçekten anlamı yok bu yorumu okuyunca neden olmadığını anlarsınız
1.Doğuyorsun
2.Erkek ya da kız doğuyorsun
3.Büyüyorsun
4.Anasınıfına başlıyorsun
5.belki ailen senin değerini bir şey kazandığında hatırlayan bir ailedir
6.Artık okulu bitirdik sayın
6.İş buluyorsun
7.Evleniyorsun
8.çocuğun oluyo
9.yaşlanmaya başlıyorsun
10.ölüp unutulup gidiyorsun
@isim bulamadım yaşamak istemiyorum demedim kısaca hayatın anlamı olmadığını anlattım
Sadece yorgunum sözüne kanmaya dünden hazırlar...
İyi aile iyi notlar iyi arkadaşlar iyi bir vücut her şeye sahipken neden bu kadar mutsuzum işte bunu bilmiyorum her gün bu duyguyla yaşamak acı verici
Bende o da yok mk
Video beni anlatıyor... Gerçekten bu aralar bu duyguları hissediyorum. Evet benden daha kötü durumda olanlar var ve bu yüzden biraz nankörlük yapıyorum gibi hissetsemde bu duygularla baş etmek çok zor. Hiçbir zaman aileme söyleyemedim çünkü ergenliğe bağlayıp umursamayacaklarını biliyorum. Her ne kadar böyle olsada bu duyguları içimde tutmak beni çok zorluyor ve neden buraya yazdım onu bile bilmiyorum. Sadece içimi dökmek istedim.
Şimdi 1 yıl sonra gördüğüm için üzgünüm umarım şuan iyisindirr lütfen hayata bir kere geliyoruz kendine zarar verme dünyanın senin gibi hoşgörülü insanlara ihtiyacı var ben hep yanındayım bilmeni isterim ki sana buradan kocaman sarıldımm ❤️
Bana iyimisin? Diye soran kimse yok... Bana mesaj atan, beni önemseyen kimse yok. "Ailem beni sevmiyor" gerçekten beni umursamıyorlar bile. Hergün birbirine benziyor, 6 aydan beri evdeyim dışarı çıkmıyorum, ve daha anlatamadığım büssürü şey :)
@Rhythm lyrics bunu bana sorduğun için teşekkür ederim ama maalesef diğilim, ama sen iyi ol yeter :)
İnan bana iyi misin sorusu hiç o kadarda güzel değil:/
İnsanlar dertlerini anlamaz anlamaya çalışmazlar:”)
@@cerenaydn7733 bana soran olmadığı için birinede anlatamıyorum zaten....
@@senapeksoy273 benimde yoktu ve ben o günleri kendime hayali arkadaş yaratarak atlattım. Yani pek atlattığım söylenemez tabii ama bir nebzede olsun rahatladım. Deneyebilirsinn
@@cerenaydn7733 aaa evet benimde iki tane hayali arkadaşım var neredeyse bütün günüm onun ile geçiyor azda olsa iyi geliyor ama işte, bazen benim boşluk ile konuştuğumu görüyorlar bana deli dediler felan işte.
Ergenlik diye bir şey yoktur.
Bu 1900 li yıllarda uydurulmuş bir şeydir hayatınızı yaşayın çünkü biz. Buna değeriz
Burdakilerle arkadaş olmak isterdim
Bende:)
@@rumeysaayan3073 :")
Ben gerçekten bunu yapan ve bize sunan arkadaşa çok teşekkür ediyorum çünkü yaptığı şey çok başaralı seni tebrik ederim canım 💕💕😁😂
Etrafımda bir sürü insan var ama ben onların arasında o kadar yalnızım ki...
