Das Verhalten Capodistrias’ in der Schweiz machte ihm immer grösste Ehre. Ο ρόλος του ευγενούς και ευφυέστατου Ι. Καποδίστρια στην ελβετική πολιτική ζωή με τη σύνταξη του ομοσπ. συντάγματος με ένωση καντονιών συνέβαλε στην ανεξαρτησία, ανάσταση, ανάταξη και ανάδειξη της Ελβετίας στην τελειότερη δημοκρατία των κεντρικών Αλπεων. ....γράφει ο γραμματέας του στη Γενεύη........οι ευγενείς του ιδιότητες εκτιμώνται όλο και περισσότερο. Και σήμερα οι Ελβετοί λυπούνται ομόφωνα για το θάνατό του. Το όνομά του λατρεύεται εξίσου από ανθρώπους με τις πιο διαφορετικές απόψεις, ενώ η προτομή του εικονίζονταν όπως καλά ενθυμούμαι στο ελβ. 100 φραγκο. /1960 Ο Καποδίστριας ως εκπρόσωπος των Ελβετικών συμφερόντων στο Συνέδριο της Βιέννης και στη Β' Ειρήνη του Παρισιού Στο Συνέδριο της Βιέννης (Σεπτέμβριος 1814 - Ιούνιος 1815), όπου συναντήθηκαν οι διπλωματικοί εκπρόσωποι των νικηφόρων μεγάλων δυνάμεων των Ναπολεόντειων Πολέμων, ο Καποδίστριας συναντήθηκε και έγινε φίλος με τον πολιτικό της Γενεύης Charles Pictet de Rochemont, ο οποίος βρισκόταν στη Βιέννη για λογαριασμό της Δημοκρατίας της Γενεύης.. Μαζί με τον βουλευτή της Γενεύης François d’Ivernois, οι δύο άνδρες έκαναν εκστρατεία για τη σύνδεση της Γενεύης με την Ελβετική Συνομοσπονδία, την «στρογγυλοποίηση» του εδάφους της Γενεύης και επομένως για την εξασφάλιση ασφαλών στρατιωτικών συνόρων μεταξύ του καντονιού και της Ελβετίας. Όταν η Γενεύη προσχώρησε στη Συνομοσπονδία το 1815, η Ελβετία έλαβε τα τελικά της σύνορα, τα οποία έχουν παραμείνει αμετάβλητα μέχρι σήμερα. Το καντόν Vaud ήταν επίσης χρέος στον Καποδίστρια: έκανε επιτυχώς εκστρατεία για να γίνει κυρίαρχο καντόνι η πρώην θεματική περιοχή. Στη δεύτερη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού (1815) μετά την οριστική παραίτηση του Ναπολέοντα, το δίδυμο Καποδίστρια /Charles Pictet de Rochemont επέβαλε την αναγνώριση της διαρκούς ουδετερότητας της Ελβετίας, μια μακροχρόνια επιθυμία των Συνομοσπονδιών και μια σημαντική ανησυχία των μεγάλων δυνάμεων, ιδιαίτερα της Ρωσίας. Ο Charles Pictet de Rochemont έγραψε το κείμενο της περίφημης διακήρυξης μετά από αίτημα του Καποδίστρια, το οποίο διαβίβασε αμετάβλητο στους ανώτατους εκπροσώπους των Συμμάχων. Τόσο στη Βιέννη όσο και στο Παρίσι, ο Καποδίστριας ήταν ο πιο αξιόπιστος, ακούραστος και επιτυχημένος εκπρόσωπος των ελβετικών συμφερόντων. Ταυτόχρονα ήταν σύμβουλος και «πυξίδα» του πιο σεβαστού εκπροσώπου της Δημοκρατίας της Γενεύης, Charles Pictet de Rochement. Τα πλεονεκτήματα του Καποδίστρια, ο οποίος έλαβε την τιμητική υπηκοότητα των καντονιών της Γενεύης και του Vaud , αναγνωρίζονται στην Ελβετία: μια από τις πιο όμορφες αποβάθρες/προκυμαίες της λίμνης της Γενεύης πήρε το όνομά του, ενώ μια αναμνηστική πλακέτα επικολλήθηκε στο σπίτι του στη Γενεύη και το 2009 μια προτομή προστέθηκε στο Ouchy στη