całkiem czysty pościg do momentu desyncu 💀

Drogi zeszycie, zwany tez pamietniczkiem. To juz kolejna godzina od czasu, kiedy rockstar games wypuscilo nowy update do gta online. Moj ulubiony server na ktorym spedzam polowe mojego zycia, urodziny, swieta, urodziny znajomych, a nawet niedziele dzien swiety, zostal zamkniety i jeszcze nie dziala. Nie czuje sie z tym dobrze. Mam tam kolegow, ktorych nie moge zostawic. Ostatni raz rzeczywisty kontakt z rowiesnikami mialem cztery lata temu, zanim przepisano mnie na nauczanie domowe. Czulem sie wtedy zle, bo wlasciwie bawilem sie jedynie z czterema osobami - marcinem, ktoremu pasztet zawsze wyplywal z kanapki, mackiem, ktorego wlosy byly bardziej tluste od oleju slonecznikowego, zaneta, z ktora moglem konie krasc i z mateuszem, z ktorym zawsze bawilismy sie w piaskownicy - to wlasnie on pokazal mi server Vibe Roleplay. Dzisiaj - mam sporo znajomych. Wsrod samej ekipy administratorow serwera mam przynajmniej pieciu. Wsrod graczy serwera - kolejnych dziesieciu. Czuje sie spelniony, bo w koncu mam do kogo sie odezwac, do kogo napisac czesc, badz wyslac obrazek z wizerunkiem matki boskiej, albo jezuska. Mimo duzej ilosci kolegow, trapi mnie jedna rzecz... zamkniety server - zmora mojej egzystencji. Gdy zamykaja klimacik, czuje sie, jakby cos we mnie peklo. Nudne wieczory, brak kontaktu ze znajomymi, narastajacy bol w klatce piersiowej to tylko kilka wad tego czasu. Czuje sie, jakby ktos wrzucil mnie do pralki i wlaczyl wirowanie. Doslownie. Boli mnie glowa, mam wrazenie, jakby cos chcialo zedrzec ze mnie skore, warstwe miesni, a nastepnie wyssac ze mnie mojego ducha, by zabrac mnie na druga strone swiata. Poza tym nie moge jesc. Na co nie spojrze, wyglada ochydnie. Male nasionka ryzu wygladaja, jakby byly robakami. Biale owady zawsze sa przerazajace, na pewno zaczna latac. Gdy mam takie na talerzu - po prostu czuje przerazenie. Poza tym wszystkim - nie moge spac. Gdy mam juz zmruzyc oczy, mam wrazenie, ze nagle server sie uruchomi, a ja przeocze start rozgrywki. 🙁
Liebes Tagebuch, heute habe ich schreckliche Neuigkeiten gehört - Klimacik RP wurde deaktiviert. Es ist, als wäre die Welt untergegangen, als wäre mir alles genommen worden, was ich geliebt habe. Ich fühle mich betrogen, einsam und verloren in einer Welt, die immer chaotischer und unfreundlicher geworden ist. Mein Herz ist schwer und meine Gedanken sind kompliziert. Ich weiß nicht, was ich tun soll, wo ich Trost und Hoffnung suchen soll. Ich fühle mich verlassen, als wäre mir der wichtigste Teil meines Lebens vorenthalten worden. Klimacik RP war für mich nicht nur Unterhaltung, sondern auch ein Ort, an dem ich mich selbst und meine Leidenschaft fand. Jetzt habe ich das Gefühl, dass mir der Sinn entzogen wurde, als wäre ich zu Einsamkeit und Leid verurteilt. Ich hoffe, dass es nur vorübergehend ist, dass Klimacik RP zurückkommt und ich das Spiel und die Gesellschaft wunderbarer Menschen wieder genießen kann. Aber jetzt muss ich die Kraft finden, diese Zeit der Dunkelheit und Traurigkeit zu überstehen. Ich hoffe, dass ich eines Tages einen Weg zu Glück und Erfüllung finden kann, aber jetzt muss ich mich mit dem Schmerz und der Sehnsucht auseinandersetzen, die mich erfasst haben, nachdem Klimacik RP abgeschaltet wurde.
Drogi pamiętniczku. Dzisiaj usłyszałem okropną wiadomość. Klimacik RP został wyłączony. To jakby świat się skończył, jakby wszystko, co kochałem zostało odebrane.
Czuję się oszukany, osamotniony i zagubiony w świecie, który stał się coraz bardziej chaotyczny i nieprzyjazny. Moje serca jest ciężkie, a myśli skomplikowane.
Nie wiem co robić, gdzie szukać ukojenia i nadziei. Czuję się jak porzucony, jakbym został posbawiony najważniejszej części mojego życia.
Klimacik RP był dla mnie nie tylko rozrywku, ale także miejscem, w którym odnajdywałem siebie i swoją pasję.
Teraz czuję się tak, jakbym został pozbawiony sensu, jakbym był skazany na samotność i cierpienie.
Mam nadzieję, że to tylko chwilowe, że Klimacik RP powróci i że będę mógł znów cieszyć się grą i towarzystwem wspaniałych ludzi.
Ale na razie muszę znaleźć siłę, aby przetrwać ten czas ciemności i smutku. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się znaleźć drogę do szczęścia i spełnienia.
Ale na razie muszę sobie radzić z bólem i ten tęsknotą, które ogarnęły mnie po tym, jak Klimacik RP został wyłączony.
Дорогой Памятник, сегодня я узнал ужасную новость - Vibe RP отключили. Как будто наступил конец света, как будто все, что я любил, было отнято. Я чувствую себя обманутым, одиноким и потерянным в мире, который становится все более хаотичным и недружелюбным. Мое сердце тяжело, а мысли запутаны. Я не знаю, что делать, где искать утешение и надежду. Я чувствую себя брошенным человеком, как будто меня лишили самой важной части моей жизни". Климат RP был для меня не только развлечением, но и местом, где я нашел себя и свою страсть.

[@187manidk]

jebac klimat ale fajny poscig trzymaj dalej jokaz buzka pozdrawiam cie

[@xnvrf]

pociąg do gwiazd