Ewt kesinlikle yanlızlık yanında kimsenin olmaması değilde yanındakilerin gerçekten yanında olmamasıyla oluşur kimsenin seni sevmemesi sana kendini yanlız hissettieir ama bir gun sana seni dunyadaki en mutlu insan hissettirecek biri cikacaktir gelecegini merak etmiyormusun o zmn sonuna kadar dayan
O kadar beceriksizim ki intihar etmeyi bile beceremiyorum
Sakın intihar etme intihar cesaret veya beceri isi degildir ama eğer ki intihar edersen o zmn sen beceriksiz ve korkak biri olacaksin yasamaktan bile korkuyorsun cnk sen korkak ve beceriksiz bir insan olmak istermisin eminimki istemezsin o yuzden sonuna kadar dayan
Bugün uzun zamandir elime almadığım günlüğümü aldım, tarihsiz bir sayfada:
"Krizler illa gürültülü mü olur? Hayır. Bazıları içte en içte yaşanır kimse duymaz. Sinir krizleri mesela illa bir bağırış kırılış mı olmalı, sessiz çığlıklarla sinir krizi geçirilemez mi? Ben gecenin kızıyım. Sessizlige en son kavuşur onu bozmak istemem. Sabah bir oyuncu gelir oynar beni, gece salarım kendimi. Ama o sessizlik hazzımı kimseye vermem. Bu yüzden sessiz çığlıklarım. Duyurmam kimseye. Duyarlarsa uyanırlar,uyanırlarsa alırlar elimden sessizliği. Ben sessizlik istiyorum..."
O zaman bu satırları neden yazdım bilmiyorum ama değişen çok bir şey olmadığını biliyorum sanırım...
Günlüğümün sayfalarını okumaya korkar oldum resmen...hem hicbir seyin degismedigini hem de yeni karanlik sayfalarin arttigini gormek aci verici ama artik aciya da alistim..
Kendimle savaşıyorum ve kaybedersem kazanacağım fakat bunu istedigime eminim yorgunum bitkinim en kötüsüde mutsuzum ruhum ölü gibi hayata tutunmak için tek bir dalım var o da giderse napacağımı bilmiyorum defalarca kez intihar etmeyi düşündüm kendime zarar verdim hayatı sevmiyorum ama yaşayacağım zorundayım
Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
beni anlatmış....
cidden depresyon benim engelim,şeytanım,meleğim,annem,babam,benliğim,sevgim,saygım...her şeyim oldu...çok zor...
insanlar kolay atlatılabilir bir hastalık diye görüyor ama değil...gerçekten değil...eğer böyle insanlar görürseniz onlara destek olun,yardım edin,onunla ağlayın,onunla aklınıza gelebilecek her şeyi yapın...ancak böyle bu ikilemden,korkulardan kurtulabilir...
özellikle anne ve babalar eğer depresyonda olan bir çocuğunuz varsa ona hayallerinde destek olun,bu lanet olası hastalığı aşmaların da yardım edin...önemsenmesi gereken bir hastalık...bunları yazarken ağlıyorum...
ve şunu söyliyeyim benim ailem bunu aşmamda yardım etmiyor ve bu bir döngü haline geldi...BENİ DEPRESİF YAPANLARDA ONLAR,BENİM AİLEM!!AKLIMA GELDİKÇE ÇILDIRIYORUM VE ONLARA OLAN NEFRETİM ARTIYOR!!
depresyonda olanlara yardım edin...kanser olan insandan daha acizler...çünkü kanser hayatını sonlandırır ama depresyon ya uzun zaman etkisinden çıkamazsın ya 1 kere olursun ve kalan hayatın da senden mutlusu olmadığını düşünürsün ya da depresyon kurtulamayacağın bir cehenneme dönüşür ve bu da kalan hayatını etkiler...bu yüzden depresyondaki insanlar kanser olan insandan daha acizler...
onları dikkate alın
Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Kendimi kötü hissediyorum herşey çok iyi okulda öğretmenler ve arkadaşlarımla aram çok iyi ama derslerim çok kötü ailem çok iyi ama onları eskisi kadar sevmiyorum deli gibi kahkaha atarken içimde bi boşluk var bu canımı acıtıyo tam olarak depresyon gibi deyil odaklanma problemi yaşiyorum ve bu beni çok etkiliyo dışarı tek başıma çıktığımda herkes bana bakıp gülüyo gibi geliyo hayatım rengarenk ama beni siyahken pembe ye boyamışlar gibi
ben sadece bi hatayım etrafımdakiler söylediği gibi bunun başka bi açıklaması yok keşke olmasaydım
Böyle düşünme
Hata mı? Hata derken ne demek istiyorsun? Etrafındaki kişilerin ne söylediği hiç önemli değil onlar asla seni anlamayacaklar insan hissetmediği bir şeyi anlamayaz sen sadece kendini sev asla ölseydim diye düşünme heleki asla intihar etme
15 yasinda biriyim. Hayatimda O kadar agir seyler yasadim ki kaldiramiyorum. insanlar daha cocuksun ne derdin olucak senin diyolar. Bilmiyolar. Geceleri uyuyamiyorum.uyumaktan korkuyorum. Ama uyumakta istiyorum. Uyumaktan korkmamin sebebi olum degil. Ölüm benjm icin bir kurtulus olurdu. Umarim benim durumumda olan cok fazla Kisi yoktur. Hayat cidden cok acimasiz
Nasılsın kardeşim ben de 17 yaşındayım hayatımdan nefret ediyorum umarım bir daha üzülmezsin
En iyisi intihar
@@none1573 :(
@@none1573 sorun bende başkalarında değil
@@none1573 aynen sevindirme kudursunlar dayanın
"O kadar yüksek ki ne acımı ne de kusurlarımı asla göremezsin"
♡ Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Soyleyemediklerimin hepsi bu 2 dakika 41 saniye içinde söylendi..
