Αγαπητέ μου θα θελα πάρα πολύ τη γνώμη σας!!!Δουλεύω απ' τα 25 ,σε δημόσια υπηρεσία,βρήκα κόσμο 40-45 στη δουλειά και είναι αναρίθμητα τα σκηνικά μπουλινγκ που έχω βιώσει.Μου κρύβουν το αλουμινόχαρτο,τις χαρτοπετσέτες,έψαχνα το τάπερ μου και το βρήκα πεταμένο στα σκουπίδια και ένα σωρό παρατηρήσεις από αμόρφωτους ανθρώπους!Κατάλαβα ότι κάποιες γυναίκες γεραζουν πολύ άσχημα από το κάρβουνο της ζήλειας που τους κατακαίει και μοτό τους είναι η εξουθένωση ενός ανθρώπου.Εγω πάρα τη θλίψη στην καρδιά μου,δεν αφέθηκα στη μιζέρια...Ντύνομαι και στολίζομαι κάθε μέρα εδώ και 17 χρόνια και αυτό τους πονάει. Αλλά το να βρω το τάπερ μου στα σκουπίδια είναι πολύ πρόστυχο.
Καλημέρα σας, θα σας πρότεινα να διαβάσετε το βιβλίο "Ηθική Παρενόχληση" και θα εντοπίσετε και αναρίθμητους άλλους τρόπους για να ασκηθεί πίεση στο εργασιακό περιβάλλον. Όμως αν το διαβάσετε και διαπιστώσετε ότι αυτά τα έχουν βιώσει και άλλοι άνθρωποι, αν κατανοήσετε τα βαθιά κίνητρα, θεωρώ ότι θα μπορέσετε να παρακολουθήσετε από απόσταση αυτά που συμβαίνουν και θα ωφεληθείτε. www.politeianet.gr/books/9789603784654-hirigoyen-marie-france-patakis-ithiki-parenochlisi-202310
Αχ..πόσο με άγγιξε το σχόλιο σου !!. Εγώ δεν αντιμετωπίζω περιπτώσεις όπως το τάπερ σου ..αλλά έχω μια ..εκεί μέσα που επειδή έχει πολλά χρόνια ,μου κάνει εμένα τη ζωή δύσκολη ! Προσπαθει να με ..απομονώσει κατηγορώντας με ,σε άλλους .. Κατεβάζει μούτρα κ δε μου μιλάει καθόλου προσπαθώντας να μου δημιουργήσει τύψεις ενώ η δική της συμπεριφορά είναι κ κακη..
Πόσο ωραίο βίντεο .μακάρι κάποια στιγμή όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να αντιμετωπιζουν τους "τοξικούς "συναδέλφους για να μπορέσουν γίνονται πιο δημιουργικοί κ παραγωγικοι στην εργασία τους.ειναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Να είστε πάντα καλά. Επικοινωνούμε και χωρίς να συζητούμε εμείς κύριε. Ο διάλογος μας ως πομπός και δέκτης υφίσταται. Πολύ ορθή τοποθέτηση , ειπώθηκαν όλες οι απόψεις , οι πιθανές εκδοχές. Υπάρχει πάντα το εμείς. Η συνεργασία χρειάζεται το εμείς . Το λάθος και την κάλυψη του , το σωστό και την υποστήριξή του , την κατανόηση και την ανάπτυξη του διαλόγου. Ευθύβολα διατυπώσετε και τις λύσεις στο πρόβλημα. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας προς όλους. Ευχαριστώ για τη "συνεργασία"μας στην αποβολή της τοξικότητας. Να είστε πάντα καλά.
Μπορεί να μην αλλάξουν πολλά, μπορεί να αλλάξει και κάτι. Σημασία νομίζω έχει να καταγράψουμε στην αρχή αυτό που μας συμβαίνει. Σας ευχαριστούμε για το σχόλιό σας.
