🗝️ Oppacı değilim uzatma. 🗝️ İstek yazıyorum ama bir süre ara 💌 🗝️ Yazım yanlışlarını olabilir üzgünüm.. 🗝️ Sadece BTS'e yazıyorum 🌿 🗝️ Smut yazmıyorum. 🗝️ Emeğimin karşılığı için abone olabilirsin🦋 🗝️ Kim Taehyung 🗝️ Vennesa park~ 🗝️ İstek hikâye~ 🍀𝓢𝓮𝓷𝓭𝓮𝓷 𝓷𝓮𝓯𝓻𝓮𝓽 𝓮𝓭𝓮𝓷 𝓪𝓼𝓴 𝓸𝓵𝓭𝓾𝓰𝓾𝓷 𝓶𝓪𝓯𝔂𝓪𝓷𝓲𝓷 𝓴𝓪𝔃𝓪 𝓰𝓮𝓲𝓻𝓮𝓷 𝓪𝓲𝓵𝓮𝓼𝓲𝓷𝓮 𝓴𝓪𝓷 𝓿𝓮𝓻𝓲𝓻𝓼𝓲𝓷.. 🔏 HİKÂYE 🔏 Deponun biraz gerisinde ki arabamın içinde otururken depoya göz gezdirdim, nefes verip arabanın kapısını açtım. İnmek için adım attığım da aklıma arabanın küçük bölmesine koyduğum saat geldi. Saat paketini alıp arabadan indim, arabanın kapısını kapatıp kitledikten sonra depoya doğru birkaç adım attım. Bağırışma sesleri duyduğum da duraksadım, sesimi düzelttip önüme gelen siyah ve uzun saçlarımı arkaya attım ve dik durarak içeri yürümeye başladım. Depoya girdiğim de Taehyung ve düşmanı birbirine silah çekmişti. Korumalar etrafta yoktu sadece Taehyung'un yanın da duran elinde çanta olan bir adam vardı. Vennesa: Kim Taehyung!! Diye bağırarak hesap sormaya gelmişim gibi bir Vibe verdim. Taehyung: Vennesa..? X: Bu kim!! Taehyung ve düşmanı bana odaklanmışken ben düşmanının yanına gidip tekme atarak silahını yere düşürmesin sağladım. Taehyung: Vennesa! Ona hizlica bir bakış atmıştı tekrar düşmanına dönmüştüm, belimden çıkardığım Silahı parmaklarımın arasında döndürüp ona doğrultmuştum. Vennesa: Defol buradan. X: Anlamadım? Sen kim oluyorsun da bana emir veriyorsun? Vennesa: Vennesa Park. X: Hmh oldu bende X lunapark. Göz devirip tekme attım, karın boşluğunu tutarak eğildi birden. Taehyung'a bir bakış attığım da elini annına koymuş göz ucu ile beni izliyordu. Bunları yapmam dan pek memnun değildi gibi. Onu unursamayarak düşmanına tekrar döndüm. Vennesa: Kim taehyung şuan bana lazım seninle sonra ilgilenir, defol dedim. Güldü ve ayağa kalktı, Taehyung'a bakmaya başladı. X: Taehyung, şu kadını derhal gönderde kaldığımız yerden devam edelim. Dışardayım. Adam depodan çıktığın da elinde çanta tutam adam Taehyung'a yaklaştı. X²: Bay kim dışarı da plan yapabilir. Taehyung: Git dinle, sakın seni görmesin plan yapıyorsa hemen gelip anlat ona göre yapacağız bir sonra ki hamleyi. X²: Herşeyin sonuna gelmişken misafirinizin gelmesi hiç iyi olmadı haftalardır nelerle uğraştık bugün bitmişti.. Taehyung bana göz ucu ile baktı, gerçekten sinirlenmiş olmalıydı. Taehyung: Tamam hadi git. X²: Peki bay kim. Adam hızlı adımlar ile depodan çıktığın da taehyung ellerini ceplerine yerleştirip yavaş adımlar ile yanıma geldi. Taehyung: Ne işin var burada? Mafyalığa mı başladın? Dediğin de baştan aşağı süzmüştü beni küçümser gözleri ile. Mafya kadınlar gibi giyinmiştim tabii.. Vennesa: Hayır alakası yok, seninle konuşmaya geldim. Taehyung: Sen ne kadar büyük bir zarar olduğunun farkına varacak mısın artık? Dedi sakince ama iğneleyici bir ses tonu ile. Vennesa: Of bu topuklular sıktı. Arkamda ki masaya ilerledim ve masanın hemen önünde karşı karşıya olan sandalyelerden birine oturdum. Diz kapağıma kadar gelen siyah topuklu ayakkabımın fermuarını açıp topuğuma baktım, gerçekten kızarmıştı. Taehyung: Konu ile alakasız şeyler söylemeyi kes. Ne istiyorsun? Şirkete giderken önüme çıkıyorsun, şirketten çıkarken, şirkette, bazen gittiğim mekanlarda, dün neredeyse evimin önünde seni gördüğümü sandım. Derdin ne? Yavaş adımlar ile masaya yaklaştı ve yaslandı. Kafamı eğip topuğuma bakıyormuş gibi yapmaya devam ettim. Neyse ki sadece sanmış, gerçekten orada olduğumu bilse derilirdi. Vennesa: Derdim sensin taehyung, defalarca kez denedim konuşmayı. Aylardır peşindeyim, evet nereye gidersen oradan çıkıyorum çünkü seninle konuşmak istiyorum. Ama sen her seferinde kırıcı şeyler söyleyip gidiyorsun. Taehyung: Pek işe yarıyor gibi değil ama, onca kırıcı sözlerden sonra yine dibimde bitiyorsun. Vennesa: O seni öldüremez değil mi? Taehyung: Kim? Vennesa: Dışarıda ki, mafyalık tasladığım. Göz devirip sırıttı. Taehyung: Birşey yapamaz. Vennesa: Sevindim. Taehyung: Nasıl girdin bu kılığa? Neden daha doğrusu? Zaten her gün şirkette karşıma çıkıyorsun, bugün de orada olmayacak mıydın? Ne gerek vardı buraya gelmeye? Vennesa: Olmayacağım, Tae sana sadece birşeyler söyleyip gideceğim. Taehyung: Taehyung. Vennesa: Pekâlâ, taehyung sana sadece birşeyler söyleyip gideceğim. Taehyung: Dinliyorum. Vennesa: Biliyorsun, aylardır peşindeyim. Çünkü uzun bir zaman önce sana.. sana aşık oldum. Senin dikkatini çekmeye çalıştım, çünkü sana bunu itiraf etmek istedim. Sen ise her zaman kovdun beni, hatta ben her gün gittikçe sana daha çok aşık olurken sen bana kin besledin, nefret ettin benden.. Taehyung: Vennesa bunlar burada konuşması gereken en son şey. Bunu şirkette yapsan? Sinirle burnumdan güldüm. Vennesa: Toplantıya gireceğim Vennesa, seninle uğraşamam, git başımdan, bıktım senden işim var görmüyor musun, çok iticisin, rahat bırak beni, uzak dur benden, kes sesini. Bunları her gün bu konuşmayı yapmak