Herşey okadar karmaşık ki insanlar artık mutlu değil adalet olması gerektiği yerde veya olması gereken kişilerde yok sessizce ruhumuzu emiyolar farkında değiliz alışmışız cinayetlere normal karşılıyoruz hepsini bizimde böyle olmamızı istiyorlar zamanında karşı çıkmaya çalıştım kurtulmaya çalıştım ama bu öyle bir şey ki doğduğun andan itibaren sarmaşık gibi sarıyor ,tüm hayatını kontrol ediyor gözünü kör ediyor sadece boynunu eğmeni sağlıyorlar zihnimdeki gerçekler kurtulmaya çalışıyor ama her adımda bu sarmaşık daha da sıkılaşıyor nefes almamı engelliyor artık okadar çok sıkıldımki bana yapılanlardan aşağılamalardan yalanlardan gerçeklerden sözlerden umutlardan karmaşalardan korkulardan gözlerim ağlamak istemiyor şuan sadece bir heykel gibiyim etkileyici bir hikayesi olan ama sadece bir dakika boyunca bakıcağınız sonra sıkılıp unutacağınız bir heykel. Sonsuz bir sessizliği olan unutulmuş bir heykel unutmak isteyeceğiniz bir heykel. Susmamı istediler sustum artık öldürmek istiyorlar şimdi ,benim şahsiyetim nolcak?
Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Keşke mükemmel bir ailem mükemmel arkadaşlarım ve mükemmel notlarım olsa keşke hayatımda herhangi bir şey mükemmel olsa
Gelecekte olacaktır... Bu hayatta her seyin bedelini ödüyoruz değilmi gelecekte belki o kadar mutlu olacaksinki bu gunlerin onun bedeli oldugunu anlayacaksin hic bir sey sonsuza kadar surmez sen sadece sonuna kadar dayan
@@gelmemeye_giden. denerim
Pes etmeyin bende depresyon hastasıyım tedavi görüyorum ama pes etmeyin 23 yaşındayım daha hayatin karşımıza ne çıkaracağını bilmiyoruz ne olursa olsun pes etmeyin. Ve psikologa gitmeye korkmayın ben keske önceden gitseydim diyorum korkmayın emin olun ve size söz veriyorum iyi olucaksınız.
Aileme durumu açıklayacak kadar güçlü değilim belki bir gün onların yanından ayrıldığımda yapacağım ilk iş yardım almak ama şu an bunu yapamayacak kadar yorgunum ve umarım o zamana kadar pes etmem..