Συμφωνώ απόλυτα, εφόσον ο άλλος δεν παίρνει από λόγια, τότε οφείλουμε να προστατεψουμε τον εαυτό μας,εγκαταλειποντας το χώρο. Ομως εάν επρόκειτο για ένα χώρο στον οποίο δεν έχουμε προηγούμενη εμπειρία,τότε καλό είναι και εφόσον έχουμε τις αντοχές να κάνουμε υπομονή παίρνοντας πολύτιμη γνώση και όταν νιώσουμε έτοιμοι,φεύγουμε εφοδιασμενοι για κάπου αλλού όπου θα μας εκτιμήσουν καλύτερα. Μιλαω από προσωπική πείρα
Η καλύτερη λύση έναντι σε τοξικό αφεντικό/προϊστάμενο είναι η αδιαφορία...σαν διαλογισμός...αν είναι ισότιμος συνάδελφος ή υφιστάμενος τότε σύγκρουση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Εκτός πού τα αφεντικά είναι βρωμοστομα άτομα έχουν ένα κακό ελάττωμα να μην πληρώνουν τούς βοηθούς και εγώ έχω περάσει πολλά και έχω παραιτηθεί από το 2008 γινόμουν ζητιάνος στα λευτα μου και από συμπεριφορά ήταν η χειρότερη των χειροτερων δηλαδή πήγαινα με άλλα άτομα βοηθούς με έναν κοντό στο μυαλό αφεντικό σε διάφορα πανηγύρια και ψεναμε σουβλάκια κτλ από τρόφιμα εμείς κάναμε σωστά τις εργασίες μάς οι βοηθοί για το ευχαριστώ αυτός μάς έκραζε και μάς ξεφτυλαγε μες στο κόσμο λες και ο κόσμος είναι το σπίτι του τι να πω αφού δεν ντρεποταν και είχε μεγάλο θράσος και έλεγε χοντράδες και μας αποσιντονιζε εγώ τον ψυλιαστικα ότι έχει σαλτάρει με τα πολλά χρήματα λες και τα πάρει μαζί του στον τάφο αυτό το περιστατικό συνέβη στην κεφαλονια Αργοστόλι και σε διάφορα χωριά που είχαν πανηγύρια
Είμαι 29.Στα 17 μου δούλεψα για λίγους μήνες σε Αλουμίνιο κατασκευές.. Μετά λόγω πτώσης εργασίας και λόγω της Στρατιωτικής θητείας μου σταμάτησα να εργάζομαι.... Εκπληρώνοντας τις Στρατιωτικές μου Υποχρεώσεις και αφού έβγαλα και μια σχολή μαγειρικής όχι σαν Σεφ αλλά σαν Βοηθός, όπως όλοι μας διότι η Σχολή ήταν Δημόσια και της πλάκας,οι καθηγητές εντελώς αδιάφοροι....Τι να μάθει κάποιος όταν στη σχολή είναι 18 άτομα επάνω από μία κατσαρόλα και όταν με το στανιό μας χορειγουσε το κράτος τα υλικά για να μαγειρέψουμε στη πρακτική άσκηση.... περισσότερο είχαμε θεωρία παρά εργαστήριο... Τέλος πάντων, ότι έμαθα το έμαθα μέσα από τις επιχειρήσεις που έχω περάσει από τα 23 μου μέχρι τώρα κατάφερα να μάθω κάποια βασικά πράγματα στη κουζίνα και στη ΨΗΣΤΑΡΙΆ μέσα από πολλές εντάσεις, φωνές, αδικίες όσο αφορά το μεροκάματο,μου έφαγαν και λεφτά και πόσα ένσημα είχα και προσωπικές προσβολές και απειλές απόλυσης.... Πλέον για εμένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον θα πει να πηγαίνεις για δουλειά με χαμόγελο και να. μπαίνει νευρικά μέσα στη κουζίνα ο εργοδότης και μου έχει τύχει να είναι γυναίκα σε ένα από τα πέντε μαγαζιά που έχω περάσει στο προτελευταίο δηλαδή και να μπαίνει μέσα αυτή με νευρικότητα και να αρχίζει τις φωνές και να σε τρομοκρατεί με το ύψος της φωνής της και με τη συμπεριφορά της να σε κάνει να νιώθεις άχρηστος και γεμάτος τύψεις επειδή δεν προλαβαίνεις να είσαι ταυτόχρονα στη λάτζα η οποία γέμιζε μέχρι να πεις κύμινο σαλάτες,στα ορεκτικά και να βοηθάς και στη ΨΗΣΤΑΡΙΆ το Μάγειρα που του έπιαναν φωτιά τα φιλέτα κοτόπουλου και να τρέχεις και στις αποθήκες να φέρεις τα υλικά μπροστά στο μάγειρα..... Τελικά έφυγα από αυτό το απαίσιο μέρος δηλώνοντας παραίτηση.. Ευτυχώς ή δυστυχώς δούλεψα σε ένα καλοκαιρινό μαγαζί τώρα το καλοκαίρι χωρίς φωνές μόνο συγχαρητήρια έπαιρνα από όλους εκεί μέσα, αλλά το κακό ήταν που δούλεψα χωρίς ένσημα διότι δεν γινόταν να κάνει πρόσληψη αλλά μου υποσχέθηκε ότι του χρόνου θα με έχει ασφαλίσει... Τώρα είμαι πάλι άνεργος με ενοίκιο και υποχρεώσεις... Άραγε θα πέσω σε καλούς ανθρώπους σε καλό εργασιακό περιβάλλον ? Είμαι πολύ χάλια και πολύ κουρασμένος ψυχολογικά αν και 29 πλέον νιώθω ότι όπου και να πάω για εργασία θα έχω τα ίδια αποτελέσματα συμπεριφοράς και αυτό πλέον δεν μπορώ άλλο να το αντέξω.... Αλλά όσο κάθομαι τόσο χάλια επίσης νιώθω αφού δεν είμαι ενεργός εδώ και δύο εβδομάδες είμαι στο ψάξιμο... Τέλος αυτό που θέλω να πω σε άτομα που εργάζονται σε τοξικό εργασιακό περιβάλλον το καλύτερο που μπορούν να κάνουν αλλά έχει ρίσκο να φύγουν και να βρούνε κάτι καλύτερο για τον εαυτό τους, εγώ δυστυχώς είμαι πολύ ευάλωτο άτομο και αυτό με έχει κάνει λίγο δειλό στο να παίρνω αποφάσεις γενικά στη ζωή μου διότι με έχει επηρεάσει αρνητικά όλα αυτά τα χρόνια μέχρι και στη προσωπική μου ζωή...