istediğim de duyuyorum. Taehyung: Demek ki işim oluyor Vennesa, ayrıca bu kadar alıngan olma bak tam düşmanımı öldürecektim ama aptal olduğun için tam o an gelip işimi böldüm ama seni dinliyorum. Gözlerim yavaşça ve istemsizce doluyordu. Vennesa: Sağol. Şimdi düşünüyorum da senin bunca sözünden sonra cidden peşinden koşmaya devam etmek yüzsüklükmüş.. aşk yüzsüzlük tanımaz derlerdi. Taehyung: Tanıyor işte, daha az önce bana aşık olduğunu söyledin, şimdi yüzsüzlük olduğunu söylüyorsun. Vennesa: Çünkü sana olan aşkımı beynim de bitirmeye çabalıyorum, tabii beynimden aşkın yok olduğun da fark ettim gerçekleri. Hâlâ sana aşığım ama bu sadece kalbimde olan birşey, seni nedenini bilmediğim bir şekilde çok seviyorum, kalbim seninle atıyor. Ama nedenini bilmiyorum.. her neyse, artık peşini bırakıp gideceğim. Sana bir saat vermek istiyorum, bu.. bunu takmadan bile lütfen sakla. Sana hiçbir zararı yok çöpe atma lütfen. Nedense bu saat sende kalırsa sen güvendeymişsin gibi hissediyorum.. çok garip. Son söylediğim cümleyi sesizce söylemiştim. Saat vermek istiyorum dediğim de çantam dan saat paketini çıkartıp iki elimin içinde tutmaya başladım. Taehyung cümlem bittiğin de saati elimden alıp kutusunu açtı. Taehyung: Waow, ne kadar güzel bir saat. Silahı veya koruyabilmek için bir şeyi yok ama baktıkça senden kurtulduğumu hatırlarım küçük kız. Demişti sırıtarak ve kutudan çıkartıp koluna takmıştı. Silahı veya koruyabilmek için bir şeyi yok diyerek benimle dalga geçmeyi unutmamıştı. Gerçekten bende neden öyle hissettiğimi bilmuyorum ama bu saat taehyung'ta kaldığı sürece için rahat.. Taehyung: Ne zaman gidiyorsun? Dedi sırıtarak. Gözlerim istemsizce dolmuştu, kafamı eğip dolmuş gözlarimi işaret Parmağım ile silerken cevap verdim Vennesa: Bugün. Taehyung: Sevindim, işte bu buraya kadar gelip düşmanım ile olan gergin anlarimi bölmene değer bir haber.
Telefonu çaldığında cebindsn çıkarıp mutlulukla açtı ve masadan kalkıp birkaç adım uzağa gitti. Gözlerim dolu dolu arkasından bakmaya başlamıştım, o benden nefret etse de her gün onu görmek iyi veya kötü bir konuşma yapmak güzeldi. Evet benden nefret ettiği için iyi anlaşamıyorduk ama o odasına ilerlerken onun peşinden bir çocuk gibi gidip süreli konuşurken ve onun beni gıcık etmek adına dediği şeyleri düşünürken sanki abim ile konuşuyormuş gibi hissediyordum. O bana dediği herşey de ciddi olsa da ben sanki abim beni gıcık etmek için söylüyormuş gibi hissediyordum. Hayır, onu abim olarak gördüğüm için sevmiyorum. Sevdiğim için abim gibi düşünüyorum, ona asıl hissettiğim aşk.. çok büyük bir aşk.. belki de takındı..? Sanırım bu da aralarından biri, evet. Dün onun evine gittim, beni görmekte yanılmamıştı hatta o uyuduktan sonra önceden şirkette otururken bir şekilde aldığım yedek anahtarı ile eve girip onun yanına gitmiş ve öpmüştüm. Bunu yaptım çünkü gitmeden bir kere öpmek istedim onu.. Taehyung: Delirdin mi sen? Dünü düşünmeyi bırakıp ona baktım. Vennesa: Hmh anlamadım? Taehyung: Kendi kendine gülüyorsun, bilmem farkında mısın. Vennesa: Ah, Gözlerim doluyken güldüğüm de gözümden bir yaş süzüldü. Vennesa: Deli değilim aşığım sadece. Taehyung: Uğursuzsun, düşmanım gitmiş. Kim bilir bir daha ne zaman bir araya gelip çatışa bileceğiz. Uğursuz demesi yüzümde ki aptal gülümsemeyi yavaşça silerken cümlesinin devamını getirdi Taehyung: Her neyse, senin gitmen o kadar mutlu etti ki bu bile tadımı kaçıramaz. Diğer gözümden de yaş süzüldü Taehyung: Sonuçta sen gittikten sonra hiçbir uğursuzluk kalmayacağına göre herşeye yoluna girecek. Dedi sırıtarak, gözlerinin önünde göz yaşlarım ard arda süzülürken onun tek yaptığı sırıtmaktı. Taehyung: Ah, bir dakika. Bu saat senin gibi uğursuz değildir değil mi? Umarım sahibine çekmemiştir. Topuklu ayakkabımın fermuarını kapatıp çantamı da aldıktan sonra ayağa kalkmıştım. Vennesa: Onun sahibi sensin taehyung. Ve eğer gerçekten onun uğursuz olduğunu düşünürsen bile bir çekmeceye koy kalsın, tek istediğim atma. Taehyung: Peki nasıl istersen. Dedi sırıtmaya devam ederken. Deponun çıkışına yürümeye başladım. Taehyung: Görüşmemek üzere uğursuz küçük kız. (~~~) ( 2 saat sonra) Taehyung ile kırıcı konuşmamız dan sonra arabama binip bir hastanenin önüne gelmiştim, dakikalar önce gelmeme rağmen arabadan inmek yerine arabanın içinde ağlıyordum. Neden ağladığını bilmiyordum. Belki gideceğim için, belki onu artık göremeyeceğim için, belki bana dedikleri için, belki de sadece beni sevmediği için, ya da hepsi için aynı anda.. Hastane de çalışan bir arkadaşım vardı, doktordu. Uzun zamandır arkadaşım olduğu için onu görmeden gitmek istemedim, dakikalarca ağladıktan sonra arabanın aynasını açmış ve gözyaşlarımı silmeye başlamıştım. Birkaç dakika sonra ağladığımın belli olmamasını sağlayacak birkaç makyaj malzemesi kullanarak yok ettiğim göz yaşı izlerimi tekrar tekrar kontrol ediyordum. Gerçekten belli olmadıklarından emin