@@ekinbozkurt8840 pes etme sakın yardıma ihtiyacın var sonra değil şimdi kendini topla biliyorum zor olduğunu bende ilk yardim almak için gittiğimde zor karar vermiştim ama kalk ayağa git ne olursa olsun nolur pes etme
♡ Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
Psikologlara göre bir insanın acisi ne kadar fazlaysa anlatması o kadar güç oluyormuş sanırım ben gibilerde bu yüzden dertlerimizi anlatamıyoruz:'(
Sevdiklerimle bile konuşmaktan korkuyorum 😔buna korkmak denir mi bilmiyorum sanırım ben onların ilk adımı atıp benimle konuşmasını istiyorum ama hep ilk adımı atan benim .😔🥀
Bazı insanlar cidden aptal olabiliyorlar ben ne zmn biri suskun dursa gider yanına ve onunla konuşurum ama onlar bana bunu yapmaz anlaşılan sanada yapmıyorlar boşverr sen git onlarla konuş en fazla nolabilirki
Ben seni anlıyorum
Seni hatırlıyorumm bi kaç defa daha sana cevap yazmıstım degil mi? 🥀den hatırladım
@@gelmemeye_giden. onlarla konuşmak beni genellikle kötü hissetiriyor çünkü sürekli tüm hatanın bende olduğunu kabullenip susmaya başlıyorum sana çok bişey anlatmamış olsamda bana destek olduğun için ve beni anlamaya çalıştığın için çok teşekkür ederim 💙 iyiki varsın bende seni hatırlıyorum birkaç kez yorumlarıma cevap yazmıştın ve sen bunu çoğu kişiye yapıyorsun çok iyi hissettiriyorsun
@@isimsorma1596 emin ol tüm hata sende değil her insanın hatası olur. hiç kimsede mükemmel değildir mükemmel olmaya çalışma veya insanların seni sevmesi için başka biride olma umarım bir gün mutlu olursuun💖 eğer birilerini iyi hissettirebiliyorsam kendimde iyi hissediyorum umarım insanlara azıcık olsada umut olabiliyorumdur
O kadar yoruldum ki anlatamam yeminle psikolojim bozuldu böyle her şeyi dağıtmak bağırmak yeter demek istiyorum olmuyor yapamıyorum ve soyledikleri şeyi sen büyü anliyacaksin hayat ne hayat sadece işten yada eğitimden ibaret değildir ben kendi çocuklarıma asla böyle davranmıyacam onların kararları ne olursa olsun onlara destek verecem sırf fiziğim kötü diye hiç bir hoca alay edemez benle derdim etti ben hiç bir şey diyemedim aileme bile anlatamadim o kadar yoruldum ki dinimiz gereği kendimizi öldüremiyoruz offf
♡ Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡ army.
@@benkimseninkimsesi tesekurlerr iki yıl önceki yorumum baya olmuş şuan gayet iyim sorduğun için teşekkür ederim tekrardan sen nasılsın? seni tanimasam da bende seni seviyorum 💗
@@x.kim.x.tae.x4318Ben de iyiyim. ♡♡iyi olmana sevindim. (:😊
@@benkimseninkimsesi bende iyi olmana sevindim💗
Aslında buraya yazıp yazmamak arasında çok kararsız kaldım ama yazıcam.Kemdşmş çok kötü hissediyorum.Bilmiyorum neden ama gerçekten kendimi çok mutsuz hissediyorum.Dersleeime çalışıyorum,dinliyorum ama olmuyor.Notlsrım çok düştü Takıldığım kişiler her sene taktirle geçiyor ve ben bilmiyorum.Ders çalışmaya çalışıyorum ama olmuyor.Sevmedipil bir okula gidiyorum.Sevmediğim kişilerle takılıyorum.En ufak bir şeyde çevremdeki herkes bana sırt çeviriyor
Yapmak istediğim tek şey kitap okuyup resim çizmek.Ama yapamıyorum.Okuldan nefret ediyorum.Hocalarımdan nefret ediyorum.Arkadaş çevremden nefret ediyorum.Kendimden de nefret ediyorum
@@lavinia3671Şimdi nasılsın? Umarım daha iyisindir, seni tanımıyorum ama seviyorum. ♡
psikoloğumla konuştuk, bana dışarıdan nasıl gözüktüğümü sordu ve bilmiyorum insanlar tembel üşengeç ve miskin olduğumu söylüyor dedim be piskoloğum bana dedi ki cılız hayattan bıkmış çok tembel birisin
Öyle psikolog olmaz olsun.
bende intihar etmek istiyorum... dertlerimi anlatiyim bari... ilk önce 10 yıllık arkadaşım bana çok şey yaşattı bir sürü travma fln.. sonra 3 yıldır ulaşmaya çalıştığım arkadaşım izmir depreminde öldü... ailem ztn psikolojik ve fiziksel şiddet uyguluyor... ablam ve kuzenim benden nefret ediyor... intihar etmek istediğimi ve duygularımı anneme anlattığımda inanmadı... başkalarına anlattım onlarda inanmadı... intihar etmeyi 9 kere denedim hepsinde başarısız oldum... tüm arkadaşlarım beni sattı... psikolojim iğrenç durumda ve durmadan panik atak geçiriyorum(kimse görmüyor ztn g*tlerinde değilim)durmadan deliriyorum ve neredeyse tüm rüyalarımda intihar ettiğimi görüyorum, ailem çok ders baskısı uyguluyor ve çok bağırıyor, annem ve babam aşırı sıkıyolar artık dayanamıyorum, dansçı olmak istememe rağmen başaramazsın diyip doktor olmamı istiyorlar... Lgs baskısı çok görüyorum... kimse beni anlamıyor ve psikolojim iğrenç durumda, hayattanda umudumu kestim, artık mutlu olamıyorum, hergün ölmek istiyorum ve intihar planları yapıyorum... şimdi söyleyin neden yaşamalıyım ki....