Αυτό το "είμαι πολύ ευάλωτο άτομο και αυτό με έχει κάνει λίγο δειλό" είναι βούτυρο στο ψωμί των χειριστικών και τοξικών ανθρώπων. Δούλεψέ το όπως μπορείς, με ειδικούς ή με συζητήσεις με φίλους, διάβασε σχτικά βιβλία, άκου βίντεο σαν το παραπάνω....Πάντως και για μένα, παρ' όλο που είμαι πολύ περισσότερα χρόνια από σένα στον εργασιακό χώρο , η αντιμετώπιση της τοξικότητας στο χώρο εργασίας είναι το θέμα που με δυσκολεύει πιο πολύ απ' όλα στη ζωή μου!
@@tzinavideoeditor7438 εκτός πού τα αφεντικά είναι βρωμοστομα και κοντοί στο μυαλό ποιο πολλοί είναι καρφαντζηδες και δεν πληρώνουν και έχουν καβούρια οι τσεπες τους και εγώ έχω περάσει πολλά και έχει τύχει να μην με πληρώνουν και να φύγω οριστικά νομίζουν ότι όλα γίνονται στο τσάμπα δεν γίνεται επιβάλλεται να πληρώνουν τούς βοηθούς διαφορετικά θα χάνουν βοηθούς εγώ το 2008 τον Ιανουάριο ζήτησα δουλειά για βοηθός ενός τύπου που εψενε σουβλάκια κτλ από τρόφιμα σε διάφορα πανηγύρια και γιορτές και στο και στα χωριά όμως έμεινα 1 χρόνο αλλά στην αρχή ήταν έτσι και έτσι τα πράγματα μετά από 3 μήνες άρχισαν το νταηλίκι και το κράξιμο και σε μένα και στο υπόλοιπο προσωπικό με αποτέλεσμα να μάς κράζει όλους μες στο κόσμο λες και ο κόσμος είναι το σπίτι του τι να πω αφού δεν ντρεποταν και είχε μεγάλο θράσος και έλεγε χοντράδες και για αυτό στο τέλος του χρόνου έφυγα οικειοθελώς γιατί με είχε φέρει στα όρια μου και ειχα βρηστει μαζί του πολλές φορές για τις χοντράδες που έλεγε και δεν πληρώνε σωστά το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει σαλτάρει με τα πολλά χρήματα λες και είναι η ζωή του έπρεπε να ντρεποταν και να σέβεται εμάς τους βοηθούς που εκτός από μένα που αποχώρησα αποχώρησαν και άλλοι 5 βοηθοί ας τα να πάνε το περιστατικό συνέβη στην κεφαλονια στο Αργοστόλι και σε διάφορα χωριά όπου είχε πανηγύρια και μεγάλο τζίρο για να οικονομισει και είμαι δυστυχώς άνεργος απ το 2009 ως τωρα θα κοιτάξω να το πω σε ένα μάστορα συγγενή μίας γειτωνησας μου μήπως με παρει παραμπαστο γιατί δεν έχει πολλές δουλειές στα υδραυλικά πού κάνει είναι πολυ εντάξει άτομο και σοβαρός άνθρωπος και είναι οκ σε συμπεριφορά και σε πληρωμή εγώ για ένα χαρτζιλίκι πάω μόνο όταν έχει δουλειά θα με ειδοποιεί τηλεφωνικώς
Αχ .Νίκο μου ..πόσο σε καταλαβαίνω !!!! Δε ξέρω βέβαια πώς είναι τώρα τα πράγματα στη ζωή σου ..κ εύχομαι 🙏 να είσαι καλύτερα σε όλους τους τομείς ! Εγώ δουλεύω λάντζα σε ένα Μεζεδοπωλείο κ περνάω όλα όσα αναφέρεις στο σχόλιο σου ... Μαύρο 8ωρο κάθε μέρα .. Σκέφτομαι να φύγω από κει μέσα .