olduğum da malzemeleri arabanın arka koltuğuna koyup arabadan indim. Eve gidip üstümü değiştirmiştim hastaneya gelmeden önce. pin.it/2nAiXDn Arabayı kilitleyip nefes verdim ve hastanenin içine ilerledim, koridor da arkadaşımın odasına doğru yürürken arkadaşımın sesini duydum. Julia: Hoşgeldin güzelim~ Vennesa: Ah, juli seni çok özledim. Sarıldık birkaç saniye sonra ayrıldık. Julia: Kaç haftadır görüşemedik bende sana gelecektim. Hadi gel odama geçelim şuan hastam yok. Tebessüm ettiğim de odasına ilerlemeye başladık. Vennesa: Bende gitmeden seni göreyim dedim.. Kapıyı açtığında ilk ben girdim ve sandalyelerden birine oturdum. O da gelip kendi sandalyesine oturdu Julia: Hmm nereye gidiyorsun bakalım? Vennesa: Aslında.. temelli gideceğim Julia. Daha fazla kalmayacağım. Şaşkınlıkla ağzını aralandı, birşey demek istedi ama vazgeçti birkaç saniye sesiz kaldı en sonunda omuzlarını düşürdü ve istemsizce Julia: Senin için hangisi iyi olacaksa o önemli. Ama.. biliyorsun yoğunluktan konuşamadık hiç. Birkaç hafta da sana bu kararı verdirecek şeyler olmuş olmalı.. Vennesa: Evet oldu, Taehyung.. yani daha doğrusu ben. Çok düşündüm Julia, hani olur ya bazen durduk yere hayatını sorgularsın ve bazı kararları verirsin, kişiliğini değiştirmeye çalışırsın. Bu herkesin başına gelen birşey, bende durduk yere hayatını sorgulamaya başladım ve.. ve sadece birinin peşinden koşmaktan ibaret olduğunu farkettim. Ben buraya ne için geldim onu bile unutmuşum.. Julia ben buraya kendime yeni bir haya kurmaya geldim, ailemin yanından ayrıldım, ilk defa tek başıma yaşamaya başladım. İlk defa çalışmaya başladım, saatlerce iş aradım deli gibi. Şirkete işe girdim, ev düzenimi kurdum, gerçekten kendime ait bir evim, hayatım oluyordu ve ben.. ben olgunlaşıyordum. Ama onu ortaklık yapmak için bizim şirkete geldiğin de gördüm ve hayatım mâf oldu.. eve gittiğim de yemek yapmayı öğrenirdim hep ama ondan sonra oturup onu araştırmaya başladım, sabaha kadar onun fotoğraflarına baktım hayaller kurdum bu yüzden sabah işe geç kaldım patronundan defalarca azar işittim onu tanıdıktan sonra. Tüm düzenim bozuldu aşk yüzünden, dün gece ona kalbim ile veda ettim ama bugün sadece cümleler ile.. aslında.. veda da değildi. Elveda bile demedim çünkü ağlıyordum o an.. her neyse, başka bir şehire gideceğim. Orada yaşayacağım. Julia: İyi ama.. Vennesa bu saçmalık, ne olursa olsun burada bir hayatın var. Onu unutsan da herşey düzene girmiş olur, patronun seni çok azarladı evet ama kovulmadın kendini düzeltip işe odaklayabilirsin bu çok iyi gelecek zaten. Gitmen yanlış.. Vennesa: Neden böyle düşünüyorsun? Julia: Çünkü sen henüz 20 yaşın da bir genç kızsın, bildiğin bir şehir her zaman iyidir. Hiç bilmediğin bir şehirde sıfırdan başlamak zor olur, depresyona bile girebilirsin. Bir tanıdığın olmayacak, sıkıldığın da kimsenin yanına gidemeyecek sin, ev düzenin değişcek, tekrar saatlerce iş arayacaksın, kaybolsan Nerden nasıl bulacaksın evini? Buraya ilk geldiğin de çocukluğunun bu şehirde geçmesine rağmen kayboldun Vennesa, ve bulamadın evini. Oturup ağladın, ben buldum seni. Hatırlıyorsun değil mi? Orada oturup ağlayınca herşey daha kötü olacak, zaman geçecek hava kararacak o şehire gittiğine pişman olacaksın.. gitme. Cevap vermek yerine uzun uzun düşünmeye başladım. Kahretsin, haklıydı. Birde gitmeyi düşündüm, tek yapmam gereken Taehyung'u unutmaktı. İşine gidip gelecektim sadece bazenleri ortaklık yüzünden şirkete gelicekti ve görüşmek zorunda kalacaktık. Ama umurum da olmasa.. *Her neyse, senin gitmen o kadar mutlu etti ki bu bile tadımı kaçıramaz.* *Ee ne zaman gidiyorsun?* *Sevindim, işte bu buraya kadar gelip düşmanım ile olan gergin anlarimi bölmene değer bir haber.* *Görüşmemek üzere uğursuz küçük kız.* O çok sevinmişti gideceğime.. Julia: Taehyung'u düşünme artık, onu bir kenera bırak. Vennesa önemli olan sensin, senin geleceğin, senin hayatın, senin yaşamın. Sırf o mutlu olsun diye veya onu unutmak için hayatını bırakıp başka bir yerde sıfırdan başlayamazsın bu... Bu aptallık olur.. Sinirlebmişti sanki Julia, gitmemek için yalvarıyor aynı zaman da başkası için aldığım bu karara kızıyordu. Çok haklı.. ben beni umursamayan bir marya yüzünden gitmeyeceğim. Vennesa: Çok haklısın.. Julia: Yani gitmeyecek misin? Dedi heyecan ile Vennesa: Gi- Hemşire: Hocam acil bakar mısınız?!! Julia: Ne oldu? Hızla yağa kalkıp yürümeye başladı, bende şaşkınlıkla kaldım. Beklemeye karar verdim. Dakikalar geçmesine rağmen gelmemişti, çantamı omzuma asıp ayağa kalktım, açık olan kapıdan bir adım attığım da kolidorda bu tarafa doğru gelen taehyung ve Julia'yı gördüm. Korku ile odaya geri girip bir sağa bir sola ilerlemeye başladım. Onu şuan görmek istediğimi söyleyemeyeceğim.. birkaçı saniye sonra odaya girdiler benim gözüm şaşkınlıkla açılmışken yerime geri oturdum. Önce taehyung arkasından Julia odaya girdi, Julia'ya ne oldu bakışları atıyordum.