Bende gözlerimi her kapattığımda şu an yaşamasaydım her şeyin daha iyi olacağını ve intiharı düşünüyorum..bunu ne kimseye anlattım ne de anlatabilecek kadar güçlüyüm..lanet olası baskılqrını sınavı bahane edip bizim elimizde olan yaşama sebeplerimi aldıklarının farkında değiller..eğer intihar gunah olmasaydı su an bende yasamanın anlamını bulamazdım..sadece bir kötü gün daha..
Bu viedoyu izleyen üzgün kişilere sesleniyorum
Lütfen ama lütfen pes etme ben sana diğer insanların dediği gibi "büyüyünce geçer" "üzlüme unutursun" " kafaya takma" " zaman her şeyin ilacıdır" gibi klişe cümleler söylemeyeceğim çünkü zamanın yaraları iyileştirdiğini fln sanmıyorum sanki mutsuzsan hep mutsuz olacakmışsın gibi hiç bir zaman geçmicekmiş gibi hissedersin ve insanlar bunu asla anlamaz ama sen kendine İNANMALISIN kendini SEVMELİSİN çünkü sen çirkin DEĞİLSİN değersiz DEĞİLSİN utanç kaynağı flnda DEĞİLSİN insanların sana böyle düşündürmesine asla izin verme sakın.... Belkide bir gün çok mutlu olacağım ve herşeyin bedelini ödedeğimiz gibi bununde bedelini ödüyorum gibi düşüncelerle hayata tutunmalıyız çünkü her zorluğun ardından güzel bir şey gelir... Boşuna yaşamıyoruz yaşadığımız her şey bize bir ders bize bir tecrübe oluyor ne kadar kötü olsada...
Bunu okuyan kişi Sen çok güzelsin sen çok değerlisin sen harikasın kimsenin seni böyle değilmişsin gibi hissettirmesine izin VERME ♥️
@Haziran İnan Umrm bir gün böyle kişilerle karşılaşırsın ve iltifatın için teşekkürler 💖
Çok güzel yazmışsın ama hiçbir zaman geçmeyecek gibi hissediyorum
@@sunn6602 biliyorumm ve seni anliyorum ama gecicekkk beynin seni kandırmaya çalışıyor beyin bazen insani yanıltabilir ama su ana kadar neyin sonsuza kadar sürdüğünü gördünkii herzaman bir son vardir hicbir sey sonsuza kadar surmez
iki ilaç kullanıyorum bu hastalık yüzünden zamanla kendime daha fazla zarar vermeye başladım :( bunu yenemiyorum, bi sebep bulamıyorum, yaşamak gülmek mutlu olmak için, dayanamıyorum
Umarım iyisindir
Ölürsem beni bu yorumda bulun
Beni de bu yanıtta..
Belkide bunların hepsi geçecek
Belkide geçmeyecek..
@@ekinbozkurt8840 geçecek, geçiyor
@@sokakpisileri kesinlikle.. her şey geçer hic bir sey sonsuza kadar surmez sadecw dayan olurmu asla pes etme
Yorumlar da intihar etmek istiyorum ama edemiyorum diyen insanlar bu çaresizliğin tek sebebi hedeflerinize değil insanlara odaklanmanız
Hedefim yok ki.
Karşıdan karşıya geçerken artık koşmuyorum belki araba çarpar diye daha yavaş yürüyorum bir ihtimal
Karşıdan karşıya geçerken sağıma soluma bakmıyorum neden diye sorduklarında duyularım ile haraket ediyorum diyorum ama aslında gerçek daha acı verici..