λίμνη της Γενεύης, άγαλμα αφιερωμένο προς τιμή του. Το 1839 οκτώ χρόνια μετά το θάνατο του Καποδίστρια, ο γραμματέας του στη Γενεύη και μετέπειτα δήμαρχος της Γενεύης Elie-Ami Bétant έγραψε σε μια βιογραφία του αφιερωμένη στη μνήμη του: «Γεννημένος σε μια αδύναμη, διχασμένη δημοκρατία […], εξοικειωμένος με την παθιασμένη γλώσσα του λαού, ο Καποδίστριας βρήκε τον δρόμο του γύρω από τις διαμάχες, που συγκλόνισαν την Ελβετική Συνομοσπονδία εκείνη την εποχή. Πέτυχε την εκτίμησή τους, γιατί δεν έπαιξε ποτέ διπλό παιχνίδι μαζί τους, δεν ήταν ποτέ αμείλικτος και επειδή εξοικειώθηκε με τις υποθέσεις των Συνομοσπονδιών. «Η συμπεριφορά του Καποδίστρια στην Ελβετία του έκανε πάντα τη μεγαλύτερη τιμή. Στην αρχή η αποστολή του κέρδισε την εχθρότητα των διαφόρων μερών, των οποίων τα συμφέροντα παραβίασε, αλλά σιγά σιγά οι ευγενείς του ιδιότητες εκτιμήθηκαν όλο και περισσότερο. Σήμερα οι Ελβετοί λυπούνται ομόφωνα για το θάνατό του. Το όνομά του λατρεύεται εξίσου από ανθρώπους με τις πιο διαφορετικές απόψεις. «Das Verhalten Capodistrias’ in der Schweiz machte ihm immer grösste Ehre. Zu Beginn brachte ihm die Mission die Feindseligkeit der verschiedenen Parteien ein, deren Interessen er verletzte; aber nach und nach wurden seine edlen Eigenschaften zunehmend geschätzt, und heute bedauern die Schweizer seinen Hinschied einhellig; sein Name wird von den Männern unterschiedlichster Anschauung gleichermassen verehrt»[8] Die Verdienste Kapodistrias’, der das Ehrenbürgerrecht der Kantone Genf und Waadt erhielt, werden in der Schweiz anerkannt: Einer der schönsten Genfer Quais wurde nach ihm benannt, an seinem Genfer Haus wurde eine Gedenkplatte angebracht, und 2009 wurde in Ouchy am Genfersee eine Büste zu seinen Ehren eingeweiht.
Bericht von Charles Pictet de Rochemont an den Genfer Grossen Rat zum Abschluss der Mission (April 1815): « von allen, die sich für unsere Erfolge interessierten, bekundete niemand sein Interesse so ausdauernd, so wohlwollend, so intelligent und so wirkungsvoll wie Graf Capo d’Istria. In den zweiundneunzig Besprechungen, die ich mit ihm hatte, war er immer sich selbst, der beste Lehrmeister, der beste Ratgeber, mit einer Geduld, die durch nichts erschüttert werden konnte, obgleich die Geschäfte der Eidgenossen ihm oftmals berechtigten Anlass zu Verdruss gegeben hätten und die grossen Verhandlungen zu Polen und Sachsen hauptsächlich ihm überlassen waren, was seine Gleichgültigkeit gegenüber den Interessen des kleinen Genf entschuldigt hätte» (CRAMER Lucien, Correspondance diplomatique de Pictet de Rochemont et de François d’Ivernois, Paris, Wien, Turin 1814-1816,
![Seungmin "그렇게, 천천히, 우리(As we are)" | [Stray Kids : SKZ-PLAYER]](http://i.ytimg.com/vi/kAzmhLHePqU/mqdefault.jpg)
Das Verhalten Capodistrias’ in der Schweiz machte ihm immer grösste Ehre.
