Andrzej PANUFNIK (1914 - 1991) -- KATYŃ EPITAPH. Andrzej Panufnik (conductor!) / LSO

World premiere on RUclips! Prapremiera na RUclips! -- Andrzej Panufnik: EPITAFIUM KATYŃSKIE. Dyryguje Sir Andrzej Panufnik! / London Symphony Orchestra (pocz. lat 70.).
-----------------
The Katyn massacre (Polish: zbrodnia katyńska, mord katyński, "Katyń crime"; Russian: Катынский расстрел Katynskij ra'sstrel, "Katyn shooting") was a series of mass executions of Polish nationals carried out by the People's Commissariat for Internal Affairs (NKVD), the Soviet secret police, in April and May 1940. Originally, the term "Katyn massacre", also known as the Katyn Forest massacre, referred to the massacre at Katyn Forest, which was discovered first and was the largest execution of this type. The massacre was prompted by NKVD chief Lavrentiy Beria's proposal to execute all captive members of the Polish Officer Corps, dated 5 March 1940, approved by the Soviet Politburo, including its leader, Joseph Stalin. The number of victims is estimated at about 22,000. The victims were executed in the Katyn Forest in Russia, the Kalinin and Kharkiv prisons, and elsewhere. Of the total killed, about 8,000 were officers taken prisoner during the 1939 Soviet invasion of Poland, another 6,000 were police officers, and the rest were arrested Polish intelligentsia that the Soviets deemed to be "intelligence agents, gendarmes, landowners, saboteurs, factory owners, lawyers, officials, and priests". The government of Nazi Germany announced the discovery of mass graves in the Katyn Forest in 1943. When the London-based Polish government-in-exile asked for an investigation by the International Red Cross, Stalin immediately severed diplomatic relations with it. The USSR claimed that the victims had been murdered by the Nazis in 1941 and continued to deny responsibility for the massacres until 1990, when it officially acknowledged and condemned the perpetration of the killings by the NKVD, as well as the subsequent cover-up by the Soviet government. An investigation conducted by the Prosecutor General's Office of the Soviet Union (1990-1991) and the Russian Federation (1991-2004) confirmed Soviet responsibility for the massacres, but refused to classify this action as a war crime or an act of genocide. The investigation was closed on the grounds that the perpetrators of the atrocity were already dead, and since the Russian government would not classify the dead as victims of Stalinist repressions, formal posthumous rehabilitation was deemed inapplicable (...).
-------------------------------
"Ascetyzm zastosowanego w "Epitafium katyńskim" /Wersja 2. Andrzej Panufnik: EPITAFIUM KATYŃSKIE. Poznań Philharmonic Symphony / Wojciech Michniewski (cond.) -- • Andrzej Panufnik: EPIT... / języka muzycznego znakomicie służy budowie napięcia emocjonalnego, rozwijanego od początkowej, delikatnej frazy skrzypiec solo (introdukcji), przez kolejne partie dołączających się do muzycznej akcji instrumentów dętych drewnianych i smyczkowych (crescendo), aż do finałowego, pełnego dramatyzmu tutti, gwałtownie, a zarazem wymownie przerwanego w zakończeniu utworu."
-----------------
Veritas Liberabit Vos. KATYŃ IN MEMORIAM 1940. BloodSoil:
• Veritas Liberabit Vos....
----------------------------------------
Wiersz przyjaciółki mojej Matki ("Magdaleny"), Pani Anny Sitarskiej, wdowy po oficerze polskim, Marianie Jerzym Sitarskim zamordowanym w Katyniu: Pół wieku czekania na możliwość PUBLICZNEGO wyrażenia swojego Żalu ... .
Siedem męskich postaci
W wojskowych płaszczach i rogatywkach
Wyprężeni na chwilę przed zgonem
Tak tragicznie samotni...
Patrzą w otwartą mogiłę
Gdzie już bracia Ich leżą
Widzą, że za chwilę padnie strzał
W tył głowy celnie wymierzony.
Stójcie siepacze, Stójcie!
Opuście broń!
Pozwólcie Im się odwrócić!
Pozwólcie!
Niech zobaczą
Jakie piękne i mądre
wyrosły im Córy,
Jacy dzielni Synowie.
Niech pobłogosławią Im
Choć spojrzeniem ostatnim
Spojrzeniem tylko...
Bo ręce mają związane
A Ty, o Boże w Niebiesiech
Każesz przebaczyć mordercom
Kiedy zbolałe serca
I rozum oszalały
Do Ciebie wołają:
"Ukarz Panie tę rękę
Rękę ukarz o, Wszechmogący!
Nie ślepy miecz!...
I odpuść nam nasze winy
Nawet gdy my nie możemy
Odpuść winowajcom naszym
Odpuść nam, Ojcze Litościwy
Daj nam siłę i moc
Byśmy próbowali przebaczyć
A jeśli nie potrafimy
Słabi duchem i grzeszni
...To i tę winę odpuść nam , Dobry Boże!
(-- Anna Sitarska, Warszawa, 6 czerwca, 1990 r.).
-----------------------
PAMIĘĆ / MEMORY -- • PAMIĘĆ / MEMORY / REMB...
--------------------------------
-----------------
Sound HD.
====================
.