@@cerenaydn7733 😢
@@cerenaydn7733 adaşım aynı şeyleri düşünüyoruz
Bir ihtimal dahaa vaaarr...
umut benim. evet biliyorum burda ne arıyorsun nasıl buldun vs.
ama eğer bu listedeki herhangi bir şarkıyı dinliyorsan şunu unutma kızsanda bana üzsende ağlatsanda burdayım ben herzaman burda olacağım bir yanım herzaman seni seviyor olacak ve eğer listendeki herhangi bir şarkıyı dinliyorsan nerde olursan ol nerde olursam olayım saat kaç olursa olsun beni ara yaz konuşalım,buluşalım sarılayım, sarılalım sana çok değer veriyorum ve benim için çok önemli ve değerlisin bunu unutma olurmu canımın çiçeği 🌸
merhaba canımın çiçeği tekrar buradayım bugün birbirimizden belki de sonsuza dek koptuğumuz gündü. şuan neredesin yatağında mısın odanın içinde dolaşıyor musun yoksa sadece uyuyor musun ,benim gibi sabaha kadar uyumadın mı eski mesajlarımızı okudun mu, videolarımızı izledin mi fotoğraflarımıza baktın mı peki benim gibi ağladın mı? bilmiyorum ve açıkçası bunlardan herhangi birini yaptığını da sanmıyorum daha öncede söylediğim gibi seni seviyorum herzaman' demiştim dediğimde ciddiydim sana karşı her zaman duygularım ve güçlü bir zaafım olacak ne zaman ihtiyacın olsa yine yanında olacağım güneşin önü arkası olmaz.
tabii senin isteyeceğini sanmıyorum.. biliyorum sevgili değildik, olmadık. ama seni çok sevdim bundan emin olabilirsin senin için vazgeçtiğim ve kabullendiğim çok fazla şey olmuştu bilmiyorum görmedin görmek istemedin belki de ama önemi yok sana veremedim ama doğum günün için çokzel hazırlanmıştım biliyor musun hani kirpiye gitmiştik ya o boksörlü kolyeyi beğenmiştin ama çok büyük demiştim sana almamıştın ben sana o kolyeyi buldum ve aldım ikimiz için hemde, o çok beğendiğin yeni beremde senindi, sinek valesi küpe anlamını ikimizde biliyoruz biri şuan sende ve diğeride bende umarım takıyorsundur.. kaktüsleri çok seversin biliyorum sürekli kaktüs aldım diye bu senede ışığını almıştım geceleri görüntülü konuşurken birbirimizi daha net görücektik özellikle ben ışığımı senden alırken ,küçük prensli bir kupa almıştım bide ne kadar sevdiğini biliyorum hatta biliyo musun geçen seneki gibi bide kutu aldım ve evet yine siyaha boyadım üstüne küçük prens tilki gül çizdim kapağındada sakura var.sakura herzaman sendin sana özeldi senin içindi herzaman öyle olacak. kutunun çevresindede ingilizce yazılar vardı I dream with you almost every night hope-fully ı won't wake up this time ve tabiki Always' yazıları yazmıştım tilki şeklinde bir ayraç yapmıştım özelin biliyorum ama Ümit yaşar oğuzcan şiir denizi 2 sayfa 87 güzel olan her günü seninle yaşamak.. evet o kitabı aldım ve o sayfaya senin için yaptığım ayracı koymuştum. en sevdiğin çikolatadanda bikaç tane koymuştum eğer 00:00 da o tepede olsan sana bunları o gece vericektim hatta birlikte uçurabilelim diye dilek fenerleri almıştım planım buydu en azından orda senin yanında olucaktım yanlız olmayacaktın artık çünkü herzaman yanında olacaktım.. ben oradaydım ama sen değildin o tepeye çıktım ve ağladım sadece çünkü elimden gelen tek şey buydu senin gelme ihtimaline karşı orda durdum oturdum saatlerce bekledim seni ve sen gerçekten konyadaydın.. unutmayacağım seninle olan hiçbir anımı, düşüncemi, hayalimi.. hepsi benimle kalıcak senin için sırf sen seviyosun diye izlediğim how I met your mother veya sırf sen seviyosun diye dinlediğim şarkılar okuduğum kitaplar gittiğim yerler hepsi bir parçam olacak herzaman ve sonsuza kadar bu ruhun içinde olacaksın' seni seviyorum ve eğer birgün senin yokluğuna alışmayı başarırsam belki bende mutlu olurum veya mutlu gözükürüm bilmiyorum ama şunu unutma içimde sana