Taehyung: Yaşayacaklar mı? Julia: Pek birşeye diyemeyeceğim gördüğünüz gibi annenizi zar zor geri getirebildik ikisinin de durumu çok ağır, çok kan kaybetmişler.. Taehyung: Peki hangi kan gurubu gerekli? Dedi sakin bir biçimde. Nasıl böyle sakindi? Julia: En zor bulunan kan gurubu gerekli.. AB Rh Negatif yani.. Taehyung sinirle nefes verdi. Julia: Yakınlarınız varsa onları arayın isterseniz. Taehyung: Kimse yok, Julia: Anlıyorum.. taehyung bey üzgünüm ama eğer dediğim kan gurubu bulunmazsa önce anneniz sonra babanız hayatını kaybecek.. Bir süre Julia'ya baktıktan sonra telefonumu çıkartıp birilerini aramaya başladı. Ayağa kalkıp Julia'nın yanına gittim. Vennesa: Julia ben kendi kan gurubumu bilmiyorum ama babamın kan gurubu AB Rh Negatif. Belki bende onun kanını taşıyorumdur..? Julia: O zaman senin kan gurubunu öğrenelim. Vennesa: Tamam ama Taehyung'a birşey söyleme. Julia: Hmhm. Julia ayağa kalktı. Julia: Taehyung bey siz bir süre burada bekleyin lütfen geleceğim. Taehyung tepki vermeden baktı sadece. Odadan çıkıp kapıyı kapattım Julia: Çok sakin durmuyor mu? Ağlamıyor bile, az önce annesi ölüyordu.. Vennesa: Tahminimce insanların yanında ağlayamıyor, yalnız kaldığında sadece. Julia: Garip.. Vennesa: Fazla garip. Julia: Neredeyse annesi gözlerinin önünde gidiyordu.. Vennesa: Peki sen onun tepkisine baktın mı? Julia: Hayır o sırada kadını kurtarmaya çalışıyorum nasıl bakabilirim. Vennesa: Neyse, ağlayıp ağlamadığı bizi ilgilendirmez. Kendi içinde nasıl savaş verdiğini hiçbirimiz bilmiyoruz. Julia: Çok haklısın konuyu kapatalım. Sen kan gurubunu nasıl bilmiyorsun? Vennesa: Bilmiyorum işte unutmuşum. Julia: İyi tamam gel hadi Bir Odaya girdi bende arkasından girdim. (~~) Julia: Bu çok iyi oldu~~ Aynı heyecan bende de vardı. Vennesa: Evet ama belki çevresinden bulmuştur zaten, o zaman bana gerek kalmaz. Julia: Bilmiyorum göreceğiz. Odasına girecekken Hemşire: Hocam bir bakabilir misiniz?? Julia: Sen gir ben geliyorum. Dediğin de hemşire kızın yanına gitti derin nefes alıp yavaşça kapıyı açtım. Kapatıp yavaş adımlar ile ilerlediğim de Taehyung'un ağladığını gördüm, kalbim de bir acı hissederken gözlerim de dolmuştu ne yapacağımı bilemezken hızlı hızlı nefes alıp veriyor sesiz olmaya çalışıyordum. Taehyung ise daha fazla ağlamaya başladı birden. Vennesa: A-ağl-ağlamamalı... Dedim sesizce Taehyung: Neden orada duruyorsun? Vennesa: B-ben.. Yavaş adımlar ile yanına gittim, benden bağımsızca ayaklarım iyice yaklaştı ona. Çömeldiğim de ellerim titrerken onun ellerine gitti, elleri ile yüzünü kapatmıştı elini tutup yüzünden çektim iki elinide. Benim de gözümden bir yaş aktı Vennesa: T-taehyung.. ağlaman canımı çok yakıyor.. Ağlama.. Birkaç saniye bekledim, bu sırada o ağlaması şiddetlenirken elimi sıkıca tutuyordu. Vennesa: A-aile-Ailen ölmeyecek tamam mı? Uygun kan gurubu bulundu. Bana baktığın da gözünden bir damla yaş süzüldü, bir elim ile narince sildim. Vennesa: Ağlama.. Dediğim de benim de gözümden bir yaş akmıştı. Taehyung: S-sen nasıl bu kadar iyi kalpli sin..? Onca laf ettim sana? Neden sarılıp tesselli ediyorsun beni? Vennesa: Umurumda değil düşünme bunları, sen mutlu ol yeter. Ağlarken güldü. Taehyung: Hiç mutlu olduğumu görmedin ki? Vennesa: Bana onca kırıcı sözleri söylerken sırıtıyordun ya? Benim gideceğimi öğrendiğinde de mutlu oldun. Taehyung: Doğru söylüyorsun. Dediğin de sırıttı yine. Göz yaşlarının izlerini sildim ve ayağa kalktım. Ama o ellerimi bırakmadı, 1-2 saniye sonra kendisi de ayağa kalktı sırıtmayı bırakmadan sarıldı bana. Onca uğraştan sonra sonunda sarılmıştı bana evet, şimdi şuan benim hakkımda ne düşünüyor bilmiyorum ama en azından sarılmıştı bana. Mutlulukla ve heyecanla sıkıca sarıldım ona. Bu birdaha olmayacak birşeydi, anne ve babasının yaşayacağının mutluluğu ile sarıldı bana, çünkü şuan anne ve babasına sarılamıyor. Taehyung: Ben anneme ve babama bakayım. Vennesa: Hmhm. Ayrılıp kapıya yöneldi çıkmak için. Yüzünde ki aptal gülümsemeye engel olamazken sandalyeye oturdum. Julia: Söyledin mi güzel haberi? Vennesa: Tabii ki, ağlıyordu uygun kan gurubu bulunmuş dedim. Julia: Ben verdim demedin yani. Yerine oturdu Vennesa: Demedim. Julia: Neden peki? Vennesa: Bilmem.. bana borçlu kaldığını falan düşünmesin şimdi. Julia: Neden eğer öğrenseydi beni affet diye yalvarır mıydı? Vennesa: Yalvarmazdı ama sanırım üzgün olduğunu söylerdi belki affettirmek için birşeyler yapardı. Julia: Ne gibi şeyler? Vennesa: Dışarı falan çıkarırdı işte. Dedim geçiştirerek. Julia: yemekten mi bahsediyorsun? Vennesa: Evet, tahminimce. Julia: Peki çok ciddi birşey sorucam.. sen aptal mısın? Yüzüm düştü Vennesa: E ayıp ama yani. Julia: Hiç hiç darılma venna, sen bunca ay ne diye uğraştın? Bırak götürsün işte, sohbet edersibiz ne güzel, belki en sonunda sevgili olursunuz. Vennesa: abartma Julia, tahminimce dedim kesin yemeğe çıkarır demedim umursamayadabilir bilmiyorum. Ayrıca o ne ya bir yemekte sevgili mi olunur? DEVAMI GELECEK.. Geldi part2; ruclips.net/video/Ixc0gCw3vM4/видео.htmlsi=bFwu1moUaIR-6TLS
Ha buarada isteğim var be gülüm jiminle olsun lütfen şimdi ona platoniğiz ama bilmiyo oda bizi seviyor biz ona herkesin içinde açılıyoz oda bizi öpüyör lütfen yap seviliyon❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Çok iyi yazarsın yt'de harcanıyon kitap fln yaz ilk ben okucam bu arada her hikaye gibi mükemmel yapıyorsun bu yazma işini sakın bırakma tmm'mi seviliyorsun❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Seni mutlu edebildiğim için bende çok mutluyum, umarım bana kırılmamışsındır ve kırıldıysan da bu özür niyetinde yazdığım hikâye ile kırgılığın geçmiştir. Sen çok harikasın..❤️🔥
🗝️ Oppacı değilim uzatma.
🗝️ İstek yazıyorum ama bir süre ara 💌
🗝️ Yazım yanlışlarını olabilir üzgünüm..
🗝️ Sadece BTS'e yazıyorum 🌿
🗝️ Smut yazmıyorum.
🗝️ Emeğimin karşılığı için abone olabilirsin🦋
🗝️ Kim Taehyung
🗝️ Vennesa park~
🗝️ İstek hikâye~
🍀𝓢𝓮𝓷𝓭𝓮𝓷 𝓷𝓮𝓯𝓻𝓮𝓽 𝓮𝓭𝓮𝓷 𝓪𝓼𝓴 𝓸𝓵𝓭𝓾𝓰𝓾𝓷 𝓶𝓪𝓯𝔂𝓪𝓷𝓲𝓷 𝓴𝓪𝔃𝓪 𝓰𝓮𝓲𝓻𝓮𝓷 𝓪𝓲𝓵𝓮𝓼𝓲𝓷𝓮 𝓴𝓪𝓷 𝓿𝓮𝓻𝓲𝓻𝓼𝓲𝓷..