[@CzarMuzyki]

"After leaving communist Poland and settling in Britain, Panufnik often stressed his attachment to his homeland and its affairs, expressing this in the titles or dedications of his compositions. This is also the case with the Katyn Epitaph, a work in which he decided to pay tribute to thousands of Polish prisoners of war murdered by the NKVD in the Katyn forest in 1940. This gesture brought the composer huge satisfaction, because he spoke aloud about a crime about which people in Poland could not even whisper. Interestingly, the composer decided to commemorate the Katyn tragedy not with a large work, but with a short orchestral miniature several minutes long, authentic and heartbreaking in its expression, without a trace of pathos or exaggeration. He wrote about the origins and the structure of the work: It was in Nazi-occupied Warsaw in 1943 I heard the shattering news that in Katyn Forest in Russia many thousands of defenceless Polish prisoners-of-war had been brutally murdered, their hands tied behind their backs, shot one by one, a revolver fired into the nape of their necks at the brink of their mass grave which they had been forced to dig for themselves. At the time the Germans pronounced that this massacre was committed by the Russians, while the Russians insisted that it was a Nazi crime. After so many years, long after all possible other major war criminals had been found and punished, I felt haunted by the spectre of that massacre at Katyn, which remained still unspoken of and officially unresolved in spite of numerous documents and other indications of Russian guilt. I composed Katyn Epitaph to express my personal sorrow that the Western civilised nations have allowed this crime to remain forgotten, and I dedicated this piece to the memory of the 15,000 Polish patriots who were slaughtered while completely defenceless, and who had committed no other crime than to wish to defend their own country. The Epitaph has a most simple structure: after an introduction by the solo violin a long passage is played by the woodwinds; in the second half of the piece, the soloists of the string orchestra start a gradual crescendo building up to the tutti fortissimo. The whole piece is a continuous thread made out of a 3-note cell - just two intervals: a major and a minor second. The asceticism of the musical language used in the Katyn Epitaph is superbly used to build emotional tension, developed from the initial, delicate phrase of the solo violin, through successive parts of the woodwinds and the strings, until the final dramatic tutti, suddenly (and tellingly) broken at the end of the piece."

[@CzarMuzyki]

PAMIĘĆ / MEMORY -- ruclips.net/p/PL7Ya_z08dGHlUUSiwRgYzy_BGxIywP6r2&disable_polymer=true

[@CzarMuzyki]

"In all my works, I attempt to achieve a true balance between feeling and intellect, heart and brain, impulse and design.” -- Andrzej Panufnik.

[@CzarMuzyki]

The Katyn massacre (Polish: zbrodnia katyńska, mord katyński, "Katyń crime"; Russian: Катынский расстрел Katynskij ra'sstrel, "Katyn shooting") was a series of mass executions of Polish nationals carried out by the People's Commissariat for Internal Affairs (NKVD), the Soviet secret police, in April and May 1940. Originally, the term "Katyn massacre", also known as the Katyn Forest massacre, referred to the massacre at Katyn Forest, which was discovered first and was the largest execution of this type. The massacre was prompted by NKVD chief Lavrentiy Beria's proposal to execute all captive members of the Polish Officer Corps, dated 5 March 1940, approved by the Soviet Politburo, including its leader, Joseph Stalin. The number of victims is estimated at about 22,000. The victims were executed in the Katyn Forest in Russia, the Kalinin and Kharkiv prisons, and elsewhere. Of the total killed, about 8,000 were officers taken prisoner during the 1939 Soviet invasion of Poland, another 6,000 were police officers, and the rest were arrested Polish intelligentsia that the Soviets deemed to be "intelligence agents, gendarmes, landowners, saboteurs, factory owners, lawyers, officials, and priests". The government of Nazi Germany announced the discovery of mass graves in the Katyn Forest in 1943. When the London-based Polish government-in-exile asked for an investigation by the International Red Cross, Stalin immediately severed diplomatic relations with it. The USSR claimed that the victims had been murdered by the Nazis in 1941 and continued to deny responsibility for the massacres until 1990, when it officially acknowledged and condemned the perpetration of the killings by the NKVD, as well as the subsequent cover-up by the Soviet government. An investigation conducted by the Prosecutor General's Office of the Soviet Union (1990-1991) and the Russian Federation (1991-2004) confirmed Soviet responsibility for the massacres, but refused to classify this action as a war crime or an act of genocide. The investigation was closed on the grounds that the perpetrators of the atrocity were already dead, and since the Russian government would not classify the dead as victims of Stalinist repressions, formal posthumous rehabilitation was deemed inapplicable (...).