karşı bir duygu herzaman olacak bu duygunun ne olucağını bilemem ama sana özel olacak ve hayatım boyunca bu böyle olacak' umarım mutlusundur, umarım sevgini hak edenlerin yanında olursun zira sen ne kadar öyle düşünmesen bile hak ediyorsun. benim sevgim ikimizede yeterken keşke gitmeseydin..ama ne gitmem gerekti çünkü senin duygularını benimkilerden daha çok önemseyecek kadar seviyorum seni.. Mutlu ol canımın çiçeği hayat karşına güzellikler çıkarsın herşey gönlünce olsun seni herzaman iyi hatırlayacağım seni seviyorum.. sevgimin gerçekleştiremediği şeyler olduğu için özür dilerim canımın çiçeği. Hoşçakal' kendine iyi bak. ve lütfen benim kadar çok ağlama sil gözyaşlarını ve güçlü ol Seni seviyorum güzel anılarımız için teşekkür ederim bunları hiçbir zaman unutmayacağım 🌸
Ailem mutlu zannediyor duygularımı ifade edememek ten çok bıktım piskolojik sorunlar beni yerle bir ediyor yıllardır kafam da ki seslerle uğraştım kendime zarar verebilecek bir insan değildim asla yapamazdım korkardım ölmek ten şimdi ise hiç bir şekilde korkmuyorum bileklerime kesici aletlerle zarar veriyorum ölmeyi istiyorum onu bile beceremiyorum kendini tanımamak kafanın için de ki seslerde boğulmuş gibi hissetmek nedir biliyormusunuz ? Artık dayanacak gücüm kalmadı tamam iyiyim her şey çok güzel olacak diyorum sonra yine başa dönüyorum dış görünüşümden nefret ediyorum kimsenin umrunda olan birisi değilim özgüvensiz başarısız biriyim kendimden nefret ediyorum benim en büyük savaşım kafamın içi
Herkesin en büyük sorunu o kafasının içi değil midir? Dışarıdan bakıldığında mutlu görünürüm. İyi notlarım var ailem iyi yeni arkadaşlıklar edinmişim. Ama o kafamın içi susmuyor. Videoda olduğu gibiyim bende mutlu görünüp yalnız olan içten içe her gün boğulan kendi gözyaşları içinde kaybolmuş biriyim. Aynı şekilde bende kendime zarar vermeyi düşündüm. Ama sonra diyorum ki kendime başarabilirsin. Yapabilirsin. Bunca zaman o kafanla nasıl yaşadıysan bundan sonrada yaşarsın. Alışkanlıklarımı düzeltmeye çalışıyorum. Yeni hedefler koyuyorum. Yinede o kafam yine susmuyor. Ama tek bildiğim mücadele etmek olduğu. Zor ama başarabiliriz. İmkansız denen şey yoktur
Psikoloğa git obsesif kompülsif bozukluğun olabilir
Hayır bilmiyorum seni asla anlayamam çünkü yaşadıklarını yaşamıyorum ama hiç bir şey sonsuza kadar sürmez bir gün geçecektir sen asla vazgeçme suana kadar dayanmışsan çok güçlü birisin
belkide gerçekten intihar etmek bi yöntemdir..
Değil. O zaman hayat mutlu olur şeytan gibi.
Hayat seni istediği yola sokup çekip gitmiş ve senin ordan geri dönememeni bekliyor yapma.
Sanırım sana katılıyorum... Ama cesaret edemiyorum. Kendime zarar vermeye çalıştığımda sanki bir şey beni engelliyor kendime daha küçük bir çizik bile atamazken nasıl ölümü göze alıyım. ÖLMEK İSTİYORUM AMA KORKUYORUM. Yaşamak zorunda değiliz. Korkağın tekiyim ölemiyorum, yaşamak için bir nedenim yok. Ama BAŞARAMIYORUM...
@@tr.siunzine6851 kendini öldürmek istemiyosun,içindekileri öldürmek istiyosun,o kötü düşünceleri duyguları öldürmek istiyosun,yaşamak senin hakkın,kendini öldürdüğünde eline geçicek bişey yok,yalnız değilsin ve eğer kendini yalnız hissediyosan bana anlatabilirsin emin ol yaptığım o şeyler için pişmanım:)
@@tr.siunzine6851 ya neden böyle düşünüyorsun ki ölünce eline ne geçecek Allah aşkına tamam yaşayınca da öyle ama hiç mi hayalin yok hiç mi bir kişi yok bak sen kendini ölürsen içindeki sen en iyi arkadaşın yani ne kadar üzülücek. Onunla konuş, kitap oku, yazı yaz, film izle bunların hepsi seni o üzüldüğün dünyadan uzaklaştıracak...
@@gozdeberengul9784 yanımda olduğunuz için teşekkürler ♥