Γειά σας σε Όλους Σας ! Μάθετε τη δουλειά καλά και φύγετε από τοξικό περιβάλλον,έχετε πίστη στον Θεό και αυτός δεν θα σας αφήσει και να πιστεύετε μέσω αυτού και στις δυνατότητες σας,υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοι φίδια οι οποίοι δεν θα σας αφήσουν θα σας σταθούν εμπόδιο στο να εξελιχθειτε,εγώ έπρεπε να παραιτηθώ από ένα μαγαζί ,το έκανα πήγα σε άλλο έγινα ποιό γρήγορος και έμαθα κάτι παραπάνω αλλά και εκεί με πολλά προβλήματα,άγχος και στεναχωριες θα αναγκαστώ και από εκεί να φύγω για μια καλύτερη εμπειρία,είναι κρίμα ο χρόνος ο τόσο λίγος που έχουμε να μας κατασπαράζει η δουλεία αντί να μας χαροποιεί η εργασία μας,ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος μεταξύ συναδέλφων,το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε για αυτό;;;; Καλύτερα να μαζέψεις λίγα λεφτά στην άκρη και να ψάξεις για αλλού μέχρι να βρεις αν όχι το ιδανικό περιβάλλον συμπεριφοράς, όμως κάτι σίγουρα καλύτερο από το προηγούμενο που ήσουν !!!!!
Απ όσο ξέρω με τον καινούργιο νόμο μπορούμε να αποχωρήσουμε απ την δουλειά μας χωρίς να παραιτηθούμε μέχρι να επιλυθεί το πρόβλημα. Αρμόδιος να βρει λύση για τέτοια ζητήματα ανάμεσα σε 2 υπαλλήλους είναι ο εργοδότης. Και αν δεν βρεθεί λύση υπάρχει και το ΣΕΠΕ.
Σπανιο να βλέπεις συναδέλφους να ασχολούνται με θεματα άγχους, τοξικότητας, επικοινωνίας και ηθικής στο εργασιακό περιβάλλον (και οχι μόνο). Εξεπλάγην πολύ ευχάριστα με τη σειρά από τα βίντεο. Σχετικά με το θέμα, να επισημάνω και εγω οτι συνηθως παιζουμε το παιχνίδι του "ποιος έχει δικιο και ποιος άδικο". Όταν πάψουμε να παιζουμε αυτό το εθιστικό παιχνίδι, τότε ισως μπορέσουμε να "ακούσουμε" πίσω από τα λόγια του άλλου τα συναισθήματα και τις ανάγκες του και κατοπιν να εκφράσουμε με ειλικρίνεια και τα δικά μας. Ακόμα και αν δεν βρουμε κοινό τόπο, θα είμαστε ικανοποιημένοι οτι προσπαθήσαμε με αγάπη (και οχι με θυμό) να ακούσουμε και να ακουστούμε.
Ευχαριστούμε πολύ για το ενθαρρυντικό σχόλιο σας. Ειλικρινά ο σκοπός είναι να ξεφύγουμε από το "ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο" και να περάσουμε στο τι μας συμβαίνει. Ακριβώς όπως το αναφέρετε.
Τι κάνουμε όμως με τους τοξικούς πελάτες; Εγώ ας πούμε εργάζομαι σε γραφείο εισιτηρίων και έχω ακούσει άπειρες προσβολές! Μια από αυτές τώρα πρόσφατα ήταν το «οποίος κάθεται στην καρέκλα…» τάχα μου πως αδιαφορεί για εξυπηρέτηση. Αλλά δεν είναι έτσι έχω τρομερή πίεση και ακούω και άπειρα παράπονα κάθε μέρα χωρίς να ευθύνομαι εγώ αλλά η εταιρεία !
εκπροσωπείς όμως την εταιρεία στην οποία δουλεύεις και την οποία μας λες ξεκάθαρα ότι η ίδια η εταιρεία κάνει κάτι λάθος. Οπότε οι πελάτες δεν είναι τοξικοι,αλλά αγανακτισμενοι
Οι τοξικοί δεν θα ηταν τοξικοί ΑΝ εστω κ λιγο ηταν υπερ του διαλόγου ! Τρεχα γύρευε ΚΟΙΝΟ ΤΟΠΟ με τον τοξικό προϊστάμενο!