🔏 HİKÂYE 🔏
Deponun biraz gerisinde ki arabamın içinde otururken depoya göz gezdirdim, nefes verip arabanın kapısını açtım. İnmek için adım attığım da aklıma arabanın küçük bölmesine koyduğum saat geldi. Saat paketini alıp arabadan indim, arabanın kapısını kapatıp kitledikten sonra depoya doğru birkaç adım attım. Bağırışma sesleri duyduğum da duraksadım, sesimi düzelttip önüme gelen siyah ve uzun saçlarımı arkaya attım ve dik durarak içeri yürümeye başladım.
Depoya girdiğim de Taehyung ve düşmanı birbirine silah çekmişti. Korumalar etrafta yoktu sadece Taehyung'un yanın da duran elinde çanta olan bir adam vardı.
Vennesa: Kim Taehyung!!
Diye bağırarak hesap sormaya gelmişim gibi bir Vibe verdim.
Taehyung: Vennesa..?
X: Bu kim!!
Taehyung ve düşmanı bana odaklanmışken ben düşmanının yanına gidip tekme atarak silahını yere düşürmesin sağladım.
Taehyung: Vennesa!
Ona hizlica bir bakış atmıştı tekrar düşmanına dönmüştüm, belimden çıkardığım Silahı parmaklarımın arasında döndürüp ona doğrultmuştum.
Vennesa: Defol buradan.
X: Anlamadım? Sen kim oluyorsun da bana emir veriyorsun?
Vennesa: Vennesa Park.
X: Hmh oldu bende X lunapark.
Göz devirip tekme attım, karın boşluğunu tutarak eğildi birden. Taehyung'a bir bakış attığım da elini annına koymuş göz ucu ile beni izliyordu. Bunları yapmam dan pek memnun değildi gibi. Onu unursamayarak düşmanına tekrar döndüm.
Vennesa: Kim taehyung şuan bana lazım seninle sonra ilgilenir, defol dedim.
Güldü ve ayağa kalktı, Taehyung'a bakmaya başladı.
X: Taehyung, şu kadını derhal gönderde kaldığımız yerden devam edelim. Dışardayım.
Adam depodan çıktığın da elinde çanta tutam adam Taehyung'a yaklaştı.
X²: Bay kim dışarı da plan yapabilir.
Taehyung: Git dinle, sakın seni görmesin plan yapıyorsa hemen gelip anlat ona göre yapacağız bir sonra ki hamleyi.
X²: Herşeyin sonuna gelmişken misafirinizin gelmesi hiç iyi olmadı haftalardır nelerle uğraştık bugün bitmişti..
Taehyung bana göz ucu ile baktı, gerçekten sinirlenmiş olmalıydı.
Taehyung: Tamam hadi git.
X²: Peki bay kim.
Adam hızlı adımlar ile depodan çıktığın da taehyung ellerini ceplerine yerleştirip yavaş adımlar ile yanıma geldi.
Taehyung: Ne işin var burada? Mafyalığa mı başladın?
Dediğin de baştan aşağı süzmüştü beni küçümser gözleri ile. Mafya kadınlar gibi giyinmiştim tabii..
Vennesa: Hayır alakası yok, seninle konuşmaya geldim.
Taehyung: Sen ne kadar büyük bir zarar olduğunun farkına varacak mısın artık?
Dedi sakince ama iğneleyici bir ses tonu ile.
Vennesa: Of bu topuklular sıktı.
Arkamda ki masaya ilerledim ve masanın hemen önünde karşı karşıya olan sandalyelerden birine oturdum. Diz kapağıma kadar gelen siyah topuklu ayakkabımın fermuarını açıp topuğuma baktım, gerçekten kızarmıştı.
Taehyung: Konu ile alakasız şeyler söylemeyi kes. Ne istiyorsun? Şirkete giderken önüme çıkıyorsun, şirketten çıkarken, şirkette, bazen gittiğim mekanlarda, dün neredeyse evimin önünde seni gördüğümü sandım. Derdin ne?
Yavaş adımlar ile masaya yaklaştı ve yaslandı. Kafamı eğip topuğuma bakıyormuş gibi yapmaya devam ettim. Neyse ki sadece sanmış, gerçekten orada olduğumu bilse derilirdi.
Vennesa: Derdim sensin taehyung, defalarca kez denedim konuşmayı. Aylardır peşindeyim, evet nereye gidersen oradan çıkıyorum çünkü seninle konuşmak istiyorum. Ama sen her seferinde kırıcı şeyler söyleyip gidiyorsun.
Taehyung: Pek işe yarıyor gibi değil ama, onca kırıcı sözlerden sonra yine dibimde bitiyorsun.
Vennesa: O seni öldüremez değil mi?
Taehyung: Kim?
Vennesa: Dışarıda ki, mafyalık tasladığım.
Göz devirip sırıttı.
Taehyung: Birşey yapamaz.
Vennesa: Sevindim.
Taehyung: Nasıl girdin bu kılığa? Neden daha doğrusu? Zaten her gün şirkette karşıma çıkıyorsun, bugün de orada olmayacak mıydın? Ne gerek vardı buraya gelmeye?
Vennesa: Olmayacağım, Tae sana sadece birşeyler söyleyip gideceğim.
Taehyung: Taehyung.
Vennesa: Pekâlâ, taehyung sana sadece birşeyler söyleyip gideceğim.
Taehyung: Dinliyorum.
Vennesa: Biliyorsun, aylardır peşindeyim. Çünkü uzun bir zaman önce sana.. sana aşık oldum. Senin dikkatini çekmeye çalıştım, çünkü sana bunu itiraf etmek istedim. Sen ise her zaman kovdun beni, hatta ben her gün gittikçe sana daha çok aşık olurken sen bana kin besledin, nefret ettin benden..
Taehyung: Vennesa bunlar burada konuşması gereken en son şey. Bunu şirkette yapsan?
Sinirle burnumdan güldüm.
Vennesa: Toplantıya gireceğim Vennesa, seninle uğraşamam, git başımdan, bıktım senden işim var görmüyor musun, çok iticisin, rahat bırak beni, uzak dur benden, kes sesini. Bunları her gün bu konuşmayı yapmak istediğim de duyuyorum.
Taehyung: Demek ki işim oluyor Vennesa, ayrıca bu kadar alıngan olma bak tam düşmanımı öldürecektim ama aptal olduğun için tam o an gelip işimi böldüm ama seni dinliyorum.
Gözlerim yavaşça ve istemsizce doluyordu.
Vennesa: Sağol. Şimdi düşünüyorum da senin bunca sözünden sonra cidden peşinden koşmaya devam etmek yüzsüklükmüş.. aşk yüzsüzlük tanımaz derlerdi.
Taehyung: Tanıyor işte, daha az önce bana aşık olduğunu söyledin, şimdi yüzsüzlük olduğunu söylüyorsun.
Vennesa: Çünkü sana olan aşkımı beynim de bitirmeye çabalıyorum, tabii beynimden aşkın yok olduğun da fark ettim gerçekleri. Hâlâ sana aşığım ama bu sadece kalbimde olan birşey, seni nedenini bilmediğim bir şekilde çok seviyorum, kalbim seninle atıyor. Ama nedenini bilmiyorum.. her neyse, artık peşini bırakıp gideceğim. Sana bir saat vermek istiyorum, bu.. bunu takmadan bile lütfen sakla. Sana hiçbir zararı yok çöpe atma lütfen. Nedense bu saat sende kalırsa sen güvendeymişsin gibi hissediyorum.. çok garip.