Ο ρόλος του ευγενούς και ευφυέστατου Ι. Καποδίστρια στην ελβετική πολιτική ζωή με τη σύνταξη του ομοσπ. συντάγματος με ένωση καντονιών συνέβαλε στην ανεξαρτησία, ανάσταση, ανάταξη και ανάδειξη της Ελβετίας στην τελειότερη δημοκρατία των κεντρικών Αλπεων. ....γράφει ο γραμματέας του στη Γενεύη........οι ευγενείς του ιδιότητες εκτιμώνται όλο και περισσότερο. Και σήμερα οι Ελβετοί λυπούνται ομόφωνα για το θάνατό του. Το όνομά του λατρεύεται εξίσου από ανθρώπους με τις πιο διαφορετικές απόψεις, ενώ η προτομή του εικονίζονταν όπως καλά ενθυμούμαι στο ελβ. 100 φραγκο. /1960
Ο Καποδίστριας ως εκπρόσωπος των Ελβετικών συμφερόντων στο Συνέδριο της Βιέννης και στη Β' Ειρήνη του Παρισιού
Στο Συνέδριο της Βιέννης (Σεπτέμβριος 1814 - Ιούνιος 1815), όπου συναντήθηκαν οι διπλωματικοί εκπρόσωποι των νικηφόρων μεγάλων δυνάμεων των Ναπολεόντειων Πολέμων, ο Καποδίστριας συναντήθηκε και έγινε φίλος με τον πολιτικό της Γενεύης Charles Pictet de Rochemont, ο οποίος βρισκόταν στη Βιέννη για λογαριασμό της Δημοκρατίας της Γενεύης.. Μαζί με τον βουλευτή της Γενεύης François d’Ivernois, οι δύο άνδρες έκαναν εκστρατεία για τη σύνδεση της Γενεύης με την Ελβετική Συνομοσπονδία, την «στρογγυλοποίηση» του εδάφους της Γενεύης και επομένως για την εξασφάλιση ασφαλών στρατιωτικών συνόρων μεταξύ του καντονιού και της Ελβετίας. Όταν η Γενεύη προσχώρησε στη Συνομοσπονδία το 1815, η Ελβετία έλαβε τα τελικά της σύνορα, τα οποία έχουν παραμείνει αμετάβλητα μέχρι σήμερα. Το καντόν Vaud ήταν επίσης χρέος στον Καποδίστρια: έκανε επιτυχώς εκστρατεία για να γίνει κυρίαρχο καντόνι η πρώην θεματική περιοχή. Στη δεύτερη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού (1815) μετά την οριστική παραίτηση του Ναπολέοντα, το δίδυμο Καποδίστρια /Charles Pictet de Rochemont επέβαλε την αναγνώριση της διαρκούς ουδετερότητας της Ελβετίας, μια μακροχρόνια επιθυμία των Συνομοσπονδιών και μια σημαντική ανησυχία των μεγάλων δυνάμεων, ιδιαίτερα της Ρωσίας. Ο Charles Pictet de Rochemont έγραψε το κείμενο της περίφημης διακήρυξης μετά από αίτημα του Καποδίστρια, το οποίο διαβίβασε αμετάβλητο στους ανώτατους εκπροσώπους των Συμμάχων. Τόσο στη Βιέννη όσο και στο Παρίσι, ο Καποδίστριας ήταν ο πιο αξιόπιστος, ακούραστος και επιτυχημένος εκπρόσωπος των ελβετικών συμφερόντων. Ταυτόχρονα ήταν σύμβουλος και «πυξίδα» του πιο σεβαστού εκπροσώπου της Δημοκρατίας της Γενεύης, Charles Pictet de Rochement.