Αγαπητέ μου θα θελα πάρα πολύ τη γνώμη σας!!!Δουλεύω απ' τα 25 ,σε δημόσια υπηρεσία,βρήκα κόσμο 40-45 στη δουλειά και είναι αναρίθμητα τα σκηνικά μπουλινγκ που έχω βιώσει.Μου κρύβουν το αλουμινόχαρτο,τις χαρτοπετσέτες,έψαχνα το τάπερ μου και το βρήκα πεταμένο στα σκουπίδια και ένα σωρό παρατηρήσεις από αμόρφωτους ανθρώπους!Κατάλαβα ότι κάποιες γυναίκες γεραζουν πολύ άσχημα από το κάρβουνο της ζήλειας που τους κατακαίει και μοτό τους είναι η εξουθένωση ενός ανθρώπου.Εγω πάρα τη θλίψη στην καρδιά μου,δεν αφέθηκα στη μιζέρια...Ντύνομαι και στολίζομαι κάθε μέρα εδώ και 17 χρόνια και αυτό τους πονάει. Αλλά το να βρω το τάπερ μου στα σκουπίδια είναι πολύ πρόστυχο.
Καλημέρα σας, θα σας πρότεινα να διαβάσετε το βιβλίο "Ηθική Παρενόχληση" και θα εντοπίσετε και αναρίθμητους άλλους τρόπους για να ασκηθεί πίεση στο εργασιακό περιβάλλον. Όμως αν το διαβάσετε και διαπιστώσετε ότι αυτά τα έχουν βιώσει και άλλοι άνθρωποι, αν κατανοήσετε τα βαθιά κίνητρα, θεωρώ ότι θα μπορέσετε να παρακολουθήσετε από απόσταση αυτά που συμβαίνουν και θα ωφεληθείτε.
www.politeianet.gr/books/9789603784654-hirigoyen-marie-france-patakis-ithiki-parenochlisi-202310
@@grammatikoyiannis Ευχαριστώ πάρα πολύ!!!!!!Είστε τόσο καλός!!!!!
Αχ..πόσο με άγγιξε το σχόλιο σου !!.
Εγώ δεν αντιμετωπίζω περιπτώσεις όπως το τάπερ σου ..αλλά έχω μια ..εκεί μέσα που επειδή έχει πολλά χρόνια ,μου κάνει εμένα τη ζωή δύσκολη ! Προσπαθει να με ..απομονώσει κατηγορώντας με ,σε άλλους ..
Κατεβάζει μούτρα κ δε μου μιλάει καθόλου προσπαθώντας να μου δημιουργήσει τύψεις ενώ η δική της συμπεριφορά είναι κ κακη..
Πόσο ωραίο βίντεο .μακάρι κάποια στιγμή όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να αντιμετωπιζουν τους "τοξικούς "συναδέλφους για να μπορέσουν γίνονται πιο δημιουργικοί κ παραγωγικοι στην εργασία τους.ειναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Η τοξικότητα μπορεί να νικηθεί αν καταλάβουμε ότι απλά δημιουργεί πολύ θόρυβο, δεν είναι όμως τόσο ισχυρή στην πράξη.
@@grammatikoyiannis καλό !
Εξαιρετικο βιντεο! Συγχαρητηρια!
Να είστε πάντα καλά.
Επικοινωνούμε και χωρίς να συζητούμε εμείς κύριε.
Ο διάλογος μας ως πομπός και δέκτης υφίσταται.
Πολύ ορθή τοποθέτηση , ειπώθηκαν όλες οι απόψεις , οι πιθανές εκδοχές.
Υπάρχει πάντα το εμείς.
Η συνεργασία χρειάζεται το εμείς . Το λάθος και την κάλυψη του , το σωστό και την υποστήριξή του , την κατανόηση και την ανάπτυξη του διαλόγου.
Ευθύβολα διατυπώσετε και τις λύσεις στο πρόβλημα.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας προς όλους.
Ευχαριστώ για τη "συνεργασία"μας στην αποβολή της τοξικότητας.
Να είστε πάντα καλά.
Μπορεί να μην αλλάξουν πολλά, μπορεί να αλλάξει και κάτι.
Σημασία νομίζω έχει να καταγράψουμε στην αρχή αυτό που μας συμβαίνει.
Σας ευχαριστούμε για το σχόλιό σας.
Συμφωνώ απόλυτα, εφόσον ο άλλος δεν παίρνει από λόγια, τότε οφείλουμε να προστατεψουμε τον εαυτό μας,εγκαταλειποντας το χώρο. Ομως εάν επρόκειτο για ένα χώρο στον οποίο δεν έχουμε προηγούμενη εμπειρία,τότε καλό είναι και εφόσον έχουμε τις αντοχές να κάνουμε υπομονή παίρνοντας πολύτιμη γνώση και όταν νιώσουμε έτοιμοι,φεύγουμε εφοδιασμενοι για κάπου αλλού όπου θα μας εκτιμήσουν καλύτερα. Μιλαω από προσωπική πείρα
Πολύ σωστά!!!Μπράβο!
Ωραίο βίντεο!