Son söylediğim cümleyi sesizce söylemiştim.
Saat vermek istiyorum dediğim de çantam dan saat paketini çıkartıp iki elimin içinde tutmaya başladım. Taehyung cümlem bittiğin de saati elimden alıp kutusunu açtı.
Taehyung: Waow, ne kadar güzel bir saat. Silahı veya koruyabilmek için bir şeyi yok ama baktıkça senden kurtulduğumu hatırlarım küçük kız.
Demişti sırıtarak ve kutudan çıkartıp koluna takmıştı. Silahı veya koruyabilmek için bir şeyi yok diyerek benimle dalga geçmeyi unutmamıştı. Gerçekten bende neden öyle hissettiğimi bilmuyorum ama bu saat taehyung'ta kaldığı sürece için rahat..
Taehyung: Ne zaman gidiyorsun?
Dedi sırıtarak. Gözlerim istemsizce dolmuştu, kafamı eğip dolmuş gözlarimi işaret Parmağım ile silerken cevap verdim
Vennesa: Bugün.
Taehyung: Sevindim, işte bu buraya kadar gelip düşmanım ile olan gergin anlarimi bölmene değer bir haber.
Telefonu çaldığında cebindsn çıkarıp mutlulukla açtı ve masadan kalkıp birkaç adım uzağa gitti. Gözlerim dolu dolu arkasından bakmaya başlamıştım, o benden nefret etse de her gün onu görmek iyi veya kötü bir konuşma yapmak güzeldi. Evet benden nefret ettiği için iyi anlaşamıyorduk ama o odasına ilerlerken onun peşinden bir çocuk gibi gidip süreli konuşurken ve onun beni gıcık etmek adına dediği şeyleri düşünürken sanki abim ile konuşuyormuş gibi hissediyordum. O bana dediği herşey de ciddi olsa da ben sanki abim beni gıcık etmek için söylüyormuş gibi hissediyordum. Hayır, onu abim olarak gördüğüm için sevmiyorum. Sevdiğim için abim gibi düşünüyorum, ona asıl hissettiğim aşk.. çok büyük bir aşk.. belki de takındı..? Sanırım bu da aralarından biri, evet. Dün onun evine gittim, beni görmekte yanılmamıştı hatta o uyuduktan sonra önceden şirkette otururken bir şekilde aldığım yedek anahtarı ile eve girip onun yanına gitmiş ve öpmüştüm. Bunu yaptım çünkü gitmeden bir kere öpmek istedim onu..
Taehyung: Delirdin mi sen?
Dünü düşünmeyi bırakıp ona baktım.
Vennesa: Hmh anlamadım?
Taehyung: Kendi kendine gülüyorsun, bilmem farkında mısın.
Vennesa: Ah,
Gözlerim doluyken güldüğüm de gözümden bir yaş süzüldü.
Vennesa: Deli değilim aşığım sadece.
Taehyung: Uğursuzsun, düşmanım gitmiş. Kim bilir bir daha ne zaman bir araya gelip çatışa bileceğiz.
Uğursuz demesi yüzümde ki aptal gülümsemeyi yavaşça silerken cümlesinin devamını getirdi
Taehyung: Her neyse, senin gitmen o kadar mutlu etti ki bu bile tadımı kaçıramaz.
Diğer gözümden de yaş süzüldü
Taehyung: Sonuçta sen gittikten sonra hiçbir uğursuzluk kalmayacağına göre herşeye yoluna girecek.
Dedi sırıtarak, gözlerinin önünde göz yaşlarım ard arda süzülürken onun tek yaptığı sırıtmaktı.
Taehyung: Ah, bir dakika. Bu saat senin gibi uğursuz değildir değil mi? Umarım sahibine çekmemiştir.
Topuklu ayakkabımın fermuarını kapatıp çantamı da aldıktan sonra ayağa kalkmıştım.
Vennesa: Onun sahibi sensin taehyung. Ve eğer gerçekten onun uğursuz olduğunu düşünürsen bile bir çekmeceye koy kalsın, tek istediğim atma.
Taehyung: Peki nasıl istersen.
Dedi sırıtmaya devam ederken. Deponun çıkışına yürümeye başladım.
Taehyung: Görüşmemek üzere uğursuz küçük kız.
(~~~)
( 2 saat sonra)
Taehyung ile kırıcı konuşmamız dan sonra arabama binip bir hastanenin önüne gelmiştim, dakikalar önce gelmeme rağmen arabadan inmek yerine arabanın içinde ağlıyordum. Neden ağladığını bilmiyordum. Belki gideceğim için, belki onu artık göremeyeceğim için, belki bana dedikleri için, belki de sadece beni sevmediği için, ya da hepsi için aynı anda..
Hastane de çalışan bir arkadaşım vardı, doktordu. Uzun zamandır arkadaşım olduğu için onu görmeden gitmek istemedim, dakikalarca ağladıktan sonra arabanın aynasını açmış ve gözyaşlarımı silmeye başlamıştım. Birkaç dakika sonra ağladığımın belli olmamasını sağlayacak birkaç makyaj malzemesi kullanarak yok ettiğim göz yaşı izlerimi tekrar tekrar kontrol ediyordum. Gerçekten belli olmadıklarından emin olduğum da malzemeleri arabanın arka koltuğuna koyup arabadan indim. Eve gidip üstümü değiştirmiştim hastaneya gelmeden önce.
pin.it/2nAiXDn
Arabayı kilitleyip nefes verdim ve hastanenin içine ilerledim, koridor da arkadaşımın odasına doğru yürürken arkadaşımın sesini duydum.
Julia: Hoşgeldin güzelim~
Vennesa: Ah, juli seni çok özledim.
Sarıldık birkaç saniye sonra ayrıldık.
Julia: Kaç haftadır görüşemedik bende sana gelecektim. Hadi gel odama geçelim şuan hastam yok.
Tebessüm ettiğim de odasına ilerlemeye başladık.
Vennesa: Bende gitmeden seni göreyim dedim..
Kapıyı açtığında ilk ben girdim ve sandalyelerden birine oturdum. O da gelip kendi sandalyesine oturdu
Julia: Hmm nereye gidiyorsun bakalım?
Vennesa: Aslında.. temelli gideceğim Julia. Daha fazla kalmayacağım.
Şaşkınlıkla ağzını aralandı, birşey demek istedi ama vazgeçti birkaç saniye sesiz kaldı en sonunda omuzlarını düşürdü ve istemsizce
Julia: Senin için hangisi iyi olacaksa o önemli. Ama.. biliyorsun yoğunluktan konuşamadık hiç. Birkaç hafta da sana bu kararı verdirecek şeyler olmuş olmalı..