Τα πλεονεκτήματα του Καποδίστρια, ο οποίος έλαβε την τιμητική υπηκοότητα των καντονιών της Γενεύης και του Vaud , αναγνωρίζονται στην Ελβετία: μια από τις πιο όμορφες αποβάθρες/προκυμαίες της λίμνης της Γενεύης πήρε το όνομά του, ενώ
μια αναμνηστική πλακέτα επικολλήθηκε στο σπίτι του στη Γενεύη και το 2009 μια προτομή προστέθηκε στο Ouchy στη λίμνη της Γενεύης, άγαλμα αφιερωμένο προς τιμή του. Το 1839 οκτώ χρόνια μετά το θάνατο του Καποδίστρια, ο γραμματέας του στη Γενεύη και μετέπειτα δήμαρχος της Γενεύης Elie-Ami Bétant έγραψε σε μια βιογραφία του αφιερωμένη στη μνήμη του:
«Γεννημένος σε μια αδύναμη, διχασμένη δημοκρατία […], εξοικειωμένος με την παθιασμένη γλώσσα του λαού, ο Καποδίστριας βρήκε τον δρόμο του γύρω από τις διαμάχες, που συγκλόνισαν την Ελβετική Συνομοσπονδία εκείνη την εποχή. Πέτυχε την εκτίμησή τους, γιατί δεν έπαιξε ποτέ διπλό παιχνίδι μαζί τους, δεν ήταν ποτέ αμείλικτος και επειδή εξοικειώθηκε με τις υποθέσεις των Συνομοσπονδιών.
«Η συμπεριφορά του Καποδίστρια στην Ελβετία του έκανε πάντα τη μεγαλύτερη τιμή. Στην αρχή η αποστολή του κέρδισε την εχθρότητα των διαφόρων μερών, των οποίων τα συμφέροντα παραβίασε, αλλά σιγά σιγά οι ευγενείς του ιδιότητες εκτιμήθηκαν όλο και περισσότερο. Σήμερα οι Ελβετοί λυπούνται ομόφωνα για το θάνατό του. Το όνομά του λατρεύεται εξίσου από ανθρώπους με τις πιο διαφορετικές απόψεις.
«Das Verhalten Capodistrias’ in der Schweiz machte ihm immer grösste Ehre. Zu Beginn brachte ihm die Mission die Feindseligkeit der verschiedenen Parteien ein, deren Interessen er verletzte; aber nach und nach wurden seine edlen Eigenschaften zunehmend geschätzt, und heute bedauern die Schweizer seinen Hinschied einhellig; sein Name wird von den Männern unterschiedlichster Anschauung gleichermassen verehrt»[8]
Die Verdienste Kapodistrias’, der das Ehrenbürgerrecht der Kantone Genf und Waadt erhielt, werden in der Schweiz anerkannt: Einer der schönsten Genfer Quais wurde nach ihm benannt, an seinem Genfer Haus wurde eine Gedenkplatte angebracht, und 2009 wurde in Ouchy am Genfersee eine Büste zu seinen Ehren eingeweiht.
Bericht von Charles Pictet de Rochemont an den Genfer Grossen Rat zum Abschluss der Mission (April 1815):
« von allen, die sich für unsere Erfolge interessierten, bekundete niemand sein Interesse so ausdauernd, so wohlwollend, so intelligent und so wirkungsvoll wie Graf Capo d’Istria. In den zweiundneunzig Besprechungen, die ich mit ihm hatte, war er immer sich selbst, der beste Lehrmeister, der beste Ratgeber, mit einer Geduld, die durch nichts erschüttert werden konnte, obgleich die Geschäfte der Eidgenossen ihm oftmals berechtigten Anlass zu Verdruss gegeben hätten und die grossen Verhandlungen zu Polen und Sachsen hauptsächlich ihm überlassen waren, was seine Gleichgültigkeit gegenüber den Interessen des kleinen Genf entschuldigt hätte» (CRAMER Lucien, Correspondance diplomatique de Pictet de Rochemont et de François d’Ivernois, Paris, Wien, Turin 1814-1816,
Γνωρίζετε τούς ομιλητές????? τί εννοείτε??????
Το πάνελ των ομιλιτών δεν προοιωνίζει ασφαλείς εκτιμήσεις.
Γνωρίζετε τούς ομιλητές?????? τί εννοείτε????
Ναι, γιατί αν δεν είναι ο βερεμης του ελιαμεπ στο πανελ, σίγουρα δεν θα εξαχθούν ασφσλεις εκτιμήσεις.. κατά τους επικριτές της επαναστασης