Η καλύτερη λύση έναντι σε τοξικό αφεντικό/προϊστάμενο είναι η αδιαφορία...σαν διαλογισμός...αν είναι ισότιμος συνάδελφος ή υφιστάμενος τότε σύγκρουση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Ευχαριστούμε ❤
Οι συναδέλφοι σου δεν είναι σε καμία περίπτωση φίλοι σου. Είναι απλές γνωριμίες στην καλύτερη περίπτωση.
Οι συνάδελφοι μας δεν είναι φίλοι μας, δεν αποκλείεται να γίνουν όμως. Ας κρατήσουμε μια πιθανότητα αυτό να συμβεί σε κάποιο βαθμό.
Εκτός πού τα αφεντικά είναι βρωμοστομα άτομα έχουν ένα κακό ελάττωμα να μην πληρώνουν τούς βοηθούς και εγώ έχω περάσει πολλά και έχω παραιτηθεί από το 2008 γινόμουν ζητιάνος στα λευτα μου και από συμπεριφορά ήταν η χειρότερη των χειροτερων δηλαδή πήγαινα με άλλα άτομα βοηθούς με έναν κοντό στο μυαλό αφεντικό σε διάφορα πανηγύρια και ψεναμε σουβλάκια κτλ από τρόφιμα εμείς κάναμε σωστά τις εργασίες μάς οι βοηθοί για το ευχαριστώ αυτός μάς έκραζε και μάς ξεφτυλαγε μες στο κόσμο λες και ο κόσμος είναι το σπίτι του τι να πω αφού δεν ντρεποταν και είχε μεγάλο θράσος και έλεγε χοντράδες και μας αποσιντονιζε εγώ τον ψυλιαστικα ότι έχει σαλτάρει με τα πολλά χρήματα λες και τα πάρει μαζί του στον τάφο αυτό το περιστατικό συνέβη στην κεφαλονια Αργοστόλι και σε διάφορα χωριά που είχαν πανηγύρια
Είμαι 29.Στα 17 μου δούλεψα για λίγους μήνες σε Αλουμίνιο κατασκευές.. Μετά λόγω πτώσης εργασίας και λόγω της Στρατιωτικής θητείας μου σταμάτησα να εργάζομαι.... Εκπληρώνοντας τις Στρατιωτικές μου Υποχρεώσεις και αφού έβγαλα και μια σχολή μαγειρικής όχι σαν Σεφ αλλά σαν Βοηθός, όπως όλοι μας διότι η Σχολή ήταν Δημόσια και της πλάκας,οι καθηγητές εντελώς αδιάφοροι....Τι να μάθει κάποιος όταν στη σχολή είναι 18 άτομα επάνω από μία κατσαρόλα και όταν με το στανιό μας χορειγουσε το κράτος τα υλικά για να μαγειρέψουμε στη πρακτική άσκηση.... περισσότερο είχαμε θεωρία παρά εργαστήριο... Τέλος πάντων, ότι έμαθα το έμαθα μέσα από τις επιχειρήσεις που έχω περάσει από τα 23 μου μέχρι τώρα κατάφερα να μάθω κάποια βασικά πράγματα στη κουζίνα και στη ΨΗΣΤΑΡΙΆ μέσα από πολλές εντάσεις, φωνές, αδικίες όσο αφορά το μεροκάματο,μου έφαγαν και λεφτά και πόσα ένσημα είχα και προσωπικές προσβολές και απειλές απόλυσης.... Πλέον για εμένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον θα πει να πηγαίνεις για δουλειά με χαμόγελο και να. μπαίνει νευρικά μέσα στη κουζίνα ο εργοδότης και μου έχει τύχει να είναι γυναίκα σε ένα από τα πέντε μαγαζιά που έχω περάσει στο προτελευταίο δηλαδή και να μπαίνει μέσα αυτή με νευρικότητα και να αρχίζει τις φωνές και να σε τρομοκρατεί με το ύψος της φωνής της και με τη συμπεριφορά της να σε κάνει να νιώθεις άχρηστος και γεμάτος τύψεις επειδή δεν προλαβαίνεις να είσαι ταυτόχρονα στη λάτζα η οποία γέμιζε μέχρι να πεις κύμινο σαλάτες,στα ορεκτικά και να βοηθάς και στη ΨΗΣΤΑΡΙΆ το Μάγειρα που του έπιαναν φωτιά τα φιλέτα κοτόπουλου και να τρέχεις και στις αποθήκες να φέρεις τα υλικά μπροστά στο μάγειρα..... Τελικά έφυγα από αυτό το απαίσιο μέρος δηλώνοντας παραίτηση.. Ευτυχώς ή δυστυχώς δούλεψα σε ένα καλοκαιρινό μαγαζί τώρα το καλοκαίρι χωρίς φωνές μόνο συγχαρητήρια έπαιρνα από όλους εκεί μέσα, αλλά το κακό ήταν που δούλεψα χωρίς ένσημα