Vennesa: Evet oldu, Taehyung.. yani daha doğrusu ben. Çok düşündüm Julia, hani olur ya bazen durduk yere hayatını sorgularsın ve bazı kararları verirsin, kişiliğini değiştirmeye çalışırsın. Bu herkesin başına gelen birşey, bende durduk yere hayatını sorgulamaya başladım ve.. ve sadece birinin peşinden koşmaktan ibaret olduğunu farkettim. Ben buraya ne için geldim onu bile unutmuşum.. Julia ben buraya kendime yeni bir haya kurmaya geldim, ailemin yanından ayrıldım, ilk defa tek başıma yaşamaya başladım. İlk defa çalışmaya başladım, saatlerce iş aradım deli gibi. Şirkete işe girdim, ev düzenimi kurdum, gerçekten kendime ait bir evim, hayatım oluyordu ve ben.. ben olgunlaşıyordum. Ama onu ortaklık yapmak için bizim şirkete geldiğin de gördüm ve hayatım mâf oldu.. eve gittiğim de yemek yapmayı öğrenirdim hep ama ondan sonra oturup onu araştırmaya başladım, sabaha kadar onun fotoğraflarına baktım hayaller kurdum bu yüzden sabah işe geç kaldım patronundan defalarca azar işittim onu tanıdıktan sonra. Tüm düzenim bozuldu aşk yüzünden, dün gece ona kalbim ile veda ettim ama bugün sadece cümleler ile.. aslında.. veda da değildi. Elveda bile demedim çünkü ağlıyordum o an.. her neyse, başka bir şehire gideceğim. Orada yaşayacağım.
Julia: İyi ama.. Vennesa bu saçmalık, ne olursa olsun burada bir hayatın var. Onu unutsan da herşey düzene girmiş olur, patronun seni çok azarladı evet ama kovulmadın kendini düzeltip işe odaklayabilirsin bu çok iyi gelecek zaten. Gitmen yanlış..
Vennesa: Neden böyle düşünüyorsun?
Julia: Çünkü sen henüz 20 yaşın da bir genç kızsın, bildiğin bir şehir her zaman iyidir. Hiç bilmediğin bir şehirde sıfırdan başlamak zor olur, depresyona bile girebilirsin. Bir tanıdığın olmayacak, sıkıldığın da kimsenin yanına gidemeyecek sin, ev düzenin değişcek, tekrar saatlerce iş arayacaksın, kaybolsan Nerden nasıl bulacaksın evini? Buraya ilk geldiğin de çocukluğunun bu şehirde geçmesine rağmen kayboldun Vennesa, ve bulamadın evini. Oturup ağladın, ben buldum seni. Hatırlıyorsun değil mi? Orada oturup ağlayınca herşey daha kötü olacak, zaman geçecek hava kararacak o şehire gittiğine pişman olacaksın.. gitme.
Cevap vermek yerine uzun uzun düşünmeye başladım. Kahretsin, haklıydı. Birde gitmeyi düşündüm, tek yapmam gereken Taehyung'u unutmaktı. İşine gidip gelecektim sadece bazenleri ortaklık yüzünden şirkete gelicekti ve görüşmek zorunda kalacaktık. Ama umurum da olmasa..
*Her neyse, senin gitmen o kadar mutlu etti ki bu bile tadımı kaçıramaz.*
*Ee ne zaman gidiyorsun?*
*Sevindim, işte bu buraya kadar gelip düşmanım ile olan gergin anlarimi bölmene değer bir haber.*
*Görüşmemek üzere uğursuz küçük kız.*
O çok sevinmişti gideceğime..
Julia: Taehyung'u düşünme artık, onu bir kenera bırak. Vennesa önemli olan sensin, senin geleceğin, senin hayatın, senin yaşamın. Sırf o mutlu olsun diye veya onu unutmak için hayatını bırakıp başka bir yerde sıfırdan başlayamazsın bu... Bu aptallık olur..
Sinirlebmişti sanki Julia, gitmemek için yalvarıyor aynı zaman da başkası için aldığım bu karara kızıyordu. Çok haklı.. ben beni umursamayan bir marya yüzünden gitmeyeceğim.
Vennesa: Çok haklısın..
Julia: Yani gitmeyecek misin?
Dedi heyecan ile
Vennesa: Gi-
Hemşire: Hocam acil bakar mısınız?!!
Julia: Ne oldu?
Hızla yağa kalkıp yürümeye başladı, bende şaşkınlıkla kaldım. Beklemeye karar verdim.
Dakikalar geçmesine rağmen gelmemişti, çantamı omzuma asıp ayağa kalktım, açık olan kapıdan bir adım attığım da kolidorda bu tarafa doğru gelen taehyung ve Julia'yı gördüm. Korku ile odaya geri girip bir sağa bir sola ilerlemeye başladım. Onu şuan görmek istediğimi söyleyemeyeceğim.. birkaçı saniye sonra odaya girdiler benim gözüm şaşkınlıkla açılmışken yerime geri oturdum.
Önce taehyung arkasından Julia odaya girdi, Julia'ya ne oldu bakışları atıyordum.
Taehyung: Yaşayacaklar mı?
Julia: Pek birşeye diyemeyeceğim gördüğünüz gibi annenizi zar zor geri getirebildik ikisinin de durumu çok ağır, çok kan kaybetmişler..
Taehyung: Peki hangi kan gurubu gerekli?
Dedi sakin bir biçimde. Nasıl böyle sakindi?
Julia: En zor bulunan kan gurubu gerekli.. AB Rh Negatif yani..
Taehyung sinirle nefes verdi.
Julia: Yakınlarınız varsa onları arayın isterseniz.
Taehyung: Kimse yok,
Julia: Anlıyorum.. taehyung bey üzgünüm ama eğer dediğim kan gurubu bulunmazsa önce anneniz sonra babanız hayatını kaybecek..
Bir süre Julia'ya baktıktan sonra telefonumu çıkartıp birilerini aramaya başladı. Ayağa kalkıp Julia'nın yanına gittim.
Vennesa: Julia ben kendi kan gurubumu bilmiyorum ama babamın kan gurubu AB Rh Negatif. Belki bende onun kanını taşıyorumdur..?
Julia: O zaman senin kan gurubunu öğrenelim.
Vennesa: Tamam ama Taehyung'a birşey söyleme.
Julia: Hmhm.
Julia ayağa kalktı.
Julia: Taehyung bey siz bir süre burada bekleyin lütfen geleceğim.
Taehyung tepki vermeden baktı sadece. Odadan çıkıp kapıyı kapattım
Julia: Çok sakin durmuyor mu? Ağlamıyor bile, az önce annesi ölüyordu..
Vennesa: Tahminimce insanların yanında ağlayamıyor, yalnız kaldığında sadece.
Julia: Garip..
Vennesa: Fazla garip.
Julia: Neredeyse annesi gözlerinin önünde gidiyordu..
Vennesa: Peki sen onun tepkisine baktın mı?
Julia: Hayır o sırada kadını kurtarmaya çalışıyorum nasıl bakabilirim.
Vennesa: Neyse, ağlayıp ağlamadığı bizi ilgilendirmez. Kendi içinde nasıl savaş verdiğini hiçbirimiz bilmiyoruz.
Julia: Çok haklısın konuyu kapatalım. Sen kan gurubunu nasıl bilmiyorsun?
Vennesa: Bilmiyorum işte unutmuşum.
Julia: İyi tamam gel hadi
Bir Odaya girdi bende arkasından girdim.
(~~)
Julia: Bu çok iyi oldu~~
Aynı heyecan bende de vardı.