[@CzarMuzyki]

KATYŃ IN MEMORIAM. 1940-2020. Veritas Liberabit Vos. BloodSoil --> ruclips.net/video/bFX2DrFPUHw/видео.html

[@CzarMuzyki]

Nie chciałam epatować w swojej pracy wstrząsającymi, archiwalnymi zdjęciami dokumentującymi zbrodnie ludobójstwa barbarzyńskich macek NKWD. Przekazałam tylko PAMIĘĆ -- tu: umieszczone "za murem", wyryte w skromnych, ale wymownych, wzruszających epitafiach -- IN MEMORIAM... .
... I zaprezentować PRZEPIĘKNY, PRZEJMUJĄCY UTWÓR Andrzeja Panufnika: "Ascetyzm zastosowanego w "Epitafium katyńskim" języka muzycznego znakomicie służy budowie napięcia emocjonalnego, rozwijanego od początkowej, delikatnej frazy skrzypiec solo (introdukcji), przez kolejne partie dołączających się do muzycznej akcji instrumentów dętych drewnianych i smyczkowych (crescendo), aż do finałowego, pełnego dramatyzmu tutti, gwałtownie, a zarazem wymownie przerwanego w zakończeniu utworu."

[@CzarMuzyki]

Wersja 2. Andrzej Panufnik: EPITAFIUM KATYŃSKIE. Poznań Philharmonic Symphony / Wojciech Michniewski (cond.) --> ruclips.net/video/BIj1eWSYVQ0/видео.html

[@sarawojt2845]

🖤

[@9way1]

My FAV

[@CzarMuzyki]

SIR ANDRZEJ PANUFNIK -- ruclips.net/p/PL7Ya_z08dGHlngsIgIy-5QbKkmM-Z8NwY

[@CzarMuzyki]

SIR ANDRZEJ PANUFNIK: "W okupowanej przez nazistów Warszawie, w 1943 roku po raz pierwszy usłyszałem wstrząsającą wiadomość o Lesie Katyńskim w Rosji, gdzie kilkanaście tysięcy bezbronnych polskich jeńców wojennych zostało brutalnie zamordowanych, z rękami skrępowanymi na plecach, zastrzelonych jeden po drugim strzałem w potylicę, nad brzegiem wykopanego wcześniej własnymi rękami masowego grobu. W tym czasie Niemcy oskarżali o zbrodnię Rosjan, podczas gdy Rosjanie z uporem twierdzili, że zbrodnia ta była dziełem nazistów. Po wielu latach, kiedy już wszyscy inni główni zbrodniarze wojenni zostali schwytani i osądzeni, czułem, że duch Katynia, zbrodni, o której wciąż się nie mówiło i która oficjalnie była nierozwiązana, mimo wielu dowodów na rosyjską winę, mnie prześladuje. Napisałem Epitafium katyńskie, aby wyrazić mój smutek, wynikający z faktu, że demokratyczne kraje Zachodu pozwoliły popaść w zapomnienie tej zbrodni. Dlatego dedykowałem swój utwór pamięci 15 tysięcy polskich patriotów, którzy zostali zgładzeni tylko dlatego, że chcieli bronić swojej ojczyzny."

[@CzarMuzyki]

SIR ANDRZEJ PANUFNIK: "W okupowanej przez nazistów Warszawie, w 1943 roku po raz pierwszy usłyszałem wstrząsającą wiadomość o Lesie Katyńskim w Rosji, gdzie kilkanaście tysięcy bezbronnych polskich jeńców wojennych zostało brutalnie zamordowanych, z rękami skrępowanymi na plecach, zastrzelonych jeden po drugim strzałem w potylicę, nad brzegiem wykopanego wcześniej własnymi rękami masowego grobu. W tym czasie Niemcy oskarżali o zbrodnię Rosjan, podczas gdy Rosjanie z uporem twierdzili, że zbrodnia ta była dziełem nazistów. Po wielu latach, kiedy już wszyscy inni główni zbrodniarze wojenni zostali schwytani i osądzeni, czułem, że duch Katynia, zbrodni, o której wciąż się nie mówiło i która oficjalnie była nierozwiązana, mimo wielu dowodów na rosyjską winę, mnie prześladuje. Napisałem Epitafium katyńskie, aby wyrazić mój smutek, wynikający z faktu, że demokratyczne kraje Zachodu pozwoliły popaść w zapomnienie tej zbrodni. Dlatego dedykowałem swój utwór pamięci 15 tysięcy polskich patriotów, którzy zostali zgładzeni tylko dlatego, że chcieli bronić swojej ojczyzny."

[@CzarMuzyki]

MEMORY -- ruclips.net/p/PL7Ya_z08dGHlUUSiwRgYzy_BGxIywP6r2