διότι δεν γινόταν να κάνει πρόσληψη αλλά μου υποσχέθηκε ότι του χρόνου θα με έχει ασφαλίσει... Τώρα είμαι πάλι άνεργος με ενοίκιο και υποχρεώσεις... Άραγε θα πέσω σε καλούς ανθρώπους σε καλό εργασιακό περιβάλλον ? Είμαι πολύ χάλια και πολύ κουρασμένος ψυχολογικά αν και 29 πλέον νιώθω ότι όπου και να πάω για εργασία θα έχω τα ίδια αποτελέσματα συμπεριφοράς και αυτό πλέον δεν μπορώ άλλο να το αντέξω.... Αλλά όσο κάθομαι τόσο χάλια επίσης νιώθω αφού δεν είμαι ενεργός εδώ και δύο εβδομάδες είμαι στο ψάξιμο... Τέλος αυτό που θέλω να πω σε άτομα που εργάζονται σε τοξικό εργασιακό περιβάλλον το καλύτερο που μπορούν να κάνουν αλλά έχει ρίσκο να φύγουν και να βρούνε κάτι καλύτερο για τον εαυτό τους, εγώ δυστυχώς είμαι πολύ ευάλωτο άτομο και αυτό με έχει κάνει λίγο δειλό στο να παίρνω αποφάσεις γενικά στη ζωή μου διότι με έχει επηρεάσει αρνητικά όλα αυτά τα χρόνια μέχρι και στη προσωπική μου ζωή...
Αυτό το "είμαι πολύ ευάλωτο άτομο και αυτό με έχει κάνει λίγο δειλό" είναι βούτυρο στο ψωμί των χειριστικών και τοξικών ανθρώπων. Δούλεψέ το όπως μπορείς, με ειδικούς ή με συζητήσεις με φίλους, διάβασε σχτικά βιβλία, άκου βίντεο σαν το παραπάνω....Πάντως και για μένα, παρ' όλο που είμαι πολύ περισσότερα χρόνια από σένα στον εργασιακό χώρο , η αντιμετώπιση της τοξικότητας στο χώρο εργασίας είναι το θέμα που με δυσκολεύει πιο πολύ απ' όλα στη ζωή μου!
@@tzinavideoeditor7438 εκτός πού τα αφεντικά είναι βρωμοστομα και κοντοί στο μυαλό ποιο πολλοί είναι καρφαντζηδες και δεν πληρώνουν και έχουν καβούρια οι τσεπες τους και εγώ έχω περάσει πολλά και έχει τύχει να μην με πληρώνουν και να φύγω οριστικά νομίζουν ότι όλα γίνονται στο τσάμπα δεν γίνεται επιβάλλεται να πληρώνουν τούς βοηθούς διαφορετικά θα χάνουν βοηθούς εγώ το 2008 τον Ιανουάριο ζήτησα δουλειά για βοηθός ενός τύπου που εψενε σουβλάκια κτλ από τρόφιμα σε διάφορα πανηγύρια και γιορτές και στο και στα χωριά όμως έμεινα 1 χρόνο αλλά στην αρχή ήταν έτσι και έτσι τα πράγματα μετά από 3 μήνες άρχισαν το νταηλίκι και το κράξιμο και σε μένα και στο υπόλοιπο προσωπικό με αποτέλεσμα να μάς κράζει όλους μες στο κόσμο λες και ο κόσμος είναι το σπίτι του τι να πω αφού δεν ντρεποταν και είχε μεγάλο θράσος και έλεγε χοντράδες και για αυτό στο τέλος του χρόνου έφυγα οικειοθελώς γιατί με είχε φέρει στα όρια μου και ειχα βρηστει μαζί του πολλές φορές για τις χοντράδες που έλεγε και δεν πληρώνε σωστά το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει σαλτάρει με τα πολλά χρήματα λες και είναι η ζωή του έπρεπε να ντρεποταν και να σέβεται εμάς τους βοηθούς που εκτός από μένα που αποχώρησα αποχώρησαν και άλλοι 5 βοηθοί ας τα να πάνε το περιστατικό συνέβη στην κεφαλονια στο Αργοστόλι και σε διάφορα χωριά όπου είχε πανηγύρια και μεγάλο τζίρο για να οικονομισει και είμαι δυστυχώς άνεργος απ το 2009 ως τωρα θα κοιτάξω να το πω σε ένα μάστορα συγγενή μίας γειτωνησας μου μήπως με παρει παραμπαστο γιατί δεν έχει πολλές δουλειές στα υδραυλικά πού κάνει είναι πολυ εντάξει άτομο και σοβαρός άνθρωπος και είναι οκ σε συμπεριφορά και σε πληρωμή εγώ για ένα χαρτζιλίκι πάω μόνο όταν έχει δουλειά θα με ειδοποιεί τηλεφωνικώς
Αχ .Νίκο μου ..πόσο σε καταλαβαίνω !!!!