Vennesa: Evet ama belki çevresinden bulmuştur zaten, o zaman bana gerek kalmaz.
Julia: Bilmiyorum göreceğiz.
Odasına girecekken
Hemşire: Hocam bir bakabilir misiniz??
Julia: Sen gir ben geliyorum.
Dediğin de hemşire kızın yanına gitti derin nefes alıp yavaşça kapıyı açtım. Kapatıp yavaş adımlar ile ilerlediğim de Taehyung'un ağladığını gördüm, kalbim de bir acı hissederken gözlerim de dolmuştu ne yapacağımı bilemezken hızlı hızlı nefes alıp veriyor sesiz olmaya çalışıyordum. Taehyung ise daha fazla ağlamaya başladı birden.
Vennesa: A-ağl-ağlamamalı...
Dedim sesizce
Taehyung: Neden orada duruyorsun?
Vennesa: B-ben..
Yavaş adımlar ile yanına gittim, benden bağımsızca ayaklarım iyice yaklaştı ona. Çömeldiğim de ellerim titrerken onun ellerine gitti, elleri ile yüzünü kapatmıştı elini tutup yüzünden çektim iki elinide. Benim de gözümden bir yaş aktı
Vennesa: T-taehyung.. ağlaman canımı çok yakıyor.. Ağlama..
Birkaç saniye bekledim, bu sırada o ağlaması şiddetlenirken elimi sıkıca tutuyordu.
Vennesa: A-aile-Ailen ölmeyecek tamam mı? Uygun kan gurubu bulundu.
Bana baktığın da gözünden bir damla yaş süzüldü, bir elim ile narince sildim.
Vennesa: Ağlama..
Dediğim de benim de gözümden bir yaş akmıştı.
Taehyung: S-sen nasıl bu kadar iyi kalpli sin..? Onca laf ettim sana? Neden sarılıp tesselli ediyorsun beni?
Vennesa: Umurumda değil düşünme bunları, sen mutlu ol yeter.
Ağlarken güldü.
Taehyung: Hiç mutlu olduğumu görmedin ki?
Vennesa: Bana onca kırıcı sözleri söylerken sırıtıyordun ya? Benim gideceğimi öğrendiğinde de mutlu oldun.
Taehyung: Doğru söylüyorsun.
Dediğin de sırıttı yine. Göz yaşlarının izlerini sildim ve ayağa kalktım. Ama o ellerimi bırakmadı, 1-2 saniye sonra kendisi de ayağa kalktı sırıtmayı bırakmadan sarıldı bana. Onca uğraştan sonra sonunda sarılmıştı bana evet, şimdi şuan benim hakkımda ne düşünüyor bilmiyorum ama en azından sarılmıştı bana. Mutlulukla ve heyecanla sıkıca sarıldım ona. Bu birdaha olmayacak birşeydi, anne ve babasının yaşayacağının mutluluğu ile sarıldı bana, çünkü şuan anne ve babasına sarılamıyor.
Taehyung: Ben anneme ve babama bakayım.
Vennesa: Hmhm.
Ayrılıp kapıya yöneldi çıkmak için. Yüzünde ki aptal gülümsemeye engel olamazken sandalyeye oturdum.
Julia: Söyledin mi güzel haberi?
Vennesa: Tabii ki, ağlıyordu uygun kan gurubu bulunmuş dedim.
Julia: Ben verdim demedin yani.
Yerine oturdu
Vennesa: Demedim.
Julia: Neden peki?
Vennesa: Bilmem.. bana borçlu kaldığını falan düşünmesin şimdi.
Julia: Neden eğer öğrenseydi beni affet diye yalvarır mıydı?
Vennesa: Yalvarmazdı ama sanırım üzgün olduğunu söylerdi belki affettirmek için birşeyler yapardı.
Julia: Ne gibi şeyler?
Vennesa: Dışarı falan çıkarırdı işte.
Dedim geçiştirerek.
Julia: yemekten mi bahsediyorsun?
Vennesa: Evet, tahminimce.
Julia: Peki çok ciddi birşey sorucam.. sen aptal mısın?
Yüzüm düştü
Vennesa: E ayıp ama yani.
Julia: Hiç hiç darılma venna, sen bunca ay ne diye uğraştın? Bırak götürsün işte, sohbet edersibiz ne güzel, belki en sonunda sevgili olursunuz.
Vennesa: abartma Julia, tahminimce dedim kesin yemeğe çıkarır demedim umursamayadabilir bilmiyorum. Ayrıca o ne ya bir yemekte sevgili mi olunur?
DEVAMI GELECEK..
Geldi part2; ruclips.net/video/Ixc0gCw3vM4/видео.htmlsi=bFwu1moUaIR-6TLS
cok guzel olmus ask
@@LALISAM_199Teşekürler bebeğim ve devamı geldi💜
Şarkıda geçen "Kendinden utanırmısın" sözü... bunu yaşıyorum şuan
:)♡
Ha buarada isteğim var be gülüm jiminle olsun lütfen şimdi ona platoniğiz ama bilmiyo oda bizi seviyor biz ona herkesin içinde açılıyoz oda bizi öpüyör lütfen yap seviliyon❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Agaggaga tek kelime ile M-Ü-K-E-M-M-E-L olmuş ❤
Çok thanks🩷
Devamı geldi♥️
@@Nilesjmhemen geliyorum ❤❤
Çok iyi yazarsın yt'de harcanıyon kitap fln yaz ilk ben okucam bu arada her hikaye gibi mükemmel yapıyorsun bu yazma işini sakın bırakma tmm'mi seviliyorsun❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Acil yeni bolum acilll agagaggaa
Attım bile~🩷
Ayyy çok güzel olmuş umarım part2 hızlı gelir
Çoktan geldi🦋♥️
@@Nilesjm okudummm muq olmuss
@@KAPANDI53699 Teşekürler 💙
ÇOK GÜZELLL💗💗💗
Thank you~💋 ve devamı geldi🤍
@@Nilesjm AYAYAYAYA OKUMAYA UÇUYOMM 💗💗💗
@@Nilesjm OKUDUM VE BENİ NİYE AĞLATİYOSUN SEN YA;)
Daha okumadım ama kesin mükemmel bir hikaye olmuştur
🩵
Agaga çok teşekkür ederim bebeğim, kelimlere bile yanında sonuk kaliyor harika olmus♥
Seni mutlu edebildiğim için bende çok mutluyum, umarım bana kırılmamışsındır ve kırıldıysan da bu özür niyetinde yazdığım hikâye ile kırgılığın geçmiştir. Sen çok harikasın..❤️🔥
4 dk da nasıl burdayım ama yalnız müq
Thank you 🤍
Hikâyenin devamı geldiii 💜
ilkk
Tebrikler~💎💙
Hikâyenin devamı geldi güzelim 🩶
Hikaye başladığından beri Taehyung'a sövüyorum aq kız o kadar şey yapmış yani
Neyse en azından devamı gelicek ellerine sağlıkkkkkkk ❤
Devamı geldi güzelim 💙💎 ve bu yorumun ile beni gülme krizine soktu👍🏻🤭
@@NilesjmPart 2 mutlu bittiği için teşekkürlerrrr
Her zaman gülünn💗❤️
Baya geç geldim Yaaa bu arada harikaaa bayildimm❤