Το τραγούδι της Λεμεσού / Dimitri - Lemesos

Μέρα με τη μέρα τριπάρω και φρικάρω,
με τα λάθη μου τα πάθη μου την ξάπλα δε γουστάρω.
Συνέχεια προσπαθώ την Λεμεσό να καταλάβω,
απ' το δικό της το γλυκό κρασί πιστά να μεταλάβω.
Ξεκινάω την ημέρα τριγυρνώντας τα καφέ,
με μια δόση καφείνης μου φεύγει και το στρες.
Το βραδάκι προχωράω σαν πιστός εις τα μπαράκια,
με "Ιάκωβο Δανιήλ" και γαλλικά τα τσιγαράκια.
Συνεχίζω και στα κλαμπ με τον μπάτσο στο στομάχι,
με την μπάργουμαν μπροστά μου και τον διάβολο στη ράχη.
Πιο αργά μες τα υπόγεια με αρτίστες και σουξέ,
πουλάω την ψυχή μου σ' έναν έρωτα σικέ.
Και τα πίνω και τα σπάω τα λεφτά μου τα χαλάω,
για το μέλλον, το παρόν, το παρελθόν που κουβαλάω.
Και σαν βιάσει πια τη νύχτα το παρθένο το πρωί,
στην παραλία περιμένω την ολόχρυση αυγή.
Λεμεσός, Λεμεσός
Κρασί καμάκι και ερωτισμός
Λεμεσός, Λεμεσός
Παρανομία και πληθωρισμός
Λεμεσός, Λεμεσός
Μαγκιά, μαγεία και Μεσόγειος
Λεμεσός, Λεμεσός
Με πουλάς μ' απειλείς, με παιδεύεις μα εγώ σ' αγαπώ...
Θέλω κέφι, θέλω γλέντι, χαβαλέ και καρναβάλι,
μα τις μάσκες της ζωής τις φοράνε κάποιοι άλλοι.
Βαρέθηκα τα λόγια για υπόκοσμο και βία,
τώρα μας έβγαλαν κι ανέκδοτα από την Λευκωσία.
Εδώ Θεός, λαός και αίμα ζωντανεύουν τις καντάδες,
στα λιμάνια και στα γήπεδα, στις θάλασσες κι αλάνες.
Κι εκεί που πάει να σβήσει η πίστη μες στις εκκλησιές,
των χουλιγκάνων οι μανάδες ανάβουνε λαμπάδες.
Βάζω νερό μεσ' τη φωτιά βάζω φωτιά μεσ' το νερό,
γιατί δεν ξέρω πια αν είμαι θήραμα ή κυνηγός.
Δεν ξέρω πια αν είμαι μουσικός ή εγκληματίας,
κι απ' τις πολλές τις ενοχές πάει να μου σπάσει κι η καρδία.
Μπορεί η ζωή που κάνω κάποια μέρα να με βλάψει,
μα αυτό που νιώθω μέσα μου δεν πρόκειται ν αλλάξει.
Δυο είναι τα μέρη που ποτέ μου δεν ξεχνώ,
το ένα η Βοσνία και το άλλο η Λεμεσός.
Λεμεσός, Λεμεσός...
Εδώ δεν είναι η Αθήνα, εδώ είναι η Λεμεσός
Εδώ δεν είναι το Λονδίνο, εδώ είναι η Λεμεσός
Εδώ δεν είναι το Λας Βέγκας, εδώ είναι η Λεμεσός
Εδώ δεν είναι το Σικάγο, εδώ είναι η Λεμεσός
Λεμεσός, Λεμεσός, Λεμεσός...
------------------------------------------------------
Φωτογραφίες: Νεόφυτος Κωστόπουλος