Δε ξέρω βέβαια πώς είναι τώρα τα πράγματα στη ζωή σου ..κ εύχομαι 🙏 να είσαι καλύτερα σε όλους τους τομείς !
Εγώ δουλεύω λάντζα σε ένα Μεζεδοπωλείο κ περνάω όλα όσα αναφέρεις στο σχόλιο σου ...
Μαύρο 8ωρο κάθε μέρα ..
Σκέφτομαι να φύγω από κει μέσα .
Γειά σας σε Όλους Σας !
Μάθετε τη δουλειά καλά και φύγετε από τοξικό περιβάλλον,έχετε πίστη στον Θεό και αυτός δεν θα σας αφήσει και να πιστεύετε μέσω αυτού και στις δυνατότητες σας,υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοι φίδια οι οποίοι δεν θα σας αφήσουν θα σας σταθούν εμπόδιο στο να εξελιχθειτε,εγώ έπρεπε να παραιτηθώ από ένα μαγαζί ,το έκανα πήγα σε άλλο έγινα ποιό γρήγορος και έμαθα κάτι παραπάνω αλλά και εκεί με πολλά προβλήματα,άγχος και στεναχωριες θα αναγκαστώ και από εκεί να φύγω για μια καλύτερη εμπειρία,είναι κρίμα ο χρόνος ο τόσο λίγος που έχουμε να μας κατασπαράζει η δουλεία αντί να μας χαροποιεί η εργασία μας,ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος μεταξύ συναδέλφων,το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε για αυτό;;;; Καλύτερα να μαζέψεις λίγα λεφτά στην άκρη και να ψάξεις για αλλού μέχρι να βρεις αν όχι το ιδανικό περιβάλλον συμπεριφοράς, όμως κάτι σίγουρα καλύτερο από το προηγούμενο που ήσουν !!!!!
Απ όσο ξέρω με τον καινούργιο νόμο μπορούμε να αποχωρήσουμε απ την δουλειά μας χωρίς να παραιτηθούμε μέχρι να επιλυθεί το πρόβλημα. Αρμόδιος να βρει λύση για τέτοια ζητήματα ανάμεσα σε 2 υπαλλήλους είναι ο εργοδότης. Και αν δεν βρεθεί λύση υπάρχει και το ΣΕΠΕ.
Σπανιο να βλέπεις συναδέλφους να ασχολούνται με θεματα άγχους, τοξικότητας, επικοινωνίας και ηθικής στο εργασιακό περιβάλλον (και οχι μόνο). Εξεπλάγην πολύ ευχάριστα με τη σειρά από τα βίντεο. Σχετικά με το θέμα, να επισημάνω και εγω οτι συνηθως παιζουμε το παιχνίδι του "ποιος έχει δικιο και ποιος άδικο". Όταν πάψουμε να παιζουμε αυτό το εθιστικό παιχνίδι, τότε ισως μπορέσουμε να "ακούσουμε" πίσω από τα λόγια του άλλου τα συναισθήματα και τις ανάγκες του και κατοπιν να εκφράσουμε με ειλικρίνεια και τα δικά μας. Ακόμα και αν δεν βρουμε κοινό τόπο, θα είμαστε ικανοποιημένοι οτι προσπαθήσαμε με αγάπη (και οχι με θυμό) να ακούσουμε και να ακουστούμε.
Ευχαριστούμε πολύ για το ενθαρρυντικό σχόλιο σας. Ειλικρινά ο σκοπός είναι να ξεφύγουμε από το "ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο" και να περάσουμε στο τι μας συμβαίνει. Ακριβώς όπως το αναφέρετε.
❤
Τι κάνουμε όμως με τους τοξικούς πελάτες; Εγώ ας πούμε εργάζομαι σε γραφείο εισιτηρίων και έχω ακούσει άπειρες προσβολές! Μια από αυτές τώρα πρόσφατα ήταν το «οποίος κάθεται στην καρέκλα…» τάχα μου πως αδιαφορεί για εξυπηρέτηση. Αλλά δεν είναι έτσι έχω τρομερή πίεση και ακούω και άπειρα παράπονα κάθε μέρα χωρίς να ευθύνομαι εγώ αλλά η εταιρεία !
εκπροσωπείς όμως την εταιρεία στην οποία δουλεύεις και την οποία μας λες ξεκάθαρα ότι η ίδια η εταιρεία κάνει κάτι λάθος. Οπότε οι πελάτες δεν είναι τοξικοι,αλλά αγανακτισμενοι