Guiˬ lahˬ huiˬ-eu tsawˇ haˬ. | บุคคลผู้เป็นสุข

Guiˬ lahˬ huiˬ-eu tsawˇ haˬ.
1. Guiˬ lahˬ huiˬ-eu tsawˇ haˬ,
tsawˇ cawˆ neh mehˬ bawˬ biꞈ-eu loꞈ-ehˇ maˬ cah-a,
iˬ baˇ zaˬ-eu gaˇ ma maˬ yawꞈ-eu uˬ taꞈ,
aˬ jaꞈ jaꞈ-eu tsawˇ haˬ-eu nuiˇ duˬ-ahˇ maˬ nuiˇ-a.
Guiˬ lahˬ huiˬ-eu tsawˇ haˬ,
Miˬyehˇ-eu zahˇ dawˬ-ahˇ laꞈ k’aˬ cehˇ-awˇ,
uˬ jiꞈ nah g’ahˇ maˬ tsehˆ leˇ ni,
Miˬyehˇ-eu zahˇ dawˬ-ahˇ dzaˇ jiˆ jiˆ-eu meh.
Guiˬ lahˬ huiˬ-eu tsawˇ haˬ,
lawˇ gawˆ gawˆ taw ka taˬ-eu aˇ bawˇ loꞈ-ehˇ,
aˇ yamˬ tsaˬ laˇ ngeh, aˇ siˬ siˬ le-awˇ,
aˇ baꞈ k’awꞈ goˆ iˇ-eu maˬ baw-a,
aˬ yawꞈ k’aˇ mˇ k’aˇ shaˇ-eu jeˬ,
muiˬ laˇ sahˇ laˇ-eu meh.
2. Aˬ dzawˬ aˇ gah tsawˇ jawˆ-a,. yaw dehꞈ dehꞈ-eu dehꞈ ziˇ k’aˬ puiˬ loꞈ-ehˇ duˇ-awˇ,
jaˬ lehˇ neh ya bi baw byoˆ g’eh-eu meh,
aˇ saˬ saˬ laˇ ngeh yaw muiˬ-ehˇ maˬ saˬ muiˬ nya.